ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ထြန္းသက္ ရဲ႕ EQ နဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ အျမင္

Ye Min Tun shared Myanmar HR's photo.

 ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ကေန ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဒါကာၿမိဳ႕ကို တာဝန္အရ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္မွာ တာဝန္ယူရၿပီး အခုလိုဆင္းရဲလွတဲ့ႏိုင္ငံမွာ တာဝန္ထမ္းဖို႔ သေဘာတူခဲ့တာကို တခ်ဳိ႕ေတြက အံ့ၾသေနၾကတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စဥ္းစားခ်က္ကတစ္မ်ဳိးပါ၊ ကုလသမဂၢမွာတာဝန္ယူတဲ့ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးအေနနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခက္အခဲမ်ဳိးစံု ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ႏိုင္ငံမွာ အေတြ႕အၾကံဳရတာဟာ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ပါ။ တစ္ဖက္ကလည္း ႐ံုးခ်ဳပ္မွာငါးႏွစ္ေလာက္တာဝန္ယူခဲ့ၿပီး အခုလိုေျမႀကီးနဲ႔ အနီးကပ္ တာဝန္ယူခြင့္ရတာက ေကာင္းတယ္လို႔ယူဆမိတယ္။ ႐ံုးခ်ဳပ္မွာေပၚလစီ၊ စီမံကိန္းေတြနဲ႔ နပန္းလံုးခဲ့ရတယ္။ တင့္တယ္လွတဲ့ ႐ံုးခန္းထဲမွာထိုင္ၿပီး သီအိုရီေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း လက္ေတြ႕နဲ႔နီးစပ္ခြင့္ရမယ့္ေနရာကို ေရြးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံဟာ ဆင္းရဲျခင္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၊ ဒီႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တန္ဖိုးရိွတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြ အမ်ားႀကီးရႏိုင္တယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံေရာက္ေတာ့ ျပႆနာအခက္အခဲမ်ဳိးစံုကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္။ အမွတ္တရကေတာ့ ေရႀကီးတဲ့ဒုကၡေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ လူကံုထံေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသား စုေနထိုင္ခဲ့တယ္။ ႐ံုးနဲ႔အိမ္ကို နာရီဝက္ေလာက္ ကားေမာင္းၿပီးသြားရတာ။ ေရႀကီးတာနဲ႔ၾကံဳရေတာ့ ရပ္ကြက္ေတြအားလံုး ေရေတြျမဳပ္ကုန္တယ္။ အိမ္ကေန႐ံုးကို ေလွနဲ႔သြားရတဲ့အျဖစ္ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုကို သံုးသပ္မိခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက စာသိပ္ေတာ္တဲ့သူေတြ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ သိပ္မေအာင္ျမင္ၾကတာေတြ႕ရသလို ေက်ာင္းတုန္းက သူလိုကိုယ္လိုလို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံရတဲ့ သူေတြဟာ ဘဝမွာေအာင္ျမင္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္တာလဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ္နားလည္ခဲ့တာက ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္တဲ့သူေတြဟာ ေအာင္ျမင္ၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မိဘေတြက မိမိရဲ႕ ကေလးေတြကို စာသင္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းထားၾကတယ္။ ဉာဏ္ရည္ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဉာဏ္ရည္တစ္ခုတည္းနဲ႔ ဘဝကိုရင္ဆိုင္တဲ့အခါ လံုေလာက္မႈရိွရဲ႕လား။ ဒီအေၾကာင္းေတြကိုစဥ္းစားရင္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ႐ံုးကစာၾကည့္တိုက္မွာပါေမာကၡDaniel Goleman ေရးသားတဲ့ Emotional Intelligence ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ သူ႔ရဲ႕စာအုပ္ဖတ္အၿပီးမွာ ကြၽန္ေတာ္ရွာေဖြေနတဲ့အေျဖကိုရခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အဆုိအရ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈရွိ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူး။ စာဖတ္သူေတြ သိၾကတဲ့အတုိင္း ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈကို Intelligence Quotient(IQ) လို႔ ေခၚေဝၚသတ္မွတ္ပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးေျပာရင္ IQ သိပ္ျမင့္တဲ့သူဟာ သာမန္အားျဖင့္ လူေတာ္လို႔သတ္မွတ္ၿပီး IQ နိမ့္တဲ့သူကိုေတာ့ ထိုင္းတဲ့သူ၊ ဉာဏ္ရည္နိမ့္တဲ့သူရယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ လူေတြရဲ႕ IQ ကိုတိုင္းတဲ့အခါ ပ်မ္းမွ်ျခင္း ၈ဝ နဲ႔ ၁၂ဝ အၾကား ရိွၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ IQ ဟာ ၁၂ဝ ေက်ာ္ရင္ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ့သူလို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ၿပီ။ IQ ၈ဝ ထက္နည္းရင္ ဉာဏ္ရည္အားနည္းတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို သာမန္လူသားတစ္ဦးဟာ IQ ၈ဝ နဲ႕ ၁၂ဝ အၾကားမွာ ရိွေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ အလြန္ထူးျခားတဲ့ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုရိွပါတယ္။ ဒီအသင္းရဲ႕ နာမည္က Mensa လို႔ေခၚတယ္။ အသင္းဝင္ခြင့္ရဖို႔ IQ ၂ဝဝ ေက်ာ္ရရမွာျဖစ္တယ္။ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ဉာဏ္ေကာင္း႐ံုနဲ႔ေတာ့ အသင္းဝင္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရိွပါတယ္။ အခုလို IQ ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ ပတ္ဝန္းက်င္ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံတဲ့ေမးခြန္းပါဝင္ေနတာမို႔ bias (ဘက္လိုက္မႈ) ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႔ IQ စစ္ေဆးတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုက ေခြး၊ ေၾကာင္နဲ႔ ေရဒီယို ဒီသံုးခုဟာ ဘယ္လိုကြာျခားသလဲဆိုၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ထားတယ္။ ႐ိုး႐ိုးစဥ္းစားရင္ေတာ့ ေခြးနဲ႔ေၾကာင္ဟာ သက္ရိွ သတၱဝါေတြျဖစ္ၿပီး ေရဒီယိုဟာ သက္မဲ့ပစၥည္းျဖစ္တယ္။ အေျဖကေတာ့ လံုးဝမထင္မွတ္တဲ့အေျဖ။ ေခြးနဲ႔ ေရဒီယိုအတြက္လိုင္စင္ရိွဖို႔လိုၿပီး ေၾကာင္ေမြးရင္ လိုင္စင္မလိုဘူး။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားအေျခအေနကို မသိရင္ ဘယ္လိုမွ အေျဖမွန္ကိုရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပါေမာကၡ Goleman ရဲ႕ ေတြ႕ရိွခ်က္အရ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈမွာ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈတစ္ခုတည္းနဲ႔ မလံုေလာက္ဘဲ အီးက်ဴလို႔ေခၚတဲ့ emotional intelligence လိုအပ္တယ္လို႔ အဆိုျပဳခဲ့တယ္။ အီးက်ဴဆုိတာ ဘာလဲ၊အမွန္တကယ္ေတာ့ IQ နဲ႔ ယွဥ္စဥ္းစားႏုိင္ေအာင္ အီးက်ဴ (EQ)ဟာ emotional Quotient ကို သံုးစြဲတာျဖစ္ပါတယ္။ EQ မွာ အစိတ္အပိုင္းႏွစ္ခု ပါဝင္ပါတယ္။ emotions စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈေတြကို ဉာဏ္ရည္သံုးၿပီး စီမံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူသားေတြမွာ စိတ္ခံစားမႈေတြရွိပါတယ္။ေပ်ာ္တယ္။ စိတ္ညစ္တယ္။ ဝမ္းနည္းတယ္။ မနာလုိျဖစ္တယ္။ ေဒါသထြက္တယ္။ အထီးက်န္ဆန္တယ္။ စိတ္ခံစားမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကတာပါပဲ။ စိတ္ခံစားမႈမရွိတဲ့သူရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက အခုလုိေပၚလာတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြကုိ ဉာဏ္ရည္သုံးၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္စီမံခုိင္းဖုိ႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရင့္က်က္တဲ့သူေတြဟာ မိမိရဲ႕စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္သူေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးမွာ အၿမဲလုိလုိေပၚေပါက္တဲ့စိတ္က ေဒါသထြက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ထစ္ခနဲဆုိ ေဒါသထြက္တတ္ၾကတယ္။ အမ်က္ကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂရိပညာရွင္တစ္ဦးက သတိေပးခဲ့တယ္။ လူေတြဟာ မၾကာခဏ ေဒါသထြက္ၾကတယ္။ ဒါကလြယ္ပါတယ္။ ခက္တာကဘယ္သူ႔ကုိ ေဒါသထြက္ရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ရမယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေဒါသထြက္ရမယ္။ ဘာေၾကာင့္ေဒါသထြက္ရမယ္။ ဒါေတြကုိ ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အီးက်ဴကုိ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပႏုိင္ဖုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ေလးစားျမတ္ႏုိးတဲ့ အိႏၵိယေခါင္းေဆာင္ႀကီးဂႏၵီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥပမာတစ္ခုကုိ ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဂႏၵီႀကီးကုိ ကြၽန္ေတာ္ကေလးစားတယ္။ ႐ုိေသတယ္။ အထူးသျဖင့္ အၾကမ္းမဖက္မႈကုိ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ထားသူျဖစ္တယ္။ ေတြးတာ၊ ေျပာတာ၊ လုပ္တာေတြဟာ တစ္သားတည္းရွိတယ္။ မိမိရဲ႕ အဝတ္အစားကုိ ကုိယ္တုိင္ရက္လုပ္တယ္။ သူက ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမျဖစ္မီ ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံမွာ ေရွ႕ေနလုပ္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။ ေရွ႕ေနလုပ္ရင္း ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာလည္း ပါဝင္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူ႔ရဲ႕အဖြဲ႕နဲ႔ ရထားဘူတာ႐ုံတစ္ခုမွာ ထြက္ခါနီးရထားတစ္စီးေပၚ အလုအယက္တက္ရင္း ဖိနပ္တစ္ဖက္ေအာက္က်သြားတယ္။ အခုလုိ ဖိနပ္တစ္ဖက္က်သြားတာကို သိသိခ်င္းဂႏၵီက က်န္တဲ့တစ္ဖက္ကုိေကာက္ၿပီး က်သြားတဲ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္အနီးကုိေရာက္ေအာင္ပစ္လုိက္တယ္။ သူတပည့္တစ္ေယာက္ကဂႏၵီႀကီး ဘာလုပ္တာလဲလုိ႔ေမးလုိက္ေတာ့ ဂႏၵီႀကီးကရယ္ေမာရင္း အခုေတာ့ ေကာက္ရတဲ့သူက ဖိနပ္တစ္ရန္ရသြားၿပီေပါ့လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ အီးက်ဴျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အတြက္မၾကည့္ဘဲ တစ္်ဖက္သားအတြက္ ငဲ့ညႇာႏုိင္တဲ့သတၱိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါေမာကၡ Goleman ရဲ႕ စာအုပ္ထဲမွာ အီးက်ဴနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ သုေတသနတစ္ခုကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ မူႀကိဳအတန္းတစ္တန္းမွာ ဆရာမလုပ္သူက အခုလုိ သူ႔တပည့္ကေလးေတြကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ''ဆရာမအျပင္ခဏေလးသြားမယ္၊ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ျပန္လာမယ္။ ဆရာမ ျပန္လာတဲ့အထိ ေစာင့္ႏုိင္တဲ့သူက သၾကားလံုးႏွစ္လံုးရမယ္။ မေစာင့္ႏုိင္ရင္ေတာ့ တစ္လံုးပဲရမယ္''ဆိုၿပီး သၾကားလံုးေတြထည့္ထားတဲ့ဖလားကုိ စားပဲြမွာတင္ၿပီး စာသင္ခန္းထဲက ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ကေလးထံုးစံအတုိင္း ဆရာမ အခန္းဝမေရာက္မီ သၾကားလံုးတစ္လံုးကုိ အလုအယက္လာယူၾကတဲ့သူေတြ ရွိၾကတယ္။ ထူးဆန္းတာက ေလးငါးႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့ ကေလးေတြအနက္ ဆရာမျပန္လာတဲ့အထိ သည္းခံၿပီးေစာင့္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြရွိခဲ့တယ္။ ေစာင့္ခဲ့လုိ႔ သူတို႔တစ္ေတြ သၾကားလံုးႏွစ္လံုးရသြားခဲ့တယ္။ သုေတသနလုပ္သူက ဒီကေလးေတြကုိ ဆက္ၿပီိိး ၂၅ ႏွစ္တိတိ ေလ့လာခဲ့တယ္။ ၂၅ ႏွစ္ျဖစ္တာမုိ႔ ကေလးေတြဟာ လူႀကီးေတြျဖစ္ေနၿပီ။ အခုလုိ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ ႏွစ္ေလာက္ ေလ့လာတဲ့အခါ သၾကားလံုးႏွစ္လံုးရခဲ့တဲ့ ကေလးေတြဟာ တစ္လံုးတည္းရခဲ့တဲ့ ကေလးေတြထက္ ေအာင္ျမင္မႈရတာကုိ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈလုိ႔ေျပာရာမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမႈ၊ နာမည္ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ ရာထူးဂုဏ္ျမင့္မားမႈစတာေတြနဲ႔ တုိင္းတာျခင္းမဟုတ္ဘဲ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ အိမ္ရွင္မတစ္ဦးျဖစ္ေနတာ၊ သာမန္အလုပ္သမားတစ္ဦး ျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ လႈပ္ရွားႏုိင္သူေတြျဖစ္ေနတာ စတာေတြနဲ႔ တိုင္းတာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အီးက်ဴကုိသံုးသပ္ရာမွာ အစိတ္အပုိင္းႏွစ္ပုိင္းရွိတာေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ပုိင္းက ကုိယ္နဲ႔ဆုိင္ၿပီး ဒုတိယအပိုင္းကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္ဆက္ဆံတဲ့သူေတြနဲ႔ ဆုိင္ပါတယ္။ မိမိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ကုိယ့္အေၾကာင္း ကုိယ္သိျခင္းနဲ႔ သိၿပီးတဲ့အခါ သိ႐ုံသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္မႈျဖစ္ပါတယ္။ မိမိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့လူေတြကုိ စဥ္းစားတဲ့အခါ တစ္ဖက္က သူတို႔အေၾကာင္း သိရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လုိအပ္သလုိ တစ္ဖက္မွာလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အီးက်ဴမွာအေရးပါတဲ့ အရည္အခ်င္းက မိမိအေၾကာင္းကုိ မိမိက်က်နန သိႏုိင္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ (Self Awareness) ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာမႈ (empathy)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အခုလုိ အီးက်ဴကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေလ့လာဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။ အီးက်ဴနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရသေလာက္ဆည္းပူးတယ္။ သင္ၾကားတယ္။ ေဟာေျပာတယ္။ အခုလို ေလ့လာရင္း လူတစ္ေယာက္မွာ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈ ေလးမ်ဳိးရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ပထမဉာဏ္ရည္ကPhysical Intelligence (PQ) ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္က က်န္းမာျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကုိ က်န္းမာေရးလုိက္စားေစခ်င္တယ္။ က်န္းမာေအာင္ အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ဆင္ျခင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒုတိယဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈကေတာ့ ဦးေႏွာက္ပိုင္းဆုိင္ရာ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈျဖစ္တယ္။ ႐ိုး႐ိုးေလးေျပာရင္(IQ) ျဖစ္ပါတယ္။ တတိယ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အီးက်ဴျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈကေတာ့ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈဆုိင္ရာ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈ (Spiritnal Intelligence)။ လူေတြမွာ ဘာသာကိုးကြယ္မႈေတြ မတူညီၾကပါဘူး။ မိမိဘာသာကုိ ေလးစားၾကည္ညိဳၾကသလုိ တျခားဘာသာကိုလည္း အေလးအနက္ထားရမယ္။ နားလည္ရမယ္။ ေလးစားဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။ မိမိဘာသာကို ေရွ႕တန္းတင္သလုိ အျခားဘာသာကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈ (၄)မ်ဳိးနဲ႔ လူသားတုိင္းျပည့္စံုႏိုင္ ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ ။