ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြရြာ..

ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြရြာဆိုလိုက္လို႔ အရမ္း သာဓုမေခၚလိုက္နဲ႔အံုးဗ်။ မဟုတ္မဟတ္ကို အဟုတ္မွတ္ျပီးေကာင္းခ်ီးေပးမိလို႔ အသာဓု..နသာဓု..မသာဓုေတြျဖစ္သြားမယ္။ ခုေလးတင္ၾကည့္လိုက္ရတဲ့ ေနပူေတာ္ကေနတိုက္ရိုက္လြင့္တဲ့ ဘီဘီစီရဲ႕ စီးပြားေရးဖိုရမ္ ထိုးဇာတ္ကေလးကိုၾကည့္ျပီး ဖိုရမ္ပါသူပရိတ္သတ္ေတြအမ်ားစုက လက္ရွိဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား စြန္႔ၾကဲေတာ္မူေသာ စည္းကမ္းျပည့္ဝသည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ၾကီးကို လံုးဝအေကာင္းျမင္သူေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္လို႔ သေဘာထားေပးလိုက္ေတာ့..ေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့ အေတြးနဲ႕ေရွးစာဆိုေတြရဲ႕ စကားစုေလးေပၚလာတယ္။ သူတို႔အတြက္ေတာ့ ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြရြာ ေနၾကျပီေပါ့။
စကားဝိုင္းမွာဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးသြားၾကတာက ဝန္ၾကီး ဦးစိုးသိမ္း ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ ေဒၚဇင္မာေအာင္ဆိုလား၊ ျပီးေတာ့ ပရိတ္သတ္ထဲကဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ အဂၤလိပ္စကားေကာင္း ပညာတတ္ဟန္ေပါက္တဲ့ အလံရႈးတေယာက္..လက္ခုပ္သံတေဖ်ာင္းေဖ်ာင္နဲ႔ ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြရြာေနလိုက္ၾကတာ လက္ပံေတာင္းေတာင္လည္းေပ်ာက္၊ လည္မ်ိဳအညွစ္ခံထားရတဲ့ ဧရာဝတီလည္းေမ့။ လယ္ေပ်ာက္ မီွခိုရာေျမပါေပ်ာက္ၾကရတဲ့ ေတာေနလယ္သမား သန္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡေတြလဲ သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ ျဖစ္သြားရတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြကေတာ့ ရြာေနတာပါပဲ။ ေရႊဘုန္းေတာ္ေတြက တိုးျမဲေနရာမွာတိုးေနသလို ေငြမိုးေတြကလဲ ရြာျမဲေနရာမွာပဲဆက္လက္ ရြာဆဲေပါ့။ ေပါကၡရဝႆမိုးျဖစ္ေနတာကေတာ့ တက႑ေပါ့။ ဗမာျပည္မွာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို ဆင္းရဲဒုကၡတြင္းထဲ ႏွစ္ျမဳတ္ခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေဟာင္း-သစ္တို႔ ဆက္လက္ျပီးအာဏာတိုးပြား တန္ခိုးထြားေနတယ္။ ေရႊဘုန္းေတာ္ေတြတိုးေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔နဲ႔အတူ လူတခ်ဳိ႕လည္း ေရႊဘုန္းေတာ္ေတြတိုးေနၾကတယ္။ ေငြမိုးေတြကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔နဲ႔အျမီွးစားဖက္ေခါင္းစားဖက္ မိုးက်ေရႊကိုယ္သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြဆီမွာ ရြာလို႔မစဲ တသဲသဲ။ စားစရာ ေနစရာမရွိေအာင္ မြဲေတေနၾကတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာျပည္သူမ်ား ဆိုတာကေတာ့ တျပည္ထဲေပမယ့္ သူတို႔က တကမာၻေလ မတူနိုင္ဘူး။ သူတို႔ဟာ အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔ရဲ႕ သား သမီးေျမးျမစ္ေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေျမေပၚေျမေအာက္ ေရျပင္ ေရေအာက္က ဘိုးဘြားပိုင္ အဖိုးတန္မွန္သမွ် တိုက္ရာပါပစၥည္းလို လက္ညိဳးထိုးေရာင္းစားရင္း ဒီလိုမိုးက်ေရႊကိုယ္သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြဘဝကိုေရာက္လာၾကတယ္။ အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔ ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးေနသမွ်ကာလပတ္လံုး သူတို႔အတြက္ေငြမိုးဆက္ရြာေနအံုးမွာပဲ။
ဒီလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔နဲ႔အျမီွးစားဖက္ေခါင္းစားဖက္ မိုးက်ေရႊကိုယ္သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြ၊ ဘုရားေရႊခြာ ဇရပ္ဖ်က္ေရာင္းတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အမည္ခံ ခရိုနီ ျဖဴျပာ ေက်ာင္းက်ားေတြရဲ႕ (အလ်ဴဆိုတဲ့) ေငြကိုလက္ခံျပီး မရွိဆင္းရဲ႕ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ပညာေရးသံုးစဲြတာဟာ မွန္တယ္ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ေယဘုယ်မွန္သလိုရွိေပမယ့္ ဓမၼစစ္အတိုင္းေဝဖန္ရင္မမွန္ပါဘူး။ လံုးဝမွားပါတယ္။ အႏၱရာယ္ေတာင္ရွိပါတယ္။ အက်င့္သီလမပါတဲ့ ၾကီးပြားခ်မ္းသာမႈဟာ ဒုစရိုက္တမ်ိဳးပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူေဘာင္ေလာကအတြက္ အဆိပ္လိုျဖစ္ပါတယ္။ အက်င့္သီလထက္ ရုပ္ဝတၱဳၾကီးပြားခ်မ္းသာေရးကို ဦးစားေပခဲ့သူေတြဟာ ရုပ္ဝတၱဳၾကီးပြားခ်မ္းသာမႈရဲ႕သားေကာင္ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အက်င့္သီလဖက္ကို ဦးစားေပးေလ့မရွိပါဘူး။ ဦးစားေပးလို႔လည္းမရပါဘူး။ အက်င့္သီလဖက္ကို ဦးစားေပးမိတာနဲ႔ သူေနရာေကာင္းယူက်င္လည္က်က္စားေနတဲ့ ယႏၱယားၾကီးက ဝါးျမိဳပစ္တာခံရမယ္။ သူေနရာမွာေနာက္လူသစ္က ေနရာယူဖို႔အဆင္သင့္ပဲ။ သူတို႔လုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေကာင္းမႈပင္ျပဳေသာ္လည္း ေကာင္းမႈေျမာက္ေလ့မရွိဘူး။ ၾကီးပြားေရးအျမင္အတြက္အခ်က္ေတြပါေလ့ရွိတယ္။ လူအမ်ားဆင္းရဲပင္ပမ္းမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့ ေကာင္းမႈဟာ ေကာင္းမႈမေျမာက္ ကုသိုလ္မျဖစ္ အကုသိုလ္သာျဖစ္တယ္လို႔ ျဖတ္ထံုး ဗမာဓေလ့မွာရွိပါတယ္။ ပုဂံေခတ္က နရသူဘုရင္က ဓမၼရံၾကီးဘုရားတည္ပါတယ္။ လူအမ်ားကို အမိန္႔နဲ႔ဆင့္ေခၚခိုင္းေစတယ္။ ဒီေခတ္ေတာ့ အဓမၼလုပ္အားေပးေပါ့။ လူအမ်ား လယ္ယာစီးပြား အလုပ္အကိုင္ပ်က္ျပီး ပင္ပမ္းဆင္းရဲၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သာသနာပိုင္ ပံ့သကူမေထရ္က ဘုရင္ကိုတားတယ္။ ဘုရင္က ငါေကာင္းမႈလုပ္တာပဲလို႔ အေၾကာင္းျပျပီးျငင္းတယ္။ သာသနာပိုင္က ေကာင္းမႈပင္ျပဳေသာ္လည္း လူအမ်ား ပင္ပမ္းဆင္းရဲၾကတဲ့အတြက္ ေကာင္းမႈမေျမာက္လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီးထပ္တားတယ္။ ဘုရင္ကဆက္ျငင္းျပီးဇြတ္လုပ္တယ္။ သာသနာပိုင္က ျပည္သူကို ဆင္းရဲ႕ပင္ပမ္းေစတဲ့ နင္လိုမင္းဆိုးမင္းညစ္ရဲ႕ ဆြမ္းကို ငါလက္မခံဆိုျပီး သပိတ္ေမွာက္တယ္။ ဘုရင္ကလည္းေရေျမ႕ရွင္အာဏာပိုင္ဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီး ျပည္အလံုးကဆြမ္းလည္းငါ့ဆြမ္းတည္း မစားနဲ႔လို႔ကပ္ဖဲ့လုပ္တယ္။ ေကာင္းျပီ ဒါဆိုနင့္ျပည္ငါမေနဆိုျပီး သာသနာပိုင္က သီဟိုဠ္ကို ေလွနဲ႔ၾကြဖို႔ျပင္တယ္။ ဒီတင္သာသနာပိုင္ သီဟိုဠ္ကိုၾကြေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဆူပူအံုၾကြၾကတယ္။ ဒီေတာ့မွဘုရင္လည္းေၾကာက္လန္႔ျပီ သာသနာပိုင္ကို ျပန္ပင့္ဖို႔ အမတ္ေတြကိုေစလြတ္တယ္။ အမတ္ေတြလည္း သာသနာပိုင္ကိုရိုးရိုးပင့္ရင္ျပန္မၾကြမွာကိုသိေတာ့ ဥပယ္တမ်ဥ္နဲ႔ ေလွတစီးမွာ ဘုရားဆင္းတုတဆူတင္ျပီး ဘုရားရွင္ၾကြလာတယ္ သာသနာပိုင္ အရွင္ျမတ္ ဘုရားရွင္အားဖူးေစလ့ိုေလ်ာက္ေတာ့ သာသနာပိုင္ ပံ့သကူမေထရ္လည္း မေနသာေလွေပၚတက္ရတယ္။ တက္တာနဲ႔ ေလွသမားေတြက ပုဂံဖက္ကို ေလွကိုအျပင္းေလွာ္ခဲ့ရတယ္။ ပုဂံေရာက္တာနဲ႔ ဘုရင္ကဝန္ခ်ေတာင္းပန္ ေၾကေအးရတယ္။ ျပည္သူအမ်ားခ်မ္းသာရာရၾကတယ္။ ဒါဗမာဓေလ့မွာရွိခဲ့တဲ့ လူအမ်ားဆင္းရဲပင္ပမ္းမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့ ေကာင္းမႈဟာ ေကာင္းမႈမေျမာက္ ကုသိုလ္မျဖစ္ အကုသိုလ္သာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ျဖတ္ထံုးနဲ႔ ျဗဳပၸတ္ေလးပါ။
ဒီေန႔ ဗမာျပည္ထဲက ေခတ္ပ်က္သူေဌး ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔ရဲ႕ သား သမီးေျမးျမစ္ေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေျမေပၚေျမေအာက္ ေရျပင္ ေရေအာက္က ဘိုးဘြားပိုင္ အဖိုးတန္မွန္သမွ် တိုက္ရာပါပစၥည္းလို လက္ညိဳးထိုးေရာင္းစားရင္း ဒီလိုမိုးက်ေရႊကိုယ္သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြဘဝကိုေရာက္လာၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ၾကြယ္ဝမႈ အဝဝဟာ ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡေတြတင္မက ဗမာျပည္အတြင္းမွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ သတၱဝါအားလံုးပ်က္စီးဆံုးရံႈးေတြကေန ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ေကာင္းမႈကို ျပဳလိုသူတို႔အတြက္ သံုးစြဲဖို႔သင့္ေတာ္တဲ့ စင္ၾကယ္မႈမရွိဘူး၊ ဓမၼိရလဒၶ မျဖစ္ဖူး။ ဒီခရိုနီေတြ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး လုယက္ရမ္းကားမႈေၾကာင့္ ေျမဆံုးဘဝဆံုးခဲ့ၾကရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူေတြရဲ႕ ငိုရိႈက္သံေတြမစဲေသး မ်က္ေရစေတြမေျခာက္ေသးခင္မွာ တိုက္ရာပါပစၥည္းေတြနဲ႔ ျပဳလိုက္တဲ့ ေရစက္ခ် အမွ်ေဝသံဟာ သာဓုေခၚဖို႔ခက္ပါတယ္။ ပူေဆြးေသာကေတြနဲ႔ ပါးစပ္က သာဓုလို႔ရြတ္ယံုနဲ႔ အမွ်မရနိုင္ပါဘူး။ ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးျပီး အႏုေမာဓနာနဲ႔ ျပဳမွ သာဓုေခၚမွ ေကာင္းမႈရဲ႕အဖို႔ဘာဂကို အမွ်ရနိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေကာင္းမႈဆိုတာေတြဟာ ေဝေနယ်တို႔အတြက္ဘာမွ အက်ိဳးမရွိပါဘူး။
