ကုိဖိုးသန္ နဲ႔ ရဲမ်ဳိးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္လာတယ္။
လမ္းမွာ... "ေဟ့... ရႊတ္ ရႊတ္" နဲ႔ ေခၚသံၾကားလို႔ ရဲမ်ဳိးက လုိက္ၾကည့္ေတာ့ အမ်ဳးိသမီးေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔တယ္၊ သူတို႔ ျဖတ္လာတ့ဲတိုက္အေပၚထပ္ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ေခၚေနတာ။
ရဲမ်ဳိးက ဘာလဲဆိုျပီး ေမးေငါ့ျပတယ္။
ကုိဖိုးသန္က 'သြားရေအာင္ပါကြာ'... ဆိုျပီး ရဲမ်ဳိးလက္ကုိ ဆြဲေခၚတယ္။
ဟိုမိန္းမက ထပ္ေခၚျပန္တယ္... ...
"ေဟ့... ရႊတ္ ရႊတ္ အေပၚတက္ခ့ဲပါလား၊ ဒီမွာ ဒို႔တစ္ေယာက္ထဲ"
ရဲမ်ဳိးက အေပၚထပ္တက္ဖို႔ ဇြတ္ ျပင္တယ္။
ကိုဖိုးသန္က မသြားဖို႔ေျပာျပီး အတင္းဆြဲေခၚတယ္။
မရဘူး၊ ကိုဖိုးသန္ရဲ႕လက္ကုိ ျဖဳတ္ခ်ျပီး ရဲမ်ဳိးတစ္ေယာက္ အမ်ဳိးသမီးရိွရာ အထပ္ကုိ တက္သြားပါေလေရာ။
အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ အမ်ဳးိသမီးက မခို႔တရို႕ၾကည့္ရင္း သူ႔ အေပၚအက်ၤ ီကုိ ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။
ရဲမ်ဳိးကလည္း အခြင့္အေရးကုိ လက္လႊတ္မခံဘဲ အဝတ္အစားေတြခၽြတ္ဖို႔ ျပင္ေနတုန္း... ...
"ပြမ္... ပြမ္..."... ဆိုျပီး ကားဟြန္းသံအက်ယ္ၾကီးၾကားလိုက္တယ္။
အမ်ဳိးသမီးက ျပဴတင္းေပါက္ရိွရာကို ေျပးလာျပီး ငံု႔ၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"ေဟာ္ေတာ့... က်မေယာက္်ားျပန္လာျပီ"
"ဟမ္... ျပသနာေတာ့ တက္ပါျပီ"
"ဟုတ္တယ္ရွင့္... ခုမွ ဆင္းေျပးလို႔လည္း လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ေအး ေလ...ငါ... ငါ... ဘာလုပ္ရမလဲ"
"ေရာ့... ေရာ့... ဒီအဝတ္ေတြကုိ ဒီမီးပူနဲ႔ တိုက္ေန၊ သူကေမးရင္ Laundry service ကုိ အိမ္ေခၚခိုင္းထားတယ္လို႔ ေျပာလိုက္မယ္၊ သူ ျပန္ထြက္သြားမွ က်မတို႔ ၾကည့္စီစဥ္ၾကတာေပါ့"
"ေအး... ေအး..."
ညေန အေတာ္ေစာင္းေတာ့မွ ရဲမ်ဳိးတစ္ေယာက္ ေမာၾကီးပန္းၾကီးနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္။
အိမ္ေရာက္လို႔ ကိုဖိုးသန္ကုိေတြ႔ေတာ့ သူက ေျပာတယ္... ...
"လခြမ္း... အပုိင္ပဲဆိုျပီး ၀ုန္းမယ္လုပ္မွ သူ႔ေယာက်္ားက ျပန္လာတယ္၊ အာ့နဲ႔ သူ႔ေယာက်ာ္း အျပင္ျပန္အထြက္ကုိ မီးပူတိုက္ရင္း ေစာင့္လုိက္တာ... ..."
