၁၉၃၀ တဝိုက္ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း
|
7:40 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
၁၉၃၀ တဝိုက္ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္ (သိန္းေဖျမင့္) စာအုပ္ဖုိင္
စာမ်က္ႏွာ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀ ကို ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္ တဝိုက္တုန္းက အမ်ဳိးသားအင္အားစုမ်ားဟာ ညီညြတ္စည္းလံုးခဲ့ၾကတယ္။ တေပါင္းတစည္းတည္း ရွိခဲ့ ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ျမန္မာအသင္းခ်ဳပ္ႀကီး သို႔မဟုတ္ ဂ်ီစီဘီေအလို႔ ေခၚတဲ့ ဝံသာႏုလႈပ္ရွားမႈ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ ေရး တပ္ေပါင္းစု အတြင္းမွာ ညီညြတ္ခဲ့ၾကတယ္။
ၿဗိတသွ် နယ္ခ်ဲ႕သမားဟာ အဲဒီ ဝံသာႏုလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို တဖက္က ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ အဝဝျဖင့္ ၿဖိဳဖ်က္တယ္။ အျခားတ ဖက္က အေျခခံမက်တဲ့ အေပၚရံ လိုက္ေလ်ာခ်က္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ တပိုင္းကို ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္ ကာ ၿဖိဳခြဲတယ္။ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (ဝါ) ပူးတြဲတာဝန္ခံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို လုပ္ေပးလုိက္တဲ့ အခါ မွာ ဂ်ီစီဘီေအမွ ေခါင္းေဆာင္တစုက ခြဲထြက္ၿပီး ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လက္ခံလုိက္ၾကတယ္။ ဒိုင္အာခီစနစ္ အရ တည္ေထာင္လုိက္တဲ့ ဥပေဒျပဳေကာင္းစီကို ဝင္ၾကတယ္။
သူတို႔ဟာ ျပည္သူျပည္သားပါတီဆိုတဲ့ အမည္ျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတရပ္ကို တည္ေထာင္ၾကတယ္။ အမ်ားျပည္သူေတြက ေတာ့ သူတို႔ကို ၂၁ ဦး ပါတီလို႔သာ ေခၚၾကတယ္။ ပင္မ ဂ်ီစီဘီေအႀကီးကေတာ့ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လက္မခံဘဲ ဥပေဒျပဳေကာင္စီကို သပိတ္ေမွာက္ၾကတယ္။ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုက သူတို႔ဘက္မွာ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ ညီညြတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ မထူေထာင္ႏုိင္ၾကလို႔ ဂ်ီစီဘီေအဟာ ဆက္ၿပီး ကြဲျပန္ပါတယ္။
၁၉၃၀ တဝိုက္ေရာက္လာေတာ့ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားၾကားမွ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္း မယ္မယ္ရရ ေလးဖြဲ႔ရွိ တယ္။ ျပည္သူျပည္သားပါတီလို႔ေခၚတဲ့ ၂၁ ဦး ပါတီ၊ ဦးခ်စ္လႈိင္ ႀကီးမွဴးေသာ ဂ်ီစီဘီေအ၊ သက္ပန္း ဆရာေတာ္ ၾသဝါ ဒခံ ဦးစိုးသိန္း ႀကီးမွဴးေသာ ဂ်ီစီဘီေအႏွင့္ ေရဦး ဆရာေတာ္ ၾသဝါဒခံ ဦးစု ႀကီးမွဴးေသာ ဂ်ီစီဘီေအတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ၿဗိတိသွ် အလိုေတာ္ရိ လံုးလံုးျဖစ္သူမ်ားရဲ႕ အစုမ်ားႏွင့္ အျခားအစုကေလးမ်ား ရွိပါေသးတယ္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က မေျပာ ပေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။
အမ်ဳိးသားအင္အားစုမ်ားၾကားမွာ အဖြဲ႔ ေလးဖြဲ႔ကြဲျခင္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ေတြၾကားမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ကြဲလြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ မွားလိမ့္မယ္။ သမိုင္းကို အေပၚရံရွပ္ၾကည့္ရာ ေရာက္လိမ့္မယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကြဲလြဲမႈ မ်ားဟာ အာနိသင္ ရွိသေလာက္ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ အဓိက အဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူကျဖင့္ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္ ေအာက္မွာ တလ ငါးေထာင္စား ရာထူးလိုခ်င္လို႔ ဂ်ီစီဘီေအက ခြဲထြက္သြားတယ္။ ဘယ္သူက ဝံသာႏု ရန္ပံုေငြေတြ သံုး ပစ္လို႔ ဂ်ီစီဘီေအ ထပ္ကြဲရတယ္စသည္ျဖင့္ ေဝဖန္သံုးသပ္ရင္ အေၾကာင္းရင္းေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။
ျပည္သူ႔ပါတီေခၚတဲ့ ၂၁ ဦး ပါတီႏွင့္ ဂ်ီစီဘီေအ ကြဲျခင္းဟာ အဂၤလိပ္က ေပးလုိက္တဲ့ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (ပူတြဲတာဝန္ ခံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး) ကို လက္ခံမလား မခံဘူးလားဆိုတာေပၚမွာ မွီၿပီး ကြဲၾကတယ္။ ဒိုင္အာခီအရ ေရြးေကာက္ဖြဲ႔စည္း မည့္ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီကို ဝင္မလား သမိတ္ေမွာက္မလား ဆိုတာေပၚမွာ တည္ၿပီး ေကာင္စီဝင္ဂိုဏ္းႏွင့္ သပိတ္ေမွာက္ ဂိုဏ္း ကြဲတာပဲ။
ဒိုင္အာခီကို လက္ခံၾကမည့္ ၂၁ ဦးပါတီနဲ႔ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားကလဲ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ႕ အျပစ္မ်ားကို ျမင္တယ္။ ဂ်ီစီ ဘီေအ ကလဲ ထိုအျပစ္မ်ားကို ျမင္တယ္။
အမွန္က ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတာ ဥပေဒျပဳေကာင္စီ မင္းတုိင္ပင္ အမတ္မ်ား၊ ပူတြဲတာဝန္ယူရေသာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ မင္းတိုင္းပင္ အမတ္မ်ား ပူတြဲတာဝန္ယူရေသာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ႀကီးမ်ား စတဲ့ အေဆာင္အေယာင္ေတြ အျပည့္ရွိေပ မယ့္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရကခန္႔တဲ့ ဘုရင္ခံနဲ႔ အုိင္စီအက္စ္ အရာရွိမ်ား လက္ထဲမွာသာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာရွိတယ္။
ဥပေဒျပဳေကာင္စီ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ မဲဆႏၵေပးပိုင္ခြင့္ကိုလဲ မ်ားစြာ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတယ္။ အဂၤလိပ္နဲ႔ ကုလားကုန္သည္ႀကီးမ်ားကို အထူအခြင့္အေရးေတြ ေပးထားတယ္။
အဂၤလိပ္ကုန္သည္ ၁၀၀ အတြက္ အမတ္တေယာက္ ေရြးေကာက္ခြင့္ရွိရင္ ျမန္မာ ၃၀ ၀၀၀ အတြက္ အမတ္တေယာက္ ေရြးခြင့္ရွိတယ္။
ဒီေတာ့ ဒိုင္အာခီ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ဘယ္ ျမန္မာအမ်ဳိးသားေရး ဝါဒသမားကမွ မေျပာႏုိင္ဘူး …..
0 comments:
Post a Comment