ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ပညာတန္ဖိုး တိုက္ပြဲ
|
1:55 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
TUESDAY, 05 JULY 2011 19:38 ေမာင္ေက်ာင္းသား
ပညာတန္ဖိုးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ရတဲ့ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုယ္စီမွာ ရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ေဇာ္ထက္ ေျပာျပမွာကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ Top Ten စာရင္းဝင္ ကုမၸဏီၾကီးတခုမွာ လုပ္ခဲ့တုန္းက ေဇာ္ထက္ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ျဖစ္စဥ္ကိုပါ။
အဲဒီကုမၸဏီမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ပဲဆီ ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးတဲ့လုပ္ငန္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ငန္း၊ ေရသန္႔စက္ရံုနဲ႔ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ လုပ္ငန္း၊ တိရိစာၦန္အစာစက္ရံုနဲ႔ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ လုပ္ငန္း၊ Cold Store အေအးခန္းစက္ရံု လုပ္ငန္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ငန္း၊ ျပည္ပသြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္း စတဲ့ လုပ္ငန္းခြဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြဲတိုင္းမွာလည္း ဒါရိုက္တာအဖြဲ႔ သီးသန္႔စီရွိျပီး ကုမၸဏီမွာ ရွယ္ယာဝင္ထားတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴးေဟာင္းေတြက အဲဒီဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ေတြကို ဦးေဆာင္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြဲေတြက ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္စီပါဝင္တဲ့ ကုမၸဏီဦးေဆာင္ ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ရွိၿပီး၊ မန္ေနဂ်င္း ဒါရိုက္တာအျဖစ္ လုပ္ငန္းအားလံုးအတြက္ ရွယ္ရာအမ်ားဆံုးထည့္ထားတဲ့ တရုပ္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က တာဝန္ယူတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဇာ္ထက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြဲမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အေယာက္တစ္ရာဝန္းက်င္္ရွိၿပီး၊ အင္စပက္တာ (inspector) ရာထူးနဲ႔ အင္ဂ်င္နီ ယာအကူေတြလည္း ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ ရွိပါတယ္။ ဒါရိုက္တာသံုးေယာက္ရွိၿပီး ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းတစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္ဒါရိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပႆနာက အိုးအိမ္ဦးစီဌာနနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ခြဲေဝလုပ္ကိုင္တဲ့ အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြၿပီးစီးၿပီး ပေရာ႔ဂ်က္ အသစ္မရခင္ကာလမွာျဖစ္ပါ တယ္။ အလုပ္ေတြ ၿပီးစီးသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီး အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ အင္စပက္တာ တစ္ရာေက်ာ္ကို အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိဘဲ လစာေပးထားရမယ္႔ အေျခအေနျဖစ္ေနတာေၾကာင့္၊ ကုမၸဏီရဲ႕ ဦးေဆာင္ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ရင္း ေခါင္းခ်င္းရိုက္ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ထက္တို႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႔ အင္စပက္တာေတြကို ဒါရိုက္တာသံုးေယာက္က အစည္းအေဝးျပန္ေခၚၿပီး၊ ကုမၸဏီမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြဲအေနနဲ႔ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ အေျခအေနကိုေရာက္ေနေၾကာင္း၊ အိုးအိမ္ဦးစီးဌာနနဲ႔ ေဆြးေႏြးမွႈေတြ မျပတ္ေသးတဲ့အတြက္ အိမ္ယာစီမံကိန္းအသစ္ရဖို႔ ၾကန္႔ၾကာေနဦးမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီၾကားထဲမွာေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္
ေၾကျငာခ်က္ကပ္တဲ့ အဲဒီညေနဟာ ရံုးခန္းထဲမွာဆူညံေနပါတယ္။ ဘုတ္ျပင္းခြဲတမ္းက်သူေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕သူေတြရဲ႕ ထြက္မယ္ျပဳမယ္ မေက်မခ်မ္း အသံေတြနဲ႔ေပါ႔၊ ဘယ္သူဘယ္ဌာနကိုေျပာင္းေရႊ႕ရမယ္
အဲဒီစက္ရံုကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဒါရိုက္တာက စက္ရံုေဆာက္စဥ္က ေဇာ္ထက္တို႔နဲ႔ ျပႆနာရွိခဲ့ဖူးျပီး၊ ေဇာ္ထက္အပါအဝင္ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကို ရန္ညွိဳးထားေနတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ျပႆနာကလည္း အဲဒီ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္ရဲ႕ အရူးထမွႈေၾကာင့္ပါပဲ။
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္သာ စစ္တပ္ကထြက္လာရတာ၊ စစ္တပ္ရဲ႕စရိုက္လကၡဏာေတြနဲ႔ပဲ ေနခ်င္ေနေသးတဲ့ အဲဒီ ဗိုလ္ႀကီးက ဝန္ထမ္းေတြကို ရာထူးၾကီးတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ အေလးျပဳတဲ့ ဓေလ့လုပ္ခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မနက္တိုင္း တန္းစီ အေလးျပဳ သစၥာအဓိဌာန္ဆိုၿပီးမွ အလုပ္ဝင္ၾကရပါတယ္။ သစၥာအဓိဌာန္မွာ “ ကၽြန္ဳပ္တို႔သည္ တပ္မေတာ္သားမ်ားပင္မျဖစ္လင့္ကစာ
