ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီး၏ အႏြယ္ေတာ္မ်ားအား ေျခရာခံၾကည့္ျခင္း

မွတ္စုၾကမ္း

ေမာင္သန္းေဆြ (ထားဝယ္) ေရးသားေသာ ထီးရနံ႕ နန္းရနံ႕ စာအုပ္။
ရတနာပံုစာအုပ္ - ၅၄ [၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ ဧျပီလ]

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးကို ဒုတိယအၾကိမ္ စုရုံးတည္ေထာင္ေတာ္မူေသာ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီးတြင္ သားေတာ္ သမီးေတာ္ ၈၉ ပါး ရွိသည္ ဟု အဆိုရွိသည္။ ထိုသားေတာ္ သမီးေတာ္မ်ားမွ ဆင္းသက္သူမ်ားကို ယခုအခါ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ထိုသို႕ ဆင္းသက္ သူမ်ားအနက္ ဘုရင့္ေနာင္အႏြယ္ေတာ္ဟု ေဖာ္ျပႏိုင္သူမ်ား ရွိေသး သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ထိုအႏြယ္ေတာ္တစ္စုသည္ ျပည္ပတြင္ ယခုတိုင္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႕သည္ ဗင္ဒါဗန္မွ ဗိုလ္မင္းၾကီးႏွင့္ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဗင္ဒါဗန္ သို႕မဟုတ္ ဗိုလ္မင္းေတာင္ (ရြာေတာ္) သည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ျပည္ စံကုျမစ္ေပၚတြင္ ရွိျပီး ဘူးသီးေတာင္နယ္စပ္မွ ေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၅၀ အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။ ဗိုလ္မင္းၾကီးႏွင့္ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ားမွာ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီးကို ဆက္ခံေသာ သားေတာ္နႏၵာဘုရင္မွ တိုက္႐ိုက္ ဆင္းသက္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ဂ်ီအီးဟာေဗးက ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၉၉ တြင္ ရခိုင္သည္ ပဲခူးကို ေအာင္ႏိုင္ ေသာအခါ နႏၵာဘုရင္၏ သမီးေတာ္ "ခင္မေႏွာင္း" ကို ရခိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ရခိုင္ဘုရင္၏ "ပဲခူးမိဖုရား" ဟု တြင္ခဲ့ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ဩဂတ္စတင္းဂိုဏ္းဝင္ ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ဘရင္ဂ်ီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဆီဗာရိုမန္၏ ခရီးသြားမွတ္တမ္းအရမူ ရခိုင္ဘုရင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို ယူလာစဥ္ ျမန္မာမင္း နႏၵာဘုရင္၏ သမီးေတာ္တစ္ပါးကိုလည္း သိမ္းပိုက္ေခၚေဆာင္ ခဲ့ေၾကာင္း ရခိုင္ဘုရင္ ရာဇာၾကီးသည္ ထိုမင္းသမီးကို မိဖုရား ေျမႇာက္ရာ ေနာင္ (၁၃)ႏွစ္ၾကာ (၁၆၁၂) ခုႏွစ္တြင္ ဘုရင္နတ္ရြာစံ ေသာ္ ထိုမင္းသမီးသည္ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ သီရိသုဓမၼမင္း၏ ခမည္းေတာ္ မင္းခေမာင္း၏ မယ္ေတာ္ မဟုတ္ ေသာ္လည္း နန္းမေတာ္မိဖုရားေခါင္ၾကီး အျဖစ္ႏွင့္ အာဏာပိုင္ ထိပ္တန္း အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ တည္ရွိေၾကာင္း၊ သီရိသုဓမၼ ခယဋ္ႏွစ္ ၁၆၂၂ ခုႏွစ္တြင္ ထီးနန္းဆက္ခံေသာအခါတြင္ မယ္ေတာ္ မိဖုရား ေခါင္ၾကီး အျဖစ္ ဆက္လက္တန္ခိုးၾကီးလ်က္ပင္ ရွိေၾကာင္း၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၃၀ တြင္ မန္ရစ္ႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ သူမ၏ အသက္မွာ ၅၅ ႏွစ္ရွိျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဂ်ီအီးဟာေဗး၏ အလိုအရ လူဦးေရ ၅၀၀၀ ခန္႕ရွိေသာ မြန္ႏွင့္ ျမန္မာမ်ားကို ဦးေဆာင္သည့္ နႏၵာဘုရင္၏ သားေတာ္မ်ား ညီေတာ္တို႕ႏွင့္အတူ သမီးေတာ္ ခင္မေႏွာင္းကို ရခိုင္သို႕ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္ ဟု ဆိုပါသည္။ ဗိုလ္မင္းၾကီးမ်ား၏ အလိုအရ မင္းသမီး ခင္မေႏွာင္းႏွင့္ အေဖတူ မေအကြဲ မင္းသားတစ္ပါးသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၁၄ ခုႏွစ္တြင္ စစ္တေကာင္း ဘုရင္ခံ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၁၆၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မဂိုတို႕ႏွင့္ စစ္ခင္းရာ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ အမႈေတာ္ထမ္းသျဖင့္ ဗိုလ္မင္းဟူေသာ ဘြဲ့ကို စတင္ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ၁၇၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ထိုဗိုလ္မင္းမွ ဆင္းသက္ေသာ အႏြယ္ေတာ္တစ္ဦးသည္ မဂိုတို႕ကို တိုက္ထုတ္ခဲ့သည္ သာမက ရခိုင္ဘုရင္ စႏၵဝိဇယကို ရခိုင္ထီးနန္းသို႕ တင္ေပးႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ "ဗိုလ္မင္းၾကီး" ဟူေသာ ဘြဲ့ကို ထပ္၍ ရခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ၁၇၆၆ ခုႏွစ္တြင္ စစ္တေကာင္းကို မဂိုတပ္မ်ား သိမ္းပိုက္သည္။
ဗိုလ္မင္းႏွင့္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားသည္ ေတာေတာင္မ်ား ဘက္သို႕ ထြက္ျပီး ရခိုင္တို႕ အားၾကီးလွ်င္ ရခိုင္လက္ေအာက္သို႕ လည္းေကာင္း၊ မဂိုမင္းတို႕ အာဏာၾကီးလွ်င္ မဂိုမင္းလက္ေအာက္သို႕ လည္းေကာင္း၊ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ၾကသည္။ ျဗိတိသွ်တို႕ စစ္တေကာင္းကို မသိမ္းပိုက္မီ ေလးႏွစ္အလိုတြင္ ဗိုလ္မင္းၾကီးႏွင့္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားသည္ မဂိုအင္ပါယာ လက္ေအာက္တြင္ မရပ္တည္ႏိုင္tေတာ့၍ ရခိုင္ဘက္သို႕ ေျပးခဲ့ၾကသည္။ တစ္ဖန္ ရခိုင္တို႕၏ ဖိႏွိပ္မႈကို မခံႏိုင္၍ ၁၇၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ျဗိတိသွ်ပိုင္နက္အတြင္းသို႕ ျပန္၍ ခိုလံႈသည္။ ထို႕ေနာက္ ဒကၠာတြင္လည္းေကာင္း၊ ၁၈၄၀ ခုႏွစ္၌ ေျမာက္ဘက္သို႕ ေရႊ႕ကာ ဗင္ဒါဗန္ (ဗိုလ္မင္းေတာင္) တြင္ အေျခစိုက္သည္။
ေရွးအခါက ဗိုလ္မင္းႏွင့္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားသည္ ရဲစြမ္းသတၱိႏွင့္ ျပည့္စံု၍ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ရွိမွ အေျခတက် ေနထိုင္ႏိုင္ၾကသည္။
ဗိုလ္မင္းမ်ားကို ဆက္ခံမည့္သူမ်ားအား ျဗိတိသွ်တို႕က ပညာသင္ေပးျပီး ၎တို႕ အေပၚ က်ိဳးႏြံ ရိုေသေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသည္။ ကိုးဆက္ေျမာက္ ဗိုလ္မင္းစႏၵရိုသည္ ၁၈၈၉ မွ ၁၈၉၀ ႏွစ္အတြင္း လူ႐ိႈင္း သုေသသနလုပ္ငန္းအတြက္ လုပ္သားႏွင့္ ရိကၡာေထာက္ပံ့ အကူအညီေပးခဲ့သျဖင့္ " အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ေရႊစလြယ္ရမင္း (ေကအက္စ္အမ္) ဘြဲ့တံဆိပ္ျဖင့္ သူေကာင္းျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၂၃ ခုႏွစ္တြင္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ၁၂ ဆက္ေျမာက္ ဗိုလ္မင္း ေက်ာ္ဇံဖ႐ူးသည္ ျဗိတိသွ် အစိုးရ၏ ယံုၾကည္မႈကို ခံရသည့္အျပင္ သူ့ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါမ်ား၏ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသမႈကိုလည္း ခံယူသည္။
ျဗိတိသွ်တို႕သည္ ၅၇၀၇ စတုရန္းမိုင္ ရွိေသာ စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္းေဒသကို သက္ေတာင္၊ ဖလံေတာင္၊ ဗိုလ္မင္းေတာင္ဟု သုံးပိုင္းပိုင္း၍ သုံးခ႐ိုင္ ခြဲခဲ့သည္။ ၎တို႕အသီးသီးတြင္ ေစာ္ဘြားတစ္ဦးစီ ခန္႕ထားသည္။ သက္ေတာင္တြင္ ေနသူမ်ားမွာ ျမန္မာျပည္မွ သက္ကဒူးမ်ား ျဖစ္သည္။ ၎တို႕၏ ေစာ္ဘြားကို မဂိုတို႕က ခန္႕ထားခဲ့၍ မဂိုအမည္ဘြဲ့ခံယူကာ မဂိုစစ္သားမ်ားႏွင့္ သက္ကဒူး အမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ဆက္ခဲ့ၾကသည္။ ဖလံေတာင္ ေစာ္ဘြားမွာ မဂိုတို႕ ခန္႕ထားသူ မဟုတ္ပဲ ဗိုလ္မင္းေတာင္ ေစာ္ဘြားမ်ားကဲ့သို႕ မ်ိဳး႐ိုးအရ ဆင္းသက္လာသူ ျဖစ္သည္။ ဖလံေတာင္သားတို႕သည္ ဗိုလ္မင္းေတာင္သားမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးတူ ဆင္းသက္လာခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္မင္းေတာင္သည္ ၁၆၆၅ စတုရန္းမိုင္ရွိ၍ မအူပင္ခ႐ိုင္ထက္ အနည္းငယ္သာ ၾကီးသည္။ လူဦးေရ ၇၀၀၀၀ အနက္ ၂၉၀၀၀မွာ ဗိုလ္မင္းေတာင္သားမ်ား ျဖစ္သည္။ က်န္လူဦးေရမွာ ဘဂၤလီမ်ား ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မင္းေတာင္သည္ ျမန္မာအဆန္ဆုံးျဖစ္၍ ၎၌ ေရႊေစတီ၊ ကြၽန္းဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ျမန္မာအဝတ္အစား ဝတ္ဆင္သူမ်ားကိုသာ ေတြ႕ရသည္ဟု ဆိုသည္။ ဗိုလ္မင္းၾကီးမ်ားမွ ဆင္းသက္လာမႈ မင္းစဥ္ဇယားကို ေဖာ္ျပပါသည္။
မင္းစဥ္ဇယားအရ ဗိုလ္မင္းၾကီးမ်ား၏ အမည္မ်ားသည္ ရခိုင္ဆန္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၅-၉-၂၀၀၁ ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲ ပညာေဇာတႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရပါသည္။ စာေရးသူ၏ ရခိုင္သူငယ္ခ်င္း ဦးေက်ာ္ျမသိမ္း စီစဥ္ေပးခ်က္အရ ေတြ႕ဆံုျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ဥပဓိရုပ္ အလြန္သန္႕ပါသည္။ အသားအေရမွာ ဝင္းဖန္႕စိုေျပေနသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ၁၃ ဆက္ေျမာက္ ဗိုလ္မင္းၾကီး ေက်ာ္ေဇာသံျဖဴ၏ ေျမးေတာ္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မင္းၾကီးမ်ားအျဖစ္ ဆက္ခံရသည္မွာ ပံုေသမရွိပါ။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္အတြင္း အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး အရည္အခ်င္းရွိသူကိုသာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သည္ဟု ဆိုသည္။
ဤသို႕ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းကို စူလီနာမာ ဟုေခၚသည္။ ဤသို႕ျပဳျခင္းကို တရားရုံးက အတည္ျပဳသည္။ ဗိုလ္မင္းေက်ာ္ေဇာသံျဖဴ၏ ၾကင္ရာေတာ္ တပါးျဖစ္ေသာ ျမရွင္ဦးမွ လွထြန္းျဖဴ၊ ရိုလီျဖဴ၊ နန္းေအးရွင္၊ နန္းျမစိန္ႏွင့္ ေထြးလွျဖဴတို႕ကို ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သားေတာ္လွထြန္းျဖဴမွာ ဆရာေတာ္၏ ခမည္းေတာ္ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ငယ္ျဖဴမဟုတ္ပါ။ ေအာက္စဖို႕ဒ္ တကၠသိုလ္မွ မဟာဥပေဒ ဝိဇၨာ (အယ္လ္အယ္လ္အမ္) ဘြဲ့ ရရွိခဲ့ျပီးသူ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ အလိုအရ ယခုအခါ ေတာင္တန္းေဒသသည္ စုစုေပါင္းဧရိယာ ၅၅၀၀ ရွိသည္။ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အက္ဥပေဒအရ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႕ မလုပ္လွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္၍ မရဟု ဆိုပါသည္။ ဖလံေတာင္ႏွင့္ ဗိုလ္မင္းေတာင္ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။
ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီး (၁၅၅၁-၁၅၈၁)
|
နႏၵာဘုရင္ (၁၅၈၁-၁၅၉၉)
|__________________________________
နႏၵာဘုရင့္ သားေတာ္__________သမီးေတာ္ ခင္မေႏွာင္း
၁။ မင္းစပ္ျဖဴ (၁၅၉၉ - ၁၆၃၀)
၂။ ၎၏ သားေတာ္ မင္းရဲဖ႐ူး သို႕မဟုတ္ ပုလဲဖ႐ူး (၁၆၃၀-၆၅)
၃။ ၎၏ သားေတာ္ ဟယ္ရီဖ႐ူး (၁၆၆၅-၈၇)
၄။ ၎၏ တူေတာ္ ဟယ္ရီညိဳ (၁၆၈၇-၁၇၂၇)
၅။ ၎၏ ေျမးေတာ္ ေကာင္းလွဖ႐ူး (၁၇၂၇-၁၈၁၁)
၆။ ၎၏ သားေတာ္ စံသူျဖဴ (၁၈၁၁-၄၀)
၇။ ၎၏ တူေတာ္ ေကာင္းလွညိဳ (၁၈၄၀-၆၆)
၈။ ၎၏ ညီတစ္ဝမ္းကြဲ ေမာင္ဖ႐ူး (၁၈၆၆-၁၈၇၅)
၉။ ၎၏ ညီေတာ္ စႏၵရို (၁၈၇၅-၁၉၀၁)
၁၀။ ၎၏ တူေတာ္ ေခ်ာင္လွျဖဴ (၁၉၀၁-၁၆)
၁၁။ ၎၏ ညီေတာ္တစ္ဝမ္းကြဲ ေမာင္ၾကာညိဳ (၁၉၁၆-၂၃)
၁၂။ ၎၏ ညီေတာ္တစ္ဝမ္းကြဲ ေက်ာ္ဇံဖ႐ူး (၁၉၂၃-၃၃)
၁၃။ ၎၏ သားေတာ္ ေက်ာ္ေဇာသံျဖဴ (၁၉၃၃-၅၉)
၁၄။ ၎၏ ညီေတာ္ ေမာင္ေရႊျဖဴ (၁၉၅၉)
၁၅။ ေက်ာ္ေဇာသံျဖဴ ၏ သားေတာ္ ေက်ာ္သံျဖဴ
ျဗိတိသွ်ေခတ္က တစ္အိမ္ေထာင္လွ်င္ ၂၀ ပဲ အခြန္ ထမ္းေဆာင္ရသည့္အနက္မွ ဗိုလ္မင္းက ေျခာက္ပဲ၊ သူၾကီးက ေျခာက္ပဲ အစုရၾကသည္။ ရြာစုတစ္စု (MOVZA) တြင္ သူၾကီးတစ္ေယာက္ ရွိသည္။ ၎ေအာက္တြင္ ရြာတစ္ရြာလိုက္ ရြာစားဟု ရွိသည္။ ရြာစား လက္ေအာက္တြင္ ခံတီး (ကာရဘာရီ) ဟု ရွိသည္။ ယခုအခါ ဗိုလ္မင္းၾကီးမ်ားမွာ ကိုယ္ပိုင္လယ္ယာျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရသည္။ ေျမေတာ္ခြန္ကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက ရသည္။ ေတာင္ခြန္ေတာ္ကို ဗိုလ္မင္းက ရသည္။
ယခုအထိ ဥပေဒအရာတြင္ ျမန္မာဥပေဒ ဓမၼသတ္ကိုသာ သုံးသည္။ သက္မင္းေတာင္တြင္ ဘဂၤလီစကားေျပာသည္။ ဗိုလ္မင္းေတာင္ႏွင့္ ဖလံေတာင္တြင္ ရခိုင္စကားေျပာသည္။ ျမန္မာစာကိုသာ အသုံးျပဳသည္။ ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ပိုင္ဇယာပြဲ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ မင္းခမ္းမင္းနားျဖင့္ ကန္ေတာ့ခံ အခြန္ဆက္ပြဲ ျဖစ္သည္။ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ ဖေလာင္ခ်ိပ္ကဲ့သို႕ ေနရာမ်ိဳးတြင္ အမ်ိဳးႏြယ္တူမ်ား ရွိၾက ေနၾကသည္။ ဗိုလ္မင္းၾကီးကို အလြန္ရိုေသၾကသည္။ ယခင္က မူလတန္းတြင္ ျမန္မာစာ သင္ရသည္။ ယခု မသင္ရေတာ့ပါ။ တစ္ခ်ိန္က မႏၲေလးတိုင္းမႉးက မူလတန္းဖတ္စာအုပ္မ်ား တစ္ေထာင္ လႉဖူးသည္။ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲ ပညာေဇာတက ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားကို ၎စာအုပ္မ်ား ေဝငွ၍ ျမန္မာစာ သင္ခိုင္းထားသည္။
ယခု ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ကူညီေထာက္ပံ့ေနပါသည္။ ယခုအခါ ဗိုလ္မင္းေတာင္တြင္ လူငယ္မ်ားက ကုလားသီခ်င္းသာ ဆိုေနၾကသည္ ကို ဆရာေတာ္ စိတ္မခ်မ္းသာ၍ အဆို၊အက သင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရထံ အကူအညီေတာင္းထားပါသည္။ ယခင္က ဗိုလ္မင္းေတာင္ တြင္ ရာႏွုန္းျပည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ ၆၀ ရာခိုင္ႏွုန္းျဖစ၍ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၄၀ ရာခိုင္ႏွုန္းသာ က်န္ေတာ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕က ဗိုလ္မင္းေတာင္မွ ဧည့္သည္ေတာ္ တစ္စု ျမန္မာျပည္သို႕ ဘုရားဖူး လာၾက၍ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ၾကီးကို ေကာ္ေဇာ္ႏွစ္ခ်ပ္ လႉသြားသည္ဟု သတင္းစာထဲတြင္ ဖတ္လိုက္ရဖူးသည္။
သတင္းစာဆရာၾကီး ယူပီအိုင္ ဦးဘသန္းက ေသြးေသာက္ မဂၢဇင္းတြင္ " ဘဝအေတြ႕အၾကံု" အမည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါး ေရးခဲ့သည္။ ၎ေဆာင္းပါးမွာ ဦးဘသန္း ကာလကတၱား ျမန္မာ ေကာင္စစ္ဝန္ရုံးမွ လြတ္လပ္ေရးေန႕ ဧည့္ခံပြဲတြင္ ဗိုလ္မင္းၾကီး ေက်ာ္ေဇာသံျဖဴႏွင့္ မဟာေဒဝီ ျမႏွင္းဆီ၊ သားေတာ္တို႕ကို ေတြ႕ဆံုခဲ့ရသည္ဟု ဓာတ္ပံုႏွင့္ တကြ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ ျမန္မာ အဝတ္အစားမ်ားပင္ ဝတ္ဆင္ထားျပီး အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာ ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ယူပီအိုင္ ဦးဘသန္း ႐ိုက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္မင္းၾကီးတို႕ မိသားစု ဓာတ္ပံုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ကိုးကားခ်က္မ်ား။
၁။ ၅-၉-၉၇ ေန႕ ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေျမးျမန္းခ်က္မ်ား
၂။ G.E. Harvey - Bayinnaung’s Living Descendant: The Magh Bohmong
၃။ Maurice Collis - The land of the Great Image
စာဖတ္သူဂ်ာနယ္၊
အတြဲ (၂) နံပါတ္(၅၂)၊ ၂၀၀၁၊
အတြဲ(၂) နံပါတ္ (၅၃)၊၂၀၀၂
_____________________
Credit - The Mora
- မွတ္စုၾကမ္းမွ မွ်ေဝေဖာ္ျပသည္။ ‪#‎kyawnge‬