`` သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ.... (သုိ႔မဟုတ္) ဒါ ဘယ္သူ႔တာ၀န္လဲ....... ???????? ´

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနထုိင္တဲ့ ေဒသက ဆီအုန္းကုမၸဏီႀကီးေတြ ရွိတဲ့... ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ေတာင္ဘက္ အစြန္ဆံုး ေဒသေပါ့.... အီေကြတာနဲ႔နီးတာရယ္ မုိးေရခ်ိန္မ်ားတာရယ္က ပူအုိက္စြတ္စုိတဲ့ ေဒသျဖစ္ၿပီး ဆီအုန္းစုိက္ပ်ဴိးဖုိ႔ အင္မတန္ သင့္ေလ်ာ္ေတာ့ ဆီအုန္းကုမၸဏီႀကီးေတြ ရွိၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ......


အဲဒီမွာ ဆီအုန္းလက္ခုတ္တဲ့ ေဒသအေခၚဆုိရင္ေတာ့ ဆီထုိးတဲ့ ဓါးႀကီးေတြ ရွိတယ္ဗ်....
ဆီအုန္းပင္ေတြမွာ ဆီသီးအထြက္ေကာင္းဖုိ႔နဲ႔ အပင္အားရွိဖုိ႔ ေအာက္ေျခက ဆီအုန္းအလက္ေတြကုိ ရွင္းေပးရတယ္... ဆီအုန္းအလက္ဆုိတာကလည္း အုန္းလက္ေတြလုိပဲေလ... ပုိၿပီးထုႀကီးသလုိ အနားေစာင္းေတြမွာလည္း ဆူးေတြ ပါေသးသဗ်...

ဆီအုန္းအပင္ေတြက တစ္ခ်ဳိ႔ဆုိရင္ ၁၀ေပ ၀န္းက်င္ေလာက္အထိ ျမင့္ကုန္ၿပီ... ဒီေတာ့ လူက ဒါးကုိင္ၿပီး သာမန္အတုိင္း အလက္ေတြကုိ ခုတ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး.... ၄/၅ ေပေလာက္ သစ္သား အရုိးတတ္ၿပီးမွ ေအာက္ကေန မတ္ရပ္ ခုတ္ရတာ... အဲဒီဆီအုန္းအလက္ေတြကုိ ခုတ္တဲ့ဓါးႀကီးေတြက ကိုင္းခုတ္တဲ့ ဓါးေတြလုိပဲ လုိ႔ ဆုိရမွာေပါ့ ေအာက္ကေန တစ္ခ်က္ ရမ္းလုိက္တာနဲ႔တင္ ဆီအုန္းကိုင္းက တိကနဲ ျပတ္က်တာ..... ေျပာရရင္ေတာ့ ကုိင္းခုတ္ဓါးေတြ ထက္ေတာင္ ပုိၿပီး ထက္ေနသေယာင္ေယာင္...။

ေျပာခ်င္တာက ဆီအုန္းအေၾကာင္း မဟုတ္ဘူးဗ်......

တစ္ေန႔ဗ်ာ..... လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ အသိေတြနဲ႔ အတူထုိင္ေနျဖစ္တယ္.... ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ ေမာနင္း လၻက္ရည္၀ုိင္းေလး ျဖစ္သြားတာေပါ့.....။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေဒသက ဌာနဆုိင္ရာေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြပဲေပါ့.....။

ဆီအုန္းလုပ္သားလား ဘာလား မသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ဆီကိုင္းခုတ္တဲ့ ဓါးႀကီးထမ္းၿပီး လၻက္ရည္ ဆုိင္နားက ျဖတ္သြားတယ္.....

ပလက္ေဖာင္းဘက္ကုိ ေက်ာေပးထုိင္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္နားက ျဖတ္သြားေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္က က်က္သီးထၿပီး အသဲယားသြားတယ္ဗ်..... ၿပီးေတာ့ လၻက္ရည္ ၀ုိင္းထဲက ရဲအရာရွိ တစ္ဦးကုိ လွမ္းေျပာလုိက္တယ္..... `` ဦးရဲႀကီး လုပ္ပါဦးဗ်..... အရုိးအသြား ၉ လက္မေက်ာ္ေနတဲ့ ဓါးႀကီး ကုိင္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနတယ္...... မဖမ္းဘူးလား.....´´တဲ့၊ ဦးရဲႀကီးကေတာ့ ေအးေဆးပဲ...။

`` ဆီအုန္းလုပ္သား ေနမွာေပါ့.... သြားဖမ္းလုိက္ရင္ အတုိင္ခံရၿပီး ျပဳတ္သြားဦးမယ္၊ ဒီေခတ္မွာ လြယ္တယ္မ်ား ထင္ေနလား.... ´´တဲ့။

`` ဟာ... ဒါဆုိ ဒီေကာင္ကၽြန္ေတာ့ကို ခုတ္သြားရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ....´´

`` ဒါဆုိရင္ေတာ့ ဒါးခုတ္မွဳ ျဖစ္ၿပီေပါ့ဗ်..... ေသသြားရင္ေတာ့ လူသတ္မွဳေပါ့....´´

`` တကယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကုိ ခုတ္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဖမ္းမွာေပါ့ ဟုတ္လား.... ေသတာ မေသတာက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကံေပါ့.... ဒီသေဘာလား..´´

`` အဲလုိလည္း မဟုတ္ေသးဘူးဗ်...... ခုတ္လုိက္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က သတင္းပုိ႔ရမွာ... ၿမိဳ႕နယ္မွဴးတုိ႔ စခန္းမွဴးတုိ႔က ဖမ္းဖုိ႔ အင္အားစုဖဲြ႔ၿပီး ဖမ္းခုိင္းရမွာရေလ... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဖမ္းဆီးေရးထဲ ထည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖမ္းရမွာေပါ့...... ဟဲဟဲ´´

`` ဒါဆုိ ခင္ဗ်ားတာ၀န္က ခုတ္တာကုိျမင္မွ သတင္းပုိ႔တဲ့ တာ၀န္ပဲရွိတာေပါ့ ဟုတ္လား...၊ ရာဇ၀တ္မွဳ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရး ရွိတယ္ဆုိ... ဘယ္လုိလဲဗ်.... ခင္ဗ်ားစကားက ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရဲေတြကုိ ယံုၾကည္ရေလာက္တဲ့ အဆင့္ မရွိသလုိပဲဗ်ာ..... အားကုိးလုိ႔ မျဖစ္ဘူးနဲ႔ တူတယ္...´´

`` ေအးဗ်...... ခင္ဗ်ားေျပာရင္လည္း ခံရမွာပဲ... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာက လုပ္ထံုးလုပ္နည္းရယ္... အမိန္႔ရယ္၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြရယ္က အမ်ားႀကီးဗ်...... ရဲအေရးပုိင္တဲ့ အ၀န္းအ၀ုိင္းထဲက တစ္ခုခုကို လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ရဲလက္စဲြ စာေစာင္ထဲကအတုိင္းပဲ လုပ္ရတယ္... အဓိကက အမိန္႔အရပဲ ေဆာင္ရြက္ရတယ္ဗ်....´´

`` အဲဒီ အမိန္႔ကုိ ဘယ္သူေပးတာလဲ...´´

`` အထက္အရာရွိက ေပးတာေပါ့ဗ်..... ကၽြန္ေတာ္က ဒုရဲအုပ္ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အထက္မွာ စခန္းမွဴးရွိတယ္ဗ်ာ.... စခန္းအင္အားဆုိရင္ စခန္းမွဴးက အမိန္႔ေပးတာေပါ့......´´

`` ဟင္... ဒါဆုိရင္ စခန္းမွဴးကုိေရာ.... အမိန္႔ ဘယ္သူေပးလဲ....´´

`` ေအာ္ စခန္းမွဴးကုိေတာ့ ၿမိဳ႔နယ္မွဴးက အမိန္႔ေပးရတာေပါ့....´´

`` စခန္းမွဴးဆုိတာက သူ႔စခန္းအပုိင္ ဧရိယာထဲမွာ ျဖစ္သမွ် ရာဇ၀တ္မွဳေတြက သူ႔တာ၀န္ မဟုတ္ဘူးလားဗ်... ဘာလုိ႔ ၿမိဳ႔နယ္မွဴးက အမိန္႔ေပးရတာလဲ... ???´´

`` ဓါးခုတ္မွဳ ျဖစ္ရင္ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေလဗ်ာ...... ထူးျခားျဖစ္စဥ္ဆုိေတာ့ သိတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း သတင္းပုိ႔ရတယ္... သတင္းလက္ခံရရွိတဲ့သူကလည္း ခ်က္ခ်င္း အထက္ကုိ ဆက္ၿပီး သတင္းပုိ႔ရတယ္...၊ အဲဒီလုိ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲသြားတာေလဗ်ာ....´´

`` ေအာ္.... ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္သမွ် အမွဳတုိင္း၊ ျပႆနာတုိင္းနီးပါးမွာ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မွဳ မျပဳႏုိင္တာကုိးဗ်..... တင္ျပေနရင္း အမိန္႔ေစာင့္ေနရင္း မုိးခ်ဳပ္ေနရတာ ဒါေၾကာင့္ကုိး....´´

`` ေအးေပါ့ဗ်ာ..... ေျပာရင္လည္း ခံရမွာပဲ.... ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြက ဘယ္လုိျပစ္မွဳ က်ဴးလြန္ က်ဴးလြန္ ဥပေဒအတုိင္းပဲ စီရင္ရတယ္ေလ....၊ ရဲကေတာ့ အဲလုိ မဟုတ္ဘူးဗ်.... လုပ္ထံုး လုပ္နည္းအတုိင္း၊ ရဲလက္စဲြ စာေစာင္ထဲက အတုိင္းပဲလုပ္ရတယ္... မွားသြားရင္ ဘ၀နဲ႔ ရင္းရေရာ.... အမွားမခံဘူးေလဗ်ာ.... အခုပဲၾကည့္ေလခင္ဗ်ားအနားကုိ ဆီကုိင္းခုတ္တဲ့ ဓါးႀကီးနဲ႔ ေရာက္လာတယ္... သူမခုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ ၾကည့္ေနရတယ္... အားလံုးလည္း ဒီအတုိင္းပဲ ၾကည့္ေနရတယ္... အဲ ခုတ္လုိက္ရင္ေတာ့ ရာဇ၀တ္မွဳ ျဖစ္သြားၿပီ... ရာဇ၀တ္မွဳ က်ဴးလြန္လုိက္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ရဲျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္က ခ်က္ခ်င္း ထၿပီး ဖမ္းတယ္ ဆုိပါစုိ႔... သူက ေအးေဆးအဖမ္း မခံဘူးေလဗ်ာ..... လူသတ္ထားတဲ့ တရားခံတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ထဲလာတဲ့ ရဲကုိ ဒီတုိင္း အဖမ္းခံမလား.... ဘယ္အဖမ္းခံမလဲဗ်... သူ႔မွာပါတဲ့ လက္နက္နဲ႔ ျပန္ၿပီး ရန္ရွာမွာပဲ..... အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမလဲ... ေသနတ္ပါတဲ့အတြက္ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖမ္းရမွာေပါ့... ဒါက ျဖစ္သင့္တာကုိ ေျပာတာ... တကယ္က ကၽြန္ေတာ္ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လုိက္လုိ႔ ဒီတရားခံ ေသသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ၿပီး အမွဳျဖစ္ၿပီ..... တကယ္လုိ႔ မေသရင္လည္း ဒဏ္ရာေတာ့ ရမွာပဲ.... ဒါဆုိရင္လည္း ပစ္မိန္႔ ဘယ္သူေပးလဲ လုပ္ေတာ့မယ္...၊ အမိန္႔မရပဲ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တဲ့ အမွဳက ျဖစ္ၿပီ.... ေနာက္တစ္ခါ လူ႔အခြင့္အေရး အဖဲြ႔ေတြရယ္... စတုတၳအေရာင္းဆုိင္ေတြရယ္...... အဲ ေဆာရီး စတုတၳမ႑ိဳင္လား ဘာလားဗ်ာ.. သတင္းဌာနေတြက စိတ္မမွန္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကုိ ရဲက ေသနတ္နဲ႔ပစ္တယ္... ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လုိ႔ ေသသြားတယ္... ျပည္သူေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္လုပ္တယ္ စသည္ျဖင့္ ေရးၾကေျပာၾကနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေထာင္က်မွာဗ်.....၊ ေနာက္ၿပီး ကုိယ္က မပစ္ခင္ သူက ဓါးနဲ႔ ခုတ္လုိ႔ ေသသြားရင္လည္း သားသမီးေတြက ဖတဆုိးေလးေတြ ျဖစ္ဦးမယ္.... စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ.... အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ... ျဖစ္လာမွပဲ သတင္းပုိ႔ရေတာ့မွာေပါ့..... ၿပီးမွပဲ အမိန္႔အရ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ရမွာေပါ့.... ဟဲဟဲဟဲ´´

ကုိရဲႀကီးရဲ့ စကားကုိ ၾကားရေတာ့လည္း ဟုတ္သလုိလုိျဖစ္သြားမိတယ္... ဒါကုိ မေက်နပ္တဲ့ အေစာက ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ .....

`` ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔က အမိန္႔ရမွ အလုပ္လုပ္မွာေပါ့... ဟုတ္လား၊ ဒီပံုစံနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔က ဘယ္သူ႔ သြားအားကုိးရမွာလဲ ???? ´´

`` ဒါကေတာ့ဗ်ာ.... ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ကုိယ္ေပါ့.... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ ေျခခ်ဳပ္လုပ္ထားတဲ့ သူေတြ၊ ေျပးေလးေျပးေတြနဲ႔ ရာဇ၀င္ရွိတဲ့ လူဆုိးေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္... ျပစ္မွဳ က်ဴးလြန္ရင္ အမိန္႔မလုိပဲ ဖမ္းႏုိင္တဲ့ တရားခံေလာင္းေတြ ကုိေပါ့... သူတုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းႏုိင္တယ္...ေလ ´´ ေျပာရင္း လၻက္ရည္ တစ္ငံုေသာက္လုိက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာတယ္ဗ်.... ´´ အေကာင္းဆံုး အႀကံတစ္ခုေပးမယ္.... ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္သာ အားကုိးဗ်.... အဲဒါေသခ်ာတယ္..... ခင္ဗ်ားလည္း သိတဲ့ အတုိင္းပဲ ကမၻာေပၚမွာ တရားခံကုိ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖမ္းလုိ႔မရတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲတပ္ဖဲြ႔ တစ္ခုတည္း ရွိတာေလ.... ဟားဟားဟား.......´´ ဦးရဲႀကီးကေတာ့ ေျပာရင္းနဲ႔ တဟားဟားရယ္ေနတယ္.... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ရယ္သူရယ္... ၿပံဳးသူၿပံဳးေပါ့.... ဒီမနက္စကား၀ုိင္းေလးကေတာ့ စည္တယ္ဗ်.... ေနာက္ၿပီး ဘရိတ္ဖတ္ေလးေတြကလည္း အရသာ ရွိလွပါတယ္...။

ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ၿပီး စဥ္းစားျဖစ္တယ္.... ဒီအတုိင္းဆုိ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေနသား.....

အင္း... ဘုရားလည္း ေဟာထားတယ္... `` သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ.....´´ တဲ့၊

အဲဒီထဲမွာမွ ကံေလး လွဖုိ႔ကေတာ့... ကုိယ့္ဟာကိုယ္သာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာေပါ့ေလ....

စကားနားေထာင္ရင္း ၾကည့္မိေတာ့ လၻက္ရည္ေလးလည္း ေအးေနၿပီ.....

အားလံုးပဲ မိမိကုိယ္ကုိ ေကာင္းစြာ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ.....

(ကြန္ဆူးမား)(၆-၆-၂၀၁၃)