သမီးဖတ္ဖို႔ က်က္သေရ မနက္ခင္းကေလး - ေမာင္သာခ်ိဳ။

Yangon Media Group

(တစ္)
သမီးေရ...
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ၿပီး ႀကိဳက္မိတဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္ ေတြထဲမွာ တစ္ခုကေတာ့ မနက္အေစာႀကီး အိပ္ရာက ထတတ္ တာပဲသမီးရဲ႕။ ဟုတ္တယ္။ ေဖေဖ ဟိုး... ငယ္ငယ္ကေလး တည္းကစလို႔ အခုအထိ မေပ်ာက္မပ်က္ က်င့္ၿမဲက်င့္ေနမိခဲ့တာ မနက္ေစာေစာမွာ အိပ္ရာက ထတာပါပဲ။
ငွက္ကေလးေတြက က်ည္က်ည္က်ာက်ာနဲ႔ နံနက္ခင္း စကားကို ဆိုၾကခ်ိန္။ သစ္ရြက္ကေလးေတြက ညလံုးေပါက္ေသာက္ ထားတဲ့ ေရေငြ႕ကေလးေတြနဲ႔ စြတ္စြတ္စိုစို ရွိၾကခ်ိန္။ လမ္းေတြ ေပၚမွာက လူသူေလးပါးနဲ႔ ယာဥ္အသြားအလာတို႔ ရွင္းလင္း ခ်ိန္။
ဟိုး...အေရွ႕အရပ္ဆီက မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းႀကီးဆီမွာ ေရာင္ နီတို႔ ပ်ဳိ႕လာေနခ်ိန္။ အဲသည္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အိပ္ရာက ႏိုးထလာ ၿပီး မနက္ခင္းရဲ႕အလွကို ခံစားရတာဟာ စိတ္ကို သိပ္ၿပီးၾကည္ လင္ခ်မ္းျမေစတာပါပဲ သမီးရယ္။
ေဖေဖက နည္းနည္းကေလးအခ်ိန္ရရင္ လမ္းကို တံ ျမက္စည္းလွည္းတယ္ သမီးရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ကေလးေတြကို ေရေလာင္းတယ္။ နည္းနည္းကေလး အခ်ိန္ပိုရလာရင္ေတာ့ လမ္း ကို ေရဖ်န္းတယ္။ ညမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အိပ္ရာဝင္ ေနာက္က် ေနာက္က် မနက္ခင္းမွာဆိုရင္ျဖင့္ ေဖေဖက အဲဒီအတိုင္းပဲ။
*****
(ႏွစ္)
တစ္ရက္၊ တစ္မနက္ခင္းမွာတုန္းကလည္း ေဖေဖက ထံုးစံအတိုင္းပဲေပါ႔။ လုပ္ၿမဲ ကိုင္ၿမဲ ေဆာင္ရြက္ၿမဲ ကေလးေတြ လက္စသတ္ၿပီးခ်ိန္မို႔ အိမ္အေရွ႕ လမ္းမတစ္ေနရာမွာ မတ္တတ္ ရပ္ရင္း ေတာင္ေငးေျမာက္ေငးေပါ႔။
သမီးေမေမက ပဲျပဳတ္လာရင္ ဝယ္ထားလိုက္ပါဦးတဲ့။ အိမ္အတြင္းဘက္ကေန လွမ္းေအာ္ေလရဲ႕။ မၾကာမၾကာ ေဖေဖ တို႔က ပဲျပဳတ္ဝယ္ေနက်ေလ။ ထမင္းေၾကာ္ဖို႔၊ နံျပားနဲ႔စားဖို႔၊ ဆီ ထမင္းနဲ႔ စားဖို႔။
ပဲျပဳတ္သည္ႀကီး ေရာက္လာတဲ့အခါ ေဖေဖက လာပါ ဦးေပါ႔။ အိမ္ေရွ႕ခေရပင္နဲ႔ သရက္ပင္ကေလး ၾကားထဲက အုတ္ခံု ကေလးေပၚမွာ ပဲျပဳတ္ေတာင္းကေလးကို အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း နဲ႔တင္ၿပီး ပဲျပဳတ္ထည့္ေနတဲ့ ေစ်းသည္ႀကီးဟာ အသက္ငါးဆယ္ ေက်ာ္ ေျခာက္ဆယ္နီးပါးေလာက္ ရွိပံုရပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ လူက အ သက္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး အိုစာလြန္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နည္းနည္း လည္း ညိႇဳးႏြမ္းလြန္းပါတယ္။
သူက ပဲျပဳတ္ႏွစ္ရာဖိုးကို မွန္းဆထည့္ေနတဲ့အခိုက္ ေဖေဖက ေစာင့္စားလို႔ေနစဥ္လိုက္မွာကိုပဲ သံုးေလးအိမ္အေက်ာ္ ေလာက္က အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ေဘးနားဆီမွာလာရပ္ကာ ''ႏွစ္ ရာဖိုးေလာက္ လုပ္ပါဦးအေဒၚ''...တဲ့။
ပဲျပဳတ္ေရာင္းသူအေဒၚႀကီးက တစ္ခ်က္ငဲ့ၿပီး ''လာ မွာေပါ့ငါ့တူမရဲ႕၊ အိမ္ေရွ႕က ေစာင့္ေနပါလား''တဲ့။
အဲဒီမွာ ေဖေဖႀကိဳက္သြားတာက ေစ်းဝယ္အမ်ဳိးသမီး ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားပါ။
''ေၾသာ္... အေဒၚရယ္... လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ဥစၥာ လာဝယ္လိုက္ေတာ့ၿပီးတာပဲ။ မဟုတ္ရင္...လွမ္းေခၚဦး၊ ပဲျပဳတ္ ေတာင္းကို ေအာက္ခ်ဦး၊ ျပန္ရြက္ဦး...ကသီပါတယ္''တဲ့။
ေကာင္းလိုက္တဲ့စိတ္ထား။ က်က္သေရရွိလိုက္တဲ့ စကား။ ကိုယ္မွတစ္ပါး အျခားေသာ လူတစ္ေယာက္ သက္သာ ေအာင္၊ အသက္႐ွဴေခ်ာင္ေအာင္ ဘယ္လို ေနထိုင္ျပဳမူ ေဆာင္ ရြက္မလဲဆိုတဲ့ ေတြးပံုမ်ဳိးေပါ႔။
ဟုတ္တယ္ေလသမီးရဲ႕။ အိမ္ ဆယ္အိမ္ရွိလို႔ ဆယ္ အိမ္လံုးက ပဲျပဳတ္ဝယ္တဲ့အခါ ေစ်းသည္ခမ်ာမွာ အိမ္ေပါက္ေစ့ သူ႔ပဲျပဳတ္ေတာင္းကို ခ်လိုက္ရ၊ ျပန္ရြက္လိုက္ရ၊ ခ်လိုက္ရ၊ ျပန္ ရြက္လိုက္ရနဲ႔ မကသီရွာဘူးလား။ အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕မွာ ပဲျပဳတ္ ေတာင္းခ်ထားတဲ့အခိုက္ နီးရာက လာဝယ္လိုက္ၾကေတာ့ေရာ ၿပီးမသြားဘူးလား။ လူဆန္ေအာင္ေနတဲ့ အႏုပညာဟာ သိမ္ေမြ႕ လိုက္တာ။
*****
(သံုး)
တစ္ခါက ဝန္ထမ္းအိမ္ရာတစ္ခုမွာေပါ့။ ႏွစ္ထပ္တိုက္ ကေလးေတြကို ေလးခန္းတြဲၿပီး မိသားစု ေလးစုစီ တြဲေနၾကရတဲ့ အိမ္ရာစခန္းကေလးထဲမွာ ေနခဲ့ရစဥ္တုန္းကေပါ့။
ေစ်းသည္ကေလးေတြ ဝင္ဝင္လာၾကတယ္ သမီးရဲ႕။ အမ်ားဆံုး ဝင္လာတတ္ၾကတာကေတာ့ သား၊ ငါး၊ ပုစြန္၊ ဟင္း သီးဟင္းရြက္ ေစ်းသည္ကေလးေတြေပါ့။ ဘာယူၾကဦးမလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ သူသူကိုယ္ကိုယ္နီးရာ နီးရာထြက္လာၾကၿပီး လိုအပ္ တာကို ဝယ္သြားလိုက္ၾကတာပါပဲ။
အင္း...ေဖေဖ့စိတ္ထင္ ႏွစ္အိမ္သံုးအိမ္ သမီးရဲ႕။ အကုန္လံုး အေပၚထပ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ထြက္မဝယ္ ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္းမဝယ္ဘူး။
''ၿပီးရင္...အေပၚတက္ခဲ့ပါဦး''တဲ့။
ေစ်းသည္သားအမိမွာ အေမျဖစ္တဲ့သူက ေခါင္းခု ပုဆိုးနဲ႔ သူ႔လည္ပင္းက ေခြၽးေတြကိုသုတ္ရင္း အေပၚထပ္ ဝရန္ တာဆီလွမ္းၾကည့္ကာ လာခဲ့မယ္ လာခဲ့မယ္တဲ့။ အဲဒါ အၿမဲတမ္း သမီးရဲ႕။ လူ႔ေလာကႀကီးမွာ စာနာတယ္ မစာနာဘူးဆိုတာဟာ တကယ့္ကိုမွ ပါးပါးကေလးပဲေနာ္။
ေၾသာ္... ေဖေဖပဲျပဳတ္ဝယ္ေနတုန္းမွာ ေရာက္ လာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးက်ေတာ့လည္း စိတ္ကိုထားတတ္လိုက္တာ။ ေပါ႔ပါးၿပီး လြတ္လပ္လိုက္တာ။ မနက္ခင္းဟာ က်က္သေရေတြ နဲ႔ လႊမ္းၿခံဳလို႔။ ။
‪#‎TheFlowerNews‬
|───────────Yangon Media Group ──────────|
www.facebook.com/YangonMediaGroup
www.yangonmedia.com
|───────────Yangon Media Group ──────────|