ရယ္သံမ်ား

ကေလးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လည္ပင္းက
"ကြ်န္ေတာ္ သူခိုးပါ"ဆိုတဲ့
စာနာမႈကန္းတဲ့ စာတန္းကို ဖတ္ၿပီး
အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံထဲက
သစ္ခုတ္သမားအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္
ေက်ာက္တူးသမားအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္။

ေတာင္ၿဖိဳ ျမစ္ေရာင္း

လယ္ယာေျမသိမ္းသမားအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

ေကာ္ပီေတးေရးသမားအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

ႏိုင္ငံျခားဇာတ္ကား ျဖတ္ညႇပ္ကပ္

႐ုပ္ရွင္သမားအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

က်ဴရွင္ျပစားတဲ့

ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

အထူးကုေဆးခန္းမွာ

မတန္တဆေဆးကုသေၾကးေတာင္းတဲ့

ဆရာဝန္အခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

ရပ္ကြက္စာေရးေလးကေန

ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္အထိ

ဌာနဆိုင္ရာဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕က ရယ္တယ္

မယားငယ္တစ္ေယာက္က ရယ္သလို

လင္ငယ္တစ္ေယာက္ကလည္း ရယ္တယ္

ၾကက္သားေရထိုးေရာင္းတဲ့

ေစ်းထဲက ေဒၚကုလားမက ရယ္သလို

အရက္အတုေရာင္းတဲ့ လမ္းထိပ္စတိုးဆိုင္က

ဦးတ႐ုတ္ႀကီးကလည္း ရယ္တယ္

ဘုရားအလွဴေငြေတြ ဘံုးထားတဲ့

ေဂါပကအဖြဲ႕ဝင္လူႀကီးအခ်ိဳ႕က ရယ္သလို

ပရဟိတအေရာင္ျပ

လုပ္စားသမားတခ်ိဳ႕ကလည္း ရယ္တယ္

လမ္းတံတားအင္ဂ်င္နီယာအခ်ိဳ႕က

ရယ္သလို

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အခ်ိဳ႕ကလည္း

ရယ္တယ္

အဲသလို
ကမ႓ာ့အက်င့္စာရိတၱအဆင္းရဲဆံုး
တစ္ႏိုင္ငံလံုးက
တက္ညီလက္ညီ အားပါးတရ
ရယ္ေမာေနၾကခ်ိန္မွာ
မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္
လူမမည္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့
ယဥ္ေက်းမႈမ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ လူဗိုလ္ပံုအလယ္
မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔
ေခတ္ႀကီးရဲ႕ အေကာင္းဆံုးပ်က္လံုးတစ္ခုကို
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး
တင္ဆက္ခဲ့ေလတယ္။

ညီမင္းညိဳ
1/8/2016
Mon; pm 2:30
မႏၲေလး