ေဆးေရာင္ျပယ္မွာစိုးေသာ ပန္းခ်ီကား

by ေ၀(စီးပြားေရးတကၠသိုလ္) on Friday, September 14, 2012 at 3:11am ·

    

   ေမေမ႔ႏွလံုးသားထဲက အလွဆံုးပန္းခ်ီကားေလးတစ္ခ်ပ္ဟာ အေမ႔ရဲ႕သမီးေလး ေရးဆြဲခဲ႔တာပါ ကေလးရယ္။ အဲဒီပန္းခ်ီကားေလးဟာ ဆယ္႔ႏွစ္လရာသီလံုးလံုး စိမ္းစိုလန္းဆတ္ေနခဲ႔တယ္။ သက္၀င္ေတာက္ပေနခဲ႔တယ္။ သင္းပ်ံ႔ေမႊးၾကိဳင္ေနခဲ႔တယ္။ ပန္းခ်ီကားေလးဟာ ေမေမ႔ရဲ႕အသက္ပါပဲ။

        အခ်ိန္တိုင္း တစိမ္႔စိမ္႔ တျမတ္တႏိုး ၾကည့္ေနမိတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးဟာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ် တလက္လက္စိုေျပေစရမယ္။ တစစ ရုပ္လံုးႂကြလာမယ္။ တလႈိင္လႈိင္ ေမႊးရနံ႔သင္းၾကိဳင္ေစခ်င္တယ္။ ေမေမ႔ရင္ထဲက ေမတၱာေတြေပါ႔ ကေလးရယ္။

        အဲဒီပန္းခ်ီကားေလးကို ဖ်က္ဆီးခ်င္သူေတြ၊ ခိုး၀ွက္ယူငင္ခ်င္သူေတြ၊ အေရာင္စြန္းထင္းေစမယ္႔ သူေတြကို ေမေမကေတာ႔ ရွိသမွ် ခြန္အားေတြနဲ႔ ကာကြယ္ဖယ္ရွားဖို႔ အဆင္သင္႔ပါပဲ။ ေမေမ႔ႏွလံုးေသြးေတြ လည္ပတ္စီးဆင္းေနသမွ်ေပါ႔။

        ဒါေပမယ္႔ ေမေမျမတ္ႏိုးတဲ႔ပန္းခ်ီကားေလး သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ေတြေၾကာင္႔ အေရာင္လြင္႔ျပယ္သြားမွာကိုေတာ႔ ေမေမ စိုးေၾကာက္မိပါရဲ႕သမီးေရ...။

                                                                   xxxxxx

     သမီးေလးရဲ႕လက္ဖ်ံမွာ အပ္ေတြထုိးစိုက္လိုက္ေတာ႔ ေမေမ႔ႏွလံုးသားမွာ နင္႔ကနဲ နာက်ဥ္သြားရတယ္။

     “ ေမေမေရ.. သမီးကို ကယ္ပါဦး...” ဆုိတဲ႔ သမီးရဲ႕အသံဟာ ေမေမ႔ရင္ကို ျမႇားအစင္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ထိုးခြဲေနျပီ။

     “ သမီးေလး ေနေကာင္းဖို႔ပါ သမီးရယ္.. မနာပါဘူး... ခဏပါ...” လို႔ ေမေမက ရင္နာနာနဲ႔ ေခ်ာ႔ေမာ႔ေျဖသိမ္႔ေပမယ္႔ အနာသိတ္ေၾကာက္တတ္တဲ႔ သမီးက မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ျဖစ္ေနေအာင္ မ်က္ႏွာေလးျဖဴေလ်ာ္လာတဲ႔အထိ္ ထိတ္လန္႔တၾကား ေအာ္ေနရွာတယ္။ သူသိတ္အားကိုးတဲ႔ သူ႔ေမေမက သူ႔ကိုကာကြယ္ေပးမယ္လို႔ ယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔။

      ေခၽြးေတြ...။ သမီးေလးတစ္ကိုယ္လံုး ေဇာေခၽြးေတြနစ္ေနတာ...။ ေမေမ႔ရင္မွာ မခ်ိေတာ႔ပါဘူး သမီးရယ္...

