Saturday, July 2, 2016

((( မတင္ေရႊႏွင့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ )))

Ashin Ko Salla

ကိုေသာင္းေဖ စိတ္ညစ္ေနသည္။
အေၾကာင္းမွာ မတင္ေရႊေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မတင္ေရႊကို
"ၿမိဳ႕က စိတ္ေရာဂါကုေဆး႐ုံသို႔ ပို႔ရမလား၊ ဆရာေတာ့္ဆီက ေရမန္းတိုက္ရမလား" ေဝခြဲမရျဖစ္ေနသည္။
တိတိက်က်ဆိုရလ်င္ ေရာဂါက မတင္ေရႊလက္ထဲ မွန္ေထာက္ေရာက္လာျပီးေနာက္မွ ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ "ဆရာေတာ့္ဆီက ေရမန္းနဲ႔မရမွ ၿမိဳ႕သြားသာပါ့ " ဟု ေတြးကာ "ဝါဆိုသကၤန္းကပ္မည္" အေၾကာင္းျပၿပီး မတင္ေရႊကို ဆရာေတာ့္ဆီ ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။

----------------------***-------------------------
ၿပီးခဲ့တဲ့ တလင္းတက္တုန္းက ငါးသိန္းခြဲေစ်းႏွင့္မိသျဖင့္ စပါးေလးရာ ေရာင္းလိုက္သည္။ စပါးေရာင္းၿပီး ဘာမၾကာ မတင္ေရႊက "မွန္ေထာက္ရခ်င္သယ္" ပူဆာသည္။
ရြာထဲမွာက ဟိုလူက မွန္ေထာက္၊ သည္လူက မွန္ေထာက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ 'မတင္ေရႊလည္း လိုခ်င္ရွာမွာ' ဟုေတြးကာ ကူးလ္ပက္ (Coolpad) မွန္ေထာက္ေလးတစ္လုံး ဝယ္ေပးလိုက္သည္။
ေနာက္ေတာ့ ရြာထဲက ကေလးမေတြက မတင္ေရႊကို ေဖ့စ္ဘုတ္အေၾကာင္းေျပာျပၾကေတာ့
" ေဖ့ဘုတ္ေဖာက္ခ်င္သယ္" ျဖစ္လာသည္။ ျပႆနာက အဲ့သည္မွာ စ,သည္။ ကိုေသာင္းေဖအေနနဲ႔ ေဖ့စ္ဘုတ္ဆိုတာေတာင္ ဘာမွန္းမသိတာ မတင္ေရႊက "ေဖ့စ္ဘုတ္ေဖာက္ခ်င္သယ္"ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသြားသည္။ ဒါေတာ့ ကိုေသာင္းေဖ လုပ္မေပးတတ္။
" ကိုေသာင္းေဖရယ္ ငထြန္းကို သြားေခၚလိုက္ပါ၊ က်ဳပ္ဒါေလးၿပီးေအာင္ ခ်က္လိုက္ဦးမယ္၊ ဟိုေန႔က ငထြန္းနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ေဖာက္ေပးမယ္ေျပာသယ္၊ အဲ့သာ ငထြန္းကို သူ႔စက္ပါ တစ္ခါတည္းယူခဲ့ပါ လို႔ ေျပာလိုက္ဦး "
မတင္ေရႊက ခ်ဥ္ရည္အိုးေမႊရင္း လွမ္းေျပာသည္။ ငထြန္းဆိုတာ ရြာေျမာက္ပိုင္းက လက္သမားဆရာ။ "ၿမိဳ႕အေရာက္အေပါက္ မ်ားေတာ့ ငထြန္းက ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္တတ္လို႔ ေနမွာပါ့" ဟုေတြးကာ ကိုေသာင္းေဖ ထြက္လာလိုက္သည္။
