၂၁ ရာစုရဲ႕ စိန္ေခၚမႈေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔

ျမင္းရည္တက္ ဦးသာ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၁      မုိးမခ    

သည္ေန႔ မနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထထခ်င္းပဲ ဗိုက္ဆာဆာရွိတာမို႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပားသြားဝယ္ေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ ဖက္ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးနဲ႔ ေတြ႕တယ္။ သူက “ဒီေန႔ NLD CC အစည္းအေဝးရွိတယ္။ မွတ္ပုံတင္/မတင္၊ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္/မဝင္ ဆုံး ျဖတ္ၾကလိမ့္မယ္။ မွတ္ပုံတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားတယ္။ ဒါကို NLD ေအာက္ေျခထုက သိပ္မေက်နပ္ၾကဘူးလို႔ ၾကား တယ္။ သူတို႔က NLD က သိပ္အေလွ်ာ့ေပးလြန္းတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

          အသက္အရြယ္အရသာမက ႏိုင္ငံေရးသဘာေရာ၊ ဝါပါ ပိုႀကီးတာမို႔ NLD အဖဲြ႕ဝင္ေတြကို ဘယ္တုန္းက စစ္တမ္းေကာက္လိုက္တာလဲလို႔ အေငၚတူးတူးေမးခြန္းမထုတ္မိေအာင္ မနည္းႀကိဳးစား လိုက္ရပါတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း သိပ္ဘဝင္မက်ပါ။ တခုခုလိုေနသလို ခံစားရပါတယ္။ အရင္က အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေထာက္ထားၿပီး စာေရး က်ဲခဲ့ေပမယ့္ စက္တင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “အေျပာင္းအလဲမ်ားျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိတယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္အေနနဲ႔ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ မီဒီယာလုပ္ငန္းကို ကိုယ္စြမ္းရွိသေလာက္ သစ္မရွိခင္ ဝါးေပါင္းကြပ္အေျခအေနေအာက္မွာ သင္လုပ္လုပ္လာသူတဦးအေနနဲ႔ သည္လိုတိုင္းျပည္အတြက္ အေရးပါလွတဲ့ အလွည့္ အ ေျပာင္းျဖစ္ေနတဲ့ကာလမ်ဳိးမွာ ေရသာခိုမေနပဲ ရဲရဲေတြးၿပီး၊ ရဲရဲေရးဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ယူဆတာမို႔ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႕ ေရးျဖစ္ပါ တယ္။ ႀကိဳက္သူကေတာ့ ၾသဘာေပးၿပီး မႀကိဳက္သူေတြကေတာ့ ကဲ့ရဲ႕အျပစ္ဆိုတာႀကံဳရေပမယ့္ လူသားတုိင္း မေရွာင္လႊဲႏိုင္တဲ့ ေလာကဓံတရားရယ္လို႔ ခံယူၿပီး ဆက္ေရးရပါတယ္။ အခုေဆာင္းပါးဟာလည္း ကေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ လူအဖဲြ႕အစည္းအေနနဲ႔ ေဆာင္သင့္၊ ေရွာင္သင့္တာေတြကို အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ က်ေနာ့္ေလ့လာမႈအရ ေစတနာနဲ႔တင္ျပရတာျဖစ္တာမို႔ သေဘာမတူသူေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။

ကေန႔ကာလ အေျခအေနေတြကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးေတြကို ေလ့လာ ၾကည့္တဲ့အခါ အမ်ားစုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (NLD) နဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ (ၾကံ႕ဖြံ႕အစိုးရ)/(SPDC/SLORC) ဆိုတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္ကို ၾကည့္ ၿပီး အရင္တုန္းကျဖစ္ပ်က္ဖူးခဲ့တာေတြ၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ေရးၾက၊ ေျပာၾကတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အနည္းစု တခ်ဳိ႕တေလကေတာ့ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားဆိုတာကို ထည့္သြင္းေျပာဆိုတြက္ခ်က္ၿပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအလားအ လာ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြထုတ္ၾက၊ ေရးၾက၊ ေျပာၾကတာက သန္ရာသန္ရာ ေကာက္ခ်က္ခ်ေဆြးေႏြးၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျပည္တြင္း အင္အားစုႀကီး (၃) စုလို႔ဆိုႏိုင္တဲ့ NLD. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးသိန္းစိန္ (လက္ရွိစစ္အုပ္စု အသြင္ေျပာင္း အရပ္သားအစိုးရ) နဲ႔ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားရဲ႕ ယေန႔ကာလမွာ ကိုယ့္ၾကမၼာကို ကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္ခြင့္ဟာ စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စိန္ေခၚခံေနရၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပည္တြင္းအင္အားစုႀကီး (၃) ရပ္ၾကား ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အကဲြ အၿပဲဇာတ္လမ္းေတြေၾကာင့္ အားလုံးဟာ အင္အားခ်ိနဲ႔ေနၾကပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ (၂၁) ရာစုႏွစ္ရဲ႕ လူသားအားလုံးအေပၚစိန္ေခၚမႈ (Common Challenges) ေတြကိုသာမက ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအေပၚ ဘူးေလရာဖ႐ုံဆင့္ေစတဲ့ သီးျခားစိန္ေခၚမႈ (Peculiar Challenges) ေတြကိုပါ ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိမယ္လို႔ ယုံၾကည္ဖို႔ရာ အင္မတန္ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေနပါၿပီ။

ဒါျဖင့္ ဒီစိန္ေခၚမႈေတြဟာ ဘာေတြလဲလို႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိပါတယ္။ သည္ေဆာင္းပါးတပုဒ္ထဲနဲ႔ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ေျပာ သင့္သေလာက္ကေလး၊ သိသေလာက္ကေလးေပါ့ေနာ္. ေျပာရရင္ (၂၁) ရာစုႏွစ္ လူသားအားလုံးကို အဓိက စိန္ေခၚေနတဲ့ အဓိက အ ခ်က္ႀကီး (၄) ခ်က္ရွိတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳထားတာကို ေဖာက္သည္ခ်လိုပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာမႈ၊ လူဦးေရမ်ားျပားလာမႈ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈပိုမိုနက္႐ႈိင္းလာေနမႈနဲ႔ စားေရရိကၡာရွားပါးလာမႈတို႔ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ စဥ္းစားၾကဖို႔ပါ။

ဒါျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သီးျခားျဖစ္ရွိေနတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြကေကာ ဘာေတြလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကရေအာင္ပါ။ အခုနေျပာတဲ့ အခ်က္ (၄) ခ်က္အျပင္ ပိုၿပီး ေရနစ္သူဝါးကူႏွစ္ေစမယ့္အခ်က္ေတြကို ေျပာတာပါေနာ္ - ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္၊ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး မရွိတာ ေၾကာင့္၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးအညႊန္းကိန္းေတြဟာ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြထဲမွာကို အနိမ့္က်ဆုံးျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး (Geopolitics) အရ မၾကာခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာ ကမၻာ့အင္အားအႀကီးဆုံးစာရင္းဝင္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္လာဖို႔ အလား အလာရွိေနတဲ့ လူဦးေရအမ်ား ဆုံး၊ GDP အမ်ားဆုံးႏိုင္ငံႀကီး (၂) ႏိုင္ငံၾကားမွာရွိေနတာေၾကာင့္ …. စသည္စသည္ ေရးျပလို႔မကုန္ႏိုင္တာေၾကာင့္ - ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ တို႔တိုင္းျပည္ဟာ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ ဒါမွမဟုတ္ အေနအထိုင္မတတ္ရင္ (၂၁) ရာစုႏွစ္ထဲမွာ လူမ်ဳိးေရာ တိုင္းျပည္ပါ ေပ်ာက္သြား ႏိုင္တဲ့ အႏၱရာယ္ႀကီးရွိေနေၾကာင္းပါ။ အခုေတာင္ ပ်က္သုဥ္းႏိုင္ငံစာရင္းမွာ အဆင့္ (၁၈) ရွိေနတာမို႔ ဒါကို အေလးအနက္စဥ္းစားဖို႔လို ေၾကာင္း ရဲရဲေရးပါတယ္ဗ်ာ။

အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အင္အားစုႀကီး (၃) ရပ္ဟာ NLD (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုရနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုႀကီးမ်ား ဟာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ သီးျခားျဖစ္ေပၚေနတဲ့စိန္ေခၚမႈမ်ားသာမက (၂၁) ရာစုလူသားအားလုံးအတြက္ စိန္ေခၚေနတဲ့ စိန္ေခၚမႈ အား လုံးကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးရမယ့္ အဓိကတာဝန္ရွိတဲ့ Stake Holder မ်ားျဖစ္တယ္ဆိုရင္ မမွားပါ။ သည္လိုေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ လို အပ္တဲ့သန္စြမ္းမႈ၊ ေတာင့္တင္းခိုင္မာမႈ၊ ခြန္အားရွိမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိေနပါသလဲဆိုတာကိုလည္း တခ်ိန္တည္းမွာ ေမးခြန္းထုတ္ၾကရ မွာပါ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ “မရွိပါ” ဆိုတဲ့ စကားရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းဆိုရရင္ သူတို႔ တဦးခ်င္းစီေတာင္မွ ရပ္တည္ဖို႔၊ ဆက္ လက္ရွင္သန္ဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ကေန႔ျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚတိုးပြားမႈတခ်ဳိ႕ဟာ သူတို႔က အဓိက ဇာတ္ ေဆာင္အေနနဲ႔ ပါဝင္ကျပေနၾကရသေယာင္ေယာင္ရွိေနေပမယ့္ ဇာတ္ညႊန္းေရးသူ၊ ဒါ႐ိုက္တာေတြက တျခားတဦးပါ။ ဆိုလိုတာက ဦး သိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံတယ္၊ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ရလဒ္အခ်ဳိ႕ရလာတယ္ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားတကားမွာ အဓိက ဇာတ္ ေဆာင္မ်ားဟာ ေဒၚစုနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္တို႔ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာနဲ႔ ဇာတ္ဆရာကေတာ့ လူတဦးတေယာက္၊ တဖဲြ႕တစည္းလို႔ ေျပာလို႔မရတဲ့အရာတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ Globalization Process ပါလို႔ ရဲရဲပဲေျပာပါရေစ။

          ေညာင္ဦးကမ္းပါးၿပိဳတာနဲ႔ စမၼာနဂိၢလ္က ႏြားမေပါင္က်ဳိးတာ ဘာဆိုင္သလဲလို႔ အခုေခတ္အခါမွာ ဘယ္သူမွ ေျပာၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ေပ မယ့္ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီးရဲ႕ ထူးျခားတဲ့စြမ္းပကားကို လက္ေတြ႕က်က် ကိုယ့္အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အသုံးခ်ဖို႔စိတ္ကူးၾကသူေတြ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ မွာ နည္းေနတုန္းပဲလို႔ထင္ပါတယ္။ ေတာင္ၿပိဳတာ လက္ဝါးနဲ႔ကာမရသလို သည္ Globalization ျဖစ္စဥ္ကို ႀကိဳက္သူေရာ၊ မႀကိဳက္သူေရာ ပါ ေရွာင္လႊဲလို႔မရပါ။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ လြတ္လပ္မွဳ (Liberty) နဲ႔ Equality (ညီမွ်မွဳ) ကို ခ်ိန္ခြင့္လ်ာညွိေပး လုပ္ေပးႏိုင္ဖို႔သာမက ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား နဲ႔ ဘယ္လို သဟဇာတျဖစ္ရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမလဲဆိုတာကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားသာမက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားပါ အၿမဲစဥ္းစား ေခါင္းေျခာက္ေနရပါတယ္။ ဗမာျပည္က ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင ္မ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ခၽြင္းခ်က္မဟုတ္ပါ။ ခၽြင္းခ်က္ျဖစ္ခဲ့ရင္ သူတို႔ တဦးခ်င္းသာမက ျမန္မာျပည္ပါ ကမၻာ့ေျမပုံေပၚက ကြယ္ ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။

Globalization ျဖစ္စဥ္ရဲ႕ေအာက္မွာ Development ေခါင္းစဥ္ဟာ ႏိုင္ငံတိုင္းအတြက္ အင္မတန္အေရးပါၿပီး မေရွာင္လႊဲႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္း တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ၿပီး အေျမာ္္အျမင္တရားနဲ႔ ျပည့္စုံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ပါ အက်ဳိးျဖစ္ ထြန္းေစမွာျဖစ္ၿပီး မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္နဲ႔ ဥာဏ္ပညာႏုံနဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားက သူတို႔ရဲ႕ဘိုးဘြားမ်ားျဖစ္တဲ့ က ေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ သခ်ဳႋင္းဂူေတြေပၚမွာ က်ိန္စာေတြဆိုေနၾကမွာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေျမေအာက္သယံဇာတေပါႂကြယ္တာ ဘုရားသခင္က ေကာင္းခ်ီးေပးတာလား ဒါမွမဟုတ္ က်ိန္စာတိုက္ထား တာလားဆို တာ က်ေနာ္မသဲကဲြေသးပါ။ မၾကာေသးခင္က ဂ်ာနယ္တေစာင္မွ ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ေရာင္းခ်ပဲြ မလုပ္ေတာ့ ဘူးလို႔ ဖတ္ရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အေျမာ္အျမင္ရနံ႕ေလးစၿပီး ႐ႈ႐ႈိက္ရသလို ခံစားရပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းက ေက်ာက္မီးေသြးသိုက္ေတြ၊ ထိုင္းပင္လယ္ေကြ႕ထဲက ဓာတ္ေငြ႕သိုက္ေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ သီးသန္႔ဖယ္ထားၿပီး ျမန္မာျပည္က ေရႊရတနာဓာတ္ေငြ႕သိုက္က ဓာတ္ေငြ႕ေတြကို ဝယ္သုံးေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ အထူးစဥ္းစားစရာလိုမယ္မထင္ပါ။