      “ အား.... ေမာတယ္... ေမာတယ္... ေမေမ...”

       သမီးေလးေလသံ တိုးေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔က တေျဖးေျဖးတိမ္၀င္သြားေတာ႔ ေမေမ႔ရင္မွာ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲသလို ဆူညံေနပါေပါ႔ကေလးေရ..။

ဘုရား... ဘုရား.. သမီးေလးႏႈတ္ခမ္းေတြ ျပာလာသလို ေမေမ႔မ်က္လံုးေတြ ေ၀၀ါးေနတာမ်ား ဘာမွမျမင္ေတာ႔သလိုပဲ။

လူတစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲမွ လြင္႔၀ဲျပီး နားရြက္ႏွစ္ဖက္က ဦးေခါင္းကိုဆြဲမထားသလား ထင္ရေလာက္ေအာင္ ထူပူရွိန္းဖိန္းေနတယ္။

       သြားျပီလား... ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ႔ အေမ႔သမီးေလး အေမ႔ကိုခြဲသြားေတာ႔မွာလား။ သမီးေလးကို ေမေမ ပစ္လုိက္ရေတာ႔မွာလား။

     ေအးစက္ေနတဲ႔ သမီးေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေလးေတြကို ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ဆုပ္ေျခပြတ္သပ္ရင္း တဒဂၤေတာ႔ ေမေမရူးသြားျပီ သမီးေရ...။

     “ ဆရာမ.. ဆရာမ... ဆရာ၀န္ၾကီးကို အျမန္သြားေခၚေပးပါ။ သမီးကို အျမန္ကယ္ပါ။ ကေလးက ေရွာ႔ခ္ရေနျပီ...”

      အေမ႔အသံေတြ ကုန္သြားပါေစေတာ႔။ ေမေမၾကံဳးေအာ္ပစ္လိုက္တယ္။

      သူနာျပဳဆရာမေတြေရာ.. ဆရာ၀န္ေတြေရာ.. ပ်ားပန္းခပ္ေျပးလႊားေနတာ ျမင္ေနရရင္းနဲ႔ စည္းေတြ၊ အားနာမႈေတြ ေမေမ ဘာမွမျမင္ေတာ႔ေအာင္ ရူးသြပ္သြားခဲ႔တယ္။

      ေမေမ႔လက္ေတြကေတာ႔ ေအးစက္တုန္ယင္ေနတဲ႔ သမီးကိုေပြ႕ျပီး ေႏြးလာေအာင္ ပြတ္သပ္ေပးေနတုန္းပဲ။

     ေအာက္စီဂ်င္ဘူးေတြ၊ ေဆးထုိးပိုက္ေတြ၊ ပရက္ရွာကပ္ေတြ....

     “ သမီးေလး... သမီးေလး... သတိထားပါဦး သမီးရယ္..”

     “ ၾကားရဲ႕လား... ေမေမ႔အသံ ၾကားရဲ႕လား...”

      ျဖဴေဖ်ာ႔ေနတဲ႔ သမီးမ်က္ႏွာေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း အငမ္းမရ တရစပ္ရြတ္ဆိုေနတဲ႔ ေမေမ႔အသံဟာ သမီးေလး ခြဲခြာသြားေတာ႔မလို လုပ္ေနတဲ႔ ရင္ခြင္ထဲကို ျပန္ဆြဲငင္လုိက္သလုိမ်ား ျဖစ္သြားတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ေမေမ႔အာေခါင္ေတြ ကြဲအက္ျပီး ေသြးစက္စက္က်တဲ႔အထိ္ မနားတမ္းေအာ္ပါရေစ။

     “ အင္း...”

      ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေတာ႔ တိုးယဲ႔ယဲ႔ အသံေလးေပမယ္႔ အေမ႔အတြက္ေတာ႔ ေအာင္စည္ဟိန္းသလို ဒိန္းကနဲေျမာက္တက္ ၀မ္းသာရပါတယ္ ကေလးေရ...

      ညိဳျပာေနတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ပန္းေသြးေရာင္ျပန္သမ္းလာေတာ႔မွ ဗ်ာဆုိက္ပူပန္ေနတဲ႔ စိတ္ေတြက မ်က္ရည္တာက်ိဳးသလို...

      “ အုိ... သမီးေလး... သမီးေလး... ေမေမ႔သမီးေလး....”

                                                                 xxxxxxxx

      ေဆးရံုကဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အ၀တ္ဘီရိုမွာ ကပ္ထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးကိုျမင္ရေတာ႔ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ တလိပ္လိပ္တက္လာျပန္တယ္။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ဒါေလးျမင္တိုင္း ေၾကကြဲရေတာ႔မလို႔...။

      အဲဒါ ေဆးရံံုမတက္ခင္မနက္ကမွ ေနမေကာင္းရင္းတန္းလန္း သမီးဆြဲခဲ႔တဲ႔ ပန္းခ်ီေလးေပါ႔။ အိပ္ရာထဲမွာ သံုးေလးရက္ ဖ်ားေနရေတာ႔ ပ်င္းေနတဲ႔သမီးေလးက ေခါင္းမူးနည္းနည္း သက္သာတုန္းမွာ ထဆြဲထားတာ...။

     ပံုေလးရဲ႕ေအာက္ေျခမွာ “ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ႔အတြက္...” လို႔ေရးျပီး သမီးနာမည္ေလး ဆိုင္းထိုးထားေသးတယ္။ အေရာင္ျခယ္ျပီးေတာ႔ အိပ္ရာေဘးကဘီရိုမွာ ကပ္ခိုင္းထားတာေလ။

      ေမေမက ပန္းခ်ီကားေလးကို တယုတယပြတ္သပ္ရင္း သမီးကိုဖက္ျပီး တရြရြနမ္းေတာ႔... ေမေမ႔မ်က္ရည္ေတြ သမီးေလးပါးျပင္ကိုပါ စိုလူးကုန္ေတာ႔တယ္။ လက္ထဲကလြတ္က်မလိုျဖစ္သြားကာမွ တန္ဖိုးပိုၾကီးလာျပီး လက္မလႊတ္တမ္း တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္မိသူလိုပဲ။

ေနာက္ဆို.... ေမေမ႔ပန္းခ်ီကားေလးကို ေမေမအရင္ကထက္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနမိေတာ႔မွာ ေသခ်ာတယ္။

     သမီးေလးရဲ႕ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ခတ္တာကအစ၊ အသက္ရွဴသံအလယ္၊ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ပူတာေအးတာအဆံုး.....

ေမေမ သတိတစ္ခ်က္ မလြတ္ရဲေတာ႔ဘူးကြယ္။ အေမ႔ကမၻာက သမီးေလးေပ်ာက္သြားမွာ ေမေမ အရမ္းေၾကာက္ေနျပီ သမီးရယ္...။

      သမီးေလးဟာ ေမေမ႔ဘ၀အတြက္ အလွဆံုးပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္မို႔ေပါ႔ ကေလးရယ္....

                                                                    xxxxxxxxxx

ေ၀(စီးပြားေရးတကၠသိုလ္)

* သမီးေလး ေသြးလြန္တုပ္ေကြးနဲ႔ ေရွာ႔ခ္ရျပီးတဲ႔ေနာက္...

ႏွစ္အေတာ္ၾကာမွ ဒီစာေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔... ေရးရင္းနဲ႔လည္း မ်က္ရည္က်...

ျပန္ဖတ္တိုင္းလည္း မ်က္ရည္လည္....

သံေယာဇဥ္အပူမီးဆိုတာ... ဘာနဲ႔မွမတူေအာင္ အေတာ္ျပင္းတာပါလား..