ငထြန္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုေသာင္းေဖတစ္ေယာက္ "ေဖာက္တာ"ပဲ သတိရၿပီး 'ေဖ့စ္ဘုတ္'ဆိုတာကို ေမ့ေနသည္။ သို႔ႏွင့္ " ငထြန္းေရ႕ မင္းအစ္မက ဘာေဖာက္ခ်င္လို႔ဆိုလား၊ အဲ့သာ မင္းစက္ပါ ယူျပီးလာခဲ့ပါ တဲ့ " ဟုေျပာၿပီး ျပန္ခဲ့လိုက္သည္။
ကိုေသာင္းေဖ အိမ္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ ငထြန္းေရာက္လာသည္။ လက္ထဲမွာေတာ့ လက္သမားလုပ္ရာ၌သုံးေသာ သစ္သားေဖာက္သည့္ ေမာ္တာလြန္ဖူးစက္ႀကီးႏွင့္။ အခုမွ ကိုေသာင္းေဖ နားလည္သည္။ ေဖ့စ္ဘုတ္ဆိုသာ လြန္ႏွင့္ေဖာက္ရသည္ကိုး။
သို႔ေသာ္ မတင္ေရႊႏွင့္ ငထြန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္သား မွန္ေထာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး တစ္နာရီေလာက္ ဟိုပြတ္သည္ပြတ္လုပ္ကာ ေဖ့စ္ဘုတ္ေဖာက္လို႔ ၿပီးသာသြားသည္။ ကိုေသာင္းေဖတစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕အိမ္ေနာက္ ကူးလူးေနသျဖင့္ ေမာ္တာလြန္ဖူးကို ဘယ္လိုသုံးသည္ မသိလိုက္ရ။
ငထြန္းလာ၍ ေဖ့စ္ဘုတ္ေဖာက္ေပးၿပီးေနာက္ မတင္ေရႊ၏ အေျခအေနပိုဆိုးလာသည္။ ဘယ္အခ်ိန္မဆို မွန္ေထာက္ကိုသာ ပြတ္ေနေတာ့သည္။
တစ္ခါ တစ္ခါ မွန္ေထာက္ကိုၾကည့္ကာ မ်က္ရည္ဝိုင္းေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ မငိုမရယ္ႏွင့္ ေတြေတြႀကီးလုပ္ေနတတ္သည္။
အဆိုးဆုံးအခ်က္မွာ မတင္ေရႊဘာလုပ္လုပ္ ဟန္ပန္ထုတ္ကာ မွန္ေထာက္ကို မွန္လိုေထာင္၍ ၾကည့္ၾကည့္ေနျခင္းပင္။ မတင္ေရႊကေတာ့ "ဓာတ္ပုံရိုက္သာပါ ကိုေသာင္းေဖရယ္" ဟုေျပာသည္။ အဲ့သည္ လက္တစ္ဝါးစာေလးက ဓာတ္ပုံလည္း ရိုက္လို႔ရသည္ ဟုသိရေသာအခါ ကိုေသာင္းေဖ အံ့ၾသမိသည္။ ပိုအံ့ၾသမိသည္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္႐ိုက္၍ ရေနျခင္းပင္။
မတင္ေရႊကေတာ့ ေရခ်ိဳးရင္းလည္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႏွင့္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္သည္။ အိမ္သာသြားလ်င္လည္း သည္မွန္ေထာက္ႏွင့္။ ထမင္းမစားခင္လည္း ထမင္းဝိုင္းကို အေပၚကမိုး၍ ႐ိုက္ျပန္သည္။ ဆြမ္းေတာ္မကပ္ခင္ ဆြမ္းေတာ္ခြက္ကို႐ိုက္သည္။ ထင္းခြဲေနရင္းတန္းလန္း ဓားမကို ကိုင္၍ ႐ိုက္သည္။ ျမက္ရိတ္ျပန္လာလ်င္လည္း ျမက္ထုံးကို ေခါင္းေပၚကမခ်ခင္ ႐ိုက္ျပန္သည္။
