ျမန္မာအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ ဆီးဂိမ္းမွာၾကည့္ -အပိုင္း(၁)
Ko Kyi Win December 6, 2013 at 2:58pm
ဆီးဂိမ္းနဲ႔ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွ အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံ
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာလက Global Finance အဖြဲ႔ရဲ့ ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမာၻ႔အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံစာရင္းမွာ ၂၃ ေနရာ ေရာက္႐ွိေနၿပီး ေဒသတြင္း အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာေတာ့ အဆင္းရဲဆံုး၊ တိုင္းျပည္ထုတ္ကုန္ကေန ၀င္ေငြ အနည္းဆံုး ရ႐ွိတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလို အေ႐ွ႕ေတာင္ အာ႐ွရဲ့ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံက ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲကို လက္ခံက်င္းပဖို႔ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္တို႔နဲ႔ အၿပိဳင္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္တယ္။ ဆီးဂိမ္း ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကို ႏွစ္ေပါင္း ၄၄ ႏွစ္ၾကာမွ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ ျပန္လည္က်င္းပႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈက အံ့အားသင့္ဖြယ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြသာမက တစ္ကမၻာလံုးကလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ၂၀၁၃ ဆီးဂိမ္းကို ကာလ႐ွည္ တံခါးပိတ္ထားခဲ့ၿပီးမွ တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း အာဆီယံ အဆင့္ ၿပိဳင္ပြဲကို အာဆီယံ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာက လက္ခံက်င္းပမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔တင္ ႏိုင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလို စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ၾကမယ္ဆိုတာကိုလည္း ျမန္မာ ေခါင္းႀကီးမ်ား ႀကိဳတင္ တြက္ဆၿပီး ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အင္ဒိုနီး႐ွား ဆီးဂိမ္းတုန္းက အစိုးရက ၂၀၁၀ ဘတ္ဂ်က္ကေန အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၈.၇ သန္း က်ခံ သံုးစြဲခဲ့တယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေဒၚလာ သန္း ၂၃၀ ထုတ္ေပးခဲ့တယ္။ ဆီးဂိမ္းၿပီးလို႔ စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ စပြန္ဆာ ၀င္ေငြေတြ၊ ပညာေရး ဘတ္ဂ်က္ေတြေပါင္းၿပီး စုစုေပါင္း အစိုးရက ေဒၚလာ သန္း ၁၁၀ ထပ္ထုတ္ေပးရတယ္ဆိုေတာ့ ဆီးဂိမ္းအတြက္ အစိုးရက ေဒၚလာသန္း ၃၇၈.၇ သန္း ကုန္က်ခဲ့တာပါ။
ျပည္တြင္း သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံက ေခ်းေငြ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံက အေႂကြးဆိုၿပီး မၾကာခဏ ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အေနနဲ႔ အင္ဒိုဆီးဂိမ္းထက္ မနည္းႏိုင္တဲ့ ကုန္က်စရိတ္ ႐ွိမယ့္ ၂၀၁၃ ဆီးဂိမ္းကို ဘာေၾကာင့္ လက္ခံက်င္းပခ်င္ရတာလဲဆိုၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ၾကသူမ်ား ႐ွိေကာင္းပါရဲ့။ စာေရးသူကေတာ့ ႐ွင္း႐ွင္းေလးေတြးမိတယ္။ မ႐ွိလို႔ မလုပ္ျဖစ္ရင္ ေနာင္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ အေတြးအျမင္ အေတြ႔အႀကံဳ ခ်န္ထားႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို စာေရးသူတို႔ ျမန္မာဆိုတာလည္း ကမာၻမွာ ဘယ္ေနရာသြားသြား မ်က္ႏွာငယ္ေနရဦးမွာပါ။ ေ႐ွးထံုးလည္း မပယ္နဲ႔ ဆိုသလို မ႐ွိတဲ့ၾကား ဒီလိုဆြဲျမႇင့္မွ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈနဲ႔ ျမန္မာရဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ႏိုင္ငံတကာက သိ႐ွိလာၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြနဲ႔အတူ စီးပြားေရး အ႐ွိန္အဟုန္ေကာင္းလာမယ္ဆိုတာ စာေရးသူတို႔ရဲ့ အႀကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မစဥ္းစားဘဲ မေနဘူးလို႔ ယံုၾကည္တယ္။
ဥံဳဖြ မန္းမႈတ္သလို ေပၚလာတဲ့ ကြင္း႐ံုမ်ား
ၿပိဳင္ပြဲလက္ခံ က်င္းပဖို႔ ပထမဆံုး ျဖည့္ဆည္းရတာက Infrastructure ေတြပဲ။ ကြင္း႐ံု၊ ဟိုတယ္ေတြလံုေလာက္ရဲ့လား။ ဒါေလာက္ကေတာ့ ေျပာပစရာ မ႐ွိပါဘူး။ ကြင္း႐ံုးေတြ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း ဆိုသလို ႏွစ္,ႏွစ္အတြင္း ဘြားကနဲ ေပၚလာတာကို ၾကည့္ၿပီး စာေရးသူ ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ရတဲ့ ကံရာႀကီး ကံရာဇာငယ္ အေၾကာင္းကို သတိရမိတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲ လက္ခံက်င္းပမယ့္ ကြင္း႐ံု ၂၉ ႐ံုအနက္ ၂၃ ႐ံုက စာေရးသူတို႔ သတိထားမိတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ အသစ္ တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးသြားခဲ့တယ္။ ဒီအတိုင္းသာဆို စင္ကာပူေတာင္ လိုက္မီမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
ျမန္မာဆိုတာျပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔
ဆီးဂိမ္း လက္ခံ က်င္းပမယ့္ ကြင္း႐ံုေတြကို စင္ကာပူ Today သတင္းဌာနက အားကစား အယ္ဒီတာ မစၥတာ ဖီးလစ္ (Philip Goh) သြားၾကည့္ေတာ့ ၀ဏၰသိဒိၶ အားကစားကြင္းက Giant LED Board ကို သူ႔ဘ၀ တစ္သက္တာ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အႀကီးမားဆံုး LED ႀကီးပါတဲ့။ မီတာ ၁၁၀ (၃၅၂ ေပ) LED Board ႀကီးကေန အံ့ၾသဖြယ္ ပံုရိပ္ေတြ ဖန္တီးထားတာကို ၀တ္စံုျပည့္ ေလ့က်င့္ေရးမွာ ေတြ႔လိုက္ေတာ့ စာေရးသူလည္း စုပ္တသပ္သပ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဖြင့္ပြဲေရာက္ရင္ လူအင္အား ၁၀,၀၀၀ ေလာက္နဲ႔ တင္ဆက္မႈေတြက အေ႐ွ႕ေတာင္ အာ႐ွရဲ့ အေကာင္းဆံုး ဖြင့္ပြဲ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ဖီးလစ္က မွတ္ခ်က္ ေပးသြားတယ္။ ဆလိုက္မီးေတြက ၁၂၀၀ ေက်ာ္၊ ကင္မရာ ၂၁ လံုး ႐ိုက္ကူးမယ္လို႔ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ေရး ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ေလ့က်င့္ေရးေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးရန္ႏိုင္ဦးက အေတြ႔အႀကံဳ၊ အခက္အခဲေတြ လက္ဆင့္ကမ္းေျပာေတာ့ ဒါေတြကို တာ၀န္ယူထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီးဌာနရဲ့ အခန္းက႑ရဲ့ ႀကိဳးပမ္းမႈကို အသိအမွတ္ျပဳရမယ္ဆိုတာထက္ ပိုေနမယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ စာေရးသူအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုလည္း တစ္ထိုင္တည္း ရလိုက္တယ္။
တင္းက်ပ္လြန္းတဲ့ လံုၿခံဳေရး
၀ဏၰသိဒိၶ အားကစားကြင္းကို သြားေတာ့ ပထမဆံုး ရင္ဆုိင္ရတဲ့ ျပႆနာက တစ္ခါဖူးမွ မႀကံဳဖူးတဲ့ စစ္ေဆးခံရျခင္းပါပဲ။ ကြင္းထဲကို ၀င္တဲ့ အေပါက္တိုင္းမွာ ရဲမွဴးအဆင့္ရွိတဲ့သူေတြ ႀကီးၾကပ္ေနတာကို သတိထားမိသလို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ထားတဲ့ ကြန္မန္ဒိုရဲတပ္ရင္းရဲ့ စက္ေသနပ္တပ္ဆင္ထားတဲ့ ကားႀကီးေတြလည္း ေတြ႔မိတယ္။ လံုျခံဳေရးက ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလဲေတာ့ စာေရးသူ သိပ္နားမလည္ပါဘူး။ ျမန္မာ အားကစားသမားေတြေတာင္ ၀င္ထြက္ သြားလာရတာ မလြယ္ကူဘူးတဲ့။ ေဗ်ာက္အိုးတစ္ခုေတာင္ မလုပ္တတ္တဲ့ စာေရးသူတို႔ အတြက္ ဆီးဂိမ္းလံုျခံဳေရး တင္းၾကပ္မႈက ျပင္းထန္လြန္းတယ္ဆိုေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လေက်ာ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေပါက္ကြဲမႈေတြေၾကာင့္ လာေရာက္ၾကမယ့္ ျပည္ပဧည့္သည္ေတြရဲ့ စိုးရိမ္မႈကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ လက္ခံေပးႏိုင္ပါတယ္။
လမ္းမက်ယ္ႀကီးမွာ ခပ္ေသးေသးသာ ျမင္ရတဲ့ကား
ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပဖို႔ ေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႔ေတာ့ ပို႔ေဆာင္ေရးလည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕တြင္း ယာဥ္လိုင္း(၅)လိုင္းမွ ယာဥ္စီးေရ(၁၃၀)၊ အထူးယာဥ္လိုင္း(၄)လိုင္းမွ ယာဥ္စီးေရ(၁၀၂)စီး၊ စင္းလံုးငွားTaxi ယာဥ္ အသင္း(၈)သင္းမွ ယာဥ္စီးေရ(၂၅၃)စီး၊ အေ၀းေျပးယာဥ္လိုင္း(၂) လိုင္းမွ ေနျပည္ေတာ္-ရန္ကုန္ခရီးစဥ္အား ေမာ္ေတာ္ယာဥ္(၆၆)စီး၊ ေနျပည္ေတာ္-မႏၱေလးခရီးစဥ္အား ေမာ္ေတာ္ယာဥ္(၃၀)နဲ႔ ဆီးဂိမ္း ကာလမွာ ေျပးဆြဲမယ္လို႔လဲ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ ေကာင္စီနယ္ေျမအတြင္း ေျပးဆြဲမယ့္ ကားအေရအတြက္ ၂၅၀ ေက်ာ္ေပမယ့္ လမ္းမႀကီးေတြက က်ယ္ၿပီး႐ွည္လ်ားေနလို႔ပဲလား မသိ၊ စာေရးသူကေတာ့ ခပ္က်ဲက်ဲပဲ ျမင္ေနရပါတယ္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္ ..............။
(သိန္္းသန္းတုိး)
0 comments:
Post a Comment