Development ဆိုတဲ့ လူတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ေပၚျပဴလာစကားလုံးကို အသုံးျပဳၿပီး ထိုင္း၊ အိႏိၵယနဲ႔ တ႐ုတ္ အပါအဝင္ စကၤာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္ စတဲ့ႏိုင္ငံေတြကပါ ျမန္မာျပည္နဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖုိ႔ စိတ္ေစာေနၾကတာ အထင္ကရပါ။ မလုပ္တတ္ မ ကိုင္တတ္ရင္ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့တုန္းကထက္ဆိုးတဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ၊ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြရဲ႕ စီးပြားေရးကိုလိုနီျပဳတာကို ခံရမွာပါ။ Regionalization ဆိုတာ Multi Polarization ျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အဓိက အပိုင္းတရပ္မို႔ ႏိုင္ငံေလးေတြအတြက္အက်ဳိးရွိႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း ရွိ ေပမယ့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္တဲ့အျပင္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္သေဘာက္ျဖစ္ မယ့္ကိန္းကိုလည္း သတိထားမိဖို႔လိုေၾကာင္းပါ။

အခုျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေျပာင္းအလဲမ်ားျဖစ္ၿပီလို႔ ယူဆၾကမယ္ဆိုရင္ သည္အခ်က္ကို မိမိရရ ထိထိမိမိ လႊမ္းၿခံဳၿပီးေျပာႏိုင္ တဲ့စကားရပ္က “ျမန္မာျပည္ဟာ Global Village ထဲကို ဝင္စျပဳေနၿပီ” လို႔ဆိုတဲ့စကားရပ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ပင္မျမစ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ Global Process ထဲကို စီးဝင္ဖို႔ ေခ်ာင္းတက္ေျမာင္းတက္ေတြမွာ ပိတ္ေနတဲ့အရာမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္သလိုပါပဲ။ ပင္မျမစ္ထဲကို ေလ်ာေလ်ာ႐ႈ႐ႈ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ရွာတဲ့ ေခ်ာင္းေတြ၊ အင္းေတြဟာ ေခ်ာင္းက်ဳိး၊ အင္းက်ဳိးေတြျဖစ္ကုန္သလို ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာလည္း Globalization Process ထဲကို မဝင္ရင္ ပ်က္သုဥ္းေတာ့မယ့္ ေရႊႏိုင္ငံ ျဖစ္ေတာ့မွာမို႔ သဘာဝအရကိုက မေျပာင္းမျဖစ္ ေျပာင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ေတာ္လို႔၊ မေတာ္လို႔၊ တပ္မေတာ္ႀကီးက ေတာ္လို႔၊ မေတာ္လို႔ဆိုတာထက္ သူ႔သေဘာသူေဆာင္ေနတဲ့ အေျပာင္းအလဲလုိ႔ ဆို ရင္ မမွားပါ။

