ဂ်ပန္၊ ၾသစေၾတးလ်၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုစတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေလး ေတြ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရၾကတယ္။ ကိုယ့္ျပႆနာကိုယ္တာဝန္ယူ တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆံုး နည္းတစ္နည္းလို႔ ယူဆပါတယ္။
တစ္ေလာက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူ႔သမီးေတြက အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ
ေက်ာင္းတက္ ေနၾကတာ။ သူက သမီးေတြဆီကို လြမ္းလို႔ တစ္ခါတစ္ေလသြားရင္
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို သမီးေတြကို အလို လိုက္ၿပီး တစ္ခုခု ဝယ္ေပးမယ္လို႔
လုပ္တာကို သမီးေတြက အျပစ္တင္တယ္။ ပါပါ .. ဒါ … ျမန္မာျပည္ မဟုတ္ ဘူး။
ေပါေပါရ ေပါေပါ မသံုးပါနဲ႔။ ပစၥည္းေတြလည္း မလိုဘဲ ေလွ်ာက္မဝယ္နဲ႔။
ပိုက္ဆံကို ဘဏ္ထဲပဲ ထည့္ေပးခဲ့။ သမီးတို႔လည္း လိုမွဝယ္မယ္လို႔
ျပန္ေျပာသတဲ့။
ကေလးေတြက အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေလးေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဝင္ေငြ ကိုယ္ရွာၿပီး ေက်ာင္းတက္ေန ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံ တန္ဖိုးကို ေကာင္းေကာင္း သိၾကတာေပါ့။
ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမွာ Year 12 လို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ဴနီယာေကာလိပ္တန္း
တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားဦးေရရဲ႕ ထက္ဝက္ ေလာက္ဟာ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ေနၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ဖို႔ ေငြရွာတဲ့သူေတြလည္းရွိ တယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာဆိုရင္လည္း အသက္ ၁၅ နွစ္ျပည့္ၿပီးတဲ့ လူငယ္ သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ဟာ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရွိေနၾကၿပီ။ ဂ်ပန္မွာဆိုရင္လည္း အထက္တန္းအဆင့္ေလာက္ေရာက္ရင္ အမ်ားစုဟာ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြ ထြက္လုပ္ၾကတယ္။
သူတို႔ႏိုင္ငံေတြမွာက အလုပ္လုပ္ရင္း ပညာရွာရတယ္ဆိုတာ ဓေလ့တစ္ခုလိုျဖစ္ေအာင္ ႐ိုက္သြင္းထားလိုက္ တာ။ အပိုဝင္ေငြလည္းရ လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳလည္းရေအာင္ အလုပ္ထြက္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိကို ႐ိုက္သြင္း လိုက္ေတာ့ မိဘဆီကေန လက္ျဖန္႔ေတာင္းတာကို ရွက္စရာလို႔လည္း ျမင္လာၾကတယ္။
ေငြေၾကးကို ဘယ္လိုရွာရသလဲဆိုတာ နားလည္မွ အသံုးနဲ႔ အျဖဳန္းကို ခြဲျခားတတ္မွာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးလိုစိတ္၊ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္၊ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္စိတ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လုပ္ေဆာင္တတ္စိတ္ေတြဟာ ေက်ာင္းေတြမွာ အေျခခံေပးလိုက္ေတာ့ သူတို႔ ဘဝေတြမွာ ရဲရဲႀကီးေလွ်ာက္ဝံ့ၾကတာ မထူးဆန္းပါဘူး။
ႏိုင္ငံတကာပညာေရးေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ခန္းထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားမလား၊ ျပင္ပအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ ေက်ာင္းသင္ပညာေရး ေပါင္းစပ္ေပးမလားဆိုတာကို အေလးထားစဥ္းစားေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းစာနဲ႔ မဖိလိုက္ ရရင္ စာမတတ္ဘူးလို႔ထင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ပညာရွင္ေတြ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ၾကေစ
ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ ႏိုင္ငံေတြမွာက ကမၻာ့အဆင့္ စာေမးပြဲေတြကို ေျဖေနၾကရတာ။ အဲဒီလို ျပင္ပအလုပ္ေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနလို႔ စာေမးပြဲက်တယ္၊ အဆင့္နိမ့္တယ္
ဆိုတာကို လက္မခံၾကပါဘူး။
ေက်ာင္းသားဆိုတာ တစ္ခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၊ ျပည္သူလူထုထဲ ဝင္ၾကရမွာ။ လူေတာထဲ မတိုးရဲေအာင္ “စာေၾကာင္” ေတြဘဝေရာက္ေအာင္
လုပ္ထားၾကတာေတြ ျပင္ရဦးမွာ။ ဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားႀကီး ထြက္ေအာင္လုပ္၊ ေဆးလိုင္းရေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွ ဂုဏ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ခံယူခ်က္အက်င့္ေတြကို မျပင္ႏိုင္ေသးသမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာေရး နိမ့္က်ေနဦးမွာပဲဗ်။
၂၂.၂.၂၀၁၆
ကေလးေတြက အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေလးေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဝင္ေငြ ကိုယ္ရွာၿပီး ေက်ာင္းတက္ေန ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံ တန္ဖိုးကို ေကာင္းေကာင္း သိၾကတာေပါ့။
ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမွာ Year 12 လို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ဴနီယာေကာလိပ္တန္း
တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားဦးေရရဲ႕ ထက္ဝက္ ေလာက္ဟာ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ေနၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ဖို႔ ေငြရွာတဲ့သူေတြလည္းရွိ တယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာဆိုရင္လည္း အသက္ ၁၅ နွစ္ျပည့္ၿပီးတဲ့ လူငယ္ သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ဟာ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရွိေနၾကၿပီ။ ဂ်ပန္မွာဆိုရင္လည္း အထက္တန္းအဆင့္ေလာက္ေရာက္ရင္ အမ်ားစုဟာ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြ ထြက္လုပ္ၾကတယ္။
သူတို႔ႏိုင္ငံေတြမွာက အလုပ္လုပ္ရင္း ပညာရွာရတယ္ဆိုတာ ဓေလ့တစ္ခုလိုျဖစ္ေအာင္ ႐ိုက္သြင္းထားလိုက္ တာ။ အပိုဝင္ေငြလည္းရ လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳလည္းရေအာင္ အလုပ္ထြက္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိကို ႐ိုက္သြင္း လိုက္ေတာ့ မိဘဆီကေန လက္ျဖန္႔ေတာင္းတာကို ရွက္စရာလို႔လည္း ျမင္လာၾကတယ္။
ေငြေၾကးကို ဘယ္လိုရွာရသလဲဆိုတာ နားလည္မွ အသံုးနဲ႔ အျဖဳန္းကို ခြဲျခားတတ္မွာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးလိုစိတ္၊ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္၊ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္စိတ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လုပ္ေဆာင္တတ္စိတ္ေတြဟာ ေက်ာင္းေတြမွာ အေျခခံေပးလိုက္ေတာ့ သူတို႔ ဘဝေတြမွာ ရဲရဲႀကီးေလွ်ာက္ဝံ့ၾကတာ မထူးဆန္းပါဘူး။
ႏိုင္ငံတကာပညာေရးေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ခန္းထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားမလား၊ ျပင္ပအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ ေက်ာင္းသင္ပညာေရး ေပါင္းစပ္ေပးမလားဆိုတာကို အေလးထားစဥ္းစားေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းစာနဲ႔ မဖိလိုက္ ရရင္ စာမတတ္ဘူးလို႔ထင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ပညာရွင္ေတြ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ၾကေစ
ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ ႏိုင္ငံေတြမွာက ကမၻာ့အဆင့္ စာေမးပြဲေတြကို ေျဖေနၾကရတာ။ အဲဒီလို ျပင္ပအလုပ္ေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနလို႔ စာေမးပြဲက်တယ္၊ အဆင့္နိမ့္တယ္
ဆိုတာကို လက္မခံၾကပါဘူး။
ေက်ာင္းသားဆိုတာ တစ္ခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၊ ျပည္သူလူထုထဲ ဝင္ၾကရမွာ။ လူေတာထဲ မတိုးရဲေအာင္ “စာေၾကာင္” ေတြဘဝေရာက္ေအာင္
လုပ္ထားၾကတာေတြ ျပင္ရဦးမွာ။ ဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားႀကီး ထြက္ေအာင္လုပ္၊ ေဆးလိုင္းရေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွ ဂုဏ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ခံယူခ်က္အက်င့္ေတြကို မျပင္ႏိုင္ေသးသမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာေရး နိမ့္က်ေနဦးမွာပဲဗ်။
၂၂.၂.၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment