(Ngwe
Chi ေရးတဲ့ "ပိုးတုံးလံုးသာ ပိုးအိမ္က ရုန္းမထြက္နိုင္ခဲ့ရင္လိပ္ျပာ
ဆိုတာမျဖစ္လာဘူး" စာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဟိုးအရင္က
ဘာသာျပန္ခဲ့ဖူးတဲ့ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို တင္လိုက္ပါတယ္.. း)
တစ္ခါက လူတစ္ဦးသည္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ပိုးအိမ္တစ္အိမ္ကို ေတြ႔ေလသည္။ ရက္မ်ားမၾကာမီ ထိုပိုးအိမ္ထိပ္တြင္ အေပါက္ငယ္တစ္ေပါက္ကို သူ သတိျပဳမိသည္။ ပိုးအိမ္ထဲမွ လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္သည္ သူ၏ေသးငယ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို အားျပဳ၍ ထိုအေပါက္မွ အျပင္သုိ႔ေရာက္ရွိနိုင္ရန္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနသည္ကို စိတ္၀င္စားစြာ သူရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္သာကုန္သြားသည္။ လိပ္ျပာေလးမွာ ၾကိဳးစားရုန္းထြက္ေနေသာ္လည္း အရာမေရာက္ခဲ့ေပ။ ထိုအခါ ထိုသူမွာ လိပ္ျပာလြယ္ကူစြာ ထြက္လာနိုင္ရန္ အေပါက္အား ကပ္ေၾကးျဖင့္ ညႇပ္ေပးလိုက္သည္။ လိပ္ျပာမွာအျပင္သို႔ လြယ္ကူစြာ ထြက္လာနိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ပံုသ႑ာန္မွာ အျခားလိပ္ျပာမ်ားနွင့္ ကဲြျပားေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ ၾကီးထြားေနျပီး ေတာင္ပံမွာ ေသးငယ္ေနသည္။ ထိုသူသည္ အျခားလိပ္ျပာမ်ားနွင့္ အသြင္ကဲြေနေသာ ထိုလိပ္ျပာကို ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ လိပ္ျပာ၏ ခႏၶာကိုယ္မွာ တျဖည္းျဖည္းေသးသြားျပီး ေတာင္ပံမွာ တျဖည္းျဖည္းသန္မာလာကာ ပ်ံသန္းနိုင္မည္ဟု သူထင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လိပ္ျပာငယ္မွာ ၾကီးမားေသာခႏၶာကိုယ္နွင့္ ေသးငယ္ေသာအေတာင္ပံျဖင့္ ေျမၾကီးေပၚတြင္သာ တြားသြားေနရသည္။ လံုးဝ ပ်ံသန္းနိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။
လိပ္ျပာသည္ အျပင္သို႔ေရာက္ရန္ ထိုအေပါက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားျပဳထြက္ရမည္ကို စိတ္ထားေကာင္းေသာ ထိုသူ မသိခဲ့ေပ။ ထိုသို႔ အခ်ိန္ယူရုန္းထြက္မွ လိပ္ျပာ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ အရည္မ်ားသည္ ဖိအားေၾကာင့္ အေတာင္ပံသို႔ ပ်ံ႕နွ႔ံသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ အျပင္သို႔ေရာက္လွ်င္ သန္မာေသာ ေတာင္ပံတစ္စံုအျဖစ္ ပိုင္ဆိုင္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္က သဘာ၀တရား၏ ထူးဆန္းေသာ ဖဲြ႕စည္းမႈျဖစ္သည္။ လိပ္ျပာေလး ပိုးအိမ္အတြင္းမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအားနွင့္ ရုန္းထြက္ျခင္းသည္ အျပင္ေလာကတြင္ အားမာန္နွင့္ ပ်ံသန္းနိုင္ရန္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈျဖစ္သည္။
ဘ၀တြင္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ျခင္းသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ရွိသင့္သည္။ အကယ္၍ ေလာကၾကီးတြင္ လုပ္လိုက္သမွ်အရာတိုင္း အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ေနလွ်င္၊ လိုခ်င္သမွ် အလြယ္တကူျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးထားလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ၾကိဳးစားခ်င္မည္မဟုတ္။ ဘ၀သည္ ၾကီးျပင္း ရင့္က်က္လာမည္ မဟုတ္ေပ။ အခက္အခဲ၊ ဆံုးရႈံးမႈမ်ားၾကား ၾကိဳးစားရုန္းထြက္ျခင္းသည္ ဘ၀၏ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေတြ႔အၾကံဳျဖစ္သည္။
(သားသမီးမ်ားကို ဆံုးမလမ္းညႊန္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ပိုးအိမ္ကို ညႇပ္ေသာသူအျဖစ္ အလြယ္တကူ ေရာက္ရွိသြားနိုင္သည္။ )