ကိုေသာင္းေဖ သတိထားမိသည့္အခ်က္မွာ မတင္ေရႊဓာတ္ပုံ႐ိုက္တိုင္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္၍ ပါးကိုေဖာင္းေအာင္လုပ္ကာ ႐ိုက္ျခင္းပင္။ မတင္ေရႊမ်က္ႏွာက ပါးေခ်ာင္က်ေသာ္လည္း ဓာတ္ပုံ႐ိုက္လ်င္ ပါးေဖာင္းေဖာင္း လာသည္ကို ကိုေသာင္းေဖ အံ့ၾသသျဖင့္ ေမးၾကည့္ေတာ့
" လြယ္လြန္းလို႔ ကိုေသာင္းေဖရယ္၊ ေဟာ့သည္မွာ"ဟုဆိုကာ မတင္ေရႊက သူ႔ခါးၾကားက ဇီးျဖဴသီးကိုထုတ္၍ ပါးေစာင္ထဲ ပစ္ထည့္လိုက္သည္။
---------------------***------------------------
" ကြီးေသာင္းေဖ ! "
"------------ "
" ကြီးေသာင္းေဖလို႔ "
"----------------- "
" ေဟာေတာ္! ကိုေသာင္းေဖ နားကန္းေနသာလား၊ ေတာ့္ ေခၚသာ! ေတာ့္ေခၚသာ ေသနာရီးရဲ႕!"
မတင္ေရႊက ေဆးလိပ္မီးညွိေနေသာ ကိုေသာင္းေဖကို ေပါင္ပုတ္လိုက္မွ ကိုေသာင္းေဖ လန္႔သြားသည္။ အမွန္က မၾကားတာမဟုတ္။ နားမလည္ျခင္းျဖစ္သည္။
" ဟ! တင္ေရႊရာ ငါ့ေခၚသာကို ဘယ္လိုေခၚေနသာတုန္းဟာ "
" ေတာ္ကလည္း တုံးပါ့ တုံးပါ့၊ ကြီးဆိုသာ ကိုႀကီးလို႔ေခၚသာတဲ့ ေဟာ့သည္မွာ"
"ေဟာ့သည္မွာ"ဆိုၿပီး မတင္ေရႊက မွန္ေထာက္ကိုေရွ႕ထိုးျပ၍ ၾကည့္လိုက္ရေသာ္လည္း ကိုေသာင္းေဖ အျမင္မရွင္း။ စာအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဓာတ္ပုံအခ်ိဳ႕သာျမင္ရသည္။
" ဒီမယ္ေလ ကိုေသာင္းေဖ၊ သာက က်ဳပ္အေကာက္နာမည္ "
ကိုေသာင္းေဖၾကည့္ရျပန္သည္။ ဓာတ္ပုံေနရာ၌ ကိုးရီယားမင္းသမီးတစ္ေယာက္ပုံကို ျမင္ရသည္။ နာမည္ေနရာ၌--------
"တင္ကလ်ာခ်စ္သႏၲာလွလွေရႊ"
"ဟမ္! "
နာမည္ကိုတီးတိုးလိုက္ရြတ္ၾကည့္ရင္း မတင္ေရႊကို
မျမင္ဖူးသလိုၾကည့္ေနမိသည္။"တင္ကလ်ာခ်စ္သႏၲာလွလွေရႊ"က အေကာက္နာမည္ဆိုေတာ့ သူေခၚေနက် "မတင္ေရႊ" ဆိုတာက အေျဖာင့္နာမည္လား။ ကိုေသာင္းေရႊတစ္ေယာက္ ေခါင္း႐ႈပ္သြားရသည္။
ကိုေသာင္းေဖအတြက္ အထူးဆန္းဆုံးမွာ မတင္ေရႊက
" လိုင္းေပၚတက္ဦးမယ္"ဟုဆိုကာ အိမ္ေပၚတက္တက္ သြားသာပဲျဖစ္သည္။ 'လိုင္းေပၚဆိုသာ ထုတ္တန္းေပၚမ်ား ေျပာသာေလလား'ဟု ကိုေသာင္းေဖေတြးမိေသးသည္။ ဟိုေန႔ကေတာ့ ရြာလယ္က မျမရီသား ေမာင္ပိန္ ေကာက္လိႈင္းပုံေပၚတက္တာ၊ ျပဳတ္က်၍ ခါးနာသြားသည္ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္--------------
" အင္း အင္း မတင္ေရႊ၊ လိုင္းေပၚတက္ရင္လည္း ၿမဲၿမဲကိုင္ထား၊ ေတာ္ၾကာ ျပဳတ္က်လို႔ က်ိဳးေနဦးမယ္ " ဟုသတိေပးျဖစ္သည္။
