ေဘာင္းဘီတိုၾကိဳက္သူမ်ား

by Wai Maw on Sunday, January 1, 2012 at 11:21am

 

တေန႕တြင္ အသိအကၽြမ္းျဖစ္သူ မူလတန္းေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္အား ဗဟန္းျမိဳနယ္ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္းမတြင္ေတြ႕၍ “ေဟ့ နိဳင္ၾကီး ေက်ာင္းမွာအဆင္ေျပရဲ့လား” ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ သူက “အခုေတာ့အဆင္ေျပသြားပါျပီ ဆရာေရ၊  ေက်ာင္းသားမိဘတေယာက္က က်ြန္ေတာ့ကို တလ သံုးေသာင္း ေပးတယ္ဆရာ၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သားကို လစဥ္ ပထမ ေပးလိုက္တယ္၊ ေနာက္တေယာက္က ႏွစ္ေသာင္း ေပးေတာ့ ဒုတိယေပးလိုက္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္ေသာင္းပဲ ေပးနိင္ေတာ့ တတိယ ေပးလိုက္တယ္၊ မတတ္နိင္ဘူးဆရာရယ္ ေက်ာင္းဆရာလစာနဲ႔ မိသားစု ဘယ္လိုစားေလာက္ မွာလဲ” ဟု သူအဆင္ေျပေနပံုအေၾကာင္းၾကားရသည့္အခါ က်ြန္ေတာ့ရင္လဲ မြန္းၾကပ္သြားရပါသည္။

...........................................................................................................................
တေန႔သ၌ “ေဟာ ဆရာပါလား မေတြ႕တာေေတာင္ၾကာဘီေနာ္” ဟု ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုလာသည့္ မူလတန္းျပဆရာမတေယာက္အား ျပံဳး၍ က်ြန္ေတာ္က “ေအးဟာ  ဆရာလဲ နိင္ငံေရးသမားဆိုျပီး ဘယ္က်ဴရွင္ကမွ သံုးလျပည့္ေအာင္ မထားရဲဘူး၊ အိမ္လိုက္သင္ေနရတဲ့ဘ၀ဆိုေတာ့ ဟိုျမိဳ႕နယ္ ေရာက္လိုက္၊ ဒီျမိဳ႕နယ္ေရာက္လိုက္နဲ႔ဒီဘက္ေတာင္ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ဘူး ကေလးေတြနဲ႔အဆင္ေျပရဲ႕လား” ဟုတုန္႔ျပန္ေမးခြန္းေမးလိုက္သည့္အခါ သူက “ဆရာေရ ေခတ္ကလဲဆိုးလိုက္တာေနာ္၊ က်မတို႔က စာတတ္ ေအာင္သင္ေပးပါတယ၊္ ဒါေပမဲ့လည္း မေအာင္မရိွ ငါ့တပည့္ ဆိုျပီး အတန္းတင္ေပးရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ မိဘေတြပါ အခ်ိန္တန္ရင္အတန္းတက္မွာပဲ ဆိုျပီးဂ႐ုမစိုက္ၾကေတာ့ဘူး။ အတန္းထဲမွာ ပထမ၊ ဒုတိယ ရဖို႔နဲ႔ထူးခ်ြန္ေျဖနိင္ေအာင္ပဲ အျပိဳင္အဆိုင္ေပးကမ္းေနၾကတယ္၊  အခုဆို တခ်ဳိ႕ကေလးေတြ ၃တန္းေရာက္တာေတာင္ ကိုယ္နာမည္ကိုယ္မေရးတတ္ၾကေတာ့ဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ ရင္ေလးတယ္ ဆရာရယ္” ဟုဆိုလာသည့္ ဦးသန္႔အေရးအခင္းတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ဘူးသည့္ ႏိုင္ငံေရးအသိရွိသူ ဆရာမ တေယာက္၏ရင္ဖြင့္သံကို နားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားဖူးခဲ့ပါသည္။
...........................................................................................................................
တေန႔ေသာအခါ ေတာင္ဥကၠလာပျမိဳ႕နယ္ သံသုမာလမ္းဂိတ္ေဟာင္းမွတ္တိုင္တြင္ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနစဥ္ ပညာေရးတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရသည့္ တပည့္မေဟာင္းတေယာက္အားေတြ႕၍ က်ြန္ေတာ္က  “၀မ္းသာတယ္ သမီးေရ၊  ပညာေရးတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရတယ္ဆိုလို႔ သမီးမွာလဲ မျပည့္မစံုၾကားထဲကေန ေအာင္ျမင္သြားလို႔” ဟုဆိုလိုက္သည့္အခါ သူမက “ဒါေပမဲ့ ဆရာရယ္  ခရီးၾကမ္းၾကီးကုိႏွင္ရအုံးမယ္၊  အေၾကြးေတြလဲ ထပ္တင္အုန္းမယ၊္ ေနေပ့ေစ ေက်ာင္းျပီးမွ က်ဴရွင္ေကာင္းေကာင္းေပးျပီး  ပိုက္ဆံရွာ ရမယ္”  ဟုျပန္လည္ေျပာဆိုသံၾကားရသည့္ အခါ လူမွာေမာသြားရပါသည္။
.............................................................................................................................
ႏွစ္လံုးထီမေပါက္ေသာေန႔တြင္ ဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းကုိင္ကာ တေက်ာင္းလံုးကုိပတ္၍ ေတြ႔သမွ် ေက်ာင္း သူေက်ာင္းသားမ်ားကုိ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာလုိက္ရုိက္ေနေသာ စစ္တပ္အရာရွိၾကီးကေတာ္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး တစ္ေယာက္အား ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပုိင္း ျမိဳ႕နယ္တြင္ ေတြ႔ဖူးခဲ့ပါသည္။
...........................................................................................................................
“ဟဲ့ ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္က ဘာလုိ႔ညိဳေနတာလဲ” ဟု တပည့္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ ဆရာမတစ္ေယာက္အား ေမးမိ သည့္အခါ “ဆရာ..သမီးေက်ာင္းျပီးတာ သခၤ်ာအဓိကနဲ႔၊ သခၤ်ာကုိ သမီးကၽြမ္းက်င္တာ ဆရာသိပါတယ္၊ အခု ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးက သမီးကုိ ႏွစ္တန္းမွာ ျမန္မာစာသင္ခုိင္းေနတယ္ ဆရာ၊ စိတ္ညစ္လုိက္တာ” ဆုိသည့္အသံကုိလည္း ယခုတုိင္ နားထဲကမထြက္။
.................................................................................................................................
ယေန႔ျမန္မာျပည္ၾကီးသည္အနာဂတ္သစ္သို႔ တလွမ္းခ်င္းတက္ေနေပျပီ။ ဟိုယခင္ သြားေလသူ ပညာေရးေကာ္မတီဥကၠဌၾကီးဗိုလ္ခ်ုဳပ္ခင္ညြန္႔၏ ညြန္ၾကားခ်က္ျဖင္႔ ေက်ာင္းတိုင္းေက်ာင္းတိုင္း ေရွ႕ မ်က္ႏွာစာတြင္ စိုက္ထူထားေသာ ပညာေရးျဖင္႔ေခတ္မီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ နိင္ငံေတာ္သစ္ၾကီး တည္ေဆာက္အံ႔  ဟူေသာ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးသည္ ဘြဲ႔ရကြမ္းယာဆိုင္ပိုင္ရွင္မ်ား၊ ဘြဲ႔ရဆိုက္ကားဆရာမ်ား၊ ဘြဲ႔ရလမ္းေဘး ေစ်းသည္မ်ား၊ ဘြဲ႔ရအလုပ္သမမ်ားအား ေလွာင္ေျပာင္ရီေမာေနျခင္းအား ရပ္တန္႔နိုင္ ေတာ႔မည္ ဟုယံု ၾကည္ပါသည္။
