Friday, November 30, 2012

ဆုိေရးရွိျပီ ဟု ထင္ျမင္သည္။ (မင္းဒင္ေရးသည္။)


by MrMaung KoThet on Friday, November 30, 2012 at 10:35pm 

တုိင္းေရးျပည္ေရးဟာ ကိုယ္ထင္တာျမင္တာန႔ဲ အမ်ားႀကီး ကြဲလြဲေနတတ္တာမုိ႔ ၾကက္ဥ အေရာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္၊ ျပည္ထဲအေရး ေပါက္နဲ႔ေက်းလုိ႔ဆုိၾကပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္က သတင္းေတြ ဖတ္ၿပီး နားစြင့္တဲ့အဆင့္သာရွိတာမုိ႔ က်ေနာ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး စာေရးခဲ ပါတယ္၊ ႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ မႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ေနေလ့ရွိပါတယ္။ ၿငိမ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းက က်ေနာ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးက်မ္းတတ္မဟုတ္တဲ့အျပင္ အေရးအရာေလ့လာသူ၊ ဟုိအေရး ဒီအေရး ကၽြမ္းက်င္သူ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ပါပဲ။ ကုိယ့္ဘဝနဲ႔ ကုိယ့္အေၾကာင္း ေနာက္ေၾကာင္း မရွင္း တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ကုိယ္တုိင္ဘာတစ္ခုမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဝင္မလုပ္ႏုိင္ပဲ လူမႈကြန္ယက္ ေတြ ကေန အာေခ်ာင္ရံုသက္သက္ အလုပ္ကုိ က်ေနာ္မုန္းပါတယ္။ အခုေကာ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေရးရသတုန္း ေမးလုိ႔ တုိတုိေျဖရရင္ မေျပာမျဖစ္ဘူးလုိ႔ ခံစားမိလို႔ပါ ။ေရးတာကုိ ဖတ္ၿပီးယံုၾကည္လက္ခံၾကဖုိ႔ မဟုတ္ပဲ ေဝဖန္ဆင္ျခင္ၿပီး ဝုိင္းဝန္နည္းလမ္းရွာႀကံဖုိ႔သာ ရည္သန္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
at No comments:

သမၼတကို ထြက္ခိုင္းေနသူေတြအတြက္


New MyanmarFoundation and 2 other friends shared Aye Chan Mon'sphoto.
သမၼတကို ထြက္ခိုင္းေနသူေတြအတြက္ ********************************** ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သေဘာထားအျမင္ကိုေျပာရရင္... သမၼတဦးသိန္းစိန္ ထြက္ေပးစရာမလိုပါဘူး..။ တာ၀န္ယူဖို႔နဲ႔ တာ၀န္ခံဖို႔ .... ေတာင္းပန္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္..။ တာ၀န္ယူတဲ့အေနနဲ႔ ဒီကိစၥမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္သူေတြ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ မွားယြင္းသူေတြကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသစြာ အခ်ိန္ဆြဲမေနပဲ ..တိက်ျပတ္သားစြာ ထုတ္ပယ္သည္အထိ အေရးယူအျပစ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္..။ တာ၀န္ခံတဲ့အေနနဲ႔ .... တကယ္ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ျပည္သူကို ခ်ျပၿပီး လက္ပံေတာင္းေတာင္အပါအ၀င္ စီမံကိန္းေတြကို အစိုးရမဟုတ္တဲ့၊ အဂတိကင္းတဲ့ သက္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ စစ္ေဆးစိစစ္ျခင္း...။ စည္းကမ္းနဲ႔မညီပါက စီမံကိန္းဖ်က္သိမ္းျခင္းအထိ ေဆာင္ရြက္ရပါ့မယ္..။ ေနာက္ကြယ္မွာ ... မည္သူ (တပ္မေတာ္/ဦးပိုင္/တရုတ္) ဘယ္ေလာက္အထိ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနပါေစ အစိုးရျပန္ၾကားေရးကသံုးသလို ဒီမိုကေရစီစံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားနဲ႔အညီ ..အေရးယူေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရပါမယ္...။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ယခုလို အင္အားသံုး ၿပီး ကမၻာ့အလယ္မွာ ရွက္စရာအျဖစ္ ႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့ကိစၥကို ျပည္သူနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကို ရုပ္သံမွတစ္ဆင့္ ..အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ရမွာျဖစ္ပါတယ္..။ အဲဒီသံုးခ်က္ကို မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ..... ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္အေျခအေနဟာ အလားအလာ ေကာင္းမယ္ေတာ့မထင္ပါဘူး..။ ျပည္သူကလည္း အစိုးရနဲ႔ ... ၊ လက္ရွိအေျခဆင္းရဲႏုံျခာတဲ့ တပ္မေတာ္ကိုနာမည္ခံၿပီး အေပၚမွာမိုးေနတဲ့၊ တပ္မေတာ္ကို ကမၻာ့အလယ္မွာ အႀကီးအက်ယ္ သိကၡာက်ေစတဲ့ အခြင့္ထူးခံ စီးပြားေရးဦးပို္င္ အဖြဲ႕အစည္း၀င္မ်ား၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူ ဒါရိုက္တာခရိုနီမ်ား ရဲ႕ လူ၀ါး၀မႈ၊ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈေတြကို ခြဲျခားျမင္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္..။ သံဃာမ်ားကို မီးေလာင္ေအာင္ႏွိမ္နင္းျခင္းကို ေဒါသထြက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ... အေထြေထြ သပိတ္ကို ... အလိုမရွိပါ....။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္. ... ဒီကိစၥဟာ ယခင္ ၈၈ တုန္းကလို ႏိုင္ငံတကာက ရာႏႈန္းျပည့္ ကိုယ့္ဖက္ပါလာမယ္လို႔ ေျပာရခက္လို႔ပါ.......။ ေျပာင္းလဲတာေတြကို အမွတ္ေတြ ေပးထားၿပီးပါၿပီ.....။ ကမၻာက အသိအမွတ္လည္း ျပဳၿပီးပါၿပီ..။ Sanction ကိုလည္‌း ဟ ..ထားေပးခဲ့ပါၿပီ....။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ စစ္ေရး/မဟာဗ်ဴဟာ/ႏိုင္ငံေရးခ်ိန္ခြင္လွ်ာ အစရွိသျဖင့္ ေရာေထြးေနတဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရးကစတဲ့ ျပႆနာႀကီးကို က႑အသီးသီးမွ သိမ္ေမြ႕ညင္သာစြာ ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ပဲ ..... အားလံုးကို ေတာင္းဆိုပါတယ္...။ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မွာလည္း ဒီေလာက္ေတာ့ မအ ပါ..။ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြရွိသလဲ .. သိမွာပါ..။ ျပည္တြင္းအဆင့္မွာလည္း .. ရဲေဘာ္က ခ်ဳိင္းေတာက္နဲ႔ လမ္းေဘးမွ ေတာင္းစားေနခ်ိန္မွာ .. အတြင္းက ... တပ္မေတာ္အတြက္လုပ္တာပါဟု .... မစားရ၀မခန္းေျပာေနေသာ လက္သည္တရားခံ ..ခရိုနီမ်ားနဲ႔ .. တပ္မေတာ္ကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ဖို႔ပါပဲ..။ ေနာက္ဆံုး ယူဆမိတာက အေျခခံဥပေဒသာ ျပည္သူ႔အတြက္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ .... သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ျပည္သူ႕ေရွ႕ ထြက္ရပ္တာ ၾကာၿပီဟု ..ယံုၾကည္မိေၾကာင္းပါ...။ အားလံုးကို ျခံဳၿပီး အျပစ္မတင္လိုပါ....။ သမၼတဦးသိန္းစိန္လည္း ကိုယ္လွမ္းတဲ့ေျခလွမ္းကို ကိုယ္ကိုင္စြဲထားတဲ့သံႀကိဳးက ရပ္တန္႔ေစတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သင့္ပါၿပီ..။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲႏိုင္ပါသည္..။ ငရဲသား ေအးခ်မ္းမြန္မွ အေသာက အေသာက အေသာက တြင္ေဖာ္ျပေသာ သတင္းကို မူရင္းအတိုင္းမွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ Photo From :အေသာက အေသာက အေသာက
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သေဘာထားအျမင္ကိုေျပာရရင္... သမၼတဦးသိန္းစိန္ ထြက္ေပးစရာမလိုပါဘူး..။
တာ၀န္ယူဖို႔နဲ႔ တာ၀န္ခံဖို႔ .... ေတာင္းပန္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္..။

တာ၀န္ယူတဲ့အေနနဲ႔ ဒီကိစၥမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္သူေတြ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ မွားယြင္းသူေတြကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသစြာ အခ်ိန္ဆြဲမေနပဲ ..တိက်ျပတ္သားစြာ ထုတ္ပယ္သည္အထိ အေရးယူအျပစ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္..။
at No comments:

ဒီမိုဖက္တီး ေခၚ ခြန္ဒီးယမ္း ေခၚ ေမဇင္ေအးသို႕ ေရွ႕သို႕တိုးရင္း ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကေတာ့မွာလား


by ပေလတို ဒီမို on Friday, 30 November 2012 at 19:10 ·

လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးေတာ္ပုံက ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္ေတြ ပိုျပီး ျမင့္မားလာေစခဲ့တယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အုတ္အုတ္ၾကြတ္ၾကြတ္ ပြက္ေလာရိုက္သြားတယ္။
ဒီအေရးကိစၥမွာ ဦးသိန္းစိန္ အမိန္႕ေပးတယ္ လို႕ Freedom News Group က ေျပာတယ္။ Freedom News Group ဆိုတာ ဧရာ၀တီသတင္းဌာနရဲ႕ ကိုယ္ပြားပဲ ျဖစ္တယ္။ ဧရာ၀တီက ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေန တာနဲ႕ Freedom News Group လိုက္ဖက္ညီေအာင္ လုပ္ေနတာက ဦးေအာင္မင္း နႈတ္ထြက္ဖို႕၊ ဦးသာေအးႏႈတ္ထြက္ဖို႕။ အခု ဆႏၵျပတာေတြ အရွိန္ျမင့္လာေတာ့ လုပ္လာတာက ၈၈ တုန္းကအတိုင္းပဲ။ 
ဒီကိစၥမွာ ေဒၚစု ဘာျဖစ္လို႕ အမာေရွာင္ျပီး အေပ်ာ့ကို တိုက္ေနတာလဲ။ အားလုံးစဥ္းစားဖို႕ ေကာင္းတယ္။ ေဒၚစုကို အစဥ္တစိုက္ ေထာက္ခံခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုအေရးမွာေတာ့ ေဒၚစုဟာ စံနမူနာ ယူစရာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလို႕ ျမင္တယ္။
at No comments:

လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း၏ ေနာက္ကြယ္....။


by ငရဲ သား on Tuesday, September 11, 2012 at 1:42pm ·


လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ထူးျခားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပတ္သက္မယ္လို႔ေတာ့  ထင္မိသား..။ အင္တာနက္မွာ ဟိုလွန္ ဒီေလွာၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၂၀၁၀ တုန္းက  The Wall Street Journal မွာပါ၀င္တဲ့ သတင္းေလးတစ္ခုက အံ့အားသင့္သြားေစပါတယ္..။
at No comments:

အငွားေဘာလ္ပင္


by မင္းလူ၏ ၀တၱဳတိုမ်ား on Friday, November 30, 2012 at 4:34am ·



    စာေရးေနခ်ိန္ အိမ္ေအာက္ကေန ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကို တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနသံ ၾကားရသျဖင့္ ျပတင္းေပါက္မွ ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နန္းၾကင္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူက...
    "ဘာလုပ္ေနတာလဲကြ" ေမးသည္။ ကၽြန္ေတာ္က
    "စာေရးေနတာ"
at No comments:

ျမန္မာ့အေရးေ၀ဖန္သံုးသပ္သူ ေဒါက္တာဇာနည္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး (အပိုင္း - ၁)


by Yangon Press International on Friday, November 30, 2012 at 9:23am ·

 “တကယ္တန္းကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာက အထက္ဗမာျပည္ကို မ်ိဳသြားတဲ့ တ႐ုတ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအဆက္အႏြယ္ေတြပဲ။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဓိကထားၿပီး လုပ္မွရမယ္”

ဉာဏ္လင္းေမးျမန္းသည္

လက္ရွိျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနသည့္ပံုစံ၊ အေရွ႕အေနာက္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး၊ မၿငိမ္းခ်မ္း ေသးေသာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းကိစၥ၊ စိုးရိမ္စရာ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရး အစရွိသည္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း က ျမန္မာ့ အေရးေ၀ဖန္သံုးသပ္သူ ေဒါက္တာဇာနည္ကို အင္တာဗ်ဴးထားပါသည္။
at No comments:

မီးေတာက္သစ္ပင္


by Mg Yay Chan on Tuesday, September 18, 2012 at 11:26pm 


၁။
အရိုးေတြ ျပိဳင္းထေနတဲ႕
မအီမသာေန႕ေတြထဲမွာပဲ
စိုက္ေနက် ငါတို႕သစ္ပင္ေတြဟာ
မီးညႊန္႕ေတြ တစ္စစ ဖူးပြင့္ေ၀ခဲ႕တယ္။
at No comments:

Day and Night

at No comments:

01.12.2012 ေန႔ဖတ္ရန္သတင္းမ်ား


by Myanmar Journal on Friday, November 30, 2012 at 3:01pm ·

ပါလက္စတိုင္းကို ေလ့လာသူအျဖစ္ ကုလလက္ခံ
ပါလက္စတိုင္းကို ေလ့လာသူ အျဖစ္ ကုလ သမဂၢ မဲခြဲ အတည္ျပဳ
ပါလက္စတိုင္း သမၼတ မာမြတ္ အာဘတ္စ္ အေထြေထြ ညီလာခံမွာ မိန္႔ခြန္း ေျပာရာမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆၅ႏွစ္တုန္းက ဒီေန႔နဲ႔ တရက္ထဲ တိုက္ဆိုင္ၿပီး ကုလသမဂၢက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ၁၈၁ နဲ႔ သမိုင္းဝင္ ပါလက္စ္တိုင္း နယ္ေျမကို ခြဲၿပီး အစၥေရး ႏိုင္ငံကို ေမြးထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီကေန႔ေတာ့ ပါလက္စတိုင္း ေဒသရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ေမြးစာရင္း ထုတ္ေပးဖို႔ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာကို ေနာက္ဆုံး ေျဖရွင္းဖို႔ မိန္႔ခြန္း ေျပာသြားပါတယ္။
at No comments:

30.11.2012 ေန႔ဖတ္ရန္သတင္းမ်ား


by Myanmar Journal on Thursday, November 29, 2012 at 4:09pm ·

အစိုးရက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ၿဖိဳခြင္းတာလဲ
မီးေလာင္ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ မုံ႐ြာ ေဆး႐ုံမွာ ေဆးကုသခံေနရတဲ့ သံဃာ ၂၂ ပါးရွိ မုံ႐ြာ ခ႐ိုင္ ဆားလင္းႀကီး ၿမိဳ႕နယ္ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္း ကိုရပ္တန္႔ ေပးဖို႔ ဆႏၵျပ ေနၾကတဲ့ သပိတ္ စခန္း ၆ ခုကို ႏိုဝင္ဘာလ ၂၉ ရက္ မနက္လင္းအားႀကီး သုံးနာရီ ေလာက္မွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕က မီးသတ္ ပိုက္ေတြ မ်က္ရည္ယို ဗုံးေတြ၊ မီးသတ္ပိုက္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ ပါတယ္။
ဆႏၵျပသူေတြ ကေတာ့ အဲဒီ လက္နက္ေတြ အျပင္ မီးေလာင္ ဗုံးေတြ နဲ႔ပါ ပစ္ခတ္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ တယ္လို႔ ေျပာေနၾက ပါတယ္။
at No comments:

ဒီမိုကေရစီအသြင္ေျပာင္းကာလ ေနာက္ျပန္ေျခလွမ္းေလာ



Kyaw Min Swe · 
  • မနက္ဖန္ထုတ္မယ့္ The Voice Weekly အတြက္ က်ေနာ္ေရးထားတဲ့ ေခါင္းႀကီးပါ။ ေဝဖန္၊ အႀကံျပဳ၊ မွတ္ခ်က္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
    မၾကာေသးခင္ကမွ တက္လာေသာသတင္းမ်ားအရ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းတြင္ သပိတ္စခန္းဖြင့္ကာ ဆႏၵျပေနၾကသည့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ေဒသခံျပည္သူ လူထုကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ယူနီေဖာင္းဝတ္ဆင္ထားသူမ်ားက ယေန႔နံနက္ လင္းအားႀကီး ၃ နာရီ ခန္႔တြင္ အင္အားသုံးဝင္ေရာက္ၿဖိဳခြင္း လိုက္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထိုသို႔ၿဖိဳခြင္းရာတြင္ အင္အားျပင္း ေရပိုက္ျဖင့္ ထိုးပက္ျပီးေနာက္ မီးခိုးဗုံး၊ မ်က္ရည္ယိုဗုံးမ်ား ထပ္ဆင့္အသုံးျပဳခဲ့ရာ မီးခိုးဗုံးတြင္ ပါဝင္ေသာ ေဖာ့စဖိတ္ေၾ ကာင့္ ေပါက္ကြဲမီးေလာင္မႈျဖစ္ျပီး တဲစခန္းမ်ားမီးေလာင္ျခင္း၊ ဆႏၵျပ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံမ်ား မီးေလာင္စုတ္ျပဲဒဏ္ရာမ်ား ရရွိျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေၾကာင္းလည္း ေဒသခံ သတင္းေထာက္မ်ားေပးပို႔ေသာ မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံမ်ားႏွင့္ ဆရာဝန္အခ်ဳိ႕၏ မွတ္ခ်က္ျပဳေျပာ ၾကားခ်က္မ်ားအရ သိရပါသည္။ 
at No comments:

အလဲြမ်ားနဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ. ႏိုင္ငံ


အလဲြမ်ားနဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ. ႏိုင္ငံ .......................................... ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ.ရဲ. အထင္ကရ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ေန.ညမွာ လက္ပန္းေတာင္းသပိတ္စခန္း (၆) ခုကုိ ရက္ရက္စက္စက္ အႀကမ္းဖက္ ၿဖိဳခဲြလုိက္တဲ့အေၿခအေနဟာ ၿပသာဒ္ႀကီးမီးေလာင္ခဲ့ၿပီ။ အမည္မတပ္ႏိုင္တဲ့ မီးေလာင္ဗုံးမ်ိဳးေတြ အသုံးၿပဳခဲ့တာေႀကာင့္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေပါင္းမ်ားစြာနဲ. ရဟန္းေတာ္ေတြ ခံစားခဲ့ရၿပီ။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး သာမက ႏိုင္ငံတကာမွာပါ အရုပ္ဆု ိးအက်ည္းတန္ခဲ့ၿပီ။ လူထုလူတန္းစား အသီးသီးရဲ. ေၿပာစရာ၊ ေႀကာက္စရာ၊ အၿပစ္တင္စရာ အၿဖစ္မ်ိဳး ႀကဳံေတြ.ေနရခ်ိန္မွာ ယေန.ည MRTV မွာလည္း ဆက္၍ဆက္၍ အမွားေတြေၿပာေနတုန္း မနက္ၿဖန္မွာ စစ္ကုိင္းတုိင္းရဲတပ္ဖဲြ.က သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပဲြ ၿပဳလုပ္မယ္ဆုိၿပီး ထပ္လဲြၿပန္ေရာ။ ဒါဆုိရင္ အခုလုိ ရက္ရက္စက္စက္ လူမသိသူမသိ ညႀကီးမင္းႀကီးမွာ အမည္မသိ မီးေလာင္ဗုံးေတြနဲ. ၿဖိဳခဲြခဲ့တာ စစ္ကုိင္းတုိင္းကရဲတပ္ဖဲြ.ေတြေပါ့ အထက္ အဆင့္ဆင့္က တာ၀န္ရိွသူမ်ား မသိဘူးေပါ့၊ အမိန္.တစ္စုံတစ္ရာ မေပးပဲ သူတုိ.လုပ္ခဲ့ႀကတာေပါ့ လုိ.ေမးစရာရိွလာပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ.ႏိုင္ငံမွာက တာ၀န္ရိွသူေတြက တာ၀န္မယူရဲခဲ့ႀကတာ ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ အခုလဲ စစ္ကုိင္းတုိင္းရဲတပ္ဖဲြ.က ေတာင္းပန္မယ္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးကုိ ထုတ္လႊင့္ေနတဲ့ MRTV က ဥပေဒနဲ.အညီလုပ္တာပါ၊ လဲြေနၿပန္ေရာ။ ၿမန္မာလူမ်ိဴး၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေနနဲ. ေတာင္းပန္ၿခင္းဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အၿပဳအမႈပါ။ မိမိရဲ. မသိလုိ.ၿဖစ္ေစ သိရက္နဲ.ၿဖစ္ေစ မွားယြင္းခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္၀န္ခ်တာဟာ တရားေတာ္နဲ.အညီပါ။ သုိ.ေသာ္ ယခုၿဖစ္ရပ္ရဲ. အတိမ္အနက္ကုိေတာ့ ေလ့လာဖုိ.လုိအပ္ပါတယ္၊ လြယ္လြယ္နဲ.ၿပင္လုိ.ရတဲ့အမွားမ်ိဳးလား၊ အဲဒီ့မွားယြင္းမႈမွာ တဖက္က ဘယ္ေလာက္ ထိခုိက္ပ်က္စီးဆုံးရွဴံးမႈေတြရိွမလဲ၊ သုံးသပ္ဖုိ.ေတာ့လုိတာေပါ့၊ ယခုၿဖစ္ရပ္မွာ မ်က္စိကြယ္သြားတဲ့သံဃာေတာ္ေတြ၊ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး မီးေလာင္ဒဏ္ရာနဲ. ပ်က္စီးသြားတဲ့ သံဃာေတြ ဘက္ကႀကည့္ဖုိ.မလုိ ေတာ့ဘူးလား။ ေတာင္းပန္၀န္ခ်လုိက္ရုံနဲ. သူတုိ.တစ္ေတြရဲ. ပ်က္စီးဆုံးရွဴံးမႈ အသစ္ၿပန္ၿဖစ္သြားပါ့မလား စဥ္းစားဖုိ.လုိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေနာင္အစဥ္အလာ အဆက္ဆက္မွာ အမွားႀကီးတစ္ခု က်ဴးလြန္ ၿပီးတုိင္း ေတာင္းပန္လုိက္ရင္ ၿပီးသြားမယ္ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာ အလဲြႀကီး တစ္ခုကုိ ပုံေဖာ္ေနတာလား။ ယခုၿဖစ္ရပ္မွာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေတာင္းပန္လုိက္ၿခင္းဆုိတာထက္ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ဖဲြ.ၿပီး အမွန္တရားအတုိင္း ေဖာ္ထုတ္အေရးယူမယ္ ဆုိရင္ လက္ရိွ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာပ်က္စီးသြားတဲ့ အစုိးရအေနနဲ. ၿပည္သူ. လက္ခံမႈကုိ ၿပန္ရရိွႏိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။ အမိန္.ေပးတုန္းက အမိန္.ေပးတဲ့သူက ေပးခဲ့ၿပီး အခုလုိ ထိန္းမရသိမ္းမရ အရုပ္ဆုိးအက်ည္းတန္စြာ ၿဖစ္လာမွ စစ္ကုိင္းတုိင္းရဲတပ္ဖဲြ.ကုိ အသုံးခ်တာမ်ိဳး အလဲြႀကီးမၿဖစ္ေစခ်င္ပါ။ နိဂုံးခ်ဳပ္အေနၿဖင့္ မနက္ၿဖန္ စစ္ကုိင္းတုိင္းရဲတပ္ဖဲြ.က ေတာင္းပန္လုိက္ရုံနဲ. အစိုးရဘက္က ေၿဖရွင္းနည္းလုိ. ထင္ၿမင္ရင္ေတာ့ အလဲြႀကီးလဲြၿပီး မွားၿပီးရင္း မွားႏိုင္ပါတယ္၊ ၿပည္သူဟာ ရုိးသားပါတယ္ သို.ေသာ္ မအပါ။ အခုလုိ လူေပါင္း(၅၀၀) ေလာက္စုေ၀းေနတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ ရာနဲ.ခ်ီၿပီး ရိွေနတဲ့ ၊ မီဒီယာအသီးသီးမွာ အထင္ကရ ေဖာ္ၿပေနတဲ့ လက္ပန္းေတာင္ အေရးကို တုိင္းရဲတပ္ဖဲြ. အႀကီးအကဲေလာက္အဆင့္က ဆုံးၿဖတ္ၿပီး လုပ္ခ်င္ သလုိလုပ္ခဲ့တာလုိ. မယုံႀကည္ႏိုင္ႀကပါဘူး။ ဒါဆုိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လက္နက္မဲ့ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ ရဟန္းသံဃာနဲ. ေတာင္သူလယ္သမားၿပည္သူေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္ အႀကမ္းဖက္ ႏိုမ္နင္းဖုိ. အမိန္.ေပးေစခိုင္းသူ ဘယ္သူလဲ၊ သူကုိယ္တုိင္ ဘာေႀကာင့္ မေတာင္းပန္ႏိုင္တာလဲ ဘာေႀကာင့္ တာ၀န္မယူႏိုင္တာလဲ ေမးစရာေတြ အမ်ားႀကီး ၿပည္သူ.ရင္ထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ အဲဒီေမးခြန္းေတြဟာရဟန္းေတာ္ေတြရဲ. ဒဏ္ရာအမာရြက္ေတြနဲ. အတူ ေနာင္ေခတ္အဆက္ဆက္တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ေန.ေရာက္တုိင္း သမုိင္း၀င္ေန.ၿဖစ္သြားေတာ့မွာပါ။ ေက်ာ္စြာၿမင့္ ( ၁၉၈၉-၁၉၉၂ ဗ.က.သ )
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ.ရဲ. အထင္ကရ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ေန.ညမွာ
လက္ပန္းေတာင္းသပိတ္စခန္း (၆) ခ
ုကုိ ရက္ရက္စက္စက္ အႀကမ္းဖက္
ၿဖိဳခဲြလုိက္တဲ့အေၿခအေနဟာ ၿပသာဒ္ႀကီးမီးေလာင္ခဲ့ၿပီ။ အမည္မတပ္ႏိုင္တဲ့
မီးေလာင္ဗုံးမ်ိဳးေတြ အသုံးၿပဳခဲ့တာေႀကာင့္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေပါင္းမ်ားစြာနဲ.
ရဟန္းေတာ္ေတြ ခံစားခဲ့ရၿပီ။
at No comments:

MTV EXIT ၏ ျဖစ္ရပ္မွန္လူကုန္ကူးမႈ မွတ္တမ္းဗီဒီယုိ အပုိင္း (၁ - ၂)



MTV EXIT Live in Myanmar MTV EXIT အထူးအစီအစဥ္အျဖစ္၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားႏွင့္ လက္ထပ္ရန္ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသည့္ မၾကည္ၾကည္ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ႐ွိ ငါးဖမ္းေလွ တြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ ေရာင္းစားခံခဲ့ရသည့္ ကုိမင္းႏွင့္ လာအုိႏုိင္ငံမွ လူကုန္ကူးခံရသူ အမ်ဳိးသမီး ဗာဆာနာတုိ႕၏ မခ်ိမဆံ ခံစားခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။
at No comments:

'ကိုယ့္ဘ၀ခဏ ဘယ္သူယူပါ့မယ္။'


Than Min Lwin and 2 others shared Health Magazine (က်န္းမာေရးမဂၢဇင္း)'s photo.
ေအာက္တိုဘာလထုတ္ 'က်န္းမာေရး' မဂၢဇင္း တြင္ ပါရွိေသာ စာေရးဆရာမႀကီး ဂ်ဴး၏ စာမူကို အျပည့္အစံုဖတ္ရႈလိုေသာ စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ 'ကိုယ့္ဘ၀ခဏဘယ္သူယူပါ့မယ္။' ေဆာင္းပါးကို အျပည့္အစံု ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။ ကၽြန္မငယ္ငယ္တုန္းက ေမေမက ေစ်း၀ယ္ခိုင္းသည့္အခါ ဘဲဥအလတ္ကြဲေလး ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုးေလာက္ ၀ယ္ခဲ့ဟု ေျပာတာ မွတ္မိေနပါသည္။ အလတ္ကြဲဆိုသည္မွာ ဘဲဥက အက္ေနၿပီ။ တစ္ေနရာတြင္ ခ်ဳိင့္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ အလတ္ႀကီး ရွိေသးသည္ဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ ထိုဘဲဥက တျခားဘဲဥအေကာင္းေတြထက္ ပိုၿပီးေစ်းေလ်ာ့သည္။ ကြဲၿပီး သားကိုး။ ကၽြန္မတို႔အတြက္ေတာ့ ေစ်းသက္သာတာကို ရွာ၀ယ္မွ က်န္သည့္ေနရာေတြမွာ သံုးစြဲစရာ ေငြေလာက္ငမည္။ ဒါက ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေစ်းႏႈန္းကိုၾကည့္ၿပီး ေရြးခ်ယ္မႈျဖစ္သည္။ အိမ္ေရာက္သည့္အခါ ထိုဘဲဥအလတ္ကြဲေတြကို ခ်က္ခ်င္း ေၾကာ္စားၾကရသည္။ အလတ္ကြဲသည္ ေၾကာ္႐ုံထက္ပိုၿပီး ဘာမွလုပ္လို႔မရႏိုင္။ ျပဳတ္ၾကည့္ပါလား။ အကြဲအခ်ဳိင့္ထဲကေန အထဲက အကာေတြ ယိုစိမ့္ထြက္လာမွာေပါ့။ ဘဲဥကို ခြဲပစ္ၿပီး ခ်က္ေၾကာ္မွ ျဖစ္မွာ။ တကယ္ေတာ့ ထိုဘဲဥအကြဲသည္ က်န္းမာေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမလဲ။ ေမေမလည္း မသိခဲ့။ ကၽြန္မတို႔လည္း မသိခဲ့ေပ။ အရြယ္နည္းနည္းေရာက္လာလို႔ စာဖတ္တာေတြမ်ားလာလို႔ ေနာက္ၿပီးေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ ေလးျဖစ္လာေတာ့မွ ဘဲဥအခြံတြင္ ကပ္ေနေလ့ရွိေသာ ေရာဂါပိုးမ်ားအေၾကာင္း သိလာသည္။ ဘဲဥ၊ ၾကက္ဥကို မခြဲခင္ ေရစင္စင္ ေဆးပစ္ရမည္။ ဒါမွသာ အခြံမွာရွိေနေသာ အညစ္အေၾကးေတြက ခြဲလိုက္သည့္ အအက္ထဲမွတစ္ဆင့္ အတြင္းက အကာအႏွစ္ ေတြထဲသို႔ စိမ့္၀င္ျခင္းမရွိမွာ။ အမယ္ ...ဒါေတာင္ ဆယ္လ္မိုနဲလား ေခၚသည့္ ေရာဂါပိုးဆိုလွ်င္ ဘဲဥ၊ ၾကက္ဥအခြံကို ေဖာက္ထြင္း ၿပီး အတြင္းသို႔ စိမ့္၀င္ႏိုင္သည္တဲ့။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က ကၽြန္မတုိ႔ စားခဲ့ရသည့္ အလတ္ကြဲ ဆိုလွ်င္ အကြဲႀကီးအခ်ဳိင့္ႀကီးကေနတစ္ဆင့္ အျပင္ကအညစ္အေၾကးေတြ ၀င္ေနၿပီးသားေတာင္ ျဖစ္မည္။ ေနာက္ၿပီး ဘဲဥက အကြဲမို႔ ေရစင္စင္ေဆးပစ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ဒီအတုိင္းပဲ အ၀တ္ေလးႏွင့္သုတ္ၿပီး ခြဲကာ ေၾကာ္လိုက္ၾကရသည္။ ကၽြန္မတို႔ အနီးအနားတြင္ ေရာဂါျဖစ္ေစသည့္ အစားအစာေတြ မ်ားစြာရွိေနသည္။ မသိနားမလည္လွ်င္ ထိုအႏၲရာယ္ ထဲသို႔ ၀င္မိမည္။ ေစ်းကိုသြားသည့္အခါ ေစ်းကေန၀ယ္ယူၾကမည့္ ပစၥည္းေတြမွာ အႏၲရာယ္ေတြရွိေနသည္။ င႐ုတ္သီးေျခာက္၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔၊ ေျမပဲဆံတို႔တြင္ မိႈအနည္းငယ္ရွိေနလွ်င္ အယ္ဖလာေတာက္ဆင္ေခၚ အဆိပ္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ထို အဆိပ္သည္ လူ႕ကိုယ္ထဲေရာက္လွ်င္ ကင္ဆာျဖစ္ေစတတ္သည္။ စားသံုးဆီအေနႏွင့္ စားအုန္းဆီက ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ ေသြးတိုး ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ေစၿပီး ႏွမ္းဆီႏွင့္ ပဲဆီက က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္သည္ ဆိုေစကာမူ ထိုပဲဆီကို မႈိပါသည့္ေျမပဲျဖင့္ ႀကိတ္ ထားသည္ဆိုလွ်င္ အယ္ဖလာေတာက္ဆင္ေတြပါၿပီး ထိုဆီကို စားသူအား အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ အေမရိကန္ေတြက ေပါင္မုန္႔ႏွင့္စားရန္ ေျမပဲေထာပတ္ကို သံုးၾကသည္။ ထိုေျမပဲေထာပတ္မွ အယ္ဖလာေတာက္ဆင္ပါ၀င္ၿပီး ကင္ဆာျဖစ္ေစသည့္ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ေတာ္ေတာ္နည္းေသာ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတာ့ရွိေနသည္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံသည္ ႏွလံုးေရာဂါအျဖစ္မ်ားဆံုး အာရွ ပစိဖစ္ေဒသႏိုင္ငံေတြထဲတြင္ ထိပ္နားေလးက ပါ၀င္သည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ေကာက္ယူထားေသာ စစ္တမ္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္ ေသဆံုးသည့္ႏႈန္းက လူတစ္သိန္းတြင္ (၄၁၉)ရွိသည္။ ထုိင္းႏိုင္ငံက (၁၆၄)ဟု ဆိုပါသည္။ မြန္ဂိုးလီးယားက ထိပ္ဆံုးကျဖစ္သည္။ (၄၇၅)ဟု ဆိုပါသည္။ ကၽြန္မကေတာ့ ႏွလံုးေရာဂါဆိုလွ်င္ အဓိကတရားခံက စားအုန္းဆီဟုပင္ ေတြးလိုက္ မိသည္။ ေထာပတ္တုိ႔၊ ခ်ိစ္တုိ႔သည္ ျမန္မာမိသားစုအမ်ားစု မစားႏိုင္ၾကဘူး မဟုတ္လား။ အလြန္ဆံုးစားႏိုင္လွ်င္ ၀က္ဆီဖတ္၊ အမဲအူ၊ ဆိတ္အူ လမ္းေဘးေၾကာ္သည့္ အေၾကာ္အေလွာ္ေတြ။ ထိုအေၾကာ္ေတြကေတာ့ စားအုန္းဆီကို ေပါေပါမ်ားမ်ားသံုးသည့္ အျပင္ ႏွစ္ခါျပန္ သံုးခါျပန္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေၾကာ္ထားသည့္ ဆီေတြ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ထိုဆီမ်ားသည္ ပိုလီ ျပည့္၀ဆီ အထပ္ထပ္ျဖစ္ေနသည့္ဆီေတြ မဟုတ္ဘူးလား။ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးကလည္း ဆီျဖင့္ေၾကာ္တာကို ေတာ္ေတာ္ကို ႏွစ္သက္ ၾကသည္။ တို႔ဟူးေၾကာ္ကို ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္တဲ့။ တစ္ခါႏွင့္ အားမရလို႔ ပိုႂကြပ္ရြေအာင္ျဖစ္မွာေပါ့။ လက္ဖက္ႏွင့္စားသည့္ ပဲေၾကာ္၊ အေၾကာ္စံုကိုလည္း ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္တဲ့။ ေအးေပါ့ ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ဆပိုတာေပါ့။ ပိုလီ မျပည့္၀ဆီျဖစ္တာေပါ့။ ကိုယ္စားဖို႔ ၀ယ္တာ ဘာဆီလဲ။ ပဲဆီလား၊ စားအုန္းဆီလား။ ပဲဆီေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ စားအုန္းဆီလား။ စားအုန္းဆီ မွာမွ ဆပ္ျပာခ်က္ဖို႔ လုပ္ထားတဲ့ စားအုန္းဆီလား။ စားဖို႔ လုပ္ထားတဲ့ စားအုန္းဆီလား။ စားတဲ့မုန္႔၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔၊ င႐ုတ္ဆီ၊ ျပန္ေၾကာ္ဆီေတြနဲ႔ ေၾကာ္ထားတဲ့မုန္႔၊ ထရန္႔စ္ဖက္ဆိုေသာ တိရစၦာန္အဆီ။ အခ်ဳိရည္ေတြမွာ ဘင္ဇိုး၀စ္အက္စစ္ပါသည္။ သၾကား ပါသည္။ သၾကားက လူကို၀ေစ႐ုံပဲ၊ ေသြးထဲ သၾကားဓာတ္မ်ားေစ႐ုံပဲလို႔ အနိမ့္ဆံုးအႏၲရာယ္ကိုပဲ ေတြးထားလိုက္ပါဦး။ ဘင္ဇိုး၀စ္ အက္စစ္ကေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစသည့္ဓာတ္ပါ။ အခ်ဳိရည္ေတြသည္ ကေလးမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္မကင္းသည့္အေၾကာင္း မိဘေတြမသိေပ။ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ျခယ္လွယ္ေဆးဆိုးထားသည့္ အခ်ဳိရည္ေတြတြင္ အႏၲရာယ္ရွိသည့္ပစၥည္းေတြ ပါ၀င္ေနမွန္း မိဘေတြမသိေပ။ လူႀကီးေတြအတြက္လည္း အခ်ဳိရည္သည္ ေဘးအႏၲရာယ္ရွိေစသည္ဟု မသိေပ။ အခ်ဳိရည္တြင္ပါ၀င္သည့္ တာရွည္ခံေဆးတို႔ႏွင့္အတူ ဘင္ဇိုး၀စ္အက္ဆစ္သည္ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္သည္ဆိုတာကို ထားလိုက္ပါဦး။ အခ်ဳိရည္ေတြ ေသာက္ ၿပီး အ၀လြန္သည့္ေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္သည္ကိုပင္လွ်င္ အမ်ားစုက သတိမထားၾကေပ။ အခ်ဳိရည္ေတြကိုမေသာက္ဘဲ လက္ဖက္ ေျခာက္ ေရေႏြးၾကမ္းကိုေသာက္လွ်င္ ပိုမေကာင္းဘူးလား။ လက္ဖက္စိမ္းေရေႏြးၾကမ္းက ကင္ဆာကိုကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟုပင္ ေတြ႕ထားသည္ဆိုပါလား။ ကၽြန္မတုိ႔စားသံုးသူေတြသည္ မသိနားမလည္လွ်င္ ေရာဂါေတြကို ၀ယ္ယူသံုးစြဲေနသူမ်ား ျဖစ္မေနႏိုင္ဘူးလား။ ဒါေၾကာင့္ လည္း စားသံုးသူအခြင့္အေရးဆိုသည့္ စကားလံုးေပၚလာျခင္းျဖစ္မည္။ စားသံုးသူဟု အလြယ္ေျပာလုိက္ေပမဲ့ ဒါကသံုးစြဲသူကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ Consumerေပါ့။ ေစ်း၀ယ္သူဟု ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ေျပာလုိ႔လည္းရ၏။ ကၽြန္မတို႔အားလံုးက ေစ်း၀ယ္သူေတြပဲေပါ့။ အဂၤလိပ္ဆုိ႐ိုးတစ္ခုရွိသည္။ Consumer is always right! တဲ့။ စားသံုးသူ ေစ်း၀ယ္သူဟာ အၿမဲမွန္တယ္ တဲ့။ အားရစရာေကာင္းလုိက္တာ။ ကၽြန္မတို႔ဆီမွာျဖင့္ ေစ်း၀ယ္သူက အၿမဲမွားေနသလို ခံစားရသည္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ဘူးေလး တစ္ခုကေနႏွစ္ခု ျပခိုင္းလွ်င္ အေရာင္းစာေရးမေလး၏ မ်က္ႏွာက အိုသြားၿပီ။ သူတို႔ဖက္က ေတြးၾကည့္ေပးလွ်င္ အိုမွာေပါ့။ သူတို႔ခမ်ာလည္း တစ္ေနကုန္ မတ္တတ္မတ္တတ္ႏွင့္ ၀ယ္သူေတြကို ပစၥည္းေတြ ထုတ္ျပေနရတာ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ သူတို႔၏ စိတ္ရွည္မႈက ကုန္သြားၿပီ။ ကၽြန္မ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ သူတို႔ကို အၿပံဳးလက္ေဆာင္ေလး ေပးခဲ့ပါသည္။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး Citizen's right ဆိုတာကိုေတာင္ ဘာမွန္းမသိေသးသည့္ ကၽြန္မတုိ႔အတြက္ စားသံုးသူ အခြင့္ အေရးဆိုတာက နည္းနည္းေတာ့ အလွမ္းေ၀းေနသလိုရွိပါသည္။ ကၽြန္မတို႔လို ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြမွာ ရာခိုင္ႏႈန္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး မရၾကသူေတြ။ လွ်ပ္စစ္မီးဆိုတာကို အသာထားလိုက္ပါဦး။ သန္႔ရွင္းသည့္ ေသာက္သံုးေရကို မရတာ၊ အႏၲရာယ္ကင္းသည့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ အိမ္တစ္ခုကို မပိုင္ဆုိင္ႏုိင္တာ ဒါေတြက ႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးေနျခင္းဟု ေယဘုယ် ေျပာႏိုင္ပါသည္။ အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ ရြာသားငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္သာ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္း (Sanitation)သည့္ လူေနမႈဘ၀ကို ရသည္ဟုဆိုသည္။ အဲဒါက အေရးႀကီးလားဆိုေတာ့ အေရးႀကီးတာေပါ့။ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းသည့္ လူေနမႈအဆင့္ကို မရလွ်င္ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မည္။ ပထမဆံုးခံရတာေတာ့ ငါးႏွစ္ေအာက္ ကေလးေလးေတြပဲ ေပါ့။ ငါးႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ ကမၻာႀကီးမွာ တစ္ရက္ကို ငါးေထာင္ ေသေနၾကသည္။ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလး တစ္ေထာင္ေမြးလွ်င္ တစ္ရာ့ေလးေယာက္က ငါးႏွစ္မျပည့္မီ ေသၾကရသည္။ အေၾကာင္းရင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္။ အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့ လို႔၊ ေရာဂါျဖစ္လို႔။ ငါးႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ ေသၾကရသည့္အေၾကာင္းရင္းထဲမွာ နံပါတ္တစ္ အေၾကာင္းကေတာ့ ႏ်ဴမိုးနီးယား ဟုေခၚသည့္ အဆုတ္ေရာင္ဖ်ားနာျခင္း၊ နံပါတ္ႏွစ္ကေတာ့ ၀မ္းေလွ်ာ ၀မ္းပ်က္ျခင္းတဲ့။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ငါးႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ ေသႏႈန္းကို အာရွပစိဖစ္ေဒသအတြက္ စစ္တမ္းေကာက္ထားတာရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ားဆံုးေသ၏။ ဒါေတာင္ အရင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေတြတုန္းက ကၽြန္မ သိထားသည့္ ၁၀၆ ေယာက္ ဆုိတာထက္ နည္းသြားလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ၉၅ေယာက္ဟု ဆိုပါသည္။ ကၽြန္မတို႔က ကေလးေသႏႈန္းတြင္ ထိပ္ဆံုးကျဖစ္သည္။ ကေလးေတြ ပဲလား မဟုတ္ေသးပါ။ ကၽြန္မတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူႀကီးေတြ၏ ေသႏႈန္းကလည္း တျခားေသာႏိုင္ငံေတြထက္ ပိုျမင့္ပါသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွ ၆၀ ႏွစ္အတြင္း ေသႏႈန္းအစီရင္ခံစာတြင္လည္း ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံက ေသႏႈန္းအျမင့္ဆံုးပါပဲ။ ကၽြန္မတုိ႔၏ေနာက္မွာ လာအိုႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ ထိုေသႏႈန္းသည္ လူ (၁၀၀၀)တြင္ တြက္ခ်က္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ သက္သာလိုသက္သာျငား အက်ဳိးအေၾကာင္း ရွာေဖြၾကည့္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဆီမွာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင့္ လူေတြ တစ္သိန္းသံုးေသာင္းေက်ာ္ ေသေၾကေပ်ာက္ဆံုးၾကရတာမို႔ ကိန္းဂဏန္းေတြက အဲဒီေလာက္ျမင့္တက္ေနတာ လား။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုးအတြက္ တြက္ထားၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ေၾကညာတာမို႔ မ်ားေနတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ...အင္းေလ ဒါက ပညာရွင္ေတြႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိ ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြသာ သိမွာေပါ့။ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ တစ္ႏွစ္ေအာက္ကေလး (ႏို႔စို႔ကေလးဟု ေခၚမလား။ ေဆးပညာအေခၚေတာ့ infant mortality rate ဟုပဲေခၚသည္။) ေသႏႈန္းကလည္း ျမန္မာက ဒုတိယ အျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ။ ကိုယ့္အထက္မွာ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ ခံေနေပလို႔။ ဒါေတာင္ တစ္ေယာက္ပဲ ေလ်ာ့တာ။ ပါကစၥတန္က ႏို႔စို႔တစ္ႏွစ္ေအာက္ကေလး ၁၀၀၀ တြင္ ၇၂ ေယာက္ ေသသည့္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ၇၁ ေယာက္ ေသတာဆိုပဲ။ ဘ၀သက္တမ္း တြက္ခ်က္မႈတြင္ ဟုိတုန္းက ကၽြန္မတုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ဳိးသား ၅၈ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ယခုအခါ ၆၁ႏွစ္ထိ တက္သြားၿပီ။ (ေယာက္်ားထက္ မိန္းမက ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပိုသက္တမ္းရွည္တာ ေတြ႕ရသည္။) ဒါကေတာ့ ေကာင္းသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဒါေတာင္မွ ကၽြန္မတို႔သည္ အာရွပစိဖစ္ ေဒသတြင္ ဘ၀သက္တမ္း တတိယအတိုဆံုးျဖစ္သည္။ ကၽြန္မတို႔ေအာက္မွာ ပါပူ၀ါနယူးဂီနီ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဆံုးက ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံပဲ ရွိသည္။ ဒါလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြက္ပါပဲ။ အင္း ဒါဆိုလွ်င္ေတာ့ နာဂစ္ကို လႊဲခ်လို႔ မရေတာ့ဘူး ထင္သည္။ တစ္ခု စိတ္သက္သာရာရသည္မွာ မိခင္ေသႏႈန္းတြင္ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးေဆာင္ေနတာ မဟုတ္လုိ႔ပါပဲ။ မိခင္ ေသႏႈန္းအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲတြင္ပါေသာ္လည္း ထိပ္ဆံုးမွာေတာ့ မရွိဟု ႀကံဖန္ႏွစ္သိမ့္လို႔ရသည္။ ထိပ္ဆံုးက လာအိုႏိုင္ငံ။ သူ႔ ေအာက္က နီေပါလ္ႏိုင္ငံ။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံက ရွစ္ႏိုင္ငံေျမာက္ပါ။ လာအိုက အရွင္ေမြး တစ္သိန္းတြင္ (၅၈၀)ေယာက္တဲ့။ ကၽြန္မတို႔က (၂၄၀) ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မတုိ႔ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အႏၲရာယ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးဟုေျပာလွ်င္ က်န္းမာေရး တစ္ခု တည္းႏွင့္ပင္ ကၽြန္မတုိ႔လို ဆင္းရဲသားႏိုင္ငံေတြ အခြင့္အေရးဆံုး႐ႈံးသည့္ အထဲတြင္ ပါကုန္ပါသည္။ က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စံုမည့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုမွာ ေနထိုင္ခြင့္။ အဲဒါအေျခခံႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရးပါပဲ။ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ေစမည့္အရာေတြ ၀န္းရံေန သလို က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ယြင္းသည့္အခါ အားကိုးစရာ ေနရာသိပ္မရွိတာလည္း ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးျခင္းပဲ မဟုတ္ပါလား။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူ႕က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေတာ္ေတာ္အားနည္းပါသည္။ က်န္းမာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးမည့္ ေဆး႐ုံ/ ေဆးခန္းတို႔ နည္းပါးသည္။ ေဆး႐ုံ/ေဆးခန္းရွိေသာ္လည္း အတြင္းမွာ ေဆးႏွင့္ ကိရိယာမရွိ။ မၾကာမီက ခ်င္းျပည္နယ္ေဆး႐ုံမွ ေရာက္လာေသာ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကို ကၽြန္မ ေမးၾကည့္မိသည္။ သူတို႔ဆီမွာ ဘာ ေရာဂါေတြေပါသလဲ။ ငွက္ဖ်ားေတြ၊ ေသြးလြန္တုတ္ေကြးေတြ ေပါသတဲ့။ ေႁမြကိုက္တဲ့လူနာေရာ ရွိသလားဟုေမးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက အားရပါးရ ေျပာျပပါသည္။ ေႁမြကိုက္တဲ့လူနာ ငါမလာခင္ေလးကိုပဲ ၾကည့္ခဲ့ရေသးတယ္။ အသက္ဆယ့္သံုးႏွစ္ ေလာက္ပဲရွိေသးတဲ့ကေလး။ ေႁမြကိုက္ခံရတာ။ အမယ္ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။ တြင္းထဲကို ႏႈိက္တာ တဲ့။ ေႁမြက သူ႔ကို ခဲၿပီးပါလာတာ။ အဲဒီေႁမြကို သူတို႔က ေခါင္းျဖတ္ပစ္လိုက္သတဲ့ဟယ္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္။ ေႁမြေရာဆိုေတာ့ ပါေတာ့ လာပါတယ္။ ေႁမြက အပိုင္းအျပတ္နဲ႔။ အၿမီးလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ အၿမီးက ဘယ္မွာလဲဆုိေတာ့ ျဖတ္ပစ္လုိက္ၿပီတဲ့။ အၿမီးကိုမ်ား စားလိုက္သလားဟယ္ဟု ကၽြန္မ ပခံုးတြန္႕လ်က္ ေမးမိသည္။ ကၽြန္မ ၾကားဖူးသလားလို႔ ေႁမြအၿမီးကို ဘာလုပ္ရတယ္ဆိုလား။ မေသခ်ာ။ မစားဘူး။ အဲဒီအၿမီးျပတ္နဲ႔ ေႁမြကိုက္တဲ့ အနာကို တို႔တာတဲ့။ အဲဒီအၿမီး ပါမလာဘူး။ ခ်ဳံထဲ လႊင့္ပစ္ခဲ့ဟန္ တူပါသည္။ အေရးႀကီးဆံုးကို ေမးမိသည္။ ေႁမြဆိပ္ေျဖေဆး ရွိရဲ႕လားဟယ္။ ရွိတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ သူ ကံေကာင္းတာ။ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ေျဖေဆးပဲ။ အို ...။ ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားပါ သည္။ ျပည္နယ္ေဆး႐ုံႀကီးမွာေတာင္ ေႁမြဆိပ္ေျဖေဆးက ဒါေနာက္ဆံုးပဲဆိုေတာ့။ မၾကာခင္ေတာ့ ေဆးေတြျပန္ေရာက္လာဦးမွာပါ။ သို႔ေသာ္ ေဆးမေရာက္မီ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ထပ္ကိုက္ခံလုိက္လို႔ကေတာ့ ...။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာတြင္ ေႁမြကိုက္ခံရသူ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံမ်ား စာရင္းတြင္ ပါ၀င္သည္။ အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုးကေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံေပါ့။ ႏွစ္စဥ္ လူ (၅)ေသာင္းေလာက္ ေႁမြကိုက္ခံရလို႔ ေသဆံုးေနၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းလာသည္က အစည္းအေ၀းလာတက္ရင္းႏွင့္ အိပ္ခ်္အိုင္ဗြီအတြက္ ဗိုင္းရပ္စ္မပြားေအာင္ တားဆီးသည့္ ေအအာရ္တီေခၚ ေဆးရလွ်င္ ျပည္နယ္အတြက္ယူရန္ ျဖစ္သည္။ ငွက္ဖ်ားေရာ ေဆးလံုေလာက္လား။ လံုေလာက္ တယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ငွက္ဖ်ားေတြကဟယ္ လာလုိက္ရင္ ဦးေႏွာက္ငွက္ဖ်ားေတြခ်ည္းပဲ။ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ ငွက္ဖ်ားျခင္ ရွိ တယ္ေပါ့။ ေပ ၆၀၀၀၊ ၇၀၀၀ ေတာင္ေပၚမွာရွိေနၾကေသာ္လည္း ငွက္ဖ်ားျခင္ကေတာ့ သူတို႔နားတြင္ ၀ဲေနပံုရပါသည္။ ေတာထဲ သြားၾကမည္။ စိမ့္စမ္းေရအိုင္ရွိသည့္ေနရာတြင္ ျခင္ေတြရွိမည္။ ျခင္ကိုက္မည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ လူေပါင္း (၃)သိန္းခြဲေလာက္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ျဖစ္သည္။ အစီရင္ခံစာအရ လူ (၁၀၀၀)ေလာက္က ႏွစ္စဥ္ ေသသည္။ သစ္ေတာႏွင့္ နီးစပ္သည့္ေနရာတို႔တြင္ ငွက္ဖ်ားျဖစ္တတ္သည္။ ၿမိဳ႕တုိင္း၊ ရြာတိုင္းမွာ ငွက္ဖ်ားျခင္ေတြ ရွိေနၿပီ။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲျခင္းေၾကာင့္ ပိုၿပီးပူေႏြးလာျခင္းေၾကာင့္ နဂိုကျခင္မေရာက္သည့္ ေတာင္ေပၚေဒသတို႔တြင္ ျခင္ေတြ ေရာက္ ကုန္ၿပီ။ ထုိျခင္တို႔ကို ကာကြယ္တားဆီးမႈမရွိ။ ျခင္ေအာင္းသည့္ေနရာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေပၚေရာ ေတာနယ္ပါ ငွက္ဖ်ားေရာဂါႏွင့္ အလြန္နီးစပ္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ (၃၄)သန္းေက်ာ္သည္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖစ္ဖို႔ အႏၲရာယ္ ေတြႏွင့္ ႀကံဳေနရသည္ဟုဆိုသည္။ ဒါျဖင့္ ကၽြန္မလည္း ပါတာေပါ့။ ရန္ကုန္မွာေနေသာ္လည္း ငွက္ဖ်ားျခင္က ေနရာအႏွံ႔မွာ ရွိေန တာကိုး။ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား။ ဒါေၾကာင့္ငွက္ဖ်ားေရာဂါသည္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ၏ အေသအေပ်ာက္အမ်ားဆံုး ေရာဂါစာရင္းမွာ ထိပ္ဆံုးက