ကေလးတစ္ေယာက္ ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ အတြင္း၀င္လာသည္။ ဆံပင္ညွပ္ဆရာ
က သူ႕ေဖာက္သည္ကို တုိးတုိး ေလးကပ္ေျပာသည္။
က သူ႕ေဖာက္သည္ကို တုိးတုိး ေလးကပ္ေျပာသည္။
"ၾကည့္ဗ် . . . ကမၻာမွာ ဒီေလာက္တုံးတဲ့ ကေလးမ်ဳိး တစ္ခါမွ မေတြ႕
ဖူးဘူး။ ၾကည့္ေန က်ေနာ္ျပမယ္။"
ဖူးဘူး။ ၾကည့္ေန က်ေနာ္ျပမယ္။"
ဆံပင္ညွပ္ဆရာသည္ လက္တစ္ဖက္တြင္ အေၾကြ ဆင့္ ၅၀ ကုိကုိင္၍
တစ္ဖက္က ၁ေဒၚလာတန္ ေငြစကၠဴကို ကုိင္ထားသည္။ ၿပီးေနာက္ ကေလး
ငယ္ကို လွမ္းေခၚသည္။
တစ္ဖက္က ၁ေဒၚလာတန္ ေငြစကၠဴကို ကုိင္ထားသည္။ ၿပီးေနာက္ ကေလး
ငယ္ကို လွမ္းေခၚသည္။
"ကဲ . . .ခ်ာတိတ္ ဒီႏွစ္ခု ထဲက မင္း ဘယ္ဟာကုိ ယူခ်င္လဲ"
ကေလးက ဆင့္ ၅၀ အေၾကြကို သာ ေရြးယူလုိက္သည္။
ၿပီးေနာက္ မုန္႔၀ယ္စားရန္ အျပင္သုိ႔ ထြက္သြားေလသည္။
ၿပီးေနာက္ မုန္႔၀ယ္စားရန္ အျပင္သုိ႔ ထြက္သြားေလသည္။
ဆံပင္ညွပ္ဆရာက သူ႔ေဖာက္သည္ကို မ်က္ခုံးပင့္၍ ၾကည့္ရင္း ေျပာသည္။
"ဘယ္ေတာ့မွ ေလ့လာသင္ယူမႈ မရွိတဲ့ ခ်ာတိတ္ဗ်။ က်ေနာ္ ခဏခဏ စမ္း
ၾကည့္တယ္ အၿမဲတမ္းဒီတုိင္းပဲ"
ၾကည့္တယ္ အၿမဲတမ္းဒီတုိင္းပဲ"
ေဖာက္သည္ က ဘာမွ ျပန္မေျပာခဲ့။ ဆံပင္ညွပ္ၿပီး၍ အျပန္လမ္းတြင္ ေဖာက္သည္
သည္ အေစာတုန္းက ကေလးကုိ ေရခဲမုန္႔ စားေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
ကေလးငယ္အနားကပ္ သြားသည္။ ၿပီး သူသိခ်င္သည္ကို ေမးၾကည့္သည္။
သည္ အေစာတုန္းက ကေလးကုိ ေရခဲမုန္႔ စားေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
ကေလးငယ္အနားကပ္ သြားသည္။ ၿပီး သူသိခ်င္သည္ကို ေမးၾကည့္သည္။
"မင္းကြာ . . . ဟုိ ပုိမ်ားတဲ့ တစ္ေဒၚလာကုိ ေတာ့မေရြးဘူး။ ဘာမဟုတ္တဲ့
အေၾကြကုိမွ ဘာေၾကာင့္ ယူရတာလဲ"
အေၾကြကုိမွ ဘာေၾကာင့္ ယူရတာလဲ"
ကေလး ငယ္က ေရခဲမုန္႔ကို လွ်ာျဖင္ယက္ရင္း ေျဖသည္။
"တစ္ေဒၚလာယူတဲ့ေန႔ က game over ျဖစ္တဲ့ေန႔ျဖစ္သြားမွာေပါ့ဗ်"
No comments:
Post a Comment