ျမန္မာျပည္တြင္ တကၠသိုလ္(၁၃၇)ေက်ာင္းရွိပါျပီ။ အခုပုဂၢလိကတကၠသိုလ္ပညာေရးဥပေဒျပဌာန္းျပီး ပုဂၢလိကတကၠသိုလ္မ်ားလည္းေပၚထြက္လာေတာ႔မည္။တနိင္တပိုင္ပညာဒါနစာသင္ေက်ာင္းမ်ားလည္းေပၚထြက္ေနပါသည္။၀မ္းေျမာက္ရပါသည္။ေက်နပ္ရပါသည္။
ကေလးဗဟိုျပဳခ်ဥ္းကပ္သင္ၾကားနည္းကုိ မူလတန္းဆရာ ဆရာမအားလံုးအား သင္တန္းေပးရန္ စီစဥ္ေနပါသည္ဟု ပညာေရး၀န္ၾကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ေဒါက္တာျမေအးက ေျပာေၾကာင္း ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္ (၆၆) တြင္ ဖတ္လိုက္ရပါသည္။  ျမန္မာျပည္အနာဂတ္အတြက္ လွပေသာ ပန္းကေလးမ်ား ဖူးပြင့္ေခ်ေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္…………..
ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးစနစ္အေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကရာတြင္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းအဆင့္ ႏွင့္ တကၠသိုလ္အဆင့္ကိုသာ ဦးတည္ေျပာဆိုေနျခင္းက အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါသည္။ မူလတန္းျပ ဆရာ ဆရာမမ်ား၏ ဘဝသည္ လစာႏွင့္ အခြင့္အေရး လြန္စြာနည္းပါးပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားအလုပ္ တစ္ခုခုကို လုပ္လိုေသာ္လည္း မရႏိုင္၍ ေနာက္ဆံုး၌ ဆရာပဲ လုပ္ပါေတာ့မည္ဟု စိတ္ထားေသာသူမ်ား၊ အိမ္က အမ်ိဳးသားသည္ အစိုးရဝန္ထမ္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အရာရွိ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဂုဏ္သိကၡာအရ ဆရာမအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္သူမ်ားက မ်ားပါသည္။ ထိုအေျခအေနသည္ ကေလးတို႔၏ အေျခခံပညာအတြက္ ရင္ေလးစရာပင္။ ဆရာအလုပ္ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ျပန္ေသာ္လည္း လုပ္အားေပးပြဲ၊ အခမ္းအနား ဖြင့္ပြဲ၊ ဆိုင္းဘုတ္တင္ပြဲ၊ မဲ႐ံု အေစာင့္ စသည့္ စသည့္ အလုပ္ပိုမ်ားကို  ေငြအား၊ လူအား စိုက္ထုတ္လုပ္ကိုင္ရပါ မ်ားေသာအခါ  စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ႏွင့္ စာသင္ခန္းကို စြန္႔ခြာသြားေသာ ဆရာမ်ားလည္း မနည္းလွေတာ့ေခ်။
မူလတန္းျပဆရာ ဆရာမမ်ားသည္ အရည္အခ်င္း အျပည့္ဝဆံုး လူေတာ္မ်ား ျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရန္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာင္းဆရာမ်ား၏ လစာႏႈန္း အျမန္ဆံုး ျပင္ဆင္ေပးရမည္။ လစာ ေကာင္းေကာင္းရမွသာ ဆရာေကာင္မ်ားလည္း ျဖစ္လာေပမည္။ အခမဲ့ ေဆးဝါးကုသခြင့္ကိုလည္း စီစဥ္ ေပးႏိုင္ရေပမည္။ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းမ်ား၊ ရည္ၫႊန္းကိုးကား စရာ စာအုပ္စာတန္းမ်ား လံုေလာက္ ေအာင္လည္း ဖန္တီး ထားရေပမည္။ ထို႔ျပင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအေပၚ တာဝန္အပိုမ်ား မေပးၾကရန္လည္း အထူး လိုအပ္လွပါသည္။
ဗမာတို႔၏ အမ်ိဳးသား ဝတ္စံုျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ဝတ္စံုျဖစ္ေစ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ ေခါင္းေပါင္း၊ တိုက္ပံု၊ ဝတ္႐ံုမ်ားကို အျပည့္အစံု ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းတြင္မူ ေဘာင္းဘီတိုသာ ဝတ္ဆင္ထားပါက မည္သို႔မွ် အျမင္တင့္မည္ မဟုတ္ပါေခ်။ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္း ခဲ့ရသည့္ ေခတ္တေလွ်ာက္ ေဘာင္းဘီတိုႀကိဳက္သူ ပညာေရး ဌာနမွတာ၀န္ရွိ လူႀကီးမင္းမ်ားကိုသာ ေတြ႕ခဲ့ ရပါသည္။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သမၼတ အသစ္ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရ အဖြဲ႕အသစ္ အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ကို ျပန္လည္ စဥ္းစားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္ ျပဳျပင္ေဆာင္႐ြက္ရာ၌ ေဘာင္းဘီတုိ ႀကိဳက္သူမ်ား စာရင္း မဝင္ရန္ လြန္စြာ အေရးႀကီးလွပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပအပ္ပါသည္။


သန္႔စင္ေအာင္(ရန္ကင္း)
၁-၁-၂၀၁၂