ကၽြန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြ ရွည္တုန္းက

by သစၥာနီ on Friday, November 18, 2011 at 9:57pm

(၁)

က်ေနာ္ဆံပင္ေတြရွည္တုန္းက...
က်ေနာ္ အရပ္မရွည္ပါ။ က်ေနာ့္အက်ႌေကာ္လံကေတာ့ ႐ွည္ပါသည္။ က်ေနာ္ၾကိဳက္ေသာ ေကာင္မေလးကလည္း ႐ွည္ပါသည္။ (သူမအရပ္အေမာင္းကုိမွီရန္ သို႔မဟုတ္ မီသည္ဟု အထင္ေရာက္ေစရန္ က်ေနာ္သည္ ခြာေလးလက္မခန္႔ျမင့္ေသာ ဟုိက္ဟီး ႐ွဴးဖိနပ္ကုိ သူမႏွင့္ဆံုရန္ ႐ွိတိုင္း ဂ႐ုျပဳကာ စီးေလ့႐ွိပါသည္။) က်ေနာ့္ရည္းစားစာကလည္း ႐ွည္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္၏ တစ္ဖက္သတ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကေတာ့ မ႐ွည္ပါ။ ေကာင္မေလးသည္ သူမ၏ခ်စ္သူ (က်ေနာ့္ထက္ေရာ သူမထက္ပါ အရပ္ပို႐ွည္ေသာငနဲ) ႏွင့္ လက္ဆက္သြားပါသည္။ သူတုိ႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးသက္ ႐ွည္မ႐ွည္ က်ေနာ္ မသိပါ။ က်ေနာ့္အလြမ္းေတြ ႐ွည္ေနခဲ့သည္မွာ ေနာက္ထပ္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္က်ေနာ္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္ထိျဖစ္ေလသည္။

(၂)

က်ေနာ္ဆံပင္ေတြ႐ွည္တုန္းက...
က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြလဲ ႐ွည္ပါသည္။ (လမ္းမ်ားျခင္းကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ့္အေဖကေတာ့ အလည္လြန္ေနလွ်င္ က်ေနာ္ကုိယ္တာ ထမင္း၊ဟင္းမ်ားကုိ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားသို႔ လႊင့္ပစ္လုိက္ပါသည္။ သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်ျပန္လာလွ်င္ (သူ႔သတ္မွတ္ခ်ိန္မွာ ည ကုိးနာရီျဖစ္ပါသည္။) တံခါးဝတြင္ ၾကိမ္လံုးႏွင့္ ေစာင့္ၾကိဳေနတတ္သည္။ သို႔မဟုတ္ တံခါးဖြင့္မေပးဘဲ ထားကာ အိမ္အျပင္တြင္ အိပ္စက္ေစသည္။ သူ႔အျပစ္ေပးမႈမ်ားမွာ က်ေနာ့္အတြက္ ထူးျခားထိေရာက္မႈမ႐ွိပါ။ သူက က်ေနာ့္ဆံပင္႐ွည္သည္ကုိ ၾကည့္မရ။ အတန္းတစ္တန္းတြင္ ႏွစ္အ႐ွည္ၾကီးေနတာကုိ မႏွစ္ျမိဳ႕။ (ကုိးတန္းတြင္ ၅ ႏွစ္ႏွင့္ ဆယ္တန္းတြင္ ၅ ႏွစ္ေနထုိင္ခဲ့သည္။) က်ေနာ့္ ေက်ာင္းသံုးဗလာစာအုပ္မ်ားမွာ ကဗ်ာအၾကမ္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္က်ပ္ ထူပိန္းေနသည္။ က်ေနာ္ မိုးေရထဲတြင္ လမ္းအ႐ွည္ၾကီး ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ထုိလမ္းသည္ အေဖေလွ်ာက္ေစခ်င္ေသာ လမ္းမဟုတ္။ သူႏွင့္က်ေနာ့္ ၾကားမွ အဆင္ေျပမႈမ်ားသည္ သူကြယ္လြန္သည့္ အခ်ိန္ထိ ႐ွည္လ်ားေနခဲ့သည္။

(၃)

က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြ ႐ွည္တုန္းက...
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ဆံပင္႐ွည္ၾကသည္။ ဘီတဲလ္တို႔လည္း ဆံပင္႐ွည္ၾကသည္။ ႐ိုလင္းစတုန္းတုိ႔လည္း ဆံပင္႐ွည္ၾကသည္။ ကမၻာေပၚ႐ွိ လူငယ္မ်ားလည္း ဆံပင္႐ွည္ၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ (ဆံပင္႐ွည္မ်ား) မိန္းမႏွင့္ ကေလးမ်ားက ေၾကာက္လန္႔ၾကျပီး ဆံပင္တုိေသာ ေယာက်္ားမ်ားက ႐ြံ႕မုန္းခဲ့ၾကသည္။ လမ္းသရဲဟု အမည္တပ္ၾကသည္။ က်ေနာ္တုိ႔သည္ စတီရီယိုဟုေခၚေသာ သီခ်င္းမ်ားကုိ ဆုိၾကသည္။ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ အိမ္တြင္ မေပ်ာ္ပုိက္ၾက။ ပုန္ကန္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားမ႐ွိခုိးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ထူေထာင္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝယ္ရန္ အိပ္မက္မက္ခဲ့သည္။ က်ေနာ္အသက္သည္ ၂၀ ေက်ာ္ျဖစ္သည္။ တုိက္ပံုဝတ္သူမ်ားကုိ စစ္ေၾကျငာခဲ့သည္။

(၄)

က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြ ႐ွည္တုန္းက...
လေပၚကုိ လူတုိ႔ ေျခခ်ခဲ့ၾကသည္။ မာက္စ္ဝါဒသည္ မ်ိဳးဆက္သစ္တုိ႔ ဖက္႐ွင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္၏ တန္ဖုိးမွာ တစ္မက္ျဖစ္သည္။ အုိင္စတုိင္း၏ ရီလီတီးဗစ္တီ သီအုိရီကုိ ၾကားခဲ့ဖူးသည္။(နားမလည္ပါ။) အင္းယားကန္ထဲတြင္ ေရကူးခဲ့ၾကသည္။ သမၼတကေနဒီ ေသနတ္ျဖင့္ အပစ္ခံရသည္။ ကက္သရင္းဒညဳကုိ လက္ထက္ခ်င္ေနခဲ့သည္။ က်ေနာ့္တြင္ တက္ထရြန္အက်ႌ ႏွစ္ထည္႐ွိေနခဲ့သည္။ က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္ အေရးပါေသာသူဟု ထင္ေနခဲ့သည္။ ပန္းခ်ီကုိ ဆရာမ႐ွိဘဲ ေရးေနခဲ့သည္။ ေဟာလီးဝုဒ္ကားမ်ား ရံုတင္သည့္ ႐ုပ္႐ွင္႐ံုမ်ားတြင္ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့သည္။ ေဘာ္ဘီဖစ္႐ွား၏ စစ္တုရင္အကြက္မ်ားကုိ ေလ့လာေနခဲ့သည္။ ခ်ီေဂြဗားရား အတၳဳပတၱိကုိ ငါးခါျပန္ဖတ္ေနခဲ့သည္။

(၅)

က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြ ႐ွည္တုန္းက...
ဘရစ္တနီစပီယား ႏွင့္ အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္တုိ႔ကုိ မေမြးေသးပါ။ စၾကဝဠာ ႏွင့္ အခ်ိန္၏ အစ (မဟာေပါက္ကြဲမႈ) ကုိ႐ွာေဖြမေတြ႕ေသးပါ။ ဘာလင္တံတုိင္းၾကီးကုိ မျဖိဳဖ်က္ရေသးပါ။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား မၾကည့္ဖူးေသးပါ။ အုိဇုန္းလႊာလည္း မေပါက္ျပဲေသးပါ။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရား ပ်ံလြန္ေတာ္မမူေသးပါ။ က်ေနာ္ စာၾကည့္မ်က္မွန္ အသံုးမျပဳေသးပါ။ သန္လ်င္ ႏွင့္ ရန္ကုန္ကုိ တံတားမထိုးရေသးပါ။

က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြ႐ွည္တုန္းက...
က်ေနာ္ ယခုလုိဆံပင္မတုိပါ။

သစၥာနီ

source: မေၾကးမံု၏ ေတြးမိသမွ်

Read more...