by Zay Ya on Thursday, August 30, 2012 at 8:03am
ဝမ္းတြင္း ကၽြတ္ကာစ အကေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ကို ၾကည့္ရင္၊ ခ်စ္စရာ ေကာင္း တာ ေတြ႕မယ္။ ၾကည္လင္ ရွင္းလင္း ေန တာ ေတြ႕မယ္။ ဘာလို႔ ဆို - သူ႔မွာ အတိတ္ ဆိုတဲ့ ဝန္ထုပ္ ရွိမေန ဘူးရယ္။ အတိတ္ရဲ႕ သင္ၾကားမႈ၊ ျမဴတိမ္ မရွိတဲ့ သူ႕ အတြက္ ဘယ္ အနာဂတ္ ကို ေမ်ွာ္ေတြး ေနမိမလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေပါ့ပါး ေနတယ္။ ျဖဴျဖဴ မဲမဲ၊ ပိန္ပိန္ ဝဝ - ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ ကို ျမင္ရင္ - လူေကာင္း ျဖစ္ေစ၊ လူဆိုး ျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္စိတ္၊ ႏွစ္လိုစိတ္ ရွိတတ္ ၾကတယ္။
အတိတ္ ရဲ႕ ျမဴေတြ ဖယ္လာခဲ့ပါ။ အညစ္အေၾကး ေတြ ရွင္းခါ ထုတ္ပစ္ လာခဲ့ပါ။ ၾကည္လင္ ေန တဲ့ သႏၱာန္ ျဖစ္ရွိေန သူ မိမိ ဟာ အဲ့ ကေလးငယ္ နဲ႔ တူေနမွာပဲ။ အသိစိတ္ ကို ေၾကးမံုနဲ႔ တင္စား ၿပီး ဘယ္ျမဴမွ မကပ္ညိေအာင္ - သုတ္သင္ တုိက္ခၽြတ္ေနသူ ဟာ ဘာဝနာ ျပဳသူ ျဖစ္ ပါတယ္။ စကၠန္႔ တိုင္းမွာ အတိအက် ေသဆံုး တယ္။ ခဏတိုင္း မွာပဲ အသစ္ အသစ္ ျပန္ ေမြးဖြား ေနတယ္။
ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ၊ ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာျမင့္ေအာင္ ဖုန္အလိမ္းလိမ္း ကပ္တြယ္ ေနၿပီး၊ တစ္လႊာၿပီး တစ္လႊာ ထပ္ဆင့္ လာတဲ့ အခါ - ၾကည္လင္ေန တဲ့ ငယ္စဥ္အခါက ေၾကးမံုျပင္ ဟာ စုန္းစ ျမဳပ္စ ေပ်ာက္ သြား ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္း - ဒီလူ ဘာလုပ္ ေနမလဲ။ ခ်မ္းေျမ့မႈ ၊ ၾကည္လင္မႈ အတြက္ ဟိုမွာ ဒီမွာ လက္ဝါးျဖန္႔ ယူဖို႔ ႀကိဳးစား ေနေတာ့တယ္။ ေငြတြင္း ေပၚ ထိုင္ေနပါလ်က္နဲ႔ အျခား ကို ေမ်ွာ္ၿပီး ေတာင္းရမ္း ေနတဲ့ သူေတာင္းစား ေတြလို၊ မိမိ ခ်မ္းေျမ့မႈ အတြက္ အျခားသူ ဆီမွာသာ ရွာေဖြ ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာဝနာ ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ေၾကးမံုကို ျပန္ရွာေဖြ တူးေဖာ္တဲ့ အလုပ္ ျဖစ္တယ္။ အတိတ္ရဲ႕ ဝန္ကို ေစ့ေစ့ ရွဳၾကည့္ရင္း ထိုးခြဲ လာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အနာဂတ္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေတြ အတင္းကာေရာ ဖယ္စရာ မလိုအပ္ဘူး။ အတိတ္ ျမဴ - ကင္းေနရင္ - အနာဂတ္ လည္း ရွင္းေနတာ ေတြ႕ရမယ္။
အတိတ္ ျမဴေတြ ကို ဖယ္ရွားမယ္ ဆိုတာဟာ - "ကိုယ့္ နာမည္ကို ကိုယ္ ေမ့သြားမယ္။ ကိုယ့္ ဖုန္းနံပါတ္၊ ကိုယ္ခ်စ္သူ၊ ကိုယ့္ အေဖ၊ မိဘ၊ ကိုယ့္ ေနရပ္ လိပ္စာ ေမ့သြားမယ္၊ ကိုယ့္ေမြးရပ္ ကို ေမ့သြားမယ္" လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မွတ္ဉာဏ္မွာ သိမ္းဆည္း သိုမွီး ထားတဲ့ အခ်က္အလက္ ဒီ Factual Memories ေတြဟာ ေၾကးမံုကို ေဝဝါး ေအာင္ ဘာမွ မလုပ္ပစ္ဘူး။ လုပ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ဘူး။
တကယ္တမ္း ေၾကးမံုျပင္ ဖံုအလိမ္းလိမ္း တက္ရျခင္း၊ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရျခင္း ဟာ ဒီ အခ်က္အလက္ ေတြ နဲ႔ မဆိုင္ ပါဘူး။ မိမိ ခံစားမႈ၊ စြဲလမ္းမႈ၊ ႏွစ္ၿခိဳက္မႈ၊ ေၾကကြဲ ဝမ္းနည္းမႈ Psychological Memory ေတြ နဲ႔ သာ ဆိုင္တယ္။ မလိုအပ္ဘဲ တက္ေနတဲ့ ဝန္ထုပ္ေတြကလည္း အဲ့ဒါေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဘာဝနာ ဟာ အဲ့ဝန္ထုပ္ ေတြကို ဆြဲခြဲ ပစ္႐ံု သက္သက္ပဲ။
ဒီ အတိတ္ ဝန္ထုပ္ ေတြ စြန္႔ပယ္ ပစ္ႏိုင္ၿပီး၊ ခဏတိုင္း သစ္လြင္ ေနတဲ့ အခါ ဘဝ ဟာ ပကတိ ခ်မ္းေျမ့ စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခဏတိုင္း ဟာ မိမိ အတြက္ အံ့အားသင့္ စရာ၊ ၾကည္လင္ ၿပီးသား ျဖစ္ေန ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ေၾကးမံုျပင္ ဟာ မိမိ ရင္တြင္းမွာ အတီေတ ကတည္းက ေစာင့္ဆိုင္း လ်က္ ရွိေနခဲ့ေၾကာင္း အဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိဘာသာ သိလိုက္ရ ေတာ့တယ္။
.....................
August 30th 2012 at 9:20 PM
.....................
Photo name: Stream of consciousness ~ by Gicle
.....................
No comments:
Post a Comment