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Monday, August 07, 2006)
တစ္ခါက လူတစ္ဦးသည္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ပိုးအိမ္တစ္အိမ္ကို ေတြ႔ေလသည္။ ရက္မ်ားမၾကာမီ ထိုပိုးအိမ္ထိပ္တြင္ အေပါက္ငယ္တစ္ေပါက္ကို သူ သတိျပဳမိသည္။ ပိုးအိမ္ထဲမွ လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္သည္ သူ၏ေသးငယ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို အားျပဳ၍ ထိုအေပါက္မွ အျပင္သုိ႔ေရာက္ရွိနိုင္ရန္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနသည္ကို စိတ္၀င္စားစြာ သူရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္သာကုန္သြားသည္။ လိပ္ျပာေလးမွာ ၾကိဳးစားရုန္းထြက္ေနေသာ္လည္း အရာမေရာက္ခဲ့ေပ။ ထိုအခါ ထိုသူမွာ လိပ္ျပာလြယ္ကူစြာ ထြက္လာနိုင္ရန္ အေပါက္အား ကပ္ေၾကးျဖင့္ ညႇပ္ေပးလိုက္သည္။ လိပ္ျပာမွာအျပင္သို႔ လြယ္ကူစြာ ထြက္လာနိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ပံုသ႑ာန္မွာ အျခားလိပ္ျပာမ်ားနွင့္ ကဲြျပားေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ ၾကီးထြားေနျပီး ေတာင္ပံမွာ ေသးငယ္ေနသည္။ ထိုသူသည္ အျခားလိပ္ျပာမ်ားနွင့္ အသြင္ကဲြေနေသာ ထိုလိပ္ျပာကို ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ လိပ္ျပာ၏ ခႏၶာကိုယ္မွာ တျဖည္းျဖည္းေသးသြားျပီး ေတာင္ပံမွာ တျဖည္းျဖည္းသန္မာလာကာ ပ်ံသန္းနိုင္မည္ဟု သူထင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လိပ္ျပာငယ္မွာ ၾကီးမားေသာခႏၶာကိုယ္နွင့္ ေသးငယ္ေသာအေတာင္ပံျဖင့္ ေျမၾကီးေပၚတြင္သာ တြားသြားေနရသည္။ လံုးဝ ပ်ံသန္းနိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။
လိပ္ျပာသည္ အျပင္သို႔ေရာက္ရန္ ထိုအေပါက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားျပဳထြက္ရမည္ကို စိတ္ထားေကာင္းေသာ ထိုသူ မသိခဲ့ေပ။ ထိုသို႔ အခ်ိန္ယူရုန္းထြက္မွ လိပ္ျပာ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ အရည္မ်ားသည္ ဖိအားေၾကာင့္ အေတာင္ပံသို႔ ပ်ံ႕နွ႔ံသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ အျပင္သို႔ေရာက္လွ်င္ သန္မာေသာ ေတာင္ပံတစ္စံုအျဖစ္ ပိုင္ဆိုင္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္က သဘာ၀တရား၏ ထူးဆန္းေသာ ဖဲြ႕စည္းမႈျဖစ္သည္။ လိပ္ျပာေလး ပိုးအိမ္အတြင္းမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအားနွင့္ ရုန္းထြက္ျခင္းသည္ အျပင္ေလာကတြင္ အားမာန္နွင့္ ပ်ံသန္းနိုင္ရန္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈျဖစ္သည္။
ဘ၀တြင္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ျခင္းသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ရွိသင့္သည္။ အကယ္၍ ေလာကၾကီးတြင္ လုပ္လိုက္သမွ်အရာတိုင္း အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ေနလွ်င္၊ လိုခ်င္သမွ် အလြယ္တကူျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးထားလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ၾကိဳးစားခ်င္မည္မဟုတ္။ ဘ၀သည္ ၾကီးျပင္း ရင့္က်က္လာမည္ မဟုတ္ေပ။ အခက္အခဲ၊ ဆံုးရႈံးမႈမ်ားၾကား ၾကိဳးစားရုန္းထြက္ျခင္းသည္ ဘ၀၏ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေတြ႔အၾကံဳျဖစ္သည္။
(သားသမီးမ်ားကို ဆံုးမလမ္းညႊန္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ပိုးအိမ္ကို ညႇပ္ေသာသူအျဖစ္ အလြယ္တကူ ေရာက္ရွိသြားနိုင္သည္။ )
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Monday, August 07, 2006)
No comments:
Post a Comment