ျမန္မာျပည္က အစိုးရ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို ဤနည္းမ်ားျဖင့္ ေျပာင္းလဲလွ်င္………

by Phyo Zarni Win on Sunday, December 4, 2011 at 11:22pm

 

ျမန္မာျပည္က အစိုးရ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို ဤနည္းမ်ားျဖင့္ ေျပာင္းလဲလွ်င္………

၁။ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ပံုစံကို ေျပာင္းလဲဲျခင္း


(၁၀ တန္း) တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုၿပီးရလာေသာအမွတ္                     ၅၀%
မိမိတက္ေရာက္ခ်င္ေသာ ေမဂ်ာ၏ ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲေျဖဆိုၿပီးရလာေသာ အမွတ္       ၅၀%
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
စုစုေပါင္းရမွတ္                                                                               ၁၀၀%


စုစုေပါင္းရမွတ္ ၆၀% ႏွင့္ အထက္ ရလွ်င္ ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲေအာင္
စုစုေပါင္းရမွတ္ ၇၅% ႏွင့္ အထက္ ရလွ်င္ ၂၅% စေကာ္လာ
စုစုေပါင္းရမွတ္ ၈၅% ႏွင့္ အထက္ ရလွ်င္ ၅၀% စေကာ္လာ


(ဤသို႔ေျပာင္းလဲလွ်င္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အရည္အခ်င္းရွိေသာ္လည္း အမွတ္နည္းခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသာမ်ားအေပၚ ထပ္မံအခြင့္အေရးေပးသလို၊ အရည္းအခ်င္းမရွိပဲ ၾကက္ကန္းဆန္အိုးတိုးကာ အမွတ္မ်ားမ်ားရလာသူမ်ားကို ထပ္မံ၍ ဆန္ကာစစ္ခြင့္ရသလို၊ အရည္အခ်င္းလည္းရွိ အမွတ္လည္းမ်ားတဲဲ့သူ ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ျပႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးကိုရၿပီး ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အားလံုးအတြက္ ညီမွ်မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ စေကာ္လာ ေပးျခင္းျဖင့္လည္း ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ အရည္အခ်င္းရွိသူမ်ားအတြက္ ေပးေသာ အခြင့္အေရးတစ္ခု ပင္ျဖစ္သည္။)

၂။ တကၠသိုလ္မ်ား၏ တည္ရွိေနေသာေနရာႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေျပာင္းလဲျခင္း


- ၿမိဳ႕တြင္း သြားေရးလာေရး မခက္ခဲေသာ ေနရာမ်ားတြင္ တကၠသိုလ္မ်ားျပန္လည္ ဖြင့္ေပးျခင္း။
ဥပမာ- “မိန္း” ဟု လူသိမ်ားေသာ “ရန္ကုန္တကၠသိုလ္”
- တကၠသိုလ္မ်ားကို တိုးတက္ေနေသာ ရန္ကုန္ မႏၱေလး အစရွိေသာ ၿမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္သာ ဖြင့္လွစ္ျခင္း။
- နယ္ေ၀းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအား တကၠသိုလ္အေဆာင္မ်ား တြင္ျပန္လည္၍ ေနထိုင္ခြင့္ေပးျခင္း
- တကၠသိုလ္ နယ္နမိတ္ အနီးအနား ပတ္၀န္းက်င္တြင္ စံျပ အရာရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား ၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ားကို ရာထူဆိုင္းပုတ္တပ္၍ ထားရွိျခင္း။

(ထိုသို႔သာ ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ -- သြားေရးလာေရးမခက္ခဲေသာေၾကာင့္ ၁။ မပင္ပန္းျခင္း၊ ၂။ ကုန္က်စ႐ိတ္သက္သာျခင္း၊ ၃။ အတန္းမတက္ခ်င္းစိတ္နည္းသြားျခင္း။ -- ရန္ကုန္ မႏၱေလး အစရွေသာ ၿမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္သာ ဖြင့္လွစ္ျခင္းသည္ ၁။ မတိုးတက္ေသးေသာ ေဒသမ်ားမွ တက္ေရာက္မည့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ အားက်ဖြယ္၊ အားတက္ဖြယ္ အေတြးသစ္၊ အျမင္ဆန္းမ်ားကို ေတြ႕ျမင့္ရျခင္း၊ ၂။ ထို႔သို႔ေတြျမင္သျဖင့္ မိမိတို႔ေဒသကို ထိုကဲ့သို႔ တိုးတက္ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္ေသာ ဇာတိေဒသ ခ်စ္စိတ္ေပၚေပါက္လာေစျခင္း၊ ၃။ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအေန ႏွင့္လည္း လူအင္အားမလံုေလာက္ေသာအခက္အခဲ၊ အေနအထိုင္ အစားေသာက္ ခက္ခဲေသာေနရာမ်ားတြင္ တာ၀န္မထမ္းခ်င္ေသာ အခက္အခဲမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားေစျခင္း၊ -- တကၠသိုလ္ အေဆာင္မ်ားတြင္ ျပန္လည္ေနထိုင္ခြင့္ ေပးျခင္းျဖင့္ ၁။ ေဒသဆိုင္ရာ  ဗဟုသုတမ်ား တိုးပြားျခင္း၊ ၂။ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳျခင္း၊ -- တကၠသိုလ္ နယ္နမိတ္ အနီးအနား ပတ္၀န္းက်င္တြင္ စံျပ အရာရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား ၏ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ားကို ရာထူဆိုင္းပုတ္တပ္၍ ထားရွိျခင္းသည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ မွန္ကန္ေသာ အားက်စရာရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ “ငါ ဘာႀကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ ညာႀကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္” မ်ားထားတတ္လာမည္။ )

၃။ ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္ႀကီးမ်ားမွ သက္ဆုိင္ရာ ၀ါရင့္ ပါေမာကၡ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားကို ေခၚယူကာ သင္ၾကားျခင္းႏွင့္ သင္ၾကားေသာစနစ္ေျပာင္းလဲျခင္း။

(ထို၀ါရင့္ ပါေမာကၡ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားကို ေခၚယူကာ သင္ၾကားႏိုင္မည္ဆိုပါက - ၁။ မတူညီေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာအား ပညာသင္ရန္ တိုင္းတပါးသို႕သြားေရာက္ျခင္းသည္ ေငြေၾကးေျမာက္ျမားစြာ ကုန္က်ေသာ္လည္း လူနည္းစုျဖစ္ေသာ ထိုဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီး ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံ၍ ေခၚယူသင္ ၾကားပါက ကုန္က်စရိတ္မ်ားစြာ သက္သာျခင္း၊ ၂။ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးမကုန္ပဲ ေကာင္းမြန္ေသာပညာသင္ၾကားေရးရရွိျခင္း၊ ၃။ ထို ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားထံမွ ေကာင္းမြန္ေသာ အေတြးအေခၚ၊ အေတြ႕အၾကံဳသစ္မ်ားစြာကို ရရွိျခင္း၊ ၄။ ပညာေရး အဆင့္အတန္းျမင့္မားလာျခင္း)

ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူႏွင့္ ပညာရွိလူႀကီးသူမမ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုျခင္း၊ ေဟာေျပာပြဲမ်ား တက္ေရာက္ျခင္း တို႔မွရရွိေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေျခခံျပီး စာေရးသူ၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္ေရးသားထာျခင္းသာျဖစ္သည္။

ေရးသူ - ၿဖိဳးဇာနည္၀င္း (ခ) ဇြဲမာန္ဟိန္း