ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ ဘားဂလစ္ရွ္

- သူရႆဝါ -
.
ေလးစားရေသာ စာေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ မင္းသားႀကီး ဦးသုေမာင္၏ စာတစ္ပုဒ္ (ကြမ္းစကား ျဖစ္မည္ ထင္သည္) ထဲတြင္ ဖတ္ခဲ့ဖူးသည္။ ျမန္မာျပည္၏ အင္တာနက္ ေခတ္ဦးတြင္ လူငယ္မ်ား အဂၤလိပ္ စာလံုးမ်ားကို ျမန္မာအသံထြက္ျဖင့္ တီထြင္ၿပီး ေရးၾကသည့္ အေၾကာင္းကို ဦးသုေမာင္က ခ်ီးက်ဴး ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာစာ လက္ကြက္ျဖင့္ စာ႐ိုက္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ တီထြင္ဥာဏ္ျဖင့္ ထိုသို႔ ေရးသားခဲ့ၾကသည္မွာ လူငယ္တို႔၏ ခ်ီးက်ဴးစရာ တီထြင္မႈ ျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း သေဘာက်သလို အနည္းႏွင့္အမ်ား သံုးစြဲခဲ့ဖူးပါသည္။
.
ထိုသို႔ တီထြင္ ေရးသားခဲ့ၾက႐ံုမွ်မက ထိုေရးသားျခင္း အတတ္ကိုပင္ Myanmar ႏွင့္ English ေပါင္း၍ Myanglish (ျမန္းဂလစ္ရွ္) ဟု အမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္လား။
အခ်ိဳ႕ကလည္း Burmese ႏွင့္ English ေပါင္းတာ ျဖစ္သျဖင့္ Burglish ဟု ေခၚၾကသည္ေလ။ ယခုလက္ရွိ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲေနၾက ေသာ Zawgyi Font တို႔၊ Unicode တို႔ကို သံုးစြဲရန္ ခက္ခဲေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုသို႔ေရးသားနည္းမ်ိဳးကို သံုးစြဲ ေရးသား ခဲ့ၾကရသည္။ ျမန္မာျပည္၏ “အင္တာနက္ ေက်ာက္ေခတ္” ေခၚရမည္ေပါ့။ စမ္းတဝါးဝါး ၾကားမွပင္ တိုးတက္လာေအာင္ စတင္ႀကိဳးပမ္းရသည့္ အခ်ိန္အခါ မဟုတ္လား။
.
တကယ္တမ္း စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေတြးၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုး အဂၤလိပ္စာကို ျမန္မာ အသံထြက္ျဖင့္ သံုးၾကသည္မွာ အင္တာနက္ ေပၚလာမွ မဟုတ္ပါ။ ယခင္ကတည္းက ကိုယ့္ျမန္မာ နာမည္ကို အဂၤလိပ္ကို ေရးရန္ႀကံဳႀကိဳက္သည့္ အခါမ်ိဳးမွာ အဂၤလိပ္ စာလံုးမ်ားကို ျမန္မာအသံထြက္ျဖင့္ ေရးသား အသံုးခ် ခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ဥပမာ ကိုခြန္သန္းေ႐ႊ ဆိုသည့္နာမည္ကို Ko Khun Than Shwe ဟု ေရးတာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ Ko Seven Million Gold ဟုေတာ့ ဘယ္သူမွ တိုက္႐ိုက္ အဓိပၸါယ္ ဖလွယ္ၿပီး မေရးခဲ့ၾကဘူးေလ။ ဒါမ်ိဳးေတြ သိေနလ်က္က ကၽြန္ေတာ္ ကတ္ကတ္သပ္သပ္ တစ္ခါႀကံဳရသည္။
.
Gtalk ေတြ ေခတ္စားစဥ္ အခ်ိန္ကေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကို Kokimetha@gmail.com ဆိုသည့္ Account တစ္ခု လာ Add သည္။ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ Ko (ကို) Ki (ကိ) Me (မိီ) Tha (သ) ဟု အသံထြက္၏။ ကိုကိမိသ ဆိုေတာ့ ဂ်ပန္ႀကီး တစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္မည္ေပါ့။ ကိုယ္ႏွင့္လည္း အဆက္အစပ္ မရွိဘဲ ဘာေၾကာင့္လဲဟု စိတ္ဝင္စားသည္။ Accept လုပ္ၿပီး စကားလွမ္းေျပာ (Chat) ၾကည့္ရသည္။ ကိုယ္ကလည္း ဂ်ပန္လိုေတာ့ မတတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လိုပဲ Hi ေပါ့။ သူက ျပန္ေရးသည္။ “ေဟ့ေကာင္ ငဘုန္း” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားရၾကပ္သည္။ သည္ဂ်ပန္က ျမန္မာလို တတ္တာလား၊ ေနာက္ၿပီး သူေခၚပံုက တရင္းတႏွီးႀကီး။ ဒါနဲ႔ “ကၽြန္ေတာ့္ကို သိလို႔လား” ဟုျပန္ေမးေတာ့ သူကျပန္ေျပာသည္။ “ငါ ေဇာ္မ်ိဳးသက္ ေလကြာ.. မင္း Account ကို ခုမွေတြ႔လို႔ Add လိုက္တာ” တဲ့။
.
“ဟင္.. ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဂ်ပန္နာမည္ႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ေနရတာတုန္း” ဆိုေတာ့ သူကလည္း အံ့ၾသၿပီး ျပန္ေမးသည္။ “ဘယ္မလဲ ဂ်ပန္နာမည္” တဲ့။ “ဟ.. ကိုကိမီသ ဆိုတာ ဂ်ပန္နာမည္ မဟုတ္ဘူးလား” ဟု ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာေတာ့ ရယ္ပါေလေရာ။ “ဘယ္ကလာ.. Kokime (ကုကၠိဳင္း) Tha (သား) ကုကၠိဳင္းသား လို႔ ေရးထားတာပါကြာ” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္မွာျဖင့္ ငိုရမလိုလို ရယ္ရမလိုလို။ ထိုအစ္ကိုႀကီးက အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကဗ်ာေရးေဖာ္ေရးဖက္ ေဇာ္မ်ိဳးသက္(ကုကၠိဳင္း) ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စာလံုးကို ျမန္မာအသံထြက္ ႏွင့္ သံုးရတာ တစ္ခါတေလ အဲသည္လို ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြ လြဲတတ္သည္။
.
စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေတြးၾကည့္လွ်င္ေတာ့ အဲသည္လို အျပန္အလွန္သာ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေရးႏုိင္ ၾကလွ်င္ စကားဝွက္ အေနျဖင့္ေတာင္ သံုး၍ရႏုိင္ေသးသည္။ လူေရွ႕သူေရွ႕ သူမ်ား ႐ုတ္တရက္ မသိေစခ်င္လွ်င္ အဲဒီလိုေတြသာ အျပန္အလွန္ေတြ အမ်ားႀကီးေရးၾကည့္၊ ႐ုတ္တရက္ အျမန္လိုက္ဖတ္ၿပီး အဓိပၸါယ္ေဖာ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွမလြယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိုကဲ့သို႔ Burglish ေတြႏွင့္ Chat ၾကတာကို ျမင္ဖူးသည္။ ထိုသို႔ေသာ စာလံုးေတြ ျပြတ္သိပ္ၿပီး မ်ားလွေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စပ္စပ္စုစု လိုက္ဖတ္ၾကည့္ေသာ္လည္း ေခါင္းသာမူးလာၿပီး မီေအာင္ လိုက္မဖတ္ႏုိင္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ဖတ္တာလည္း ျမန္သလို ေရးတာလည္း အလြန္ျမန္သည္။
.
“နင္တုိ႔ ျမန္မာလို႐ိုက္လည္း ရသားနဲ႔ ဘာလို႔ အဲဒီလိုေတြ ေရးတာလဲ” ဆိုေတာ့ “နင့္လို ေဘးက စပ္စုတဲ့ အေကာင္ေတြ ႐ုတ္တရက္ ဖတ္လို႔မရေအာင္ေပါ့ဟဲ့” တဲ့။ သည္လို အေရးအသားေတြကို နည္းစနစ္ တစ္ခုခု ထပ္ျဖည့္သံုးၿပီး ဆက္တီထြင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ စစ္ဘက္ေရးရာမွာေတာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္သေကၤတ စာတိုပို႔ စနစ္ တစ္မ်ိဳးအျဖစ္ အသံုးခ်ရင္ခ်လို႔ရႏုိင္ေလာက္သည္။ အဲဒီထက္ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးသည့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးလည္း ရွိေသးသည္။ ျမန္မာအသံထြက္ကို အဂၤလိပ္စာလံုးေတြျဖင့္ အစားထိုးေရး႐ံုမွ်မက တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက် အဂၤလိပ္လို တုိက္႐ိုက္ဘာသာျပန္၍ ၫွပ္ေရးတာမ်ိဳးေပါ့။ ဥပမာ ၾကည့္ပါ။
.
Hae, Nint ko ngar one khu pyaw pya mal,
ဟဲ့.. နင့္ကိုငါ တစ္ခုေျပာျပမယ္
Hloe what chat nor, bal thu mha shout ma talk nae thi lar,
လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေနာ္၊ ဘယ္သူ႔မွ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ သိလား
ae dar night ka hte ka pyaw pya chin loe nint ko ngar phone call small tal
အဲဒါ ညကတည္းက ေျပာျပခ်င္လုိ႔ နင့္ကိုငါ ဖုန္းေခၚေသးတယ္
.
ကိုင္း.. ဘယ့္ႏွယ္ရွိစ။ အဂၤလိပ္စာလံုးျဖင့္ ျမန္မာအသံထြက္ ေရး႐ံုမွ်မက တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ျမန္မာ အသံထြက္ကို အဂၤလိပ္ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ေတာင္ ဖလွယ္လိုက္ေသး။ တစ္ခုဆို One Khu ဆိုတာမ်ိဳး၊ မေျပာဆို Ma Talk ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဖုန္းေခၚေသးဆို Phone call small ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ မတီထြင္တတ္ေပဘူးလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလကား အျဖစ္မခံႏိုင္ပါ။ ထိုကဲ့သို႔ အေျပာအဆို အေရးအဖတ္ေတြကို တေလးတစား တန္းတစ္ခုထားၿပီး ေလ့လာေနပါသည္။ အခ်ိန္တစ္ခု ေရာက္လွ်င္ အဲဒါမ်ိဳးေတြအတြက္ Burglish Writing/ Reading Class ဆိုၿပီး ဖြင့္ရန္ ျဖစ္သည္။ အေျပာအဆို အသံုးအႏႈန္း ခက္ခဲနက္နဲမႈအေပၚလိုက္ၿပီး Basic Class, Intermediate Class, Advanced Class ဟူ၍ေတာင္ ခြဲဖြင့္၍ ရႏုိင္ေသးသည္။ ဒါနဲ႔မွ အားမရေသးဘူး ဆိုလွ်င္လည္း Burglish အသံုးအႏႈန္းမ်ား လက္လွမ္းမီသမွ် စုစည္း၍ Burglish to Myanmar, Burglish to English ဆိုၿပီး Dictionary ေတြေတာင္ က်မ္းျပဳ ထုတ္ေဝ၍ ရႏုိင္ဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္ခင္ဗ်ား။
.
၃ - စက္တင္ဘာ - ၂၀၁၅
MMAS က ထုတ္ေဝတဲ့ Mobile Journal တစ္ေစာင္မွာ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါတယ္။