အ၀ါေရာင္ဖဲခ်ပ္ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အိမ္ကေလးရယ္

by ခ်ီ ရြန္ on Tuesday, July 3, 2012 at 8:54pm 

ကၽြန္ေတာ့မွာ အရမ္းလွတဲ့အိမ္ေလးတစ္လံုးရွိဖူးတယ္

တစ္ခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ ..

အဲဒီအိမ္ေလးထဲမွာ

ရီသံေတြ

ေဖးမမႈေတြ

ေႏြးေထြးမႈေတြ

စာနာမႈေတြ

ခ်စ္ျခင္းေတြ\ေမတၱာတရားေတြကေတာ့ဗ်ာ..

လွ်ံက်ေနတဲ့ႏြားႏုိ႔ခြက္ႀကီးလိုပဲ

အိမ္ကေလးဟာျပည့္၀မႈေတြနဲ႔အေရာင္ေတြလက္ခဲ့တာေပါ့

လမိုက္ညဆိုတာရွိတယ္ဆိုတာသိထားရံဳေလာက္နဲ႔

လမင္းႀကီးကိုပဲေငးေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တာ

ေလာကႀကီးရယ္မရႈစိမ့္လိုက္ပံုမ်ား

တစ္ထည္းတည္းရွိေနတဲ့ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို

ေႏြေခါင္ေခါင္မွာမိုးႀကိဳးပစ္ခ်ခံခဲ့ရသလိုပဲ

ကၽြန္ေတာ့လမင္းႀကီးဟာသံုးစားမရေအာင္ေႀကမြပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္ဗ်ာ

အခုေတာ့ အိမ္ဆိုလို႔မည္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးမွာ

အမိုးအကာေတြကင္းမဲ့လို႔

ဘယ္မွာလဲ ေဖးမမႈေတြ

ဘယ္မွာလဲ ေႏြးေထြးမႈေတြ

ဘယ္မွာလဲ စာနာမႈေတြ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက ႀကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္

ညဥ့္သန္းေခါင္ေက်ာ္တိုင္း ရီသံေတြပဲ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့တာ

အရူးတစ္ေယာက္လုိပါပဲဗ်ာ ..

ငါ့ဆီျပန္လာႀကပါလုိ႔ ေအာ္ေခၚေပမဲ့

ကၽြန္ေတာ့ဆီဘာတုန္႔ျပန္မႈမွမျပန္ႀကားႀကေတာ့ဘူး

ျခဳတ္ျခဳတ္ခ်က္ခ်က္အသံႀကားတိုင္း

အိမ္ကေလးထဲကတစ္စံုတရာမ်ားျပန္လာတာလားလုိ႔ေခါင္းေထာင္ႀကည့္ေပမဲ့

ဗလာဟင္းလင္းျပင္ႀကီးကပဲကၽြန္ေတာ့ကို ေလွာင္ရီေနခဲ့တယ္

စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈေတြနဲ႔ တစ္ကိုယ္တည္းအသက္မဲ့သူလုိ

တိတ္ဆိတ္မႈေတြကို အသံတိတ္ရႈရိႈက္ေနခဲ့မိတယ္

က်ီးထိုးထိုးေခြးဆြဲဆြဲဘ၀ႀကီးက

စုတ္ျပဲသြားတဲ့စကၠဴတစ္စလို

အဖတ္လိုက္ေႀကြက်သြားတဲ့ပြင့္ခ်ပ္ေတြလို

ေႀကမြသြားတဲ့ဖန္ကြဲစေတြလို

ေပ်ာက္ဆံုးမႈေတြဟာ အဖန္တစ္လဲလဲထပ္မံေပ်ာက္ဆံုးရင္း

ကၽြန္ေတာ့မနက္ျဖန္ေတြဟာ အ၀ါေရာင္ဖဲခ်ပ္ေလးေတြျပန္႔က်ဲလို႔ ..

အခုေတာ့လည္းဗ်ာ ..

အိမ္ မမည္ေတာ့တဲ့အိမ္ေလးထဲမွာ

ေခြေခါက္လူးလိမ့္ရင္း

ရဴးမိုက္စြာ ......  ( တစ္ကိုယ္တည္း ..

By ;ခ်ီရြန္