မေန႕က ရံုးပိတ္ရက္လည္းျဖစ္ ရာသီဥတုကလည္း သာယာတာေၾကာင့္ … တစ္ေနကုန္အိပ္မယ့္ စိတ္ကူးကိုေျပာင္းျပီး ….. ဟိုးနားဒီနားသြားခဲ့ပါတယ္ ….. ။
ကၽြန္မရဲ႕ ဟိုနားဒီနားက စားဖို႕ေသာက္ဖို႕ ဆိုင္တစ္ခုခု … ဒါမွ မဟုတ္လွ်င္ …၀ယ္ျခမ္းစရာေနရာတစ္ခုခုကို ဆိုလိုျခင္းပါ … ။ မက်က္ခင္ကတည္းက ေမႊးေနတဲ့ အေမ့ဟင္းေတြက ထမင္းစားခ်င္စိတ္ကို ႏွိုးေဆာ္ေနတာေၾကာင့္ … အိမ္ထဲမွာ ထိုင္ျပီး ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္မရွာခ်င္ေတာ့တဲ့ စိတ္နဲ႕ …. ပိုက္ဆံအိတ္ေလးယူျပီး ေအာက္ဆင္းခဲ့တယ္ … ။ ေလွခါးေလးက က်ဥ္းတာေၾကာင့္ …လူႏွစ္ေယာက္ဆံုလွ်င္ တေယာက္က ခဏေစာင့္ျပီးမွ သြားလို႕ အဆင္ေျပပါတယ္ … ။ အေမသေဘာက်တဲ့ အဲ့ဒီအခန္းက ကုလား ဗလီေရွ့တည့္တည့္မွာရွိျပီး … အထက္ေအာက္ ေဘးက အိမ္နီးခ်င္းေတြက ကုလားေတြမို႕ … အတက္ဆင္းတိုင္း ဆံုရတဲ့အခါ … ညီစို႕စို႕ ေခၽြးနံ ့ကို အသက္ေအာင္ျပီး ေက်ာ္လႊားရပါတယ္ … ။ (အဲ … လူမ်ိဳးခြဲျခားတာေတာ့ မဟုတ္ပါ … အနံ ့မတူတာ ၊ သူမ်ားထက္ အနံ ့ျပင္းတတ္တာကို ရည္ရြယ္ပါတယ္ ) ။
တုိက္ၾကိဳ တိုက္ၾကား ေနေရာင္ ဖ်ဖ်က်ေနတာေၾကာင့္ … လက္ဖ၀ါးကိုေခါငး္ေပၚတင္ေနကာရင္း …. အရိပ္ရတဲ့ေနရာေလးေတြကေန … လမ္းမၾကီးဘက္ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ … ။ တဂီြဂီြ ျမည္သံနဲ႕ အတူ ဗိုက္ဆာေၾကာင္း အခ်က္ေပးသံ၀င္လာတာေၾကာင့္ …. စားေနၾကဆိုင္ျဖစ္တဲ့ …. 39လမ္း နဲ႕ မဟာ ဗႏၶဳလလမ္းေထာင့္က " ျဖိဳး " ဆိုတဲ့ ေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ ၾကာဇံေၾကာ္ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္စားျဖစ္တယ္ …. ဗိုက္နည္းနည္းျပည့္သြားေတာ့ … ေျခနည္းနည္းရွည္ဦးမွဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ …. BAK က စိန္ေဂဟာ ပတ္ျဖစ္တယ္ …. အိပ္ယာထဲ လွဲရင္းစားလို႕ရမယ္ မုန္႕ နဲ႕ အခ်ိဳရည္ဗူး ေတြ၀ယ္ျပီး အိမ္ျပန္လာေတာ့ …. လမ္းမွာ ေျမြေရာငး္တဲ့ လူနဲ႕ တိုးပါေတာ့တယ္ …. ။
ေကာ္ဗူး ဖန္ပုလင္း အသီးသီးမွာ ေျမြတေကာင္စီထည့္ထားကာ …. စိတ္၀င္တစား လာၾကည့္သူမ်ားကို တေကာင္ျပီး တစ္ေကာင္ထုတ္ျပခဲ့တယ္ ။ ေယာက်ာ္းေတြကေတာ့ ကိုင္ၾကည့္တဲ့ လူရွိသလို လည္ပင္းပတ္ၾကည့္တဲ့ လူလည္း ရွိတယ္ …. ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အသည္းယားတယ္ မကိုင္ဘူး ဟု ဆိုက ာ သူမ်ားလက္ထဲက ေျမြကို စိတ္၀င္တစားၾကည့္ေနေတာ့တယ္ … ။ အၾကိမ္ေျမာက္မ်ားစြာ ကၽြန္မ ထိုေျမြေရာင္းသူကိုနဲ႕ သူ ့ေျမြေတြကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္ … လူေတြ အံုခဲေနတာက တစ္ေၾကာင္း ၊ စိတ္မ၀င္စား တာက တေၾကာင္း အေ၀းမွသာ အေရးမလုပ္ပဲ ေက်ာ္သြားခဲ့တာခ်ည္းပင္ … ။ ဒီတခါေတာ့ …လူကလည္းရွင္ျပီး … ေျမြေလးေတြ အေရာင္စံုတာေၾကာင့္ စပ္စုတဲ့စိတ္ အရင္းခံနဲ႕ ၀င္ၾကည့္မိပါတယ္ … ေျမြသူေတာ္လို႕ ေခၚပါတယ္တဲ့ … ေျမြေလးေတြ က ႏြားႏို႕နဲ႕ ေရပဲေသာက္ျပီး အဆိပ္မရွိပါဘူး … အဆိပ္မရွိဆိုသလို သူတို႕ရဲ႕ ေခါင္းေလးေတြက ကိုယ္လံုးထက္ေတာင္ ေသးငယ္ေနပါေသးတယ္ … အေကာင္ေလးေတြ ေတာ့ ရွည္ေပမယ့္ … မွ်င္မွ်င္ ပိန္ေသးေသးေလးေတြပါပဲ … ။ ေျမြဆိုလွ်င္ လူေတြ အသံၾကားတာနဲ႕ ေၾကာက္ၾကတဲ့ သတၱ၀ါ … အခုေတာ့ သူတို႕ခမ်ာ ေျမြခ်င္းအတူတူ ေျမြသူေတာ္အမ်ိဳးစားျဖစ္တာေၾကာင့္ … လူေတြ ေဆာ့စရာျဖစ္ေနေတာ့တယ္ … ။ အေကာင္အေသးဆံုးရဲ႕ ကိုယ္လံုးပတ္မွာ 1.5cm ေလာက္သာ ရွိျပီး အရွည္ တစ္ေပေက်ာ္ပါတယ္ … ။ ေရာင္းေစ်းမွာ အေသးဆံုးလွ်င္ တစ္ေကာင္ သံုးေထာင္ ခန္႕ ရွိျပီး အၾကီးဆံုးအေကာင္ 3.5cm ေလာက္လွ်င္ ငါးေထာင္က်ပ္ခန္႕ ေစ်းေပါက္ပါတယ္ …. ။ ဗူးေလးထဲမွာ ထားလွ်င္ ထားသလို ေခြေနတတ္ျပီး အျပင္ထုတ္ ကိုယ္မွာပတ္ထားလွ်င္လည္း ေနပါသတဲ့ … ။ တခ်ိဳ႕ အိမ္ေတြမွာ ၀ါးပင္ အေသးေလးေတြနဲ႕ အိမ္တြင္းေမြးျမဴထားသလို အလွေမြး မွန္ပံုးနဲ႕လည္း ေမြးႏိုင္ပါတယ္တဲ့ … ။
ကၽြန္မလည္း ေျမြမခ်စ္တတ္ပါဘူး … ဒါေပမယ့္ ေျမြေလးေတြကို ၾကည့္ရင္း ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းေနရတာကို သနားသလိုလိုျဖစ္လာတယ္ … ဒါျပင္ ေသးေသးေလးမို႕ လူေတြ မေၾကာက္ၾကတာ ၾကည့္ရင္း အားမလိုအားမရျဖစ္လာျပီး …. တေကာင္ေလာက္ ၀ယ္ေမြးမလား စိတ္ကူးမိေသးတယ္ … ။ ဒဂံုစင္တာမွာ ဗံုးေပါက္ကတည္းက အခုေနာက္ပိုင္းေရွာပင္းစင္တာေတြ၀င္လွ်င္ အိပ္ဖြင့္ျပီး စစ္တာ အျမင္ကတ္လြန္းလို႕ … ေျမြတေကာင္ေလာက္ အ ိပ္ထဲ ထည့္ထားမလားေတြးတယ္ …. ။ (စစ္သာ စစ္တာ ဟန္ျပပါ .. အိတ္ထဲ ေလွ်ာက္လွန္ေလွာရွာျပီး သူတို႕ေရာင္းကုန္နဲ႕ တူတာဆိုလွ်င္ စတစ္ကာေတြ ေလွ်ာက္ကပ္ေတာ့တာပဲ … ကၽြန္မနဲ႕ ခဏခဏ ျပသနာတက္တယ္ …. စတစ္ကာေတြက ခြာျပီးေတာင္ ေကာ္ေတြ က်န္ေနတတ္တာေၾကာင့္ … ေကာ္ေတြစင္ေအာင္ ျပန္လုပ္ရတာအလုပ္ရွုပ္လြန္းလို႕ပါ ) ။ ၀ယ္လွ်င္ေကာင္းမလား ၊ မေကာင္းဘူးလား အေတြးနဲ႕ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနတုန္း … ေျမြေရာင္းတဲ့ ဦးေလးၾကီးက ကိုင္ၾကည့္မလားဆိုတာနဲ႕ … အိစိအိစိေျမြတစ္ေကာင္ေလာက္ အရဲစြန္႕ျပီး ကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္ … ။ တျခားေျမြေတြနဲ႕ မတူတာက သူတို႕ကိုယ္ခႏၶာက စိုစိစိျဖစ္မေနပဲ … ေျခာက္ေနလို႕ပါ… ကၽြန္မလက္ထဲ ကိုင္မိတဲ့အခါ … လူကိုပတ္မွာ စိုးလို႕ေၾကာက္အား လန္႕အား ညွစ္မိပါတယ္ … ေျမြေရာင္းတဲ့ လူက လက္နဲ႕ ညွစ္တာနဲ႕ သူတို႕ ေသရရွာတယ္ေျပာလို ့ … စိတ္မေကာင္းပဲ ခပ္ဖြဖြေလး ကိုင္ထားမိပါေတာ့တယ္ … ။ ေျမြ၀ယ္လွ်င္ တေကာင္တည္းဆို ပ်င္းမွာစိုးလို႕ ႏွစ္ေကာင္ေလာက္ ၀ယ္မယ္ေတြးေတာ့ … ေျမြေရာင္းသူက အထီးအမ၀ယ္ပါတဲ့ေလ … အစံုလိုက္ဆို ပြားမွာေပါ့လို႕ ျပန္ေျပာေတာ့… ဟုတ္ပါတယ္တဲ့… တစ္ခါပြားလွ်င္ ႏွစ္ေကာင္ကေန ကိုးေကာင္အထိရွိပါသတဲ့ … ။ ဒါနဲ႕ပဲ … မျဖစ္ပါဘူးဆိုျပီး ကိုင္ထားတဲ့ ေျမြ သူ႕လက္ထဲ ျပန္ေပးျပီး … လွည့္ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ … ။
အရင္က ေၾကာင္ေလးေတြ ၊ ေခြးေလးေတြ ၊ ၾကက္တူေရြး ၊ သာလိကာ ၊ ယုန္ ၊ ငါး ေမြးထားဖူးေပမယ့္… သူတို႕ ေသသြားလွ်င္ ကၽြန္မပါ မအိပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္ျဖစ္ရတယ္ …. ။ ေၾကာင္ေတြဆို သူမ်ားကိုလည္း မေပးရက္ … အိမ္မွာကလည္း မ်ားလာလြန္းလို႕ .. အဆူခံရနဲ႕ … ေၾကာင္ ဆယ့္ႏွစ္ေကာင္ထိ အမ်ားဆံုးေမြးခဲ့ဖူးတယ္ … ။ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ေကာင္ကို ေမြးျပီးျပီဆိုလွ်င္ သံေယာဇဥ္ျဖစ္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတာေၾကာင့္ ….ကၽြန္မ ေမြးထားတာေလးေတြ ေသျပီး … ဘယ္သတၱ၀ါမွ မေမြးဘူးလို႕ ေတြးေနခဲ့တာ … လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္း က ေဘးအိမ္ကေၾကာင္ေလး … အိမ္ေရာက္လာေတာ့ … အခု အိမ္မွာ ေသာင္တင္ေနေလျပီေပါ့ … ။ အတူစား ၊ အတူအိပ္ျပီး ပြတ္သီး ပြတ္သပ္ေနေလေတာ့ေၾကာင္ေလးက ငယ္ေမြးျခံေပါက္လို ကၽြန္ကို သူ႕သခင္မွတ္ေနတယ္ … ဟိုးတခါ သူ႕အေၾကာင္းပို ့စ္တင္ဖူးပါတယ္ ေရခဲေခ်ာင္းစားတဲ့ ေၾကာင္ေလး မည္းမည္းဆိုတာေပါ့ … ။
ဆိုလိုခ်င္တာက … ဘယ္သတၱ၀ါမဆို ကိုယ့္အပမ္းေျဖဖို႕ သက္သက္ သူတို႕ လြတ္လပ္မွုကို မခ်ဳပ္တည္းသင့္တာပါပဲ … ။ အခုေျမြေလးေတြလည္း .. အဆိပ္မရွိ ၊ မကိုက္ႏိုင္ေတာ့ … လူေတြရဲ႕ အလွေမြးျဖစ္ၾကရရွာတယ္ … ။ သနားစရာ သူတို႕ ဘ၀ ပုလင္းထဲ ေခြေခါက္ ေနရပံုကို စာနာမိလို႕ … ၀ယ္ျပီး အိမ္မွာ လႊတ္ထားဖို႕ကလည္း … ေျမြက ေသးလြန္းတာေၾကာင့္ အိပ္ေနတုန္း ပါးစပ္ထဲ နားထဲ ၀င္သြားမွာက တေၾကာင္း ၊ ေၾကာင္နဲ႕ ေျမြ ဖိုက္တင္ပေလးႏိုင္တာက တေၾကာင္းနဲ႕ …. ကိုင္ၾကည့္ျပီးမ၀ယ္ပဲ… အိမ္ ျပန္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္ … ။ ။
No comments:
Post a Comment