Globalization Process ထဲကို ဝင္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဒီျဖစ္စဥ္ရဲ႕ ျဖစ္ရွိေနတဲ့အေျခအေနကိုလည္း အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ၿခံဳမိၾကဖို႔လိုပါ တယ္။ Globalization ျဖစ္စဥ္ကို ပဲ့ကိုင္ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ တဖက္ေစာင္းနင္းအစီအမံေတြေၾကာင့္ Liberty နဲ႔ Equality ရဲ႕ မွ်ေျခေတြ Balance ပိုၿပီး တဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္လာတာမို႔ စစ္ပဲြ၊ ရာသီဥတုဆုိးဝါးမႈ၊ စီးပြားေရးကပ္၊ အၾကမ္းဖက္ဝါဒေတြဟာ ထိန္းမရ၊ သိမ္းမရ ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး၊ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္မႈဆိုတာေတြကို အသံေကာင္းဟစ္ေနေပ မယ့္ တဖက္ကလည္း ဒီမိုကေရစီ ေနာက္ျပန္ဆဲြမႈေတြ၊ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ၊ ကုန္သြယ္ေရးစစ္ပဲြေတြ၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ကာ ကြယ္ေရးအတြက္ ဥပေဒျပဌာန္းမႈေတြအျပင္ ကမၻာ့လူဦးေရ အဆမတန္တိုးပြားလာမႈ၊ စားနပ္ရိကၡာရွားပါးမႈ၊ ကုန္သြယ္ေရးမညီမွ်မႈ မ်ား သာမက ကမၻာ့ရာသီဥတုဆိုင္ရာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ အျငင္းပြားေနရတဲ့ ျပႆ နာမ်ား ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ၿခံဳဆိုရရင္ Globalization ေၾကာင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြဟာ ေရးလို႔မကုန္ပါ။ ဒါေတြကို သိျမင္ျပင္ဆင္ၿပီး ကိုယ့္အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ ကိုက္ညီမယ့္လုပ္ဟန္ေတြကို လုပ္ႏိုင္ပါမွ ေတာ္႐ုံက်မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သည္လို ၿပိဳင္ဆိုင္မႈႀကီးမားၿပီး ဘာမွ မေရရာမေသခ်ာတဲ့ Globalization Process ႀကီးကို ေရွာင္လႊဲလို႔မရပါ။ သည္ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ မလဲြမေသြပါဝင္ရမွာျဖစ္ၿပီး သည္ျဖစ္စဥ္ႀကီးရဲ႕ လႈိင္းဒဏ္၊ ေလဒဏ္၊ မုန္တိုင္းဒဏ္ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္း အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိတည္ရွိေနႏိုင္တဲ့ ေနရာတခု (Space) တခုကို ဖန္တီးၾကရမယ့္တာဝန္ဟာ ကေန႔ျပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚစုနဲ႔ NLD ရဲ႕ တာဝန္သက္သက္မဟုတ္ပါ။ လက္ရွိ အစိုးရခ်ည္း လုပ္လို႔မရပါ။ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားလည္း သူ႕က႑ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ပါဝင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

သည္ေနရာမွာ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ NLD က ထုတ္ေဝတဲ့ NLD ၏ မိတ္ေဆြ ရန္သူအေပၚ သေဘာ ထားစာတမ္းကို မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒီစာတမ္းကဆိုလိုတဲ့ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ထာဝရမိတ္ေဆြ၊ ထာဝရရန္သူဆိုတာမရွိ၊ ထာဝရအက်ဳိးစီးပြားသာရွိတယ္။ မိတ္ေဆြရန္သူခဲြျခားမႈဟာ အခ်ိန္ကာလအလိုက္ (ထာဝရဆိုတာမရွိတာမို႔) ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ထာဝရအက်ဳိးစီးပြားျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား National Interest အေပၚမူတည္ၿပီး ရန္သူမိတ္ေဆြ လကၡဏာ သတ္မွတ္ ခ်က္ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါ။ မွန္ပါတယ္။ ျမန္မာလူ႕အဖဲြ႕အစည္းရဲ႕ အဓိက ပဋိပကၡဟာ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူေတြၾကား ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡမို႔ ရန္သူဟာ လက္တဆုပ္စာစစ္အုပ္စု (စစ္တပ္မဟုတ္ပါ) ျဖစ္ၿပီး မိတ္ေဆြကေတာ့ အဖိႏွိပ္ခံလူမ်ဳိးေပါင္းစုံျပည္သူ လူထုႀကီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သည္ကေန႔ Globalization Process ထဲကို ျမန္မာ့လူ႕အဖဲြ႕အစည္းက အျပည့္အဝနဲ႔ အတိအက်ပူးေပါင္းပါဝင္လာၿပီလို႔ဆုိခဲ့ရင္ (ယခုအခ်ိန္က ပူးေပါင္းဖို႔ အလားအလာမ်ားရွိေနတဲ့အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါေသးတယ္) က်ေနာ္တို႔ လူ႕အဖဲြ႕အစည္းရဲ႕ အဓိကပဋိပကၡဟာ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လုံးရဲ႕ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားက တဖက္-           lobalization ျဖစ္စဥ္ ႀကီးရဲ႕ Negative Impact ေတြအျဖစ္ရွိေနမယ့္ လႈိင္းဒဏ္၊ ေလဒဏ္၊ မုန္တိုင္းဒဏ္ေတြကတဖက္ျဖစ္လာမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ဒါျဖင့္ ေကာင္းၿပီ။ သည္ Globalization ျဖစ္စဥ္ႀကီးရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးေတြ (Negative Impact)၊ (၂၁) ရာစုရဲ႕ ထူးျခားတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မလဲ။ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ …။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္မႈက လဲြလို႔ တျခားမရွိပါ။ အတိတ္ကအမွားအယြင္းေတြကို သင္ခန္းစာယူၿပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ တပ္မေတာ္၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံပါဝင္တဲ့ ျပည္သူလူ ထုတို႔ဟာ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားဆိုတဲ့ ေဘာင္ (Framework) ထဲကေနၿပီး ညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္ရင္း တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလုပ္ငန္း Nation Building ေတြကို ကမၻာ့စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြနဲ႔အညီ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ရွင္းရွင္းဆိုရရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အႏၱိမပန္းတိုင္ဟာ (ထာဝရအက်ဳိးစီးပြား) ႏိုင္ငံတကာအလည္မွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္ခံရမယ့္ National Interest အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ပါတယ္။ သည္ပန္းတိုင္ကို အေရာက္ခ်ီတက္ဖို႔ရာ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ အႂကြင္းမဲ့ ဖ်က္ သိမ္းေရးကိုေတာ့ မွတ္တိုင္တတိုင္အေနနဲ႔ မလဲြမေသြျဖတ္သန္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အနာဂတ္မွာ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ ရန္သူဟာ Globalization Process ရဲ႕ Negative Impact ေတြျဖစ္တာမို႔ သည္အရာေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့ တခုတည္းေသာ စြမ္း ပကားဟာ တပ္မေတာ္ထဲက တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္အင္အားစုေတြ အပါအဝင္ ျပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ႕ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အင္အား (Strength of National Solidarity) မွ တပါး အျခားမရွိပါ။

လူသားတေယာက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ ေအာက္စီဂ်င္ကို မျဖစ္မေနလိုအပ္သလို အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးဟာ လည္း သည္ေန႔အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ ရွင္သန္တည္ရွိေရးအတြက္ မျဖစ္မေနလိုအပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာရင္ လြန္အံ့မထင္ပါ။ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ၾကာ အကဲြအၿပဲဇာတ္လမ္းေတြေၾကာင့္ အမိတိုင္းျပည္ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ အျခား ေခတ္ၿပိဳင္လူ႕အဖဲြ႕အစည္း ေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြထက္ အေရအတြက္အရေရာ အရည္အေသြးအရပါ ပိုမိုဆိုးဝါးပါတယ္။ ဒါကို ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္ ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးလိုတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကေပမယ့္ တကယ့္စစ္မွန္တဲ့ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး ကို ဘယ္နည္းဘယ္ပုံတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတာ ဂ႐ုထားသူေတြ နည္းေနၾကေသးတာ ေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းနည္းရပါတယ္။ တဖက္ကလည္း ဒီ ကာလရဲ႕ အေရးႀကီးမႈအေျခအေန (Sense of Urgency) နဲ႔ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးရဲ႕ မျဖစ္မေနလိုအပ္ခ်က္ကို သိရွိသူေတြထဲ မွာ တပ္မေတာ္သား တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ေတြ ပါေနတာေတြ႕ရေတာ့ စိတ္အားတက္ႂကြရပါတယ္။ တာဝန္ရွိသူေတြအားလုံးက အဂတိ ေလးပါးကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးေရွာင္ရွားၿပီး NLD ရဲ႕ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ အာဃာတ ကင္းစင္ေရး၊ အေထြေထြသဟဇာ တျဖစ္ေရး၊ သင္ပုန္းေခ်ေရး၊ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး စတဲ့လုပ္ဟန္ေတြကို မ်ဳိးဆက္လိုက္ အေမြေပးႏိုင္ပါမွ ျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္ဟာ က် ေရာက္လာေတာ့မယ့္စိန္ေခၚမႈေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ေၾကာင္းပါ။