မိတ္ဆက္
အရင္ကလဲ
သမီးထိုက္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးတခ်ိဳ႕ ကၽြန္ေတာ့္ FB မွာ တင္ေပးဖူးပါတယ္။ အခု
ေဆာင္းပါးက တိုင္ရီစက္ရုံဆႏၵျပပြဲသတင္းၾကားရခ်ိန္ ေရးပို႕လိုက္တာပါ။
ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ ယခုအပတ္ထုတ္မွာ ေဖာ္ျပၿပီးပါၿပီ။
ထိုက္ေရးတဲ့
စင္ကာပူကေပးစာေတြကို သီဟပူရ ဒိုင္ယာရီ အမွတ္ ၄၅ အထိ ေပါင္းစုၿပီး
အလင္းတန္းဂ်ာနယ္နဲ႕ အေတြးအျမင္စာေစာင္မွာ ေရးခဲ့တာေတြနဲ႕ စုစည္းကာ
``ဒီလိုနဲ႕ပဲ ျခေသၤ့ၿမိဳ႕မွာ´´ေခါင္းစဥ္နဲ႕ စာအုပ္ထုတ္ထားပါတယ္။ ယခုလဆန္းက
စျဖန္႕ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးက အမွတ္ ၇၃ပါ။
သီဟပူဒ’ိုင္ယာရီ – ၇၃
တခ်က္ေလာက္ေတာ့ ငဲ့ၾကည့္ၾကပါ
ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၉ရက္ (တနဂၤေႏြေန႔)
ျမန္မာျပည္က တနာရီလုပ္ခ
၀လံုးေရ..တပတ္လံုး
မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ အလုပ္သြားေနျပီး ပိတ္ရက္ေတြက်မွ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေတြ
လုပ္ရ သြားစရာရွိတာေတြ သြားရသလို ဘာမွ သြားစရာလုပ္စရာမရွိတဲ့ ရက္ေတြမွာေတာ့
၀ယ္ထားတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကို အတိုးခ်ျပီး အျမဲဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သတင္းေတြ မသိရလို႔လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆိုျပီး ေနၾက ေပမဲ့
ကိုယ္ကေတာ့ မသိဘဲ မေနႏိုင္တာမို႔ ဖတ္ေနတာပါဘဲ။ ဟိုရက္ေတြကေတာ့
အြန္လိုင္းသတင္းေတြထဲမွာေရာ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာပါ တိုင္ရီ ဖိနပ္စက္ရံုက ၀န္ထမ္း
၁၈၀၀ေက်ာ္ လုပ္ခတိုးေပးဖို႔ ဆႏၵျပေနတဲ့ သတင္းေတြ ဖတ္ရ တယ္။ ဒ‘ီေန႔ေတာ့
ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္မွ အရင္က ေပးေနတာ တနာရီကို ၇၅က်ပ္နဲ႔ အခု တိုးေပးမယ္ဆိုျပီး
ပိုင္ရွင္က ညွိႏႈိင္းတာက ၉၀က်ပ္ ဒ‘ါမွမဟုတ္ ၁၀၀က်ပ္တဲ့။ ဒ‘ါေၾကာင့္
မေက်နပ္လို႔ ဆႏၵဆက္ျပေနတာ အခုေရးေနတဲ့ အခ်ိန္အထိ မျပီးေသးဘူး။
အရင္
ငါရန္ကုန္မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒ‘ုတိယေျမာက္ အလုပ္က မဂၤလာဒ’ံုက အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု
တခုမွာမို႔ စက္ရံုေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းသဘာ၀ အလုပ္သမေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀ ေတြကို
ထဲထဲ၀င္၀င္ သိခဲ့တာမို႔ အခု ဒ‘ီသတင္းကို ဖတ္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရင္ထဲ
