“ပါေမာကၡဂုရုေလပန္းနဲ႔ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္”
အြန္လိုင္းမွာ လူေတြကို အကူအညီေပးဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ အေကာင့္တစ္ခု ေဆာက္ထားတာ ၾကာျပီ။ အခုထက္ထိ
အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးဘူး။ အင္း..ဒီေတာ့ ဒီအေကာင့္ကို ဖြင့္လိုက္အံုးမွပဲ။
“ေဂ်ာက္.........ဂ်က္” (ရက္ပ္ပါ အဆိုေတာ္ မဟုတ္ပါ ခလုတ္ႏွိပ္ေနျခင္းသာ..)
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ့ အေကာင့္နာမည္ေလး ေပၚလာတယ္။
parmoutkhaghuyulaypan (ျမန္မာလို=ပါေမာကၡဂုရုေလပန္း) ဆိုေသာ နာမည္ေလးေပါ့။
နဂို အေကာင့္မွာ ေၾကညာထားလို႔ အပ္ထားသူကလည္း မနည္း။ အာလံုးကို လက္ခံျပီး လုပ္ငန္းစဥ္ကို စတင္
အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ စီစဥ္လိုက္တယ္။ အဲ..အရင္ဆံုး custom message မွာ စာအရင္ စတင္အံုးမွပဲ။
ကဲ...ေရးလိုက္ျပီ။
***(သင္ ဘာျပႆနာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဂုရုေလပန္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးလိုက္ပါက
မီးထိေသာေရလို ျငိမ္းသြားေစရမည္)***
အဟဲ... စာတင္ျပီးေတာ့လည္း သိပ္ၾကာၾကာ မေစာင့္လိုက္ရပါဘူး။
အပူမ်ားေနေသာ လူဘံု၌ အပူသည္တစ္ေယာက္ သူ႔ကို လာေမးပါေတာ့တယ္။
“ဟိုင္း...ဆရာပါေမာကၡ ဂုရုေလပန္းလား ခင္ဗ်ား
အမယ္ေလး ရွည္လိုက္တဲ့ နာမည္..ဆရာေရ ဆရာလို႔ပဲ ေခၚေတာ့မယ္
ကြ်န္ေတာ္က ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေျပာတတ္ပါဘူး
ျပႆနာ အစကို တစ္ခန္းရပ္ျပီး ေျပာျပရင္ျဖင့္...ရင္ထုမနာ လင္လုခံရသလို...အဲ ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္်ားဆိုေတာ့
မယားလုေပါ့ဗ်ာ အဟင့္ ေျပာရင္း ေတြးရင္း ငိုခ်င္လာျပီ”
အမယ္ငီး သူငိုေနတုန္း ကြ်န္ေတာ္ လုေျပာရမယ့္ပံု။ ဒါေတာင္ သူက ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေျပာတတ္ဘူးတဲ့။
ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းသာေျပာရင္ အသံမစဲ ပဠာန္းရြတ္တာထက္ေတာင္ ဆိုးအံုးမယ္။
ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လုေျပာလိုက္တယ္။
“ဒီမွာ မိတ္ေဆြ
မိတ္ေဆြ အပူေတြကို ရင္ဖြင့္ျပလိုက္
ဂုရုနဲ႔ေတြ႕ရင္ ျပႆနာေတြ အားလံုး အေမႊးမရွိတဲ့ ဂ်ိဳင္းလို ေျပာင္တလင္း ျဖစ္သြားေစရမယ္”
“ေ၀ါ့.......ဒီမွာ အစားစားရင္း ငိုရင္း ေရးေနတာဗ် ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲ
ဒီဂုရုကေတာ့ အရိပ္အကဲကို နားမလည္ဘူး”
အဲ... သူေျပာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း အရိုင္းအစိုင္းၾကီး ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ။ သူ မန္မန္စားေနတာ ကြ်န္ေတာ္က
ဘယ္လိုလို႔ သိမွာလဲ။ နတ္မ်က္စိရွိရင္လည္း တစ္မ်ိဳးေပါ့။ လုပ္ပံုကိုလည္း ၾကည့္အံုး။ အလုပ္သံုးခုကို တစ္ျပိဳင္တည္း
လုပ္ေနပံုက ကုလသမဂၢဦးသန္႔ေသလို႔ ၀င္စားတာလား မသိ။ အလုပ္ကို ရႈပ္ေနတာပဲ။
ဒီျပႆနာက ျမန္ျမန္ျပီး ေအးေရာ ဆိုျပီး သူ႔ကို ေမးလိုက္တယ္။
“မိတ္ေဆြရဲ႕ ျပႆနာကို တိုတိုနဲ႔
လိုရင္း ေျပာေလ
ဒါမွ ထိေရာက္တဲ့ အကူအညီ ေပးႏိုင္မွာေပါ့”
အဲ့ေတာ့ သူက...
“ ေျပာေတာင္ မေျပာခ်င္ပါဘူး ဂုရုရယ္
ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းရသလိုပဲ”
မေျပာခ်င္လည္း မေျပာနဲ႔ေပါ့ကြာ။ ဟြန္း..သူ႔ကိုမ်ား ဘယ္သူက အတင္းေျပာခိုင္းျပီး ကူညီပါရေစလို႔ ေျပာေနတာမို႔
လို႔လဲ။ အဲ... ဒီလိုလည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ပထမက အရိုင္းအစိုင္း ဒီတစ္ခါဆိုရင္ အရိုင္းထြဋ္ေခါင္ဘုရင္လို႔
နာမည္တပ္အံုးမလား မသိ။ အဲဒီ့ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ေတာ့ ေျပာလိုက္အံုးမွ။
“အင္း ဒီလိုမေျပာရင္ မိတ္ေဆြရဲ႕ ကိစၥက မေျပလည္ႏိုင္ဘူးေလ
ကဲ..ေျပာသာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ေျဖရွင္းေပးမယ္”
ကြ်န္ေတာ္လည္း ေျပာျပီးေရာ သူက...
“ဒီလုိဗ်..ဂုရုရဲ႕
ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္်ားေလးဗ်ာ
အြန္လိုင္းမွာ ဖြန္ေၾကာင္တာေတာ့ ရွိမွာေပါ့
ဂုရုပဲ စဥ္းစားၾကည့္..ေယာက္်ားမွာ ႏွာဘူးနဲ႔ ဂန္ဒူးပဲရွိတဲ့ဟာကိုး(သူေျပာပံုက ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ဂန္ဒူးျဖစ္သြားျပီ)
ကြ်န္ေတာ္က ဂန္ဒူး မျဖစ္ခ်င္လို႔ ဖြန္ေၾကာင္တာကို ကြ်န္ေတာ့ ခ်စ္သူက အခြန္မေပးရတိုင္း အြန္လိုင္းမွာ ဖြန္ေၾကာင္
ေနတယ္ဆိုျပီး သူလည္း အခု အင္တာနက္ သင္တန္းေတြတက္ ကြ်န္ေတာ့ကို ကလဲစားေခ်ဖို႔ဆိုျပီး ခ်က္တင္ေတြထုိင္
ေတြ႕သမွ် ၾကဴလူ သူ႔ခ်စ္သူဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ့ကို အရြဲ႕တိုက္ေနတယ္ဗ်
(ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ေကာင္မေလး အေကာင့္ မသိတာ နာတာပဲ အဟီး)
အဲ့ဒီေတာ့ ခ်စ္သူခ်င္းေတာင္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး...သူကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ေပ်ာ္ေနတယ္ဗ်...”
ေျပာေနရင္း ေရတစ္ခြက္ သူေမာ့လိုက္တယ္။ ျပီေတာ့ သူဆက္ေျပာတယ္။
“အဲ့ဒါ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို ခံစားရမလဲဆိုတာ သူမေတြးဘူး ရင္ကြဲမတတ္ပါပဲဗ်ာ
ဂုရုရာ အဲ့ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ
အၾကံေပးစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
တစ္သီတစ္တန္းၾကီး သူေျပာသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့မွာလဲ ျငိမ္နားေထာင္ရင္း အၾကံေပးဖို႔ စဥ္းစားရေတာ့တယ္။
ဒီမွာတင္ အၾကံမီးလက္သြားျပီး ဒီလို သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
“ဒီလိုလုပ္ မိတ္ေဆြ..
ငါ အက်န္ေပးရရင္ေတာ့ ငါ့စားလို႔ ၾကံတဲ့အရိုး အဲမွားလို႔..
သူ႔ကိုကြာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ေျပာျပလိုက္..
အဲ့ဒီပံုျပင္က သူ႔အသိဥာဏ္ကို ဖြင့္ေပးလိမ့္မယ္။
ကဲနားေထာင္ေနာ္..အဲဒီပံုျပင္က ထံုစံအတိုင္း
ဟိုေရွးေရွးတုန္းကေပါ့။
ရြာတစ္ရြာမွာ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ ကုသိုလ္အတူတူ ျပဳၾကတယ္။
ကုသိုလ္ျပဳျပီးရင္ ထံုစံအတိုင္း ဆုေတာင္းၾကတာေပါ့။ ေယာက္်ားက အရင္ဆုေတာင္းတယ္။
သူဆုေတာင္းက နတ္ျပည္မွာ နတ္သမီး တစ္ဖက္ ငါးရာနဲ႔ ေနရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတာေပါ့။
အဲ့ဒါကို မိန္းမကလည္း အားက်မခံ ထိုနည္းအတိုင္း ဆုေတာင္းတယ္ေလ။
သူလည္း နတ္ျပည္မွာ နတ္သား တစ္ဖက္ ငါးရာနဲ႔ေပါ့။
သိပ္မၾကာပါဘူး။ သူတို႔လည္း ကြယ္လြန္ေရာ သူတို႔ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္
ဆုေတာင္းတဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့တယ္ေလ။
နတ္ျပည္မွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ျပန္လည္းေတြ႕ေရာ။
မိန္းမက ေယာက္်ားကို ေမးတယ္။ နင္နတ္ျပည္မွာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔။
ဒီေတာ့ ေယာက္်ားကလည္း အိုေကပါတယ္ေပါ့။ နင္ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ ေယာက်္ားက မိန္းမကို ျပန္ေမးတယ္။
အဲဒီေတာ့ နတ္သမီးျဖစ္တဲ့ မိန္းမက..
“ငါကေတာ့ ဆုေတာင္းေတာ့ ျပည့္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ အခု အျဖစ္က လွ်ာမထြက္ရံုတစ္မယ္ပါပဲဟာ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သတဲ့။
အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီပံုျပင္ကို အေၾကာင့္ျပဳျပီး မင္းခ်စ္သူကိုလည္း မိန္းမနဲ႔ ေယာက္်ား မတူဘူးလို႔။
လက္ေတြ႔လည္း စဥ္းစားခိုင္း။ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပိုက္ဆံမဆို ေယာက္်ားပံုပဲ ဦးစားေပးၾကတာေလ။
အဲ့ဒီေတာ့ ေယာက္်ားေတြကို မတူရင္ မတုရဘူးလို႔။ တုရင္ လွ်ာထြက္တတ္တယ္လို႔ ရွင္းျပလိုက္ေပါ့ကြာ”
လို႔ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္ပါလက္ပါ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ သူလည္း ေပ်ာ္သြားျပီ..
“ဟုတ္ျပီ..ဂုရုၾကီးရဲ႕ အၾကံေကာင္းတယ္
ဒီအတိုင္းပဲ လုပ္လိုက္ေတာ့မယ္
ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္ ဂရု..
သြားျပီေနာ္..
အခုပဲ သြားရွင္းျပလိုက္မယ္” ဆိုျပီး ႏွဳတ္ဆက္သြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း သူတစ္ပါး ျပႆနာရွင္းေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ထဲမွာ သူ႔နည္းတူပဲ ေပ်ာ္သြားတယ္။
ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားရသမွ်လည္း သူ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔တင္ အေမာေျပသြားပါတယ္။ သူ႔ကိစၥ
ဘယ္လိုေနလည္းေတာ့ မသိဘူး။ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မွာပါလို႔ ေတြ႕ရင္း ကြ်န္ေတာ္ တစ္ျခားသူေတြနဲ ဆက္
ေလပန္းဖို႔ chat box ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြန္နက္ရွင္က က်.......က်...က်..............
......
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ...
ေစပိုင္ထြဋ္(ပုသိမ္)
အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးဘူး။ အင္း..ဒီေတာ့ ဒီအေကာင့္ကို ဖြင့္လိုက္အံုးမွပဲ။
“ေဂ်ာက္.........ဂ်က္” (ရက္ပ္ပါ အဆိုေတာ္ မဟုတ္ပါ ခလုတ္ႏွိပ္ေနျခင္းသာ..)
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ့ အေကာင့္နာမည္ေလး ေပၚလာတယ္။
parmoutkhaghuyulaypan (ျမန္မာလို=ပါေမာကၡဂုရုေလပန္း) ဆိုေသာ နာမည္ေလးေပါ့။
နဂို အေကာင့္မွာ ေၾကညာထားလို႔ အပ္ထားသူကလည္း မနည္း။ အာလံုးကို လက္ခံျပီး လုပ္ငန္းစဥ္ကို စတင္
အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ စီစဥ္လိုက္တယ္။ အဲ..အရင္ဆံုး custom message မွာ စာအရင္ စတင္အံုးမွပဲ။
ကဲ...ေရးလိုက္ျပီ။
***(သင္ ဘာျပႆနာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဂုရုေလပန္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးလိုက္ပါက
မီးထိေသာေရလို ျငိမ္းသြားေစရမည္)***
အဟဲ... စာတင္ျပီးေတာ့လည္း သိပ္ၾကာၾကာ မေစာင့္လိုက္ရပါဘူး။
အပူမ်ားေနေသာ လူဘံု၌ အပူသည္တစ္ေယာက္ သူ႔ကို လာေမးပါေတာ့တယ္။
“ဟိုင္း...ဆရာပါေမာကၡ ဂုရုေလပန္းလား ခင္ဗ်ား
အမယ္ေလး ရွည္လိုက္တဲ့ နာမည္..ဆရာေရ ဆရာလို႔ပဲ ေခၚေတာ့မယ္
ကြ်န္ေတာ္က ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေျပာတတ္ပါဘူး
ျပႆနာ အစကို တစ္ခန္းရပ္ျပီး ေျပာျပရင္ျဖင့္...ရင္ထုမနာ လင္လုခံရသလို...အဲ ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္်ားဆိုေတာ့
မယားလုေပါ့ဗ်ာ အဟင့္ ေျပာရင္း ေတြးရင္း ငိုခ်င္လာျပီ”
အမယ္ငီး သူငိုေနတုန္း ကြ်န္ေတာ္ လုေျပာရမယ့္ပံု။ ဒါေတာင္ သူက ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေျပာတတ္ဘူးတဲ့။
ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းသာေျပာရင္ အသံမစဲ ပဠာန္းရြတ္တာထက္ေတာင္ ဆိုးအံုးမယ္။
ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လုေျပာလိုက္တယ္။
“ဒီမွာ မိတ္ေဆြ
မိတ္ေဆြ အပူေတြကို ရင္ဖြင့္ျပလိုက္
ဂုရုနဲ႔ေတြ႕ရင္ ျပႆနာေတြ အားလံုး အေမႊးမရွိတဲ့ ဂ်ိဳင္းလို ေျပာင္တလင္း ျဖစ္သြားေစရမယ္”
“ေ၀ါ့.......ဒီမွာ အစားစားရင္း ငိုရင္း ေရးေနတာဗ် ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲ
ဒီဂုရုကေတာ့ အရိပ္အကဲကို နားမလည္ဘူး”
အဲ... သူေျပာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း အရိုင္းအစိုင္းၾကီး ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ။ သူ မန္မန္စားေနတာ ကြ်န္ေတာ္က
ဘယ္လိုလို႔ သိမွာလဲ။ နတ္မ်က္စိရွိရင္လည္း တစ္မ်ိဳးေပါ့။ လုပ္ပံုကိုလည္း ၾကည့္အံုး။ အလုပ္သံုးခုကို တစ္ျပိဳင္တည္း
လုပ္ေနပံုက ကုလသမဂၢဦးသန္႔ေသလို႔ ၀င္စားတာလား မသိ။ အလုပ္ကို ရႈပ္ေနတာပဲ။
ဒီျပႆနာက ျမန္ျမန္ျပီး ေအးေရာ ဆိုျပီး သူ႔ကို ေမးလိုက္တယ္။
“မိတ္ေဆြရဲ႕ ျပႆနာကို တိုတိုနဲ႔
လိုရင္း ေျပာေလ
ဒါမွ ထိေရာက္တဲ့ အကူအညီ ေပးႏိုင္မွာေပါ့”
အဲ့ေတာ့ သူက...
“ ေျပာေတာင္ မေျပာခ်င္ပါဘူး ဂုရုရယ္
ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းရသလိုပဲ”
မေျပာခ်င္လည္း မေျပာနဲ႔ေပါ့ကြာ။ ဟြန္း..သူ႔ကိုမ်ား ဘယ္သူက အတင္းေျပာခိုင္းျပီး ကူညီပါရေစလို႔ ေျပာေနတာမို႔
လို႔လဲ။ အဲ... ဒီလိုလည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ပထမက အရိုင္းအစိုင္း ဒီတစ္ခါဆိုရင္ အရိုင္းထြဋ္ေခါင္ဘုရင္လို႔
နာမည္တပ္အံုးမလား မသိ။ အဲဒီ့ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ေတာ့ ေျပာလိုက္အံုးမွ။
“အင္း ဒီလိုမေျပာရင္ မိတ္ေဆြရဲ႕ ကိစၥက မေျပလည္ႏိုင္ဘူးေလ
ကဲ..ေျပာသာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ေျဖရွင္းေပးမယ္”
ကြ်န္ေတာ္လည္း ေျပာျပီးေရာ သူက...
“ဒီလုိဗ်..ဂုရုရဲ႕
ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္်ားေလးဗ်ာ
အြန္လိုင္းမွာ ဖြန္ေၾကာင္တာေတာ့ ရွိမွာေပါ့
ဂုရုပဲ စဥ္းစားၾကည့္..ေယာက္်ားမွာ ႏွာဘူးနဲ႔ ဂန္ဒူးပဲရွိတဲ့ဟာကိုး(သူေျပာပံုက ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ဂန္ဒူးျဖစ္သြားျပီ)
ကြ်န္ေတာ္က ဂန္ဒူး မျဖစ္ခ်င္လို႔ ဖြန္ေၾကာင္တာကို ကြ်န္ေတာ့ ခ်စ္သူက အခြန္မေပးရတိုင္း အြန္လိုင္းမွာ ဖြန္ေၾကာင္
ေနတယ္ဆိုျပီး သူလည္း အခု အင္တာနက္ သင္တန္းေတြတက္ ကြ်န္ေတာ့ကို ကလဲစားေခ်ဖို႔ဆိုျပီး ခ်က္တင္ေတြထုိင္
ေတြ႕သမွ် ၾကဴလူ သူ႔ခ်စ္သူဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ့ကို အရြဲ႕တိုက္ေနတယ္ဗ်
(ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ေကာင္မေလး အေကာင့္ မသိတာ နာတာပဲ အဟီး)
အဲ့ဒီေတာ့ ခ်စ္သူခ်င္းေတာင္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး...သူကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ေပ်ာ္ေနတယ္ဗ်...”
ေျပာေနရင္း ေရတစ္ခြက္ သူေမာ့လိုက္တယ္။ ျပီေတာ့ သူဆက္ေျပာတယ္။
“အဲ့ဒါ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို ခံစားရမလဲဆိုတာ သူမေတြးဘူး ရင္ကြဲမတတ္ပါပဲဗ်ာ
ဂုရုရာ အဲ့ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ
အၾကံေပးစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
တစ္သီတစ္တန္းၾကီး သူေျပာသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့မွာလဲ ျငိမ္နားေထာင္ရင္း အၾကံေပးဖို႔ စဥ္းစားရေတာ့တယ္။
ဒီမွာတင္ အၾကံမီးလက္သြားျပီး ဒီလို သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
“ဒီလိုလုပ္ မိတ္ေဆြ..
ငါ အက်န္ေပးရရင္ေတာ့ ငါ့စားလို႔ ၾကံတဲ့အရိုး အဲမွားလို႔..
သူ႔ကိုကြာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ေျပာျပလိုက္..
အဲ့ဒီပံုျပင္က သူ႔အသိဥာဏ္ကို ဖြင့္ေပးလိမ့္မယ္။
ကဲနားေထာင္ေနာ္..အဲဒီပံုျပင္က ထံုစံအတိုင္း
ဟိုေရွးေရွးတုန္းကေပါ့။
ရြာတစ္ရြာမွာ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ ကုသိုလ္အတူတူ ျပဳၾကတယ္။
ကုသိုလ္ျပဳျပီးရင္ ထံုစံအတိုင္း ဆုေတာင္းၾကတာေပါ့။ ေယာက္်ားက အရင္ဆုေတာင္းတယ္။
သူဆုေတာင္းက နတ္ျပည္မွာ နတ္သမီး တစ္ဖက္ ငါးရာနဲ႔ ေနရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတာေပါ့။
အဲ့ဒါကို မိန္းမကလည္း အားက်မခံ ထိုနည္းအတိုင္း ဆုေတာင္းတယ္ေလ။
သူလည္း နတ္ျပည္မွာ နတ္သား တစ္ဖက္ ငါးရာနဲ႔ေပါ့။
သိပ္မၾကာပါဘူး။ သူတို႔လည္း ကြယ္လြန္ေရာ သူတို႔ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္
ဆုေတာင္းတဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့တယ္ေလ။
နတ္ျပည္မွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ျပန္လည္းေတြ႕ေရာ။
မိန္းမက ေယာက္်ားကို ေမးတယ္။ နင္နတ္ျပည္မွာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔။
ဒီေတာ့ ေယာက္်ားကလည္း အိုေကပါတယ္ေပါ့။ နင္ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ ေယာက်္ားက မိန္းမကို ျပန္ေမးတယ္။
အဲဒီေတာ့ နတ္သမီးျဖစ္တဲ့ မိန္းမက..
“ငါကေတာ့ ဆုေတာင္းေတာ့ ျပည့္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ အခု အျဖစ္က လွ်ာမထြက္ရံုတစ္မယ္ပါပဲဟာ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သတဲ့။
အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီပံုျပင္ကို အေၾကာင့္ျပဳျပီး မင္းခ်စ္သူကိုလည္း မိန္းမနဲ႔ ေယာက္်ား မတူဘူးလို႔။
လက္ေတြ႔လည္း စဥ္းစားခိုင္း။ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပိုက္ဆံမဆို ေယာက္်ားပံုပဲ ဦးစားေပးၾကတာေလ။
အဲ့ဒီေတာ့ ေယာက္်ားေတြကို မတူရင္ မတုရဘူးလို႔။ တုရင္ လွ်ာထြက္တတ္တယ္လို႔ ရွင္းျပလိုက္ေပါ့ကြာ”
လို႔ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္ပါလက္ပါ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ သူလည္း ေပ်ာ္သြားျပီ..
“ဟုတ္ျပီ..ဂုရုၾကီးရဲ႕ အၾကံေကာင္းတယ္
ဒီအတိုင္းပဲ လုပ္လိုက္ေတာ့မယ္
ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္ ဂရု..
သြားျပီေနာ္..
အခုပဲ သြားရွင္းျပလိုက္မယ္” ဆိုျပီး ႏွဳတ္ဆက္သြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း သူတစ္ပါး ျပႆနာရွင္းေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ထဲမွာ သူ႔နည္းတူပဲ ေပ်ာ္သြားတယ္။
ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားရသမွ်လည္း သူ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔တင္ အေမာေျပသြားပါတယ္။ သူ႔ကိစၥ
ဘယ္လိုေနလည္းေတာ့ မသိဘူး။ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မွာပါလို႔ ေတြ႕ရင္း ကြ်န္ေတာ္ တစ္ျခားသူေတြနဲ ဆက္
ေလပန္းဖို႔ chat box ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြန္နက္ရွင္က က်.......က်...က်..............
......
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ...
ေစပိုင္ထြဋ္(ပုသိမ္)
0 comments:
Post a Comment