Friday, May 11, 2012

သုဘာသိတာစ ယာ ဝါစာ အက်ဳိးရွိေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း မဂၤလာ

မျမင့္ျမင့္သိိန္း

သုဘာသိတာဝါစာ - ေကာင္းေသာစကားေျပာဆိုျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္သည္။ ေကာင္းေသားစကားဆိုသည္မွာ အတိုဆုံးေျပာရလွ်င္ အျပစ္ကင္း၍ အက်ဳိးရွိေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။

စကားေကာင္းအဂၤါ ေလးပါး       သဂါထာဝဂၢ ဝဂၤ ီသ သံယုတ္၊ သုဘာသိတသုတ္ ၌ စကားေကာင္းအရာ ေလးပါးကို ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားေဟာမိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္မွာ-

၁။ မိမိသူတပါး ႏွစ္ဦးသား၏ အက်ဳိးကိုေဆာင္ေသာစကား၊
၂။ တရားစကား၊
၃။ ခ်စ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာစကား၊
၄။ မွန္ေသာစကား


စကားေကာင္းအဂၤါ ၅ ပါး           အဂုၤတၳိဳရ္၊ ပဥၥက၊ ျဗာဟၼဏဝဂ္၊ ဝါစာသုတ္ ၌မူ စကားေကာင္းအရာ                                                           အဂၤါငါးပါးကို ျမတ္စြာဘုရားမိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။ ယင္းတို႔မွာ-
၁။ ေျပာသင္႔ေသာအခ်ိန္၌ ေျပာဆိုေသာ စကား၊
၂။ မွန္ေသာစကား၊
၃။ ႏူးညံ႔ သိမ္ေမြ႔ေသာစကား၊
၄။ အက်ဳိးစီးပြားႏွင္႔ စပ္ေသာစကား၊
၅။ ေမတၱာစိတ္ျဖင္႔ ေျပာေသာစကား၊

ဂီတတြင္ပါဝင္ေသာ စကား        အထက္ေဖာ္ျပပါ သုဘာသိတသုတ္ အဖြင္႔၌ လူရိုင္းတို႔၏ ဘာသာစကား၊                                          အေစခံ အမႈလုပ္ တို႔ေျပာဆိုေသာစကား၊ ေတးဂီတတြင္ ပါဝင္ေသာ စကားပင္ျဖစ္ေစကာမူ အဆိုပါ အဂၤါ ေလးပါးႏွင္႔ျပည္႔စုံလွ်င္ သုဘာသိတဝါစာ စကားေကာင္းပင္ျဖစ္၍ အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း ဖြင္႔ျပၿပီးလွ်င္ ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္မ်ားကို ထုတ္ျပထား၏။

ရဟန္းေတာ္ ေျခာက္က်ိပ္                   သီဟိုဠ္ကၽြန္း ( သီရိလကၤာ ) ၌ ဝိပႆနာတရားအားထုတ္ေနၾကေသာ                                             ရဟန္းေတာ္ ေျခာက္က်ိပ္သည္ ရႈမွတ္မႈကို မလြတ္ေစဘဲ ခရီးသြားၾကရာ လမ္းေဘးရွိ လယ္ကြင္းထဲ၌ လယ္ေစာင္႔ရင္း သီခ်င္းဆိုေနေသာ လယ္သူမေလး၏
                   “အရုဏ္ခ်ိန္မွာ ပြင္႔သည္႔ၾကာ၊
                   ေနေရာင္ျပင္းေတာ႔ ေၾကြက်ရွာ။
                    လူ႔ဘုံဘဝ ေရာက္လုိ႔လာ၊
                    အိုနာေသေဘး ႏွိပ္စက္ရွာ။”
          ဟူေသာ လယ္ေစာင္႔ေတးသံကို ၾကားရသျဖင္႔ ဓမၼသံေဝဂ တိုးတက္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီးလွ်င္ ႀကိဳးစား ရႈမွတ္ၾကေသာ ေႀကာင္႔ ခရီးသြားရင္းပင္ အရဟတၱဖိုလ္ သို႔ ေရာက္ၾက၏ ။

သားခုႏွစ္ေယာက္ႏွင္႔ ဖခင္ဒါယကာ        သာသနာပတခ်ိန္တြင္ ဒကာ တစ္ေယာက္သည္                                                                       သားခုႏွစ္ေယာက္ႏွင္႔အတူ ခရီးသြားရာ ေမာင္းေထာင္းေနေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္၏ ေမာင္းေထာင္းေတးသံကို ၾကားရ၍ တရားသေဘာေတြးေတာဆင္ျခင္မိရာမွ အသိအျမင္ အမွန္ရကာ သားခုႏွစ္ေယာက္ ႏွင္႔အတူ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္သြား၏ ။ ထိုအမ်ဳိးသမီး ၏ ေမာင္းေထာင္းေတးသံမွာ -
                   “ဇရာေထာင္းလို႔၊ ရင္႔ေညာင္းရုပ္ေရ၊
                   မရႊင္ညိႈးႏြမ္း မလြမ္းေတာ႔ေပ၊
                   ပိုးေလာက္ခိုေအာင္း၊ ညီွေဟာင္းပုပ္ေန၊
                   တေန႔က်၊ မုခ်ေသရေပ ။”
ၾကမ္းတမ္းေသားစကား ႏြားေတာင္မွ မႀကိဳက္      ျမတ္စြာဘုရားသည္ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ႔ေသာစကား၊ ပီယဝါစာသာ
                                                          ယာခ်ဳိျမေသာစကား ကိုသာသတၱဝါမ်ားႏွစ္သက္ေၾကာင္း၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ႏြားေတာင္မွမႏွစ္သက္ေၾကာင္း ေရွးကျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုကို သက္ေသထား၍ မိန္႔ၾကား ေတာ္မူ၏ ။ ဂႏၶာရတိုင္း တကၠသီလၿမိဳ႕၌ ျဗာဟၼဏတစ္ဦးတြင္ ငယ္စဥ္ကစ၍ စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္ ေတြ ေကၽြးလ်က္ လက္သပ္ေမြးထားသျဖင္႔ သူမတူေအာင္ခြန္အားေကာင္းသည္႔ ႏြားႀကီးတစ္ေကာင္ရွိ၏။ နႏၵိဝိသာလ ဟု နာမည္ေပးထား၏ ။

တေန႔တြင္ ျဗာဟၼဏႀကီးသည္ ႏြားသူေ႒းတစ္ဦးႏွင္႔ ႏြားေကာင္းၿပိဳင္ရာမွေရွ႕ေနာက္ စဥ္၍ ႀကိဳးျဖင္႔ဆက္စပ္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ လွည္းငါးရာ ကို သူ၏ႏြားႀကီး တစ္ေကာင္ထည္းျဖင္႔ ဆြဲႏိုင္ေၾကာင္း ၾကြားလိုက္၏ ။ သူေ႒းႀကီးကမခံခ်င္စိတ္ျဖင္႔ ျဗာဟၼဏႀကီး၏ ႏြားကဆြဲႏိုင္လွ်င္ သူက အသျပာတစ္ေထာင္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊  ႏြားက မဆြဲႏိုင္လွ်င္ ျဗာဟၼဏႀကီးက သူေ႒ႀကီးကို အသျပာတစ္ေထာင္ေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင္႔ အေလာင္း အစားျပဳလုပ္ၾက၏ ။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ သံမ်ား၊ ေက်ာက္မ်ား အျပည္႔တင္ထားၿပီးအခ်င္းခ်င္းခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္႔ လွည္းငါးရာ၏ ေရွ႕ဆုံးလွည္း ၌ ပန္း၊ပန္းပြား၊ ျခဴ စသည္တို႔ျဖင္႔ လွလွ ပပ ဆင္ထားေသာ ႏြားႀကီး နႏၵိဝိသာလ ကို
တပ္လိုက္၏ ။ ျဗာဟၼဏႀကီး က တံဖ်ာကို ကိုင္ကာ လွည္းေပၚ၌အခန္႔သားထိုင္ၿပီးလွ်င္ “ ဟဲ႔ ...ေကာက္က်စ္တဲ႔ ႏြားႀကီး၊  သြားဟ၊ ဟဲ႔..... စဥ္းလဲတဲ႔ႏြားႀကီး ဆြဲဟ ” ဆိုလ်က္ တံဖ်ာကို ေျမွာက္ကာေျမွာက္ကာ
ေမာင္းႏွင္ေသာ္လည္း ႏြားႀကီးက လႈပ္ရုံမွ်ပင္ မလႈပ္ သျဖင္႔ ေလာင္းေၾကးရႈံးကာ ႏြားသူေ႒းအား ေငြတစ္ေထာင္ ေပးလုိက္ရ၏ ။

ျဗာဟၼဏႀကီးသည္ ေငြတစ္ေထာင္ရႈံးသျဖင္႔ စိတ္ဓါတ္က်ကာ မိႈင္ေတြခ်ရင္းစဥ္းစားေန၏ ။ သူ၏စကားကို အလြန္နားေထာင္ေသာ ႏြားႀကီးသည္ ဤပြဲ၌ ဘာေၾကာင္႔လႈပ္ရုံမ်ွပင္ မလႈပ္သနည္း၊ အႀကိမ္ႀကိ္မ္ အဖန္ဖန္ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္အေၾကာင္းရွာၾကည္႔၏ ။ သူ႔ႏြားႀကီး၏  ပင္ကိုယ္ရင္း သေဘာကို ေစာေၾကာ
စိစစ္ၾကည္႔မိရာမွ တစ္ခ်က္ကို ကြက္ကနဲ႔ ဥာဏ္သက္ဝင္မိလိုက္ရာ ျဗာဟၼဏႀကီးထခုန္မိ မတတ္ ဝမ္းသာသြား၏ ။

သို႔ျဖင္႔ ႏြားသူေ႒းႀကီးထံသြားၿပီးလွ်င္ အသျပာႏွစ္ေထာင္ေၾကး ေလာင္းဖို႔ႏွစ္ဦးသေဘာတူလိုက္ၾက၏ ။
ပထမေန႔က အတိုင္း အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီး၍ အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေသာအခါ ျဗာဟၼဏႀကီးကတံဖ်ာကိုေျမွာက္လ်က္ “ ေဟ႔ ေဖ႔သားႀကီး၊ အင္မတန္ေတာ္တယ္ကြ၊ ရုန္းလိုက္ကြ၊ေဟ႔ ေဖ႔သားႀကီး အလြန္ေတာ္သကြ၊ ဆြဲလိုက္ကြ ” ဟု အားေပးရင္း ေမာင္းႏွင္ရာႏြားႀကီးသည္ လွည္းငါးရာ ကို တဟုန္ထိုး ဆြဲသြားၿပီး လွ်င္ ေရွ႕ဆုံးလွည္း
ရပ္ခဲ႔သည္႔ေနရာသို႔ ေနာက္ဆုံးလွည္းေရာက္လွ်င္ ရပ္လိုက္၏  ျဗာဟၼဏႀကီးေငြႏွစ္ေထာင္ရ၍ ရႊင္ပ် ျမဴးထူးေနေတာ႔၏ ။

သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ႔၍ သာယာခ်ဳိျမေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္းေၾကာင္႔ ရအပ္ေသာအက်ဳိးေက်းဇူးေပတည္း ။
ဟုတ္မွန္က်ဳိးရွိ အႏွစ္ျပည္႔၍ ပိယဝါစာ သာယာခ်ဳိျမေသာ သုဘာသိတာဝါစာကားႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္း မဂၤလာ အစစ္အမွန္ ပါေပတည္း ။
                                                ( ဧကနိပါတ္၊ နႏၵိဝိသာလဇာတ္၊ ၂၈ )
                                      (ခ်မ္းေျမ႔ဆရာေတာ္ ။ ခ်မ္းေျမ႔မဂၤလာ သင္စရာ)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...