အသက္ႀကီးေကာင္းႀကီးမွ "ျပဳတ္က်လို႔ က်ိဳးသတဲ့" ဆို ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းျဖစ္မွာစိုးရသည္။
" ဒီမယ္ေလ သာက က်ဳပ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပုံ၊ ဟိုေန႔က ငထြန္း တက္ (tag) လုပ္ေပးသာ၊ ဓာတ္ပုံေတြကို ပို႔စ္(post) လုပ္ရင္ အဲ့သလို တက္(tag)လုပ္ရသယ္၊ သူမ်ားက တက္(tag)လုပ္တဲ့အခါ ႀကိဳက္ရင္ လိုက္(Like) ေပးၾကသာပါ့ ေတာ္ရယ္ "
ကိုေသာင္းေဖ ေခါင္းႀကီးသြားရသည္။ "တက္လုပ္ေပးတာ"တဲ့။ ဓာတ္ပုံေတြကို ပို႔ေပးရသာ တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ႀကိဳက္ရင္ လိုက္ေျပးၾကသတဲ့။ မတင္ေရႊေျပာတာကို ကိုေသာင္းေဖကေတာ့ သည္လိုပဲနားလည္သည္။ စိတ္လည္းအေတာ္ပူသြားကာ မတင္ေရႊကို စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ငါတို႔အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ့္ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ငါတစ္ခါမွ အမွားမလုပ္မိပါဘူး "ဟုလည္း ကိုေသာင္းေဖ ေတြးေနမိသည္။
ၾကာေတာ့ ကိုေသာင္းေဖတစ္ေယာက္ မတင္ေရႊအေျခအေနကို စိုးရိမ္စ,ျပဳလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ဆရာေတာ့္ဆီ ေခၚလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။
----------------------***-------------------------
" အိမ္း----ဒီေန႔ ဝါဆိုလဆန္း(၈)ရက္မွာ ဒကာႀကီးဦးေသာင္းေဖ၊ ဒကာမႀကီး ေဒၚတင္ေရႊ မိသားစုတို႔၏ ဝါဆိုသကၤန္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကရာ အခါသမယ၌
--------------------------------------------------------------- "
ဆရာေတာ္က ဝါဆိုသကၤန္းလွဴရျခင္းအက်ိဳးကို ဇာတ္ေၾကာင္းမ်ား သာဓကမ်ားျဖင့္ ေဝေဝဆာဆာ ေဟာျပသည္။ ကိုေသာင္းေရႊက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ လက္အုပ္ခ်ီရင္း မတင္ေရႊကိုအကဲခတ္ေနသည္။ မတင္ေရႊက တစ္ခုခုျပဳလုပ္ခ်င္ဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးကိုမွိတ္လိုက္ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ ကိုေသာင္းေဖကိုၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနသည္။
" ကဲ ကဲ သကၤန္းကပ္ၾကရေအာင္---အင္း---ဟုတ္ၿပီ ခဏကိုင္ထားၿပီး လိုက္ဆိုၾက "
" တင္ပါ့ဘုရာ့ "
" မယံ ဘေႏၲ"
" မယံ ဘေႏၲ "
"သံသာရ "
" သံသာရ"
" ဝဋၬ ဒုကၡေတာ "
" ဝဋၬ ဒုကၡ----အဲ ဒုကၡေတာ့္ ဟုတ္ပါ့-ဒုကၡပါပဲေတာ္! ကိုေသာင္းေဖ၊ ဘုန္းဘုန္း ဒုကၡေတာ ဆိုမွ သတိရသာ၊ ခဏ ခဏ ခဏေလးဘုရာ့"
မတင္ေရႊက ဆရာေတာ္တိုင္ေပးတာကို လိုက္ဆိုရင္းတန္းလန္း "ဒုကၡပါပဲေတာ္" ဟုဆိုကာ ေက်ာင္းေအာက္ကို အေျပးတစ္ပိုင္း ဆင္းသြားသည္။
ဆရာေတာ္ေရာ ကိုေသာင္းေဖပါ နားမလည္။ သို႔ေပမယ့္ မတင္ေရႊေအာက္ဆင္းသြားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍
" ဘုန္းဘုန္း ရတနသုတ္ေလးေရာေနာ္ဘုရာ့" ဟု ထပ္ေလွ်ာက္လိုက္သည္။ ခဏေနေတာ့ မတင္ေရႊ အေပၚျပန္တက္လာသည္။
" ရၿပီ ဘုရာ့၊ ဘုန္းဘုန္း! အစ,ကေန ျပန္တိုင္ေပးပါ" ဟုဆိုသျဖင့္ ဆရာေတာ့္ခမ်ာ " မယံ ဘေႏၲ----"ကို အစအဆုံး ျပန္တိုင္ေပးရသည္။
" ကဲ ရၿပီ ကပ္ေတာ့ "
အစအဆုံးျပန္တိုင္ေပးၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က သကၤန္းအကပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ မတင္ေရႊက တဘက္ၾကားထဲက ဖုန္းကို ထုတ္၍ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။
" ဘုန္းဘုန္း သကၤန္းကို ကိုင္ထားဦးဘုရာ့၊ ခုနက ေအာက္ကျခင္းထဲမွာ ဖုန္းေမ့ေနခဲ့လို႔ သြားယူလာသာ၊ အဲ ကိုေသာင္းေဖ ကိုင္ထားေလ၊ ဟုတ္ျပီ---ခဏေလးေနာ္ ခဏေလး"
မတင္ေရႊက သူ႔ထုံးစံအတိုင္း ခါးၾကားမွ ဇီးျဖဴသီးတစ္လုံးကို ပါးေစာင္ထဲ ပစ္ထည့္ကာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္၍ ပါးတြင္ ကပ္လိုက္သည္။
" ေနာက္တစ္ပုံ႐ိုက္မယ္ေနာ္ ဘုန္းဘုန္း၊ ၿပဳံးထားဘုရာ့ ၿပဳံးထား၊ ေဟာေတာ္ ကိုေသာင္းေဖ--လက္ေထာင္ေလ "
ဆရာေတာ့္မွာ ၿပဳံးထားဆို၍ၿပဳံးေနရေသာ္လည္း စိတ္ထဲကေတာ့ ေမတၱသုတ္ကိုရြတ္ေနေလၿပီ။ ကိုေသာင္းေဖခမ်ာမွာေတာ့ မတင္ေရႊကိုတစ္လွည့္ ေရမန္းပုလင္းကိုတစ္လွည့္ အၾကည့္ေရာက္ကာ စိတ္မသက္မသာျဖင့္ သက္ျပင္းကိုသာ ခ်ေနမိေတာ့သည္။
==========---===========
[ မွတ္ခ်က္။အခ်ိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ဖြင့္သည္ကို 'ေဖ့စ္ဘုတ္ေဖာက္'သည္။ တပ္စကရင္(touch screen)ကို 'မွန္ေထာက္'ဟုေခၚၾကသည္ ) ။
အရွင္ေကာသလႅ(ေရဦး)
၂၈၊ ၆၊ ၂၀၁၆။

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...