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔တြက္ခ်က္ရင္လည္း ဒီလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္တို႔နဲ႔အျမီွးစားဖက္ေခါင္းစားဖက္ မိုးက်ေရႊကိုယ္သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြ၊ ဘုရားေရႊခြာ ဇရပ္ဖ်က္ေရာင္းတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အမည္ခံ ခရိုနီ ျဖဴျပာ ေက်ာင္းက်ားေတြရဲ႕ (အလ်ဴဆိုတဲ့) ေငြကိုလက္ခံျပီး မရွိဆင္းရဲ႕ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ပညာေရးသံုးစဲြတာဟာ ရံႈးပါတယ္။ တဖက္သား ခရိုနီနဲ႔ သူေနာက္က ၾကိဳးကိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္ အာဏာရွင္သူေဌးၾကီးမ်ားသာအျမတ္ထြက္ပါတယ္။ သူတို႔ဆီကရမဲ့(အလ်ဴဆိုတဲ့) ေငြနဲ႔ ပညာေရး ျဖည့္ဆည္းေပနိုင္မဲ့ ကေလးသူငယ္က ဘယ္ေလာက္ရွိလာနိုင္မလဲ။ တေထာင္လား တေသာင္းလား တသိန္းလား။ တသိန္းဆိုရင္ေတာင္ ဗမာျပည္မွာရွိတဲ့ ပညာေရးအေဟာသိကံျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးသူငယ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ သမုဒၵရာထက္က ေရတစက္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဗမာျပည္လူဦးေရ (ခန္႔မွန္း) သန္းေျခာက္ဆယ္မွာ (၅)ႏွစ္ကေန (၁၈) ႏွစ္ၾကားပညာသင္အရြယ္လူဦးေရက (၃၀) ရာႏႈန္းရွိတယ္ဆိုရင္ (၁၈) သန္းေက်ာ္ရွိတယ္။ ယူနက္စကိုဖြံ႕ျဖိဳးမႈစာရင္းအရ ဗမာျပည္က ကေလးသူငယ္ တဝက္ေက်ာ္ဟာ မူလတန္းပညာေတာင္မျပီးပဲ ပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္သြားတယ္လို႔ဆိုတယ္။ တသိန္းေလာက္ေသာ ကေလးသူငယအတြက္္ မူလတန္းပညာေလာက္နဲ႔ ပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္သြားၾကတဲ့ (၉) သန္းေသာ ကေလးသူငယ္ေတြကို လစ္လ်ဴရႈဖို႔ရာ (သို) မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္လုပ္တာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား တရားမွ်တမႈရွိပါသလဲ၊ အေတာ္ရက္စက္တယ္လို႔ေတာ့ ခံစားရပါတယ္။ ဒီလိုအတြက္အခ်က္အတိုင္းဆို ဘုရားေဟာဇာတ္ေတာ္ထဲက ပဲလွန္းတဲ့ မယ္ၾကီးအိုၾကားရင္ရယ္မွာပဲ။ ေမ်ာက္တေကာင္ရဲ႕အျဖစ္လိုပဲ။
ေတာအုပ္အစပ္ရြာတရြာက အမယ္ၾကီးအိုတေယာက္ ပဲေတြေနထုတ္လွန္းတယ္။ ေက်းငွက္တိရိစာၦန္ေတြ စားေသာက္ဖ်က္ဆီးမရွိေအာင္အေမအိုကေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ၾကည့္ရင္းကပဲ ေမ်ာက္တေကာင္က သုတ္ကနဲ႔ သစ္ပင္ေပၚကဆင္း ပဲတဆုပ္ႏိႈက္သစ္ပင္ေပၚျပန္တက္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆးစားေနတယ္။ ေအာက္ကတုတ္တေခ်ာင္းနဲ့ ေျခာက္လွန္႔ေနတဲ့ အေမအိုကို ဂရုေတာင္မစိုက္ဖူး။ အေမအိုကၾကံရာမရတဲ့အဆံုး အနားပဲဗန္းထဲကပဲတေစ့ကိုေကာက္ျပီး ခဲနဲ႔ေပါက္ဟန္ပစ္လိုက္တယ္။ ကိုေရႊေမ်ာက္ကသူဟာနဲ႔သူေတာ့ အပါးအလည္ဆိုေတာ့ အမယ္အိုပစ္တာ ခဲမဟုတ္မွန္းသိျပီး လက္ထဲကပဲတဆုတ္ကိုပစ္ျပီး အမယ္အိုပစ္လိုက္တဲ့ ပဲေစ့လွမ္းဖမ္းလိုက္တယ္။ ဒီတင္ေမ်ာက္အျဖစ္ကိုၾကည့္ျပီးမယ္ၾကီးအို ခြက္ထိုးခြက္လန္ရီေတာ့တာပဲ။

ဒီေတာ့ ခရိုနီေတြနဲ႔ေပါင္းျပီးတိုင္းျပည္ထူေထာင္မယ္ဆိုတာ အမယ္အို ခြက္ထိုးခြက္လန္ရီစရာေမ်ာက္ရဲ႕အျဖစ္လို ျဖစ္ေနမွာလဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ဒီေန႔ဗမာျပည္က ခရိုနီေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ တေလ်ာက္လံုး ေသအတူ ရွင္မကြာ ေသာက္ေဖာ္စားဖက္ တိုက္ေဖာ္လုဖက္ေတြပါ။ တကိုယ္ေရ ေကာင္းစားဖို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေပၚ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းျပီး အျမတ္ထုတ္ ေသြးစုတ္ ခိုးဆိုးလုယက္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။ သူတို႔ လက္ရွိရရွိခံစားေနရတဲ့ အခြင့္ထူးေတြကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွအထိခိုက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တေၾကာင္းကလည္း လက္ရွိဗမာျပည္က ခရိုနီျပာအူေၾကာင္က်ားေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာနဲ႔ အခြင့္အေရးအခြင့္အလန္းေတြ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဟာ ၾကိဳးကိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္ အာဏာရွင္သူေဌးၾကီးမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႕တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ခရိုနီစီးပြား အရွည္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း-သစ္ အာဏာရွင္သူေဌးၾကီးမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ေရးေရွ႕တန္းခံတပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္တိုင္းျပည္ ဘယ္လူမ်ိဳးရဲ႕ ခရိုနီကမွ လူမ်ားစုေကာင္းစာေရး တိုင္းျပည္တို႔းတက္ေရးအတြက္ သူတို႔ ရရွိခံစားေနတဲ့ အထူးအခြင့္အေရးေတြကို အလြယ္တကူ အဆံုးရံႈးမခံပါဘူး။ ျဖစ္နိုင္ရင္သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ တိုင္သူျပည္သားလူအမ်ားရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ေႏွာင့္ယွက္တတ္ပါတယ္။ ဖ်က္ဆီးတတ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ႔ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ ၾကီးၾကပ္မႈေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တဲ့ အာဖရိက က အီသီယိုးပီးယား၊ ဇင္ဘာေဘြ နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ကေမာၻဒီးယားနိုင္ငံက ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေတြ မေအာင္မျမင္ျဖစ္ရတာ၊ ရည္မွန္းခ်က္မျပည္ဝတာေတြဟာ စနစ္ေဟာင္းကပါလာတဲ့ အခြင့္ထူးခံ ခရိုနီေတြ ေနာက္ေပၚလာတဲ့ အာဏာပိုင္သစ္ေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အီသိယိုးပီးယားမွာဆိုရင္ ေဒသခံခရိုနီေတြနဲ႔ နိုင္ငံတကာလယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ကုမၸဏီၾကီးေတြေပါင္းျပီးဖ်က္ဆီးလိုက္ၾကတာ တိုင္ျပည္ရဲ႕ ေျမဆီလႊာေတြလည္းဆံုး၊ တိုင္းရင္းသီးႏွံမ်ိဳးဗီဇေတြလည္းပ်က္စီးသြားခဲ့ ရျပိး အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာကာလမွာ တိုင္းျပည္လူဦးေရရဲ႕ သံုးပံုတပံုဟာ အငတ္ေဘး အႏၱရာယ္ထဲမ်ာပဲ တဝဲလည္လည္ရွိေနဆဲပါ။ ဒီေတာ့ ခရိုနီေတြနဲ႔ေပါင္းျပီးတိုင္းျပည္ထူေထာင္မယ္ဆိုတာဟာ ဘယ္လိုလူေတြအတြက္ ဘယ္လိုပဲ ေရႊဘုန္းေတာ္တိုးပါလို႔ ေငြမိုးေတြဘယ္လိုပဲ ရြာရြာ လူမ်ိဳးစံုဗမာျပည္သားအမ်ားစုၾကီးအတြက္ကေတာ့ ေဆာင္းအိမ္မက္တခုလိုပါဘဲ။

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
၆.၆.၂၀၁၃
http://naytthit.blogspot.in/2013/06/blog-post_6.html