ရက္စက္လြန္းလွပါတယ္..
ပ်ံသန္းျခင္းဆုိတဲ့
ေတာင္ပံေတြ ခ်ဳပ္ထိန္းရင္းက
အတင္းအဓမၼေပါ့
ေျပးလမ္းေပၚ လႊတ္တင္ခဲ့တယ္။
ဘယ္လုိ အားအင္မ်ဳိးနဲ႔မ်ား
ဘယ္အရပ္ကုိ ပ်ံသန္းသြားရမွာလဲကြယ္။
ပန္းတုိင္က ေရွ႔ မွာပါ
ဒါေပမယ့္ ငါဟာ
ေနာက္ဆံုးထက္ ေနာက္က်
ၿပိဳင္ပဲြႀကီး ပိတ္သိမ္းၿပီးမွ ပန္း၀င္တဲ့အခါ
ဒါဟာ ရွဳံးနိမ့္ျခင္းရဲ့ ရလာဒ္လုိ႔ သတ္မွတ္
ၿပီးေတာ့-
ျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္းေတြ ေဆာင္ရြက္ၾကေတာ့မယ္။
ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ပ်ံသန္းျခင္း မစတင္မီမွာ
ေၾကျငာထားတဲ့ အတုိင္း
ထင္ရာ စုိင္းလုိက္ပါ
ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ မရလည္း
ငါ ေသရဲပါတယ္။
ေတာင္ပံေတြ စည္းေႏွာင္ရင္း
ယွဥ္ၿပိဳင္ရျခင္းထက္
ငါ့အတြက္ေတာ့
ေသဆံုးရျခင္းက
ဘ၀ အဓိပၸါယ္ရွိလိမ့္မယ္။
ခြင့္ျပဳပါကြယ္...
ေတာင္ပံမ်ားရဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ အားျပဳရင္း
ျပာလြင္တဲ့ မုိးသားထက္မွာ
ထုိးထြက္ ပ်ံသန္းပါရေစ
ၿပိဳင္ပဲြရဲ့ ေ၀းရာဆီကုိေလ။
(ကြန္ဆူးမား)(၂၁-၁-၂၀၁၄)
No comments:
Post a Comment