နိဒါန္း
ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁၁ တြင္ ဂ်ာနယ္တို႔၏ အဆို အရ ကမၻာ့ဘဏ္ဥကၠ႒ ေရာဘတ္ ဇိုးလစ္စ္က ေထာက္ျပလာပါသည္။ ေထာက္ျပသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁ဝ ေအာက္တိုဘာလမွ ၂ဝ၁၁ ဇန္နဝါ ရီလအတြင္း ကမၻာေပၚ၌ အေျခခံ စားကုန္တန္ဖိုးသည္ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း တက္လာသည္ဟု ဆိုပါ၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိမိတို႔ ဝင္ေငြ၏ ထက္ဝက္ ေလာက္ကို အစားအေသာက္အ တြက္ သံုးေနရသူေတြအဖို႔ အခက္ အခဲမ်ား ရင္ဆိုင္ရၿပီး မေလာက္မင ျဖစ္ကာ ဆင္းရဲမြဲေတဖို႔ ျဖစ္လာပါ ၏။ ထိုသို႔ ဆင္းရဲမြဲေတလာမည့္ လူဦးေရကိန္းဂဏန္းအေရအတြက္မွာ ၄၄ သန္းခန္႔ရွိသည္ဟုဆိုပါသည္။
ဆင္းရဲမြဲေတတယ္ဆိုတာဘာလဲ
လူၿပိန္းစကားႏွင့္ဆိုလွ်င္ ေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာ ဥစၥာဓနရွားပါးျခင္း၊ မခ်မ္းသာျခင္းဟု ေယဘုယ် ေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း ပညာရွင္တို႔၏ အဆိုအရမူကား ကမၻာေပၚ တြင္ လူဦးေရ သန္း ၆ဝဝဝ ရွိရာဝယ္ လူဦးေရ သန္း တစ္ေထာင္မွာ တစ္ေန႔လွ်င္ ဝင္ေငြအေမရိကန္ တစ္ေဒၚလာေအာက္၌ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ေနရသည္ ဟု ဆိုပါေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႔ဝင္ေငြ တစ္ေဒၚလာေအာက္ သို႔မဟုတ္ တစ္လဝင္ေငြ ေဒၚလာ ၃ဝ ႏွင့္ ေလ်ာ့နည္းဝင္ပါက ဆင္းရဲမြဲေတမႈဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏။ လူဦးေရ ၅ ေယာက္ရွိေသာ အိမ္ေထာင္စုတြင္ တစ္ေန႔ ၅ ေဒၚလာ သို႔မ ဟုတ္ ၄င္းထက္ ေလ်ာ့နည္း၍ ဝင္ပါက ဆင္းရဲမြဲေတ၍ ပင္ပန္းစြာ႐ုန္း ကန္ရမည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
မိသားစုတစ္ခု ဆင္းရဲမြဲေတျခင္း ျဖစ္ေသာအခါဝယ္အထိခိုက္ဆံုး ခံစားရသူေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ျဖစ္မလဲ
ဆင္းရဲမြဲေတသည့္အခါအထိ ခိုက္ဆံုးျဖစ္ၾကမည့္သူမ်ားမွာကာ
အထိအခိုက္ကို ခံႏိုင္ရည္မရွိ ေသာအုပ္စုဆိုတာ ဘာလဲ
ထိခိုက္မႈကို ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ ေသာ အုပ္စုဆိုတာကေတာ့ ယခု တင္ျပခဲ့ေသာ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြတစ္ေန႔ လွ်င္ တစ္ေဒၚလာေအာက္ရၾကသူ တို႔ျဖစ္ပါ၏။ လူလတ္တန္းစားတို႔ သည္ ဝင္ေငြနည္းသြားပါက အဝတ္ အစားေလွ်ာ့ဝယ္လို႔ရ၏။ ဗ်ဴတီပါ လာသြားသည့္ ႀကိမ္ေရကို ေလွ်ာ့ လိုက္လို႔ရပါသည္။ ႏႈတ္ခမ္းနီ၊ မိတ္ကပ္၊ ေခါင္းလိမ္းဆီဝယ္တာကို ေလွ်ာ့လိုက္လို႔ရပါ၏။ အင္တာနက္ ဆိုင္သြားမည့္ႀကိမ္ေရကို ေလွ်ာ့ လိုက္လို႔ရပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဆင္းရဲ မြဲေတသူတို႔၌ အဝတ္အစားကလည္း ေလွ်ာ့လို႔မရေလာက္ေအာင္ ၂ စံု၊ ၃ စံုေလာက္သာရွိမည္။ မိမိတို႔ ဝင္ေငြ၏ အမ်ားစုကိုအစားအေသာက္ ၌သာ သံုးေနရပါက ၄င္းတို႔သည္ ထပ္မံ၍ ဆင္းရဲမြဲေတမည္ ဆိုပါက အစားအေသာက္ကို ေလွ်ာ့ရေတာ့မည္ျဖစ္ရာ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟူသည္ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့မည္။ ကေလးမ်ား အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ပါက နစ္နာမႈပိုႀကီးပါ၏။ ကေလးဘဝက အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈသည္ ၄င္းကေလး လူလားေျမာက္ေသာ္ရရွိမည့္ကာယ စြမ္းရည္၊ ဥာဏစြမ္းရည္အေပၚ၌ သက္ေရာက္မႈရွိပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ တစ္ခု၏ အနာဂတ္လူသားအ ရင္းအျမစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ Human Resource Development အေပၚ၌ ပါ သက္ေရာက္မႈရွိပါမည္။
အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ၏ လကၡဏာတစ္ခု သို႔မဟုတ္ ကေလးငယ္ မ်ား ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့နည္းေနျခင္း
ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတို႔တြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ ေသာေရာဂါကိုခံစားရေလ့ရွိသည္မွာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သည္ ၂ဝဝ၂ ခုေလာက္က အာဟာ ရျဖည့္တင္းေရး NGO တစ္ခု၏ အာဟာရျဖည့္တင္းေရး စီမံကိန္းတစ္ခုတြင္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း ညႇိႏိႈင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္ ၂ ခုတြင္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ကေလးမ်ား ၏ အာဟာရျပည့္ဝမႈ အေျခအေနကို သုေတသနစစ္တမ္း Survey ေကာက္ယူခဲ့ဖူး၏။ Survey Design
ကို ေရးဆြဲခဲ့ပါသည္။ ထိုအခါ ကေလးအခ်ိဳ႕သည္ အသက္အရြယ္ အရ ၄င္းတို႔ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ထက္ ေလ်ာ့နည္းေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အရပ္ စကားႏွင့္ဆိုရလွ်င္ ကေလးအခ်ိဳ႕ (အားလံုးကို မဆိုလို)သည္ လိုတာထက္ပို၍ ပိန္ၾကသည္။
သုေတသန စစ္တမ္းဒီဇိုင္းကိုေရး ဆြဲခဲ့စဥ္က ကြၽန္ေတာ္၏ အမွား မ်ားႏွင့္ အားနည္းခ်က္မ်ား
ကြၽန္ေတာ္သည္ မူလက ဆရာဝန္တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့၍ က်န္းမာေရးအျမင္သာရွိခဲ့၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ Survey Design ေရးဆြဲ ရာတြင္ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္က သာ ၾကည့္၍ ေရးဆြဲခဲ့မိ၍ ၄င္းစစ္တမ္းကို ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ ရရွိေသာ သတင္းအခ်ိဳ႕မွာ ကေလးသူ ငယ္အခ်ိဳ႕ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့ နည္းေၾကာင္း၊ မိဘတို႔၏ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတအားနည္းခ်က္မ်ား၊ ဥပမာ ကေလးကို အသားငါးေကြၽးေသာ္ သန္ေကာင္ေရာဂါထမည္ဟု တစ္လြဲယံုၾကည္၍ ကေလးကို အသားငါးမေကြၽး ျခင္းစေသာ စ႐ိုက္မ်ားကို သိခဲ့ရပါ၏။
သို႔ေသာ ္Questionnaries Development ေခၚ စစ္တမ္းေမးခြန္းမ်ား တည္ေဆာက္ရာတြင္ ေက်းလက္ေဒသလူဦးေရ၏ ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္သည္ တစ္ေန႔ ဝင္ေငြတစ္ေဒၚလာေအာက္ထက္ နည္းေသာေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနရ ေၾကာင္းကို သိေအာင္လုပ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့၏။ ေနာင္အခါမွသာ ဂ်ာနယ္တို႔တြင္ စီးပြားေရး ေဆာင္းပါးမ်ား ဖတ္ရင္းႏွင့္ စီးပြားေရးအျမင္ေလး ရလာေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ကိုယ္ သိလာရပါသည္။ ထို႔ျပင္ ေဒသခံ လူထု၏ Financial Management Quality ေခၚ ေငြေရးေၾကး ေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ အရည္အေသြးကို ဆန္းစစ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့၏။
ဥပမာ တစ္ေန႔ဝင္ေငြ က်ပ္ ၁၅ဝဝ ေလာက္ရပါက ခ်ဲထိုးတာက ဘယ္ေလာက္ဖိုး၊ ႏွစ္လံုးထီထိုးတာက ဘယ္ေလာက္၊ ကြမ္းစားတာက ဘယ္ေလာက္၊ ေဆးလိပ္ ေသာက္တာ ဘယ္ေလာက္၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီး အရက္ေသာက္တာ ဘယ္ေလာက္စသည္ျဖင့္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမႈ သဏၭာန္ကို စစ္တမ္းေကာက္ရန္၊ ဒီဇိုင္းဆြဲရန္ ပ်က္ကြက္ ခဲ့၏။ စစ္တမ္းေခၚ ေဗြေဆာ္ဦးအဆင့္မွာ အားနည္း၍ Activity ေခၚ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌လည္း အားနည္းသြားပါ သည္။ ထိုစဥ္ ကြၽန္ေတာ္သည္ Project Design ကို ေရးဆြဲခဲ့ရာ စစ္တမ္း (Survey) ကိုၾကည့္ၿပီး ေရးဆြဲတာျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ Project Action Plan ေခၚ လုပ္ငန္းစဥ္၌ အာဟာရေကြၽးေမြးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ က်န္းမာေရးပညာေပး သင္တန္းမ်ား၊ Health Education Trainings မ်ားသာ ပါဝင္ခဲ့ပါ၏။ တကယ္ဆိုရင္ ခ်ဲမထိုးသင့္ေၾကာင္း၊ ေဆးလိပ္ဖိုး ကုန္မည့္အစား မိမိသားသမီးကို အာဟာရဝယ္ေကြၽးလွ်င္ ဘယ္ ေလာက္အက်ိဳးရွိမည္။ အရက္ဖိုး၊ ကြမ္းဖိုးစသည္ျဖင့္ ေလလြင့္ေသာ ေငြရယ္လို႔မရွိေစရန္ Finance Management ဆိုတာကဘယ္လို။ Family Level Budget Allocation မိသားစုအဆင့္၌ ဘတ္ဂ်က္ခြဲတမ္း ခ်ထားေရးစတာေတြကို အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ Workshop လုပ္ ရန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါသည္။
ဆင္းရဲသားခ်င္းအတူတူ အာ ဟာရမခ်ိဳ႕တဲ့ေသာအိမ္ေထာင္စု မ်ားဆိုတာဘာလဲ
ဥပမာအားျဖင့္ ရြာတစ္ရြာတြင္ လယ္မရွိ၊ ယာမရွိ သူရင္းငွားလုပ္ရေသာ ဆင္းရဲသား အိမ္ေျခ ၅ဝ ေလာက္ရွိသည္ဆိုပါစို႔။ ထိုအခါ ၄င္းတို႔အနက္ အိမ္ေျခ ၄၈ အိမ္ ေလာက္က ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ ရွိသင့္ ရွိထိုက္ေသာ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ထက္ ေလ်ာ့နည္းေနသည္ ဆိုပါစို႔။ သို႔ေသာ္ ထူးဆန္းသည္ ကေတာ့ အိမ္ေျခ ၅ ခုေလာက္က သူရင္းငွားတို႔၏ ကေလးငယ္ေတြ ကေတာ့ ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အိမ္ ေထာင္စုမွာ ဥပမာအားျဖင့္ ငါးရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းစသျဖင့္ ရွိႏိုင္ပါ၏။ ထိုကဲ့သို႔ အိမ္ေထာင္စုမ်ားကို ရွာတတ္ေဖြတတ္ေအာင္ ႏိုင္ငံျခားသားအႀကံေပးအရာရွိမ်ာ
မ်ားက နည္းလမ္းျပေပး၍ ေက်းဇူးတင္စရာ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အိမ္ ေထာင္စုမ်ားကို အေကာင္းဘက္သို႔ ယိမ္းေသာအုပ္စု Positive Deviance
အုပ္စု (PD) ဟု ေခၚပါ၏။
၄င္း Positive Deviance အုပ္စုမ်ားကိုေလ့လာျခင္း(သို႔
၄င္းအိမ္ေထာင္စုမ်ားကို ေလ့ လာျခင္း PDIလုပ္ပါက ၄င္းတို႕သည္ နည္းနည္းႏွင့္ က်ဲက်ဲဝိုင္းတတ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏။ ဥပမာ ထမင္းရည္ဆိုရင္ သြန္မပစ္ေတာ့ဘဲ ဆား ခပ္၍ ဟင္းခ်ိဳအျဖစ္လုပ္လိုက္ေတာ့ ၏။ အမဲသားတစ္ဆယ္သားသည္ ပင္လယ္ငါးသံုးဆယ္သားႏွင့္ တန္ဖိုးခ်င္းတူပါက အမဲသားမဝယ္ဘဲ ပင္လယ္ငါးခုတ္ သားဝယ္ၿပီး ဝဝလင္ လင္စားၾက၏။ မုန္ညင္းတစ္စီးႏွင့္ ကန္စြန္းရြက္တစ္စီးသည္ အာဟာရတန္ဖိုးခ်င္း တူမည္ဆိုပါက ေစ်းသက္သာေသာ ကန္စြန္းရြက္သာ ဝယ္ စား၏။ သူတို႔၏ လုပ္ပံုမွာ ေစ်း သက္သာၿပီး အရည္အေသြးမနိမ့္ ေသာ အစားအစာမ်ားကို စားႏိုင္ ၏။ ထိုသို႔စားႏိုင္ရန္ က်န္းမာေရး မွဴး၊ သားဖြားဆရာမတို႔၏ အႀကံ ဥာဏ္ကို ယူသည္။ ထိုအခါ ဆင္း ရဲျခင္း (ဝင္ေငြနည္းျခင္း)သည္ သူ တို႔ကို မထိခိုက္ပါ။ ဏီ အုပ္စုမွ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတို႔သည္ လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ကို က်ပ္ ၃ဝဝ ေပးၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ေလ့မရွိ။ မိမိအိမ္မွာပဲ ထန္းလ်က္ ၄ ခဲ ေလာက္နဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္အိုးႏွင့္ ျမည္းလိုက္ၾကသည္ဟု ဆိုပါ၏။
ေငြေရးေၾကးေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈ အတတ္ပညာ ရွိသင့္ေသာလူလတ္ တန္းစားဆိုသည္မွာ
လူလတ္တန္းစားဆိုတာကလည္း ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္လွ်င္ အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရွိပါ၏။ စကားတစ္ခြန္း ေျပာ႐ံုျဖင့္ေငြသိန္း၇ဝဝေလာက္ ရၾကသူမ်ားရွိပါသည္။ ဥပမာ သိန္းေသာင္းဂဏန္းမ်ားအေရာင္း
ကြၽန္ေတာ္သည္ တစ္ေန႔သ၌ နံနက္စာကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ခု၌ စားစဥ္ ကြၽန္ေတာ္စားေနက် နန္းႀကီးသုတ္တစ္ပြဲသည္ က်ပ္ ၇ဝဝ မွ က်ပ္ ၉ဝဝ သို႔ ေစ်းတက္ သြားပါ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ မိမိအိမ္မွာပဲ နန္းႀကီးသုတ္လုပ္ခိုင္း ရာေငြ ၉ဝဝေလာက္ကုန္လွ်င္ သံုး ပြဲစာေလာက္ရပါသည္။ လက္ဖက္ ရည္တစ္ခြက္ က်ပ္ ၃ဝဝ ေပးမည့္အစား မိမိအိမ္၌ ေကာ္ဖီမစ္ေဖ်ာ္ ေသာက္ရာ က်ပ္ ၃ဝဝ ကုန္လွ်င္ သံုးခြက္ရပါေတာ့သည္။
ေခြၽတာရမယ္ဆိုတဲ့အသိက ဘယ္သူေပးတာလဲ
တစ္ခါတုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေက်းရြာတစ္ခု၌ ေနထိုင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္း ဖြင့္ေနပါ၏။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဆးခန္း၌ ယင္လံုအိမ္သာတစ္ခု ေဆာက္ရာ အိမ္သာက်င္းတူးရန္ အလုပ္သမား ရွာရ၏။ ထိုစဥ္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ရြာသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ဒီလိုေျပာ၏။
”ဦးဦး ဆရာဝန္ႀကီး၊ကြၽန္ေတာ္ အိမ္သာက်င္းတူးပါရေစ”
”မင္းအသက္ဘယ္ေလာက္ လဲ”
”၁၅ ႏွစ္ပါ ဆရာဝန္ႀကီး”
”မင္းကို အိမ္သာက်င္းတူးခိုင္းရင္ ကေလးအလုပ္သမားကို ခိုင္းသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့”
”ကေလးေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မွာပါ ဆရာဝန္ႀကီး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူေဌးသားမဟုတ္လို႔ပါ။ဆင္းရဲသား ျဖစ္ေနလို႔ပါ”
”ဟိုက္”
သူ၏ ဒႆနကို အံ့ၾသသြားေသာကြၽန္ေတာ္၏ အာေမဋိတ္သံ ျဖစ္၏။ သို႔ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ ကို ေလးစားသြားၿပီး အိမ္သာက်င္း တူးရန္ အလုပ္ေပးလိုက္၏။ ကေလး ျဖစ္၍ မေတာ္တဆမျဖစ္ရန္ သူအိမ္သာက်င္းတူးေသာ ေဘးမွာ နံနက္ခင္းတစ္ခုလံုး ထိုင္ေစာင့္ခဲ့ရ၏။ အမွန္မွာ လူႀကီးကိုခိုင္းလွ်င္ အိမ္သာက်င္းတစ္ခုသည္ ၁ဝ ေပ ေလာက္ နက္ရမွာျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႕ကို ခါးလယ္ေလာက္ပဲ တူးခိုင္းၿပီး လူႀကီး အလုပ္သမားကို ေပးေသာ ပမာဏအတိုင္းေပးခဲ့ရ၏။ သူက မယူ။ အိမ္သာက်င္းကို နက္နက္တူးခြင့္မရ၍ ပိုက္ဆံေလွ်ာ့ေပးပါေျပာေသာ္လည္း သူ႕ကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနႏွင့္ လူႀကီးကို ေပးသည့္ႏႈန္းျဖင့္ေပးခဲ့ရပါ၏။ သူ႕ ဒႆနကို အတုယူ၍ ကြၽန္ ေတာ္က ေခြၽတာ၏။ အခ်ိဳ႕က ဘာ ေၾကာင့္ ေခြၽတာရတာလဲေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ေျဖတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာဝန္ (MBBS) ျဖစ္ေသာ္လည္းMBBS (UK) (G20) မဟုတ္။MBBS (Myanmar) (ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံ) ျဖစ္ပါ ၏။UK က ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ အေမရိကန္ကို ကမၻာလွည့္အျဖစ္သြားၿပီး ပင္လယ္ကမ္းမွာ အပန္း ေျဖတာမ်ိဳးလုပ္၍ မရပါ။ ကြၽန္ေတာ္ က အင္းလ်ားကန္ေစာင္းကိုသြား၍ အပန္းေျဖပါသည္။ အဲဒါက မိမိဘဝ ကို မိမိနားလည္ျခင္းဆိုတဲ့ ဒႆန ျဖစ္ပါသည္။ ဒီေတာ့ ဒႆနက ဒီ လိုပါ။ ‘ဆင္းရဲသားဆိုတာ ဘဝကို နားလည္ရမယ္’ ဟု ဆိုခ်င္ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈျပႆနာ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္ျခင္းျပႆ
အသိဥာဏ္ဟူေသာ ေတာင္ ကုန္းေပၚ၌ ထိုင္ေနသူသည္ ဆူနာမီ ဟူေသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို ေၾကာက္ စရာမလိုဟု ဆိုခ်င္ပါေၾကာင္း …
ေဒါက္တာထြန္း၀င္း
ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁၁ တြင္ ဂ်ာနယ္တို႔၏ အဆို အရ ကမၻာ့ဘဏ္ဥကၠ႒ ေရာဘတ္ ဇိုးလစ္စ္က ေထာက္ျပလာပါသည္။ ေထာက္ျပသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁ဝ ေအာက္တိုဘာလမွ ၂ဝ၁၁ ဇန္နဝါ ရီလအတြင္း ကမၻာေပၚ၌ အေျခခံ စားကုန္တန္ဖိုးသည္ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း တက္လာသည္ဟု ဆိုပါ၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိမိတို႔ ဝင္ေငြ၏ ထက္ဝက္ ေလာက္ကို အစားအေသာက္အ တြက္ သံုးေနရသူေတြအဖို႔ အခက္ အခဲမ်ား ရင္ဆိုင္ရၿပီး မေလာက္မင ျဖစ္ကာ ဆင္းရဲမြဲေတဖို႔ ျဖစ္လာပါ ၏။ ထိုသို႔ ဆင္းရဲမြဲေတလာမည့္ လူဦးေရကိန္းဂဏန္းအေရအတြက္မွာ ၄၄ သန္းခန္႔ရွိသည္ဟုဆိုပါသည္။
ဆင္းရဲမြဲေတတယ္ဆိုတာဘာလဲ
လူၿပိန္းစကားႏွင့္ဆိုလွ်င္ ေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာ ဥစၥာဓနရွားပါးျခင္း၊ မခ်မ္းသာျခင္းဟု ေယဘုယ် ေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း ပညာရွင္တို႔၏ အဆိုအရမူကား ကမၻာေပၚ တြင္ လူဦးေရ သန္း ၆ဝဝဝ ရွိရာဝယ္ လူဦးေရ သန္း တစ္ေထာင္မွာ တစ္ေန႔လွ်င္ ဝင္ေငြအေမရိကန္ တစ္ေဒၚလာေအာက္၌ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ေနရသည္ ဟု ဆိုပါေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႔ဝင္ေငြ တစ္ေဒၚလာေအာက္ သို႔မဟုတ္ တစ္လဝင္ေငြ ေဒၚလာ ၃ဝ ႏွင့္ ေလ်ာ့နည္းဝင္ပါက ဆင္းရဲမြဲေတမႈဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏။ လူဦးေရ ၅ ေယာက္ရွိေသာ အိမ္ေထာင္စုတြင္ တစ္ေန႔ ၅ ေဒၚလာ သို႔မ ဟုတ္ ၄င္းထက္ ေလ်ာ့နည္း၍ ဝင္ပါက ဆင္းရဲမြဲေတ၍ ပင္ပန္းစြာ႐ုန္း ကန္ရမည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
မိသားစုတစ္ခု ဆင္းရဲမြဲေတျခင္း ျဖစ္ေသာအခါဝယ္အထိခိုက္ဆံုး ခံစားရသူေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ျဖစ္မလဲ
ဆင္းရဲမြဲေတသည့္အခါအထိ ခိုက္ဆံုးျဖစ္ၾကမည့္သူမ်ားမွာကာ
အထိအခိုက္ကို ခံႏိုင္ရည္မရွိ ေသာအုပ္စုဆိုတာ ဘာလဲ
ထိခိုက္မႈကို ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ ေသာ အုပ္စုဆိုတာကေတာ့ ယခု တင္ျပခဲ့ေသာ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြတစ္ေန႔ လွ်င္ တစ္ေဒၚလာေအာက္ရၾကသူ တို႔ျဖစ္ပါ၏။ လူလတ္တန္းစားတို႔ သည္ ဝင္ေငြနည္းသြားပါက အဝတ္ အစားေလွ်ာ့ဝယ္လို႔ရ၏။ ဗ်ဴတီပါ လာသြားသည့္ ႀကိမ္ေရကို ေလွ်ာ့ လိုက္လို႔ရပါသည္။ ႏႈတ္ခမ္းနီ၊ မိတ္ကပ္၊ ေခါင္းလိမ္းဆီဝယ္တာကို ေလွ်ာ့လိုက္လို႔ရပါ၏။ အင္တာနက္ ဆိုင္သြားမည့္ႀကိမ္ေရကို ေလွ်ာ့ လိုက္လို႔ရပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဆင္းရဲ မြဲေတသူတို႔၌ အဝတ္အစားကလည္း ေလွ်ာ့လို႔မရေလာက္ေအာင္ ၂ စံု၊ ၃ စံုေလာက္သာရွိမည္။ မိမိတို႔ ဝင္ေငြ၏ အမ်ားစုကိုအစားအေသာက္ ၌သာ သံုးေနရပါက ၄င္းတို႔သည္ ထပ္မံ၍ ဆင္းရဲမြဲေတမည္ ဆိုပါက အစားအေသာက္ကို ေလွ်ာ့ရေတာ့မည္ျဖစ္ရာ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟူသည္ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့မည္။ ကေလးမ်ား အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ပါက နစ္နာမႈပိုႀကီးပါ၏။ ကေလးဘဝက အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈသည္ ၄င္းကေလး လူလားေျမာက္ေသာ္ရရွိမည့္ကာယ စြမ္းရည္၊ ဥာဏစြမ္းရည္အေပၚ၌ သက္ေရာက္မႈရွိပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ တစ္ခု၏ အနာဂတ္လူသားအ ရင္းအျမစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ Human Resource Development အေပၚ၌ ပါ သက္ေရာက္မႈရွိပါမည္။
အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ၏ လကၡဏာတစ္ခု သို႔မဟုတ္ ကေလးငယ္ မ်ား ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့နည္းေနျခင္း
ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတို႔တြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ ေသာေရာဂါကိုခံစားရေလ့ရွိသည္မွာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သည္ ၂ဝဝ၂ ခုေလာက္က အာဟာ ရျဖည့္တင္းေရး NGO တစ္ခု၏ အာဟာရျဖည့္တင္းေရး စီမံကိန္းတစ္ခုတြင္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း ညႇိႏိႈင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္ ၂ ခုတြင္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ကေလးမ်ား ၏ အာဟာရျပည့္ဝမႈ အေျခအေနကို သုေတသနစစ္တမ္း Survey ေကာက္ယူခဲ့ဖူး၏။ Survey Design
ကို ေရးဆြဲခဲ့ပါသည္။ ထိုအခါ ကေလးအခ်ိဳ႕သည္ အသက္အရြယ္ အရ ၄င္းတို႔ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ထက္ ေလ်ာ့နည္းေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အရပ္ စကားႏွင့္ဆိုရလွ်င္ ကေလးအခ်ိဳ႕ (အားလံုးကို မဆိုလို)သည္ လိုတာထက္ပို၍ ပိန္ၾကသည္။
သုေတသန စစ္တမ္းဒီဇိုင္းကိုေရး ဆြဲခဲ့စဥ္က ကြၽန္ေတာ္၏ အမွား မ်ားႏွင့္ အားနည္းခ်က္မ်ား
ကြၽန္ေတာ္သည္ မူလက ဆရာဝန္တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့၍ က်န္းမာေရးအျမင္သာရွိခဲ့၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ Survey Design ေရးဆြဲ ရာတြင္ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္က သာ ၾကည့္၍ ေရးဆြဲခဲ့မိ၍ ၄င္းစစ္တမ္းကို ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ ရရွိေသာ သတင္းအခ်ိဳ႕မွာ ကေလးသူ ငယ္အခ်ိဳ႕ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့ နည္းေၾကာင္း၊ မိဘတို႔၏ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတအားနည္းခ်က္မ်ား၊ ဥပမာ ကေလးကို အသားငါးေကြၽးေသာ္ သန္ေကာင္ေရာဂါထမည္ဟု တစ္လြဲယံုၾကည္၍ ကေလးကို အသားငါးမေကြၽး ျခင္းစေသာ စ႐ိုက္မ်ားကို သိခဲ့ရပါ၏။
သို႔ေသာ ္Questionnaries Development ေခၚ စစ္တမ္းေမးခြန္းမ်ား တည္ေဆာက္ရာတြင္ ေက်းလက္ေဒသလူဦးေရ၏ ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္သည္ တစ္ေန႔ ဝင္ေငြတစ္ေဒၚလာေအာက္ထက္ နည္းေသာေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနရ ေၾကာင္းကို သိေအာင္လုပ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့၏။ ေနာင္အခါမွသာ ဂ်ာနယ္တို႔တြင္ စီးပြားေရး ေဆာင္းပါးမ်ား ဖတ္ရင္းႏွင့္ စီးပြားေရးအျမင္ေလး ရလာေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ကိုယ္ သိလာရပါသည္။ ထို႔ျပင္ ေဒသခံ လူထု၏ Financial Management Quality ေခၚ ေငြေရးေၾကး ေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ အရည္အေသြးကို ဆန္းစစ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့၏။
ဥပမာ တစ္ေန႔ဝင္ေငြ က်ပ္ ၁၅ဝဝ ေလာက္ရပါက ခ်ဲထိုးတာက ဘယ္ေလာက္ဖိုး၊ ႏွစ္လံုးထီထိုးတာက ဘယ္ေလာက္၊ ကြမ္းစားတာက ဘယ္ေလာက္၊ ေဆးလိပ္ ေသာက္တာ ဘယ္ေလာက္၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီး အရက္ေသာက္တာ ဘယ္ေလာက္စသည္ျဖင့္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမႈ သဏၭာန္ကို စစ္တမ္းေကာက္ရန္၊ ဒီဇိုင္းဆြဲရန္ ပ်က္ကြက္ ခဲ့၏။ စစ္တမ္းေခၚ ေဗြေဆာ္ဦးအဆင့္မွာ အားနည္း၍ Activity ေခၚ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌လည္း အားနည္းသြားပါ သည္။ ထိုစဥ္ ကြၽန္ေတာ္သည္ Project Design ကို ေရးဆြဲခဲ့ရာ စစ္တမ္း (Survey) ကိုၾကည့္ၿပီး ေရးဆြဲတာျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ Project Action Plan ေခၚ လုပ္ငန္းစဥ္၌ အာဟာရေကြၽးေမြးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ က်န္းမာေရးပညာေပး သင္တန္းမ်ား၊ Health Education Trainings မ်ားသာ ပါဝင္ခဲ့ပါ၏။ တကယ္ဆိုရင္ ခ်ဲမထိုးသင့္ေၾကာင္း၊ ေဆးလိပ္ဖိုး ကုန္မည့္အစား မိမိသားသမီးကို အာဟာရဝယ္ေကြၽးလွ်င္ ဘယ္ ေလာက္အက်ိဳးရွိမည္။ အရက္ဖိုး၊ ကြမ္းဖိုးစသည္ျဖင့္ ေလလြင့္ေသာ ေငြရယ္လို႔မရွိေစရန္ Finance Management ဆိုတာကဘယ္လို။ Family Level Budget Allocation မိသားစုအဆင့္၌ ဘတ္ဂ်က္ခြဲတမ္း ခ်ထားေရးစတာေတြကို အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ Workshop လုပ္ ရန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါသည္။
ဆင္းရဲသားခ်င္းအတူတူ အာ ဟာရမခ်ိဳ႕တဲ့ေသာအိမ္ေထာင္စု မ်ားဆိုတာဘာလဲ
ဥပမာအားျဖင့္ ရြာတစ္ရြာတြင္ လယ္မရွိ၊ ယာမရွိ သူရင္းငွားလုပ္ရေသာ ဆင္းရဲသား အိမ္ေျခ ၅ဝ ေလာက္ရွိသည္ဆိုပါစို႔။ ထိုအခါ ၄င္းတို႔အနက္ အိမ္ေျခ ၄၈ အိမ္ ေလာက္က ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ ရွိသင့္ ရွိထိုက္ေသာ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ထက္ ေလ်ာ့နည္းေနသည္ ဆိုပါစို႔။ သို႔ေသာ္ ထူးဆန္းသည္ ကေတာ့ အိမ္ေျခ ၅ ခုေလာက္က သူရင္းငွားတို႔၏ ကေလးငယ္ေတြ ကေတာ့ ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အိမ္ ေထာင္စုမွာ ဥပမာအားျဖင့္ ငါးရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းစသျဖင့္ ရွိႏိုင္ပါ၏။ ထိုကဲ့သို႔ အိမ္ေထာင္စုမ်ားကို ရွာတတ္ေဖြတတ္ေအာင္ ႏိုင္ငံျခားသားအႀကံေပးအရာရွိမ်ာ
မ်ားက နည္းလမ္းျပေပး၍ ေက်းဇူးတင္စရာ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အိမ္ ေထာင္စုမ်ားကို အေကာင္းဘက္သို႔ ယိမ္းေသာအုပ္စု Positive Deviance
အုပ္စု (PD) ဟု ေခၚပါ၏။
၄င္း Positive Deviance အုပ္စုမ်ားကိုေလ့လာျခင္း(သို႔
၄င္းအိမ္ေထာင္စုမ်ားကို ေလ့ လာျခင္း PDIလုပ္ပါက ၄င္းတို႕သည္ နည္းနည္းႏွင့္ က်ဲက်ဲဝိုင္းတတ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏။ ဥပမာ ထမင္းရည္ဆိုရင္ သြန္မပစ္ေတာ့ဘဲ ဆား ခပ္၍ ဟင္းခ်ိဳအျဖစ္လုပ္လိုက္ေတာ့ ၏။ အမဲသားတစ္ဆယ္သားသည္ ပင္လယ္ငါးသံုးဆယ္သားႏွင့္ တန္ဖိုးခ်င္းတူပါက အမဲသားမဝယ္ဘဲ ပင္လယ္ငါးခုတ္ သားဝယ္ၿပီး ဝဝလင္ လင္စားၾက၏။ မုန္ညင္းတစ္စီးႏွင့္ ကန္စြန္းရြက္တစ္စီးသည္ အာဟာရတန္ဖိုးခ်င္း တူမည္ဆိုပါက ေစ်းသက္သာေသာ ကန္စြန္းရြက္သာ ဝယ္ စား၏။ သူတို႔၏ လုပ္ပံုမွာ ေစ်း သက္သာၿပီး အရည္အေသြးမနိမ့္ ေသာ အစားအစာမ်ားကို စားႏိုင္ ၏။ ထိုသို႔စားႏိုင္ရန္ က်န္းမာေရး မွဴး၊ သားဖြားဆရာမတို႔၏ အႀကံ ဥာဏ္ကို ယူသည္။ ထိုအခါ ဆင္း ရဲျခင္း (ဝင္ေငြနည္းျခင္း)သည္ သူ တို႔ကို မထိခိုက္ပါ။ ဏီ အုပ္စုမွ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတို႔သည္ လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ကို က်ပ္ ၃ဝဝ ေပးၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ေလ့မရွိ။ မိမိအိမ္မွာပဲ ထန္းလ်က္ ၄ ခဲ ေလာက္နဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္အိုးႏွင့္ ျမည္းလိုက္ၾကသည္ဟု ဆိုပါ၏။
ေငြေရးေၾကးေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈ အတတ္ပညာ ရွိသင့္ေသာလူလတ္ တန္းစားဆိုသည္မွာ
လူလတ္တန္းစားဆိုတာကလည္း ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္လွ်င္ အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရွိပါ၏။ စကားတစ္ခြန္း ေျပာ႐ံုျဖင့္ေငြသိန္း၇ဝဝေလာက္ ရၾကသူမ်ားရွိပါသည္။ ဥပမာ သိန္းေသာင္းဂဏန္းမ်ားအေရာင္း
