စကားလံုးမ်ား အလြန္၌ -
by Zay Ya on Tuesday, December 20, 2011 at 3:29pm
စကားလံုး၊ ေဝါဟာရ နဲ႔ အေတြးစဥ္ စိတ္ကူး ပံုရိပ္ ေတြဟာ အတားအဆီး ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းက - က်ေနာ္တို႔ဟာ ကိစၥရပ္တိုင္း ၊ အေၾကာင္းအရာ တိုင္းကို စကားလံုးေတြနဲ႔ ဖလွယ္သံုးစြဲ ၾကလို႔ပဲ ။ ဆိုလိုတာက - တကယ့္ ျဖစ္တည္မႈ သက္သက္ကို စကားလံုး ေတြ အျဖစ္ ပံုေျပာင္း ယူၾကတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သႏၱာန္မွာ စကားလံုးနဲ႔ တကယ့္ ျဖစ္တည္မႈ တစ္ထပ္တည္း လို ထင္ျမင္ လာတယ္။
အဲ့ဒါဟာ ဘာဝနာ ထံုမႊမ္းလာမႈ အတြက္ အတားအဆီး တစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာဝနာ အျပည့္အဝ ရရွိႏိုင္ဖို႔ ပထမဦးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ဟာ အဲ့ အတား အဆီးကို ဖယ္ရွားႏိုင္မႈ အေပၚ မူတည္တယ္။ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ စကားလံုး နဲ႔ ဖြဲ႕စည္း စိတ္ကူးတတ္သမ်ွ သတိရွိ ေနရလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ား တို႔ စိတ္ဟာ တစ္ခုမဟုတ္ရင္ တစ္ခုကို အျမဲ ေတြးေနတယ္။ အေတြးရွိရင္ စကားလံုးရွိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ဟာ အျမဲတမ္း စကားေျပာ ေနတတ္တယ္ လို႔ ေျပာလို႔ ရတယ္။ Chattering Mind အျမဲတမ္း ပလံုစီ အေတြးေတြ ဗရပြနဲ႔ သႏၱာန္ ျဖစ္စဥ္ သက္သက္။
တကယ့္ လက္ေတြ႕ က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ မွာေတာ့ အဲ့လို မဟုတ္ဘူးရယ္။ အရာဝတၳဳ တစ္ခုကို ျမင္တယ္ ဆိုရင္ ျမင္ရံုမ်ွ သိမႈ သက္သက္ပဲ။ အဲ့ဒီ မွာ စကားလံုး ေတြ မပါဘူး။ ခင္ဗ်ားက ဘာဝနာ ျပဳသူ ဆိုပါစို႔ ။ ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဟာ အဲ့ဒီ ျမင္ရံုမ်ွ ကို စကားလံုး ေတြနဲ႔ ပံုေျပာင္းမိတဲ့ အခါ အဲ့ဒီ ေျပာင္းမိတဲ့ ျဖစ္စဥ္ အေပၚ သတိ ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။
အရာရာဟာ ျဖစ္တည္ ရံုမ်ွ ျဖစ္တည္ေနတယ္ ။ တကယ္တမ္း ဘာသာစကား ဆိုတာ ရွိမေနဘူး လို႔ က်ေနာ္ အတိအက် ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ အတြက္ ဘာသာစကား က လိုအပ္မေနဘူး။ ခင္ဗ်ား အသက္ရွင္တယ္ - က်ေနာ္ အသက္ရွင္တယ္။ ဒီၾကားမွာ ေဝါဟာရ မလိုအပ္ဘူး။ ( မလိုအပ္ဘူး ဆိုတာထက္ - "ရွိကုိ ရွိမေနဘူး" ) ဆိုလိုတာက ျဖစ္စဥ္ တစ္ခု ဟာ စကားလံုး မပါဘဲလည္း ျဖစ္တည္ ေနၾကပါတယ္။ဥပမာ- ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ ဟာ ရွဴရွိဳက္သူ ၊ တန္ဖိုးထားသူ မရွိလည္း ပြင့္တယ္။ ႏွင္းဆီလို႔ အမည္ မတပ္လည္း သူ႕ျဖစ္တည္ခ်က္နဲ႔ သူ ပြင့္ေနမွာပဲ။ စီးဆင္း သြားေနတဲ့ စမ္းေရ အလ်ဥ္ အတြက္ သူ ဆက္လက္ စီးဆင္းဖို႔ ေဝါဟာရ အေတြးပံုရိပ္ မလိုအပ္ဘူး။ သူ႕ ျဖစ္တည္ခ်က္ဟာ သဘာဝ အတိုင္း တည္ရွိတယ္။
