သူဟာ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲတဲ့ ေမြးရာပါေရာဂါတစ္မ်ဳိးစဲြကပ္ခဲ့
တျခားသာမန္ကေလးငယ္ေတြလို ဘာေၾကာင့္ သူ႔မွာလက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ မရွိေၾကာင္း၊ ဘာျဖစ္လို႔ တျခားကေလးေတြနဲ႔ မတူေၾကာင္းကို သူနားမလည္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ တျခားလူနဲ႔ အသြင္အျပင္ကဲြျပားတာဟာ တကယ့္ရင္နာစရာအျဖစ္ပါ။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဟာ အားကစားလႈပ္ရွားမႈေတြထဲ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ကာယလႈပ္ရွားမႈ၊ အက၊ အဆိုစတာေတြမွာပါဝင္ခဲ့ၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖပဲြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
ငယ္စဥ္အခါက လက္ေမာင္းမရွိတဲ့သူဟာ လူေတြရဲ႕ခဲြျခားဆက္ဆံတာ၊ ကဲ့ရဲ႕ေလွာင္ေျပာင္တာကို ခံခဲ့ရတယ္။ ဒီအတြက္ သူဝမ္းနည္းငိုေၾကြးခဲ့ရတယ္။ လူေတြအေပၚမေက်နပ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို အားကစားပညာရပ္ေတြေပၚမွာ သူေပါက္ကဲြခဲ့တယ္။
လူ႔ဘဝရဲ႕ အဓိကစိန္ေခၚမႈက ကိုယ္လက္အဂၤါခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေၾကာ
"အရင္တုန္းက လမ္းသြားလမ္းလာေတြရဲ႕ ကၽြန္မအေပၚၾကည့္တဲ့အၾကည့္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေျခေထာက္နဲ႔တစ္ခုခုစားေနတဲ့ ကၽြန္မကို ထူးျခားတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္တာကို ကၽြန္မအရမ္းဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ဘယ္အရာကိုမဆို အေကာင္းဘက္ေတြးေတာႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္မသင္ယူခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို အေကာင္းဘက္ကေန ေတြးေတာလိုက္တာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ သူတို႔ဟာ ကၽြန္မအတြက္ အေကာင္းဆံုးကူညီပံ့ပုိးသူျဖစ္ခဲ
သူ႔ရဲ႕မိဘေတြက သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးစံျပသူနဲ႔ ကူညီေဖးမသူျဖစ္ခဲ့တယ္။
"ေမေမက ကၽြန္မရဲ႕ အေကာင္းဆံုးစံျပပါ။ သမီးလုပ္ခ်င္တာကို အစြမ္းကုန္လုပ္ပါ.. ေမေမ အားေပးတယ္လို႔ ကၽြန္မကို သူအၿမဲေျပာခဲ့တယ္။ ေဖေဖကလည္းသူ႔မွာ ဒီလိုခႏၶာကိုယ္ခၽြတ္ယြင္းတဲ့သမီ
"ကၽြန္မကားေမာင္းသင္စမွာ ကၽြန္မအတြက္ အထူးတပ္ဆင္ထားေပးတဲ့ ကိရိယာေတြ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္မကားေမာင္းကၽြမ္းက်င္ၿပီးေ
သူဟာ စိတ္ပညာဘာသာရပ္နဲ႔ Arizona တကၠသိုလ္ကေန ေက်ာင္းၿပီးထားသူျဖစ္တယ္။ ဓာတ္ဆီဆိုင္ေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ဓာတ္ဆီထည့္တဲ့အခါတို
သူ႔ရဲ႕ေန႔စဥ္ဘဝက သာမန္လူေတြအတိုင္းပါပဲ.. တစ္မိနစ္မွာ စာလံုးေရ ၂၅ကို ေျခေထာက္နဲ႔ သူေရးႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ ဆံပင္ေလမႈတ္ႏိုင္တယ္၊ အလွျပင္ႏိုင္တယ္၊ မ်က္ကပ္မွန္တပ္ႏိုင္တယ္။
သူဟာ ၂၆ႏွစ္အရြယ္ အရပ္ ၁.၅၅မီတာမွာ ပထမဆံုးေသာ လက္ေမာင္းမရွိတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေလယာဥ္ေမာင္းမွဴး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ လႈံ႔ေဆာ္စိတ္ျပင္းျပတဲ့ ဒီအမ်ဳိးသမီး သူရဲေကာင္းမေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ဟာသဉာဏ္ေတြ အၿမဲကြန္႔ျမဴးေနခဲ့တယ္။ မႏွစ္က မိခင္မ်ားေန႔မွာ သူဟာ ေလယာဥ္ငယ္တစ္စီးကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းႏွင္ၿပီး ေလယာဥ္ေနာက္ၿမီးမွာ"ေမေမၾကည့္
"တစ္ခါတေလမွာ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းဟာ အသိဉာဏ္မဲ့ျခင္းနဲ႔ မသိျခင္းကေနျဖစ္လာတယ္။ ေလယာဥ္စေမာင္းတုန္းက ကၽြန္မရဲ႕ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ျ
မိမိကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မႈ၊ ႀကိဳးစားမႈ၊ ေတြးေခၚမႈေတြနဲ႔ ဒီကေန႔ဆိုတဲ့ေနရာအထိကိုေရာက္ဖို
နာမည္ႀကီးေဟာေျပာသူတစ္ဦးျဖစ္လာ
သူဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္လို အိမ္ေထာင္သားေမြးျပဳႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
"အိမ္ေထာင္တစ္ခုထူေထာင္ဖို႔ မလြယ္ကူမွန္း ကၽြန္မသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိခင္ေကာင္းတစ္ဦးေတာ့ ကၽြန္မျဖစ္လိမ့္မယ္။ အခက္ခဲဆံုးတစ္ခုကသတို႔သမီးရဲ႕လက္ကို လဲႊေျပာင္းေပးဖို႔ အုပ္ထိန္းသူကို သတို႔သားေတာင္းဆိုတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္မမွာ လက္မရွိဘူးဆိုေပမယ့္ ဒါေတြကကၽြန္မရဲ႕အနာဂတ္လမ္းကို အဆံုးအျဖတ္ မေပးႏိုင္ပါဘူး"လို႔ သူ ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာခဲ့တယ္။
လူ႔ဘဝဟာ အခက္အခဲတခ်ဳိ႕နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ရမွ လွပအေရာင္စံုတဲ့ဘဝကို ပိုခံစားတတ္မွာျဖစ္တယ္။ ပိုခက္ခဲတဲ့ဘဝက ပိုလွပေတာက္ေျပာင္တဲ့စိန္ပြင့္
သူကေတာ့ တျခားသူမဟုတ္ပါဘူး... ၁၉၈၃ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ Jessica cox ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးပဲျဖစ္ပါတယ္။ Jessica cox အတြက္ ပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႔ လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္မလိုဘူး.. အေတာင္ပံပဲလိုသတဲ့။
သင့္မွာေရာ ဘာေတြခၽြတ္ယြင္းေနမွ အေတာင္ပံျဖန္႔ၿပီး ေကာင္းကင္အျမင့္ကို ပ်ံသန္းႏိုင္မလဲ?
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
No comments:
Post a Comment