ေတာ္ေတာ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္။ အခုလို စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ၾကားရေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ၀င္ျပီး
ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ ေရွ႔ေနေတြ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုလဲ သိပ္ခ်ီးက်ဳးမိတယ္။
စင္ကာပူက အလုပ္သမားေတြ
ငါ့
အခုအလုပ္မွာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လခေတြကိုပါ လစဥ္ တြက္ခ်က္ေပးေနရတာမို႔ ဘယ္သူက
ဘယ္ေလာက္ ရတယ္ဆိုတာ အကုန္ျမင္ေနသိေနတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္က
အလုပ္သမားေတြမွာေတာင္ လူမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္သက္ရယ္ အလုပ္ကြ်မ္းက်င္မႈေပၚမွာ
မူတည္ျပီး လုပ္ခက အနဲအမ်ားကြာၾကတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း အဲလို ပင္ပန္းတဲ့
အလုပ္မ်ိဳးမွာ ဘယ္စကာၤပူလူမ်ိဳးကိုမွ မေတြ႔ဖူးဘူး။ မေလးရွားလူမ်ိဳးေတာင္
ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ ဘဂၤလားလူမ်ိဳးတို႔ ထိုင္းလူမ်ိဳးတို႔က အမ်ားစုဘဲ။
ကံဆိုးကံေကာင္းလားေတာ့ မသိဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳး ၂ေယာက္ကို ပါ
အသစ္ထပ္ခန္႔လိုက္တာမို႔ သူတို႔ရဲ႕ ရုန္းကန္ရတာေတြကိုပါ သိခြင့္ရျပန္တယ္။
ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမား ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေန႔စားလို႔ေခၚရမဲ့
လုပ္တဲ့ေန႔ လုပ္ခရျပီး ပ်က္တဲ႔ေန႔ လုပ္ခမရတဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ တေန႔ကို
ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္ ၈နာရီ နဲ႕ က်န္တာကို အခ်ိန္ပိုေၾကးေပးရပါတယ္။ လုပ္ခကိုလဲ
တနာရီႏႈန္းနဲ႔ တြက္ေပး တာပါ။ ဒ‘ီမွာက ေစ်းကြက္ႏႈန္း (market rate)
လို႔ေခၚတဲ့ ပံုေသ လစာသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ အနဲဆံုး သတ္မွတ္ထားတဲ့
အေျခခံလစာထက္ ေလွ်ာ့ေပးလို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ရွင္က သူ႔အလုပ္သမား အားလံုးအတြက္
အလုပ္စခန္႔လိုက္တာနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္ ကာကြယ္မႈ အာမခံ ထားေပးရပါတယ္။
ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ရင္ ေဆးရံုတက္ဖို႔ အတြက္ တႏွစ္ကို စင္ကာပူေဒ’ၚလာ ၁၅၀၀၀
ထက္မနဲရတဲ့ က်န္းမာေရး အာမခံထားေပးရပါတယ္။ အဲဒီ၂ခုကို တခုထဲ
ထားလို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ခြင္မွာ ထိခိုက္တာမဟုတ္ဘဲ ေရာဂါေၾကာင့္
နာမက်န္းျဖစ္တာအတြက္ပါ ေပးရတာမို႔ သတ္သတ္တခုစီ မျဖစ္မေန ထားေပးရတာပါ။
ေနဖို႔ အေဆာင္စီစဥ္ေပးရပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ ဦးထုပ္