ဘာဝနာ ရွိေနတဲ့ အခိုက္ ဟာ အဲ့ဒီလို ျဖစ္တည္ခ်က္ က ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္မွာပဲ ရွိေနတဲ့ အခိုက္အတန္႔ ကေလး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး လို႔ ခင္ဗ်ား ေျပာမလား။ တကယ္တမ္းက သဘာဝ က်က် ကိစၥတစ္ရပ္ ပဲ မဟုတ္လား ။ အဲ့လို သဘာဝ သက္သက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကို က်ေနာ္ တို႔ သတိ မထား မိခဲ့ၾကပါဘူး။ က်ေနာ္ တို႔ အေတြ႕အၾကံဳ နဲ႔ စကားလံုး အၾကား ပံုေဖာ္ ေျပာင္းလဲတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ရွိေနတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ တို႔ မျမင္ခဲ့ၾကဘူး။ မနက္ အရုဏ္တက္ ေနထြက္ လာခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ ကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူး ႏိုင္တယ္။ ကဗ်ာ စပ္ဆိုဖို႔ ျပင္ဆင္ႏိုင္တယ္။ ၾကည္ႏူးမႈ မွာတင္ မသိရွိထားဘူး။ မရပ္သြားဘူး - စကားလံုး အျဖစ္ ဖြဲ႕သီ စိတ္ကူးတယ္။
တစ္ခါ - တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကို ခ်စ္မိရင္ ခ်စ္ေၾကာင္း ဖြဲ႕သီ စိတ္ကူး ယဥ္ ၾကျပန္ တယ္။ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ၾကံဳဆံုရင္ ၾကံဳဆံုတဲ့ အတိုင္း သိျမင္မႈ ကေန - ဆက္လက္ စိတ္ကူး ဖန္တီးတယ္။ စကားလံုး ဖြဲ႕စပ္ ရွင္းျပဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အျခား အျခား စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ ဖြဲ႕စည္း စဥ္းစား တယ္။ အဲ့ဒီလို ျဖစ္တည္ခ်က္ နဲ႔ စကားလံုး အၾကား ကြာဟခ်က္ ရွိေၾကာင္း က်ေနာ္ တို႔ သတိ မမူတဲ့ အခါ ျဖစ္တည္ခ်က္နဲ႔ စကားလံုး အၾကား ကြာဟခ်က္ မရွိဘူးလို႔ အထင္ေရာက္သြား ေစပါတယ္။
တကယ္ စင္စစ္ - ခ်စ္ျခင္း သက္သက္ဟာ စကားလံုး မဟုတ္ဘူး။ ေနေရာင္ ျဖာက် ေနတာကလည္း စကားလံုး မဟုတ္ဘူး။ အေတြးမဟုတ္ဘူး။ သူ႕ျဖစ္တည္ခ်က္ နဲ႔ သူတည္ရွိတယ္။ ဒါတင္မက- အဲ့ဒီ သိရွိတဲ့ အခိုက္အတန္႔ ေလး သက္သက္မွာသာ တည္ရွိတယ္။ ႏို႔ ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ စိတ္သႏၱာန္က အဲ့အတိုင္း မေနဘူး။ စကား ရွာၾကံတယ္၊ ပံုရိပ္တြဲစပ္ ေျပာင္းယူ တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘာသာ စကား ေဝါဟာရေတြ ဟာ ခင္ဗ်ား အေတြ႕အၾကံဳ ၊ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ နဲ႔ ခင္ဗ်ား ၾကားကို ဝင္ေရာက္ ေနရာယူလာပါတယ္။