ကြၽန္ေတာ္သည္ တစ္ေန႔သ၌ နံနက္စာကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ခု၌ စားစဥ္ ကြၽန္ေတာ္စားေနက် နန္းႀကီးသုတ္တစ္ပြဲသည္ က်ပ္ ၇ဝဝ မွ က်ပ္ ၉ဝဝ သို႔ ေစ်းတက္ သြားပါ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ မိမိအိမ္မွာပဲ နန္းႀကီးသုတ္လုပ္ခိုင္း ရာေငြ ၉ဝဝေလာက္ကုန္လွ်င္ သံုး ပြဲစာေလာက္ရပါသည္။ လက္ဖက္ ရည္တစ္ခြက္ က်ပ္ ၃ဝဝ ေပးမည့္အစား မိမိအိမ္၌ ေကာ္ဖီမစ္ေဖ်ာ္ ေသာက္ရာ က်ပ္ ၃ဝဝ ကုန္လွ်င္ သံုးခြက္ရပါေတာ့သည္။
ေခြၽတာရမယ္ဆိုတဲ့အသိက ဘယ္သူေပးတာလဲ
တစ္ခါတုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေက်းရြာတစ္ခု၌ ေနထိုင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္း ဖြင့္ေနပါ၏။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဆးခန္း၌ ယင္လံုအိမ္သာတစ္ခု ေဆာက္ရာ အိမ္သာက်င္းတူးရန္ အလုပ္သမား ရွာရ၏။ ထိုစဥ္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ရြာသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ဒီလိုေျပာ၏။
”ဦးဦး ဆရာဝန္ႀကီး၊ကြၽန္ေတာ္ အိမ္သာက်င္းတူးပါရေစ”
”မင္းအသက္ဘယ္ေလာက္ လဲ”
”၁၅ ႏွစ္ပါ ဆရာဝန္ႀကီး”
”မင္းကို အိမ္သာက်င္းတူးခိုင္းရင္ ကေလးအလုပ္သမားကို ခိုင္းသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့”
”ကေလးေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မွာပါ ဆရာဝန္ႀကီး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူေဌးသားမဟုတ္လို႔ပါ။ဆင္းရဲသား ျဖစ္ေနလို႔ပါ”
”ဟိုက္”
သူ၏ ဒႆနကို အံ့ၾသသြားေသာကြၽန္ေတာ္၏ အာေမဋိတ္သံ ျဖစ္၏။ သို႔ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ ကို ေလးစားသြားၿပီး အိမ္သာက်င္း တူးရန္ အလုပ္ေပးလိုက္၏။ ကေလး ျဖစ္၍ မေတာ္တဆမျဖစ္ရန္ သူအိမ္သာက်င္းတူးေသာ ေဘးမွာ နံနက္ခင္းတစ္ခုလံုး ထိုင္ေစာင့္ခဲ့ရ၏။ အမွန္မွာ လူႀကီးကိုခိုင္းလွ်င္ အိမ္သာက်င္းတစ္ခုသည္ ၁ဝ ေပ ေလာက္ နက္ရမွာျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႕ကို ခါးလယ္ေလာက္ပဲ တူးခိုင္းၿပီး လူႀကီး အလုပ္သမားကို ေပးေသာ ပမာဏအတိုင္းေပးခဲ့ရ၏။ သူက မယူ။ အိမ္သာက်င္းကို နက္နက္တူးခြင့္မရ၍ ပိုက္ဆံေလွ်ာ့ေပးပါေျပာေသာ္လည္း သူ႕ကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနႏွင့္ လူႀကီးကို ေပးသည့္ႏႈန္းျဖင့္ေပးခဲ့ရပါ၏။ သူ႕ ဒႆနကို အတုယူ၍ ကြၽန္ ေတာ္က ေခြၽတာ၏။ အခ်ိဳ႕က ဘာ ေၾကာင့္ ေခြၽတာရတာလဲေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ေျဖတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာဝန္ (MBBS) ျဖစ္ေသာ္လည္းMBBS (UK) (G20) မဟုတ္။MBBS (Myanmar) (ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံ) ျဖစ္ပါ ၏။UK က ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ အေမရိကန္ကို ကမၻာလွည့္အျဖစ္သြားၿပီး ပင္လယ္ကမ္းမွာ အပန္း ေျဖတာမ်ိဳးလုပ္၍ မရပါ။ ကြၽန္ေတာ္ က အင္းလ်ားကန္ေစာင္းကိုသြား၍ အပန္းေျဖပါသည္။ အဲဒါက မိမိဘဝ ကို မိမိနားလည္ျခင္းဆိုတဲ့ ဒႆန ျဖစ္ပါသည္။ ဒီေတာ့ ဒႆနက ဒီ လိုပါ။ ‘ဆင္းရဲသားဆိုတာ ဘဝကို နားလည္ရမယ္’ ဟု ဆိုခ်င္ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈျပႆနာ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္ျခင္းျပႆ
အသိဥာဏ္ဟူေသာ ေတာင္ ကုန္းေပၚ၌ ထိုင္ေနသူသည္ ဆူနာမီ ဟူေသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို ေၾကာက္ စရာမလိုဟု ဆိုခ်င္ပါေၾကာင္း …
ေဒါက္တာထြန္း၀င္း
No comments:
Post a Comment