သာမန္အလုပ္သမားေတြက သူေျပာသလို လိုက္လုပ္ၾကေပမဲ့ ေဇာ္ထက္တို႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကေတာ့ “ေပါေတာေတာနဲ႔ ဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ၊ မလုပ္နိုင္ပါဘူး၊ အဲဒါေတြမလုပ္ခ်င္လို႔ စစ္တပ္ထဲမဝင္ဘဲ ပညာတတ္ေအာင္သင္ျပီး အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္ခဲ့ၾကတာ” ဆိုေတာ႔ သူနဲ႔ ျပႆနာ အၾကီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကုမၸဏီရဲ႕ အႀကီးဆံုး MD အထိ ေရာက္ေအာင္ ျပႆနာေတြတက္ျပီး MDက “လုပ္ခ်င္ရင္လည္း ခင္ဗ်ားဘာသာ စစ္မွႈထမ္း ေဟာင္းေတြကို လံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းခန္႔ၿပီး လုပ္ဗ်ာ၊ အရပ္သားဝန္ထမ္းေတြကိုေတာ့ မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔” ဆံုးျဖတ္လိုက္တာေၾကာင့္ အင္ဂ်င္ နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကို ရန္ညွိဳးထားေနတဲ့ သူေပါ့။ သူ႔ဆီကိုမွ ေဇာ္ထက္တို႔ကို ပို႔တယ္ဆိုေတာ့ ဒါလည္းအလုပ္ျဖဳတ္နည္း တမ်ိဳးလား၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကတာ သဘာဝပါပဲ ။
“ရာထူးနဲ႔လစာမေျပာင္းလဲဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္လိ
စက္ရံုအဝင္က လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ေရာက္ရွိေၾကာင္း Duty Report တစ္ေစာင္ေရးၿပီး၊ ကိုယ္စီရာထူးေတြနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီဗိုလ္ၾကီး ရံုးခန္းမွာသြားေပးေတာ့ “ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းတို႔ငါ့ခြင္ထဲပဲ ေရာက္လာတာပဲမဟုတ္လား၊ ေတြ႕ၾကပီေပါ့ကြာ” ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး မန္ေနဂ်ာဆိုတဲ့ တေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။
“ဒီမွာ၊ သူတို႔ ၁၇ ေယာက္ကို ဝတ္စံုေတြ ထုတ္ေပးလိုက္၊ အဝတ္ေတြလဲၿပီးရင္ Cold Store ထဲ ေခၚသြား ၊ အဲဒီမွာ သူတို႔လုပ္ရမွာေတြ ျပလိုက္၊ ေၾသာ္..သူတို႔ အဝတ္လဲေနတုန္း မင္းငါ့ဆီ ခဏလာခဲ့ဦး” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
မန္ေနဂ်ာက လက္အိတ္၊ ေခါင္းစြတ္၊ ေျခစြတ္ဖိနပ္၊ မ်က္ႏွာဖံုးမွန္ ကာဗာေတြပါတဲ့ အာကာသထဲ ဆင္းတဲ့သူေတြ ဝတ္သလိုဝတ္စံုေတြ ထုတ္ေပးၿပီး Cold Store ရဲ႕ပထမအဆင့္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့..
“ဝင္ရမယ္႔ အခန္းထဲမွာ အမိုးနီးယားဂက္စ္ လႊတ္ထားျပီး အပူရွိန္ (-22C) နဲ႕ ေအးခဲေနတာေၾကာင့္ ဒီအခန္းထဲမွာ အရင္တျဖည္းျဖည္း အေအးခံျပီး အထဲနဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္မွ ဝင္ၾကရမဲ့အေၾကာင္း၊ လက္အိတ္မပါဘဲ အထဲက တေနရာရာကိုကိုင္မိရင္ ကပ္သြားၿပီး လွီးမထုတ္ဘဲ ျပန္ခြာလို႔မရေၾကာင္း၊ အထဲေရာက္ရင္ အေသးစိတ္ရွင္းျပမွာျဖစ္ေၾကာင္း
မန္ေနဂ်ာ ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူပါအဝတ္အစားလဲၿပီး သတ္မွတ္အေအး level ေရာက္ေအာင္ေနၿပီးခ်ိန္မွာ အေအးခန္းထဲကိုဝင္ၾကရပါ တယ္။ အခန္းထဲမွာ ငါးပုဇြန္ေသတၱာေတြ သိုေလွာင္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာက “ဒီေသတၱာေတြက ငါးပုဇြန္လုပ္ငန္းရွင္ေတြ က တရက္ကို ဘယ္ေလာက္ဆိုတဲ့ ေစ်းႏွဳန္းတခုနဲ႔ လာအပ္ထားတာေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔အလုပ္က ဝင္လာတဲ့ငါးပုဇြန္ေသတၱာေတြကို ကားေပၚကခ်ျပီး ဒီထဲမွာ ေနရာခ်ရမယ္၊ သူတို႔လာယူတဲ့ ေသတၱာေတြကိုလည္း အေအးခန္းထဲကထုတ္ျပီး ကားေပၚျပန္တင္ေပးရမယ္၊ ကိုယ့္လူတို႔နဲ႔ ျဖစ္ပါ့မလား” တဲ့။
“အကို ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ဒီအလုပ္ေတြလုပ္ရမယ္ ေျပာတာလား၊ အလုပ္သမားေတြကေရာ”လို႔ ေဇာ္ထက္က ေမးလိုက္ေတာ့ “ဟုတ္ကဲ့ ၊ အားေတာ့နာပါတယ္၊ ဗိုလ္ႀကီးက အဲဒီလိုေျပာရမယ္၊ ခိုင္းရမယ္ပဲ က်ေနာ့္ကို မွာလိုက္ပါတယ္”တဲ့။
“ဒါဆိုလည္း လိုက္ျပေပးတဲ့ အကို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ပဲေျပာပါေတာ့မယ္။ ျပန္ထြက္ ၾကရေအာင္” ေျပာၿပီး ျပန္ထြက္ၾကေတာ့လည္း အျပင္အပူခ်ိန္ကို ရင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔ အခန္းတခုထဲမွာ ၁၅မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေနရပါေသးတယ္။
အဲဒီအခန္းထဲမွာ အေအးဓာတ္ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ခ်တာကို ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဇာ္ထက္တို႔အုပ္စု တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ အားလံုးက ပညာတတ္ေတြ ပီသစြာပဲ ပညာမာနနဲ႔ တူညီတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကုမၸဏီကပဲ ကိုယ့္ဘာသာ အလုပ္ထြက္ၾကရေအာင္ စီစဥ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္ကပဲ ပညာေပးသည္ျဖစ္ေစ ဒီကုမၸဏီမွာ ဆက္မလုပ္ၾကေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး ဆိုတာကိုလည္း က်န္တဲ့ဝန္ထမ္းေတြ သိေအာင္လုပ္ၾကမယ္ဆိုျပီး တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။
အျပင္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္အထုတ္အပိုး ကိုယ့္ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြ ကိုယ္ဆြဲဲၿပီး ျပန္ၾကဖို႔လုပ္ေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္အေျပးေရာက္လာၿပီး “ေဟ့..မင္းတို႔က ဘာသေဘာလဲ၊ ငါ့ဆီမွာရွိတဲ့ အလုပ္ငါခိုင္းတာ၊ မင္းတို႔မလုပ္နိုင္လဲ ငါ့ကိုသတင္းပို႔ေလ၊ မင္းတို႔ျပန္ခ်င္သလိုျပန္လို႔ မရဘူး”
“ဘာလို႔မရရမွာလဲ၊ ဒီေနရာက ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စစ္တပ္ဝန္းလို လူေတြကို ဖမ္းခ်င္တိုင္းဖမ္း ထင္ရာလုပ္လို႔ရတဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကုမၸဏီပိုင္ဝန္း၊ က်ဳပ္တို႔ကလည္း ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေတြ၊ က်ဳပ္တို႔ ဒီမွာလာ အက်ဥ္းက်ေနၾကတာမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ မလုပ္ခ်င္မလုပ္ဘူး၊ ျပန္ခ်င္ျပန္မယ္ ခင္ဗ်ားဘာမွတားပိုင္ခြင့္မရွိဘူ
ကုမၸဏီရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ ရံုးရွိရာမေရာက္ခင္ ေဇာ္ထက္က အလုပ္ထြက္စာတစ္ေစာင္ ေရးပါတယ္။ ေဇာ္ထက္ေနရာမွာ ကိုယ့္နာမည္ ကိုယ္ေရးတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ SAEေတြကလည္း အဲဒီထြက္စာအတိုင္း တေသြမတိမ္း ေရးၾကပါတယ္။ အင္စပက္တာေတြကလည္း ထပ္တူနီးပါး လိုက္ေရးၾကပါတယ္။ ေဇာ္ထက္ေရးတဲ့စာကေတာ့…..
သို႔…
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဒါရိုက္တာ
….ကုမၸဏီလီမီတက္
ရက္စြဲ..။ ….ခုႏွစ္ ၊ ဇြန္လ ၊ ၁၈ ရက္ ။
အေၾကာင္းအရာ။ ။ အလုပ္မွႏွဳတ္ထြက္ျခင္း..။
ေဖၚျပပါအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ ေဇာ္ေဇာ္ထက္(AE)သည္ ဒါရိုက္တာဦး……….…..၏ လက္မွတ္ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ေသာ ၁၆.၆.--ေန႔စြဲပါ စာအရ ေတာင္ဒဂံု အေအးခန္းစက္ရံုသို႔ ရာထူးႏွင့္လစာ မေျပာင္းလဲဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရန္ညႊန္ၾကားခ်က္အေပၚ ျငင္းဆန္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ။
ညႊန္ၾကားခ်က္စာအရ ၁၈.၆.--ေန႔ထက္ေနာက္မက်ေစဘဲ တာဝန္က်ေနရာသို႔ သြားေရာက္ သတင္းပို႔ရမည္ ဆိုသည့္အတိုင္းလည္း ယေန႔ ၁၈.၆.--နံနက္ရံုးခ်ိန္တြင္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား စတင္ထမ္းေဆာင္ရန္ သြားေရာက္ သတင္းပို႔ခဲ့ပါသည္၊ သို႔ရာတြင္ ညႊန္ၾကားခ်က္စာတြင္ပါရွိသည့္ ‘ရာထူးႏွင့္လစာ မေျပာင္းလဲဘဲ’ ဆိုသည့္အတိုင္းမဟုတ္ဘဲ၊ အလုပ္ၾကမ္း လုပ္သားမ်ားသာ လုပ္ရန္ျဖစ္သည့္ ငါးပုဇြန္ေသတၱာမ်ား ထမ္းတင္ထမ္းခ် လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ကိုသာ ခိုင္းေစသည္ကို ခံခဲ့ရပါသည္။ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ (ပညာတတ္တေယာက္)ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ တာဝန္ေပးအပ္မွႈ၊ ေနရာခ်ထားမွႈကို မရရွိခဲ့ပါ။ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အား ငါးပုဇြန္ေသတၱာမ်ား တင္ခ်လုပ္ခိုင္းသည္မွာ ဗမာျပည္တြင္သာ ရွိမည္ျဖစ္ျပီး ယခုကုမၸဏီတြင္သာ ရွိမည္ထင္ပါသည္ ။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္၏ သိကၡာႏွင့္မာနတရားအတြက္ …..ကုမၸဏီ၏ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အျဖစ္မွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္အျဖစ္မွေသာ္လည္း
ေလးစားစြာျဖင့္
ေဇာ္ေဇာ္ထက္
Asst; Engineer
စာေတြေရးညၿပီးၾကေတာ့ ၁၇ ေယာက္လံုးရဲ႕ အလုပ္ထြက္စာေတြကို မိတၱဴႏွစ္ေစာင္စီ ဆြဲလိုက္ၾကပါတယ္။ ရံုးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေၾကျငာသင္ပုန္း (white board)မွာ မိတၱဴတစ္ေစာင္စီကို ကပ္လိုက္သလို၊ မူရင္းတစ္ေစာင္စီကို Reception ေနရာက စာဝင္စာထြက္ဌာနမွာ ေပးျပီး ကိုယ္စီလက္ခံ ထားၾကတဲ့ မိတၱဴတစ္ေစာင္စီရဲ႕အေပၚမွာလည္း စာလက္ခံမဲ့သူကို လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းလုိက္ပါတယ္။
အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ အလုပ္ထြက္တာမ်ိဳး ဳံဳလိုက္ တခါမွမႀကံဳဘူးေသးတဲ့ တာဝန္က်ေကာင္မေလးေတြက အလုပ္ထြက္စာမိတၱဴေပၚမွာ လက္ခံရရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးသူက ထိုးသလို၊ ဒါရိုက္တာဗိုလ္ႀကီးဆီကို ဖုန္းဆက္တဲ့သူကလည္း ဆက္ပါတယ္။ ေဇာ္ထက္တို႔ ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္လာမယ္ဆိုတာကိုသာ မသိတာ အလုပ္မလုပ္ၾကဘဲ ျပန္သြားၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ Cold Store က ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္က ဖုန္းၾကိဳဆက္ထားႏွင့္လို႔ ဒီဘက္က ဒါရိုက္တာဗိုလ္ႀကီး သိထားၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။
ေကာင္မေလးေတြက ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ေဇာ္ထက္ကို “ အကိုတို႔ကို ဗိုလ္ၾကီးက ခနေလးေစာင့္ေပးပါ သူဆင္းလာခဲ့မယ္လို႔ေျပာပါ တယ္” လို႔ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ အေပၚထပ္ရံုးခန္းကေန ဗိုလ္ၾကီးဆင္းလာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘာမွမသိထားတဲ့ပံုနဲ႔ “ ေဟ့ ကိုေဇာ္ထက္ ၊ ဟိုေန႔ကေတာ့ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး ၊ ဆက္လုပ္ပါ႔မယ္၊ တာဝန္ကိုလက္ခံပါ့မယ္ဆို ခုမွဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ” တဲ့။
“ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ႀကီး၊ ဟိုေန႔ကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆက္မလုပ္နိုင္ေတာ့လို႔ အလုပ္ထြက္စာလာတင္တာပါ။ အက်ိဳး အေၾကာင္းလည္း စာထဲမွာေရးထားပါတယ္” ဆိုေတာ့
“ေအးေအး ခုပဲဖတ္လိုက္ပါ့မယ္၊ ခဏ ထိုင္ၾကပါဦး” ဆိုျပီး Reception က ေကာင္မေလးေတြဆီက ေဇာ္ထက္တို႔ အလုပ္ထြက္စာေတြကို ေတာင္းယူၿပီး ေကာင္မေလးေတြေဘးက ထိုင္ခံုမွာပဲ ဝင္ထိုင္ဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။
စာဖတ္လိုက္ မ်က္မွန္ေပၚကေန ေဇာ္ထက္တို႔ကို ေက်ာ္ၾကည့္လိုက္လုပ္ရင္း ဗိုလ္ၾကီးဟာ စာကို အေခါက္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေနတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့
“ကိုေဇာ္ထက္တို႔ ခဏေလးေနာ္ ခုျပန္ဆင္းလာခဲ့မယ္” ဆိုျပီး ေဇာ္ထက္တို႔ အလုပ္ထြက္စာတြဲကိုကိုင္ျပီး အေပၚထပ္ ျပန္တက္သြားပါတယ္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ကုမၸဏီတခုလံုးရဲ႕ Managing Director ဆီကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ေရွ႕ မေျပာခ်င္လို႔ အေပၚျပန္တက္သြားတာနဲ႔ တူပါတယ္။
ခဏေနေတာ့ ေဇာ္ထက္တို႔ စုထိုင္ေနတဲ့ ဧည့္ခန္းထဲကို ဗိုလ္ၾကီးျပန္ဆင္းလာျပီး
“ေအးကြာ၊ ခုလိုျဖစ္ရတာ ကိုယ္လည္းစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ခုပဲ MD ဆီကိုလည္း အသးစိတ္ ဖုန္းဆက္ၿပီးပါၿပီ။ သူကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကို မထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ျပန္ညွိႏွိဳင္းၾကဖို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ပါလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ မထြက္ၾကနဲ႔။ ဘုတ္ျပင္းက လမ္းေဖာက္လုပ္ေရးကို ခဏသြားလုပ္ေနလိုက္ၾက။ တစ္လ ႏွစ္လပဲ။ အိုးအိမ္နဲ႔ အိမ္ယာစီမံကိန္းသစ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔က အသင့္လိုျဖစ္ေနပါၿပီ၊ မၾကာေတာ့ပါဘူး။ Project စမယ္ဆိုတာနဲ႔ ျပန္ေခၚမယ္။ ဟိုမွာလည္း စရိတ္ၿငိမ္းတာဝန္ယူမွာပဲ။ ဘယ္လိုသေဘာရၾကလဲ”
“မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဗိုလ္ႀကီး၊ က်ေနာ္တို႔ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၾကပါျပီ”
“က်န္တဲ့သူေတြကေရာ ၊ ထြက္စာျပန္ရုတ္သိမ္းခ်င္တဲ့သူ ရွိမလား”
“မရွိပါဘူး”
“ေအးေလ၊ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ၊ ေငြစာရင္းကို ၃လခဆီ ထုတ္ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ အိ္မ္ယာစီမံကိန္းအသစ္ရရင္ ျပန္ေခၚလို႔ရေအာင္ ဆက္သြယ္ရမယ္႔ လိပ္စာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ သီးသန္႔ေရးၿပီး ကိုယ့္ရံုးခန္း ပို႔ထားေပးပါ။ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ လိုလိုလားလား ျပန္ေခၚပါ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ဗိုလ္ႀကီး၊ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္” ။
လစာေတြထုတ္ၿပီးေတာ့ ေဇာ္ထက္တို႔အုပ္စု လၻက္ရည္ဆိုင္မွာႏွႈတ္ဆက္ပြဲ လုပ္ၾကပါတယ္။
“ပေရာ႔ဂ်က္ အသစ္ရလို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚရင္ ျပန္လုပ္မယ္႔ သူရွိလား” လို႔ ေဇာ္ထက္ ေမးၾကည့္ေတာ့ အားလံုးက
“ငါတို႔မွာ အတတ္ပညာေတြ ရွိထားတာပဲ။ အတတ္ပညာရွိရင္ လစာေပးမယ္႔ အလုပ္ရွင္လည္း ရွိမွာပဲ။ ခုလည္း ကိုယ့္ပညာကိုယ္ တန္ဖိုးထားလို႔ ၃လစာ ရလာတာ။ ဒီတိုင္းထြက္သြားတဲ့ သူေတြ ဘာမွမရလိုက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပညာတတ္ကို တန္ဖိုးမထားတဲ့ ကုမၸဏီမွာေတာ့ ျပန္လုပ္မေနေတာ့ဘူး”လို႔ ေျဖၾကပါတယ္ ။
ဒါ ေဇာ္ထက္ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ပညာတန္ဖိုးအတြက္ တိုက္ခဲ့ရတဲ့ တိုက္ပြဲတပြဲပါ ၊ ကိုယ့္ပညာကိုယ္တန္ဖိုးထားရင္ ပညာတတ္ေတြ အတြက္ ေအာင္ပြဲဆိုတာရွိပါတယ္။ ပညာတတ္တိုင္း ပညာတန္ဖိုးသိၿပီး ပညာမာန ထားရွိနိုင္ၾကပါေစ..။
ေမာင္ေက်ာင္းသား
ပညာတန္ဖိုးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ရတဲ့ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုယ္စီမွာ ရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ေဇာ္ထက္ ေျပာျပမွာကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ Top Ten စာရင္းဝင္ ကုမၸဏီၾကီးတခုမွာ လုပ္ခဲ့တုန္းက ေဇာ္ထက္ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ျဖစ္စဥ္ကိုပါ။
အဲဒီကုမၸဏီမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ပဲဆီ ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးတဲ့လုပ္ငန္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ငန္း၊ ေရသန္႔စက္ရံုနဲ႔ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ လုပ္ငန္း၊ တိရိစာၦန္အစာစက္ရံုနဲ႔ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ လုပ္ငန္း၊ Cold Store အေအးခန္းစက္ရံု လုပ္ငန္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ငန္း၊ ျပည္ပသြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္း စတဲ့ လုပ္ငန္းခြဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြဲတိုင္းမွာလည္း ဒါရိုက္တာအဖြဲ႔ သီးသန္႔စီရွိျပီး ကုမၸဏီမွာ ရွယ္ယာဝင္ထားတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴးေဟာင္းေတြက အဲဒီဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ေတြကို ဦးေဆာင္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြဲေတြက ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္စီပါဝင္တဲ့ ကုမၸဏီဦးေဆာင္ ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ရွိၿပီး၊ မန္ေနဂ်င္း ဒါရိုက္တာအျဖစ္ လုပ္ငန္းအားလံုးအတြက္ ရွယ္ရာအမ်ားဆံုးထည့္ထားတဲ့ တရုပ္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က တာဝန္ယူတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဇာ္ထက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြဲမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အေယာက္တစ္ရာဝန္းက်င္္ရွိၿပီး၊ အင္စပက္တာ (inspector) ရာထူးနဲ႔ အင္ဂ်င္နီ ယာအကူေတြလည္း ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ ရွိပါတယ္။ ဒါရိုက္တာသံုးေယာက္ရွိၿပီး ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းတစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္ဒါရိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပႆနာက အိုးအိမ္ဦးစီဌာနနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ခြဲေဝလုပ္ကိုင္တဲ့ အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြၿပီးစီးၿပီး ပေရာ႔ဂ်က္ အသစ္မရခင္ကာလမွာျဖစ္ပါ တယ္။ အလုပ္ေတြ ၿပီးစီးသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီး အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ အင္စပက္တာ တစ္ရာေက်ာ္ကို အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိဘဲ လစာေပးထားရမယ္႔ အေျခအေနျဖစ္ေနတာေၾကာင့္၊ ကုမၸဏီရဲ႕ ဦးေဆာင္ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ရင္း ေခါင္းခ်င္းရိုက္ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ထက္တို႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႔ အင္စပက္တာေတြကို ဒါရိုက္တာသံုးေယာက္က အစည္းအေဝးျပန္ေခၚၿပီး၊ ကုမၸဏီမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြဲအေနနဲ႔ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ အေျခအေနကိုေရာက္ေနေၾကာင္း၊ အိုးအိမ္ဦးစီးဌာနနဲ႔ ေဆြးေႏြးမွႈေတြ မျပတ္ေသးတဲ့အတြက္ အိမ္ယာစီမံကိန္းအသစ္ရဖို႔ ၾကန္႔ၾကာေနဦးမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီၾကားထဲမွာေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္
ေၾကျငာခ်က္ကပ္တဲ့ အဲဒီညေနဟာ ရံုးခန္းထဲမွာဆူညံေနပါတယ္။ ဘုတ္ျပင္းခြဲတမ္းက်သူေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕သူေတြရဲ႕ ထြက္မယ္ျပဳမယ္ မေက်မခ်မ္း အသံေတြနဲ႔ေပါ႔၊ ဘယ္သူဘယ္ဌာနကိုေျပာင္းေရႊ႕ရမယ္
အဲဒီစက္ရံုကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဒါရိုက္တာက စက္ရံုေဆာက္စဥ္က ေဇာ္ထက္တို႔နဲ႔ ျပႆနာရွိခဲ့ဖူးျပီး၊ ေဇာ္ထက္အပါအဝင္ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကို ရန္ညွိဳးထားေနတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ျပႆနာကလည္း အဲဒီ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္ရဲ႕ အရူးထမွႈေၾကာင့္ပါပဲ။
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္သာ စစ္တပ္ကထြက္လာရတာ၊ စစ္တပ္ရဲ႕စရိုက္လကၡဏာေတြနဲ႔ပဲ ေနခ်င္ေနေသးတဲ့ အဲဒီ ဗိုလ္ႀကီးက ဝန္ထမ္းေတြကို ရာထူးၾကီးတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ အေလးျပဳတဲ့ ဓေလ့လုပ္ခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မနက္တိုင္း တန္းစီ အေလးျပဳ သစၥာအဓိဌာန္ဆိုၿပီးမွ အလုပ္ဝင္ၾကရပါတယ္။ သစၥာအဓိဌာန္မွာ “ ကၽြန္ဳပ္တို႔သည္ တပ္မေတာ္သားမ်ားပင္မျဖစ္လင့္ကစာ
သာမန္အလုပ္သမားေတြက သူေျပာသလို လိုက္လုပ္ၾကေပမဲ့ ေဇာ္ထက္တို႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကေတာ့ “ေပါေတာေတာနဲ႔ ဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ၊ မလုပ္နိုင္ပါဘူး၊ အဲဒါေတြမလုပ္ခ်င္လို႔ စစ္တပ္ထဲမဝင္ဘဲ ပညာတတ္ေအာင္သင္ျပီး အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္ခဲ့ၾကတာ” ဆိုေတာ႔ သူနဲ႔ ျပႆနာ အၾကီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကုမၸဏီရဲ႕ အႀကီးဆံုး MD အထိ ေရာက္ေအာင္ ျပႆနာေတြတက္ျပီး MDက “လုပ္ခ်င္ရင္လည္း ခင္ဗ်ားဘာသာ စစ္မွႈထမ္း ေဟာင္းေတြကို လံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းခန္႔ၿပီး လုပ္ဗ်ာ၊ အရပ္သားဝန္ထမ္းေတြကိုေတာ့ မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔” ဆံုးျဖတ္လိုက္တာေၾကာင့္ အင္ဂ်င္ နီယာေတြ၊ အင္စပက္တာေတြကို ရန္ညွိဳးထားေနတဲ့ သူေပါ့။ သူ႔ဆီကိုမွ ေဇာ္ထက္တို႔ကို ပို႔တယ္ဆိုေတာ့ ဒါလည္းအလုပ္ျဖဳတ္နည္း တမ်ိဳးလား၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကတာ သဘာဝပါပဲ ။
“ရာထူးနဲ႔လစာမေျပာင္းလဲဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္လိ
