သၾကၤန္မယ္ေတြလည္တ့ဲ သၾကၤန္

by Sharr Lu on Monday, April 16, 2012 at 3:28pm 

                                                                      (၁ )

သၾကၤန္က်ျပီဆို အမ်ားသူငွာလို ေရပက္ခံထြက္၊ ေရလိုက္ေလာင္းျခင္းတို႕ထက္၊ လူမ်ားေရပက္ေဆာ့ကစားၾက ေရပ်က္ခံထြက္သူမ်ား လြတ္လပ္ေပ်ာ္ပါးေနၾကတာကို ၾကည့္ေနရတာကိုပိုႏွစ္သက္မိသည္။ သူတို႕ေပ်ာ္ရြင္မႈက က်ေနာ္ကိုလည္းေပ်ာ္ရြင္ေစသည္။ သူတို႕ ေနာက္ေျပာင္ေျပာဆိုေအာ္ဟစ္ေနမႈက ပတ္၀န္းက်င္ကို ျမဴးေပ်ာ္ေစသည္။

သူ႕ကိုျမင္ေန ေတြ႕ေန ၾကည့္ေနတာၾကာျပီ။ သူေရကစားပံုကတမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေရပက္ခံထြက္လာၾကေသာ ကားေတြ လူေတြ ေတြ႕တိုင္း သူေရလိုက္မေလာင္းေခ်။ အသက္ၾကီးပိုင္းဟုထင္ရေသာ လူၾကီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ေရဖလားျဖင့္ေက်ာ(က္)ကံုးအေပၚကို ညင္ညင္သာသာေလး ေရလိုက္ေလာင္းတတ္သည္။ ေနာက္ျပီး ကေလးမ်ားကိုေရေလာင္းျပီးပါက၊ ကေလးမ်ားေက်ာကိုေျဖးေျဖးေလး သူမလက္ျဖင့္ပုတ္ေပးခါ ပါးစပ္ကလည္းတခုခုကိုေျပာေနပံုရသည္။ ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ သူမလိုေရကစားတတ္သူကို ျပတိုက္ေတြ ဘာေတြဖြင့္ျပီးထိန္းသိမ္းထားသင့္သည္။ ေနာက္တခု သတိထားမိတာက၊ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ ၾကည့္လိုက္၊ သူမခႏၱာကိုယ္ေပၚတြင္ အ၀ါေရာင္ပါေသာ အမွတ္အသားတခုခုဆင္ျမန္းထားတတ္သည္။ ေသခ်ာျပီ က်ေနာ္သူမကိုစိတ္၀င္စားေနျပီ။

ေရကစားေနၾကသူမ်ား၏ ကားလမ္းမတဖက္ရွိ လဘက္ရည္ဆိုင္မွ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ။ သူမကိုျမင္ေနရသည္။ ေရကစားေနၾကသူမ်ားမွာ ေရပက္ကစားခိုက္ ေရကို ခပ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ ေရပက္ဖ်န္းရင္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုင္ေဆာင္ထားၾကေသာ ေရခြက္မ်ားမွာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေသာ္လည္း၊ သူမကိုင္ေဆာင္ေသာ ေရခြက္ကိုပိုသတိထားမိသည္ဆိုက လြန္တယ္ထင္ေခ်မည္။

ခါးေလာက္ရွိတဲ့ ဆံႏြယ္နဲဲ႕ေရခြက္အျဖဴေရာင္ကိုလက္မွာကိုင္ျပီး၊ ေရျဖည့္ထားေသာတိုင္ကီေတြနားရပ္ေနျပီး၊ သူမ်ားေရပက္ကစားေနၾကတာကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးေနေသာ သူ႕ကိုၾကည့္ရသည္မွာ တမ်ိဳးပါလား။ သူမေရကစားေနပံုက ပ်င္းစရာေတာ့ေကာင္းသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမေရကစားေနတာကိုက လွေနသည္။

 ဒီလိုပဲၾကည့္ေနေတာ့မွာလားဟု ကိုယ္တိုင္ေမးမိသည္။ ထိုင္ရာမွ မတ္တပ္ရပ္လိုက္စဥ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေရာက္လာသည္၊ သူ႕လက္မွဖလားခြက္ခဏငွားလိုက္သည္။ သူေသာက္ေနေသာ ေရခြက္ကိုပါ လွမ္းလိုက္ေသာ ေရခြက္ကို ရင္ေမာေမာျဖင့္ အျမန္ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ရင္ထဲပူကနဲ႕ျဖစ္သြားသည္။အရက္။ မထူးပါဘူးဆိုျပီး ေနာက္တငုံထပ္ေသာက္လိုက္ျပီး ေရခြက္ကိုျပန္ေပးလိုက္သည္။ သူရွိရာ အေျပးလွမ္းခ့ဲမိသည္။

“ေရေလာင္းမယ္ေနာ္။”

“ရင္ထဲအထိရြင္လန္းေအးျမပါေစ။”

“သိပ္ခ်စ္တာပဲ။”

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                              (၂ )

ေနာက္တႏွစ္ သၾကၤန္ေရာက္ဖို႕ေတာင္နီးလာျပီ။ မႏွစ္ကသၾကၤန္ျပီးကထဲက သူမနဲ႕တခါတရံ၌သာ လမ္းမွာေတြ႕ရသည္။ စကားလိုက္ေျပာဖို႕ဆိုတာကလည္း ေ၀လားေ၀း။ သူမအေၾကာင္းတခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ စံုစမ္းၾကည့္မိသည္။ အေရးအၾကီးဆံုးျဖစ္သည့္ သူမမွာ အတြဲမရွိဘူးဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးသည္။ ေရာမဇတ္လမ္း ပံုျပင္ေတြထဲမွာ ဇုနတ္မင္းၾကီးက လူ႕ျပည္မွာ ေျခေလးေခ်ာင္း လက္ေလးေခ်ာင္းႏွင့္ လွ်င္ျမန္အစြမ္းထက္ေသာ လူသားေတြကို စိုးရိမ္လာသည္။ သူတို႕နတ္ေတြကိုေတာင္ အႏၱရယ္ျပဳလာမည့္အေရး ပူပင္ၾကသည္။ သူတို႕ကအစြမ္းထက္ေလေတာ့ သူတို႕ကိုရွင္းလင္းျပစ္မည္။ သို႕မဟုတ္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ေအာင္ လူသားကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲလိုက္မည္ စသျဖင့္ နတ္ေတြျငင္းခံုေနၾကသည္။

ေနာက္ဆံုး သူတို႕ကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေျခ လက္ ႏွစ္ေျခာင္းသာရွိေသာ လူသားမွာ အားအင္စြမ္းအားနည္းပါးသြားျခင္း၊ နတ္ေတြအတြက္ အပူေဇာ္လာေသာ လူေတြေၾကာင့္ နတ္ေတြအတြက္ အႏၱရယ္မရွိေတာ့သည့္အျပင္ ပိုလို႕ျပည့္စံုမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ျခမ္းခြဲလိုက္ၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လူတို႕သည္၊ သူတို႕အခြဲခံလိုက္ရေသာအျခမ္း၊ မိမိေပ်ာက္သြားေသာ အျခမ္းကို လိုက္လံရွာေဖြဆဲျဖစ္သည္။ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ္ေပ်ာက္ေနေသာ အျခမ္းကို လိုက္ရွာေနရသည္။ သူမသည္ က်ေနာ့္ထံမွ အခြဲခံလုိက္ရေသာ အျခမ္းမ်ားလား။ က်ေနာ္လိုက္ရွာေနေသာ အျခမ္းမ်ားလား။ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနတတ္သည္။

၂၀၁၂ သၾကၤန္ေရာက္ျပီ။ သၾကၤန္ခ်ိဳေတးေလးေတြ မွ်မွ်က်ဴေနေလရဲ႕။ ေရကစားသူေတြ ေလာင္ပက္ၾကေသာ ေရမ်ားသည္၊ က်ေနာ့္ရင္ထဲက သူကိုခ်စ္၍ ေစာင့္စားေနရေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေသာကမ်ားကို ေျမာက္ကစားေနသလို ထင္ရသည္။ ေရွ႕က စားပြဲခံုေပၚ ဗန္ဒါရြက္ တရြက္ ေထာက္ကနဲ ေၾကြက်လာေတာ့ လန္႕သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ က်ေနာ့္ဆီကို ေရာက္လာၾကသည္။ ေရပက္ခံကစားေနရာမွ ခဏတျဖဳတ္လာ နားၾကျခင္းျဖစ္သည္။

“ေဟ့ေယာင္၊ သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးရက္ေတာင္ မနက္ျဖန္ေရာက္ေတာ့မယ္။ အခုထိရွာေဖြေနဆဲလား။ေမာင္ၾကီး ဒီေသာင္က မခြါႏိုင္ပါလား။”

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္မွ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ရင္ကို ေအာင့္သြားေစေသာစကား။

ဒီလဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ေရပက္လာၾကသူေတြၾကား သူမ်ားပါလာမလားလို႕ ထိုင္ ေစာင့္ေနရသည္။

သူငယ္ခ်င္းေျပာမယ္ဆိုလည္းေျပာစရာပင္။ "သူမ်ားေပ်ာ္လို႕မေပ်ာ္ႏိုင္ ဗိုက္ၾကီးသည္ေတြ မႈိင္။" ေရပက္ခံကားေပၚမွ ေနာက္ေျပာင္ ေအာ္သြားၾကသည္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလံုမလဲျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ--"ေအာ္--- ငါနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႕လည္း" ေတြးလိုက္သည္။ အိမ္ျပန္တာပဲေကာင္းပါတယ္။ ညအေမွာင္ရိပ္က တေျဖးေျဖးေရာက္လာေတာ့ က်ေနာ္အိမ္ျပန္ရတာ သူ႕ အရိပ္အေရာင္ ဘာမွ မေတြ႕ရလို႕ပါ။

                              ------------------------------------------------------------

                                                    (၃ )

သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးရက္မို႕စိတ္ေစာေနမိသည္။ စိတ္ ေလာေနမိသည္။ တေနခင္းလံုး အိမ္ထဲမွာ ေအာင္းေနရသည္။

အငွားကားတစီး အိမ္ေရွ႕မွာရပ္လိုက္သည္။ မရွည္မေႏွာင္း အေမဆင္းလာျပီး၊ ပိေတာက္ကိုင္းေတြကို လာသယ္ခိုင္းသည္။ အေမ ဥပုလ္ေစာင့္သြား သြားေနသည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ မေန႕ညက ေလျပင္းတိုက္ခတ္သည္။ ပိေတာက္ပင္ၾကီး လဲက်ေသဆံုးသြားသည္။ ပိေတာက္ကိုင္းေတြကို ပိေတာက္ပင္ျပန္စိုက္ရန္ အေမ ယူလာျခင္းျဖစ္သည္။အေမကသာ ပိေတာက္ပင္စိုက္ဖို႕မစရေသးဘူး၊ အေမ့သားက တႏွစ္မွာတခါပြင့္ေသာ အတာပိေတာက္ကို ရခဲ့သည့္တိုင္ ပိေတာက္ပန္းကိုေပးရမဲ့သူကို လိုက္ရွာေနဆဲပါ။အေမကိုေျပာခ်င္ေသာ မေျပာျဖစ္လိုက္တ့ဲစကား။

ညေနေစာင္းလာေတာ့ ေလးလံစြာအိမ္အျပင္ထြက္လိုက္သည္။ ေရကစားေနေသာ ကေလးမ်ား က်ေနာ့္ထံ ေျပးလာကာ ေရျဖင့္၀ိုင္းပက္ၾကသည္။ စိတ္ၾကည္ျပီး၊ ေပ်ာ္သလိုလိုျဖစ္လာသည္။ သၾကၤန္ဆိုတာကို တိုး၀င္ၾကည့္ခ်င္လာသည္။ သူရွိေနမလားဆိုေသာ အေတြးေလးနဲ႕၊ သူေရပက္ကစားဖူးေသာ ေနရာသို႕ ေလွ်ာက္သြားမိသည္။ ေရခြက္အျဖဴကို အေ၀းကပင္လွမ္းျမင္ေနရသည္။ တကယ္ သူမွ သူပင္။ လမ္းတဖက္ကိုကူးသြားသည္။ ျပႆနာက သူကိုေရေလာင္းဖို႕ေရဖလား ပါမလာျခင္းပင္။ ဘယ္သူဆီကမွငွားလို႕ရမယ္မထင္။ သူတို႕လည္း သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးရက္မို႕ အၾကိတ္အႏွယ္ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲေနၾကသည္။ သူဆီသြား၊ သူ႕ထံကပင္ေရခြက္နဲ႕ေရပါငွားျပီး သူကိုပင္ျပန္ေရေလာင္းလိုက္ျပီး၊ခ်စ္တယ္ဆိုတာပါ မေမ့မေလွ်ာ တပါတည္းေျပာလိုက္သည္။

“ႏွစ္ခါရွိျပီ - ေနာ္၊”

စေျပာေသာစကား။ က်ေနာ္တို႕စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ေဘးနားမွာေအာ္ဟစ္ျမဴးတူးစြာ ေရကစားေနၾကသူေတြမ်ား၏ အသံမ်ားမွာ သၾကၤန္တူပို႕ေတးသံလို နား၀င္ခ်ိဳလွသည္။ ေနာက္ထပ္ က်ေနာ္တို႕ထပ္ေတြ႕ဖို႕ သေဘာတူၾကသည္။ သၾကၤန္သည္ အျမဲတမ္း ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းေပစြ။

 သွ်ားလူ

၁၆ ဧျပီ ၂၀၁၂