ခြင့္မပန္ဘဲမသြားလိုက္ပါနဲ႔ ဖြားဖြားသနပ္ခါးရယ္........

Pawhtun Myaing 

သနပ္ခါးအာဟာရ

ေရႊဘိုကိုမခိုက္
႐ွင္မေတာင္မွႀကိဳ က္
ႏွစ္ခ်ိဳ က္ထူထူ
အေရာင္ျဖဴ ျဖဴ မွ ၾကည္ျဖဴ သတဲ့
လူကေမႊးတာလား
သနပ္ခါးကေမႊးသလား...

ေမးတဲ့စကား
ဘယ္လိုမ် ားေျဖရ
သမီးကေလး မေမြးေသးစဥ္ကေပါ့။ ။
အခုေျမးမေလး ကိုးႏွစ္
စတုတၳတန္းပင္ျဖစ္ေတာ့
အခ်စ္မေပါ့
အသစ္ေတာ့မ႐ွာတစ္မ်ိဳးၿငီး
အဖိုးႀကီး႐ႈပ္တယ္
တစ္ဖက္ခန္းမွာကုတင္အား
သြား....သြားအိပ္ေခ်
႐ႈပ္သေလ
အထုတ္ေတြ အပုတ္ေလအီး
နည္းနည္းမွသီးမခံ ေဟာက္သံကညံသတဲ့
ကက္ကက္လန္လို႔
က်င္နာဟန္အပိုင္းအစ
ဘယ္လိုမွ႐ွာမရ
ေျမးမေလးဆီအကုန္ပါသြားၿပီထင္ပါ့..။
ေျပးရ
ေဝးကနားေထာင္
အျဖဴ ေရာင္သနပ္ခါး
ရနံ႔မ် ားေမ့ေတ့ေတ့
တစ္ေန႔ေန႔ဆုေတာင္း
လက္ေဟာင္းငယ္ခ် စ္
အစစ္ရယ္မွန္
ခြင့္မပန္ဘဲအေဝး တိတ္တိတ္ကေလး
ထြက္မေျပးလိုက္ပါနဲ႔..ေနာ္။ ။
သန္းေခါင္ေက် ာ္ခန္းဆည္းစ
အသာမရင္းေခ်ာင္း
အိပ္ေကာင္းေနတာျမင္မွ
ဘဝင္က် စိတ္ခ်လို႔သြား
ဖြား..ဖြား..သနပ္ခါး။ ။
ဝယ္ထားတဲ့သနပ္ခါးအပံု
ကုန္ရင္လဲေနာက္တစ္ပံုေပါ့
လူစံုစံုေနရ
အခ်ိန္ေလးရသမ်ွ
အာဟာရအျဖစ္ဆံုး
သနပ္ခါးတုံးသခင္ရယ္
ကိုယ္အျမင္ေဝဝါးဝါး
မထင္မ႐ွားမို႔
ျပစ္မထားခဲ့လိုက္ပါနဲ႔
သြားရင္လဲအတူတူမွသြားၾကတာေပါ့
ကိုယ္သက္ထား သနပ္ခါးဖြားဖြားရယ္။ ။

Pawhtun Myaing