ဥစၥာရင္းမွန္က ရၿမဲ

မျမင့္ျမင့္သိန္း

          ေရွးတုန္းက သူအိုတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ရြာတစ္ေက်းသြားျပီး ပစၥည္းဥစၥာရွာတဲ႔အခါ သုးံႏွစ္ေလာက္ၾကာေပမယ္႔ ဘာတစ္ခုမွ မစုမိဘဲ လက္ခ်ည္းသက္သက္အိမ္ကို ျပန္ခဲရတယ္။

          အိမ္အျပန္လမ္းခရီးမွာရွိတဲ႔ ေညာင္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ေအာက္နားေနတုန္း ေညာင္ပင္ရဲ႕ အျမစ္ၾကားမွာ ေငြအိုးတစ္လုံးကိုေတြ႔တယ္။ ဒီေတာ႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း သုံးႏွစ္ေလာက္ရွာတာေတာင္ ပစၥည္းဆိုလို႔ ဘာမွမရဘဲ အခုကံထတဲ႔အတြက္ သြားရင္းလာရင္း ေငြအိုးကိုခလုတ္တိုက္လို႔ ရျပီလို႔ ဝမ္းသာျပီး ေညာင္ျမစ္ၾကားက ေငြအိုးကို ဆြဲထုတ္ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ေညာင္ပင္ေပၚက အသံတစ္ခုက “ ဒီေငြအိုးကို မယူနဲ႔၊ ဒါ နင္႔အတြက္မဟုတ္ဘူး ငတိုအတြက္ထားတာ” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ႔အသံကို ၾကားလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူအိုဟာ ေညာင္ပင္ေပၚက အသံက ဒီလိုေျပာတာကို ဂရုမစိုက္ပဲ ေငြအိုးကို ဆြဲထုတ္ထမ္းျပီး အိမ္ကို ျပန္ခဲ႔တယ္။ လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္တဲ႔ အခါ မိုးခ်ဳပ္သြားတာနဲ႔ နီးတဲ႔ရြာတစ္ရြာက အိမ္တစ္အိမ္ကို ဝင္ျပီး “ အေဝးၾကီးကလာရတဲ႔ခရီးသည္ ျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ညေလာက္ေတာ႔ တည္းခိုခြင္႔ျပဳပါ ” လို႔ အိမ္႔ရွင္ကိုခြင္႔ေတာင္းေတာ႔ သေဘာေကာင္းတဲ႔ အိမ္႔ရွင္ကလည္း  သူအိုကို တည္းခိုခြင္႔ ေပးလိုက္တယ္။

          အိပ္ယာဝင္ခါနီးမွာ သူအိုဟာ သူ႔ေငြအိုးကို စိတ္မခ်တာနဲ႔ အိမ္႔ရွင္ကို ဒီမွာ က်ဳပ္ဆီအိုးကို ထားပါတယ္၊ ေၾကာင္ကေလး ၾကြက္ကေလးမ်ားရွိရင္ ေျခာက္လွန္႔ေပးပါ ” လို႔ သူ႔ေငြအိုးကို အဖိုးမတန္တဲ႔ ဆီအိုးလို႔ လိမ္ေျပာျပီး ထားလိုက္တယ္။

          သူအိုဟာ ခရီးပန္းလာတာေၾကာင္႔ အိပ္ယာေပၚမွာလွဲလိုက္တာနဲ႔ တစ္ခါတည္း အိပ္ေမာက်ျပီး တစ္ေရးမွ မႏိုးေတာ႔ဘူး။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ အခ်ိန္ေလာက္မွာ အိမ္႔ရွင္ရဲ႕ဇနီးက သူ႔လင္ကို မီးဖြားခ်င္ေနျပီလို႔ႏႈိးျပီးေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူအိုဧည္႔သည္ကလြဲလို႔ တစ္အိမ္လုံးႏိုးၾကျပီး မီးေနေရကိစၥကို စီစဥ္ၾကတယ္။

          မၾကာခင္မွာပဲ အိမ္႔ရွင္ဇနီးလည္း သားေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးတယ္။ ေမြးလာတဲ႔အခါ ကေလးမွာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြပါမလာတဲ႔အတြက္ အဖြားျဖစ္သူက “ ေဟ႔ ငတိုေလးပါလား၊ ဒင္းကေလးကို က်န္းမာေအာင္ ငတို လို႔ပဲ ေခၚၾကေဟ႔” လို႔ ကေလးရဲ႕ နာမည္ကိုပါေပးလိုက္တယ္။

          အဲဒီအခါ မီးေနခန္းအတြက္ ဆီလိုေနလို႔ အဖြားျဖစ္သူက “ အိမ္႔ေအာက္ ပုတ္ထဲက အိုးမွာေတာ႔ ဆီအျပည္႔ ရွိပါရ႕ဲ၊ ညၾကီး မင္းၾကီး ယူရခက္ပါတယ္၊ ဧည္႔သည္အဖိုးအိုရဲ႕ အိုးထဲကဆီပဲ နည္းနည္း ယူသုးံပါ၊ မိုးလင္းေတာ႔ျပန္ျဖည္႔ေပးတာေပါ႔ ” လို႔ဆိုျပီး သူ႔သားကို ဧည္႔သည္သူအိုရဲ႕အိုးထဲ ဆီအခပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ အိမ္႔ရွင္လည္း သူအိုရဲ႕အိုးကိုဖြင္႔လိုက္တဲ႔အခါ အိုးထဲမွာ ဆီကို မေတြ႔ရဘဲ ေငြအျပည္႔ရွိေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ဒီေတာ႔ သူအိုရဲ႕ေငြေတြကို ႏႈိက္ယူျပီး အိမ္ေအာက္ ပုတ္ထဲမွာရွိတဲ႔ ဆီအိုးကဆီကို သူအိုရဲ႕ေငြအိုးမွာ ေလာင္းထည္႔ထားလိုက္တယ္။ သူဟာေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာျပီး “ ဒီေငြဟာ ငါ႔သားငတိုအတြက္ပဲ ” လို႔ဆိုကာသူ႔ဇနီးနဲ႔ မိခင္ကို အပ္လိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ သူတို႔ဟာ အဲဒီကိစၥကို ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဖို႔ ကတိျပဳၾကတယ္။

          မနက္လင္းေတာ႔ သူအိုလည္းခရီးဆက္ဖို႔အတြက္ျပင္ဆင္ျပီး သူ႔ေငြအိုးကို အမွတ္တမဲ႔ဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္တယ္။

          အိုးထဲမွာ ေငြေတြကို မေတြ႕ေတာ႔ဘဲ ဆီေတြျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရလို႔အံ႔ၾသသြားတယ္။ သူအိုဟာဒီအျဖစ္အိမ္ရွင္ေတြေျပာဖို႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတယ္။ သူက အစကတည္းက အဲဒီ အိုးဟာဆီအိုးျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာထားမိလို႔ပဲ။

          ဒါေၾကာင္႔သူဟာ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ဆီအိုးကိုထမ္ျပီး အဲဒီအိမ္ကဆင္းခဲ႔တယ္။

          အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ႔အခါ ဆီိအိုးကို ေထာင္႔တစ္ေထာင္႔မွာ ထိုးထားလိုက္ျပီး ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ မိႈင္ထိုင္ေနတယ္။ အဲဒီည ေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ သူအိုရဲ႕ဇနီးဟာ ေတာင္ယာကျပန္လာတယ္။ အိမ္ေပၚကိုေရာက္တာနဲ႔ သူအိုရဲ႕ဇနီးသည္ဟာ သူအိုရဲ႕လုပ္ငန္းအေၾကာင္းဘာမွ မေမးဘဲ “ကၽြန္မ အေရးၾကီးလာတယ္၊ ေတာင္ယာကေညာင္ပင္ၾကီးလဲသြားေတာ႔ ေညာင္ေခါင္းထဲက ေငြအိုးၾကီးတစ္လုံး ထြက္က်လာတယ္။ အဲဒါ ကၽြန္မမရြက္ႏိုင္လို႔ မသယ္ခဲ႔ရဘူး၊ အခုလိုက္ျပီး ထမ္းေပးပါ ” လို႔ အေရးတၾကီးေျပာလိုက္တယ္။

          သူအိုဟာေငြအိုးဆိုတဲ႔စကားကိုၾကားတဲ႔အခါ “ ေတာ္ျပီရွင္မ၊  ေငြအိုးနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ညည္းဘာမွ မေျပာနဲ႔ေတာ႔၊ ငါ႔ပစၥည္းမွန္ရင္ ငါ႔အိမ္ေပၚ ေရာက္လာလိမ္႔မယ္ ” လုိ႔ စိတ္ပ်က္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။

          အဖိုးအိုနဲ႔ အမယ္အိုတို႔ ေျပာတဲ႔စကားကို ပစၥည္းခိုးဖို႔ အိမ္ေအာက္မွာပုန္းေနတဲ႔ သူခိုးကၾကားတဲ႔အခါ ဟန္က်ျပီလို႔တြက္ခ်က္ျပီး အဖြားအိုရဲ႕ေတာင္ယာကို ေငြအိုးယူဖို႔ထြက္သြားတယ္။ ေတာင္ယာကို ေရာက္တဲ႔အခါ အဖြားအိုေျပာတဲ႔အတိုင္းပဲ လဲက်ေနတဲ႔ေညာင္ပင္ၾကီးနားမွာ အိုးၾကီးတစ္လုံးကိုေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ႔ သူခိုးလဲ အိုးကို အသာဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္တယ္။ အိုးထဲမွာ ေငြကိုမေတြ႔ရဘဲ အလြန္အဆိပ္ျပင္းမယ္႔ ေျမြေတြကိုသာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ႔ သူခိုးက အဖိုးအိုနဲ႔ အဖြားအိုဟာအိမ္ေအာက္မွာ ငါပုန္းေနမွန္းသိလို႔ ငါ႔ကို ေသေၾကာင္းၾကံျပီး ေျမြအိုးကို ေငြအိုးလို႔ လိမ္လႊတ္တယ္၊ ကလဲ႔စားျပန္ေခ်မွ ျဖစ္မယ္လို႔ၾကံျပီး အဲဒီ ေျမြေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတဲ႔ အိုးကို လုံေအာင္ျပန္ပိတ္ျပီး အဖိုးအိုရဲ႕အိမ္ကိုယူခဲ႔တယ္။ ျပီးေတာ႔ အိုးကို တံခါးဝမွာ ထားျပီး ျပန္သြားတယ္။

          သူ႔အၾကံက မနက္လင္တဲ႔အခါ အဖိုးအိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဖြားအိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တံခါး ဖြင္႔ျပီး ထြက္လာခဲ႔ရင္ အိုးကိုျမင္မယ္၊ ဒီအခါ အိုးကိုဖြင္႔ၾကည္႔ၾကလိမ္႔မယ္၊ ဒီလိုဖြင္႔တာနဲ႔ အိုးထဲကေျမြတစ္ေကာင္ေကာင္ က အိုးဖြင္႔သူကို ေပါက္သတ္မွာ အမွန္ပဲရယ္လို႔ျဖစ္တယ္။

          အဖြားအိုဟာ မနက္လင္းတာနဲ႔ သူ႔လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ဖို႔တံခါးဖြင္႔ျပီး  ထြက္လာတယ္။ အဲဒီအခါ သူမေန႔ကျမင္ခဲ႔တဲ႔ ေညာင္ပင္ေခါင္းထဲက အိုးကို တံခါးဝမွာ မေမ်ွာ္လင္႔ဘဲေတြ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အဖိုးအိုကို ဝင္ႏႈိးျပီး သူမေန႔ကေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ေငြအိုးဟာအိမ္ေပၚမွာေရာက္ေနျပီလို႔ဝမ္းသာအားရေျပာလိုက္တယ္။

          အဲဒီအခါ အဖိုးအိုက “ငါ႔ပစၥည္းမွန္ရင္ ငါ႔အိမ္ေပၚေရာက္ရမွာေပါ႔ကြာ ” လို႔ေျပာျပီး ထၾကည္႔တယ္။ အိုးကိုဖြင္႔လိုက္တဲ႔အခါ သူခိုးေတြ႔သလို အိုးထဲမွာ ေျမြေတြမဟုတ္ဘဲ ေငြေတြ အျပည္႔နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။

(ကရင္ပုံျပင္မ်ား စတုထၳတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၁၉၅ - ၁၉၉ မွ)

လူထုဦးလွ၏ တိုင္းရင္းသားပုံျပင္မ်ား