မဆင္းတာကိုး။ ငွက္ဖ်ားျဖစ္ပြားေသာ အာရွပစိဖစ္ေဒသႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားမႈအမ်ားဆံုးက အိႏၵိယျဖစ္သည္။ အိႏၵိယက လူဦးေရလည္း မတန္တဆမ်ားတာကိုး။ ျဖစ္ပြားသည့္လူနာေပါင္း တစ္သန္းခြဲခန္႔ (၁၅၃၂၄၆၇)ရွိသတဲ့။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေလးသိန္းခန္႔ (၄၁၁၄၉၄)ရွိသတဲ့။ သူတို႔ႏိုင္ငံက လူမ်ားလို႔ ေလးဆခန္႔ ပိုမ်ားတာေပါ့။ သို႔ေသာ္ အံ့ၾသစရာက ေသဆံုးသည့္ အေရအတြက္က်ေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ပိုမ်ားျခင္းျဖစ္သည္။ လူတစ္သန္းမွာ သူတို႔က ၁၀၆၀ပဲ ေသၿပီး ကၽြန္မတို႔က လူေလးသိန္းမွာ ၁၀၈၀ ေသေနရသည္။ ဒါကိုၾကည့္လွ်င္ ကၽြန္မတုိ႔၏ က်န္းမာေရးဗဟုသုတ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံုေတြ ဘယ္ေလာက္နိမ့္က်ေနသည္ဆိုတာ သိသာထင္ရွားပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္ထပ္ ကၽြန္မ မထင္မွတ္ေသာ က်န္းမာေရးထိခိုက္မႈတစ္ခုကို ေျပာျပသည္။ အစာအဆိပ္သင့္တာ food poisoningတဲ့။ သိပ္မၾကာခင္ကပဲ အနီးအနားက ရြာေလးတစ္ခုမွာ အစာအဆိပ္သင့္တာ မိသားစုလိုက္ျဖစ္လို႔ က်န္းမာေရး မွဴးေလးတစ္ေယာက္ကို အဲဒီကို လႊတ္ရေသးတယ္ဟူ၏။ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဆံုးသြားသည္ထင္ပါရဲ႕။ ကေလးတစ္ေယာက္က ဆံုးၿပီး ေနာက္ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေဆး႐ုံသို႔ ေခၚလာလိုက္ႏိုင္သည္။ မိႈကေန အဆိပ္သင့္တာျဖစ္သည္။ မိႈေတြက အဆိပ္ႏွင့္ နီးစပ္တာကိုေတာ့ ကၽြန္မသိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္မိႈကစားေကာင္းၿပီး ဘယ္မိႈကမစားေကာင္းဘူးဟု ကၽြန္မမသိ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိႈကိုစားရမွာ နည္းနည္းလန္႔ေနသည္။ ေကာက္႐ိုးမႈိေခၚေသာ စိုက္ပ်ဳိးမိႈကေတာ့ အဆိပ္မသင့္ႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ ေတာ ထဲကမိႈမွာ အဆိပ္ရွိေနႏိုင္သည္။ သူတို႔ေဆး႐ုံသို႔ သတင္းေရာက္တာက ေနာက္က်သလို သူတို႔ဆီက က်န္းမာေရးမွဴးရြာသို႔ ေရာက္သြားရတာလည္း ေနာက္က်သည္။ အဆိပ္သင့္တာက ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီေက်ာ္သြားၿပီ။ အစာအိမ္ထဲက အဆိပ္ကို အျပင္ ျပန္ထုတ္သည့္နည္း အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ေပ။ အစားအစာ အဆိပ္သင့္တာေတြက စိုက္ပ်ဳိးေရးမွာ ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ေတြ အမ်ားႀကီးသံုးတာလည္းပါသည္။ ေအာ္ဂဲနစ္စိုက္ပ်ဳိးေရးကရသည့္ အသီးအႏွံဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံတြင္ အိပ္မက္မက္လို႔ေကာင္းတုန္းပဲ ရွိေသးသည္။ ဟိုတုန္းကလို သဘာ၀သီးႏွံေတြလည္း မရွိေတာ့ၿပီ။ ကၽြန္မတို႔စားေနရတာက ထံုးတမ္းစဥ္လာ ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ကို လိႈင္လိႈင္ႀကီးသံုးၿပီး ထုတ္ထားသည့္သီးႏွံေတြ။ ပိုးသတ္ေဆးကို သူတို႔ ဘယ္လိုသံုးထားတာလဲ။ ကၽြန္မတို႔စားသည့္ သီးႏွံဆီ ထိေအာင္ မေတြးပါနဲ႔ဦး။ သံုးတဲ့သူကိုယ္တိုင္ေကာ သူအႏၲရာယ္ကင္းဖို႔ ၫႊန္းတဲ့အတိုင္း လိုက္နာရမည့္ အသံုးျပဳနည္းေတြကို သိရဲ႕လား။ သူကိုယ္တုိင္ ထိုအဆိပ္မသင့္ေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ရရဲ႕လား။ လမ္းၫႊန္ခ်က္အတိုင္း စနစ္တက် သံုး လား။ ပိုးသတ္ေဆးသံုးတဲ့ေနရာမွာ ဥပေဒလမ္းၫႊန္မႈမ်ား ရွိရပါသည္။ ပိုးသတ္ေဆးသံုးစြဲသည့္ ကာယကံရွင္ကို အႏၲရာယ္ မျဖစ္ ေစဖို႔၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က လူ၊ တိရစၦာန္ေတြႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို မထိခိုက္ေစဖို႔။ ေရာင္းသူမ်ားအတြက္၊ သံုးသူမ်ားအတြက္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ထုတ္ထားေပးပါသည္။ ကၽြန္မစိုက္ခင္းေတြ ေဘးကေန ျဖတ္သြားလွ်င္ ျမင္ေနရတာပဲ။ ပိုးသတ္ေဆးဖ်န္းေနသူေတြ ေနာက္ေက်ာမွာ ပံုးကိုကပ္ၿပီး ေက်ာပိုးထားရင္း ေဆးဖ်န္းေနသည့္ျမင္ကြင္း။ အႏၲရာယ္ သိပ္ႀကီး ပါသည္။ သူတို႔ သိခ်င္လည္းသိမည္။ သိခ်င္မွလည္း သိမည္။ ဒီနည္းက ေလာေလာဆယ္ ၀န္ကိုေပါ့ေစသည့္ နည္းမို႔ သံုးေန တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အေရျပားတြင္ ပိုးသတ္ေဆးစိမ့္၀င္ႏႈန္းက တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ မတူပါ။ လက္ေမာင္းကေန စိမ့္၀င္ႏႈန္းထက္ ၀မ္းဗိုက္ ေနာက္ေက်ာဆီကေန စိမ့္၀င္ႏႈန္းက ႏွစ္ဆပိုမ်ားသည္။ နဖူးမွာ စိမ့္၀င္ႏႈန္းက ေလးဆေလာက္ပိုမ်ားသည္။ နားထဲကေန စိမ့္၀င္ ႏႈန္းက ငါးဆေလာက္ပိုမ်ားသည္။ လိင္အဂၤါပတ္၀န္းက်င္ အေရျပားဆီကေန စိမ့္၀င္ႏႈန္းကေတာ့ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။ ဆယ့္ႏွစ္ ဆေလာက္ရွိပါသည္။ အႏၲရာယ္ကို သိမွသာ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္မွာမဟုတ္လား။ အႏၲရာယ္ကို သိခြင့္ရွိရပါမည္။ ဒီေတာ့ ထိုသိခြင့္ ေလးအတြက္ပဲ ကၽြန္မတို႔ ပထမဆံုး ႀကိဳးစားၾကရဦးမည္။ သိခြင့္ဆိုတာကို နားလည္ဖို႔ ဗဟုသုတေတြေတာ့ ရွာရမွာေပါ့။ ပညာ လည္း တတ္ဖို႔လိုမွာေပါ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဆင္းရဲတြင္းမွလြတ္ဖို႔ဆိုလွ်င္ အေျခခံက်န္းမာေရးအသိကို သိဖို႔လိုသည္။ အေျခခံပညာမူလတန္းအဆင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အနည္းဆံုး သိဖို႔လိုပါသည္။ သိလာလွ်င္ ဘာဆက္လုပ္ၾကလဲ။ သူတို႔ဆီမွာေတာ့ တိုင္ ၾကားျခင္းဆိုသည့္ အမ်ဳိးအစားရွိသည္။ Claim (ကလိမ္းမ္) ေပါ့။ “ဒါေတာ့ မမွန္ပါဘူး။ ဒီလိုေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး” “ဒါကေတာ့ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ထိခိုက္လာပါတယ္”စသည္ျဖင့္ တိုင္ၾကားမႈကို လူမႈအဖြဲ႕ေတြကေန ဦးေဆာင္ေပးသည္။ ဒီမွာေတာ့ ထိုအလုပ္ကို ဂ်ာနယ္ေတြကပဲ လုပ္ေနသလုိပါပဲ။ ဘယ္ေဆး႐ုံႀကီးကျဖင့္ လူနာကိုကုသတာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားသတဲ့။ ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ရြာမွာေတာ့ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားတဲ့ ပန္းေဂၚဖီေတြကိုစားမိလို႔ မိသားစုလိုက္ ေဆး႐ုံတက္လိုက္ရပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႔ သတင္း မ်ား။ သတင္းကိုသတင္းအျဖစ္ ေဖာ္ျပတာကတစ္မ်ဳိး။ တိုင္ၾကားေစခ်င္လို႔ ျပည္သူလူထုေတာ့ အခြင့္အေရးေတြ ေဟာဒီလို ဆံုး႐ႈံး ေနရပါတယ္ဟု ေဖာ္ျပတာက တစ္မ်ဳိးေပါ့။ တိုင္ၾကားမႈကို အေရးယူစံုစမ္းေပးဖို႔ အဖြဲ႕ေတြလည္းရွိၾကရမည္။ အစားအေသာက္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စစ္ေဆးမႈ၊ ေရႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စစ္ေဆးမႈတို႔ကို တာ၀န္ယူျပဳလုပ္ေပးမည့္ အစိုးရအဖြဲ႕၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ ၾကားခံအဖြဲ႕စသည္တို႔ မ်ားမ်ား ရွိလွ်င္ ပိုေကာင္းမည္။ သို႔ေသာ္ ေနပါဦး။ ဆီတို႔၊ ဆိုးေဆးတို႔၊ အစားအစာေတြကို တိုင္ၾကားလို႔ရသည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ ေႁမြကိုက္ခံ ရတာ၊ ေႁမြဆိပ္ေျဖေဆးမလံုေလာက္တာ၊ ငွက္ဖ်ားျခင္ကိုက္တာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖစ္လို႔ ေဆးခန္းသြားျပဖို႔ေငြမရွိလို႔ ေဆးၿမီးတိုျဖင့္ ကုသရင္း ေသဆံုးရတာ ဒါေတြကို ဘယ္သူ႔သြားတိုင္ရမလဲ။ တီဘီေရာဂါကူးခံရတာကိုေရာ ဘယ္သူ႔သြားတိုင္ရမွာလဲ။ ေဆး႐ုံ ေဆးခန္းသို႔သြားဖို႔ ေငြရွိသည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ သြားရမည့္လမ္းခရီးက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ည့ံဖ်င္းလို႔ အခ်ိန္မီမေရာက္ႏိုင္လို႔ မေသသင့္ဘဲ ေသဆံုးရတာ ဒါေတြကိုေရာ ဘယ္သူ႕သြားတိုင္ရမွာလဲ။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး အျပည့္မရလွ်င္ေတာင္ တစ္၀က္ေလာက္ရလွ်င္ပဲ အေသအေပ်ာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ နည္းသြား မွာပဲ ထင္ပါရဲ႕။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မေရာက္ဖူးေသးသူေတြ အၾကားျဖင့္သာ သိေနရသူေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အႏၲရာယ္ဆိုးႀကီး က်ေရာက္ေနသလိုလို ထင္ၾကသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္၊ ေရာဂါေတြျဖစ္၊ လမ္းမွာမေတာ္တဆ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာေတြျဖစ္၊ မသြားသင့္သည့္ ေနရာတစ္ခုလို ထင္ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ပထမဆံုးလာမည့္ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြက ေမးသည့္ေမးခြန္းမွာ စစ္ေတြ ျဖစ္ေနလား။ သူတို႔က တီဘီႏွင့္ ငွက္ဖ်ားကို သိပ္မေၾကာက္ၾကဘဲ ေခြး႐ူးတို႔၊ ေႁမြကိုက္ျခင္းတို႔ကို ပုိေၾကာက္ၾကသည္ ထင္၏။ ေအးေပါ့ေလ။ ငွက္ဖ်ားကို ကာကြယ္ေဆးေသာက္ၿပီးမွ လာလုိ႔ရတာကိုး။ ေခြး႐ူးႏွင့္ ေႁမြက်ေတာ့ ကာကြယ္ေဆးထိုးလို႔မရဘဲကိုး။ တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္က သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို သတိရမိသည္။ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ အတိအက် မမွတ္မိပါ။ သည္ေႏြသည္မိုးသည္ေဆာင္း ထင္ပါရဲ႕။ ကိုယ့္ဘ၀ ခဏဘယ္သူ ယူပါ့မယ္တဲ့။ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူလူထုေတြ၏ ဘ၀ကို ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ယူၿပီး မွ်ေ၀ခံစားၾကည့္ၾကလွ်င္ သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္မတို႔သည္ အႏၲရာယ္ေတာထဲမွာ ရဲရင့္စြာ သို႔မဟုတ္ ရဲရင့္ေအာင္ မနည္းအားတင္းၿပီး ေနထိုင္ေနၾကသူမ်ားဆိုတာ ...။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး အႏၲရာယ္ေတြနည္းပါးေတာ့မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္။ တေလာကေတာ့ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခခံ က်န္းမာ ေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ ဒုတိယသမၼတ မိန္႔ခြန္းေျပာတာလား။ သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရသည္။ ၂၀၁၃၏ က်န္းမာ ေရး အစီရင္ခံစာတြင္ေတာ့ ေသႏႈန္းေတြ ေလ်ာ့က်လာေကာင္းပါရဲ႕။ ဂ်ဴး
ေအာက္တိုဘာလထုတ္ 'က်န္းမာေရး' မဂၢဇင္း တြင္ ပါရွိေသာ စာေရးဆရာမႀကီး ဂ်ဴး၏ စာမူကို အျပည့္အစံုဖတ္ရႈလိုေသာ စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ 'ကိုယ့္ဘ၀ခဏဘယ္သူယူပါ့မယ္။' ေဆာင္းပါးကို အျ
ပည့္အစံု ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္မငယ္ငယ္တုန္းက ေမေမက ေစ်း၀ယ္ခိုင္းသည့္အခါ ဘဲဥအလတ္ကြဲေလး ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုးေလာက္ ၀ယ္ခဲ့ဟု ေျပာတာ မွတ္မိေနပါသည္။
at No comments:

ဓာတုေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း


ဇာ တိ shared Thit Sar's photo.
ဓာတုေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း “မီးေလာင္ဗံုးဆိုတာက ဓာတ္ဆီ၊ ဘင္ဇင္းနဲ႔ မီးခိုးလိုျပစ္ခဲေစတဲ့ ဓာတ္ေငြ႕ေတြ ပါတယ္။ ထိတဲ့ေနရာမွာ ကပ္သြားၿပီး အပူခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ ကာလမွာ မီးေလာင္ေလ့ရွိပါတယ္။” ==================================== အမည္ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ ပညာအရည္အခ်င္း -B.Sc (Chem:) မႏၲေလး၊ M.Sc (ရန္ကုန္)၊ Ph.D (Chem:) (ဆဲလ္ဖုိ႕ဒ္တကၠသိုလ္၊ မန္ခ်က္စတာ) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ဓာတုေဗဒ ကထိကအျဖစ္ ၂၆ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ အၿငိမ္းစားယူ။ သပိတ္စခန္းမ်ားအား ႏွိမ္နင္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သပိတ္စခန္းမ်ားရွိ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံမ်ား ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရရွိမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႔မွ အသုံးျပဳခဲ့သည့္ဗံုးမ်ားမွာ မ်က္ရည္ယိုဗံုးႏွင့္ မီးခိုးဗံုးမျဖစ္ႏိုင္ဟု အျငင္းပြားေနမႈမ်ားအေပၚ ဓာတုေဗဒဘာသာရပ္ျဖင့္ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရရွိ ထားသူ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ ေမး ။ အခုျဖစ္စဥ္မွာ ဒဏ္ရာရတဲ့သူေတြက အေရျပား အခ်ပ္လိုက္ကြာက်ၿပီး၊ အသားေတြ ခ်ဳိင့္ဝင္သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာ လက္ရွိသံုးေနတဲ့ မီးေလာင္ဗံုး၊ မ်က္ရည္ ယိုဗံုးေတြမွာေရာ အခုႏွိမ္နင္းမႈမွာ ဒဏ္ရာရသလိုမ်ဳိး ရွိခဲ့ဘူးပါသလား။ ေၿဖ ။ ႏိုင္ငံတကာမွာေတာ့ အခုလို ႏွိမ္နင္းလို႔ ဒီလိုဆိုးဆိုးရြားရြား ဒဏ္ရာရတာမ်ဳိး တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးဘူး။ အခု သံုးစြဲခဲ့တဲ့ မီးခိုးဗံုး၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးလို႔ ဆိုေပမဲ့ အမ်ားစုက မ်က္ရည္ယိုဗံုး၊ မီးခိုးဗံုးလို႔ မယူဆၾကဘူး။ မ်က္ရည္ ယိုဗံုး၊ မီးခိုးဗံုးဆိုလည္း အင္မတန္ျပင္းတဲ့ ဗံုးအမ်ိဳး အစား ျဖစ္ရမယ္ ေၾကာက္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္။ လူေသေစႏိုင္တဲ့အထိ လည္း ျပင္းထန္ တာ ေတြ႕ရတယ္။ ဗီယက္နမ္၊ အေမရိကန္စစ္ျဖစ္ေတာ့ အေမရိကန္ေလတပ္က ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ ေတာ္နားက ထရန္ဘန္းရြာေပၚမွာ မီးေလာင္ဗံုးေတြ ၾကဲခ်ခဲ့တယ္။ ဒီလိုဗံုးၾကဲေေတာ့ မီးေလာင္ ဒဏ္ရာနဲ႔ အဝတ္ဗလာေျပးလာတဲ့ ကေလးဓာတ္ပံုဟာ သမိုင္း၀င္ဓာတ္ပံု ျဖစ္လာပါတယ္။ ပထမ ကမၻာစစ္မွာကတည္းက သံုးလာခဲ့တဲ့ မီးေလာင္ဗံုး၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးထိလို႔ ဆိုးရြားတဲ့ ထိခိုက္ မႈျဖစ္တာ ဒါပထမဆံုးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရႏိုင္တယ္။ ေမး ။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ႏွိမ္နင္းတဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုမ်ဳိးဗံုးေတြကို သံုးေလ့ရွိပါသလဲ။ ေျဖ ။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ႏွိမ္နင္းတဲ့အခါမွာ မ်က္ရည္ယိုဗံုး၊ မီးေလာင္ဗံုးေတြကို သံုးေလ့ရွိ ပါတယ္။ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမွာက စီအန္နဲ႔စီအက္စ္ဆိုၿပီး ၂ မ်ဳိးရွိပါတယ္။ မ်က္ရည္ယိုတဲ့ဗံုးေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ ဆႏၵျပမႈ၊ ျပန္ေပးလို အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ႏွိမ္နင္းတဲ့အခါမွာ သံုးေလ့ရွိၿပီး၊ လက္ရွိအသံုးျပဳတဲ့ မ်က္ရည္ယိုဗံုး ၂ မ်ဳိးမွာေတာ့ အဆိပ္ျဖစ္မႈနည္းၿပီး လူထိခိုက္ ရင္ ေဆးထုတ္ လို႔ရတဲ့ စီအန္ကို ႏိုင္ငံတကာမွာ ပိုသံုးေလ့ရွိပါတယ္။ မီးေလာင္ဗံုးဆိုတာက ဓာတ္ဆီ၊ ဘင္ဇင္းနဲ႔ မီးခိုးလို ျပစ္ခဲေစတဲ့ ဓာတ္ေငြ႕ေတြပါတယ္။ ထိတဲ့ေနရာမွာ ကပ္သြားၿပီး အပူခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ ကာလ မွာ မီးေလာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေမး ။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း သပိတ္စခန္းမွာရွိေနတဲ့ ဆႏၵျပသူေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ ဆိုး ရြား တဲ့ ႏွိမ္နင္းမႈလုပ္လိုက္တာ လက္ရွိေျပာင္းလဲမႈေတြကို ဘယ္လိုျဖစ္လာေစႏိုင္ပါသလဲ။ ေျဖ ။ အစိုးရအေနနဲ႔ သူသံုးတဲ့ ဗံုးအမ်ဳိးအစားကို တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေပးသင့္တဲ့အျပင္ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ေတြ ဝင္ေရာက္စစ္ေဆးခြင့္ ေပးသင့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းေတြျဖစ္တဲ့ သဘာဝပတ္၀န္းက်င္ ထိခုိက္မႈ၊ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈေတြ စစ္တမ္းလုပ္ခဲ့တာမ်ဳိးရွိလား ျပန္စစ္ေဆးသင့္တယ္။ ေမး ။ ဓာတုေဗဒလက္နက္လို႔ ယူဆရတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ ဒဏ္ရာရ တဲ့သူ ေတြမွာ ဘယ္လိုဆင့္ပြား ေရာဂါမ်ိဳးေတြ ဆက္ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။ ေမး ။ အတိအက်ေလ့လာထားမႈက ႏုိင္ငံတကာမွာေတာင္ မရွိေသးတဲ့အတြက္ မေျပာႏိုင္ေသး ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိ ဒဏ္ရာရတဲ့သူေတြက အဆုတ္ထိခိုက္ႏိုင္သလို လူေတြ မွာ ေရာဂါပိုး မႊားမဝင္ႏုိင္ဖုိ႔ ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ အေရျပား ပ်က္စီးသြားတဲ့အတြက္ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဴိး အလြယ္ တကူ ကူးစက္ခံရႏုိင္ပါတယ္။ ေမး ။ ဆရာ့အေနနဲ႔ ျဖည့္စြက္ေျပာလိုတာရွိရင္ ေျပာျပေပးပါ။ ေျဖ ။ ဒီလိုမ်ဳိး ျပသနာေတြက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ထပ္ျဖစ္လာဦးမွာပါ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိ ဘဲ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးဆိုၿပီး အရမ္းကာေရာ ေလွ်ာက္လုပ္ေနရင္ အကုန္လံုး ပ်က္စီးကုန္ မွာေပါ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာရွိတဲ့ ေျမေတြရဲ႕ ၅၄% က အဖိုးတန္သတၴဳ ထြက္ေနတယ္ေလ။ မဆင္မျခင္ေလွ်ာက္တူးရင္ အကုန္လံုး အခ်ဳိင့္အေပါက္ေတြျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒုကၡေရာက္သြားမွာေပါ့။ ဒီျဖစ္ရပ္ကို နမူနာ ယူၿပီး ေနာက္လုပ္မဲ့ စီမံကိန္းေတြမွာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈ၊ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မႈ ရွိမရွိ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိစြာ ျပည္သူကိုခ်ျပၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ NLABR Web-site: www.nlabr.com Facebook: Sa Maung Facebook: Miraculous Master For English Language

“မီးေလာင္ဗံုးဆိုတာက ဓာတ္ဆီ၊ ဘင္ဇင္းနဲ႔ မီးခိုးလိုျပစ္ခဲေစတဲ့ ဓာတ္ေငြ႕ေတြ ပါတယ္။ ထိတဲ့ေနရာမွာ ကပ္သြားၿပီး အပူ
ခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ ကာလမွာ မီးေလာင္ေလ့ရွိပါတယ္။”
====================================
အမည္ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ
ပညာအရည္အခ်င္း -B.Sc (Chem:) မႏၲေလး၊ M.Sc (ရန္ကုန္)၊ Ph.D (Chem:) (ဆဲလ္ဖုိ႕ဒ္တကၠသိုလ္၊ မန္ခ်က္စတာ) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ဓာတုေဗဒ ကထိကအျဖစ္ ၂၆ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ အၿငိမ္းစားယူ။
at No comments:

ေဘာင္အတြင္းက လူ (ေဘာင္ေတြကို ခ်ိန္ညွိျခင္း)


by Shwe Eaim Si on Friday, November 30, 2012 at 10:23am ·

By..FOOLWRITER   Jan 16, '11 11:36 AM for everyone

လူေတြက ေဘာင္ခတ္ေနၾကသည္။ တစ္ပါးသူက ေဘာင္ခတ္သည္ထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဘာင္ခတ္သည္က မ်ားသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အကန္႕အသတ္ ၊ ေဘာင္ေတြႏွင့္ စဥ္းစားၾကသည္။ ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။ မွန္သည္ဟု မဆိုႏိုင္သလို မွားသည္ဟုလည္း မေျပာႏိုင္ပါ။
at No comments:

မုံရြာေၾကးနီစီမံကိန္း မရပ္တန္႔ဖုိ႔ တရုတ္သံရုံး ေျပာျပီ


by General Knowledge on Friday, November 30, 2012 at 9:38am ·

Friday, November 30, 2012    Sithu Linn
 -

မုံရြာေၾကးနီစီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းဖုိ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသ နဲ႔ တျခားေဒသေတြမွာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ့ဲၾကၿပီး ရုပ္ဆုိးတ့ဲ ႏွိမ္နင္းမွဳမ်ား  လက္ပံေတာင္းေတာင္ သပိတ္စခန္းေတြမွာ ေပၚေပါက္လာတ့ဲ ေနာက္တေန႔မွာပဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တရုတ္သံရုံးက သူတုိ႔ရဲ့ သေဘာထားကုိ ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။
at No comments:

ဦးပိုင္လူ မ်ား မျမင္ခ်င္


by Nyein Chan Aye on Friday, November 30, 2012 at 1:43am 


လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီတူးေဖာ္ေရး စီမံကိန္း ဆန္႕က်င္ ဆႏၵျပေနတဲ့ ေဒသခံေတြရဲ႕ သပိတ္စခန္းေတြကို ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ႕ စစ္တပိုင္း အစိုးရ က အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲတဲ့ သတင္းဒီေန႕ပဲ ဖတ္ရတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဟာ ႏိုင္ငံေရး ကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္ ေတြ ဗမာ့ ႏိုင္ငံေရး စစ္တမ္း ထုတ္ ေကာင္းေကာင္း ေဝဖန္ေထာက္ျပသင့္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။
at No comments:

သစ္ထူးလြင္ သတင္းစုစည္းမႈ (၃၀-၁၁)


သစ္ထူးလြင္

at No comments:

Thursday, November 29, 2012

ဆယ္တန္းစာေမးပဲြ ခုိးကူးစာအုပ္ငယ္ ေစ်းကြက္ ႀကီးမားလာ


by Shwe Eaim Si on Monday, November 26, 2012 at 7:30pm ·


Monday, 01 February 2010 13:07 ဧရာဝတီ

ဆယ္တန္း စာေမးပြဲတြင္ စာကူးေျဖသူ မ်ားအတြက္ အထူးစီမံ ထုတ္လုပ္ထားေသာ စာအုပ္ငယ္ ေစ်းကြက္ သည္ ရန္ကုန္တြင္ တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ ပုိမုိ ႀကီးမားလာသည္။ ယခုႏွစ္အတြက္ ဆယ္တန္း စာေမးပြဲ က်င္းပ ရန္ ရက္ေပါင္း ၄၀ ခန္႔သာ လုိသည့္အခ်ိန္တြင္ ထုိစာအုပ္ငယ္မ်ား အလြန္ အေရာင္းသြက္ေနသည္ဟု ခိုးကူး စာရြက္စာတမ္း ေရာင္းခ်သူမ်ားက ေျပာသည္။
at 1 comment:

တကယ္ေမႊးမွာလား ကံ့ေကာ္ေျမ


Cloud Cuckoo Land shared 7Day News Journal's photo.
တကယ္ေမႊးမွာလား ကံ့ေကာ္ေျမ ေရးသားသူ- ဥကၠာကုိကုိ “ကန္ေရျပင္ ေျမနီလမ္း ..တို႔နဲ႔ေ၀း ..စြယ္ေတာ္ခံုျပာတန္း တို႔နဲ႔ေ၀း .. ယံုပါကြာ အခ်စ္ဆံုးမင္းကို . တို႔ေတာ့ သတိရ ေနမွာပါ ...” လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ ဇြန္လမ်ားမွာ မိုးစက္မ်ားခပ္ဖဲြဖဲြရြာေနေပလိမ့္မည္။ စိန္ပန္းေတြလည္း ရဲရဲပြင့္ေနလိမ့္မည္။ တ႐ုတ္စကားပြင့္ေတြလည္း ဖူးပြင့္ေနေပလိမ့္မည္။ အဓိပတိလမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ထီးေရာင္စံုကိုယ္စီျဖင့္ အဆင္အေသြးစံု ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား ပ်ားပန္းခတ္ေနလိမ့္မည္။ သည္လမ္း မႀကီးကို ဂုဏ္ယူ၀့ံႂကြားစြာ ေျခခ်ခဲ့ၾကပါလိမ့္မည္။ ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ရင္ခြင္ကို ခုိလႈံဖူးသူတို႔ ဘယ္ေတာ့မွေမ့မရႏိုင္သည့္ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီး၊ အဓိပတိလမ္းကို ၀င္၀င္ခ်င္း ဘယ္ဘက္က မႏၲေလးေဆာင္ႀကီး၊ ညာဘက္က ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ေက်ာက္တိုင္ပုေလး၊ ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားေက်ာင္း၊ ေရႊဘိုေဆာင္၊ နာမည္ေက်ာ္မာလာေဆာင္၊ အင္းလ်ားေဆာင္၊ ကိုေအာင္ဆန္းေနဖူးေသာ ပဲခူးေဆာင္စသည့္ အေဆာင္မ်ားအားလံုး၏ ပင္မျဖစ္ေသာ ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမေဆာင္ႀကီး၊ တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္ႀကီး .. ၿပီးေတာ့ .. ကံ့ေကာ္ပင္ေတြ၊ ပိေတာက္ပင္ေတြ၊ တ႐ုတ္စကားပြင့္ေလးေတြ၊ သစ္တိုပင္လမ္းကေလး၊ ဦးခ်စ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ ယမ္းဘီလူးဆိုင္၊ အင္းလ်ားကန္ေပါင္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတို႔အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာအထိမ္းအမွတ္ေနရာမ်ားစြာက ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွင္သန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ယခင္က တကၠသိုလ္ႀကီးထဲ ေျခခ်ဖူးသူတို႔ ၏ သတင္းစကားမ်ား၊ တကၠသိုလ္မွ ေမြးထုတ္ေပးလိုက္သည့္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား၏ ေရးသားေဖာ္ျပ ခ်က္မ်ားကိုသာ ယေန႔မွာေတာ့ ေခတ္လူငယ္တို႔အတြက္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ႏွယ္ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ တကၠသိုလ္ႀကီးအေၾကာင္း မည္သည့္အခ်ိန္မွာပင္ ၾကားရေစေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ေျပးၾကည့္၊ ေျပးတက္လိုက္ခ်င္သည့္စိတ္ကလည္း တဖြားဖြားေပၚလာတတ္စၿမဲ၊ သို႔ ေသာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ပင္ သူ႔ရင္ေသြးမ်ားႏွင့္ေ၀းကြာခဲ့ရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါၿပီ။ အမိရင္ခြင္မွ အမွတ္တရမ်ားကိုေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ် မေမ့ႏိုင္ၾက။ အဓိပတိလမ္းထက္က ရြက္ေႂကြမ်ား “ၾကင္နာသူရဲ႕ ကံ့ေကာ္တန္း .. ေျခရာထင္က်န္ဆဲ အဓိပတိလမ္း ... ရင္မွာသံမႈိစဲြ ႏွလံုးအိမ္ထဲ ... တို႔ေတာ့သတိရေနမွာပါ” ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ပင္မဂိတ္ေပါက္မွ လွမ္း၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ အဓိပတိလမ္းမႀကီးက ခန္႔ထည္စြာ ဆီးႀကဳိပါလိမ့္မည္။ ယခုအခါ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားသည့္ အဓိပတိလမ္းသည္ ၀ဲယာတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္၌ မီးတိုင္သစ္မ်ား၊ ပုိးထားေသာ ကတၱရာသစ္မ်ား၊ ပလက္ ေဖာင္းသစ္မ်ား၊ ျမက္ခင္းသစ္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေနေပသည္။ ၀င္၀င္ခ်င္း ညာဘက္သုိ႔ လွည့္ၾကည့္ပါက ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ငယ္ေလး ေတြ႕ရပါမည္။ ဘယ္ဘက္သုိ႔ လွမ္းၾကည့္ပါက New Hall ဟုေခၚဆိုခဲ့ၾကေသာ မႏၲေလးေဆာင္၊ အမရေဆာင္၊ ရာမညေဆာင္၊ ေတာင္ငူေဆာင္စသည္တို႔ကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။ အဓိပတိလမ္းမတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေငြစာရင္း႐ံုး၊ ေရႊဘိုေဆာင္၊ ဒဂံုေဆာင္၊ တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ သိပၸံ၊ ၀ိဇၨာစာ သင္ေဆာင္မ်ားရွိၾကသည္။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ၊ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ဖဲြ႕စည္းပံုအတုိင္း တည္ေထာင္ထားေသာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဓိပတိလမ္းမႀကီးသည္ ယေန႔ထက္တိုင္ပင္ သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ား တဖဲြဖဲြေႂကြက်ဆဲျဖစ္ သည္။ သူ႔ရင္ခြင္ေပၚ နင္းျဖတ္လာမည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတို႔၏ ေျခသံမ်ားကိုလည္း နားစြင့္ ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ အထီးက်န္ေသာ္လည္း အက်ည္း မတန္သည့္ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား ရန္ကုန္ေကာလိပ္အေဆာက္အအံုမ်ားကို ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ စတင္ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၂၀၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးအျဖစ္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ သထံု၊ ပဲခူး၊ ပင္းယ၊ အင္း၀၊ စစ္ကိုင္းေက်ာင္းေဆာင္မ်ားသည္ Central Hall ပင္မေက်ာင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၁၉၂၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ျပည္၊ တေကာင္းႏွင့္ ပုဂံေဆာင္မ်ားကို ၁၉၂၆ ခုႏွစ္တြင္ ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ၀ိဇၨာႏွင့္သိပၸံစာသင္ေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ ေရႊဘိုေဆာင္၊ ဒဂံုေဆာင္၊ သီရိေဆာင္မ်ားကို ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္။ New Hall ဟုေခၚသည့္ မႏၲေလး၊ အမရ၊ ရာမည၊ ေတာင္ငူေဆာင္မ်ား၊ မာလာေဆာင္၊ ရတနာေဆာင္၊ အင္းလ်ားေဆာင္တို႔ကို လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးက်မွ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ သထံုလမ္းဘက္တြင္ ပညာေရးေက်ာင္းသူမ်ား ေနထိုင္သည့္ တီတီစီေက်ာင္းေဆာင္ (ႏွင္းဆီကုန္း) လည္းရွိသည္။ လက္ရွိရန္ကုန္တကၠသိုလ္ နယ္ေျမႀကီးကို ၁၉၁၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွစတင္ကာ ဧက ၇၀၀ ႏွင့္ ၈၀၀ အၾကား က်ယ္၀န္းသည့္ သရက္ႏွင့္ မရမ္းၿခံမ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၍ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေဆာက္အအံုမ်ား ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္လက္ရာ အေဆာက္အအံုနီနီႀကီးမ်ား၏ အခန္းငယ္မ်ားထဲမွ စာအံသံမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့ဖူးသည္။ ဂစ္တာသံမ်ား၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္ေမာသံမ်ား ေပၚထြက္ခဲ့ဖူးသည္။ ေတးသီခ်င္းမ်ားျဖင့္ အေဆာင္သူတို႔ အိပ္မက္ေတြ လွပခဲ့ၾကသည္။ ထင္ရွားသည့္ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕သည္ ထိုအေဆာင္မ်ားထဲမွပင္ ေပၚထြက္လာၾကသည္။ အႏုပညာရွင္မ်ားစြာသည္ ထုိအေဆာင္မ်ားထဲမွာ သေႏၶတည္ခဲ့ၾကသည္။ စာေပပညာရွင္မ်ားသည္ ထိုအေဆာင္မ်ားထဲမွာ ဉာဏ္ကြန္႔ျမဴးခဲ့ၾကသည္။ ပဲခူးေဆာင္မွ ကိုေအာင္ဆန္းေနထိုင္ခဲ့သည့္ အခန္းငယ္ေလးကို တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကသည္။ မည္သို႔မွ် ေမ့ေပ်ာက္မရႏိုင္ေသာ အေဆာင္ေဟာင္းႀကီးမ်ားထဲမွာ ႀကီးမားေသာ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ရွိသည္။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ အနာဂတ္အဆံုးအျဖတ္သည္ ထိုအေဆာင္ေဟာင္းႀကီးမ်ားထဲမွ ေပၚထြက္လာဖူးသည္။ ယခင္က စည္ကားသိုက္ၿမဳိက္ခဲ့ဖူးသည့္ အ ေဆာင္ေဟာင္းႀကီးမ်ားသည္ ယခုအခါ ေျခာက္ေသြ႕ႏြမ္းလ်ေနပါသည္။ လူေတြကလည္း ေနထိုင္သည္ဆို႐ံု၊ ရွိသည္ဆို႐ံုမွ်။ ထိုသုိ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အထီးက်န္ေနခဲ့ေသာ္လည္း အေဆာင္မ်ားအားလံုး အက်ည္းမတန္ေသးပါ။ ခန္႔ညားထည္၀ါလ်က္ပင္ ရွိပါသည္။ လက္ရွိတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရွိ အေဆာင္မ်ားကို ျပန္လည္မြမ္းမံျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ငံု႕ၾကည့္ေနေသာ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီး အဓိပတိလမ္းမထက္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္စတည္စဥ္ကတည္းက ရွိေနခဲ့သည့္ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးကို ေတြ႕ရပါမည္။ မလွမ္းမကမ္းမွာ ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္ႀကီးက ထည္၀ါစြာ ရပ္တည္လ်က္ရွိသည္။ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္လာၿပီျဖစ္သည့္ သစ္ပုပ္ပင္အိုႀကီးသည္ ရာသီဥတုဒဏ္ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံဆဲ။ တကၠသိုလ္နယ္ေျမမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္းသည္ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးႏွင့္ ထိေတြ႕ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ သူ႔အရိပ္ေအာက္မွာ ခို၀င္ခဲ့ၾကသည္။ သူ႔ပင္စည္မွာ စာထြင္း၍ တစ္သက္တာ အမွတ္တရမ်ား ေရးျခစ္ခဲ့ၾကသည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမအတြင္းရွိ သက္တမ္းရင့္သစ္ပင္ႀကီးမ်ားစြာ ၿပဳိလဲခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္က ေက်ာင္း သားေဟာင္းမ်ားသာမက ျပည္သူအမ်ားက သူတို႔ခ်စ္ေသာ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးကို စိုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႏွင့္ တဲြျမင္ရသည့္ ႀကီးမားေသာ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ရပ္ေၾကာင့္ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီး အဆံုးသတ္သြားမွာကို စိုးထိတ္ခဲ့ ၾကသည္။ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးရွိေနဆဲပါ။ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ၍ နာဂစ္ကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပ္ဆင္အိုႏွင့္ဓမၼာ႐ံု အေမရိကန္ ဘက္ပတစ္ သူနာျပဳအဖဲြ႕ ထူေထာင္ေသာ ဘက္ပတစ္ေကာလိပ္သည္ ၁၈၉၄ ခုႏွစ္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ အဆိုပါေကာလိပ္ကို ယုဒသန္ေကာလိပ္ဟူ၍ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ အမည္ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ယုဒသန္ဘုရားေက်ာင္းကိုလည္း တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ပ္ဆင္ခန္းမ၊ ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားေက်ာင္းဟု ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၂၀ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒအရ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ႏွစ္ခုကိုေပါင္းစည္းကာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟူ၍ ေပၚထြန္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွာ ယေန႔ထက္တိုင္ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း လူစည္ကားဆဲျဖစ္သည္။ အေမရိကန္အဖဲြ႕က ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသလို ျမန္မာေက်ာင္းသားႀကီးမ်ားကလည္း တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းႏွင့္ လွည္းတန္းမီးပြိဳင့္အနီး၌ တကၠသိုလ္ဓမၼာ႐ံုႀကီးကို ၁၉၃၁-၃၂ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမအတြင္းက ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ဓမၶာ႐ံုႀကီးတို႔ ႏွစ္ခုစလံုးသည္ ယခုအခါ အိုမင္းလာၾကၿပီျဖစ္သည္။ သမိုင္း၀င္ ေနရာမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားေက်ာင္းထိပ္မွာ လရိပ္ကေတာ့ သာဆဲပင္။ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္အင္းလ်ားႏွင့္ အတိတ္ဆိုးတံတားျဖဴ “အိမ္ျပန္ခ်ိန္ .. တို႔ခဲြ .. တစ္လမ္းစီမို႔ .. ျပန္လည္ဆံုဆည္းၾကႏိုင္ဖို႔ .. ကံကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းအေ၀းက .. တို႔ သတိရေနမွာပါ ..”” ေရျပင္သည္ ေလအေသာ့တြင္ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေလးမ်ား လႈပ္ကာလႈပ္ကာျဖင့္ အျမင္တင့္ေနဆဲ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားႏွင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတို႔၏ ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမျဖစ္ေသာ အင္းလ်ားကန္ေပါင္သည္ တစ္သက္တာ လက္တဲြရမည့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္ေလ့ရွိသည္။ အင္းလ်ားကန္ေပါင္ထက္မွ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတို႔၏ ေျခရာမ်ားမွာလည္း ေမ့ေပ်ာက္မရသည့္ အမွတ္တရမ်ားထဲမွ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ အင္းလ်ားကန္ေပါင္ေအာက္ဘက္ ျပည္လမ္းေပၚမွ တံတားျဖဴမွတ္တိုင္ကေတာ့စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ ေသြးစက္တို႔ဖံုးလႊမ္း၍ တံတားနီအျဖစ္ အတိတ္ဆိုးတြင္ရစ္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၈၈ မတ္လ ၁၆ ရက္ (တံတားနီအေရးအခင္းေန႔)ကို တံတားျဖဴမွတ္တိုင္ႏွင့္ အင္းလ်ားေရျပင္ႀကီးက ဘယ္ေတာ့မွမေမ့။ အစဥ္အလာႀကီးေသာ တကၠသိုလ္ တစ္ခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သည္ ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ မတိုင္မီအထိ ႏိုင္ငံရပ္ျခား အခ်ဳိ႕မွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ လာေရာက္ပညာသင္ၾကားခဲ့ၾကရသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡေဒါက္တာလုစ္၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဦးေဖေမာင္တင္၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသု၀ဏ္၊ ဆရာတိုက္စိုး၊ ေဒါက္တာ သန္းထြန္း၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေဒါက္တာ ထင္ေအာင္၊ ေဒါက္တာသာလွ၊ ေဒါက္တာညီညီ၊ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ခတို႔အျပင္ အဂၤလိပ္စာဌာနမွဆရာႀကီးဦးမ်ဳိးမင္း၊ ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဒႆနိကေဗဒပါေမာကၡ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း၊ ယခုႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အႀကံေပး ဦးျမင့္ (စီးပြားေရးတကၠသိုလ္) တို႔အထိ ေပၚထြန္းခဲ့ၾကသည္။ အေျပာင္းအလဲမ်ားရဲ႕အစ၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢနဲ႔ တိုက္ပဲြေခၚသံ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ၁၉၂၀ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပင္ ေဆာက္ႏွင့္ထြင္းသလိုျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဖြင့္လွစ္လိုက္သည့္ တကၠသိုလ္ႏွင့္အတူ ေပၚထြက္လာခဲ့သည့္ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕အစိုးရ၏ ၁၉၂၀ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္ေသာအားျဖင့္ ေက်ာင္းသား ၂၆ ဦး ေခါင္းေဆာင္၍ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ႀကီးကို ၁၉၂၀ ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔ (တန္ ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ ၁၀ ရက္) တြင္ စတင္ဆင္ႏဲႊခဲ့ၾကသည္။ ထိုသပိတ္ႀကီး၏ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ယေန႔ႏိုင္ငံေတာ္က သတ္မွတ္ထား ေသာ အမ်ဳိးသားေန႔အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုးကို ေက်ာင္းသားမ်ား ၀ိုင္း၀န္းဆႏၵျပခဲ့ၾကရာမွ ျမင္းစီးပုလိပ္မ်ား၏ ႐ိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္က်ဆံုးခဲ့ရသည္။ ကိုႏု၊ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုသိန္းေဖ၊ ကိုသိန္းတင္ (ညဳိျမ)၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔သည္ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ဦးေဆာင္၍ နယ္ခ်ဲ႕အား ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေခတ္တြင္လည္း ေက်ာင္းသား သမဂၢႏွင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အသီးသီးသည္ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးသာမက ျပည္ တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအေရးတို႔တြင္ ေရွ႕တန္းမွ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့ၾကစၿမဲ။ ဤသို႔ျဖင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ လ ၇ ရက္တြင္ စစ္အာဏာရွင္ ေန၀င္း၏ တပ္မ်ားက သမိုင္း၀င္ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အအံုကို မိုင္းခဲြဖ်က္ဆီး႐ံုသာမက ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီက်ဆံုးခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဦးသန္႔အေရးအခင္းႏွင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မႈိင္းရာျပည့္ အေရးေတာ္ပံုတို႔တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခံၾကရေသာ္လည္း ဦးကားမၫြတ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ လံုထိန္းမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္၊ ကိုစိုးႏိုင္တို႔ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။ ထိုမွစ၍ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး ၁၉၉၆ တြင္ ေက်ာင္းသားသပိတ္တစ္ခု ထပ္မံျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုပိတ္ပစ္ခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္သစ္မ်ားကို ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ဆင္ေျခဖုံးၿမဳိ႕နယ္မ်ား၏ အျပင္ဘက္သို႔တုိင္ ေျပာင္းေရႊ႕တည္ေဆာက္ကာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကို ေ၀းလံစြာ တက္ေရာက္ေစခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထိတိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး သံဃာ့အေရးအခင္းႀကီးတြင္လည္း သံဃာထုႏွင့္အတူ ပါ၀င္ဆင္ႏဲႊခဲ့ ၾကသည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားႏွင့္ ႀကီးမားေသာ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းသားမ်ားကတိုင္းျပည္အတြက္ အၿမဲဦးေဆာင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကေလသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ျပန္လည္အသက္၀င္လာေတာ့မည္ေလာ “လိုင္ဘရီေလးလည္း တို႔နဲ႔ ေ၀း .. အာစီေလးလည္း သတိရမိတယ္ .. ရင္မွာလြမ္းလို႔ က်တဲ့ မ်က္ရည္ .. ဂ်ပ္ဆင္အိုကေလး .. ဘယ္မေမ့ဘူး...” ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေအာင္ စြန္႔ပစ္ျခင္းခံထားရသည့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမသည္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဦးေဆာင္ေသာ ဒီမိုကေရစီအစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ ျပန္လည္အသက္၀င္လာေတာ့မည့္ သ႑ာန္ကို ခပ္ေရးေရးေတြ႕လာရသည္။ အေမရိကန္ သမၼတဘားရက္အိုဘားမား၏ ႏို၀င္ဘာ ၁၉ ရက္ ခရီးစဥ္တြင္ တကၠသိုလ္ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမအတြင္း မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္အား ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ျပန္လည္အာ႐ံုစိုက္မိလာၾကျခင္းသည္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမ၏ ျပန္လည္ရွင္သန္မႈအတြက္ ေရာင္နီဦးတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျပင္ဆင္မႈမ်ားျပဳလုပ္လာသည့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ဘဲြ႕လြန္သင္တန္းမ်ား၊ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမ်ား၊ ဖြင့္လွစ္ေနဆဲျဖစ္ ေသာ္လည္း အမ်ားစုေသာ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားဆဲ။ ထိုေက်ာင္းေဆာင္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ကို ဖန္တီးမည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကို ေစာင့္ႀကဳိေနပါသည္။ အဓိပတိလမ္းႀကီး သည္လည္းေကာင္း၊ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးသည္လည္းေကာင္း၊ ဂ်ပ္ဆင္အိုႀကီးသည္လည္းေကာင္း၊ ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္ႀကီးသည္လည္းေကာင္း တစ္ခ်ိန္က အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ လက္မေထာင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ပညာေရးစနစ္တစ္ရပ္ႏွင့့္ ပညာရည္ႏို႔ေသာက္စို႔ၾကမည့္ ရင္ေသြးမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ႀကဳိဆို ေနပါသည္။ ကံ့ေကာ္ပန္းမ်ား ပင္လံုးကၽြတ္ ေ၀ေ၀ဆာဆာပြင့္လာမည့္ တစ္ေန႔တြင္ အဓိပတိလမ္းမႀကီးေပၚ၌ တက္ႂကြေသာ ေျခသံမ်ားႏွင့္ ခ်ဳိလြင္လတ္ဆတ္ေသာ ရယ္သံမ်ား ပံ်႕လြင့္လာပါလိမ့္ဦးမည္။ ယခုေတာ့ ေလတစ္ခ်က္ေ၀ွ႔လိုက္တိုင္း ရြက္ေျခာက္မ်ား တရွဲရွဲ ေအာ္ျမည္၍ တေဖြ႕ေဖြ႕ တဖဲြဖဲြ ေႂကြက် ေနဆဲ .....။ မွတ္ခ်က္-တုိ႔သတိရေနမွာပါသီခ်င္းကုိ လူေမာင္(ေဆး-၁)ေရးဖြဲ႕ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေရးသားသူ- ဥကၠာကုိကုိ

“ကန္ေရျပင္ ေျမနီလမ္း ..တို႔နဲ႔ေ၀း ..စြယ္ေတာ္ခံုျပာတန္း တို႔နဲ႔ေ၀း .. ယံုပါကြာ အခ်စ္ဆံုးမင္းကို . တို႔ေတာ့ သတိရ 
ေနမွာပါ ...”

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ ဇြန္လမ်ားမွာ မိုးစက္မ်ားခပ္ဖဲြဖဲြရြာေနေပလိမ့္မည္။ စိန္ပန္းေတြလည္း ရဲရဲပြင့္ေနလိမ့္မည္။ တ႐ုတ္စကားပြင့္ေတြလည္း ဖူးပြင့္ေနေပလိမ့္မည္။
at No comments: