ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ျပန္ပို႔ေငြႏွင့္ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)

August 27, 2014 at 3:24am

•   ျပည္ပသို႔သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကေသာ ႏိုင္ငံသားမ်ားကျပန္ပို႔ေသာေငြသည္ဆင္းရဲေသာႏိုင္ငံမ်ားကို ခ်မ္း သာေစႏိုင္ျခင္း ရွိ၊ မရွိ ေမးစရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
•  ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ျပည္ပသို႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္သူမ်ား က ျပန္ပို႔ေသာေငြသည္ အေရးပါသည္။ ယခင္ႏွစ္ကအိႏၵိယတြင္ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားကလာ ေရာက္ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈထက္ သံုးဆအထိ ႀကီးမားေသာဝင္ေငြကို ရရွိခဲ့သည္။ တာဂ်စ္ကစ္စတန္၌ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ျပန္ပို႔ေသာေငြသည္ တိုင္းျပည ဝင္ေင္၏ြ (၄၇)ရာခိုင္ႏႈန္းအထိရွိၿပီး အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေသာ တာဂ်စ္ကစ္စတန္အမ်ဳိးသား တစ္ဝက္ခန္႔သည္ ျပည္ပတြင္သြားေရာက္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္ဟု တြက္ဆသည္။ အလားတူပင္ ဆိုမာလီယားလူဦးေရ၏ (၄၀)ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ထိုသို႔ ဝင္ေနပုိ႔ေငြမ်ားအေပၚ၌ မွီခိုေနရၿပီး အစားအစာႏွင့္ ေဆးဝါးမ်ားဝယ္ယူရန္ လိုအပ္ေသာေငြ ကိုရရွိၾကသည္။
  
• 
   ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံသားမ်ားျပန္ပို႔ေသာဝင္ေငြသည္ ႀကီးမားေသာ္လည္းစီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ အေထာက္ အကူျဖစ္မျဖစ္ ေသခ်ာျခင္းမရွိေပ။ ယခင္ကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာသုေတသနမ်ားအရဆိုလွ်င္၄င္း၏ရလဒ္ကို ေလ့လာေဖာ္ထုတ္ရန္ ခဲယဥ္းသည္။ မၾကာမီက ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔တြင္ေလ့လာခဲ့ေသာ စာတမ္းတစ္ရပ္အရ ပုဂၢလိကကဝင္ေငြလႊဲ ေျပာင္းမႈမ်ားသည္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈအတြက္အနည္းငယ္မွ်သာ အေထာက္အကူျဖစ္ေစေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ျပည္ပေရာက္အလုပ္သမားမ်ားကျပန္ပို႔ေသာဝင္ေငြမ်ားေၾကာင့္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာသြားသည့္ႏိုင္ငံဟူ၍ ျပစရာ တစ္ခုမွ်မရွိေပ။သိသိသာသာတိုးတက္သြားသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွ်မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ႏုိင္ငံကမွ်ျပည္ပေရာက္ အလုပ္သမားမ်ားက ျပန္ပို႔ေသာေငြသည္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို သိသိသာသာအေထာက္အကူျဖစ္ေစသည္ဟုေျပာဆိုႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။
• 
            ကမာၻ႔ဘဏ္၏ ခန္႔မွန္းခ်က္တစ္ခုအရ မၾကာမီ ျပည္ပေရာက္အလုပ္သမားမ်ားျပန္ပို႔ေသာေငြသည္ ေဒၚလာတစ္ ထလီယံ၏ တစ္ဝက္ခန္႔ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ထိုတိုးတက္မႈသည္ ႀကီးမားသိသာေသာတိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ က ေဒၚလာ (၄၉)ဘီလီယံခန္႔မွ်သာရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုမွ်ေလာက္ျပန္ပို႔သည့္ေငြေတြမ်ားျပားလာပါလွ်က္ တိုင္းျပည္၏ ဂ်ီဒီပီကို အဘယ္ေၾကာင့္ သိသိသာသာတိုးတက္လာျခင္းမရွိသနည္း။ ကမာၻ႔ဘဏ္သုေတသီမ်ားက ျဖစ္ႏိုင္သည့္အေျဖ သံုးခုကို ေဖာ္ျပသည္။
• 
  ျပည္ပေရာက္အလုပ္သမားမ်ား ျပန္ပို႔သည့္ေငြတိုးလာျခင္းမွာ တိုင္းတာပံု၊ တိုင္းတာနည္း လြဲမွားမႈျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုယူဆစရာရွိသည္။ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံ၏ ဂ်ီဒီပီ ေန႔ခ်င္း၊ ညခ်င္း (၈၉)ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးလာခဲ့ျခင္းမွာဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္ စာရင္းအင္းစနစ္အားနည္းျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သုေတသီမ်ားက ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ ျပည္ပမွျပန္ပို႔ေငြမ်ားႏွင့္ လူဝင္ထြက္သည့္ပံုစံ၊ ေငြလက္ခံရရွိသည့္ႏိုင္ငံမ်ား၏ဝင္ေငြအဆင့္အတန္းတို႔ကို ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့ လာၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ အလားအလာမ်ားႏွင့္လက္ေတြ႔အေျခအေနမ်ားကို ခ်ိန္ဆၾကည့္သည္။ ထို သို႔ ခ်ိန္ဆသည့္အခါ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္လက္ေတြ႔ရလဒ္မ်ားမွ ကြာဟမႈႀကီးမားသည္။ ၁၉၉၀ႏွင့္ ၂၀၁၀ၾကားကာလတြင္ ဖြံ႔ ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားရရွိေသာျပည္ပေရာက္လုပ္သားမ်ား ျပန္ပို႔ေငြတိုးတက္မႈသည္ တိုင္းတာပံု၊ တုိင္းတာနည္း ေျပာင္းလဲျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႔ရသည္။
• 
            ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ စာရင္းအင္းဆိုင္ရာနည္းလမ္းမ်ားကစီးပြားေရးတိုးတက္မႈအေပၚ အေထာက္အကူျပဳမႈ ကို တိုင္းတာေဖာ္ထြက္ႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ အမ်ားအားျဖင့္တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံအခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္း ျဖစ္ေပၚသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာျခင္းျဖစ္သည္။ေလ့လာႏိုင္ျခင္းမရိွသည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို ပံုေသထားၿပီး တြက္သည္။ ျပႆနာမွာ ျပည္ပေရာက္လုပ္သားမ်ားကျပန္ပို႔သည့္ေငြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ အလြန္နည္းပါးသည္။ ထိုေငြမ်ားက စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအေပၚအေထာက္အကူျဖစ္သည္ကို ႏႈိင္းဆရန္ခဲယဥ္းသည္။ တစ္ေဒၚလာျပန္ပို႔ျခင္းေၾကာင့္ တိုင္းျပည္၏ဂ်ီဒီပီကို တစ္ေဒၚလာျပန္တိုးေစသည္ဟု ဆိုလွ်င္ပင္ လက္ေတြ႔၌ ထိုတစ္ေဒၚလာ၏ သံုးပံုတစ္ပံုမွ်အက်ဳိးသက္ေရာက္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပႏုိင္သည့္ အေထာက္အထား စာရင္းအင္းမရွိေပ။
• 
            တတိယအခ်က္အေနျဖင့္ တိုင္းတာမႈ၊ တိုင္းတာနည္းမွားယြင္းျခင္း၊စာရင္းအင္းနည္းလမ္းမ်ား မျပည့္စံုျခင္းတို႔အျပင္ အမွန္တကယ္တိုးတက္မႈအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမွာလည္းအလြန္တစ္ရာေသးငယ္ပံုရသည္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ထပ္မံ ထြက္သြားျခင္းေၾကာင့္ ျပန္ပို႔ေငြမ်ားတိုးလာမည္ဟုလည္းမဆိုႏိုင္ေပ။ေလ်ာ့သြားသည့္သာဓကမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ တဖက္တြင္ ေငြဝင္လာေသာ္လည္း လူစြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ားထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။အကယ္၍ ျပည္ပသို႔ထြက္သြားေသာသူမ်ား သည္ ျပည္တြင္း၌ အလုပ္မလုပ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ေနလွ်င္ ျပည္ပမွျပန္ပို႔ေသာေငြမ်ားသည္အျပဳသေဘာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္း၌လည္း အလုပ္လုပ္သူမ်ားျဖစ္ေနလွ်င္ျပည္ပတြင္အလုပ္လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ထူးျခားေသာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမရွိေပ။ ျပည္ပမွေငြမ်ားစီးလာျခင္းသည္ တိုင္းျပည္၏ဝင္ေငြကို တိုးပြားေစႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဂ်ီဒီပီတြက္ရာ၌ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ထြက္ကုန္ကို တြက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္၏ ဂ်ီဒီပီတိုင္းတာရာ၌ ျပန္ပို႔ေသာ ေငြကို လက္ခံရရွိသူမ်ားက မည္သုိ႔သံုးစြဲသနည္းအေပၚ၌ မူတည္ေနသည္။
• 
            ႏိုင္ငံျခားေရာက္ အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္မိမိ၏ေငြကိုျပန္ပို႔စရာ နည္းလမ္းမ်ားစြာ ရွိသည္။ ဘဏ္မ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ေငြလႊဲမည္ဆိုလွ်င္ဥပေဒအေၾကာင္းအရ တရားမဝင္ကိစၥရပ္မ်ားရွိေနသျဖင့္ အမ်ားအားျဖင့္ ျပည္ပေရာက္အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေငြလႊဲသည့္ Western Union ကဲ့သို႔ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားကို အသံုးျပဳၾကသည္။ အာဖရိကသို႔ေငြလြဲရာ၌(၁၂)ရာခိုင္ႏႈန္း မွ်အထိ အခေၾကးေငြေပးရသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ သုေတသီသံုးဦးက ျပန္လည္ပို႔ေငြမ်ားသည္တိုင္းျပည္ဝင္ေငြတိုးတက္မႈထက္ ႏိုင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအေပၚ ထိေရာက္ေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိသည္ဟုဆိုသည္။ တိုင္းျပည္၏ ဝင္ေငြတိုးတက္မႈ၊ ႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈထက္ အျခားအရာမ်ားအေပၚ၌ႀကီးမားေသာအက်ဳိးသက္ေရာက္ရွိေနသည္ဟုဆိုသည္။
  ထို႔အျပင္ကမာၻ႔ဘဏ္၏ အဓိကေဘာဂေဗဒပညာရွင္က အရင္းအႏွီးစီးဝင္မႈ နည္းသြားသည့္အခါ ျပန္လည္ခ်ိန္ဆသည့္အေနျဖင့္ဝင္ေနပို႔ေငြမ်ားက အေရးပါသည္ဟုဆိုသည္။ ျပည္ပမွပို႔ေငြမ်ားသည္ လက္ခံရရွိသည့္ႏိုင္ငံ၏ေငြေၾကးတန္ဖိုးေလ်ာ့နည္းသြားသည့္အခါ အလိုအေလွ်ာက္တည္ၿငိမ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသည့္ယႏၱရားႏွင့္တူသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သြင္းကုန္မ်ားတင္ပို႔ရန္ ေစ်းႀကီးေစၿပီး ႏိုင္ငံျခားေရာက္အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ေငြလႊဲရန္ ပို၍စရိတ္သက္သာသည္ဟု သံုးသပ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈအေပၚ ျပည္ပေရာက္ဝင္ေငြမ်ား၏အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမွာေသးငယ္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ဝင္ေငြျပန္လႊဲရန္ အကူ အညီေပးျခင္းအားျဖင့္ အဆိုပါဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားအေပၚႀကီးမားေသာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား ရရွိေစႏိုင္သည္။
• 
            စာရင္းအင္းသေဘာအရ တိုင္းျပည္၏ဝင္ေငြကို တိုးပြားေစသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံ၏ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈကိုလည္းအေထာက္အကူျဖစ္ေစႏိုင္ရန္ အတြက္ဆိုလွ်င္ ျပည္တြင္းရွိစက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ျပည္တြင္းထြက္ကုန္မ်ားကိုအားေပးရန္လိုသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပဲ ျပည္ပမွ ရေသာဝင္ေငြျဖင့္ ျပည္ပမွသြင္းကုန္မ်ားကိုအသံုးျပဳမည္၊ ဝယ္ယူစားသံုးမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးအေဆာက္အအုံ အတြက္ ထူးျခားမႈမရွိႏိုင္ေပ။လက္ယာဘက္ကဝင္ၿပီး လက္ဝဲဘက္ျပန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္တူသည္။ ျပည္ပမွ ပို႔ေငြမ်ားသည္ ႏိုင္ငံကိုအမွန္တကယ္အက်ဳိးရွိေစရန္ဆိုလွ်င္ ထိုေငြေၾကး၏တန္ဖိုးသည္ ျပည္ပသို႔ထြက္မသြားဘဲ ျပည္တြင္း၌ပင္ဆက္လက္ရွိေနရန္လိုအပ္သည္။
• 
  (Economist.com)