ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ

(ကုိဇာဂနာ)

by Wai Maw on Friday, November 11, 2011 at 1:06pm

တုိင္းျပည္ နုိင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာရင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆုိတာ အျမဲေျပာေလ့ေျပာထ ရွိၾကပါတယ္။ ငယ္သားေတြ ေနာက္လုိက္ေတြေကာ ဘာလုပ္ေနလဲလုိ႔ ေျပာၾကေစခ်င္ပါေသးတယ္။ တစ္ဆိတ္ရွိ အစိုရကို အျပစ္တင္လုိက္၊ နုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေ၀ဖန္လုိက္နဲ႔ ျပည္သူေတြကေရာ ကုိယ့္တာ၀န္ကိုယ္ေက်ၾကပါရဲ႕လား။
နုိင္ငံသားဆုိတာ
(သူနဲ႔သူ႔ နုိင္ငံအၾကားမွာ တာ၀န္နဲ႔အခြင့္အေရးဆုိတဲ့ ၾကိဳးနွစ္ၾကိဳး ခ်ဥ္ေနွာင္ခံ ထားရသူပါ)
ကုိယ္တာ၀န္ကုိယ္မယူဘဲ ကိုယ့္တာ၀န္ကို သူမ်ားအေပၚ ပုံထားတဲ့ သူေတြက နုိင္ငံသားအခြင့္အေရး ဆုိတာကို တစာစာ ေတာင္းသင့္ရဲ႕လား။ သားသမီး၀တ္ မေက်ပြန္ဘဲ သားသမီး အခြင့္အေရးကို ဇြတ္အတင္းေတာင္း ေနတာ တရားနည္းလမ္းက်ပါရဲ႕လား။


နုိင္ငံသားဆုိတာ
၁။  တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အေရးနဲ႔
၂။  အစုအဖြဲ႔ရဲ႕အေရးဆုိတဲ့ တာ၀န္နွစ္ရပ္ရွိပါတယ္။
          ခရစ္ေတာ္မေပၚခင္ ဘီစီ ၄၃၁ တုန္းက ပရီကယ္လိစ္ ရဲ႕စကားေလးတစ္ခြန္း ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ။
“လူဟာ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္မိသားစုကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ ၀တၱရားရွိသလုိ ျပည္သူ႔အေရးအရာကုိလည္း မ်က္ကြယ္မျပဳရဘူး။ နုိင္ငံသားတုိင္းဟာ သူ႔နုိင္ငံရဲ႕ တရားသူၾကီးေတြပါပဲ” တဲ့။
          ဒီေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္တဲ့ နုိင္ငံသားေတြက…
၁။  နုိင္ငံသားအခြင့္အေရးနဲ႔တာ၀န္
၂။  နုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးနဲ႔တာ၀န္
၃။  လူမႈေရးအခြင့္အေရးနဲ႔နတာ၀န္ သံုးမ်ဳိးလံုး ေက်ပြန္ၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။
          နုိင္ငံသားအခြင့္အေရးဆုိတာ တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းနဲ႔ဆုိင္တာပါ။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာခြင့္ေရးခြင့္ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ ဆုိတာမ်ဳိးေတြေပါ့။ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ပါပဲ။ ဒါေတြကုိ လုပ္ခ်င္လုပ္ မလုပ္ခ်င္ေနေပါ့။ ကုိယ္နဲ႔သာဆုိင္ပါတယ္။ လုပ္ခ်င္လည္းလုပ္ မလုပ္ခ်င္လည္း ေနပိုင္ခြင့္ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအခြင့္အေရးကုိ အႏုတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့ အခြင့္အေရးလုိ႔ဆုိၾကရေအာင္ပါ။
          နုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးဆိုတာက်ေတာ့ မဲေပးခြင့္၊ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ခြင့္၊ တစ္နုိင္ငံလံုးအတြက္ အက်ဳိး ေက်းဇူးျဖစ္ထြန္းမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ပါ၀င္ခြင့္စတာေတြပါပဲ။ ေရြးေကာက္ပဲြမွာပါ၀င္ခြင့္မရရင္ ေရြးေကာက္ပဲြကုိ သပိတ္ေမွာက္ခြင့္ရွိတာ နုိင္ငံသားတုိင္းရဲ႕တာ၀န္ပါပဲ။
          လူမႈအခြင့္အေရးဆုိတာက်ေတာ့ စာသင္ၾကားခြင့္၊ကုသခြင့္၊ နုိင္ငံေရးေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးခြင့္၊ တန္းတူညီမွ် စီးပြားရွာခြင့္ဆုိတာေတြပါပဲ။ စီးပြားေရးမွာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ ေမာင္ပုိင္စီးတာကုိ ၀ုိင္းျပီး ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ဖုိ႔က နုိင္ငံသားတုိင္းရဲ႕ တာ၀န္ပါပဲ။
          အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ နုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးနဲ႔ လူမႈအခြင့္အေရးကုိေတာ့ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ အခြင့္အေရးလုိ႔ ဆုိၾကရေအာင္ပါ။
          ဒီေတာ့ဗ်ာ  လြတ္လပ္စြာဆႏၵျပခြင့္ေလာက္နဲ႔တင္ နုိင္ငံသားတာ၀န္ မေက်ပြန္ေသးဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ေျပာရမွာပဲ။ ဒီေန႔ကမၻာမွာ အခြင့္အေရးနဲ႔တာ၀န္ကုိ တဲြျပီးေျပာေနၾကပါျပီ။ “အခြင့္အေရးအတြက္ နုိင္ငံေရး” ဆုိတဲ့ စကားကုိ “အားလံုးေကာင္းဖုိ႔ နုိင္ငံေရး” ဆုိတဲ့စကားနဲ႔ အစားထုိးသံုးစဲြၾကပါစုိ႔။ အားလံုးေကာင္း ေစခ်င္ရင္ ကုိယ္ကလည္း ေကာင္းၾကပါ။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ျပည္သူပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပါ။
          ကုိယ္အပါအ၀င္ ကုိယ့္အသုိက္အ၀န္းရဲ႕ တာ၀န္ကုိနုိင္သေလာက္ ၀ုိင္းထမ္းၾကမွ နုိင္ငံသားပီသေတာ့ မွာေပါ့။ Autonomy ဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပဲ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နုိင္ငံသားေတြ ကုိယ့္တာ၀န္နဲ႔ကုိယ္ အုပ္ခ်ဳပ္တတ္ၾကဖုိ႔လုိျပီ။ ဒါမွလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နုိင္ငံ တုိးတက္မွာေပါ့။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်က္ခ်င္းေပး၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်က္ခ်င္းေပး လုိ႔ ေအာ္တုိင္းသာ ျပည့္၀မယ္ တိုးတက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကမၻာၾကီး အသံ၀င္တာ ၾကာေရာေပါ့။  ။
 ဇာဂနာ
နုိ၀င္ဘာ ၃ ရက္ ၂၀၁၁
ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၂ အမွတ္ ၆၈