လူေတြမွာ အရြယ္နဲ ့လိုက္ျပီး အသိအျမင္ေတြေျပာင္းလဲတဲ့ သေဘာဆိုတာရွိတယ္။ အတန္းေက်ာင္းသားဘ၀နဲ ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ ေလာကကို ျမင္တဲ့အျမင္၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုေပၚ ေတြးတဲ့အေတြး ကြာျခားသြားျပီ။ ဘယ္မွာကြာလည္းဆိုေတာ့ ဦးေနွာက္ကိုေလ့
က်င့္ေပးတဲ့ေနရာမွာကြာတာပဲ။
အက်င့္လုပ္ေပးရမယ့္အထဲမွာ ဦးေနွာက္လည္းပါတာ မေမ့နဲ ့။
အတန္းေက်ာင္းသားဘ၀က မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆရာသမားေတြသင္ေပးတာကို လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ၾကတာမ်ားျပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္း
သားဘ၀ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ေလ့လာေတြးေခၚမွုနဲ ့ဆုံးျဖတ္တဲ့ အပိုင္းေၾကာင့္လည္း ပါတာေပါ့။ သြန္သင္တဲ့သူက သူၾကဳံေတြခဲ့ရတဲ့ အေတြ ့
အၾကဳံေတြကို ပမာထားျပီး သင္ေပးမွာ ျဖစ္တယ္။ က်န္တာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးစားေလ့လာမွ ရတယ္။
မိမိဟာလည္း မိမိဘ၀၊ မိမိျဖတ္သန္းမွုေတြနဲ ့ အရာရာတိုင္းကို ခ်င့္ခ်ိန္သုံးသပ္ရလိမ့္မယ္။ ဘ၀မွာ ပုံေသဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။ အခ်ိန္
ၾကာလာတဲ့အမွ် နုပ်ိဳမွုမရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္လာရတာပဲ။ လူ ့ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ လူေနမွုစရိုက္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ စိတ္ခံစားမွု တစ္ခုတည္းနဲ ့ အရာရာကို ေျပာင္းလဲဖို ့မသင့္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အျမဲတမ္းအမွတ္ေကာင္းေနတဲ့သူေတြဟာ လက္ေတြ ့ဘ၀ထဲကို ေျခစုံပစ္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျခေခ်ာ္ျပီး လဲက်တာ
ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ စာသင္ရြယ္မွာ ေနာက္ဆုံးခုံမွာထိုင္၊ ေနာက္ဆုံးအဆင့္က လိုက္ေနေပမယ့္လည္း ဘ၀ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းထဲေရာက္ခ်ိန္မွာ
ေရွးဆုံးက ရပ္တည္ေနသူေတြ ဒုနဲ ့ေဒးေတြ ့ရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြ ဘယ္ခ်ိန္မွာ ေျပာင္းလဲၾကလဲဆိုေတာ့ မိမိစိတ္ကို မိမိေကာင္းစြာ စီမံတတ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာင္းလဲတာပဲ။ ေျပာရရင္ ေျပာင္းလဲေန
တဲ့ အေျခအေနေတြလိုက္ျပီး မိမိအျမင္ေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တဲ့သေဘာပါ။ ဘ၀ဆိုတာ ရြက္လႊင့္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ။ ေနရာေဒသအစုံ၊ လူမ်ိဳး
အစုံ၊ အခက္အခဲ အဖုံဖုံနဲ ့ေတြ ့ရမွာ ျဖစ္လုိ ့ ကိုယ့္ရဲ့ အေတြးအေခၚကို ျဖန္ ့က်က္ျပီး ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးတတ္မွ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ ဘ၀က ရြက္လႊင့္ျခင္းဆိုရင္ မိမိရဲ့စိတ္ေတြကိုလည္း အဆုံးအစမရွိ ရြက္လႊင့္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။
True Man
သားဘ၀ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ေလ့လာေတြးေခၚမွုနဲ ့ဆုံးျဖတ္တဲ့ အပိုင္းေၾကာင့္လည္း ပါတာေပါ့။ သြန္သင္တဲ့သူက သူၾကဳံေတြခဲ့ရတဲ့ အေတြ ့
အၾကဳံေတြကို ပမာထားျပီး သင္ေပးမွာ ျဖစ္တယ္။ က်န္တာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးစားေလ့လာမွ ရတယ္။
မိမိဟာလည္း မိမိဘ၀၊ မိမိျဖတ္သန္းမွုေတြနဲ ့ အရာရာတိုင္းကို ခ်င့္ခ်ိန္သုံးသပ္ရလိမ့္မယ္။ ဘ၀မွာ ပုံေသဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။ အခ်ိန္
ၾကာလာတဲ့အမွ် နုပ်ိဳမွုမရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္လာရတာပဲ။ လူ ့ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ လူေနမွုစရိုက္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ စိတ္ခံစားမွု တစ္ခုတည္းနဲ ့ အရာရာကို ေျပာင္းလဲဖို ့မသင့္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အျမဲတမ္းအမွတ္ေကာင္းေနတဲ့သူေတြဟာ လက္ေတြ ့ဘ၀ထဲကို ေျခစုံပစ္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျခေခ်ာ္ျပီး လဲက်တာ
ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ စာသင္ရြယ္မွာ ေနာက္ဆုံးခုံမွာထိုင္၊ ေနာက္ဆုံးအဆင့္က လိုက္ေနေပမယ့္လည္း ဘ၀ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းထဲေရာက္ခ်ိန္မွာ
ေရွးဆုံးက ရပ္တည္ေနသူေတြ ဒုနဲ ့ေဒးေတြ ့ရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြ ဘယ္ခ်ိန္မွာ ေျပာင္းလဲၾကလဲဆိုေတာ့ မိမိစိတ္ကို မိမိေကာင္းစြာ စီမံတတ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာင္းလဲတာပဲ။ ေျပာရရင္ ေျပာင္းလဲေန
တဲ့ အေျခအေနေတြလိုက္ျပီး မိမိအျမင္ေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တဲ့သေဘာပါ။ ဘ၀ဆိုတာ ရြက္လႊင့္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ။ ေနရာေဒသအစုံ၊ လူမ်ိဳး
အစုံ၊ အခက္အခဲ အဖုံဖုံနဲ ့ေတြ ့ရမွာ ျဖစ္လုိ ့ ကိုယ့္ရဲ့ အေတြးအေခၚကို ျဖန္ ့က်က္ျပီး ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးတတ္မွ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ ဘ၀က ရြက္လႊင့္ျခင္းဆိုရင္ မိမိရဲ့စိတ္ေတြကိုလည္း အဆုံးအစမရွိ ရြက္လႊင့္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။
True Man
No comments:
Post a Comment