ေမာင္ဒုကၡိ

Thanlay Ko

လူတစ္ေယာက္ သားဖြားခန္းေပါက္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ေစာင့္ေနရွာတယ္။
သူ႔ရဲ႕မိန္းမက ပထမဆံုး သားဦးေလးကုိ သူ႔အတြက္ ေမြးဖြားေပးမွာျဖစ္လို႔ေပ့ါ။
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ေမြးခန္းထဲကေန မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔ ထြက္လာျပီး သူ႔ကုိေျပာတယ္... ...

"စိတ္မေကာင္းစရာေတာ့ ျဖစ္ေနျပီဗ်ာ"

"ဘာျဖစ္တာလဲ ဆရာရယ္ ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ"
"ခင္ဗ်ား ကေလးေမြးလာတာ ေျခေထာက္ေတြ မပါဘူးဗ်ာ"
"ရပါတယ္ဆရာရယ္... ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူဟာ က်ေနာ့္ရင္ေသြးပါ"
"ျပီးေတာ့ လက္ေတြလည္း မပါဘူးဗ်ာ"
"ဗ်ာ... ဟုတ္ ...ဟုတ္လား ဆရာ၊ ကိစၥမရိွပါဘူးေလ... က်ေနာ့္ကေလးဟာ က်ေနာ့္ကေလးပါပဲ"
"အင္း... က်န္ေသးတယ္... သူ႔မွာ ကုိယ္လံုးလည္း မပါဘူး၊ အဲ ေခါင္းလဲ ပါမလာဘူးဗ်ာ"
"ဟမ္.... ဒါ... ဒါဆို ဘာပဲ ပါသတံုး ဆရာရဲ႕"
"နားရြက္ခ်ည္းပဲ ေမြးလာတာ၊ ဒါေတာင္ တစ္ဘက္ထဲရယ္"
"ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းလို႔ မွတ္ရမွာေပ့ါ၊ က်ေနာ္ သူ႔ကုိ ေတြ႔ပါရေစ"
"လာပါ က်ေနာ္ လိုက္ျပပါမယ္"
.... ဆိုျပီး သူ႔ကုိ ဆရာဝန္က ေခၚသြားတယ္။
ေမြးကင္းစ ကေလးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူနာျပဳဆရာမက သူ႔ကေလးကုိ ေခၚလာျပတယ္။
ဟုတ္ပ့ါ... ...
နားရြက္ခ်ည္းပဲ။ အၾကီးၾကီး။
ကေလးကုိေတြ႔ေတာ့... အဲေလ နားရြက္ၾကီးကုိေတြ႔ေတာ့ အေဖလုပ္သူက ေျပးေပြ႔ရင္း မခ်္ိတင္ကဲ ေျပာရွာတယ္... ...
"အုိ... အို... ကေလးရယ္၊ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မင္းဟာ င့ါရင္ေသြးပါ၊ ငါ့ေသြးသားကေန ျဖစ္လာတာပါ၊ ငါ မင္းကုိ ခ်စ္ပါတယ္ ငါ မင္းကုိ ခ်စ္ပါတယ္"
... ဆိုေတာ့
ဆရာဝန္က ေျပာတယ္... ...
"က်ယ္က်ယ္ေျပာဗ်၊ သူက နားေရာေလးတယ္"
"ငင္..."
.
ေကာင္းဘူးလား... ။
.
.
သန္၄ကုိ - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
https://www.facebook.com/thanlayko