တခါတုန္းက.....မီးရထားေပၚမွာ စီးနင္းလိုက္ပါလာၾကတဲ႔
ခရီးသည္ေတြထဲမွာ ႏို႔စို႔အရြယ္ ကေလးတစ္ယာက္ နဲ႔ မိခင္တစ္ဦးပါ ပါလာတယ္၊
ခရီးသည္ေတြက မ်ားေတာ႔ ကေလးက မေနတတ္ဘူး ငိုတယ္..
ဒါနဲ႔ မိခင္က ႏို႔လွန္တိုက္ၿပီးေခ်ာ႔တယ္
ဒါေပမယ္႔ ကေလးက အငိုမတိတ္ဘူး ဆက္ငိုေနတယ္
ဒါနဲ႔မိခင္က ေခ်ာ႔တယ္ ေခ်ာ႔ပံုက ဒီလုိ....
''သားေလးရယ္ စို႔ပါကြယ္ စို႔ပါ သားသား မစို႔ရင္
ဟိုေရွ႕က ဦးဦး ကို ေမေမ ေပး စို႔လိုက္ မယ္ေနာ္'' တဲ႔
ဒီေတာ႔ ကေလးက သူ႔အေမစကားကို နားလည္လို႔
လားေတာ႔ မေၿပာတတ္ဘူး အငိုတိတ္သြားတယ္..
ခဏအၾကာမွာပဲ ကေလးက ထပ္ငိုတယ္..
မိခင္ကလဲ အရင္ကေခ်ာ႔သလို ထပ္ေခ်ာ႔တယ္
"သားေလးရယ္ စို႔ပါကြယ္ စို႔ပါ သားသား မစို႔ရင္္ ဟိုေရွ႔က ဦးဦးကို ေမေမေပးစ႔ိုလိုက္ မယ္ေနာ္"
ဒီလိုနဲ႔ ေခ်ာ႔လာတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေပါ႔ ရထားကလဲ ေမာင္းေနတာ ခရီးေတာ္ေတာ္ ေရာက္ေနၿပီ
ဒါေပမယ္႔ ကေလးကလဲ ငိုလိုက္ မိခင္က ေခ်ာ႔လိုက္ လံုးလံုး အငိုတိတ္တယ္ရယ္လို႔ ကိုမရိွဘူး
ကေလးက ငိုေနၿပန္တယ္ မိခင္က ထပ္ေခ်ာ႔တယ ္.. .. ....
အရင္ကလိုပဲ "သားေလးရယ္ စို႔ပါကြယ္ စို႔ပါ သားသား မစို႔ရင္ ဟိုေရွ႔က ဦးဦးကို ေမေမေပးစို႔လိုက္ မယ္ေနာ္"
ဒီတခါေတာ႔ ေရွ႔မွာလိုက္လာတဲ႔ လူက ထေၿပာလိုက္တယ္
ေၿပာလိုက္ပံုက ......... ........ ......
'"ဒီမယ္ အမၾကီး ဒီတစ္ခါေတာ႔ ၿပတ္ၿပတ္သားသား လုပ္ေတာ႔ဗ်ာ
ဒီကေကာင္က ဆင္းရမယ္႔ ဘူတာနဲ႔ ႏွစ္ဘူတာ လြန္လာၿပီ"'
No comments:
Post a Comment