ဘာဝနာဟာ အဲ့လို စကားလံုး ေတြ မပါတဲ့ ေနထိုင္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကားမဲ့တဲ့ သိမႈ သက္သက္ နဲ႔ ေနထိုင္မႈပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ - အရင္ပို႔စ္ေတြမွာလည္း က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တယ္ - ဘာဝနာဟာ နည္းနာ မဟုတ္ဘူး၊ နည္းစနစ္ မဟုတ္ဘူး၊ က်င့္ၾကံရတဲ့ က်င့္စဥ္ တစ္ခု မဟုတ္ဘူး၊ မိမိ ျဖစ္စဥ္ကို မိမိ အျပည့္အဝ ေနထိုင္ျခင္း ကိုသာ ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ေလ မွာ ဘာဝနာဟာ အလိုလို ျဖစ္တည္တယ္။ ခင္ဗ်ား ခ်စ္မိတယ္ ဆိုပါစို႔၊ လက္ရွိမွာ ခ်စ္တဲ့စိတ္ ခံစား ရမယ္။ အဲ့ဒီ ခ်စ္ျခင္း သက္သက္ဟာ အေတြး မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ကူး မဟုတ္ဘူး။ ဆိုလိုတာက ပံုရိပ္ မဟုတ္ဘူး။ ခံစားရတဲ့- ျဖစ္တည္လာတဲ့ သႏၱာန္ သက္သက္။ အဲ့ဒီ ခ်စ္ျခင္း ရွိလာျပီး ေနာက္မွ ခ်စ္တဲ့သူ အေပၚ ပံုရိပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တြန္းထိုး ပံုေဖာ္မယ္၊ ပံုရိပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တြဲစပ္ တမ္းတမယ္္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္း သက္သက္ နဲ႔ အဲ့ဒီ ပံုရိပ္ေတြ ဟာ ထပ္တူ မဟုတ္ဘူးရယ္ ။ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ျဖစ္တည္ခ်က္က သက္သက္၊ သူ႕ ေနာက္ အေတြးသႏၱာန္ အစဥ္ က သက္သက္။ ဒီေနာက္ဆက္တြဲ ေတြက ပံုရိပ္ (ဝါ) စကား ေဝါဟာရ အေနနဲ႔ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ ျဖတ္သန္း သြားပါတယ္။ ဆက္လက္ျပီး ယံုၾကည္စြဲလမ္းသြားမယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ ခင္ဗ်ား ေတြ႕ၾကံဳ ႏိုင္တာ ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈ သက္သက္ ဖံုးလႊမ္းသြားတဲ့ အခါ စကားလံုးေတြ ဆြံ႕အသြားတယ္။ ေဒါသၾကီးလြန္း တဲ့ အခါ စကားေတြ ေပ်ာက္ရွ ကုန္တယ္။ ဆိုလိုတာက ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ ထင္ရွားလာတဲ့ အခါ စကားေတြ အျဖစ္ ပံုေျပာင္းခြင့္ မရလိုက္တာမ်ိဳး အလိုလို ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ ဘာဝနာ ဆိုတာ အဲ့ဒီ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ အေပၚ သိရွိလက္ခံ ေနထိုင္မႈပါ။
ပံုမွန္ အေနအထားမွာ မေက်လည္ စရာ ရွိႏိုင္တာေတြက -
ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္မွာ စကားလံုးေတြ မလိုအပ္ဘူး ။ဒါေၾကာင့္ ဘာဝနာဟာ စကားလံုးမဲ့ သိျမင္ေနထိုင္မႈပဲ ျဖစ္တယ္ - လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တယ္။
၁။ ဒါဟာ - ခင္ဗ်ား ကို ဘာသာစကား မရွိဘဲ ရွင္သန္ေနရမယ္ လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စင္စစ္မွာ - ခင္ဗ်ား ဘာသာစကား ကို အသံုးျပဳ ေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လို စကားလံုး ပံုရိပ္ ေတြ မရပ္မနား တရစပ္ ထြက္ရွိေနတတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားသႏၱာန္ ( Chattering Mind ) ကို ခင္ဗ်ား အလိုက် တိုးခ်ည္၊ ရပ္ခ်ည္ လုပ္ႏိုင္ ရဲ႕လား။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေနထိုင္မႈ ဟာ အဲ့အေပၚ ႏိုင္နင္းရဲ႕လား။ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လူမႈေရး ေဘာင္ အတြင္း ေနထိုင္ ေနၾကသမ်ွ၊ ဘာသာစကား၊ ေဝါဟာရေတြ က အသံုးျပဳ ေနရဆဲပဲ။ ဒါေပတဲ့ ခင္ဗ်ား တစ္ဦးတည္း တည္ရွိျပီ ဆိုတဲ့အခါ ၊ ခင္ဗ်ား တည္ရွိေနတဲ့ အတိုင္း ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ကို ရပ္တန္႔ သြားႏိုင္ရဲ႕လား။
ဘာဝနာ မရွိသူဟာ မရပ္တန္႔ ႏိုင္ဘူးရယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနလဲ - ဆက္ျပီး ဆက္ျပီး ေတြးတယ္။ ပံုေဖာ္တယ္။ ျပန္ စဥ္းစား တယ္။ ဆိုလိုတာက ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ Chattering Mind - စကား ေပါက္ေပါက္ ေဖာက္ေနတဲ့ စိတ္သႏၱာန္ အစဥ္သာ- ၾကီးစိုး ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ဗ်ား အတြက္ - ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အရွင္သခင္ ဟာ ခင္ဗ်ား ျဖစ္မေနဘူး။ အဲ့ဒီ စိတ္အစဥ္ ပံုရိပ္ေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားက စိတ္ကို မႏိုင္ဘူး။ စိတ္ကသာ ခင္ဗ်ားကို ႏိုင္ေနတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ စိတ္ကူး၊ အၾကံ၊ အေတြး၊ ေဝါဟာရေတြခ်ည္း ၾကီးစိုးေနခ်ိန္မွာ ဘာဝနာ ျဖစ္မေနပါဘူး။ အျပန္အလွန္ ေျပာရင္ - ဘာဝနာ ျဖစ္တည္ေနခ်ိန္ မွာ အေတြးေတြ၊ စကားလံုးေတြက ၾကီးစိုး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ ဟာ သိစိတ္ သက္သက္ နဲ႔သာ ရွင္သန္ ေနေတာ့တယ္။ ျဖစ္တည္လာသမ်ွကို သိမႈ သက္သက္နဲ႔ ၾကည္လင္ေနတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ - “စိတ္သႏၱာန္ကို ႏိုင္နင္း ျဖစ္တည္မႈ ဟာ ဘာဝနာ” ျဖစ္တယ္ လို႔ ထပ္ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ႏိုင္ပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား အတြက္ စိတ္ကူး စိတ္သန္း၊ အေတြးအေခၚ၊ ေဝါဟာရ ေတြဟာ အႏၱိမ ျဖစ္တည္ခ်က္ မဟုတ္ေတာ့ ဘူး။ ခင္ဗ်ားကို ဖံုးလႊမ္း မေနေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ား ဟာ သူတို႔ အလြန္မွာ သီးျခား ျဖစ္သြားတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အလြန္ မွာ ျဖစ္တည္ေနမႈ သက္သက္ အေနနဲ႔ပဲ ရွိေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သိရံုမ်ွ ( Just Consciousness ) သက္သက္မွာ ဘာသာ စကား ေပ်ာက္ဆံုး ေနတယ္။ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္မွာ ဘာသာစကား မဲ့ေနရတယ္။ အဲ့ဒီ သိရံုမ်ွ သက္သက္ရယ္ - ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္ ရယ္ ပူးတြဲ ျဖစ္တည္တဲ့ အခါ ၊ အျပည့္အဝ တစ္ေပါင္းတည္း ျဖစ္သြားတဲ့ အခါ - ဘာဝနာ အျပည့္အဝ ျဖစ္ထြန္းပါတယ္။
၂။ ဘာသာစကား၊ ေဝါဟာရ အေတြးစဥ္ေတြကို ဖယ္ပစ္ရမယ္ လို႔ က်ေနာ္ ေျပာတာဟာ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြး ၊ အၾကံ၊ စကားေတြ၊ ၾကံစည္ စိတ္ကူး ေနတာေတြ ကို ႏွိပ္ကြပ္ပစ္ရမယ္ ၊ ေဖ်ာက္ပစ္ရမယ္ လို႔ ဆိုလို တာ မဟုတ္ဘူး ရယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ နိစၥဓူဝ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ ေနမႈ ထဲမွာ - ဘာသာစကား၊ ေဝါဟာရ ေတြ၊ အေတြးစဥ္ ေတြနဲ႔ သာ ရွင္သန္ မေနရဘူး လို႔ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း ဆိုလို ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ - ခင္ဗ်ား လမ္းေလ်ာက္တဲ့ အခါ - ခင္ဗ်ား ေျခေထာက္ ေတြ လႈပ္ရွားေပးရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ထိုင္ေနျပီ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ အထိ ေျခေထာက္ ေတြ လႈပ္ရွားေနတုန္း ပဲလား။ အဲ့ဒါ ဆိုရင္ - ခင္ဗ်ားကို ဘယ္လို ေျပာၾကမလဲ။ ရူးေနျပီလို႔ ေျပာၾကေတာ့မယ္။ ခင္ဗ်ား ထိုင္ေနျပီ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ - အဲ့ေျခေထာက္ ေတြကို ရပ္ပစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အလားတူ - ခင္ဗ်ား အလုပ္အကိုင္မွာ ၊ အိမ္မွာ ေျပာဆို ဆက္ဆံရမယ္၊ အလုပ္ခြင္မွာ ေတြးၾကံရမယ္၊ လႈပ္ရွားေျပာဆိုရမယ္ - အဲ့အတြက္ စကားလံုး ေဝါဟာရေတြ လိုအပ္တယ္၊ စိတ္ကူး စိတ္သန္း အၾကံအေတြးေတြ လိုအပ္တယ္။ - ဒါေပတဲ့ - ခင္ဗ်ား ဘယ္သူနဲ႔ မွ စကားမေျပာ ျဖစ္တဲ့ အခါမ်ိဳး၊ အလုပ္ ျပီးစီး သိမ္းဆည္းလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေခတၱနားေနခိုက္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ား တည္ရွိေနျပီ ဆိုရင္ - စကားလံုး ေဝါဟာရ ေတြ ဆက္ ရွိမေန သင့္ ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ဘာဝနာ မရွိတဲ့ အခါ - ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားေျပာ မေနရင္လည္း စိတ္သႏၱာန္ ထဲမွာေတာ့ ပံုရိပ္ထိုးျပီး စကား ေျပာေနၾကပါေသးတယ္။ စကားလံုးေတြ ၊ အေတြး စိတ္ကူးေတြ - က်ေနာ္တို႔ သႏၱာန္မွာ ဆက္ရွိ ေနၾကေသးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ - ခင္ဗ်ာ းဘယ္သူနဲ႔မွ ဆက္ဆံ မေနတဲ့ အခ်ိန္အခါ မ်ိဳးမွာ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ ထဲ မွာ ပံုရိပ္စိတ္ကူး မရွိ၊ စကားေဝါဟာရ မရွိဘဲ ျဖဳတ္ခ်ထား ၊ ဖယ္ထားႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါကို - ျဖဳတ္ခ်ထား၊ ဖယ္ထားႏိုင္ပါျပီ ဆိုရင္ေတာ့ - ခင္ဗ်ား ဘာဝနာ အမႈ ေကာင္းေကာင္း ျပဳႏိုင္လာျပီ လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
20.12.2011
2:45 PM
..............
Meditate on Meditation
..............
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
0 comments:
Post a Comment