Friday, March 25, 2016

♠ အယ္ျဖဴ ေမွာက္ထားေသာဖဲတခ်ပ္ သို႔ အယ္ျဖဴ ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးခရီး ♠

Music Crazy Te Te Tar Tar

ဒီအိမ္ေလးထဲေစာင့္ေနမယ္တဲ့
တင္ဇာေမာ္က ခ်စ္စမ္းေမာင္ရဲ့ ပီတီအယ္လ္ စတူဒီယိုက
Vocal အသံခန္းထဲကေန သီခ်င္းကိုဆိုရင္းနဲ ့မ်က္ရည္ေတြ
ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ျပီး ငိုေနတယ္၊
ဘာျဖစ္တာလဲဟ ဆိုေတာ့ နားက်ပ္ကိုျဖဳတ္ျပီးထြက္လာတယ္
ဘာျဖစ္လို ့လည္းေမးျပန္ေတာ့ ကိုအယ္ျဖဴကို သတိရလာလို႔တဲ့။

ဟဲ့ေနပါဦး အယ္ျဖဴ႐ွိပါတယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး နင့္ဟာဘယ္လို
ျဖစ္ရသလဲဟယ္ဆိုေတာ့၊ မသိဖူးတဲ့ စိတ္ထဲမွာငိုခ်င္လာလို ့တဲ့
သူ႔မိန္းမရယ္၊ သူ႔သားေလးရယ္ဟာမသိဖူးကြာ သူအဲဒါေရးတာ
ေနမွာပဲေျပာျပီးအားရေအာင္ ဆက္ငိုပါတယ္၊ ခနေနေတာ့မွ
အသံဖမ္းအင္ဂ်င္နီယာကို ရျပီ သူဆက္ဆိုမယ္တဲ့။
တစ္ခုေတာ့႐ွိပါတယ္ အယ္ျဖဴက်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ဖူး
ဆိုတာက ၾကားေနရျမင္ေနၾကရျပီ။
တစ္ရက္ၾကေတာ့ တင္ဇာေမာ္က ကိုအယ္ျဖဴ ဗဟိုစည္
ေဆး႐ုံေရာက္ေနျပီ အခုသူနဲ ့ေခ်ာစုခင္ေရာက္ေနျပီတဲ့
ငါ့ေတာ့မေခၚဖူးဆိုေတာ့မနက္ဖန္တစ္ေခါက္ထပ္သြားမယ္၊
ေအးေအးလို ့ေျပာျပီး မ်က္ေစ့ေ႐ွ႕မွာပဲ႐ွိတဲ့သီခ်င္းစာအုပ္
တစ္အုပ္ကိုလွန္လိုက္တယ္၊ အယ္ျဖဴေရးတဲ့လတ္တေလာ
သီခ်င္း(၃)ပုဒ္ကိုေတြ ့ပါတယ္၊ သီခ်င္းစာသားေတြက
အယ္ျဖဴကျပန္သြားေနျပီ၊ တင္ဇာေမာ္ေရာက္လာေတာ့ ငိုလ်က္ပဲ
ဘာတဲ့လည္းဆိုေတာ့ ကိုအယ္ျဖဴမခံေတာ့ဘူးတဲ့၊ နင့္ဘယ္သူ
ေျပာလဲ၊ သူ ့မိန္းမသဲနီေျပာတယ္၊အားလုံးေျပာျပလိုက္တယ္၊
ဆရာဝန္ကလည္း ေျပာျပီးျပီတဲ့၊ မဟုတ္ေသးပါဘူးဟာ၊
ဒါေပမယ့္သီခ်င္းေတြကေတာ့ သူလာလမ္းကိုျပန္မယ္ဆိုတာ
ခ်ည္းပဲ လို ့ေျပာလိုက္မိျပီး ကိုယ္လည္း ထိုင္ မရ၊ ထ မရ ဒုကၡပါပဲ
ေနာက္ဆုံးေတြ႕တုန္းက ဆားလင္းၾကီးကေညာင္ပင္အိုင္ဆရာေတာ္
အေၾကာင္းေမးလို ့ေျပာျပေနရင္းက သူ(၅)ႏွစ္ေလာက္ေတာ့
ေနခ်င္ေသးတယ္တဲ့ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ႐ွိေသးတယ္ေျပာလို ့
နင္ကဘာျဖစ္လို ့ေစ်းဆစ္ေနတာတုန္း ဘာမွလည္းမျဖစ္ပဲနဲ ့
ေျပာလိုက္ေသးတယ္။
ေဆး႐ုံသြားမယ့္မနက္ၾကေတာ့ ပုသိမ္ကေတးစီးရီးထုတ္လုပ္သူ
တစ္ေယာက္အိမ္ေပၚတက္လာတယ္၊ နာမည္ေမ့ေနျပီ၊
ပထမတစ္ေခြအတြဲေခြေပါ့ စီစဥ္ထုတ္လုပ္လိုက္တာ
ေခြေပါက္တယ္၊ အဲဒီထဲကပါတဲ့တင္ဇာေမာ့္သီခ်င္းလည္း
ေပါက္ပါတယ္၊ တင္ဇာေမာ္က အဲဒီကာလကအတြဲေခြဆိုခဲပါတယ္၊
ဒီထုတ္လုပ္သူက ကိုျမင့္မိုးေအာင္တို ့ပုသိမ္ကကိုဆီကိုတို ့
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြပဲ၊ သူက႐ိုး႐ိုးပဲေျပာပါတယ္၊
အခုမွ ေခြစလုပ္တာ စလုပ္တဲ့ေခြေလးေပါက္ေတာ့ အခုေခြလည္း
ေ႐ွ ႔ကအတိုင္းလူစုံပဲလုပ္ရပါတယ္၊ ဒီေတာ့ မတင္ဇာေမာ္ မပါလို ့
လည္းမရပါဘူးဆိုထားျပီးသားထဲက သူၾကိဳက္ျပီးေ႐ြးထားတာ
ေလးတစ္ပုဒ္ကိုသုံးပါရေစ၊ က်သင့္သေလာက္ ေရး၊ဆို၊ တီးဝိုင္း၊
စတာေတြ႐ွင္းပါ့မယ္၊တင္ဇာေမာ္က အားနာေနပါတယ္၊
ရပါတယ္သူပါပါ့မယ္ေပါ့၊ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္သီခ်င္းလည္းေမးပါတယ္၊
ကိုအယ္ျဖဴေရးတဲ့ အိမ္ေစာင့္သူ တဲ့
ဟာ မျဖစ္ဘူးဗ်၊ အဲဒါခြင့္ျပဳလို႔မရဘူးလို ့တစ္ခါထဲကြ်န္ေတာ္က
ျငင္းပါတယ္၊ တင္ဇာေမာ္က အားနာေနတယ္ ဟုတ္ပါ့ တစ္ျခား
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပုဒ္စဥ္းစားပါလားဆိုေတာ့ အဲဒီထုတ္လုပ္သူကလည္း
တစ္ျခားတစ္ပုဒ္ကိုဆက္နားမေထာင္ထားေတာ့တာတဲ့ အဒီသီခ်င္းက
လြဲရင္သူလည္းက်န္တာအသင့္မျဖစ္ေသးဖူးပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့
တင္ဇာေမာ္ရဲ့လက္ေ႐ြးစင္(၂)ထြက္မယ္၊ ေခြကထုတ္လုပ္သူ
တစ္ေယာက္ဝယ္ေတာင္သြားျပီးျပီ၊ အဲဒီသီခ်င္းပါေနတယ္လို ့
အမွန္အတိုင္းပဲ၊ စာခ်ဳပ္ပါ သီခ်င္းလစ္စ္ျပလိုက္ပါေသးတယ္၊
တကယ္ေတာ့အခုပဲ အယ္ျဖဴေဆး႐ုံတက္တဲ့ ဗဟိုစည္ေဆး႐ုံ
သြားမလို ့ျပင္ေနတာ၊ အယ္ျဖဴ ့သီခ်င္းတက္ဝယ္ေတာ့ အသင့္
မျဖစ္ေသးတဲ့အျပင္ ႐ုတ္တရက္လန္ ့သြားတာလည္းပါပါတယ္၊
အစုံေပါ့။
အဲဒီေတာ့ တင္ဇာေမာ္က အဆင္မေျပရင္လည္းသူ႔ျဖဳတ္လိုက္ပါ
ဆိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး သူတစ္ျခားသီခ်င္းနားေထာင္လိုက္ပါ့မယ္ေပါ့
အခုကိုအယ္ျဖဴေဆး႐ုံတက္ေနတာသြားမလို ့သိလားဆိုေတာ့
သူမသိေသးဖူးတဲ့ သူနဲ ့ရင္းႏွီးပါတယ္တဲ့၊ သူလည္းသြားခ်င္တယ္တဲ့
တင္ဇာေမာ္က အယ္ျဖဴစားလို ့ရတာေတြေမးလာေတာ့ အဲဒါေတြ
သြားဝယ္မယ္ဆိုျပီးထြက္သြားပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ထုတ္လုပ္သူက
ေအ႐ွပလာဇာက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မယ္ထြက္ခဲ့တယ္၊
ထုတ္လုပ္သူက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကထေတာ့ သူအယ္ျဖဴ ့ဆီလည္း
သြားလိုက္ပါ့မယ္၊ ေနာက္သီခ်င္းလည္းနားေထာင္ထားပါမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေအ႐ွပလာဇာထဲအဝင္မွာ ဖုန္းဝင္လာတယ္
အယ္ေနာင္း၊ အခုပဲ အယ္ျဖဴဆုံးသြားျပီ၊
ေအး ငါလာျပီ၊ တင္ဇာေမာ္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္
အယ္ျဖဴဆုံးသြားျပီ ငါ့လာမေခၚနဲ ့ေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာဗဟိုစည္ကို
ေျပးေတာ့ ငါလည္းအခုဗဟိုစည္ေျပးျပီ။
ေရာက္ေတာ့ ဘိုျဖဴနဲ ့ကိုေအာင္က ေဆး႐ုံဝန္ထမ္းေတြနဲ ့အယ္ျဖဴကို
ပိတ္စျဖဴနဲ ့ပတ္ေနျပီ၊ ေဆး႐ုံေအာက္လမ္းၾကားေလးထဲက ဒက္ေဘာ္ဒီ
ေတြထားတဲ့အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကိုေျပာင္းျပီးထားလိုက္ျပီ
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ အး္ျဖဴကိုေစာင့္ဖို ့ထားခဲ့ၾကျပီ၊
ကုတင္ေပၚမွာအယ္ျဖဴကပိတ္ျဖဴပတ္ျပီး ေဘာ္ဒီသယ္ဖို ့အိတ္နဲ ့ထည့္ျပီး
ၾကိဳးခ်ည္လ်က္၊ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ေခါင္းနဲ ့တည့္တည့္မွာ ငုတ္တုတ္
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာေတာ့ ေမွာင္တယ္လင္းေအာင္
လုပ္ေပးပါဆိုေတာ့ ဖန္ေခ်ာင္းကြ်မ္းေနတာဗ်တဲ့၊ ပိုက္ဆံယူပါ
ဖန္ေခ်ာင္းဝယ္ေပးပါ၊ အလင္းေရာင္ရေအာင္လုပ္ေပးပါဆိုေတာ့
ကူညီပါတယ္ ခနေနေတာ့လင္းခ်င္းသြားမွပဲ စိတ္ကနည္းနည္း
ေပါ့သလိုခံစားရတယ္၊ လမ္းၾကားေလးထဲကို ခနေနေတာ့ တစ္ေယာက္ျပီး
တစ္ေယာက္ေရာက္လာၾကတယ္၊ အစီအစဥ္ေတြလည္းေျပာလာၾကျပီ
ဒီေန ့ပဲမီးသျဂိဳလ္မယ္၊ ထိန္ပင္သုသာန္ ကိုျမင့္မိုးတို႔သြားေနျပီ
လာတဲ့သူေတြကတစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ အဲဒီၾကိဳးကိုျဖည္ျပီး
အယ္ျဖဴ ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္တယ္၊ ငိုတယ္ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ဖူး
ခနေနေတာ့တစ္ေယာက္ထဲျပန္ျဖစ္သြားျပန္တယ္၊ ေခ်ာစုခင္ေရာက္လာ
တယ္၊ ဆရာေက်ာင္းတစ္ေယာက္ထဲလား ေခ်ာစုလည္းေစာင့္ေပးမယ္
ဆိုေတာ့ ေအးေကာင္းသားဟယ္ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ရေတာ့ရတယ္
ဒါေပမယ့္အဲဒီၾကိဳးျဖည္လိုက္ ျပန္ပိတ္လိုက္က ငါမခံႏိုင္ေတာ့ဖူး
ျဖစ္ေနတယ္။
လမ္းၾကားေလးအတိုင္းျဖိဳးၾကီးဝင္လာတယ္၊ သူၾကိဳးကိုျဖည္ျပန္တယ္
ျဖိဳးၾကီးရယ္ ေတာ္ပါလို ့ကြ်န္ေတာ္တားေတာ့ ျဖိဳးၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို
ျပပါဆရာေက်ာင္းရယ္ငိုပါတယ္၊ ေခ်ာစုကျပလိုက္ပါဆရာေက်ာင္းရယ္
ေခ်ာစုျပန္ခ်ည္ပါ့မယ္ဆိုျပီး ျဖိဳးၾကီးကိုၾကည့္ခိုင္းတယ္ ျဖိဳးၾကီးက
အယ္ျဖဴ ့မ်က္ႏွာကိုနမ္းျပီးေတာ့ ဖိနပ္ခြ်တ္ျပီးအယ္ျဖဴကို ထိုင္လည္း
ကန္ေတာ့ေရာ မ်က္ရည္ေတြက ဘယ္ကဘယ္လို က်လာေတာ့တယ္
မသိဖူး၊ ျဖိဳးၾကီးကထလာျပီးကြ်န္ေတာ့္ကိုဖက္ငိုေတာ့ပိုဆိုးေရာ
ေယာက်ာၤးႏွစ္ေယာက္က ငိုေနတာကို ေခ်ာစုခင္ကေခ်ာ့ေနရေတာ့တယ္၊
ျဖိဳးၾကီးေရာကြ်န္ေတာ္ေရာကခံစားရတာတူပါတယ္ သူေစ်းဆစ္တဲ့
(၅)ႏွစ္ကို ၂ေယာက္စလုံးသိတဲ့သူေတြပါ၊ ကြ်န္ေတာ္က ျဖိဳးၾကီးကန္ေတာ့မွ
အယ္ျဖဴ သူခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ ့သူလုပ္ခ်င္တာေလးေတြက်န္သြားရျပီဟဲ့လို႔
ဆို ့တက္သြားတာပါပဲ၊
ေခ်ာစုရယ္နင္တို႔ခရစ္ယာန္ေတြက ပိုတရား႐ွိေနသလိုပါပဲေျပာေတာ့
ေခ်ာစုက မေန ့ကတည္းက ေခ်ာစုနဲ ့တင္ဇာေမာ္နဲ ့ကသိျပီးလို႔
ငိုျပီးၾကျပီေလ၊ ေခ်ာစုမွာလည္းဒီလိုခ်စ္ခင္သူေတြကေ႐ွ ႔မွာဆုံးပါးတာ
မ်ားလို႔ပါ ဆရာေက်ာင္းရယ္တဲ့။
ညေနထိန္ပင္သုသာန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ သီခ်င္း လာဝယ္တဲ့ထုတ္လုပ္သူ
ကို ေတြ႕ပါတယ္၊ ေအးဗ်ာစိတ္မေကာင္းလိုက္တာ၊ ကြ်န္ေတာ္လည္းမမွီ
လိုက္ဖူးဗ်ာတဲ့၊ ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားေခြထဲမွာ
အိမ္ ကိုသုံးလိုက္ေတာ့ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီ၊ လက္မွတ္လာထိုးလွည့္ေတာ့လို ့
တင္ဇာေမာ့္ကိလည္းငါ အိမ္ကိုခြင့္ျပဳလိုက္တယ္၊ သူခြင့္ျပဳခ်က္လက္မွတ္
လာထိုးျပီးပိုက္ဆံလာေပးရင္ နင့္ဆိုခေရာ၊ ေတးေရးခေရာက်န္တာေတြ
အားလုံးပါ အယ္ျဖဴ႕မိန္းမ သဲနီ လက္ထဲထည့္ျပီး သူ႔သားအတြက္ေပး
လိုက္ေတာ့ ဆိုေတာ့ တင္ဇာေမာ္က ေကာင္းတယ္ အဲဒါအေကာင္းဆုံးပဲ
ေျပာပါတယ္။
ထိန္ပင္မွာ ကိုေလးျဖဴဦးေဆာင္တဲ့ အယ္ျဖဴ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက
အယ္ျဖဴ႕႐ုပ္ကလပ္ေပၚမွာ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေတြကို တစ္ဖတ္စီ ပြင့္ဖတ္ေတြ
ေခြ်ျပီးတင္ေပးေနၾကတယ္၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက သရဏဂုံတင္ျပီး
တရားနာရေအာင္ဆိုေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေ႐ွ ့ကသင္ျဖဴးဖ်ာေပၚကို
ဆင္းလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ အယ္ေနာင္းရယ္၊ အယ္ျဖဴ႕မိန္းမသဲနီရယ္
( ၃ )ေယာက္ပဲ၊ ပထမဦးစြာကန္ေတာ့လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့အယ္ေနာင္းပဲ
သဲနီက ခရာစ္ယာန္ဘာသာ၊ ဒိုးလုံးႏွစ္မတစ္ဝမ္းကြဲ၊
ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ဘာေတာ္ၾကပါသလဲေမးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ
တပည့္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းပါ၊ ဒါကသူ့႔ညီအရင္းပါ၊ ဒါကသူ႔အမ်ဳိးသမီးပါ
ခရာစ္ယာန္ဘာသာဝင္ပါဆိုေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက သဲနီ မကန္႔ေတာ့တာကို
နားလည္ပါတယ္ သက္သာသလိုေနပါလို ့မိန္႔ေတာ့ သဲနီကအ႐ိုေသျပဳပါတယ္။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးက တရားခ်ီးျမွင့္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကလက္အုပ္ခ်ီလ်က္
နားကနားစြင့္ေနေသာ္လည္းအၾကည့္က သုသာန္ဇရပ္အျပင္ဖက္က
ကဗြီးပင္ေတြေပၚကို မိုးစက္ေတြက်ဆင္းလာေနတာကိုၾကည့္ေနပါတယ္။
ၾကားဖူးေနက်စကားလုံးေတြ၊ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြဆိုတာ
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မွ သူလင္းလက္ျခင္မွ ထင္လင္းျမင္သာတဲ့သေဘာက
႐ွိျပီးသားပါ၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက သူ႔ေ႐ွ ့ကလူသုံးေယာက္ကိုတည္ ျပီး
တရားျပပါတယ္၊
ဘယ္သူကမွ ကိုယ္စား ခံေပးလို ့မရၾကတဲ့ကိစၥပဲတဲ့
ငါခ်စ္တဲ့ေယာက်ာၤးပဲဆိုျပီး ကိုယ္စားငါခံလိုက္မယ္လို ့လည္းမရပါဘူး
ငါခ်စ္တဲ့ အစ္ကိုပဲဆိုျပီး သူ႔ကိုယ္စားငါခံလိုက္မယ္လို ့လည္းမရပါဘူး
ငါခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းပဲဆိုျပီး ကိုယ္စားငါခံလိုက္မယ္လို ့လည္းမရၾကပါ
ဖူးတဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္းနဲ ့ပ်က္ပ်က္ထင္ထင္
ျမင္လိုက္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာ ပထမဦးဆုံးရ႐ွိခဲ့တဲ့တရားဟာ
ထိန္ပင္သုသာန္က ပင္လယ္ကဗြီးပင္ေပၚကို မိုးစက္ကေလးေတြ
မသည္းဖူးလို ့ဆိုလို႔ရ႐ုံေလး က်ဆင္းေနတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္က
ဒီလိုေန ့မွာ အယ္ျဖဴ ့အေလာင္းေပၚကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြေခြ်ခ်ေနခိုက္မွာယ္ျဖဴလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့
ေဝဒနာေတြကို ကိုယ္စားခံေပးၾကရလို ့မရဖူးဆိုတဲ့တရားပါပဲ။
ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြခ်စ္ခင္သူေတြကထမ္းယူလာျပီး
အယ္ျဖဴ ့ရဲ့ ၾကြင္းက်န္ရစ္တဲ့႐ုပ္ကလပ္ကို မီးသျဂိဳလ္စက္ထဲကိုထည့္ဖို ့
လက္တြန္းလွည္းနဲ ့တြန္းယူလာၾကမယ္၊ မီးသျဂိဳလ္စက္အေပါက္ဝမွာ
တြန္းလွည္းကိုလက္ကမလႊတ္ပဲအတင္းဆုပ္ထားတဲ့ အယ္ေနာင္းရဲ့
လက္ကိုကြ်န္ေတာ္က အတင္းျဖဳတ္ရတယ္၊ လုံးဝမလႊတ္တဲ့အယ္ေနာင္း
ရဲ့လက္ကိုက်ိတ္ျဖည္ရင္း ခုနကဘုန္းၾကီးေဟာတယ္ေလ ကိုယ္စားမွ
ငါတို ့ခံလို ့မရပဲလို ့ဆိုတဲ့စကားကို အယ္ေနာင္းနားထဲေရာက္ေအာင္
ေျပာမွလက္ကျဖဳတ္လို ့ရလာတယ္၊ အားလုံးျပီးေတာ့ ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
တစ္ေယာက္ထဲ ေျဖဆည္လို ့မရပဲယူက်ဳံးမရျဖစ္ေနတဲ့
ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ကို ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ကိုေလးျဖဴကသြားေခၚရတယ္၊
သမံတလင္းေပၚက ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ကိုဆြဲထူလို ့မရေတာ့
ေဇာ္လတ္ရယ္ မင္းကလူေကာင္ အၾကီးၾကီး ငါကမင့္ကိုဘယ္လိုထူလို ့
ရမွာလည္း ထပါကြာဆိုမွ ပုဆိုးၾကီးကိုစြန္ေတာငိဆြဲျပီးမ်က္ရည္ေတြ
သုတ္ရင္းနဲ ့ ကိုေလးရယ္ အဓိပၸါယ္မဲ့ခဲ့ပါျပီေျပာျပီး ကိုေလးျဖဴပခုန္းေပၚ
မွာေမွာက္ရက္ပါလာမယ္။
ဒါေတြ (၁၀) ႏွစ္ၾကာခဲ့ျပီ အာ႐ုံထဲမွာ ထည့္မထားခဲ့ေတာ့ပါဘူး
မေသဆုံးခင္ႏွစ္ေတြမွာ တရားအားထုတ္သြားခဲ့တဲ့အယ္ျဖဴနဲ ့
ဒီအေၾကာင္းေတြ မေျပာလိုက္ခဲ့ရေတာ့ သူေပးခဲ့တဲ့တရားကိုပဲ
ဆင္ျခင္ေနခဲ့တာဟာ သူ ့အတြက္ေကာင္းမႈကုသိုလ္အေထာက္
အပံ့ျဖစ္ေစလို ့ပဲဆင္ျခင္ခဲ့တယ္။
မတင္ဇာေမာ္ရဲ့လက္ေ႐ြးစင္( ၂ ) ထြက္ေတာ့ ဗီစီဒီကာရာအိုေက
ကြ်န္ေတာ္ပဲတစ္ေခြလုံး႐ိုက္ပါတယ္၊ အိမ္ ကို ဘယ္လိုစိတ္နဲ ့
ကြ်န္ေတာ္႐ုိက္မွာလဲ ေဝးပါေသးတယ္၊ ဖြင့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ပါ။
အဲဒီေခြကိုပထမဦးဆုံးဝယ္ယူတဲ့ ထုတ္လုပ္သူက သူဝယ္တာ
စာခ်ဳပ္ထဲမွာအိမ္ သီခ်င္းပါတယ္၊ သီခ်င္းေခြမွာလည္းပါတယ္
ကာရာအိုေကမွာလည္းပါရမွာေပါ့ျငင္းၾကခုန္ၾကတယ္၊ သူမွန္ပါလိမ့္မယ္
ကြ်န္ေတာ္အကဲဆတ္ခဲ့ပါတယ္ မင္းပိုက္ဆံျပန္ယူေတာ့ သိန္း(၁၈၀)
တစ္ပါတ္အတြင္းေပးမယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အမွန္တစ္ကယ္ကို
၅ ျပားမွမ႐ွိပဲ ျပန္အမ္းမယ္ေျပာပါတယ္၊ အဲဒီေခြလည္ေရာင္းတာ
ေဘးကေန ရင္တမမနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ရီေဝယံပါတယ္။
တစ္ပါတ္အတြင္းျပန္အမ္းေပးလိုက္ပါတယ္၊ ေရာ့ပိုက္ဆံ၊
ေပးငါ့လက္မွတ္နဲ ့စာခ်ဳပ္ေတြ၊ ပါမယ့္ သီခ်င္းလစ္စ္ထဲမွာ အိမ္ေစာင့္သူလို႔
ေရးထားတဲ့ေနရာ တည့္တည့္ကေန အဲဒီစာခ်ဳပ္ဆုတ္ျဖဲခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေခြမွာ စီဒီမွာ အိမ္ သီခ်င္းပါျပီး၊ ဗီစီဒီမွာ အိမ္မပါဘူး၊
အယ္ျဖဴေရးထားတာက ဒီအိမ္ေလးထဲကေစာင့္ေနမယ္တဲ့။
အခု(၁၀) ႏွစ္ျပည့္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းမွာေနျပီးအလကၤာမွာအယ္ဒီတာ
လုပ္တဲ့ ေအးဘေက်ာ္လည္းဆုံးသြားပါျပီ
တီအားမို သီခ်င္းကို ကြ်န္ေတာ့္အခန္းမွာပဲ အဲဒီေအးဘေက်ာ္ေရးပါတယ္၊
အဲဒီေအးဘေက်ာ္ကပဲ အယ္ျဖဴ ့ကိုကြ်န္ေတာ့္အခန္းမွာအယ္ျဖဴလာအိပ္တဲ့
တစ္ညမွာပဲ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ရေအာင္တဲ့၊ ကိုဘကြာဆိုျပီး
အားလုံးထရယ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ခနေနေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ထဲ
စိတ္ပါလက္ပါျဖစ္သြားၾကျပီ၊ မွတ္မိေနတာ႐ွိတယ္။
အနဂၢတို ့အက္ဆစ္အဖြဲ ့ကိုဘယ္လိုျမင္လည္းလို ့ေမးေတာ့
အယ္ျဖဴကလွမ္းေအာ္တယ္ ဆရာေက်ာင္း ကိုဘက ကြ်န္ေတာ့ကို
မိုင္းနင္းခိုင္းျပီတဲ့
ဒီလိုပါဗ်ာ ကိုျမင့္မိုးေအာင္တို ့ဖဲ႐ိုက္သလိုပဲေပါ့ ,10ရယ္၊ ဂ်က္ရယ္၊
ကြင္းရယ္ကင္းရယ္ လွန္ထားျပီ၊ံ ေမွာက္ထားတဲ့တစ္ခ်ပ္က
ဘာျဖစ္မလဲေပါ့ ဂ်က္ပဲျဖစ္ေနလား၊ အစဥ္လိုက္မွန္တဲ့ ရန္းျဖစ္ျပီးစစ္သလား
9 ဆိုလည္းရမ္းစစ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္နိမ့္တယ္၊ SPADE ONE ဆိုရင္ရမ္းစစ္ျပီး
အျမင့္ဆုံးေပါ့ အဲဒီလိုတဲ့
ဟာခင္ဗ်ားဟာက ကိုျမင့္မိုးဖဲသမားျဖစ္ေၾကာင္းလဲသိေစခ်င္တာလည္း
ပါသလားဗ် ေျပာျပီးရယ္မိၾကေသးတယ္။
အယ္ျဖဴကရျပီရျပီတဲ့ ေကာင္းသားပဲတဲ့ အက္စစ္က ေနာက္တစ္ေခြ
ေစာင့္ၾကည့္ရဦး မယ္တဲ့ အဲဒီအက္စစ္ရဲ့ ဒုတိယေခြကိုၾကည့္ရမယ္တဲ့၊
အဲဒီက်မွ အနဂၢတို ့ရန္ရန္ခ်မ္းတို ့ေမွာက္ထားတဲ့ဖဲဟာ ကိုးလား၊
တစ္လား ေျပာႏိုင္မယ္တဲ့။
ဒါဆိုအယ္ျဖဴကေရာေမွာက္ထားတဲ့ဖဲဟာ ဘာလဲတဲ့။
အယ္ျဖဴကေျပာပါတယ္ ဟုတ္တယ္ကိုဘရဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ဆယ္၊ ဂ်က္
ကြန္း၊ ေက ေအာက္ကေမွာက္ထားတဲ့ဖဲဟာ ပရိတ္သတ္ကလွန္ၾကည့္
ရမွာတဲ့ အခုမွန္သားပဲ၊ အနဂၢကိုေတြ ့ရင္လည္း ေနာက္တစ္ေခြလုပ္ျပီး
ဘာဖဲလဲျပ လို ့ေျပာရမယ္
အယ္ျဖဴေမွာက္ထားခဲ့တဲ့ဖဲေရာလွန္ၾကည့္ၾကမလား။
ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးေရာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြေရာအယ္ျဖဴနဲ ့
ဆက္စပ္ခဲ့ပါတယ္။ အယ္ေနာင္းပထမစီးရီး အေနာက္ေတာင္မုတ္သုန္
ကြ်န္ေတာ့္အခန္းေပၚကေနလုပ္တာပဲ၊ အယ္ေနာင္းက ကြ်န္ေတာ္နဲ ့
ေလးႏွစ္ေလာက္အတူေနပါတယ္၊ အေနာက္ေတာင္မုတ္သုန္
ေတးစီးရီးကာဗာဒီဇိုင္း၊တီဗီေၾကာ္ျငာကြ်န္ေတာ္အကုန္လုပ္တာပဲ၊
တီဗီေၾကာ္ျငာေရာကာဗာဒီဇိုင္းက လက္အရိပ္က ကြ်န္ေတာ့္လက္ပဲ
အဲဒါကြ်န္ေတာ္စၾကိဳက္တဲ့ အယ္ျဖဴရဲ့ အရိပ္မ်ားသီခ်င္းကို ဝင္စားလိုက္
တာပဲ၊ အယ္ေနာင္းပရိတ္သတ္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခဲ့တယ္လို ့ပဲ
ထင္ပါတယ္။
ကိုငွက္ရဲ့ အလင္းဆိုင္ရဲ့သီခ်င္း ကြ်န္ေတာ္႐ိုက္တယ္
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရး-အယ္ျဖဴ၊ ဆို - ကိုငွက္ ေသဆုံးသြားၾကျပီ
ကြ်န္ေတာ္သူတို ့ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုဆင္ျခင္ျပီး အတတ္ႏိုင္ဆုံး
အယ္ျဖဴ ့နားကို ခ်ဥ္းကပ္ျပီး႐ိုက္ကူးေပးလိုက္ပါတယ္
အယ္ျဖဴ ့ကို အိမ္ သီခ်င္းႏွလုံးသားထည့္သြင္းျပီး႐ိုက္ေပးဖို ့ခက္လြန္းလို ့
အခု အလင္းဆိုင္မွာ ႏွလုံးသားအျပည့္ထည့္သြင္းျပီး
အိမ္ သီခ်င္းကအေၾကြးပါဆပ္ျပီး ႐ိုက္ကူးေပးလိုက္ပါတယ္၊
ကိုငွက္ အယ္ျဖဴကိုခ်စ္သူေတြမက်န္ေအာင္ေခၚျပီး႐ိုက္ဖို ့စိတ္ကူးတာ
သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ကိုထားတဲ့ေမတၱာစိတ္နဲ ့ႏွလုံးသားကလာတာ
အေသအခ်ာပဲေပါ့၊ ေမာနင္းစတားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ေရး၊ ဆို ေတြကလာျပီး ေဒၚထားအဖြဲ ့လိုသ႐ုပ္ေဆာင္ေပးတာ
ဒီလူႏွစ္ေယာက္ကိုခ်ူစ္ၾကလို ့ေပါ့၊ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့
ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္လည္း ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခဲ့တယ္ထင္ပါတယ္။
ပု႐ြက္ဆိပ္ဒုတိယေခြလည္း ကြ်န္ေတာ္မူပိုင္ထုတ္ခဲ့တာပဲ။
လိပ္ျပာသီခ်င္း ကိုေလးျဖဴဆိုခဲ့တာ အားလုံးၾကိဳက္စ္ လို ့
ေတာင္ျမည္ေသးတယ္။
အဲဒါေတြမဟုတ္ဖူး အယ္ျဖဴေမွာက္ထားခဲ့လို ့ပရိသတ္
လွန္ၾကည့္ရမယ့္ဖဲက အခုကာလၾကာေတာ့ ဖဲဝိုင္းတစ္ဝိုင္းလုံးက
ဖဲေတြလန္ကုန္တဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့ အယ္ျဖဴ ဖဲက ေမွာက္ခဲ့တာ
မဟုတ္ဖူး ျမင္ႏိုင္တဲ့အာ႐ုံေတြနည္းခဲ့လို ့ပဲေျပာရေတာ့မယ္
အယ္ျဖဴကသူ႔ ဖဲ လွန္ျပထားခဲ့ျပီျဖစ္တယ္။
ဒီႏိုင္ငံကေရာ့ခ္ဂီတလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ အမွီခိုကင္းျပီးပုံက်ပန္းက်နဲ႔
ကိုယ္ပိုင္စစ္စစ္ အယ္ျဖဴေရးခဲ့တဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္႐ွိတယ္၊
အဲဒီသီခ်င္းေလာက္ ကိုယ္ပိုင္ေရာ့ခ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး
ဂီတလမ္းေၾကာင္းမွာ ဘယ္ဖဲမွာမွ မေတြ ့ရေသးဘူး၊ လို ့ရဲရဲေျပာမယ္။
ကိုညီထြဋ္ဆိုဖို ့အယ္ျဖဴအေစာၾကီးေရးေပးခဲ့တဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က
အယ္ျဖဴ လွန္ျပခဲ့တဲ့ဖဲခ်ပ္ပဲ။
ခင္ဗ်ား အသက္ဝဝ႐ႈသြင္းလိုက္ျပီး ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ပါ
ျပီးေတာ့ေလထုထဲမွာ ခင္ဗ်ားအသံကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကီး
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါပ်ံသန္းခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္လို ့စိတ္ကူးျပီး
ရဲရဲၾကီးေအာ္ခ်လိုက္ပါေတာ့
အိပ္မက္ျမစ္ေတြ ေျခာက္ခမ္းခဲ့ျပီ အိုး-ဝိုး
ခင္ဗ်ားစိတ္႐ွိသေလာက္ေပါ့၊
အဲဒါ (Spade One ) စပိတ္တစ္ဆိုတဲ့ အယ္ျဖဴလွန္ထားခဲ့ျပီးျဖစ္တဲ့ ဖဲခ်ပ္ပဲ.
ကိုယ္စားလည္းဘယ္သူမွ ခံလို႔ မရၾကပဲ၊
ကိုယ္စားလဲဘယ္သူမွ ဖန္တီးလို ့မရၾကပဲ၊
အားလုံးကိုယ္တိုင္ စပိတ္တစ္ျဖစ္ၾကရေအာင္ပါ။
CREDIT - မ်ိဳးေဆြသန္း ( ဒီဇိုင္း )

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...