သရဲတစ္ေကာင္ တေစၦအေျခာက္ခံရျခင္း .........
လြန္ခဲ႔တဲ႔နွစ္အခ်ိဳ႕ ၊ ဒီလိုုအေျခအေနပါပဲ၊ ရာသီဥတုုကေအးစက္ေနတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀က မေသခ်ာမူေတြနဲ႔ ေ၀၀ါးေနတယ္၊ ရႈပ္ေထြးမူေတြနဲ႔ ေတြေ၀ေနတယ္၊ ျဖစ္သင္႔တာေတြၾကားမွာ ၀န္ပိေနတယ္၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြမရိွေတာ႔ေလာက္ေအာင္ကိုု မျဖစ္ခ်င္တာေတြပဲ ဆက္တိုုက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘ၀ရဲ႕ ရိုုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ထံုုေပေပေတြေ၀ေနခဲ႔တယ္၊ မေရႊ႕ ခ်င္ေတာ႔ဘူး၊ မေရႊ႕ ခဲ႔ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ ေမွာင္ေနခဲ႔တယ္။
ေမွာင္လြန္းတဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ထဲ အလင္းေတြကိုုသယ္ေဆာင္လာေပးတာ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းပါ။ ခါးသီးမူေတြနဲ႔ ဆြံ႔အေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔နွတ္ခမ္းေတြကိုု ျပံဳးေစခဲ႔တဲ႔သူ၊ မြမ္းက်ပ္ေနတဲ႔နွလံုုးသားေလးကိုု လက္ခံေပးမူေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ေစသူ၊ ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ တိုုက္ခိုုက္မႈေအာက္မွာ ရံူးနိမ္႔မူေတြကိုု ပညာဥာဏ္နဲ႔ျပန္တံုု႔ျပန္ဖိုု႔ လမ္းေတြျပခဲ႔သူ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေပါ႔၊ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကိုု အမ်ားၾကီးေျပာင္းေပးခဲ႔တယ္။
ဒီဇင္ဘာအလြန္ညတစ္ခ်ိဳ႕ မွာကၽြန္ေတာ္တိုု႔ အရက္ေသာက္ျဖစ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မ်ိဳသိပ္မႈေတြနဲ႔ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲေသာက္ေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ ေပါ႔ပါးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔။ ဒီလိုုပဲစကားေတြ ခြန္းစခြန္းစေလးေတြ ေျပာေနရင္း မထင္မွတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာ အေၾကာက္အရြံ႕ ဆံုုးကိစၥကိုု သူငယ္ခ်င္းက ထုုတ္ေျပာတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္အေၾကာက္ဆံုုး စကားလံုုးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုုေခ်ာင္ပိတ္ရိုုက္တယ္။ မခံနိုုင္တဲ႔အဆံုုးကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မ်က္နွာကိုု လက္ျပန္ရိုုက္ထည္႔လိုုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေလထဲေျမာက္တက္သြားတာ သူ႔မ်က္နွာကိုုထိသြားျပီး သူမ်က္နွာလည္ထြက္သြားတာေတြ အကုုန္သိေနခဲ႔တယ္။ သူ႔ကိုုကၽြန္ေတာ္ရိုုက္ရိုုက္မိျပီးခ်င္းသိလိုုက္ရတာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာ အမွားဆံုုးအလုုပ္ကိုု က်ဴးလြန္မိျပီဆိုုတာပါပဲ။
ခ်က္ခ်င္းဆိုုသလိုု ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္မိတယ္၊ အံ႔ၾသရတာက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လိႈက္လွဲေႏြးေထြးတဲ႔ ခြင္႔လြတ္မူပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ျပန္ဆက္ေသာက္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀မွာ ေမတၱာကိုုေရွ႕ ထားတတ္ဖိုု႔ အသိေလးအျမဲရိွေစတဲ႔ စကားကိုု သူေျပာတယ္။
ကိုုေအာင္ကစိတ္ၾကီးလြန္းေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႔စကားေတြကိုု ဘယ္ေလာက္ထိေဒါသထြက္မလည္းဆိုုတာ၊ ေဒါသအေလ်ာက္ တံုု႔ျပန္မလည္းဆိုုတာ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင္႔ထားျပီးသားပါတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာက ကိုုေအာင္ခ်စ္တဲ႔သူေတြနဲ႔ ကိုုေအာင္ရဲ႕ ေဒါသ ဘယ္ဟာကိုုေရႊးမလည္းဆိုုတာပါပဲတဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စကားၾကားလိုုက္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္႔လက္က ဘယ္အရာကိုုရိုုက္ႏွက္ခဲ႔လည္းဆိုုတာ နားလည္ရတာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္အထင္ၾကီးလြန္းတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုုကၽြန္ေတာ္ ထပ္ျပီးေတာင္းပန္မူေတြ မလုုပ္ေတာ႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကတိေလးတစ္ခုုပဲ ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုုးထားတဲ႔ ေမတၱာတရားကုုိ အရာအားလံုုးရဲ႕ ေရွ႕ မွာထားတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတတ္ဖိုု႔။
ျပီးခဲ႔တဲ႔ရက္က ကၽြန္ေတာ္ထားရိွတဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ျဖစ္သင္႔ျခင္းမျဖစ္သင္႔ျခင္း စံတန္ဖိုုးအၾကား ေရြးခ်ယ္ရမယ္႔ အေျခေနကိုုကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရိွခဲ႔ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ရက္နွစ္အတြင္း ဆံုုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုုခုုကိုု ခ်ရေတာ႔မယ္.......
သူငယ္ခ်င္းကိုုလြမ္းတယ္ဗ်ာ။
အလြမ္းမိုုးခဲ႔ဆံုုးသူငယ္ခ်င္းသိုု႔ .........
~AMM~
GREENHILL
0 comments:
Post a Comment