မ်ဳိးရိုးနဲ႔ အရွိန္အဝါ

by Htain Linn on Tuesday, August 23, 2011 at 1:07pm

 

        ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ (၂၀၀၅ ခုႏွစ္) ထူးျခားတဲ့သတင္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လူေတြရဲ႕ မ်ဳိးရိုးဗီဇနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သုေတသနျပဳ ေလ့လာမယ့္ သတင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာရွိတဲ့ အိုင္ဘီအမ္ ကုမၸဏီႀကီးနဲ႔ National Geographic အဖြဲ႔ႀကီးတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ေလ့လာၾကမယ့္ ၅ ႏွစ္ စီမံကိန္းပါ။ အဲဒီစီမံကိန္းအရ ကမၻာေပၚက လူေပါင္းတစ္သိန္းရဲ႕ ဗီဇဆဲလ္ေတြကို စုေဆာင္းၿပီး လူေတြရဲ႕ အစက ဘယ္ဟာျဖစ္တယ္၊ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကမၻာအႏွံ႔ ဘယ္လို ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာေတြကို သုေတသန ျပဳၾကမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီစီမံကိန္းကို အကူအညီေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕တစ္သွ်ဴး အသားစကေလးနဲ႔ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ဝဝ ေပးပို႔ၿပီး ကူညီႏိုင္တယ္လို႔ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
          ဒီသတင္းကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က “ဘယ့္ႏွယ့္လဲေဟ့ .. ေဒၚလာ ၁ဝဝ နဲ႔ တစ္သွ်ဴးကို ဘယ္သူပို႔ၾကမလဲ။ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးေတြက ဘယ္ေနရာက လာတယ္၊ ဘယ္လို မ်ဳိးႏြယ္စုေတြက ဆင္းသက္လာသလဲဆိုတာ သိရမွာေနာ္”လို႔ ေမးပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ “အင္း .. ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူးေနာ္။ ကိုယ့္မ်ဳိးရိုးေတြထဲမွာ ဟစ္တလာနဲ႔ မ်ဳိးရိုးဆက္ႏြယ္ေနတဲ့သူလည္း ပါခ်င္ပါမွာ။ အဲဒီလိုဆို ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ”လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီစကားရပ္ေတြက မ်ဳိးရိုးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေတြးတစ္ခု ေတြးၾကည့္ဖို႔ က်ေနာ့္ကို ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
         ‘ၾကက္မွာအရိုး လူမွာအမ်ဳိး’၊ ‘ေခ်ာင္းရိုးေျမာင္းရိုးသာ တိမ္ေကာမယ္၊ မ်ဳိးရိုးကေတာ့ မတိမ္ေကာဘူး’စသျဖင့္ မ်ဳိးရိုးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုပဲ “ငါတို႔အမ်ဳိးက သူႀကီးမ်ဳိးရိုး၊ သူေဌးမ်ဳိးရုိး” လို႔ ေျပာၾက ဆိုၾကတာေတြ၊ “တို႔အမ်ဳိးထဲမွာ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့လူ မပါဘူး”၊ “ကိုယ့္အမ်ဳိးဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းေအာင္ မလုပ္နဲ႔”ဆိုတာေတြလည္း ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တျခားသူတေယာက္ေယာက္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေျပာတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္မ်ဳိးရိုးအရွိန္အဝါကို ၾကြားခ်င္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာေလ့ရွိၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးပဲ ေျပာေျပာ ေသခ်ာတဲ့အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕မ်ဳိးရိုးက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့မ်ဳိးရိုး ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္လို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
           လူဆိုတာ အေကာင္းႀကိဳက္တဲ့သတၱဝါ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ့္အေၾကာင္း၊ ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့လူေတြရဲ႕ အေၾကာင္းဆိုရင္လည္း ေကာင္းတာပဲ ေျပာခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သက္ဆိုင္တဲ့သူေတြက ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေတြကို က်င့္ေဆာင္ခဲ့မွသာ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာလို႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္မ်ဳိးရိုးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ့္ေရွ႕ပိုင္းက လူေတြရဲ႕ ေကာင္းေမြ ဆိုးေမြေတြကို ကိုယ္က ဆက္ခံရတဲ့အတြက္ ေရွ႕ကလူေတြ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို၊ ဆိုးရင္ ဆိုးသလို ေခၚဆိုသတ္မွတ္တာေတြကို ခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကိုယ့္အေဖက ဓားျပဗိုလ္ဆိုရင္ ကိုယ္က ဓားျပဗိုလ္ရဲ႕ သားသမီး၊ ကိုယ့္အေဖက အရက္သမားဆိုရင္ အရက္သမားရဲ႕ သားသမီးလို႔ အေခၚခံရမွာပဲ။ ဒါက ေရွာင္လို႔ မလြတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြ မေပၚခင္မွာေတာ့ သူေဌးရဲ႕သားက သူေဌးသားျဖစ္ၿပီး ဆင္းရဲသားရဲ႕ သားက ဆင္းရဲသားပဲ ျဖစ္ရမယ့္သေဘာပါပဲ။
          တျခားသူေတြေၾကာင့္ ကိုယ္က ကင္ပြန္းတပ္ခံရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း တျခားသူေတြရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔က သတိျပဳရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က ေကာင္းမြန္တဲ့ ျပဳမူေနထိုင္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သူေတြ မ်က္ႏွာေကာင္း ရႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္က ဆိုးဝါးတဲ့ က်င့္ႀကံျပဳမူတာေတြ ရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ ေနၾကရမွာပါပဲ။ ဒါေတြက မ်ဳိးရိုးဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
          လူတစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္ေလာက္သိၾကသလဲလို႔ ေမးရင္ လူမ်ားစုအတြက္ ေတာ္ေတာ္အေျဖရ က်ပ္မယ့္သေဘာ ရွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာက နာမည္ႀကီးပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္အျဖစ္ ဆက္ၿပီးသတ္မွတ္ၾကတဲ့သူေတြကလြဲရင္ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စနစ္တက် မွတ္သားထားတာမ်ဳိးမွ မရွိတာကိုး။ “မင္းရဲ႕ ေဆြ ၇ ဆက္ မ်ဳိး ၇ ဆက္ကို သိလား။ မင္း အဘိုးရဲ႕ အဘြားက ဘယ္သူလဲ”လို႔ က်ေနာ့္ကို ေမးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်ေနာ္မသိပါဘူး။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕ပိုင္းလူေတြက ဘယ္လိုေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဘယ္လို ဓေလ့စရိုက္ရွိၾကတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ သိဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ အဲဒီလို မသိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေတြကိုလည္း ျပန္ေျပာျပလို႔ မရျပန္ပါဘူး။ အေမရိကားမွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ေတြကို လိုက္ရွာတဲ့သူေတြ ရွိတဲ့အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႔မွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အခု အိုင္ဘီအမ္နဲ႔ National Geographic အဖြဲ႔ႀကီးတို႔က လုပ္ၾကမယ့္ စီမံကိန္းကလည္း ဒီလိုရွာေဖြၾကည့္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
          က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေရွ႔ပိုင္းလူေတြဟာ ဆိုးလြန္းမိုက္လြန္းလို႔ အဲဒီအက်ဳိးဆက္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ခံေနရသလား၊ အမ်ားရဲ႕ ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕မႈကိုေရာ ရင္ဆိုင္ေနရသလား။ ဒါေတြက က်ေနာ္တို႔ တားဆီးလို႔ မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တို႔ လုပ္ႏိုင္တာေတာ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕သက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ အေကာင္းဆံုးေနထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေတြ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ရွင္သန္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြက ေနာက္လူေတြ မ်က္ႏွာငယ္ေလာက္စရာ၊ အမ်ားရဲ႕ ျပင္တင္ရႈတ္ခ်တာေတြကို ခံရေလာက္စရာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္လိုက္ၾကရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။            ။

ထိန္လင္း
၂၄၊ ၄၊ ၂ဝဝ၅