●ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ တိတ္တဆိတ္ ေၾကကဲြမ်က္ရည္၊ ျမန္မာ့ေႏြဦးႏွင့္ ျမန္မာ့ေမာ္ဒယ္လ္●
Hmuu Zaw
● တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲမ်က္ရည္ ●
တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္၏ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေၾကာင့္ သင္းကြဲအထီးက်န္ စိတ္ခံစားမႈမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္ ခဲ့ရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္ေနရ သည့္အေၾကာင္း၊ အၿမဲတမ္းလိုလိုပင္ အထီးက်န္ေန ခဲ့ရေသာ ဘဝတြင္ မိတ္ေဆြစစ္၊ မိတ္ေဆြမွန္မ်ား လိုလားေတာင့္တၿပီး ရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ဦးတေလပင္ ေတြ႔ရွိရန္ ခက္ခဲေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ခဲ့သည္။
"ခင္ဗ်ားဒီေလာက္ ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိဘူး ေျပာရတာလဲ" (ဆာေဒၚမန္စမစ္)
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီလို (ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္) ျဖစ္လာဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္သာ လုပ္ခဲ့တာပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရဖို႔ ႀကဳိးပမ္းတယ္ ဆိုတာလည္း ဘယ္ေလာက္အထိ အထီးက်န္မယ္ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လုံးဝ မေတြးခဲ့ဘူး" (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထိုသို႔ ေျဖၾကားလ်က္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ခဲ့ရွာသည္)
ဆာေဒၚမန္စမစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ႏွစ္သိမ့္ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကဳိးစားခဲ့ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လက္မခံခဲ့။
"ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ သူရဲေကာင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သက္ဆိုးရွည္ၾကသလဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ သိပ္မၾကာႏိုင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔မွာ ရန္သူေတြ သိပ္မ်ားတယ္" (ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စိတ္နာၾကည္းစြာ ေျပာၾကားသံ)
"ဒီႏိုင္ငံမွာ သူရဲေကာင္းေတြ သက္ဆိုးရွည္ႏိုင္ရင္ လြန္ေရာ ကြၽံေရာ သုံးႏွစ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ဆုံး ၁၈ လထက္ ပိုၿပီး မေနရေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တယ္"
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ဝန္းမွ စီးက်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္စက္မ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ဟူေသာ ေဟာကိန္းကို ေၾကာက္ရြံ႕ တုန္လႈပ္ျခင္းေၾကာင့္ စီးက်ခဲ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ေပ။ စိတ္ထဲရွိသမွ် အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မျခြင္းမခ်န္ ဖြင့္ဟတိုင္ပင္ႏိုင္ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေတြ႔ရွိခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ မခ်ိတင္ကဲ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းၿပီး က်ခဲ့ေသာမ်က္ရည္ပင္ ျဖစ္သည္။
[ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း၊ ဒုတိယတြဲမွ]
● ေခတ္ၿပိဳင္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္း ●
ဖ.ဆ.ပ.လ အလံေတာ္ေအာက္ဝယ္ တညီတညြတ္တည္း ရပ္တည္ခဲ့ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေခတ္ၿပဳိင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံးသည္ ထိုေခတ္ထိုအခါက ထက္ျမက္ထူးခြၽန္ ခဲ့ၾကသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကဳိးပမ္းမႈအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ စစ္ေရး သေဘာတရားအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္ သူတင္ကိုယ္တင္ ျငင္းခုံေဆြးေႏြးႏိုင္ ခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုထိုေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကားတြင္ မည္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မ်က္ရည္ စီးက်ေစခဲ့ပါသနည္း။ ပုဂၢဳိလ္ေရး ကဲေသာ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္လည္း ပုဂၢဳိလ္ေရးကို အေျချပဳေသာ အကြဲအၿပဲမ်ား၊ အတိုက္အခိုက္မ်ား ဖုံးလႊမ္းခဲ့သည္။ ဖဆပလသည္ တစ္ခုတည္းေသာ အမ်ဳိးသားေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းႀကီး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အက္ေၾကာင္း ထင္ကာ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖုံဖုံေသာ ႏိုင္ငံေရး လက္ခေမာင္းခတ္သံ တို႔အၾကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ရာ၌ ေနာက္ေက်ာဓားႏွင့္ ထိုးသူမ်ားကိုေရာ၊ ေရွ႕တည့္တည့္မွ ေျခထိုးသူမ်ား ကိုေရာ ရင္ႏွင့္မဆံ့ေအာင္ နင့္နင့္သီးသီး ရင္နာခဲ့ရေပမည္။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ အတၱႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားတိုက္ပြဲ မ်ားအၾကား ေၾကြလြင့္ခဲ့ရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူ ထားရစ္ခဲ့သည့္ လြတ္လပ္စ ႏိုင္ငံသစ္၌ ေသြးေခ်ာင္းစီး တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္ကို ျမင္ေတြ႔မသြားႏိုင္ ခဲ့သည္မွာ ကံေကာင္းေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး နိဒါန္းသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဓေလ့ကို ကိုယ္စားျပဳေနသည္ ဟု ဆိုခဲ့ပါလွ်င္ အဆိုပါ ဓေလ့ေဟာင္းကို အၿပီးတိုင္ ျပည္ဖုံးကားခ်၍ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအတြက္ ဘုံအက်ဳိးစီးပြားကို အမွန္တကယ္ ဦးတည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရန္ လိုအပ္ေပမည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ရပ္လုံးကို ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၾကရာဝယ္ ကြၽံနစ္ခဲ့ရေသာ ျပည္တြင္းစစ္ႏြံ အတြင္းမွ အျမန္ဆုံး ဆြဲထုတ္ႏိုင္ၾကရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထိုးႏွက္မႈမ်ား၊ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးတင္းမာမႈ မ်ားျဖင့္ အဆိုးေက်ာ့ သံသရာကို စိတ္နာ၊ ရင္နာစြာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ခဲ့ရရွာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အျဖစ္သနစ္သည္ ယေန႔အခ်ိန္ အထိတိုင္လည္း သံသရာစက္ဝန္း လည္ပတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနပါ သလား ဟူသည္ကို ယေန႔ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံး ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ရေပမည္။
ျမန္မာ့ေႏြဦး ေလွ်ာက္လွမ္းလိုေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္ မည္သို႔ေသာစနစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာ့ေႏြဦးမွ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသည္ မည္သို႔ေသာဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ျဖစ္သည္ကို ယေန႔လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။
ေနာင္လာမည့္ ရာစုႏွစ္ဝက္ အခ်ိန္ကာလသို႔ ေရာက္ရွိေသာ္ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ ပါဝါဗဟိုခ်က္ မ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကမည့္ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယ၊ အာဆီယံ ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား ျမန္မာ့ေႏြဦး မည္သည့္ အဆင့္အတန္း ေရာက္ေနသည္၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ား မည္သည့္အဆင့္အတန္း ေရာက္ေနၿပီ စသည္တို႔ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကရ ေပလိမ့္မည္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သူရဦးေရႊမန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ် ား
စသည့္ ယေန႔ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေခတ္အလြန္ ေနာင္လာမည့္
ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ တြင္ ျမန္မာ့ေႏြဦး အာရွတြင္ ေရႊထီးေဆာင္းေနမည္လား၊ အကြဲအၿပဲ
သံသရာႏွင့္ ျပည္တြင္း စစ္ႏြံအတြင္း သက္ဆင္းေနဆဲလား ဟူသည္ကို
ယေန႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ လက္ဆင့္ကမ္းေပးမႈက အဆုံးအျဖတ္ ေပးမည္သာျဖစ္သည္။ သမၼတ
အိမ္ေတာ္တြင္ မည္သူတက္တက္၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ထိုင္ခုံတြင္ မည္သူဝင္ထိုင္ထိုင္၊
ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကို မည္သူတို႔ ဦးေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသား
ျပည္နယ္မ်ားတြင္ မည္သူတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ခိုင္မာေသာ ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္မႈမ်ား ရရွိေနေရး အတြက္
အရပ္ရပ္နယ္ပယ္စုံ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား မည္မွ်ခိုင္မာေအာင္ စြမ္းေဆာင္
ႏိုင္ခဲ့သည္ ဟူေသာ အခ်က္က အဓိကျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ရွင္းေအာင္ဆိုရလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးမွ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးသို႔ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
● ျမန္မာ့ေႏြဦး ျမန္မာ့ေမာ္ဒယ္လ္●
အေရွ႕ဘက္အရပ္သို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡ၊ ကေမၻာဒီယား ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡ၊ အေနာက္ဘက္ အရပ္သို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ အီဂ်စ္ေႏြဦး၏ အဆိုးဝကၤပါ၊ အာရပ္ေႏြဦး၏ ဧကန္မဲ့မႈမ်ား စသည္တို႔ကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ေႏြဦး ေရွ႕သို႔ဆက္၍ ေလွ်ာက္လွမ္းရာတြင္ အခ်ဳိ႕ကလည္း အိႏၵိယေမာ္ဒယ္လ္ကို လိုက္၍ ပါလီမန္စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား သြတ္သြင္းႏိုင္ရန္ ႀကဳိးပမ္း ၾကကုန္ သည္လည္း ေတြ႔ရွိရပါ၏။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး အေနႏွင့္ အေျခခံဥပေဒအရ အနီးစပ္ဆုံး ဆင္တူေသာ အေမရိကန္ ေမာ္ဒယ္ကို ရည္ညႊန္းလ်က္ Reality ကို အေျချပဳေသာ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို ေရွး႐ႈေန သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။ ဒီမိုကေရစီသို႔ ခ်ီရာလမ္းဝယ္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ၊ မ႑ိဳင္ႀကီး သံုးရပ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ၊ ပါလီမန္ တစ္ဝက္-သမၼတ စနစ္တစ္ဝက္ ဒီမိုကေရစီ၊ အေရာအေႏွာ ပုံစံဒီမိုကေရစီ စသည္အားျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံ ရွိၾကရာ၌ ျမန္မာ့ေႏြဦး မည္သည့္ ဒီမိုကေရစီသို႔ ဦးတည္ ၾကမည္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ Government Shutdown ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အီးယူ၏ စီးပြားေရးေဒါက္တိုင္ႀကီး ျဖစ္ေသာ ဂ်ာမနီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က မ႑ိဳင္ႀကီးသုံးရပ္ ခြဲထားေသာ္လည္း ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ မညီမွ်မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ခ်က္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ဂ်ာမနီေမာ္ဒယ္လ္ကို ျပန္လည္ ေလ့လာသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ က်င့္သုံးေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဒီမိုကေရစီကို အီလစ္အလႊာ ေတာ္လွန္ေရးျဖင့္ တြန္းလွန္ ဖယ္ရွားေန သည္ကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားရေပမည္။ တစ္ဖန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနႏွင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီကို လက္ေတြ႔က်င့္သုံး ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ခဲမွန္ဖူးသည့္ စာသူငယ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္သို႔ ေျပာင္းလဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေနသည္။ မိမိတို႔ထက္ အရင္ သြားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာ အင္ဒိုနီးရွား ဒီမိုကေရစီ၊ ဘရာဇီး ဒီမိုကေရစီ၊ ေတာင္အာဖရိက ဒီမိုကေရစီ တို႔ကိုလည္း သင္ခန္းစာ ယူၾကရေပမည္။
အေမရိကန္ကဲ႔သို႔ Government Shutdown မျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ပါဝင္ၿပီးျဖစ္သည့္ အေျခခံဥပေဒတြင္ အားသာခ်က္မ်ား ရွိေနႏိုင္သလို အားနည္းခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနမည္မွာ ေသခ်ာေနသည္။ အေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ား၏ အရပ္ဘက္ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား အားေကာင္း ခိုင္မာျခင္း မရွိေသးသည့္ အတြက္ လက္ရွိ Key Player မ်ားက တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကဳိးစားအားထုတ္ ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ၾကရာတြင္ မိမိအထိုင္ လက္ရွိတည္ေနရာကို ဗဟိုျပဳ၍ သုံးသပ္မည္ ဆိုပါက ေနာင္လာေနာက္သား မ်ားအတြက္ ခိုင္မာေသာ အေျခခံဥပေဒကို ထားရစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေစလိုလွ်င္ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ပတ္လည္ေအာင္ ဖန္တီးၾကရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သလို သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အမွန္တကယ္ ခိုင္မာေစလိုလွ်င္ သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေအာင္ စဥ္းစားသုံးသပ္ ၾကရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေသာ အေမရိကန္ ဒီမိုကေရစီတြင္ မ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ သာမက အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ သုေတသန ႏွင့္ Think Tank အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မီဒီယာႏွင့္ သီးျခား အင္စတီက်ဳမ်ားက အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းေရး ယႏၲရားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ပုံေဖာ္ ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ ႏွင့္တူေသာ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရန္ အင္စတီက်ဴးရွင္း မ်ားျဖင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်မွတ္ခဲ့ရမည္ ျဖစ္သည္။
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပဋိညာဥ္ လိုအပ္ခ်က္ အေရးႀကီးပုံကို ေထာက္ျပၾကရာ၌ အေျခခံဥပေဒ၌ ပါဝင္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမႈမ်ား ကာကြယ္ထားမႈ စသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို အားလုံးက လက္ခံႏိုင္လွ်င္ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ပဋိညာဥ္ ထားရွိၿပီး ျဖစ္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိလာ ႏိုင္ေပမည္။
အုပ္ခ်ဳပ္သူဘက္မွ Risk and Threat မ်ားကို တြက္ခ်က္ေရးဆြဲထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားသည္ အျပန္အလွန္ လုံၿခံဳမႈစနစ္ Mutual Security System တည္ေဆာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သတိျပဳရန္ လိုအပ္ေပမည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဘက္က မဟာဗ်ဴဟာ ထြက္ေပါက္ ရွာေဖြ ဖန္တီးထားေသာ စနစ္တက် ဆုတ္ခြာေရးကို အတိုက္အခံ ဘက္က စနစ္တက် ေျဖေလွ်ာ့ေရး အျဖစ္ လက္ခံလိုက္လွ်င္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ပဋိညာဥ္ ရရွိၿပီးသေဘာသို႔ ေရာက္ရွိေစျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆိုရလွ်င္ ျမန္မာ့ေႏြဦးအတြက္ အလိုက္ဖက္ဆုံးမွာ ျမန္မာ့ေမာ္ဒယ္လ္သာ ျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယေမာ္ဒယ္လ္ မဟုတ္ႏိုင္သလို ထိုင္းေမာ္ဒယ္လ္လည္း မဟုတ္ႏိုင္ပါ။ သန္း ၆၀ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာ ျမန္မာ့ ေမာ္ဒယ္လ္သည္ သန္း ၆၀ ကို လက္ေတြ႔အမွန္တကယ္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ ခဲ့ပါလွ်င္ စံထားရမည့္ ကိုယ္ပိုင္အိပ္မက္ တစ္ခု ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။
● နိဂုံး ●
စစ္ဓေလ့ ကဲေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ စီးက်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္တို႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တစ္ဦးတည္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ျပည္တြင္း စစ္မီးလွ်ံမ်ား အၾကား သားေသလင္ကြဲ ငိုေၾကြးၾကကုန္ေသာ မ်က္ရည္ အေပါင္းတို႔လည္း ရွိခဲ့သည္။ ႏ်ဴကလီးယားစစ္ အတြင္း သက္ဆင္း က်ေရာက္ေတာ့မည့္ တတိယကမၻာ စစ္ႀကီးကို ကယ္တင္ခဲ့သူဟု ေခၚတြင္ၾကကုန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ေမြးဖြားရာ ေျမသည္ ယခုထက္တိုင္ စစ္မီးမ်ား မၿငိမ္းႏိုင္ေသးပါ။ ယခုအခ်ိန္အထိ ၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးႏွင့္ ေဝးရာအရပ္ တို႔တြင္ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ နယက အစိုးရဟု သိရွိေနၾကေသးသူမ်ား ရွိေနၾက ပါေသးသည္။ ပဋိပကၡ ယမ္းေငြ႕မ်ား အၾကား အသက္ေဘးလြတ္ေအာင္ ပုန္းေရွာင္ ေျပးလႊားေနၾကရေသာ တိုင္းရင္းသား မ်ားမွာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ Refugee Camp ၁၁ ခုတြင္ သုံးသိန္းခြဲ၊ IDP အျဖစ္ ေလးသိန္းခြဲ အေျမာက္အျမား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
လက္ရွိ ျငင္းခုံေနၾကေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၌ “စစ္ေဘာင္ဖယ္ရွားေရး” ႏွင့္ “စစ္ေဘာင္ခ်ဳံ႕ေရး” ဘယ္သင္းက အရင္ ျဖစ္သင့္ သည္ကိုလည္း သန္း ၆၀ မ်က္ႏွာျဖင့္ ဆင္ျခင္ၾကရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သလို ျပည္သူ သန္း ၆၀ အေနႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး အသီးအပြင့္မ်ားကို ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ခူးဆြတ္စားသုံးသင့္သည္ ဟူေသာ အေတြးအေခၚ တို႔ကိုလည္း ဖယ္ရွားသင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္ေရးႏွင့္ သူစိမ္းျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနေသာ ဤျမန္မာ့ေျမ၊ ဤျပည္သူတို႔ အေနႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ ေရွ႕တြင္ တိတ္တဆိတ္ ေၾကကြဲမ်က္ရည္ စီးက်ေစခဲ့ေသာ ပုဂၢလႏွင့္ အတၱကို အရင္းျပဳေသာ ႏိုင္ငံေရးဓေလ့ေဟာင္း ေၾကာင့္ ႏြံနစ္ခဲ့ရျခင္းမွ ကင္းေဝးရန္ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ “ျပည္သူမ်ား ညီညြတ္ၾကပါ” ဟူ၍ ႏိုင္ငံေရးသမား တို႔ႏႈတ္မွ တဖြဖြ ႐ြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ၾကကုန္ေသာ “အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး” အတြက္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ စံနမူနာျပ ညီညြတ္ၾကရန္ အခ်ိန္တန္ ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ စစ္ျခင္း-မစစ္ျခင္းထက္ သန္း ၆၀ ထမင္းနပ္မွန္ၿပီး တိုးတက္ေရးသည္သာ အဓိက ျဖစ္ပါေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုး တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
● တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲမ်က္ရည္ ●
တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္၏ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေၾကာင့္ သင္းကြဲအထီးက်န္ စိတ္ခံစားမႈမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္ ခဲ့ရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္ေနရ သည့္အေၾကာင္း၊ အၿမဲတမ္းလိုလိုပင္ အထီးက်န္ေန ခဲ့ရေသာ ဘဝတြင္ မိတ္ေဆြစစ္၊ မိတ္ေဆြမွန္မ်ား လိုလားေတာင့္တၿပီး ရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ဦးတေလပင္ ေတြ႔ရွိရန္ ခက္ခဲေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ခဲ့သည္။
"ခင္ဗ်ားဒီေလာက္ ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိဘူး ေျပာရတာလဲ" (ဆာေဒၚမန္စမစ္)
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီလို (ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္) ျဖစ္လာဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္သာ လုပ္ခဲ့တာပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရဖို႔ ႀကဳိးပမ္းတယ္ ဆိုတာလည္း ဘယ္ေလာက္အထိ အထီးက်န္မယ္ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လုံးဝ မေတြးခဲ့ဘူး" (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထိုသို႔ ေျဖၾကားလ်က္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ခဲ့ရွာသည္)
ဆာေဒၚမန္စမစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ႏွစ္သိမ့္ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကဳိးစားခဲ့ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လက္မခံခဲ့။
"ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ သူရဲေကာင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သက္ဆိုးရွည္ၾကသလဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ သိပ္မၾကာႏိုင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔မွာ ရန္သူေတြ သိပ္မ်ားတယ္" (ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စိတ္နာၾကည္းစြာ ေျပာၾကားသံ)
"ဒီႏိုင္ငံမွာ သူရဲေကာင္းေတြ သက္ဆိုးရွည္ႏိုင္ရင္ လြန္ေရာ ကြၽံေရာ သုံးႏွစ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ဆုံး ၁၈ လထက္ ပိုၿပီး မေနရေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တယ္"
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ဝန္းမွ စီးက်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္စက္မ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ဟူေသာ ေဟာကိန္းကို ေၾကာက္ရြံ႕ တုန္လႈပ္ျခင္းေၾကာင့္ စီးက်ခဲ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ေပ။ စိတ္ထဲရွိသမွ် အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မျခြင္းမခ်န္ ဖြင့္ဟတိုင္ပင္ႏိုင္ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေတြ႔ရွိခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ မခ်ိတင္ကဲ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းၿပီး က်ခဲ့ေသာမ်က္ရည္ပင္ ျဖစ္သည္။
[ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း၊ ဒုတိယတြဲမွ]
● ေခတ္ၿပိဳင္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္း ●
ဖ.ဆ.ပ.လ အလံေတာ္ေအာက္ဝယ္ တညီတညြတ္တည္း ရပ္တည္ခဲ့ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေခတ္ၿပဳိင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံးသည္ ထိုေခတ္ထိုအခါက ထက္ျမက္ထူးခြၽန္ ခဲ့ၾကသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကဳိးပမ္းမႈအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ စစ္ေရး သေဘာတရားအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္ သူတင္ကိုယ္တင္ ျငင္းခုံေဆြးေႏြးႏိုင္ ခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုထိုေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကားတြင္ မည္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မ်က္ရည္ စီးက်ေစခဲ့ပါသနည္း။ ပုဂၢဳိလ္ေရး ကဲေသာ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္လည္း ပုဂၢဳိလ္ေရးကို အေျချပဳေသာ အကြဲအၿပဲမ်ား၊ အတိုက္အခိုက္မ်ား ဖုံးလႊမ္းခဲ့သည္။ ဖဆပလသည္ တစ္ခုတည္းေသာ အမ်ဳိးသားေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းႀကီး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အက္ေၾကာင္း ထင္ကာ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖုံဖုံေသာ ႏိုင္ငံေရး လက္ခေမာင္းခတ္သံ တို႔အၾကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ရာ၌ ေနာက္ေက်ာဓားႏွင့္ ထိုးသူမ်ားကိုေရာ၊ ေရွ႕တည့္တည့္မွ ေျခထိုးသူမ်ား ကိုေရာ ရင္ႏွင့္မဆံ့ေအာင္ နင့္နင့္သီးသီး ရင္နာခဲ့ရေပမည္။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ အတၱႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားတိုက္ပြဲ မ်ားအၾကား ေၾကြလြင့္ခဲ့ရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူ ထားရစ္ခဲ့သည့္ လြတ္လပ္စ ႏိုင္ငံသစ္၌ ေသြးေခ်ာင္းစီး တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္ကို ျမင္ေတြ႔မသြားႏိုင္ ခဲ့သည္မွာ ကံေကာင္းေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး နိဒါန္းသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဓေလ့ကို ကိုယ္စားျပဳေနသည္ ဟု ဆိုခဲ့ပါလွ်င္ အဆိုပါ ဓေလ့ေဟာင္းကို အၿပီးတိုင္ ျပည္ဖုံးကားခ်၍ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအတြက္ ဘုံအက်ဳိးစီးပြားကို အမွန္တကယ္ ဦးတည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရန္ လိုအပ္ေပမည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ရပ္လုံးကို ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၾကရာဝယ္ ကြၽံနစ္ခဲ့ရေသာ ျပည္တြင္းစစ္ႏြံ အတြင္းမွ အျမန္ဆုံး ဆြဲထုတ္ႏိုင္ၾကရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထိုးႏွက္မႈမ်ား၊ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးတင္းမာမႈ မ်ားျဖင့္ အဆိုးေက်ာ့ သံသရာကို စိတ္နာ၊ ရင္နာစြာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ခဲ့ရရွာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အျဖစ္သနစ္သည္ ယေန႔အခ်ိန္ အထိတိုင္လည္း သံသရာစက္ဝန္း လည္ပတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနပါ သလား ဟူသည္ကို ယေန႔ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံး ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ရေပမည္။
ျမန္မာ့ေႏြဦး ေလွ်ာက္လွမ္းလိုေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္ မည္သို႔ေသာစနစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာ့ေႏြဦးမွ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသည္ မည္သို႔ေသာဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ျဖစ္သည္ကို ယေန႔လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။
ေနာင္လာမည့္ ရာစုႏွစ္ဝက္ အခ်ိန္ကာလသို႔ ေရာက္ရွိေသာ္ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ ပါဝါဗဟိုခ်က္ မ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကမည့္ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယ၊ အာဆီယံ ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား ျမန္မာ့ေႏြဦး မည္သည့္ အဆင့္အတန္း ေရာက္ေနသည္၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ား မည္သည့္အဆင့္အတန္း ေရာက္ေနၿပီ စသည္တို႔ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကရ ေပလိမ့္မည္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သူရဦးေရႊမန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်
ရွင္းေအာင္ဆိုရလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးမွ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားကို အေျချပဳေသာ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးသို႔ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
● ျမန္မာ့ေႏြဦး ျမန္မာ့ေမာ္ဒယ္လ္●
အေရွ႕ဘက္အရပ္သို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡ၊ ကေမၻာဒီယား ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡ၊ အေနာက္ဘက္ အရပ္သို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ အီဂ်စ္ေႏြဦး၏ အဆိုးဝကၤပါ၊ အာရပ္ေႏြဦး၏ ဧကန္မဲ့မႈမ်ား စသည္တို႔ကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ေႏြဦး ေရွ႕သို႔ဆက္၍ ေလွ်ာက္လွမ္းရာတြင္ အခ်ဳိ႕ကလည္း အိႏၵိယေမာ္ဒယ္လ္ကို လိုက္၍ ပါလီမန္စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား သြတ္သြင္းႏိုင္ရန္ ႀကဳိးပမ္း ၾကကုန္ သည္လည္း ေတြ႔ရွိရပါ၏။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး အေနႏွင့္ အေျခခံဥပေဒအရ အနီးစပ္ဆုံး ဆင္တူေသာ အေမရိကန္ ေမာ္ဒယ္ကို ရည္ညႊန္းလ်က္ Reality ကို အေျချပဳေသာ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို ေရွး႐ႈေန သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။ ဒီမိုကေရစီသို႔ ခ်ီရာလမ္းဝယ္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ၊ မ႑ိဳင္ႀကီး သံုးရပ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ၊ ပါလီမန္ တစ္ဝက္-သမၼတ စနစ္တစ္ဝက္ ဒီမိုကေရစီ၊ အေရာအေႏွာ ပုံစံဒီမိုကေရစီ စသည္အားျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံ ရွိၾကရာ၌ ျမန္မာ့ေႏြဦး မည္သည့္ ဒီမိုကေရစီသို႔ ဦးတည္ ၾကမည္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ Government Shutdown ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အီးယူ၏ စီးပြားေရးေဒါက္တိုင္ႀကီး ျဖစ္ေသာ ဂ်ာမနီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က မ႑ိဳင္ႀကီးသုံးရပ္ ခြဲထားေသာ္လည္း ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ မညီမွ်မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ခ်က္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ဂ်ာမနီေမာ္ဒယ္လ္ကို ျပန္လည္ ေလ့လာသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ က်င့္သုံးေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဒီမိုကေရစီကို အီလစ္အလႊာ ေတာ္လွန္ေရးျဖင့္ တြန္းလွန္ ဖယ္ရွားေန သည္ကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားရေပမည္။ တစ္ဖန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနႏွင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီကို လက္ေတြ႔က်င့္သုံး ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ခဲမွန္ဖူးသည့္ စာသူငယ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္သို႔ ေျပာင္းလဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေနသည္။ မိမိတို႔ထက္ အရင္ သြားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာ အင္ဒိုနီးရွား ဒီမိုကေရစီ၊ ဘရာဇီး ဒီမိုကေရစီ၊ ေတာင္အာဖရိက ဒီမိုကေရစီ တို႔ကိုလည္း သင္ခန္းစာ ယူၾကရေပမည္။
အေမရိကန္ကဲ႔သို႔ Government Shutdown မျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ပါဝင္ၿပီးျဖစ္သည့္ အေျခခံဥပေဒတြင္ အားသာခ်က္မ်ား ရွိေနႏိုင္သလို အားနည္းခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနမည္မွာ ေသခ်ာေနသည္။ အေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ား၏ အရပ္ဘက္ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား အားေကာင္း ခိုင္မာျခင္း မရွိေသးသည့္ အတြက္ လက္ရွိ Key Player မ်ားက တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကဳိးစားအားထုတ္ ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ၾကရာတြင္ မိမိအထိုင္ လက္ရွိတည္ေနရာကို ဗဟိုျပဳ၍ သုံးသပ္မည္ ဆိုပါက ေနာင္လာေနာက္သား မ်ားအတြက္ ခိုင္မာေသာ အေျခခံဥပေဒကို ထားရစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေစလိုလွ်င္ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ပတ္လည္ေအာင္ ဖန္တီးၾကရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သလို သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အမွန္တကယ္ ခိုင္မာေစလိုလွ်င္ သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေအာင္ စဥ္းစားသုံးသပ္ ၾကရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေသာ အေမရိကန္ ဒီမိုကေရစီတြင္ မ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ သာမက အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ သုေတသန ႏွင့္ Think Tank အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မီဒီယာႏွင့္ သီးျခား အင္စတီက်ဳမ်ားက အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းေရး ယႏၲရားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ပုံေဖာ္ ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ ႏွင့္တူေသာ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရန္ အင္စတီက်ဴးရွင္း မ်ားျဖင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်မွတ္ခဲ့ရမည္ ျဖစ္သည္။
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပဋိညာဥ္ လိုအပ္ခ်က္ အေရးႀကီးပုံကို ေထာက္ျပၾကရာ၌ အေျခခံဥပေဒ၌ ပါဝင္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမႈမ်ား ကာကြယ္ထားမႈ စသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို အားလုံးက လက္ခံႏိုင္လွ်င္ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ပဋိညာဥ္ ထားရွိၿပီး ျဖစ္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိလာ ႏိုင္ေပမည္။
အုပ္ခ်ဳပ္သူဘက္မွ Risk and Threat မ်ားကို တြက္ခ်က္ေရးဆြဲထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားသည္ အျပန္အလွန္ လုံၿခံဳမႈစနစ္ Mutual Security System တည္ေဆာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သတိျပဳရန္ လိုအပ္ေပမည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဘက္က မဟာဗ်ဴဟာ ထြက္ေပါက္ ရွာေဖြ ဖန္တီးထားေသာ စနစ္တက် ဆုတ္ခြာေရးကို အတိုက္အခံ ဘက္က စနစ္တက် ေျဖေလွ်ာ့ေရး အျဖစ္ လက္ခံလိုက္လွ်င္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ပဋိညာဥ္ ရရွိၿပီးသေဘာသို႔ ေရာက္ရွိေစျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆိုရလွ်င္ ျမန္မာ့ေႏြဦးအတြက္ အလိုက္ဖက္ဆုံးမွာ ျမန္မာ့ေမာ္ဒယ္လ္သာ ျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယေမာ္ဒယ္လ္ မဟုတ္ႏိုင္သလို ထိုင္းေမာ္ဒယ္လ္လည္း မဟုတ္ႏိုင္ပါ။ သန္း ၆၀ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာ ျမန္မာ့ ေမာ္ဒယ္လ္သည္ သန္း ၆၀ ကို လက္ေတြ႔အမွန္တကယ္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ ခဲ့ပါလွ်င္ စံထားရမည့္ ကိုယ္ပိုင္အိပ္မက္ တစ္ခု ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။
● နိဂုံး ●
စစ္ဓေလ့ ကဲေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ စီးက်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္တို႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တစ္ဦးတည္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ျပည္တြင္း စစ္မီးလွ်ံမ်ား အၾကား သားေသလင္ကြဲ ငိုေၾကြးၾကကုန္ေသာ မ်က္ရည္ အေပါင္းတို႔လည္း ရွိခဲ့သည္။ ႏ်ဴကလီးယားစစ္ အတြင္း သက္ဆင္း က်ေရာက္ေတာ့မည့္ တတိယကမၻာ စစ္ႀကီးကို ကယ္တင္ခဲ့သူဟု ေခၚတြင္ၾကကုန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ေမြးဖြားရာ ေျမသည္ ယခုထက္တိုင္ စစ္မီးမ်ား မၿငိမ္းႏိုင္ေသးပါ။ ယခုအခ်ိန္အထိ ၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးႏွင့္ ေဝးရာအရပ္ တို႔တြင္ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ နယက အစိုးရဟု သိရွိေနၾကေသးသူမ်ား ရွိေနၾက ပါေသးသည္။ ပဋိပကၡ ယမ္းေငြ႕မ်ား အၾကား အသက္ေဘးလြတ္ေအာင္ ပုန္းေရွာင္ ေျပးလႊားေနၾကရေသာ တိုင္းရင္းသား မ်ားမွာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ Refugee Camp ၁၁ ခုတြင္ သုံးသိန္းခြဲ၊ IDP အျဖစ္ ေလးသိန္းခြဲ အေျမာက္အျမား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
လက္ရွိ ျငင္းခုံေနၾကေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၌ “စစ္ေဘာင္ဖယ္ရွားေရး” ႏွင့္ “စစ္ေဘာင္ခ်ဳံ႕ေရး” ဘယ္သင္းက အရင္ ျဖစ္သင့္ သည္ကိုလည္း သန္း ၆၀ မ်က္ႏွာျဖင့္ ဆင္ျခင္ၾကရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သလို ျပည္သူ သန္း ၆၀ အေနႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး အသီးအပြင့္မ်ားကို ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ခူးဆြတ္စားသုံးသင့္သည္ ဟူေသာ အေတြးအေခၚ တို႔ကိုလည္း ဖယ္ရွားသင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္ေရးႏွင့္ သူစိမ္းျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနေသာ ဤျမန္မာ့ေျမ၊ ဤျပည္သူတို႔ အေနႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ ေရွ႕တြင္ တိတ္တဆိတ္ ေၾကကြဲမ်က္ရည္ စီးက်ေစခဲ့ေသာ ပုဂၢလႏွင့္ အတၱကို အရင္းျပဳေသာ ႏိုင္ငံေရးဓေလ့ေဟာင္း ေၾကာင့္ ႏြံနစ္ခဲ့ရျခင္းမွ ကင္းေဝးရန္ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ “ျပည္သူမ်ား ညီညြတ္ၾကပါ” ဟူ၍ ႏိုင္ငံေရးသမား တို႔ႏႈတ္မွ တဖြဖြ ႐ြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ၾကကုန္ေသာ “အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး” အတြက္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ စံနမူနာျပ ညီညြတ္ၾကရန္ အခ်ိန္တန္ ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ စစ္ျခင္း-မစစ္ျခင္းထက္ သန္း ၆၀ ထမင္းနပ္မွန္ၿပီး တိုးတက္ေရးသည္သာ အဓိက ျဖစ္ပါေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုး တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
(မွဴးေဇာ္)
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ▬▬▬▬▬
Source : The Voice Weekly (http:// thevoicemyanmar.com/2013/ index.php/perspective/item/ 4096-ff.html)
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ▬▬▬▬▬
Source : The Voice Weekly (http://
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
0 comments:
Post a Comment