ဆရာေမာင္စူးစမ္းေရးခဲ့ေသာေဆာင္းပါးမ်ား

ေရြးေကာက္ပဲြ-မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္

နုိင္ငံေရးႏွင့္ဒီပလုိေမစီ

          နုိင္ငံေရးသည္ ဒီပလုိေမစီႏွင့္ အစစအရာရာ တူညီသည္မဟုတ္ေပ။ ျခားနားမႈေတြ တစ္ပံုၾကီးရွိသည္။ ထုိအထဲ ေစ်းဆစ္ပံုႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဒီပလုိေမစီနည္းအရ ေစ်းဆစ္ပံုႏွင့္ နုိင္ငံေရးအရ ေစ်းဆစ္ပံုတုိ႔သည္ အထင္ကရ ျခားနားသည္။ ဒီပလုိေမစီနည္းအရ ေစ်းဆစ္ရာ၌ တန္ဖုိး Value ႏွင့္ ပကတိသရုပ္မွန္အေျအအေန Reality တုိ႔ကုိ တည့္သြင္းစဥ္းစားျပီး ဘယ္ေလာက္အေပးအယူလုပ္နုိင္မလဲဟု စဥ္းစားသည္။ သေဘာမွာ မိမိ၏ ေစ်းဆစ္နုိင္ေသာပါ၀ါကုိ မွန္းဆရသလုိ တစ္ဖက္မွ လုိက္ေလ်ာနုိင္ေသာအဆင့္ကုိလည္း နားလည္ေပးရသည္။

          နုိင္ငံေရးေစ်းဆစ္မႈတြင္ နည္းဗ်ဴဟာအျမင္ Tactital Insight ကုိသာ အသံုးျပဳရန္မဟုတ္ဘဲ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ Strategic Inflection Point  ကုိလည္းအေျခခံအျဖစ္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရသည္။

မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ရုပ္ပြိဳင့္ဆုိသည္မွာ ေခတ္တစ္ခုသုိ႔ အလွည့္အေျပာင္းျဖစ္ေတာ့မည့္ပြိဳင့္ကုိ ဆုိလုိ သည္။ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးတြင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြသည္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ျဖစ္သည္။ ေခတ္တစ္ေခတ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းမည့္ပြိဳင့္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နုိင္ငံေရးေစ်းဆစ္မႈတြင္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ကုိ မထိခိုက္ေစရန္ သတိထားဖုိ႔လုိသည္။

ေခါင္းတဲြႏွင့္ေနာက္တဲြ

          နုိင္ငံေရးဆုိသည္မွာ အင္အားကုိ ခ်ိန္ဆတတ္ရမည္။ အလားအလာကုိ ေမွ်ာ္မွန္းတတ္ရမည္။ ဤသုိ႔ ခ်ိန္ဆေမွ်ာ္မွန္းရာ၌ လက္ေတြ႔က်ရမည္။ ယထာဘူတျဖစ္ရမည္။ စိတ္ကူးမယဥ္ရေပ။ အမ်ားလူထုက လုိက္နုိင္ ရမည္။ နားလည္နုိင္ရမည္။ အမ်ားလူထုက မလုိက္နုိင္ေသာလမ္းစဥ္ႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္သံတုိ႔ကုိ ေရွာင္ရမည္။ မေရွာင္နုိင္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ လူထုေ၀းကြာသြားမည္။ ရထားေခါင္းတဲြႏွင့္ ေနာက္ဆက္တဲြေတြ အဆက္ ျပဳတ္သြားသလုိ ျဖစ္သြားမည္။

          နုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ တြက္ခ်က္ၾကရာတြင္ သိပၸံပညာလုိ မတိက်နုိင္။ ခံစားမႈအီမုိးရွင္းတုိ႔ျဖင့္ စိတၱဇ ဆန္ေနလိမ့္မည္။ ယခင္ နုိင္ငံေရးစကားလံုးႏွင့္ ေရးရလွ်င္ Subjective ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ နုိင္ငံေရးစိတၱဇဆန္မႈ ထဲတြင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိုပုိတြက္ျခင္းလည္း တစ္ပါးအပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနုိင္ငံေရးအနာဂတ္တြင္ အုိဒီအုိလုိဂ်ီ အခန္းက႑၊သမုိင္းက႑၊ မဟာေခါင္းေဆာင္က႑သည္ ကုန္ဆံုးျပီ။ ေပၚမည့္ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး ပံုသ႑ာန္ (လမ္းညႊန္ဒီမုိကေရစီ)တြင္ အင္စတီက်ဴးရွင္း (တပ္မေတာ္ႏွင့္လႊတ္ေတာ္)တုိ႔က အဆံုးအျဖတ္ ေပးေသာ က႑အျဖစ္ ျဖစ္တည္လာမည္။

ၾသဇာႏွစ္မ်ဳိး

        ဆုိလုိသည္မွာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြသည္ လည္းေကာင္း၊ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးေပၚလာမည့္ လႊတ္ေတာ္တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ျဖစ္မည္။ ေခတ္အေျပာင္းအလဲပြိဳင့္ ျဖစ္မည္။ ဤအေျပာင္းအလဲကုိ မိမိ၏ ဆႏၵႏွင့္ မၾကည့္အပ္ေပ။ အမာထည္ အစစ္အမွန္အျဖစ္ ျမင္အပ္သည္။ ဂိမ္းသစ္ကုိ ပေလယာအသစ္တုိ႔ျဖင့္ ကစားၾကမည္။

