ေခတ္သစ္လူငယ္ သိၾကေစ (၁)
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဧျပီလ မဟာသႀကၤန္ေတာင္
ဘယ္လိုၿပီးသြားလဲမသိ၊ က်ြန္ေတာ့္အိမ္မွာေတာ့ လူေပါင္းမ်ားစြာ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္။
အမ်ားစုကေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ား၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ အသက္အရြယ္မ်ားက ၁၅ႏွစ္မွသည္
အႀကီးဆံုး ၂၂ႏွစ္၊ အသက္ႀကီး ပါတယ္ဆိုတဲ့ က်ြန္ေတာ္ေတာင္ ၃၀မျပည့္ေသးပါ။ေမးလိုက္ၾကတဲ့
ေမးခြန္းမ်ားကလည္း မ်ားမွမ်ား ။
“လူ႕ေဘာင္သစ္ဘာလုပ္ေနလဲ”
“မိုးသီးဇြန္ဘယ္ေရာက္ေနလဲ
၊ေတာခိုမယ္ၾကားတယ္ ၊အဲဒါဟုတ္လား”
“လူ႕ေဘာင္သစ္က လက္နက္ကိုင္ဖို႕လူစုေနတဲ့ပါတီလာ း
“
“က်ြန္ေတာ္တို႔ကိုခိုင္းပါ၊တို င္းျပည္အတြက္
ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ၊အဆင္သင့္ပဲ”
“ဘယ္သူပဲေခါင္းေဆာင္လုပ္လုပ္၊အဲ ဒါကအေရးမႀကီးဘူး၊ တိုင္းျပည္ေကာ င္းေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲလိုတယ္”
က်ြန္ေတာ့မွာလည္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ေလးမ်ား၏
ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားဟာ မွားယြင္းသြား မွာကိုစိုးရိမ္ပါတယ္။
ပါတီစြဲ၊ဝါဒစြဲ၊လူပုဂၢဳိလ္စြဲမ် ားျဖင့္ တဖက္စြန္းေရာက္သြားမွာကိုလဲပူ ပန္ေနမိပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကြ်န္ေတာ္ဟာ
ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္ လူ႕ေဘာင္သစ္မွာ ဥကၠဌ ဆိုပါေတာ့၊ အလုပ္က က်ဴရွင္ဆရာ၊ကိုယ္ကိုတိုင္ေတာ့
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိေသး၊ ဆိုလိုတာက ဘယ္လမ္းစဥ္ ဘယ္မူဝါဒ ဆိုျပီးျပတ္သားမႈ မရွိေသးတာကို
ေျပာတာပါ။ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရွ ိတဲ့ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို စက္ဆုပ္ ရြံရွာၿပီး စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာကို
လံုးဝ လက္မခံႏွိဳင္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါ တယ္။ဒါ့အျပင္နိဳင္ငံေရး လုပ္စားမည့္လူေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ
အသံုးခ်ခံ၊အခိုင္းခံအျဖစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးေတြရဲ႕ဘဝ နစ္မြန္းသြားမွာကိုလံုးဝမလိုလား ပါဘူး၊ဒါေၾကာင့္
ေက်ာင္းသားပါတိျဖစ္တဲ့ လူ႕ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီဟာကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈပါ ဘဲ။
သၾကၤန္အျပီးမွာ ႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ပထမအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံလုပ္မယ္တဲ့၊
သိပ္ေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ပဲ၊တႏိုင္ငံလံုးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕ၾကမယ္ဆိုေတာ့
ဝမ္းသာလိုက္တာ၊ ပါတီတခုရဲ႕အသက္ဟာ ညီလာခံပဲ ၊ပါတီဖြဲ႕စည္းျပီး ၆ လသက္တမ္းႏွင့္ ညီလာခံေခၚရဲတဲ့
ဌာနခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေလးစားမိတယ္။ဌာနခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာ င္ေတြဆိုလို႔ ဒိေခတ္လူငယ္ေတြရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ
အဖိုးႀကီးပံု ေတြ ျမင္ေနအုန္းမယ္။ ဥကၠ႒လုပ္တဲ့ မိုးသီးဇြန္က (၂၇)ႏွစ္၊ဒုဥကၠဌ သက္ထြန္းက
(၂၇)ႏွစ္၊ န အ ဖ ေခတ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ရဲ႕အရုပ္ကေလး ျဖစ္သြားရွာတဲ့ မိုးဟိန္းက
(၂၄)ႏွစ္၊ရဲနိဳင္ေအာင္ (ကိုဝ) (၂၄)ႏွစ္ (ကိုဝ--မွားေနလွ်င္ျပင္ကြာ )၊အခု ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရတဲ့
ေက်ာ္မင္းယု(ဂ်င္မီ) ဆို (၂၂)ႏွစ္ ေလာက္ရွိတယ္၊စီမံ/စည္းကမ္းတာ၀န္ ယူတဲ့ ယဥ္ေထြးက (၂၃)
ႏွစ္၊ ဘ႑ာေရးမွဴးလုပ္တဲ့ တင္ထြန္းလႈိင္ (န အ ဖ ရဲ႕ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကိုထိခိုက္သြားရသူ)
ဆို ပီဘိ ကေလး ေလး မ်က္ႏွာႏွင့္(၂၁)ႏွစ္ ပဲရွိေသးတယ္။ ေဇယ်(ေခၚ)ကုလားမႀကီး (အခုသူလဲႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခံေ နရတယ္
)ကလည္း (၂၅)ႏွစ္ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။
ဒီလိုပဲ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းမွာရွိတဲ့
မဥမၼာ (ဗဟန္း)၊ ဝင္းေမာင္(လႈိင္)၊ ေအာင္ျမတ္စုိး (တာေမြ)၊ ေဖာ္မ်ိုဳးႏုိင္(ပန္းဘဲတန္း)၊ သက္ေအာင္
(အင္းစိန္)၊ ေက်ာ္သန္း(ကြမ္းျခံကုန္း)၊ စတဲ့ျမိဳ႕နယ္တာဝန္ခံ ေတြအားလံုး ဟာလည္း အသက္
(၂၀)ဝန္းက်င္ေတြ၊ဆိုလိုတာက အဲဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ုဳပ္ (N L D)
ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒုတိယအင္အား အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ လူ႕ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဟာ လူငယ္
ေတြနဲ႔သာ ဖြဲ႕စည္းထားတာ ဆိုတာကို ဒီေခတ္လူငယ္ေတြ သိေစခ်င္တာပါ။
ဧျပီလ(၂၂)ရက္မွာမနက္အေစာႀကီး
ကတည္းက ညီလာခံလုပ္မယ့္ ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္က ရန္ကုန္တိုင္းရံုး (ကြ်န္ေတာ္တို႕အေခၚ ဝါးရံုပင္စခန္း)ကို
ထြက္လာခဲ့တယ္။ေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာစိမ္း လူငယ္ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
ျဖစ္မေနၾကပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပံဳးျပျပီး အျပန္အလွန္မိတ္ဆက္ၾကတယ္။၈ နာရီ ထိုးေတာ့
ခန္းမလို ေဆာက္ထားတဲ့ တဲႀကီးထဲဝင္ျပီး တတိယေျမာက္ အတန္းမွာထိုင္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အခမ္းအနားစေရာဆိုပါေတာ့
၊ နယ္က ျမိဳ႕နယ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ တစ္ေယာက္စီ မိတ္ဆက္ၾကတယ္။ ရင္ထဲမွာစြဲေနတဲ့ စကားေလးေတြ
ထဲမွာေတာ့ အရင္ဆံုးသတိရတာ မ်ိဳးေမာင္ေမာင္ ေျပာတဲ့စကား၊လူပံုစံက တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္၊
ကြမ္းၾကိဳက္လြန္းတဲ့ မံုရြာသားပီပီ ပါးစပ္တခုလံုး ကြမ္းေသြးေတြရဲလို႕၊သူက “ကြ်န္ေတာ္မိုးသီးဇြန္လဲ မသိဘူး၊မင္းကိုနိဳင္လဲ
မသိဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္သိတာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြပဲ ၊ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂါတ္အတြက္
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္က တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တယ္၊ အခုလဲ တိုက္မွာပဲ၊ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ဘယ္သူေခါင္းေဆာင္တယ္ ဆိုတာ အဓိကမဟုတ္ဘူး ဘယ္သူပဲ လုပ္လုပ္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေကာင္းစားမယ္ဆိုရင္
