ဦးကု႑လ(ဗုဒၶဂယာ) စုိးရိမ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းတရား

by Moenge Aung on Monday, November 14, 2011 at 5:22am

 

  စိတ္၏ မေကာင္းေသာ အေျခအေနမ်ား အားလုံး အနက္  က်န္းမာေရးကုိ ထိခုိက္ေစျပီး ေဘးအႏၱရာယ္ အမ်ားဆုံး ရွိေစေသာအေျခ အေနတစ္ရပ္မွာ ၾကာ ရွည္ေလးျမင္႔စြာ စုိးရိမ္ျခင္း၏။ လူေတြ ဘာေၾကာင္႔ စုိးရိမ္ ၾကသလဲ။ အဆုံးစြန္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍  စိစစ္လိုက္လွ်င္ အေျဖ တစ္ခုသာ ရွိ၏။ -ငါ နွင္႔ -ငါ. ဥစၥာ၊ တစ္နည္း ဗုဒၶဘာသာ တြင္ -သကၠာယဒိ႒ိ - ဟုေခၚေသာ အယူမွားေၾကာင္႔ လူတုိ႔စုိးရိမ္ ပူပန္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
                  လူတို႔ေအာက္ အဆင္႔နွိမ္႔ေသာ တိရစၦာန္ အားလုံးေလာက္ ပင္ သဘာဝ အေလ်ာက္ ျပဳမူ တတ္သည္႔ ပင္ကုိ အသိက ေစ႔ေဆာ္ေပးသည္႔ အတုိင္း ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ၾက၏။ လူတုိ႕ကား ဤသုိ႕မဟုတ္ပါ။
လူတြင္ သာလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာ စဥ္းစားနုိင္သည္႔စြမ္းရည္နွင္႔  အလုိလုိ ထုိးထြင္း သိျမင္နုိင္ေသာဉာဏ္တုိ႕ ရွိၾကသည္။ သူ၏ စဥ္းစားခ်င္႔ခ်ိန္နုိင္ေသာ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ျဖင္႔  မိမိကုိယ္ကုိ ထိန္သိမ္းထားနုိင္ေရး အတြက္ တည္ျမဲသည္႔ -အတၱ-ရွိသည္ ဟူေသာ ယူဆခ်က္ကုိ သူ ဖန္တီးလိုက္၏ ။-အတၱ-သုိ႕မဟုတ္-ဝိညာဥ္- ဟူေသာ ယုံၾကည္မူသည္ အယူအဆ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္ျပီး အမွန္တကယ္တြင္ အတၱ မရွိေၾကာင္းကုိ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုကသာ ေထာက္ျပသျဖင္႔ ဗုဒၶဘာသာသည္ လူသား၏ အေတြးအေခၚသမုိင္းတြင္ အတု မရွိထူးျခားလွေပ၏ ။
                   ဤ .အတၱ. ယုံၾကည္မူမွ တစ္ဆင္႔ -ငါ-နွင္႔ -ငါ-ဥစၥာ- ဟူေသာ အယူမွားမ်ားသည္လည္းေကာင္း ။ငမ္းငမ္းတက္မက္ေမာမွုမ်ား-တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ေသာ လိုခ်င္မွုမ်ား-ဘဝင္ျမင္႔မွု-ဝင္႔ၾကြားမွုနွင္႔ အျခားမေကာင္းေသာစိတ္ကူးမွု အားလုံးတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္လာၾက၏ ။ ဤ-အတၱ- ယူဆခ်က္ သည္ပုဂၢလိကပဋိပကၡ သေဘာ ကြဲလြဲမွုမ်ား မွအစ တုိင္းနုိင္ငံမ်ား အၾကား ျဖစ္ပြားသည္႔ စစ္ပြဲမ်ား အထိ ျပႆနာအလုံးစုံကုိျဖစ္ေပၚေစသည္႔ အဓိက အေၾကာင္းတရား ျဖစ္ေပသည္ ။
                   ဤ-အတၱ-ယူဆခ်က္မွ တစ္ဆင္႔ တည္ျမဲေသာ ခႏၶာကုိယ္ ရွိသည္ဟူေသာ အယူမွားကုိလူသား သည္ လက္ခံယုံၾကည္လာ၏ ။ ဤခႏၶာကုိယ္ကုိ ၄င္းေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးရမည္ဟုမွတ္ယူျပီးလွ်င္ တစ္ခါ တစ္ရံတြင္ အာသာ ငမ္းငမ္းျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ေက်နပ္ေစဖုိ႕အတြက္ တစ္ဖက္စြမ္း ေရာက္သည္ အထိ ၾကဳိးပမ္းရ၏ ။သူ၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားနွင္႔ေတာင္႔တခ်က္မ်ားကုိ သူအျပည္႔ အဝ ေက်နပ္သည္႔တုိင္ေအာင္ မျဖည္႔ဆည္းေပးနုိင္မည္ကုိ စုိးရြံ႕ မိရာမွ စုိးရိမ္ေၾကာင္႔ၾကမွု ျဖစ္ေပၚလာသည္ ။
                 သုိ႔ျဖစ္၍ စုိးရိမ္ျခင္းသည္ ေလာကီ ေပ်ာ္ရႊင္မွုမ်ားကုိတပ္မက္တြယ္တာရာမွ ေပၚေပါက္လာေသာ စိတ္၏အနုတ္လကၡဏာ အက်ဳိးယုတ္ေစေသာ အေျခ အေန တစ္ရပ္ထက္ ဘာမွ် မပုိပါ ။ အရာဝတၳဳ တစ္ခုကုိ တပ္မက္တြယ္တာမွု အားၾကီးေလေလ ထုိအရာ ဝတၳဳကုိ ဆုံးရွုံးရမည္ကုိ စုိးရိမ္ေသာ စုိးရြ႔ံ မွုကလည္း ၾကီးထြားေလေလ ျဖစ္ပါသည္ ။တစ္စုံတစ္ေသာလိုအပ္မူက ျပည္႔စုံသြားသည္နွင္႔ တစ္ျပဳိင္နက္ လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားေသာ တစ္ခုကုိ လိုခ်င္ေတာင္႔တ လာျပန္ေတာ႔သည္ ။
                 ထုိ႔နည္း အတူ လူတစ္ေယာက္သည္ မလိုခ်င္ဖြယ္ဟုယူဆထားေသာ တစ္စုံ တစ္ခုကုိ ရရွိဖုိ႔ သုိ႕မဟုတ္ ၾကဳံေတြ႔ မိဖုိ႕အတြက္ ေၾကာက္ရြ႔ံ လာ၏ ။ နွစ္သက္ဖြယ္ေသာခံစားမွုမ်ားကုိ တပ္မက္တြယ္တာျခင္းနွင္႔ မႏွစ္ျမဳိ႔ဖြယ္ေသာ ခံစားမွုမ်ားကုိ မၾကဳိက္မုန္းတီးျခင္းတုိ႔သည္ စုိးရိမ္ ေၾကာင္႔ၾက မွုကုိ ျဖစ္ေပၚေစၾက၏ ။ တစ္ခါ တစ္ရံ တြင္ လြန္လြန္ မင္းမင္း စြဲယူလိုက္သည္႔ အခါ ပင္ကုိက ေဘးဥပဒ္ ကင္းၾကေသာ သီးျခား အရာဝတၳဳမ်ား သုိ႕မဟုတ္ အေျခ အေနမ်ားကုိ တပ္မက္တြယ္တာမိရာမွ သုိ႕မဟုတ္ ထုိအရာတုိ႕နွင္႔ ဆုံေတြ႕မိရာမွ ေၾကာက္ ရြံ႕ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာနုိင္သည္ ။
                 ဤသုိ႕ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ အလြန္ အမင္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း အစြဲမွားမ်ားဟုေခၚ၏ ။ ---ဥပမာအာျဖင္႔ အေမွာင္ကုိ ေၾကာက္ျခင္း ၊အလုံပိတ္ထားေသာေနရာမ်ားကုိ ေၾကာက္ရြံ႕၊ ဟင္းလင္းပြင္႔ေနသည္႔ ေနရာမ်ားကုိ ေၾကာက္ ရြံ႕ျခင္း ၊ အျမင္႔ကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ၊တိရစၦာန္မ်ားကုိ ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း ၊ ရန္သူမ်ားကုိ ေၾကာက္ ရြံ႕ျခင္း ၊လက္ဖြဲ႔ အေဆာင္ အေယာင္မ်ားကုိ ေၾကာက္ ရြံ႕ျခင္း ၊ မိမိေနာက္သုိ႔ လိုက္လံေခ်ာင္း ေျမာင္းေနသူက မိမိကုိ ရန္မူလိမ္႔မည္ သုိ႕ မဟုတ္ သတ္လိမ္႔မည္ဟု စိတ္ကူးအာရုံမ်ား ျဖင္႔ေၾကာက္ ရြံ႕ျခင္းစသည္းတုိ႕တည္း ။
                 လူတစ္ေယာက္ ေတြၾကဳံခံစားေနရေသာ စုိးရိမ္မွုမ်ားနွင္႔ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ သည္ သူ၏ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ေသာ အလုိဆႏၵနွင္႔ ေျပာင္းလဲေန သည္႔ ေလာက အေျခ အေနမ်ားတုိ႕ အၾကား အျပန္အလွန္ တုံ႕ျပန္မွု -အက်ဳိးသက္ေရာက္တုိ႕သာ ျဖစ္သည္ ။ထုိ႕ထက္ ဘာမွ်မပိုလြန္ပါ ၊ ဤ အခ်က္ကုိ သိနားလည္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းသည္တင္းရဲ ဒုကၡေျမာက္ျမားစြာ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတရား ျဖစ္၏ ။
                   သုိေသာ္ ဘဝ၏ အမွန္သေဘာနွင္႔ ဝိေသသလကၡဏာမ်ားကုိ သိရွိလာေအာင္ မိမိ၏ စိတ္ကုိ ေလ႔က်င္႔ထားျပီးေသာလူတစ္ေယာက္သည္ သူ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကုိ ေက်ာ္လြန္နုိင္ဖုိ႕ တုိးတက္မူကုိ သူတကယ္လုပ္ေဆာင္ခဲျပီးျဖစ္သည္ ။နွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားနွင္႔ သူခ်စ္ျမတ္နုိးေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားထံမွ တစ္ေန႕ေန႕ တြင္မလႊဲ မေရွာင္သာ သူထြက္ခြာ သြားရမည္ သုိ႕မဟုတ္ ခြဲခြါ သြားရမည္ကုိ သူနားလည္ သည္ ။ဤ ခြဲခြါ မွုသည္ အသက္ေမြး မွုဟူေသာ ဘဝခရီးတစ္ခု၏ အစ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အလယ္ပုိင္း သုိ႕မဟုတ္ အဆုံးပုိင္၌ ေသာ္လည္းေကာင္း အခ်ိန္မေရြး ျဖစ္ေပၚနုိင္၏ ။
                  ဤ မေသခ်ာေသာ ကမၻာတြင္  တစ္ခုတည္းေသာေသခ်ာမွုမွာ အရာ အားလုံးသည္ အဆုံးသုိ႕ေရာက္ရမည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္ ။ ထုိ႕ေၾကာင္႔ မိမိ မရွိလွ်င္ မျဖစ္ဟု ထင္ျမင္ေနေသာ တစ္နည္း ဘာေတြ ကုိလုပ္ေဆာင္ဖုိ႕ညႊန္ၾကားရန္ မိမိက အနီး အပါးတြင္ ရွိေနရမည္ဟု ထင္ျမင္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ အနီးဝန္းက်င္၌ သူမရွိေတာ႔ သည္အခါ ဘာျဖစ္လာမည္ကုိ စဥ္းစားသင္႔၏ ။သူ႕ကုိ တုိေတာင္းေသာ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုမွာ လြမ္းဆြတ္တမ္းတၾကလိမ္႔မည္၊ သူ မရွိျခင္းအတြက္ ကြက္လပ္ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ခံစားမိၾကလိမ္႔မည္ ၊ ထုိ႕ေနာက္ သူ႕ကုိ ေမ႔သြားၾကလိမ္႔မည္။ ဤ ကမၻာ တြင္ မရွိ မျဖစ္ လိုအပ္သူ တစ္ဦးမွ် မရွိသည္႔ အတြက္ သူမ ရွိေသာ္လည္း ေလာကၾကီးသည္ ပုံမွန္အတုိင္းပင္ ဆက္လက္ေရြ႕လ်ားသြားေနေပလိမ္႔မည္ ။
                   ဤသုိ႔ျဖစ္ရုိးမွန္လွ်င္ ထုိသူ သည္ အဘယ္ေၾကာင္႔ အလြန္ အကၽြံ စုိးရိမ္ေနရသနည္း ။သူ၏ က်န္းမာေရးကုိ ေဘးျဖစ္ေစျခင္းကုိသာ ျပဳနုိင္ျပီးလွ်င္ ေနာက္ဆုံး တြင္ ဘဝခရီး အဆုံး---ေသျခင္းဆီသုိ႔ ဦးတည္သြားေနေသာအခ်ိန္ကာလကုိ တုိေတာင္းေစမည္႔ စိတ္ကူးယဥ္ စုိးရြံ႕မွုမ်ားကုိ သူ အဘယ္ေၾကာင္႔လက္ခံထားေလသနည္း ။
                   အတူ တကြဆက္ဆံေပါင္းသင္း ေနရာမွခြဲခြါရျခင္း သည္႔ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ျဖစ္ေပၚေစ၏ ။ မိမိခ်စ္ျမတ္နုိးတစ္ေယာက္ကမိမိကုိ စြန္႔ခြါသြားသည္႔အခါ က်န္ရစ္သူသည္ မိမိဘဝ ေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီဟု ခံစားရ၏၊ ဝမ္းနည္းပူေဆြးရ၏ ၊ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကင္းျပီဟု ထင္မိ၏ ၊ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ ပ်က္ျပားသြားျပီးဟု ခံစားရ၏ ။ ဤ ကားသဘာဝ ျဖစ္စဥ္ေပးတည္း ။ လူတုိ႕သည္ မိမိတုိ႕ ခ်စ္ခင္ေသာ သူမ်ားက မိမိကုိစြန္႔ခြါသြားေလတုိင္း ဆင္းရဲပူေဆြးၾကရ၏ ။
                  သုိ႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အခ်ိန္ေပး၍ အနာက်က္သြားေအာင္ ေစာင္႔ဆုိင္းျပီး အေျခ အေနကုိ နုိင္နုိင္နင္းနင္း ကုိယ္တြယ္နုိင္ေအာင္ ေလ႔လာဆည္းပူး ရမည္႔အစား လူတုိ႕သည္သူတုိ႕၏ စိတ္ထဲ၌ ထုိအေျခ အေနကုိ ထပ္ကာ ဖန္ဖန္ေတြးေတာေနျခင္း၊ သူတုိ႕၏ ကြဲသြား သည္႕ အသည္းမ်ားကုိ ျပဳျပင္ ကုစားနုိင္မည္႔ နည္းလမ္းမ်ားကုိ ရွာၾကံေနျခင္ျဖင္႔ ဝမ္းနည္းပူေဆြးကာ ဘာမွ် မလုပ္နုိင္ မကုိင္ျဖစ္သြားၾက၏ ။အခ်ဳိ႕က အၾကမ္းဖက္ေသာ နည္းလမ္းမ်ား ျဖင္႔ သူတုိ႔ ၏ ေဒါသနွင္႔စိတ္ပ်က္ျခင္းတုိ႔ကို ေဖာ္ျပၾက ၏ ။
ဦးကု႑လ(ဗုဒၶဂယာ)