"အ့ဲေကာင္က ျပန္မထြက္ဘူး မို႔လား"
"ဟမ္... မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ သိလဲ"
"အ႔ဲဒီအဝတ္ေတြကုိ မေန႔ကေလွ်ာ္ခ့ဲတာ ဘယ္ေကာင္မ်ား မွတ္ေနလဲကြ ေဟ..."
"ငင္..."
.
.
.
သန္၄ကို - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
-----------
ကုိဖိုးသန္က 'သြားရေအာင္ပါကြာ'... ဆိုျပီး ရဲမ်ဳိးလက္ကုိ ဆြဲေခၚတယ္။
ဟိုမိန္းမက ထပ္ေခၚျပန္တယ္... ...
"ေဟ့... ရႊတ္ ရႊတ္ အေပၚတက္ခ့ဲပါလား၊ ဒီမွာ ဒို႔တစ္ေယာက္ထဲ"
ရဲမ်ဳိးက အေပၚထပ္တက္ဖို႔ ဇြတ္ ျပင္တယ္။
ကိုဖိုးသန္က မသြားဖို႔ေျပာျပီး အတင္းဆြဲေခၚတယ္။
မရဘူး၊ ကိုဖိုးသန္ရဲ႕လက္ကုိ ျဖဳတ္ခ်ျပီး ရဲမ်ဳိးတစ္ေယာက္ အမ်ဳိးသမီးရိွရာ အထပ္ကုိ တက္သြားပါေလေရာ။
အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ အမ်ဳးိသမီးက မခို႔တရို႕ၾကည့္ရင္း သူ႔ အေပၚအက်ၤ ီကုိ ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။
ရဲမ်ဳိးကလည္း အခြင့္အေရးကုိ လက္လႊတ္မခံဘဲ အဝတ္အစားေတြခၽြတ္ဖို႔ ျပင္ေနတုန္း... ...
"ပြမ္... ပြမ္..."... ဆိုျပီး ကားဟြန္းသံအက်ယ္ၾကီးၾကားလိုက္တယ္။
အမ်ဳိးသမီးက ျပဴတင္းေပါက္ရိွရာကို ေျပးလာျပီး ငံု႔ၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"ေဟာ္ေတာ့... က်မေယာက္်ားျပန္လာျပီ"
"ဟမ္... ျပသနာေတာ့ တက္ပါျပီ"
"ဟုတ္တယ္ရွင့္... ခုမွ ဆင္းေျပးလို႔လည္း လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ေအး ေလ...ငါ... ငါ... ဘာလုပ္ရမလဲ"
"ေရာ့... ေရာ့... ဒီအဝတ္ေတြကုိ ဒီမီးပူနဲ႔ တိုက္ေန၊ သူကေမးရင္ Laundry service ကုိ အိမ္ေခၚခိုင္းထားတယ္လို႔ ေျပာလိုက္မယ္၊ သူ ျပန္ထြက္သြားမွ က်မတို႔ ၾကည့္စီစဥ္ၾကတာေပါ့"
"ေအး... ေအး..."
ညေန အေတာ္ေစာင္းေတာ့မွ ရဲမ်ဳိးတစ္ေယာက္ ေမာၾကီးပန္းၾကီးနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္။
အိမ္ေရာက္လို႔ ကိုဖိုးသန္ကုိေတြ႔ေတာ့ သူက ေျပာတယ္... ...
"လခြမ္း... အပုိင္ပဲဆိုျပီး ၀ုန္းမယ္လုပ္မွ သူ႔ေယာက်္ားက ျပန္လာတယ္၊ အာ့နဲ႔ သူ႔ေယာက်ာ္း အျပင္ျပန္အထြက္ကုိ မီးပူတိုက္ရင္း ေစာင့္လုိက္တာ... ..."
"အ့ဲေကာင္က ျပန္မထြက္ဘူး မို႔လား"
"ဟမ္... မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ သိလဲ"
"အ႔ဲဒီအဝတ္ေတြကုိ မေန႔ကေလွ်ာ္ခ့ဲတာ ဘယ္ေကာင္မ်ား မွတ္ေနလဲကြ ေဟ..."
"ငင္..."
.
.
.
သန္၄ကို - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
-----------
ရံုးမွာ ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနတုန္း စာေရးမေလးက လာေျပာတယ္...
"ဦး... ဖုန္းလာေနတယ္"
"ေအး.. ေပး ေပး"... ဆိုၿပီးသူကမ္းလာတ့ဲ cordless ဖုန္းကိုယူ နားေထာင္လိုက္ေတာ့ အိမ္က မမမိုးဆီက ဆက္တာ...
"ဟလို... ေျပာ မိန္းမ"
"ေယာက်္ား... ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲ"
"ငင္..."
ဘုရား ဘုရား
ဒီေန႔ ဘာေန႔ပါလိမ့္
လူက အလုပ္ကမ်ားေနေတာ့ ေန႔ေတြညေတြေတာင္ သိပ္မကြဲေတာ့တာကို
ကိုယ့္ဟာကို အလုပ္မ်ားလို႔ ေမ့တာ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး
သူ႔နဲ႔ပတ္သက္တ့ဲ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ကို ေမ့လို႔ကေတာ့ ေသၿပီသာမွတ္
အင္း... ဒီေန႔ ဘာေန့ပါလိမ့္
သူ႔ ေမြးေန႔လား
မဟုတ္ေသးဘူး
မဂၤလာ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မ်ားလား
ဒါလည္းမဟုတ္ဘူး
ဗာလင္တိုင္းမ်ားလား
ဟာ... ခုမွ ဒီဇင္ဘာပဲ ရိွေသးတာ
ေတာက္စ္... စဥ္းစားလို႔ မထြက္ပါလား
"ကဲ... ကဲ... ရွင္ မသိရင္လည္း ေနေတာ့... ဂြပ္"
ဖုန္းတန္းလန္းႀကီးနဲ႔ စဥ္းစားေနတာကို မမမိုးက စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘဲ လူကို ေငါက္ၿပီး ဖုန္ခ်သြားတယ္။
'ဒီေန႔ ဘာအထိမ္းအမွတ္လဲ'... ဆိုတာ ထိုင္စဥ္းစားေနရတာနဲ႔ ရံုးမဆင္းမခ်င္း အလုပ္ထဲ စိတ္ျပန္ထည့္လို႔ကို မရေတာ့ဘူး... ဟူး
ရံုးဆင္း အိမ္ျပန္ေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အိမ္ေပၚတက္လာခ့ဲတယ္
မမမိုးက ေငါက္ေတာ့မွာေလ...။
သူက ဧည့္ခန္းထဲမွာ သိုးေမြးထိုးေနရင္း လွမ္းၾကည့္တယ္
ကိုယ္က ဦးေအာင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရင္း ေခ်ာ့ရတာေပါ့...
"မိန္းမရယ္... ဟြာေလ... အလုပ္ေတြးကမ်ားေတာ့ေလ... ကိုယ္ေလ... ဟိုေလ... ဒီေန႔ ဘာေန႔မွန္း မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ကြာ... အာ့ေလ... "
ဆိုေတာ့ သူကျပန္ေျပာတယ္... ...
"ေအာ္... ရၿပီ ရၿပီ ေယာက်္ားရဲ႕၊ ႏွစ္ကုန္ေတာ့မွာဆိုၿပီး ျပကၡဒိန္အေဟာင္းကို လႊင့္ပစ္မိတာ၊ ဒီေန႔ ဘာေန႔မွန္းမသိဘူး ျဖစ္သြားတယ္၊ ခုနမွ သတိရလို႔ ဖုန္းထဲက ျပကၡဒိန္ကို ၾကည့္လိုက္တာ၊ သိၿပီ... ဒီေန႔ ၾကာသာပေတးေန႔"
ဟာ... ေတနာမ
ငါကြာ
ဟင္း... ေတာက္စ္
ငါ ထလုပ္လိုက္ရ ေန႔ခင္းႀကီးမို႔ကြာ
(ေန႔ခင္းႀကီး ငိုေနရင္ လူၾကားမေကာင္းဘူးေလ)
ငါ့မွာေတာ့ ဘာအထိမ္းအမွတ္ေန႔ကို ေမးတာလဲလို႔ စဥ္းစားလိုက္ရတာ အလုပ္ေတာင္ မေျဖာင့္ဘူး
သူက...
ၾကာသာပေတးေန႔ တ့ဲ
ေအးတာပဲ
.
.
.
သန္၄ကို - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
"ေယာက်္ား... ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲ"
"ငင္..."
ဘုရား ဘုရား
ဒီေန႔ ဘာေန႔ပါလိမ့္
လူက အလုပ္ကမ်ားေနေတာ့ ေန႔ေတြညေတြေတာင္ သိပ္မကြဲေတာ့တာကို
ကိုယ့္ဟာကို အလုပ္မ်ားလို႔ ေမ့တာ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး
သူ႔နဲ႔ပတ္သက္တ့ဲ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ကို ေမ့လို႔ကေတာ့ ေသၿပီသာမွတ္
အင္း... ဒီေန႔ ဘာေန့ပါလိမ့္
သူ႔ ေမြးေန႔လား
မဟုတ္ေသးဘူး
မဂၤလာ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မ်ားလား
ဒါလည္းမဟုတ္ဘူး
ဗာလင္တိုင္းမ်ားလား
ဟာ... ခုမွ ဒီဇင္ဘာပဲ ရိွေသးတာ
ေတာက္စ္... စဥ္းစားလို႔ မထြက္ပါလား
"ကဲ... ကဲ... ရွင္ မသိရင္လည္း ေနေတာ့... ဂြပ္"
ဖုန္းတန္းလန္းႀကီးနဲ႔ စဥ္းစားေနတာကို မမမိုးက စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘဲ လူကို ေငါက္ၿပီး ဖုန္ခ်သြားတယ္။
'ဒီေန႔ ဘာအထိမ္းအမွတ္လဲ'... ဆိုတာ ထိုင္စဥ္းစားေနရတာနဲ႔ ရံုးမဆင္းမခ်င္း အလုပ္ထဲ စိတ္ျပန္ထည့္လို႔ကို မရေတာ့ဘူး... ဟူး
ရံုးဆင္း အိမ္ျပန္ေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အိမ္ေပၚတက္လာခ့ဲတယ္
မမမိုးက ေငါက္ေတာ့မွာေလ...။
သူက ဧည့္ခန္းထဲမွာ သိုးေမြးထိုးေနရင္း လွမ္းၾကည့္တယ္
ကိုယ္က ဦးေအာင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရင္း ေခ်ာ့ရတာေပါ့...
"မိန္းမရယ္... ဟြာေလ... အလုပ္ေတြးကမ်ားေတာ့ေလ... ကိုယ္ေလ... ဟိုေလ... ဒီေန႔ ဘာေန႔မွန္း မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ကြာ... အာ့ေလ... "
ဆိုေတာ့ သူကျပန္ေျပာတယ္... ...
"ေအာ္... ရၿပီ ရၿပီ ေယာက်္ားရဲ႕၊ ႏွစ္ကုန္ေတာ့မွာဆိုၿပီး ျပကၡဒိန္အေဟာင္းကို လႊင့္ပစ္မိတာ၊ ဒီေန႔ ဘာေန႔မွန္းမသိဘူး ျဖစ္သြားတယ္၊ ခုနမွ သတိရလို႔ ဖုန္းထဲက ျပကၡဒိန္ကို ၾကည့္လိုက္တာ၊ သိၿပီ... ဒီေန႔ ၾကာသာပေတးေန႔"
ဟာ... ေတနာမ
ငါကြာ
ဟင္း... ေတာက္စ္
ငါ ထလုပ္လိုက္ရ ေန႔ခင္းႀကီးမို႔ကြာ
(ေန႔ခင္းႀကီး ငိုေနရင္ လူၾကားမေကာင္းဘူးေလ)
ငါ့မွာေတာ့ ဘာအထိမ္းအမွတ္ေန႔ကို ေမးတာလဲလို႔ စဥ္းစားလိုက္ရတာ အလုပ္ေတာင္ မေျဖာင့္ဘူး
သူက...
ၾကာသာပေတးေန႔ တ့ဲ
ေအးတာပဲ
.
.
.
သန္၄ကို - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
No comments:
Post a Comment