“ ေရ ေကာ္မတီ၊ မီး ေကာ္မတီ ”
|
8:43 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Min Ko Naing
အထက္ အညာေဒသ ရြာတစ္ရြာက အျဖစ္အပ်က္
တခုပါ။အဲဒီ ေဒသဟာ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း မရ၊ ေရလည္း
အင္မတန္ ရွားပါတယ္။ မ်က္ခမ္းစပ္ေရာဂါ အပါအ၀င္
ေရအရင္းအျမစ္ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ဒုကၡေတြကုိ
ကာလရွည္ ခံစားခဲ့ရတာ ပါ။ ေရနဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးဟာ ဒီ
ေဒသအတြက္ အေျခခံ အက်ဆုံး အေရးတႀကီး လုိအပ္
ခ်က္ပါပဲ။
.
အစုိးရ အဆက္ဆက္ ေဒသႏၲရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ
ကလည္း ဒီလုိအပ္ခ်က္ကုိ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ခဲ့ပါ
ဘူး။ တစ္ႏွစ္စာလုံးအတြက္ မုိးေရကုိပဲ ခံၿပီး ျခစ္ျခဳတ္
သုံးစြဲခဲ့ရတာမ်ဳိးပါ။ ေရတြင္းတူးလုိ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ
ေရထြက္တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ဆပ္ျပာကုန္လုိ႔ အျမဳပ္
မထြက္ အ၀တ္ေလွ်ာ္မရ၊ ခ်ဳိးရင္လည္း ေစးကပ္
ေနတဲ့ ေရေစးမ်ဳိးပဲ ရႏုိင္တာပါ။ အဲဒီ ေရေစး ရဖုိ႔
ဆုိရင္ေတာင္ ေဒသခံေတြရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြနဲ႔
ေရထြက္ေအာင္ တူးဖုိ႔ မစြမ္းႏုိင္ၾကပါဘူး။
.
သတင္းနည္းပညာ ေခတ္ႀကီးမွာ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း
မရွိေတာ့ အရာရာ ေနာက္က်ေနရသူခ်ည္းပါ။ ဆုိလာျပား
ေတြနဲ႔ လွ်ပ္စစ္အား ယူပါလား ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
စုိက္ပ်ဳိးေရးကလြဲလုိ႔ တျခား စီးပြားျဖစ္စရာမရွိ။ ထမင္းအုိး
တည္ဖုိ႔ေတာင္ ေန႔စဥ္ ဓားမတုိ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထင္းရွာ
ခုတ္ၿပီးမွ ေလာင္စာရတဲ့ ဘ၀ေတြဆုိေတာ့ ဆုိလာျပား
ဆုိတာ အလွမ္း ကြာလွပါတယ္။ ညေတြမွာ ဖေယာင္းတုိင္
မီးခြက္မ်ားနဲ႔ (နည္းနည္း ပုိတတ္ႏုိင္သူေတြက) ဘတၳရီ
မီးလုံးမ်ားနဲ႔။ ၾကာၾကာမတတ္ႏုိင္တဲ့အဆုံး ေစာေစာအိပ္
ရတဲ့ ရြာေတြပါ။ ေစာေစာအိပ္ရပါလ်က္ အိပ္မက္ထဲမွာ
ေတာင္ ေရမီးမစုံ ေလယာဥ္ပ်က္က်ရင္ေတာင္ ေလထီး
မခုန္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိးေတြပါ။
.
အတန္းပညာ၊ ေက်ာင္းပညာနဲ႔ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေအာင္
လုပ္ႏုိင္သူေတြ အင္မတန္ နည္းၾကတဲ့ ေဒသခံေတြဟာ
ဇာတိကုိ စြန္႔ၿပီး ေ၀းရပ္ေျမမ်ားမွာ အထူးသျဖင့္ နယ္စပ္လုိ
ေဒသမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႕က ေရႊေၾကာ၊ တခ်ဳိ႕က ေက်ာက္ေမွာ္
ေတြမွာ အသက္နဲ႔ အရင္းျပဳ ေငြရွာတာေတာင္မွ ေျပလည္သူ
နည္းၾကပါတယ္။ ေက်ာက္တြင္းျပဳိလုိ႔၊ ေျမစာပုံပိလုိ႔၊ ငွက္
ဖ်ားမိလုိ႔၊ အျခားေရာဂါ ေပါင္းစုံေၾကာင့္ ေ၀းတစ္ေျမက
သခ်ဳႋင္းကုိ တကူးတက သြားေသရသူေတြလည္း မနည္းပါ။
တရားမ၀င္ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္မႈ အပါအ၀င္ အမႈေပါင္းစုံနဲ႔
ဖမ္းဆီးခံရ၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈ အားနည္းလွတဲ့ ရပ္၀န္း
မ်ားရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း အားႀကီးသူေတြရဲ႕ အႏုိင္က်င့္ခံရ။
ဇာတ္သိမ္း မလွသူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။
.
အဲဒီေဒသက ထြက္ၿပီး စြန္႔စား လုပ္ကုိင္ရင္း ႀကီးပြားလာသူ
အခ်ဳိ႕ ရွိပါတယ္။ ကုိယ့္ဇာတိ ကုိယ့္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးအတြက္
ဘယ္စီမံကိန္းကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ဘဲ သက္စြန္႔ႀကဳိးပမ္း
ရွာေဖြခဲ့သမွ်ေတြနဲ႔ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ေရမီးရေရး၊
လမ္းခင္းေရး အားထုတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေဒသ အခ်ဳိ႕
ရြာေတြရဲ႕လမ္းဆုိတာ လွည္းႏွစ္စီးေတြ႕ရင္ ေရွာင္စရာ
မရွိတဲ့ ေနရာမ်ဳိးမွာ ႏြားေတြကုိျဖဳတ္ လွည္းကုိ ထမ္းၿပီး
ေရွာင္ၾကရတာပါ။ လက္ထဲပါလာတဲ့ ဓားမတုိေတြဟာ
ထမင္းခ်က္ဖုိ႔ ထင္း လုိအပ္ခ်က္တင္မက၊ ေန႔စဥ္လုိ
လမ္းသစ္ ထြင္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
.
တစ္ရြာမွာျဖင့္ စြန္႔စားႀကီးပြားလာတဲ့ ရြာသားတစ္ဦးက
ေငြက်ပ္ သိန္းေထာင္ခ်ီ မတည္ၿပီး ေရေၾကာ ရွာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ဘာလုပ္လုပ္ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕ရမယ္လုိ႔ မွတ္ယူထား
သူမ်ားပီပီ ေရအတြက္ ေရရရွိေရး ေကာ္မတီ၊ လွ်ပ္စစ္မီး
အတြက္ မီးရရွိေရး ေကာ္မတီဆုိၿပီး အားတက္သေရာ
ဖြဲ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေကာ္မတီ ဆုိတာက ဘာလဲဗ်လုိ႔ ေမးတဲ့အခါ
အေျဖကေတာ့ ရွင္းပါတယ္ “ၾကားဖူးနား၀ေပါ့ကြာ” တဲ့။ “
တုိ႔မလဲ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ၊ အခုမွ အခြင့္သာ
ေတာ့တယ္” ဆုိပဲ။
.
ေကာ္မတီက အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ လက္ေတြ႕ျဖစ္စဥ္မွာ
ေရနဲ႔မီး အေစးမကပ္ေတာ့တာက ျပႆနာပါ။ တစ္ရြာ
တည္းသားခ်င္း ေကာ္မတီ မတူလို႔ဆုိတဲ့ အစြဲက စိတ္၀မ္း
ကြဲမႈဆီ အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ ေရေကာ္မတီက
ေရရွာရင္း ေပေလးငါးရာ အေရာက္မွာ ကံအားေလ်ာ္စြာ
ေရေၾကာမိၿပီး လက္ခေမာင္း ထခတ္ပါေတာ့တယ္။ မီး
ေကာ္မတီဘက္ကုိ ဘယ္နဲ႔ရွိစ ဆုိတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ေပါ့။
.
မီးေကာ္မတီ၀င္မ်ားခမ်ာ ဓာတ္တုိင္ကုိ သစ္သားတုိင္
သုံးမလား၊ ကြန္ကရစ္တုိင္ သုံးမလား ျငင္းေနရ။
တုိင္းလွ်ပ္စစ္ဌာနနဲ႔ ဘယ္လုိ အဆက္အသြယ္ယူရပါ့
ဗ်ာမ်ားေနတုန္း ရွိပါေသးတယ္။ “တုိ႔ဟာက ခက္တယ္ကြ၊
မင္းတုိ႔လုိ ေရေၾကာရွိရာ ရွာရင္း စိတ္ထင္ရာ တူးလုိ႔
ရတာမဟုတ္၊ မေတာ္လုိ႔ ဓာတ္လုိက္ရင္ ဘယ္လုိ
လုပ္မတုန္း ”ဆုိၿပီး ၿမဳိ႕ကုိ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႔ ေခါက္တုံ႔
ေခါက္ျပန္ ေျပးရင္း အေကာင္အထည္ ျပႏုိင္ဖုိ႔ လွ်ပ္စစ္
ဌာနကုိ ခ်ဥ္းကပ္ နည္းလမ္း ေမးရဆဲ။
.
ေရေကာ္မတီခမ်ာလည္း ေရေတာ့ ထြက္ပါရဲ႕၊ အျပည့္
မေပ်ာ္ႏုိင္ေသး။ ပုိက္ေတြဆက္ၿပီး ျဖန္႔ေ၀ႏုိင္ေရးမွာ
အခက္ ႀကဳံျပန္ပါတယ္။ ပုိက္ဆက္ႏုိင္သမွ် အနီးဆုံးလူက
အရင္ရေတာ့ ပုိက္မမီေသးတဲ့ေနရာက မေက်မခ်မ္း
အျပစ္တင္။ ဒါကုိ မီးေကာ္မတီ ေသြးထုိးလုိ႔ ပေယာဂ
၀င္ပါတယ္ဆုိၿပီး ေရေကာ္မတီက အၿငဳိးအေတး မွတ္
ပါသတဲ့။ ဒါနဲ႔ အလွည့္ႀကဳံရင္ ႏွိပ္ကြပ္ဖုိ႔အေၾကာင္း
ဆုံလာပါတယ္။
.
မီးေကာ္မတီရဲ႕ ႀကဳိးပမ္းမႈနဲ႔ လက္ေတြ႕ အေကာင္ အထည္
ေဖာ္ဖုိ႔ ကနဦး သုံးစြဲေငြ ထုတ္ယူရန္ ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး
ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀း လုပ္ပါတယ္။ ေရေကာ္မတီနဲ႔
မီးေကာ္မတီ ေပါင္းထားတဲ့ ေကာ္မတီပါ။ အဲဒီ အစည္း
အေ၀းမွာ စာတတ္ ေပတတ္လုိ႔ သူ႔ကုိယ္သူ ခံယူထား
သူက ေက်းရြာဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ေကာ္မတီ ဆုိတာကေတာ့ မွန္
ပါတယ္။ ေရနဲ႔ မီးကေတာ့ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးရဲ႕ လက္ေအာက္ကမုိ႔
ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားလုိ႔သာ ေခၚရမယ္လုိ႔ ေ၀ါဟာရ ျပႆနာ
တစ္စခန္း ထပါတယ္။ ေရေကာ္မတီ၊ မီးေကာ္မတီ၀င္ေတြ
က.. လက္မခံပါ။ အစည္းအေ၀းကုိ လမ္းေၾကာင္း
မေျပာင္းသြားေအာင္ မနည္း ထိန္းယူရပါသတဲ့။
.
မီးေကာ္မတီအတြက္ လတ္တေလာ သုံးရမယ့္ေငြကုိ ၿမဳိ႕
ေပၚက ဘဏ္မွာ အပ္ထားတာပါ။ သြားေရာက္ ထုတ္ယူ
ရပါ မယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ပါပဲ ေရေကာ္မတီကလည္း
သူတုိ႔လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ ဆက္ေဖာ္ေရးအတြက္
ဘဏ္မွာ ေငြသြားအပ္ရမယ့္ေန႔။ ထုတ္ယူမယ့္ ေငြနဲ႔
အပ္ႏွံမယ့္ ေငြပမာဏကလည္း မကြာလွတာေၾကာင့္
မီးေကာ္မတီက ေရေကာ္မတီထံ အႀကံျပဳပါတယ္။ ဘဏ္မွာ
လက္မွတ္ထုိး ထုတ္ယူဖုိ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ သြင္းဖုိ႔ျဖစ္ျဖစ္ ၿမဳိ႕ကုိ
သြားရင္ ေကာ္မတီ တစ္ခုကုိ အနည္းဆုံး လူႏွစ္ေယာက္
သြားရမယ္။ စရိတ္ကုန္မယ္၊ အခ်ိန္ကုန္မယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေရေကာ္မတီ ဘဏ္အပ္ရမယ့္ပုိက္ဆံကုိ မီးေကာ္မတီထံ
ေခတၱေပးထားဖုိ႔ တင္ျပပါတယ္။ ဒါကုိ ေရရရွိေရးတုန္းက
မီးေကာ္မတီ ေသြးထုိးခဲ့တဲ့ ပေယာဂေတြ ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ မွတ္
ယူထားတဲ့ ေရေကာ္မတီက အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္
ပါတယ္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ “ေကာ္မတီ ႏွစ္ခု မတူဘူး၊
မတူလုိ႔ဘဲ ေရေကာ္မတီ၊ မီးေကာ္မတီလုိ႔ ခြဲထားတာ
ေလ” တဲ့။ အဲဒီမွာ မီးေကာ္မတီသမားေတြ နေ၀တိမ္ေတာင္
ျဖစ္သြားပါတယ္။ သက္သက္မဲ့ ကပ္ေနတာလု႔ိ
ျမင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ နာမည္ေပးခဲ့တဲ့ ေကာ္မတီ
ဆုိတာႀကီးက ေစာဒကတက္လုိ႔ မရေအာင္ ကန္႔သတ္
မိေနၿပီကုိး။
.
သည္းမခံႏုိင္တဲ့ မီးေကာ္မတီ၀င္ အခ်ဳိ႕က ဘယ္လုိမွ
ေခ်းငွားလုိ႔မရတဲ့အဆုံး “ ဒါေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေကာ္မတီက
သက္သက္ ညစ္တာလုိ႔ ထ စြပ္စြဲၿပီး လက္ေတြ၊ ေျခေတြ
ရြယ္ေျမႇာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေရေကာ္မတီကလည္း
“တုိ႔က အလုပ္ကုိ အလုပ္နဲ႔တူေအာင္ လုပ္ေနတာကြ၊
မတူလုိ႔ကုိ ေကာ္မတီ ခြဲထားတာ ေငြေရးေၾကးေရး
အ႐ႈပ္အေထြး လာမေရာနဲ႔” လုိ႔ တုံ႔ျပန္ရင္း လက္ေတြ၊
ေျခေတြနဲ႔ ခုခံဖုိ႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။
.
ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ေခါင္းစဥ္ကေန လက္ေ၀ွ႔ ဗုိလ္လုပြဲ
အသြင္ေျပာင္းေတာ့မယ့္ ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းကုိ
ဒီတုိင္းေတာ့ လႊတ္ေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလုိ႔ သေဘာေပါက္
လုိက္တဲ့ မ,တည္ အလွဴရွင္ထုိရြာသားက “ေနၾကပါဦးဗ်ာ..၊
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အဲ ... အဲ ေရေကာ္မတီက ဘဏ္အပ္မယ့္
ေငြကုိ ကၽြန္ေတာ့္ ခဏေခ်းလုိ႔မရဘူးလား” ေမးပါသတဲ့။
ေရေကာ္မတီက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းပါတယ္။ “ေကာ္မတီ
ခ်င္းမွ မတူဘဲ ႐ႈပ္လုိ႔မရဘူး” တဲ့။
အလွဴရွင္က ျပန္ေမးတယ္ “ ဘာလဲ .. ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္ကုိေတာင္
မယုံၾကဘူးလား” ဆုိမွ ေရေကာ္မတီ၀င္ေတြခမ်ာ ေကာ္မတီ
ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရႀကီးနဲ႔ ကုိင္ေပါက္လုိ႔ မရေတာ့ဘူး ဆုိတာ
သေဘာေပါက္သြားၿပီး “ခင္ဗ်ားေတာ့ ယုံပါတယ္ဗ်ာ” လုိ႔
ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ ေျဖၾကရပါေတာ့တယ္။
.
ေခတ္စနစ္ကုိ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းၾကေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့
သူေတြဟာ ကုိယ္နဲ႔ အနီးဆုံးမွာ ရွိေနတဲ့ ေဒသ အခ်င္းခ်င္း၊
ပုဂၢဳိလ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း အစြဲတစ္ခု အေၾကာင္းျပဳၿပီး
ၿပဳိင္ဘက္လုိ႔ မျမင္ေစခ်င္။ လက္တြဲေဖာ္ေတြ အျဖစ္ သေဘာ
ထားၾကေစခ်င္ေၾကာင္းပါ။
.
#မင္းကိုႏုိင္
[ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၂၊ အမွတ္-၇၉၊ မင္းကိုႏိုင္ ေဆာင္းပါးမွ
ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ]
တခုပါ။အဲဒီ ေဒသဟာ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း မရ၊ ေရလည္း
အင္မတန္ ရွားပါတယ္။ မ်က္ခမ္းစပ္ေရာဂါ အပါအ၀င္
ေရအရင္းအျမစ္ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ဒုကၡေတြကုိ
ကာလရွည္ ခံစားခဲ့ရတာ ပါ။ ေရနဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးဟာ ဒီ
ေဒသအတြက္ အေျခခံ အက်ဆုံး အေရးတႀကီး လုိအပ္
ခ်က္ပါပဲ။
.
အစုိးရ အဆက္ဆက္ ေဒသႏၲရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ
ကလည္း ဒီလုိအပ္ခ်က္ကုိ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ခဲ့ပါ
ဘူး။ တစ္ႏွစ္စာလုံးအတြက္ မုိးေရကုိပဲ ခံၿပီး ျခစ္ျခဳတ္
သုံးစြဲခဲ့ရတာမ်ဳိးပါ။ ေရတြင္းတူးလုိ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ
ေရထြက္တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ဆပ္ျပာကုန္လုိ႔ အျမဳပ္
မထြက္ အ၀တ္ေလွ်ာ္မရ၊ ခ်ဳိးရင္လည္း ေစးကပ္
ေနတဲ့ ေရေစးမ်ဳိးပဲ ရႏုိင္တာပါ။ အဲဒီ ေရေစး ရဖုိ႔
ဆုိရင္ေတာင္ ေဒသခံေတြရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြနဲ႔
ေရထြက္ေအာင္ တူးဖုိ႔ မစြမ္းႏုိင္ၾကပါဘူး။
.
သတင္းနည္းပညာ ေခတ္ႀကီးမွာ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း
မရွိေတာ့ အရာရာ ေနာက္က်ေနရသူခ်ည္းပါ။ ဆုိလာျပား
ေတြနဲ႔ လွ်ပ္စစ္အား ယူပါလား ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
စုိက္ပ်ဳိးေရးကလြဲလုိ႔ တျခား စီးပြားျဖစ္စရာမရွိ။ ထမင္းအုိး
တည္ဖုိ႔ေတာင္ ေန႔စဥ္ ဓားမတုိ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထင္းရွာ
ခုတ္ၿပီးမွ ေလာင္စာရတဲ့ ဘ၀ေတြဆုိေတာ့ ဆုိလာျပား
ဆုိတာ အလွမ္း ကြာလွပါတယ္။ ညေတြမွာ ဖေယာင္းတုိင္
မီးခြက္မ်ားနဲ႔ (နည္းနည္း ပုိတတ္ႏုိင္သူေတြက) ဘတၳရီ
မီးလုံးမ်ားနဲ႔။ ၾကာၾကာမတတ္ႏုိင္တဲ့အဆုံး ေစာေစာအိပ္
ရတဲ့ ရြာေတြပါ။ ေစာေစာအိပ္ရပါလ်က္ အိပ္မက္ထဲမွာ
ေတာင္ ေရမီးမစုံ ေလယာဥ္ပ်က္က်ရင္ေတာင္ ေလထီး
မခုန္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိးေတြပါ။
.
အတန္းပညာ၊ ေက်ာင္းပညာနဲ႔ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေအာင္
လုပ္ႏုိင္သူေတြ အင္မတန္ နည္းၾကတဲ့ ေဒသခံေတြဟာ
ဇာတိကုိ စြန္႔ၿပီး ေ၀းရပ္ေျမမ်ားမွာ အထူးသျဖင့္ နယ္စပ္လုိ
ေဒသမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႕က ေရႊေၾကာ၊ တခ်ဳိ႕က ေက်ာက္ေမွာ္
ေတြမွာ အသက္နဲ႔ အရင္းျပဳ ေငြရွာတာေတာင္မွ ေျပလည္သူ
နည္းၾကပါတယ္။ ေက်ာက္တြင္းျပဳိလုိ႔၊ ေျမစာပုံပိလုိ႔၊ ငွက္
ဖ်ားမိလုိ႔၊ အျခားေရာဂါ ေပါင္းစုံေၾကာင့္ ေ၀းတစ္ေျမက
သခ်ဳႋင္းကုိ တကူးတက သြားေသရသူေတြလည္း မနည္းပါ။
တရားမ၀င္ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္မႈ အပါအ၀င္ အမႈေပါင္းစုံနဲ႔
ဖမ္းဆီးခံရ၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈ အားနည္းလွတဲ့ ရပ္၀န္း
မ်ားရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း အားႀကီးသူေတြရဲ႕ အႏုိင္က်င့္ခံရ။
ဇာတ္သိမ္း မလွသူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။
.
အဲဒီေဒသက ထြက္ၿပီး စြန္႔စား လုပ္ကုိင္ရင္း ႀကီးပြားလာသူ
အခ်ဳိ႕ ရွိပါတယ္။ ကုိယ့္ဇာတိ ကုိယ့္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးအတြက္
ဘယ္စီမံကိန္းကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ဘဲ သက္စြန္႔ႀကဳိးပမ္း
ရွာေဖြခဲ့သမွ်ေတြနဲ႔ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ေရမီးရေရး၊
လမ္းခင္းေရး အားထုတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေဒသ အခ်ဳိ႕
ရြာေတြရဲ႕လမ္းဆုိတာ လွည္းႏွစ္စီးေတြ႕ရင္ ေရွာင္စရာ
မရွိတဲ့ ေနရာမ်ဳိးမွာ ႏြားေတြကုိျဖဳတ္ လွည္းကုိ ထမ္းၿပီး
ေရွာင္ၾကရတာပါ။ လက္ထဲပါလာတဲ့ ဓားမတုိေတြဟာ
ထမင္းခ်က္ဖုိ႔ ထင္း လုိအပ္ခ်က္တင္မက၊ ေန႔စဥ္လုိ
လမ္းသစ္ ထြင္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
.
တစ္ရြာမွာျဖင့္ စြန္႔စားႀကီးပြားလာတဲ့ ရြာသားတစ္ဦးက
ေငြက်ပ္ သိန္းေထာင္ခ်ီ မတည္ၿပီး ေရေၾကာ ရွာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ဘာလုပ္လုပ္ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕ရမယ္လုိ႔ မွတ္ယူထား
သူမ်ားပီပီ ေရအတြက္ ေရရရွိေရး ေကာ္မတီ၊ လွ်ပ္စစ္မီး
အတြက္ မီးရရွိေရး ေကာ္မတီဆုိၿပီး အားတက္သေရာ
ဖြဲ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေကာ္မတီ ဆုိတာက ဘာလဲဗ်လုိ႔ ေမးတဲ့အခါ
အေျဖကေတာ့ ရွင္းပါတယ္ “ၾကားဖူးနား၀ေပါ့ကြာ” တဲ့။ “
တုိ႔မလဲ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ၊ အခုမွ အခြင့္သာ
ေတာ့တယ္” ဆုိပဲ။
.
ေကာ္မတီက အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ လက္ေတြ႕ျဖစ္စဥ္မွာ
ေရနဲ႔မီး အေစးမကပ္ေတာ့တာက ျပႆနာပါ။ တစ္ရြာ
တည္းသားခ်င္း ေကာ္မတီ မတူလို႔ဆုိတဲ့ အစြဲက စိတ္၀မ္း
ကြဲမႈဆီ အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ ေရေကာ္မတီက
ေရရွာရင္း ေပေလးငါးရာ အေရာက္မွာ ကံအားေလ်ာ္စြာ
ေရေၾကာမိၿပီး လက္ခေမာင္း ထခတ္ပါေတာ့တယ္။ မီး
ေကာ္မတီဘက္ကုိ ဘယ္နဲ႔ရွိစ ဆုိတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ေပါ့။
.
မီးေကာ္မတီ၀င္မ်ားခမ်ာ ဓာတ္တုိင္ကုိ သစ္သားတုိင္
သုံးမလား၊ ကြန္ကရစ္တုိင္ သုံးမလား ျငင္းေနရ။
တုိင္းလွ်ပ္စစ္ဌာနနဲ႔ ဘယ္လုိ အဆက္အသြယ္ယူရပါ့
ဗ်ာမ်ားေနတုန္း ရွိပါေသးတယ္။ “တုိ႔ဟာက ခက္တယ္ကြ၊
မင္းတုိ႔လုိ ေရေၾကာရွိရာ ရွာရင္း စိတ္ထင္ရာ တူးလုိ႔
ရတာမဟုတ္၊ မေတာ္လုိ႔ ဓာတ္လုိက္ရင္ ဘယ္လုိ
လုပ္မတုန္း ”ဆုိၿပီး ၿမဳိ႕ကုိ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႔ ေခါက္တုံ႔
ေခါက္ျပန္ ေျပးရင္း အေကာင္အထည္ ျပႏုိင္ဖုိ႔ လွ်ပ္စစ္
ဌာနကုိ ခ်ဥ္းကပ္ နည္းလမ္း ေမးရဆဲ။
.
ေရေကာ္မတီခမ်ာလည္း ေရေတာ့ ထြက္ပါရဲ႕၊ အျပည့္
မေပ်ာ္ႏုိင္ေသး။ ပုိက္ေတြဆက္ၿပီး ျဖန္႔ေ၀ႏုိင္ေရးမွာ
အခက္ ႀကဳံျပန္ပါတယ္။ ပုိက္ဆက္ႏုိင္သမွ် အနီးဆုံးလူက
အရင္ရေတာ့ ပုိက္မမီေသးတဲ့ေနရာက မေက်မခ်မ္း
အျပစ္တင္။ ဒါကုိ မီးေကာ္မတီ ေသြးထုိးလုိ႔ ပေယာဂ
၀င္ပါတယ္ဆုိၿပီး ေရေကာ္မတီက အၿငဳိးအေတး မွတ္
ပါသတဲ့။ ဒါနဲ႔ အလွည့္ႀကဳံရင္ ႏွိပ္ကြပ္ဖုိ႔အေၾကာင္း
ဆုံလာပါတယ္။
.
မီးေကာ္မတီရဲ႕ ႀကဳိးပမ္းမႈနဲ႔ လက္ေတြ႕ အေကာင္ အထည္
ေဖာ္ဖုိ႔ ကနဦး သုံးစြဲေငြ ထုတ္ယူရန္ ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး
ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀း လုပ္ပါတယ္။ ေရေကာ္မတီနဲ႔
မီးေကာ္မတီ ေပါင္းထားတဲ့ ေကာ္မတီပါ။ အဲဒီ အစည္း
အေ၀းမွာ စာတတ္ ေပတတ္လုိ႔ သူ႔ကုိယ္သူ ခံယူထား
သူက ေက်းရြာဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ေကာ္မတီ ဆုိတာကေတာ့ မွန္
ပါတယ္။ ေရနဲ႔ မီးကေတာ့ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးရဲ႕ လက္ေအာက္ကမုိ႔
ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားလုိ႔သာ ေခၚရမယ္လုိ႔ ေ၀ါဟာရ ျပႆနာ
တစ္စခန္း ထပါတယ္။ ေရေကာ္မတီ၊ မီးေကာ္မတီ၀င္ေတြ
က.. လက္မခံပါ။ အစည္းအေ၀းကုိ လမ္းေၾကာင္း
မေျပာင္းသြားေအာင္ မနည္း ထိန္းယူရပါသတဲ့။
.
မီးေကာ္မတီအတြက္ လတ္တေလာ သုံးရမယ့္ေငြကုိ ၿမဳိ႕
ေပၚက ဘဏ္မွာ အပ္ထားတာပါ။ သြားေရာက္ ထုတ္ယူ
ရပါ မယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ပါပဲ ေရေကာ္မတီကလည္း
သူတုိ႔လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ ဆက္ေဖာ္ေရးအတြက္
ဘဏ္မွာ ေငြသြားအပ္ရမယ့္ေန႔။ ထုတ္ယူမယ့္ ေငြနဲ႔
အပ္ႏွံမယ့္ ေငြပမာဏကလည္း မကြာလွတာေၾကာင့္
မီးေကာ္မတီက ေရေကာ္မတီထံ အႀကံျပဳပါတယ္။ ဘဏ္မွာ
လက္မွတ္ထုိး ထုတ္ယူဖုိ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ သြင္းဖုိ႔ျဖစ္ျဖစ္ ၿမဳိ႕ကုိ
သြားရင္ ေကာ္မတီ တစ္ခုကုိ အနည္းဆုံး လူႏွစ္ေယာက္
သြားရမယ္။ စရိတ္ကုန္မယ္၊ အခ်ိန္ကုန္မယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေရေကာ္မတီ ဘဏ္အပ္ရမယ့္ပုိက္ဆံကုိ မီးေကာ္မတီထံ
ေခတၱေပးထားဖုိ႔ တင္ျပပါတယ္။ ဒါကုိ ေရရရွိေရးတုန္းက
မီးေကာ္မတီ ေသြးထုိးခဲ့တဲ့ ပေယာဂေတြ ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ မွတ္
ယူထားတဲ့ ေရေကာ္မတီက အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္
ပါတယ္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ “ေကာ္မတီ ႏွစ္ခု မတူဘူး၊
မတူလုိ႔ဘဲ ေရေကာ္မတီ၊ မီးေကာ္မတီလုိ႔ ခြဲထားတာ
ေလ” တဲ့။ အဲဒီမွာ မီးေကာ္မတီသမားေတြ နေ၀တိမ္ေတာင္
ျဖစ္သြားပါတယ္။ သက္သက္မဲ့ ကပ္ေနတာလု႔ိ
ျမင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ နာမည္ေပးခဲ့တဲ့ ေကာ္မတီ
ဆုိတာႀကီးက ေစာဒကတက္လုိ႔ မရေအာင္ ကန္႔သတ္
မိေနၿပီကုိး။
.
သည္းမခံႏုိင္တဲ့ မီးေကာ္မတီ၀င္ အခ်ဳိ႕က ဘယ္လုိမွ
ေခ်းငွားလုိ႔မရတဲ့အဆုံး “ ဒါေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေကာ္မတီက
သက္သက္ ညစ္တာလုိ႔ ထ စြပ္စြဲၿပီး လက္ေတြ၊ ေျခေတြ
ရြယ္ေျမႇာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေရေကာ္မတီကလည္း
“တုိ႔က အလုပ္ကုိ အလုပ္နဲ႔တူေအာင္ လုပ္ေနတာကြ၊
မတူလုိ႔ကုိ ေကာ္မတီ ခြဲထားတာ ေငြေရးေၾကးေရး
အ႐ႈပ္အေထြး လာမေရာနဲ႔” လုိ႔ တုံ႔ျပန္ရင္း လက္ေတြ၊
ေျခေတြနဲ႔ ခုခံဖုိ႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။
.
ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ေခါင္းစဥ္ကေန လက္ေ၀ွ႔ ဗုိလ္လုပြဲ
အသြင္ေျပာင္းေတာ့မယ့္ ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းကုိ
ဒီတုိင္းေတာ့ လႊတ္ေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလုိ႔ သေဘာေပါက္
လုိက္တဲ့ မ,တည္ အလွဴရွင္ထုိရြာသားက “ေနၾကပါဦးဗ်ာ..၊
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အဲ ... အဲ ေရေကာ္မတီက ဘဏ္အပ္မယ့္
ေငြကုိ ကၽြန္ေတာ့္ ခဏေခ်းလုိ႔မရဘူးလား” ေမးပါသတဲ့။
ေရေကာ္မတီက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းပါတယ္။ “ေကာ္မတီ
ခ်င္းမွ မတူဘဲ ႐ႈပ္လုိ႔မရဘူး” တဲ့။
အလွဴရွင္က ျပန္ေမးတယ္ “ ဘာလဲ .. ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္ကုိေတာင္
မယုံၾကဘူးလား” ဆုိမွ ေရေကာ္မတီ၀င္ေတြခမ်ာ ေကာ္မတီ
ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရႀကီးနဲ႔ ကုိင္ေပါက္လုိ႔ မရေတာ့ဘူး ဆုိတာ
သေဘာေပါက္သြားၿပီး “ခင္ဗ်ားေတာ့ ယုံပါတယ္ဗ်ာ” လုိ႔
ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ ေျဖၾကရပါေတာ့တယ္။
.
ေခတ္စနစ္ကုိ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းၾကေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့
သူေတြဟာ ကုိယ္နဲ႔ အနီးဆုံးမွာ ရွိေနတဲ့ ေဒသ အခ်င္းခ်င္း၊
ပုဂၢဳိလ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း အစြဲတစ္ခု အေၾကာင္းျပဳၿပီး
ၿပဳိင္ဘက္လုိ႔ မျမင္ေစခ်င္။ လက္တြဲေဖာ္ေတြ အျဖစ္ သေဘာ
ထားၾကေစခ်င္ေၾကာင္းပါ။
.
#မင္းကိုႏုိင္
[ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၂၊ အမွတ္-၇၉၊ မင္းကိုႏိုင္ ေဆာင္းပါးမွ
ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ]
0 comments:
Post a Comment