စက္ရံုအဝင္က လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ေရာက္ရွိေၾကာင္း Duty Report တစ္ေစာင္ေရးၿပီး၊ ကိုယ္စီရာထူးေတြနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီဗိုလ္ၾကီး ရံုးခန္းမွာသြားေပးေတာ့ “ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းတို႔ငါ့ခြင္ထဲပဲ ေရာက္လာတာပဲမဟုတ္လား၊ ေတြ႕ၾကပီေပါ့ကြာ” ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး မန္ေနဂ်ာဆိုတဲ့ တေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။
“ဒီမွာ၊ သူတို႔ ၁၇ ေယာက္ကို ဝတ္စံုေတြ ထုတ္ေပးလိုက္၊ အဝတ္ေတြလဲၿပီးရင္ Cold Store ထဲ ေခၚသြား ၊ အဲဒီမွာ သူတို႔လုပ္ရမွာေတြ ျပလိုက္၊ ေၾသာ္..သူတို႔ အဝတ္လဲေနတုန္း မင္းငါ့ဆီ ခဏလာခဲ့ဦး” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
မန္ေနဂ်ာက လက္အိတ္၊ ေခါင္းစြတ္၊ ေျခစြတ္ဖိနပ္၊ မ်က္ႏွာဖံုးမွန္ ကာဗာေတြပါတဲ့ အာကာသထဲ ဆင္းတဲ့သူေတြ ဝတ္သလိုဝတ္စံုေတြ ထုတ္ေပးၿပီး Cold Store ရဲ႕ပထမအဆင့္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့..
“ဝင္ရမယ္႔ အခန္းထဲမွာ အမိုးနီးယားဂက္စ္ လႊတ္ထားျပီး အပူရွိန္ (-22C) နဲ႕ ေအးခဲေနတာေၾကာင့္ ဒီအခန္းထဲမွာ အရင္တျဖည္းျဖည္း အေအးခံျပီး အထဲနဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္မွ ဝင္ၾကရမဲ့အေၾကာင္း၊ လက္အိတ္မပါဘဲ အထဲက တေနရာရာကိုကိုင္မိရင္ ကပ္သြားၿပီး လွီးမထုတ္ဘဲ ျပန္ခြာလို႔မရေၾကာင္း၊ အထဲေရာက္ရင္ အေသးစိတ္ရွင္းျပမွာျဖစ္ေၾကာင္း
မန္ေနဂ်ာ ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူပါအဝတ္အစားလဲၿပီး သတ္မွတ္အေအး level ေရာက္ေအာင္ေနၿပီးခ်ိန္မွာ အေအးခန္းထဲကိုဝင္ၾကရပါ တယ္။ အခန္းထဲမွာ ငါးပုဇြန္ေသတၱာေတြ သိုေလွာင္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာက “ဒီေသတၱာေတြက ငါးပုဇြန္လုပ္ငန္းရွင္ေတြ က တရက္ကို ဘယ္ေလာက္ဆိုတဲ့ ေစ်းႏွဳန္းတခုနဲ႔ လာအပ္ထားတာေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔အလုပ္က ဝင္လာတဲ့ငါးပုဇြန္ေသတၱာေတြကို ကားေပၚကခ်ျပီး ဒီထဲမွာ ေနရာခ်ရမယ္၊ သူတို႔လာယူတဲ့ ေသတၱာေတြကိုလည္း အေအးခန္းထဲကထုတ္ျပီး ကားေပၚျပန္တင္ေပးရမယ္၊ ကိုယ့္လူတို႔နဲ႔ ျဖစ္ပါ့မလား” တဲ့။
“အကို ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ဒီအလုပ္ေတြလုပ္ရမယ္ ေျပာတာလား၊ အလုပ္သမားေတြကေရာ”လို႔ ေဇာ္ထက္က ေမးလိုက္ေတာ့ “ဟုတ္ကဲ့ ၊ အားေတာ့နာပါတယ္၊ ဗိုလ္ႀကီးက အဲဒီလိုေျပာရမယ္၊ ခိုင္းရမယ္ပဲ က်ေနာ့္ကို မွာလိုက္ပါတယ္”တဲ့။
“ဒါဆိုလည္း လိုက္ျပေပးတဲ့ အကို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ပဲေျပာပါေတာ့မယ္။ ျပန္ထြက္ ၾကရေအာင္” ေျပာၿပီး ျပန္ထြက္ၾကေတာ့လည္း အျပင္အပူခ်ိန္ကို ရင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔ အခန္းတခုထဲမွာ ၁၅မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေနရပါေသးတယ္။
အဲဒီအခန္းထဲမွာ အေအးဓာတ္ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ခ်တာကို ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဇာ္ထက္တို႔အုပ္စု တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ အားလံုးက ပညာတတ္ေတြ ပီသစြာပဲ ပညာမာနနဲ႔ တူညီတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကုမၸဏီကပဲ ကိုယ့္ဘာသာ အလုပ္ထြက္ၾကရေအာင္ စီစဥ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္ကပဲ ပညာေပးသည္ျဖစ္ေစ ဒီကုမၸဏီမွာ ဆက္မလုပ္ၾကေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး ဆိုတာကိုလည္း က်န္တဲ့ဝန္ထမ္းေတြ သိေအာင္လုပ္ၾကမယ္ဆိုျပီး တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။
အျပင္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္အထုတ္အပိုး ကိုယ့္ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြ ကိုယ္ဆြဲဲၿပီး ျပန္ၾကဖို႔လုပ္ေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္အေျပးေရာက္လာၿပီး “ေဟ့..မင္းတို႔က ဘာသေဘာလဲ၊ ငါ့ဆီမွာရွိတဲ့ အလုပ္ငါခိုင္းတာ၊ မင္းတို႔မလုပ္နိုင္လဲ ငါ့ကိုသတင္းပို႔ေလ၊ မင္းတို႔ျပန္ခ်င္သလိုျပန္လို႔ မရဘူး”
“ဘာလို႔မရရမွာလဲ၊ ဒီေနရာက ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စစ္တပ္ဝန္းလို လူေတြကို ဖမ္းခ်င္တိုင္းဖမ္း ထင္ရာလုပ္လို႔ရတဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကုမၸဏီပိုင္ဝန္း၊ က်ဳပ္တို႔ကလည္း ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေတြ၊ က်ဳပ္တို႔ ဒီမွာလာ အက်ဥ္းက်ေနၾကတာမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ မလုပ္ခ်င္မလုပ္ဘူး၊ ျပန္ခ်င္ျပန္မယ္ ခင္ဗ်ားဘာမွတားပိုင္ခြင့္မရွိဘူ
ကုမၸဏီရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ ရံုးရွိရာမေရာက္ခင္ ေဇာ္ထက္က အလုပ္ထြက္စာတစ္ေစာင္ ေရးပါတယ္။ ေဇာ္ထက္ေနရာမွာ ကိုယ့္နာမည္ ကိုယ္ေရးတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ SAEေတြကလည္း အဲဒီထြက္စာအတိုင္း တေသြမတိမ္း ေရးၾကပါတယ္။ အင္စပက္တာေတြကလည္း ထပ္တူနီးပါး လိုက္ေရးၾကပါတယ္။ ေဇာ္ထက္ေရးတဲ့စာကေတာ့…..
သို႔…
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဒါရိုက္တာ
….ကုမၸဏီလီမီတက္
ရက္စြဲ..။ ….ခုႏွစ္ ၊ ဇြန္လ ၊ ၁၈ ရက္ ။
အေၾကာင္းအရာ။ ။ အလုပ္မွႏွဳတ္ထြက္ျခင္း..။
ေဖၚျပပါအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ ေဇာ္ေဇာ္ထက္(AE)သည္ ဒါရိုက္တာဦး……….…..၏ လက္မွတ္ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ေသာ ၁၆.၆.--ေန႔စြဲပါ စာအရ ေတာင္ဒဂံု အေအးခန္းစက္ရံုသို႔ ရာထူးႏွင့္လစာ မေျပာင္းလဲဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရန္ညႊန္ၾကားခ်က္အေပၚ ျငင္းဆန္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ။
ညႊန္ၾကားခ်က္စာအရ ၁၈.၆.--ေန႔ထက္ေနာက္မက်ေစဘဲ တာဝန္က်ေနရာသို႔ သြားေရာက္ သတင္းပို႔ရမည္ ဆိုသည့္အတိုင္းလည္း ယေန႔ ၁၈.၆.--နံနက္ရံုးခ်ိန္တြင္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား စတင္ထမ္းေဆာင္ရန္ သြားေရာက္ သတင္းပို႔ခဲ့ပါသည္၊ သို႔ရာတြင္ ညႊန္ၾကားခ်က္စာတြင္ပါရွိသည့္ ‘ရာထူးႏွင့္လစာ မေျပာင္းလဲဘဲ’ ဆိုသည့္အတိုင္းမဟုတ္ဘဲ၊ အလုပ္ၾကမ္း လုပ္သားမ်ားသာ လုပ္ရန္ျဖစ္သည့္ ငါးပုဇြန္ေသတၱာမ်ား ထမ္းတင္ထမ္းခ် လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ကိုသာ ခိုင္းေစသည္ကို ခံခဲ့ရပါသည္။ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ (ပညာတတ္တေယာက္)ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ တာဝန္ေပးအပ္မွႈ၊ ေနရာခ်ထားမွႈကို မရရွိခဲ့ပါ။ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အား ငါးပုဇြန္ေသတၱာမ်ား တင္ခ်လုပ္ခိုင္းသည္မွာ ဗမာျပည္တြင္သာ ရွိမည္ျဖစ္ျပီး ယခုကုမၸဏီတြင္သာ ရွိမည္ထင္ပါသည္ ။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္၏ သိကၡာႏွင့္မာနတရားအတြက္ …..ကုမၸဏီ၏ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အျဖစ္မွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္အျဖစ္မွေသာ္လည္း
ေလးစားစြာျဖင့္
ေဇာ္ေဇာ္ထက္
Asst; Engineer
စာေတြေရးညၿပီးၾကေတာ့ ၁၇ ေယာက္လံုးရဲ႕ အလုပ္ထြက္စာေတြကို မိတၱဴႏွစ္ေစာင္စီ ဆြဲလိုက္ၾကပါတယ္။ ရံုးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေၾကျငာသင္ပုန္း (white board)မွာ မိတၱဴတစ္ေစာင္စီကို ကပ္လိုက္သလို၊ မူရင္းတစ္ေစာင္စီကို Reception ေနရာက စာဝင္စာထြက္ဌာနမွာ ေပးျပီး ကိုယ္စီလက္ခံ ထားၾကတဲ့ မိတၱဴတစ္ေစာင္စီရဲ႕အေပၚမွာလည္း စာလက္ခံမဲ့သူကို လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းလုိက္ပါတယ္။
အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ အလုပ္ထြက္တာမ်ိဳး ဳံဳလိုက္ တခါမွမႀကံဳဘူးေသးတဲ့ တာဝန္က်ေကာင္မေလးေတြက အလုပ္ထြက္စာမိတၱဴေပၚမွာ လက္ခံရရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးသူက ထိုးသလို၊ ဒါရိုက္တာဗိုလ္ႀကီးဆီကို ဖုန္းဆက္တဲ့သူကလည္း ဆက္ပါတယ္။ ေဇာ္ထက္တို႔ ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္လာမယ္ဆိုတာကိုသာ မသိတာ အလုပ္မလုပ္ၾကဘဲ ျပန္သြားၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ Cold Store က ဗိုလ္ႀကီးျပဳတ္က ဖုန္းၾကိဳဆက္ထားႏွင့္လို႔ ဒီဘက္က ဒါရိုက္တာဗိုလ္ႀကီး သိထားၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။
ေကာင္မေလးေတြက ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ေဇာ္ထက္ကို “ အကိုတို႔ကို ဗိုလ္ၾကီးက ခနေလးေစာင့္ေပးပါ သူဆင္းလာခဲ့မယ္လို႔ေျပာပါ တယ္” လို႔ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ အေပၚထပ္ရံုးခန္းကေန ဗိုလ္ၾကီးဆင္းလာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘာမွမသိထားတဲ့ပံုနဲ႔ “ ေဟ့ ကိုေဇာ္ထက္ ၊ ဟိုေန႔ကေတာ့ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး ၊ ဆက္လုပ္ပါ႔မယ္၊ တာဝန္ကိုလက္ခံပါ့မယ္ဆို ခုမွဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ” တဲ့။
“ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ႀကီး၊ ဟိုေန႔ကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆက္မလုပ္နိုင္ေတာ့လို႔ အလုပ္ထြက္စာလာတင္တာပါ။ အက်ိဳး အေၾကာင္းလည္း စာထဲမွာေရးထားပါတယ္” ဆိုေတာ့
“ေအးေအး ခုပဲဖတ္လိုက္ပါ့မယ္၊ ခဏ ထိုင္ၾကပါဦး” ဆိုျပီး Reception က ေကာင္မေလးေတြဆီက ေဇာ္ထက္တို႔ အလုပ္ထြက္စာေတြကို ေတာင္းယူၿပီး ေကာင္မေလးေတြေဘးက ထိုင္ခံုမွာပဲ ဝင္ထိုင္ဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။
စာဖတ္လိုက္ မ်က္မွန္ေပၚကေန ေဇာ္ထက္တို႔ကို ေက်ာ္ၾကည့္လိုက္လုပ္ရင္း ဗိုလ္ၾကီးဟာ စာကို အေခါက္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေနတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့
“ကိုေဇာ္ထက္တို႔ ခဏေလးေနာ္ ခုျပန္ဆင္းလာခဲ့မယ္” ဆိုျပီး ေဇာ္ထက္တို႔ အလုပ္ထြက္စာတြဲကိုကိုင္ျပီး အေပၚထပ္ ျပန္တက္သြားပါတယ္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ကုမၸဏီတခုလံုးရဲ႕ Managing Director ဆီကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ေရွ႕ မေျပာခ်င္လို႔ အေပၚျပန္တက္သြားတာနဲ႔ တူပါတယ္။
ခဏေနေတာ့ ေဇာ္ထက္တို႔ စုထိုင္ေနတဲ့ ဧည့္ခန္းထဲကို ဗိုလ္ၾကီးျပန္ဆင္းလာျပီး
“ေအးကြာ၊ ခုလိုျဖစ္ရတာ ကိုယ္လည္းစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ခုပဲ MD ဆီကိုလည္း အသးစိတ္ ဖုန္းဆက္ၿပီးပါၿပီ။ သူကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကို မထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ျပန္ညွိႏွိဳင္းၾကဖို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ပါလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ မထြက္ၾကနဲ႔။ ဘုတ္ျပင္းက လမ္းေဖာက္လုပ္ေရးကို ခဏသြားလုပ္ေနလိုက္ၾက။ တစ္လ ႏွစ္လပဲ။ အိုးအိမ္နဲ႔ အိမ္ယာစီမံကိန္းသစ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔က အသင့္လိုျဖစ္ေနပါၿပီ၊ မၾကာေတာ့ပါဘူး။ Project စမယ္ဆိုတာနဲ႔ ျပန္ေခၚမယ္။ ဟိုမွာလည္း စရိတ္ၿငိမ္းတာဝန္ယူမွာပဲ။ ဘယ္လိုသေဘာရၾကလဲ”
“မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဗိုလ္ႀကီး၊ က်ေနာ္တို႔ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၾကပါျပီ”
“က်န္တဲ့သူေတြကေရာ ၊ ထြက္စာျပန္ရုတ္သိမ္းခ်င္တဲ့သူ ရွိမလား”
“မရွိပါဘူး”
“ေအးေလ၊ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ၊ ေငြစာရင္းကို ၃လခဆီ ထုတ္ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ အိ္မ္ယာစီမံကိန္းအသစ္ရရင္ ျပန္ေခၚလို႔ရေအာင္ ဆက္သြယ္ရမယ္႔ လိပ္စာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ သီးသန္႔ေရးၿပီး ကိုယ့္ရံုးခန္း ပို႔ထားေပးပါ။ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ လိုလိုလားလား ျပန္ေခၚပါ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ဗိုလ္ႀကီး၊ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္” ။
လစာေတြထုတ္ၿပီးေတာ့ ေဇာ္ထက္တို႔အုပ္စု လၻက္ရည္ဆိုင္မွာႏွႈတ္ဆက္ပြဲ လုပ္ၾကပါတယ္။
“ပေရာ႔ဂ်က္ အသစ္ရလို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚရင္ ျပန္လုပ္မယ္႔ သူရွိလား” လို႔ ေဇာ္ထက္ ေမးၾကည့္ေတာ့ အားလံုးက
“ငါတို႔မွာ အတတ္ပညာေတြ ရွိထားတာပဲ။ အတတ္ပညာရွိရင္ လစာေပးမယ္႔ အလုပ္ရွင္လည္း ရွိမွာပဲ။ ခုလည္း ကိုယ့္ပညာကိုယ္ တန္ဖိုးထားလို႔ ၃လစာ ရလာတာ။ ဒီတိုင္းထြက္သြားတဲ့ သူေတြ ဘာမွမရလိုက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပညာတတ္ကို တန္ဖိုးမထားတဲ့ ကုမၸဏီမွာေတာ့ ျပန္လုပ္မေနေတာ့ဘူး”လို႔ ေျဖၾကပါတယ္ ။
ဒါ ေဇာ္ထက္ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ပညာတန္ဖိုးအတြက္ တိုက္ခဲ့ရတဲ့ တိုက္ပြဲတပြဲပါ ၊ ကိုယ့္ပညာကိုယ္တန္ဖိုးထားရင္ ပညာတတ္ေတြ အတြက္ ေအာင္ပြဲဆိုတာရွိပါတယ္။ ပညာတတ္တိုင္း ပညာတန္ဖိုးသိၿပီး ပညာမာန ထားရွိနိုင္ၾကပါေစ..။
ေမာင္ေက်ာင္းသား
0 comments:
Post a Comment