ဒီမနက္ မဲ႐ံုအျပင္ဘက္မွာ
က်ေနာ္ စကားေျပာခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူအမ်ားအျပားက သူတို႔ အလိမ္ခံရေတာ့မယ္လို႔
ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြကေပါ့။ အဓိက ျပႆနာကေတာ့ အစိုးရကို ဘယ္သူမွ
မယံုဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္လို႔ အစိုးရက မွန္ကန္တာ တစံုတခုလုပ္ရင္ေတာင္
ျပည္သူေတြက မယံုၾကဘူး။ အဲဒီေနာက္ကြယ္မွာ မ႐ိုးသားတဲ့ အစီအစဥ္
တခုခုရွိရမယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ (အစိုးရ) က
လိမ္ေတာ့မယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ တကယ္မယံု ၾကည္ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စြန္႔စားမႈႀကီးလို႔ပါ။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈနဲ႔ တရား၀င္မႈလိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံတကာရဲ႕အလယ္မွာ ရပ္တည္ေနရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သက္ေသမျပႏိုင္ေပမယ့္ အစိုးရက ဒီေန႔ကို တတ္ႏိုင္သမွ် လြတ္လပ္ၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိေစခ်င္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္မ်ားလို႔ပါ။ သူတို႔အေနနဲ႔ မဲေပးတဲ့ေနရာမွာ လိမ္ညာျခင္း သို႔မဟုတ္ မ႐ိုးသားမႈေတြနဲ႔ စြန္႔စားလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္မလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီဇင္ဘာလကုန္ ဒါမွမဟုတ္ ဇန္န၀ါရီလေလာက္အထိ က်ေနာ္တို႔ သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခားစာနယ္ဇင္းသမားေတြလည္း ျပန္သြားၾကပါၿပီ။ တျခားသတင္းေတြ ေျပာင္းေရးေနၾကပါၿပီ။ အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာတဲ့သူတိုင္းက လြတ္လပ္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ဘာေတြျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စြန္႔စားမႈႀကီးလို႔ပါ။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈနဲ႔ တရား၀င္မႈလိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံတကာရဲ႕အလယ္မွာ ရပ္တည္ေနရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သက္ေသမျပႏိုင္ေပမယ့္ အစိုးရက ဒီေန႔ကို တတ္ႏိုင္သမွ် လြတ္လပ္ၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိေစခ်င္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္မ်ားလို႔ပါ။ သူတို႔အေနနဲ႔ မဲေပးတဲ့ေနရာမွာ လိမ္ညာျခင္း သို႔မဟုတ္ မ႐ိုးသားမႈေတြနဲ႔ စြန္႔စားလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္မလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီဇင္ဘာလကုန္ ဒါမွမဟုတ္ ဇန္န၀ါရီလေလာက္အထိ က်ေနာ္တို႔ သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခားစာနယ္ဇင္းသမားေတြလည္း ျပန္သြားၾကပါၿပီ။ တျခားသတင္းေတြ ေျပာင္းေရးေနၾကပါၿပီ။ အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာတဲ့သူတိုင္းက လြတ္လပ္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ဘာေတြျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ ၁၉၉၀ ကို မွတ္မိမယ္ဆိုရင္ အဲဒါက အခုအတိုင္းပါပဲ။ ေမလ ၂၇ ရက္မွာ
အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ကို
ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ အားလံုး အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲေတာ့မယ္လို႔ ျပည္သူေတြ
တကယ္ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၂ လၾကာတဲ့အခါ၊ ၂ လ တိတိၾကာတဲ့အခါ၊ န၀တ အစိုးရက ပါတီတခုကို
အာဏာလႊဲေျပာင္း မေပးႏိုင္ဘူး၊ တျခားပါတီေတြလည္း အေျမာက္အမ်ား ရွိေသးတယ္။
သူတို႔အတြက္လည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ္လို႔ သေဘာရတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္တခုကို
ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအခ်ိန္က ၄၈၅ ဦးရွိတဲ့ ေရြးေကာက္ခံ
လႊတ္ေတာ္အစား ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ၁၀၀ နဲ႔ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္
ေရြးခ်ယ္ထားသူ ၆၀၀ ပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို က်င္းပခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့
ျပည္သူေတြ စိတ္ပ်က္ေဒါသ ျဖစ္ခဲ့ရတာကို က်ေနာ္ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္
သူတို႔ကို ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
ဒီလိုျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ ဒီေန႔ေခတ္အခါမွာ အဲဒါက
အလုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ၊ Facebook နဲ႔ လူမႈကြန္ရက္ေတြနဲ႔
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး ပြင့္လင္းလာပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔
ေစာင့္ၾကည့္ရမွာက တကယ္လို႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD အမွန္တကယ္
အႏိုင္ရရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူတို႔က NLD ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို
ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မလဲဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ က်န္ေနပါေသးတယ္။
အက်ယ္ဖတ္လိုက - http://burma.irrawaddy.org/…/%E1%80%B1%E1%80%9B%E1%80%BC%E1…
အက်ယ္ဖတ္လိုက - http://burma.irrawaddy.org/…/%E1%80%B1%E1%80%9B%E1%80%BC%E1…
No comments:
Post a Comment