ဖိနပ္ ၀တ္စံု အကုန္ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ အက္စီး’င့္တခုခုျဖစ္လို႔ အလုပ္သမား
၀န္ၾကီးဌာန (MOM- Ministry of Manpower) က လာစစ္လို႔မ်ား အဲဒ’ါေတြ
လုပ္ေပးထားတာ မရွိရင္ ေထာင္ဒဏ္ေတြေရာ ေငြဒဏ္ေတြေရာ ေပးေပေတာ့ပါဘဲ။
စင္ကာပူမွာ MOMက အင္မတန္ ၾသဇာၾကီးပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ ေတြကို
ေဖာက္ျပီး ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲဘူး။ စုန္းျပဳး ေဖာက္တတ္တဲ့ အလုပ္ရွင္ေတြလဲ မိျပီ
ဆိုရင္ ခ်ထားတဲ့ဒ‘ဏ္ေၾကးေတြကို မေပးမေန ေပးၾကရတယ္။
စင္ကာပူက တနာရီလုပ္ခ
၀လံုးေရ..ထံုးစံအတိုင္း
စက္ရံုတို႔ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတို႔က အလုပ္သမားတိုင္းလိုလိုဟာ
အခ်ိန္ပိုေၾကး အိုဗာတိုင္ကို အားထားေနရတာမို႔ တလကို တခါတေလ ၂၈ရက္ တခါတေလ
ရက္ ၃၀လံုး လုပ္ၾကရသလို မနက္ ၇နာရီကေန ည ၁၀နာရီ ၁၁နာရီအထိ လုပ္ၾကပါတယ္။ ငါ
အခုအေတြ႔အၾကံဳအရေတာ့ ဒီအလုပ္သမားေတြရဲ႔ အနဲဆံုး လုပ္ခဟာ တေန႔ကို ၁၈ေဒၚလာပါ။
တနာရီကို ၂.၂၅ ေဒ’ၚလာပါ။ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆိုရင္ ၁၄၄၀က်ပ္ ေလာက္ ရွိပါတယ္။
အဲ’ီကမွ အဆင့္ဆင့္ ၂၄ေ’ၚလာ။ ၃၀ေ’ၚလာနဲ႔ တကယ့္ကို လုပ္သက္ရင့္ေနျပီဆိုရင္
၄၀ေလာက္အထိ ရပါတယ္။ အနဲဆံုးလုပ္ခကို ရတဲ့သူဟာ ခုန ေျပာသလို ေန႔ေရာညေရာ
နားရက္မရွိ အလုပ္လုပ္ရင္ တလကို စင္ကာပူ ေ’ဒၚလာ ၁၂၀၀ေလာက္ရပါတယ္။ ငါေျပာတဲ့
ျမန္မာလူမ်ိဳး ၂ေယာက္ဟာ အခုမွစတဲ့ အသစ္ေတြမို႔ ဒ‘ီအနဲဆံုးအဆင့္ထဲပါပါတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ခေတြကို တြက္ျပီးတိုင္း သနားေနမိတဲ့ ငါဟာ အခု ျမန္မာျပည္က
သတင္းကို ဖတ္ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ ယူက်ံဳးမရ ပိုျဖစ္မိတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳး နာမည္ခံ စက္ရံု
ပိုဆိုးသြားတာက
ပိုင္ရွင္က တရုတ္သူေဌးမဆိုျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးက နာမည္ခံဖြင့္ထားတယ္လို႔
သတင္းၾကားရတယ္။။ ဒ‘ါေတြမ်ား အရင္ထဲကလဲ ျဖစ္ေနတာဘဲ အခုမွ
အထူးအဆန္းလာခံစားေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရင္ထဲက ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ျဖစ္လာတာေတြဟာ
အခုထိ ဆက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ပိုဆိုးတယ္လို႔ ေျပာရမွာဘဲ။ တိုင္းျပည္က ေျပာင္း
ေတာ့မယ္ ေျပာင္းေနျပီ ေျပာသံေတြနဲ႕ အားတက္မိတာေတြဟာ အခုေတာ့ သံသယေတြ
စျဖစ္လာမိတယ္။ ရန္ကုန္ကို အလည္ တခါျပန္တိုင္း လူေတြက
ညွိဳးညွိဳးငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ပိုပိုျပီး ႏြမ္းလာတာကို ျမင္ေနရတာ ႏိုင္ငံရဲ႔
လူဦးေရ ရာခိုင္ႏႈန္း အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ တကယ့္ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြ
အဆင္မေျပသေရြ႕ သူတို႔ဆီ ဘာမွ မေရာက္သေရြ႕ သူတို႔ ဘာမွ မခံစားရသေရြ႔ေတာ့
ဘာေတြ ေျပာင္းလဲတာလဲလို႕ ေမးခ်င္လာတယ္။ ေန႕မသိ ညမသိ အလုပ္လုပ္ျပီး တလမွ
၃ေသာင္းေလာက္ရၾကတဲ့ သူေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို ေလာဘၾကီးတယ္လို႕ေျပာၾကမွာလား။
‘ီလူေတြ ‘ီ၀င္ေငြနဲ႕ ေလာက္ငေနမယ္ထင္လို႔လား။ အခု တိုင္ရီစက္ရံုက
ၾကီးလဲၾကီးျပီး အခုထိ မျပီးေသးဘဲ အခ်ိန္ ၾကာေနလို႔ လူေတြက သတိထားမိလာတာ။
အဲလိုအျဖစ္ေတြ လူမသိသူမသိ ျဖစ္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနမွာဘဲ။
လစာမတက္ေပမဲ့ ေစ်းႏႈန္းတက္
၀လံုးေရ..အခုၾကားရတာဆို
၀န္ထမ္းေတြ လစာတိုးေပးဖို႔အဆို တင္တဲ့သတင္းထြက္လာတာနဲ႕ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ
တက္သြားတယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုးၾကားရတာကေတာ့ အဲ’ီအဆိုကို ပယ္ခ်ျပီး
မတိုးေပးႏိုင္ေသးဘူးလို႕ ထုတ္ျပန္တယ္။ ‘ါဆို တက္သြားတဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြက
ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ။ ထစ္ခနဲရွိရင္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္ၾကတဲ့ စိတ္”ါတ္ေတြ ကလဲ
မျပင္ႏိုင္ၾကေသးဘူး။ ျပည္သူေတြကေတာ့ “ါတ္ဆီေစ်းေတြတက္..ရထားခ ကားခေတြ
တက္..ေရခြန္ေတြ ေကာက္.. မီတာခေတြ တက္ေနတဲ့ ၾကားထဲမွာ ဘာမွ မထူးလာ
မတိုးလာတဲ့ ၀င္ေငြေတြနဲ႕ ခါးစည္းခံေနရတာ ရင္နာစရာပါ။ ‘ီလိုပံုစံမ်ိဳးေတြနဲ႔
‘ီလို ဘာကာကြယ္မႈေတြမွ မရွိဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားက
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ၀င္လာျပီး အလုပ္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚလာေတာ့ေရာ
ဘာထူးဦးမွာလဲ။ ငါတို႔လူမ်ိဳးေတြအတြက္မွ မဟုတ္ေတာ့တာ။
စင္ကာပူလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆို
အခုဆိုရင္
ငါ့ရံုးက ထိုင္းအလုပ္သမားက ငါ့ကို ေျပာျပတာက သူ႕ကို ထား၀ယ္ေရနက္
ဆိပ္ကမ္းမွာ လုပ္ဖို႕ ျပန္လာဖို႕ ထိုင္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့ သူ႔မိန္းမကို
ထိုင္းသူေဌးက ဖုန္းဆက္ခိုင္းေနတာ ေန႔တိုင္းဘဲတဲ့။ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ
လာလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းကို ျမန္မာေတြကိုဘဲ မခိုင္းဘဲ သူ႔လူမ်ိဳးေတြကို
ေခၚသြင္းေနတာ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ရႏိုင္သေလာက္ အကုန္ သဲ့ယူဖို႕
လုပ္ေနၾကတာေလ။ အဲ’ီမွာလုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြ လုပ္ခ ဘယ္ေလာက္ရလဲ ငါမသိဘူး။
ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကြာေနလဲလဲ ငါမစဥ္းစားရဲေတာ့ဘူး။
‘ါေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ ၾကမလဲ။ ႏိုင္ငံေတြမွာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို
ပထမဦးစားေပးၾကတယ္ဆို။ ထစ္ခနဲရွိရင္ စင္ကာပူစတိုင္ စင္ကာပူဒ’ီဇိုင္းေတြ
ျဖစ္ရမယ္ ေၾကြးေၾကာ္ေနတာက ဘာေတြလုပ္ျပမွာလဲေတာ့ မသိဘူး။
သူမ်ားႏိုင္ငံကဟာေတြကို ေကာ္ပီကူးခ်ဖို႔ မလိုပါဘူး။ အဲ’ီေလာက္လဲ ျဖစ္လာမယ္
မမွန္းရဲပါဘူး။ ‘ါေပမဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို အခြင့္အေရးဥပေ’ေတြနဲ႕
ကာကြယ္ေပးဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံကမဆို ကူးကိုကူးခ်သင့္တယ္။
သူေဌးေပါင္းစံုရဲ႕ေအာက္မွာ
လူေတြ
အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေကာင္းမွ ၀င္ေငြေတြ ေကာင္းျပီး ၀ယ္ႏိုင္ျခမ္းႏိုင္
သံုးစြဲႏိုင္မွ လုပ္ငန္းေတြလဲ လည္ပတ္မယ္။ လုပ္ငန္းေတြ လည္ပတ္ရင္
အလုပ္ေတြေကာင္းမယ္။ ‘ီလိုမ်ိဳး စက္၀ုိင္းလို ျဖစ္ေနရမွာေလ။ အခုလို ကေတာ့
၀င္ေငြနဲ႔မေလာက္လို႔ လာဘ္စားတာေတြလုပ္ရပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔
အဲ’ါေတြေၾကာင့္ အလုပ္ေတြ မတြင္က်ယ္နဲ႔ အရင္ ျဖစ္ေနက် စက္၀ုိင္းထဲကဘဲ
မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သံသရာလည္ေနမွာဘဲ။ တကယ္လို႔မ်ား ငါတို႔ဆီမွာ အဲလို
ကာကြယ္ေပးႏိုင္တဲ့ ဥပေ’ေတြ ရွိလာတယ္ဘဲ စိတ္ကူးယဥ္ၾကပါစို႔။ ဥပေ’ကို အတိအက်
လိုက္နာမဲ့ သမာသမတ္ရွိတဲ့ စိတ္”ါတ္ေတြကိုလဲ အမ်ားၾကီး ေမြးျမဳဴၾကရဦးမွာ။
တာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြက သြားစစ္ျပီး ဥပေ’ခ်ိဳးေဖာက္ထားတာေတြ ေတြ႕ခဲ့ရင္
ေငြရွင္သူေဌးက ပိုက္ဆံကို ပံုေပးလိုက္တာနဲ႔ ျပီးသြားတဲ့ ကိစၥေတြ
ဆက္ရွိဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘာေတြမ်ား ထူးဦးမွာလဲ။ အခုလို တရုတ္သူေဌးက တမ်ိဳး
ကုလား သူေဌး ကတဖံု ထိုင္းသူေဌးက တနည္းနဲ႔ ေနာက္လာဦးမဲ့
သူေဌးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္တာ ဖိႏွိပ္တာေတြကို
လည္စင္းခံေနရေတာ့မွာလား။ ၀င္လာမဲ့သူေတြက ငါတို႔ႏို္င္ငံကို သံပုရာသီးေတြ
ျပည့္ေနတဲ့ အခ်ဥ္ဖမ္းလို႔ ေကာင္းလွတဲ့ ႏိုင္ငံလို႔ ျမင္ၾကရင္ ငါတို႔
လူမ်ိဳးေတြ တသက္ နာလန္ထူႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ပ္တည္းလြန္းလွတဲ့ လူေတြ
အမ်ားၾကီးရဲ႕ ဘ၀ကို တခ်က္ေလာက္ေတာ့ ျပန္ငဲ့ၾကည့္ေပးၾကပါဦးလို႕
ေျပာခ်င္တာဘဲ ၀လံုးေရ..
ထိုက္
No comments:
Post a Comment