ေမာင္စူးစမ္း

The Voice 16-22, 11-2009

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမျပဳေရး ပကတိအရွိႏွင့္ဆန္႔က်င္

ဆီေလွ်ာ္မႈျပႆနာ

          နုိင္ငံေရးတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမျပဳေရးႏွင့္ အစစ္အမွန္ကုိ ေသခ်ာစြာ သံုးသပ္ေရးတုိ႔သည္ ဒဂၤါး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယလြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီး မဟတၱမဂႏၵီၾကီးက ျဗိတိသွ် ကုိလုိနီသမား တုိ႔အား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳရန္ လႈံ႔ေဆာ္ရင္း လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြကုိ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈမျပဳေရးဟူေသာ၀ါဒသည္ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြအတြက္ အနက္အဓိပၸါယ္ရွိ၍ ဆီေလ်ာ္နုိင္ပါေသာ္လည္း ဒီမုိကေရစီအေရးအခင္းတြင္မူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳေရးဟူေသာ မူ၀ါဒ လမ္းစဥ္သည္ ဆီေလ်ာ္မႈရွိနုိင္ ပါသေလာဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာသည္။

          ဒီမုိကေရစီကိစၥ၌ တည္ဆဲျဖစ္ထြန္းေနေသာ၀န္းက်င္ (Contest) ကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရေလရာ ဤ၀န္းက်င္၌ အုပ္စုိးသူအဖဲြ႔အစည္းအေနအထားသည္ အခရာက်သည္။ အုပ္စုိးသူအဖဲြ႔က ဒီမုိကေရစီကုိ ဆန္႔က်င္ေနလွ်င္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမျပဳေရးဆုိေသာ မူ၀ါဒသည္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အုပ္စုိးသူအဖဲြ႔ကုိယ္တုိင္က ဒီမုိကေရစီကုိ ထူေထာင္ေပးေနေသာ အေျခအေနတြင္မူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳဆုိေသာမူသည္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္ျခင္း လံု၀မျဖစ္နုိင္ျပီ။

ပကတိတြင္စမ္းသပ္

          ဒီမုိကေရစီထူေထာင္မႈသည္ အေျခခံအားျဖင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္း ျပႆနာျဖစ္ေလရာ လူ႔အခြင့္အေရး ထက္ အင္စတီက်ဴးရွင္းေပၚထြန္းေရးကို အေလးေပးစဥ္းစားရမည္။ အင္စတီက်ဴးရွင္းဆုိရာ၌ ေရြးေကာက္ပဲြမွ တဆင့္ ေပၚထြန္းလာေသာလႊတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္မႈ၏ အဓိကစံ သည္ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ လႊတ္ေတာ္မ်ားေပၚထြန္းေရးဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤေနရာ၌ ပကတိအေျခအေနကုိ မွန္ကန္စြာ သံုးသပ္နုိင္ရန္လုိသည္။ ပကတိအေျခအေနဆုိသည္မွာ ဒီမုိကေရစီထူေထာင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဖန္တီးေပးနုိင္ေသာ အင္အားကုိဆုိလုိသည္။ ဤအင္အားသည္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူတုိ႔၏ အင္အားမဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္အခင္းအက်င္း ဖန္တီးမႈကုိသာ ရည္ညႊန္းသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တုိ႔တြင္ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳဘဲ ေဘးထုိင္,ထုိင္၍ ပယ္ခ်ျခင္းသည္ မဟတၱမဂႏၵီၾကီးညႊန္းေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳေသာ ၀ါဒကုိက်င့္သံုးျခင္းျဖစ္သည္ဟု မဆုိနုိင္ေပ။

          မိမိစိတ္ၾကိဳက္အခင္းအက်င္းမရ၍ စိတ္ေကာက္သည့္သေဘာသာ ေဆာင္သည္။ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီကုိ စစ္ဘက္က ထူေထာင္ေပးျခင္းျဖစ္၍ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီသည္ ပါ၀ါမရွိဟုဆုိရမည္။ ျမင္ေတြ႔ရေသာ ပကတိ အေျခအေနအရ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူတုိ႔က ဒီမုိကေရစီကုိ မဖန္တီးနုိင္။ အင္စတီက်ဴးရွင္းအာဏာကုိ ကုိင္ထားသူတုိ႔သာ ေစတနာအေလ်ာက္ ဒီမုိကေရစီ ဖန္တီးနုိင္ေၾကာင္းေတြ႔ျမင္ရသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္တုိ႔သည္ ပကတိအစစ္အမွန္မ်ားျဖစ္ေလရာ အရာရာကုိအေကာင္းမျမင္ေသာ သေဘာထား (Total Negative) သည္ ခက္ထန္စြာ အစမ္းသပ္ခံေနရေၾကာင္းကုိလည္း သရုပ္ေပၚေစသည္။

ေမာင္စူးစမ္း (၉-၁၂-၂၀၁၀)

The Voice 20-26, 12-2010