ၾကိဳက္တဲ့ တာဝန္ေပး၊ ေက်ပြန္ေအာင္လုပ္မွာပဲ “ တဲ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရႊဘိုသား
(နာမည္ရင္းမမွတ္မိေတာ့တာ ခြင့္လႊတ္ပါ)၊သူကလဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ႏွင့္ ထလာတယ္။
အညာသားပီပီ ခပ္ညိဳညိဳ အသားအေရႏွင့္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကေတာ့ခပ္ေသးေ သး ၊သူက “မိုးသီးဇြန္
ဘယ္မွာလဲ။ မိုးသီးဇြန္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔၊ သူနဲ႔သူ႔အဖြဲ႕ ဘာဆက္လုပ္မလဲ သိခ်င္လို႔ ရန္ကုန္ကို
မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဆင္းလာခဲ့ရတာ ၊အခုသူမရွိ ေတာ့ဘူးဆို၊ သူမရွိလဲဆက္လုပ္ၾကပါ၊ ကြ်န္ေတာ့အေနနဲ႔
ဒီညီလာခံက ေပးတဲ့တာဝန္ကိုယူျပီး ဆက္လုပ္မွာပဲ၊ရဲေဘာ္တို႔ေရွ့ဆက္ ၿပီး ညွိနိဳင္းပါ၊ ေဆြးေနြးပါ၊
လုပ္ငန္းစဥ္ခ်ပါ ၊ကြ်န္ေတာ္ အဆင္သင့္ရွိပါတယ္”တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့ေနာက္ကထိုင္ေနတဲ့
မဥမၼာက လွမ္းေျပာတယ္ “အကိုေရ ၊ အညာသားႀကီးလဲျပတ္တယ္ေနာ္”။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က “သူ႕ကို
ေရႊဘိုသားဆိုေတာ့ ေအာင္ေဇယ်လို႔ နာမည္ေပးရေအာင္၊ ဥကၠဌတင္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား ေဟ့၊
ရန္ကုန္က ဥကၠဌမလုပ္ပဲ နယ္ကို ဦးစားေပးလိုက္ရင္ ညီညြတ္မႈလဲ အားေကာင္းသြားမယ္”၊ အဲဒီကေန
‘ေအာင္ေဇယ်ေဟ့’၊ ‘ေအာင္ေဇယ်တဲ့ေနာ္’ ဆိုတဲ့စကားေတြ တဆင့္ျပီးတဆင့္ ပ်ံ႕သြားတယ္။ တကယ္လည္း
မဲေပးၿပီးေရြးလုိက္ေတာ့ သူပဲ လူေဘာင္သစ္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ဥကၠ႒ျဖစ္သြားတယ္။ ၁၉၈၉ ဇြန္လေနာက္ဆုံးပတ္
လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္(အေနာ္ရထာလမ္း)မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ
အာဏာဖီဆန္ေရး တရားပြဲလုပ္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ “ေမာင္းျပန္ကုိ ေဒါင္းအလံႏွင့္ တုိက္မယ္” ဆုိတဲ့
စကားတစ္ခြန္း “တြင္”က်န္ခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဗမာေတြအထဲမွာ
ရွည္တယ္ဆုိေလာက္တဲ့ အရပ္နဲ႔ ခပ္ပိန္ပိန္၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ မ်က္ႏွာေပါက္ရိွတဲ့ ခရမ္းၿမိဳ႕နယ္သား
ကုိျမင့္ေဇာ္ (၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၅ ရက္ေန႔ ထုိင္းျမန္မာ နယ္စပ္တစ္ေနရာမွာကြယ္လြန္)ေျပာ တယ္၊
သူက “ရန္ကုန္က ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ကုိ
ႀကိဳက္လို႔၊ ပါတီရဲ႕မူကုိ ႀကိဳက္လုိ႔၊ ဝင္လုပ္ေနတာပါ၊ မုိးသီးဇြန္ ရိွတာ မရိွတာ အဓိက
မက်ပါဘူး၊ အဓိကက်တာက က်ေနာ္တုိ႔ အလုပ္ဆက္လုပ္ၾကဖုိ႔ပဲ၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြရဲ႕ လုပ္နုိင္စြမ္းကုိ
ျပဖုိ႔ပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္ၾကပါ၊ လုပ္မယ္လုိ႔လည္း
ယုံၾကည္ပါတယ္” ဆုိၿပီး ျပန္ထုိင္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူလည္း ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ဂ်ဴလုိင္လ
၁၇ ရက္ေန႔ ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ အထူးအစည္းအေဝးမွာ ပါတီဥကၠ႒ တာဝန္ကုိယူၿပီး ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ
မဆုတ္မနစ္ လုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။
သူၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ထလာျပန္ပါတယ္။
မေကြးက ကုိသက္ေဇာ္။ သူက ပုိၿပီးျပတ္တယ္ “ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘာလုိ႔ပါတီေထာင္တာလဲ
သိသိခ်င္းမေက်နပ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ပါတီဟာ အာဏာယူဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး
တကယ္လုပ္မယ့္လူေတြ အဖြဲ႕အစည္းေတြကုိ ဝန္းရံေပးဖုိ႔ ကူညီဖုိ႔ဆုိလုိ႔ သိပ္ႀကိဳက္သြားတယ္၊
ေက်နပ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ လာခဲ့တာပဲ၊ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ တုိင္းျပည္အတြက္ တကယ္လုပ္မလား၊
က်ေနာ္ထမ္းတင္မယ္”
ကုိတင္ဦး(သကၤန္းကၽြန္း)က
က်ေနာ့ကုိ လွမ္းေျပာတယ္၊ “အစ္ကုိေရ ေျမလတ္သား အာဇာနည္ တစ္ေယာက္ေတာ့ ေပၚလာျပန္ၿပီ” အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ဘယ္သူလဲေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေတာ့ဘူး။ သူက အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ “မေကြးမွာ ဗကသ ေခါင္းေဆာင္
ကုိဗဟိန္းက ျမင္းခြာသံ တစ္ခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္သြားမယ္္ဆုိ တဲ့ သမုိင္းဝင္စကားေျပာသြားတယ္၊
ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကုိ ဗဟိန္းေအာင္လုိ႔ နာမည္ေျပာင္းရင္ ေကာင္းမယ္” ဆုိလုိက္ေတာ့ ဗဟိန္းေအာင္ရယ္လုိ႔
အမည္တြင္သြားၿပီး ညီလာခံမွာ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ အေရြးခံရပါတယ္။ အခုေတာ့ ႏွစ္ရွည္
ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရဆဲပါ။
ဒါေတြ ေရးျပေနတာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သြားေနတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကေန႔ ျပည္တြင္းမွာ ႏုိင္ငံေရး
မုိးေလဝသ အေျခအေန ေကာင္းစျပဳေနတာ ျမင္ရတဲ့အတြက္ လူငယ္ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္တုန္းက “ႏုိင္ငံေရး နာဂစ္မုန္တုိင္း” ေၾကာင့္ အလဲလဲ အကြဲကြဲႏွင့္ စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္
ဖိႏွိပ္ခံေနရတာေတာင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အားမာန္နဲ႔ ႏုိင္ငံ့ သမုိင္းေၾကာင္း တစ္ေနရာမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ “ကုိေဇယ်ာေသာ္” အက်ဥ္းသားဘဝက ျပန္လြတ္လာၿပီးတာနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးလုပ္မယ္၊ “ကုိရသ”
ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိဳင္မယ္ဆုိလုိ႔ ဒီစာကုိ ေရးျဖစ္တာပါ။
“ေလးစားပါတယ္ ကုိေဇယ်ာေသာ္”
၊ “ ႀကိဳဆုိပါတယ္ ကုိရသ”၊ သူတုိ႔လုိပဲ အသစ္အသစ္ေသာ
လူငယ္ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကုိ လွဳိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆုိလွ်က္..။
သန္႔စင္ေအာင္(ရန္ကင္း)
၄-၁၂-၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment