ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္က်ိန္စာလႊမ္းေသာည (မင္းဒင္)
|
7:16 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
မင္း ဒင္
(တစ္)
“ေသခ်င္းဆုိးမဲ့မသာေတြ၊ထန္းပင္လံုးေလာက္ရွိတဲ့ေျမြေပြးအေကာင္တစ္ရာ
တျပိဳင္တည္းကုိက္ျပီးကာလနာတုိက္ၾကပါေစဗ်ာ။ကာလဝမ္းေလွ်ာျပီး၊
မသာေပၚမဲ့လူ႔ေပါက္ပန္းေတြ။တုိင္းျပည္မြဲလြန္းလုိ႔၊ေနာက္တက္မဲ့
လူသစ္ေတြက၊လစာအျဖတ္ခံၾကမဲ့အခ်ိန္မွာ၊ဒင္းတုိ႔က၊ေနရာဖယ္ေပးခဆုိျပီး၊
မသာပါးစပ္ထဲကေန၊ကူးတုိ႔ခကုိဇြတ္ႏွဳိက္ယူေနၾကျပန္ျပီ။အရိေမေတၱယ်
ဘုရားကုိမဖူးၾကရပါနဲ႔ဗ်ာ”
“အလုိေလး၊က်ိန္ဆဲခ်က္ကျပင္းလွခ်ည့္လားေမာင္ေဖၾကည္ရယ္။
ဘာေတြမ်ားေဒါသူပုန္ထေနပါလိမ့္။ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့စိတ္ကုိေမြးပါလကြဲ႔”
“ေျပာေတာ့ၾဆာတဲ့၊ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား။ျပီးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
ခြက္ခြက္လန္ေအာင္အေရးနိမ့္ခဲ့တဲ့ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာေတြေလ။အခုႏုိင္ငံေရး
ပင္စင္ဆုိလား။ဘာဆုိလား။သိန္းငါးဆယ္စီ၊သိန္းတစ္ရာစီေဝစုခြဲေနၾကျပန္ျပီတဲ့။
ဘာတဲ့။ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေတြတက္ေနလုိ႔သိန္းတစ္ရာဆုိတာနည္းေတာင္
နည္းပါတယ္တဲ့။ေျပာတတ္လိုက္တဲ့ပါးစပ္၊ေခ်ာင္လည္တဲ့အခါ၊
အဲဒီပါးစပ္ကုိေရႊခ်ရေအာင္ခုကတည္းကစစ္စီး(သစ္ေစး)သုတ္ထားမွ
ထင္ပါရဲ့၊အေတာ္ငတ္ၾကီးက်တဲ့မသာေတြ”
“ဟုတ္ပါျပီေမာင္ရယ္။တုိးတုိးသက္သာလုပ္စမ္းပါ။ေျဖးေျဖးေျပာလည္း
ဒီစကားပါပဲကြယ္”
သူငယ္အိပ္ဆိတ္ခ်ိန္ျဖစ္ေသာျငားသင္းတုိ႔ကားမအိပ္ႏုိုင္ေသးေခ်။
ကၽြႏု္ပ္မွာမူသက္ၾကီးေခါင္းခ်ခ်ိန္မတုိင္မီအိပ္စက္ေတာ့အံ့ဟုၾကံလ်က္
၊ျပဳျမဲအတုိင္း၊ဘုရားပုထုိးရွစ္ခုိးျပီးသကာလ၊အာဂံုမရေသာေမတၱာသုတ္ကုိ
ရြတ္ရန္၊ဘုတ္အုပ္စင္ေပၚမွာလွန္ေလွာရွာေဖြေနစဥ္၊အခန္းတြင္းသုိ႔၊
တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္တစ္ေယာက္မေျပာမဆုိဝင္ေရာက္လာကာ၊၊ပြဲ ၾကမ္းေနျခင္းေပတည္း။
“ေဖၾကည္မလြန္ဘူးၾဆာ။ဘီလူးသရဲစီးေနတဲ့ေကာင္ေတြက၊မဲရွဳံးတဲ့အတူတူ
မထူးဇာတ္ခင္းျပီးငါးမရေရခ်ဳိးျပန္ဆုိသလုိေငြထုတ္ပုိက္ျပန္ဖုိ႔ၾကံၾကတာဗ်။
ပုိင္ဆုိင္မွဳေတြခ်ျပၾကပါဆုိတုန္းကေတာ့အီေလးအာေလးနဲ႔။တစစီ
စုတ္ျပတ္ေနတဲ့တုိင္းျပည္ကုိဝုိင္းျပီးအမဲဖ်က္ေနၾကျပန္ျပီေလ။
ဘနဖူးသုိက္တူးတဲ့ေကာင္ေတြလားပင္စင္ေပးပစ္ရမွာခင္ဗ်။
ဘုရားအဆူဆူပြင့္ေတာင္ငရဲကမကၽြတ္ၾကပါေစနဲ႔ဗ်ာ”
လာျပန္ေခ်ျပီေနာက္တစ္ေယာက္။ေဖၾကည္ငယ္၏အဆုိကေထာက္ခံရင္း၊
ကၽြႏု္ပ္၏အခန္းတြင္းသုိ႔ဝင္ေရာက္လာ ျပန္သူကား
တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသားေပတည္း။
(ႏွစ္)
“ကဲ၊အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေနပါျပီေမာင္ရာ။ေဖၾကည္ေျပာတာလည္းျပည္စံု
ေနေလာက္ပါျပီေလ။ဟုိ..၊ပင္စင္ကိစၥပဲမဟုတ္လား။အပ္ေၾကာင္း
မထပ္ပါေတာ့နဲ႔လကြာ”
“ၾဆာ့အကဲဖမ္းတာေမာ္လျမိဳင္ဖက္ကသတင္းကိုမၾကားမိေသးဘူး
ထင္တယ္။ေမာ္လျမိဳင္၊မႏၱေလးရပ္မွာ၊ျပည္သူပုိင္ေျမေတြကုိ၊ျပည္သူလူထု
ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ၾကားကေန၊မြန္ျပည္နယ္အစုိးရကတဧကကုိ
သိန္းခုနစ္ေထာင္နဲ႔ေရာင္းေနၾကျပန္ျပီတဲ့ၾဆာ”
ဟင္း…၊ဟူေသာသက္ျပင္းရွည္ၾကီးကုိသာကၽြႏု္ပ္ခ်ႏုိင္ေတာ့သည္။
တပည့္ေက်ာ္တုိ႔က်ိန္စာတုိက္မည္ဆုိက၊တုိက္စရာေတြမ်ားလွပါဘိေတာင္း။
ဂံုးေက်ာ္တံတားကုန္က်ေငြေတြမွာႏွစ္ဆနီးပါးပုိတြက္ျပီးမသဒၶါေရစာကုိမ်ဳိဆုိ႔ၾက
သည္။ေငြေတြပုိထုတ္ၾကသည္။ေဆာက္လက္စဂံုးေက်ာ္တံတားမ်ား၏
ဘတ္ဂ်က္ကုိတျပားတစ္ခ်ပ္မွမျဖတ္မေတာက္ပဲ၊ေနာက္ဆံုးပိတ္အိတ္ႏွင့္
လြယ္ၾကသည္။
အစုိးရအေဟာင္းႏွင့္အသစ္အာဏာအလႊဲအေျပာင္းၾကားကာလသံုးလတာမွာ၊
မသာအိမ္ဓားျပတက္တုိက္သည့္သတင္းတုိ႔ကားကၽြႏု္ပ္နားႏွင့္
မဆန္႔ေအာင္ၾကားသိေနခဲ့ျပီးျဖစ္ပါ၏။
“ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ကိုယ္မပ်က္ၾကနဲ႔ေတာ့တပည့္တုိ႔ရာ။ေမတၱာျခံဳရင္
လံုသတဲ့။ကဲ၊ကဲ၊အိပ္ၾကပါေတာ့ကြယ္။ၾဆာလည္းေမတၱာသုတ္ေလးက်က္..၊
အဲ၊ရြတ္လုိက္ဦးမကြဲ႔”
ေမတၱာလႊမ္းေသာကၽြႏု္ပ္၏စကားသံေၾကာင့္ေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသား၊
သေကာင့္သားႏွစ္ေယာက္၊ကၽြႏု္ပ္၏အိပ္ခန္းတြင္းမွေျခသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ဆင္းသြားၾကျပီးခ်ိန္တြင္၊ေအာက္ထပ္၌သင္းတုိ႔သံုးေကာင္ဘယ္သုိ႔စကား
ဆက္ၾကသည္မသိေသာ္ျငား၊ကပၸလီငယ္၏က်ိန္ဆဲသံကုိမူအိိပ္ခန္းတြင္းမွ
ကၽြႏု္ပ္အတုိင္းသားၾကားေနရေလသည္။
“ေဒ၀ဒတ္ခံရတဲ့ငရဲထက္ဆိုးေသာအဆအရာ၊အဆအေထာင္အဆအသိန္း
တေၿပာင္းၿပန္ၿပန္ငရဲက်ပါေစဗ်ာ။မတရားလုပ္သမွ်ေယာက်္ား၊မိန္းမအားလံုး
အလ်ားအနံအရပ္ေျခာက္ဆယ္အသြားထူတဲ့ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးမွာခါးတိုင္ေအာင္
နစ္ေနျပီး၊ ေရလဲမရအစာလဲမရလွ်ာငါးလံထြက္ျပီးခံရပါေစဗ်ာ”
(သံုး)
ေမတၱာသုတ္ကုိထစ္အထစ္အႏွင့္ရြတ္ဖတ္ျပီးသကာလကၽြႏု္ပ္အိပ္ယာဝင္ခဲ့၏။
မ်က္စိအစံုကုိမွိတ္လ်က္ေလာကဓာတ္တခြင္လံုးကုိေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ
စိတ္ျဖင့္ႏွလုံးသြင္းမိေနစဥ္မွာပင္၊အာဏာအလႊဲအေျပာင္းကာလ၏
အနိဌာရံုတုိ႔ကကၽြႏု္ပ္၏အာရံုကိုမျပတ္တမ္းလႊမ္းမိုးလ်က္ရွိေခ်၏။
ထုိသုိ႔လွ်င္ေမွးကနဲေပ်ာ္မည္ရွိစဥ္၊ကၽြႏု္ပ္၏အိပ္ခန္းတခန္းလံုး၊ဝင္းကနဲလင္းထိန္
သြားကာ၊တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ကၽြႏု္ပ္ေလ်ာင္းရာနံပါး၌
ရုတ္ျခည္းလာ၍ရပ္ေလ၏။
“ဟ၊ဟ၊ဟ၊ေသာက္ပလုပ္တုတ္။ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္”
“ဝတိ ံေခါင္ဖ်ား၊တိမ္ဘံုၾကားက၊နတ္တုိ႔သနင္း..၊ဘုိးေတာ္သိၾကားမင္းျဖစ္ေတာ့သကုိး”
“အိပ္ေတာ့မယ္ဆုိကာမွဗ်ာ။သၾကၤန္မွမက်ေသးတာ၊ခင္ဗ်ားၾကီးကတစ္ေမွာင့္။
ကဲဆုိပါဦး၊လာရင္းကိစၥေလး”
“အင္း…၊ေမာင္ဒင္ေရ၊မင္းေျပာရင္လည္းခံရေတာ့မွာပဲ။ငါ့မွာေန႔ေရာညပါ
အိပ္မရလုိ႔မင္းကုိကုိယ္ထင္ျပရတာကြဲ႔။အဲဒီျပႆနာအေတာ္ၾကီးတယ္”
“ရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါဗ်ာ။လင္မယားေတြစကားမ်ားၾကတာလား။
အဲဒီျပႆနာသာမွန္ခဲ့ရင္ခင္ဗ်ားမွာက၊မယားေလးေယာက္နဲ႔ဆုိေတာ့၊
ဘယ္လာအိပ္ခ်ိန္ရွိေတာ့မတုန္း”
“အာ…၊အေတာ့္ကုိႏုိင္ငံေရးအသိအျမင္နည္းတဲ့ေမာင္ဒင္ပါကလား။
ဖားကန္႔၊လံုးခင္းနဲ႔ေတာေမွာ္ဘက္ေတြမွာအေမရိကန္နိုင္ငံလုပ္
(LIEBHERR)အမ်ဳိးအစားဘက္ဟိုးေျမတူးစက္ႀကီးေတြေရာက္ေနတဲ့ သတင္းေလာက္ေတာင္မဖတ္မိတာအံ့ပါရဲ့။
သံုးလအတြင္းအကုန္ေျပာင္ေအာင္ထုတ္ေနၾကျပီကြဲ႔ေမာင္ဒင္ရဲ့”
“ဗ်ာ။သိၾကားမင္းနဲ႔အဲဒီျပႆနာဘာဆုိင္လို႔တုန္းဗ်ာ”
“ဆုိင္တာေပါ့ငဒင္ရ။ဧရာမယႏၱယားၾကီးေတြခ်ည္းပဲ၊အစီးေရႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္
သံုးျပီး၊တူးဆြေနၾကေနရာကထြက္လာတဲ့အသံေတြဟာ၊ငါ့ေမြ႔ယာ၊
..၊ေက်ာက္ဖ်ာကုိအက္ကုိး(Echo)လာရုိက္ေတာ့၊
ထုိင္ေနရင္းေတာင္ေခါင္းက်ိန္းေနျပီဟ”
“ခင္ဗ်ားဗ်ာ။သိၾကားမင္းလုပ္ေနျပီးေတာ့အေတာ္ညံ့တာပဲ။၊
ခင္ဗ်ားလက္ထဲကဝရဇိန္လက္နက္ၾကီးကဘာလုပ္ဖုိ႔တုန္း။ျမင္းမုိရ္ေတာင္
ကုိေတာင္ထြင္းေဖာက္ႏိုင္တယ္ဆုိ။ေနာက္ျပီးခင္ဗ်ားမွာနတ္ျမင္းတစ္ေထာင္
ကတဲ့ေဝဇယႏၱာရထားတုိ႔၊တုိက္ရည္ခိုက္ရည္ေကာင္းလွပါခ်ည့္ရဲ့ဆုိတဲ့
ဆင္ေတာ္သုမိတၱာတုိ႔အျပင္သံုးဆယ့္သံုးပါးသိၾကားငယ္ေတြနဲ႔
၊ေနလနတ္သားေလးပါးေသာစစ္အဂါၤေတြကုိဘယ္ေခ်ာင္သြားထုိး
ထားသတုန္း။ဒီျပႆနာကိုခင္ဗ်ားဝင္ရွင္းလုိက္ရင္အလြယ္ေလးပါေလ”
(ေလး)
ကၽြႏု္ပ္၏ပုိင္ႏိုင္လွေသာေထာက္ကြက္ေၾကာင့္ဘုိးေတာ္သိၾကားခမ်ာ၊
ဆတ္ကနဲအျမီးကုတ္သြားဟန္ရွိျပီး၊ကၽြဲျမီးတုိေသာေလသံျဖင့္ကၽြႏု္ပ္ကုိျပန္ပက္၏။
“နတ္ျပည္နတ္ေလာကအေၾကာင္းနကန္းတစ္လံုးမွမသိတဲ့ေကာင္က
တယ္လွ်ာရွည္သကုိး။ခုကာလၾကီးမွာနင့္မေအ့လင္ေတြ
ဖန္တီးေနတဲ့ျပႆနာေတြကေသာင္းေျခာက္ေထာင္ဟ။
နတ္သဘင္အစည္းအေဝးမွာအဆုိတင္၊ေထာက္ခံကန္႔ကြက္၊အတည္ျပဳ
လုပ္နိုင္ဖုိ႔ထုိင္ေစာင့္ေနရင္၊ေနာက္သံုးလနဲ႔မျပီးႏုိင္ဘူးဟဲ့ငတံုးရဲ့”
“ၾသ..၊ခင္ဗ်ားလုိသိၾကားမင္းေတာင္မတတ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥကုိက်ဳပ္လုိပါမႊားက
ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မတဲ့တုန္း”
“က်ဳပ္လည္းေမာင့္တပည့္ေတြလမ္းစဥ္လုိက္ျပီးက်ိန္စာတုိက္ရမယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ေမာင္ရင့္စာအုပ္စင္မွာရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲကေန ၊ေခတ္အဆက္ဆက္က်ိန္စာတုိက္နည္းေတြရွာေပးစမ္းပါေမာင္”
“အမေလးဟဲ့။သိၾကားမင္းကလည္းက်ိန္စာတုိက္မတဲ့။
အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ၾကားလုိ႔မွမေတာ္။အ့ံေရာဗ်ာ”
“နင္အံ့တာေနာက္ထား။ေလးေလးနက္နက္က်ိန္စာေတြကုိ
အျမန္ရွာေပေတာ့ေမာင္ဒင္”
အေတာ္အာရံုေနာက္ရသည့္သိၾကားေပတကား။သုိ႔ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္လည္း
စကားနည္းရန္စဲဟူေသာသေဘာပုိက္လ်က္၊ကၽြႏု္ပ္၏စာအုပ္စင္ႏွင့္ ဂူဂဲလ္မွ၊ေရွးျမန္မာရာဇဝင္တုိ႔ကုိေမႊေႏွာက္ရွာေဖြကာ၊ေတြ႔မိသမွ်က်ိန္စာတုိ႔ကုိ၊
အနားတြင္အသင့္ရွိေသာမိတၱဴကူးစက္ျဖင့္ကူး၍ေပးအပ္လုိက္ေလရာ၊
ထုိက်ိန္စာမ်ဳိးစံုတုိ႔အနက္မွ၊သိၾကားမင္းကိုယ္တုိင္ႏွဳတ္မွတဖြဖြဖတ္ရွဳရြတ္ဆုိေနေသာ
က်ိန္စာအခ်ဳိ႕မွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ေလသည္။
“သာသနာေတာ္ငါးေထာင္ကိုေစာင္တဲ႔နတ္လည္းသတ္ေစ။ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း၊
ကၽြန္းငယ္နွစ္ေထာင္စတဲ႔ကၽြန္းအေပါင္းကိုေစာင္႔တဲ႔နတ္လည္းသတ္ေစ။
။ၿမစ္ႀကီးငါးသြယ္၊ၿမစ္ငယ္ငါးရာ၊အင္းအုိင္ေခ်ာင္းေၿမာင္းအေပါင္းကိုေစာင္႔တဲ႔
နတ္လည္းမေနဘဲသတ္ေစ။
ဟိမ၀ႏၱာေတာသံုးေထာင္အပါအာကာသကုိအစိုးရတဲ႔နတ္၊ဗိႆနိုးနတ္၊
ဘုတ္ၿပိတ္နတ္လည္းမေနဘဲသတ္ေစ။
ထို႔ၿပင္နတ္အမ်ားသတ္၍တာေတာင္မေသေသးဘဲေသြးခဲေသြးနက္ပြက္ပြက္
ထြက္၍ကုိယ္လက္ေၿပာင္းၿပန္ ေသြး ခဲအန္ ၍ ေသေစ။ေဘးရွစ္ပါး ဒဏ္ဆယ္ပါးေႀကာင္႔လည္း လတ္လတ္ခ်က္ခ်င္းေသေစ။
သားစဥ္ေၿမးဆက္ဥစၥာပစၥည္းလည္းမႀကာခဏပ်က္စီးၿပီးဆီမီးတန္ေဆာင္တံုးသြား
သကဲ႔သို႔အကုန္မႀကြင္းမက်န္ပ်က္စီးၿခင္းသို႔ေရာက္ေစ။
ဒါမွမဟုတ္ေရလမ္းခရီးသြားရင္လည္းေရသတၱ၀ါဆယ္ကုေဋရွိတဲ႔အထဲ
မိေက်ာင္း၊လင္းပိုင္၊ေနာက္ဆံုးညံသတၱ၀ါအထိစားၿခင္းခံရၿပီးေသေစ။
ကုန္းလမ္းခရီးကသြားရင္လည္း သစ္၊က်ား၊ဆင္၊ရဲ၊စိုင္ စတဲ့ ကုိးကုေဋေသာ သတၱ၀ါတုိ႔စား၍ေသေစ။ေၿမြေပြး၊ေၿမြေဟာက္၊ငန္းက်ား၊ငန္းေၿပာက္အပါ၀င္
ေပါက္၍ေသေစ။
အဲ႔လို နတ္ေတြကသတ္၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ေသ၊ ဒါမွမဟုတ္ သတၱ၀ါေတြစားၿခင္းခံရကာ ေသၿပီးေနာက္ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္၊ ငရဲငယ္တစ္ရာနွစ္ဆယ္႔ရွစ္ထပ္၊တိရိစၦာန္ၿပိတၱာအသူရကယ္အပါယ္ေလးပါး
အထိေရာက္ေစ”
(ငါး)
အႏွီညဤညကား၊ဧည့္အလာလြန္ေသာညေပတကား။သိၾကားကြယ္ခ်ိန္ႏွင့္
တျပဳိင္နက္တည္းဆုိသလုိ၊မဲေမွာင္ေသာမီးခုိးလံုးၾကီးမ်ားၾကားမွထြက္ေပၚ
လာျပန္သူကား၊ဥပဓိရုပ္အေတာ္မြဲေသာယမမင္းေပတည္း။
အိပ္ခ်င္ေဇာကပ္ေနျပီျဖစ္ေသာကၽြႏု္ပ္လည္းပံုဆုိးပန္းဆုိးယမမင္း
ကုိေၾကာက္ရေကာင္းမွန္းမသိပဲ၊လာရင္းကိစၥကုိေမးျမန္းေလရာ၊သူ႔ကိစၥ သည္လည္းဘုိးေတာ္သိၾကားနည္းႏွင္ႏွင္ဖားကန္၊႔လုံးခင္းအေရးသာျဖစ္ေခ်သည္။
ေလာဘသမားတုိ႔တူးသည့္ေျမသည္နက္လြန္းလွသျဖင့္ယမမင္းရံုးစုိက္ရာ၊
ငရဲျပည္၏ေခါင္မုိးမ်ားပင္တြန္႔လိမ္ေၾကမြေနျပီဆုိပါ၏။ကၽြႏု္ပ္ထံမွ၊
၎ယမမင္းေတာင္းဆုိသည့္အရာမွာလည္းေရွးေခတ္အဆက္ဆက္က်ိန္စာ
တုိ႔ပင္ျဖစ္ေခ်ျပန္သည္။ကၽြႏု္ပ္မတတ္သာ၍ယမမင္းအားေပးရေသာက်ိန္စာတုိ႔ကား
၊ေအာက္ပါတုိင္းျဖစ္ေခ်၏။
“မဟာသမုဒၵရာပင္လယ္ၿပင္ႀကီးတြင္သေဘၤာႀကီးေမ်ာပါပ်က္စီးသလို
အစိတ္စိတ္အၿမြာၿမြာကဲြေသေစ။၀ါဂြမ္းတစ္လွည္းကုိမီးဖုတ္ေသာ
လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်မရသလိုၿဖစ္ေစ။
သားစဥ္ေၿမးဆက္ေက်းကၽြန္အဆံုးအဆင္းရဲႀကီးဆင္းရဲၿပီး ခြက္ဆြဲကာစားခ်င္သမွ်ေတာင္းစားရာဘ၀က်ေရာက္၊
လူလည္းအလွတရားမရွိဘဲလူၿပိတၱာၿဖစ္ေစ။
ထင္းကိုမီး ေလာင္ရာတစစတုိသလိုတိုေစ။
နုိင္ထက္ဖ်က္ဆီးေသာသူကားဘုန္းမႀကီးပါေစနွင္႔၊ အသက္မရွည္ပါ ေစနွင့္။
နုိင္ထက္မူလတ္ေသာသူကားလူတြင္ဘုန္းမႀကီးေစ၊အသက္မရွည္ေစသေတး။
မင္းေဘးသင္႔ေစသေတး၊
မီးေဘး၊ ေရေဘး၊မိုးႀကိဳးပုဆိန္ေဘး၊ဆင္ေဘး၊ၿမင္းေဘး၊ေၿမြေဘး၊သစ္က်ားလူ၀ံေဘး၊ဆင္ေဘး၊သမားကု၍ မတတ္ရာ ေသာအနာေဘးႀကီးစြာ လွ်င္သင္႔၍ေသေစသေတး။ေသြးခဲအန္၍ေသေစသေတး။
ေသေသာ္အ၀ီစိ ငရဲႀကီး၌က်က္ ေစသေတး။ဘုရားအၿဖစ္ၿဖစ္လည္းမဖူးေစသေတး။
ကုသိုလ္ကံႀကမၼာအေလ်ာက္လူၿဖစ္ၿငားတံုေသာ္လည္းႏူေသာ၊၀ဲေသာ၊
က်ိဳးေသာ၊ကန္းေသာ၊နားပင္းေသာ၊အေသာ၊ရူးေသာ၊တံုလွီေသာ
၊ေၿခလက္တုိေသာ၊ နား၊နွာေခါင္းတို ေသာ၊ပုဆိုးႀကမ္းလည္လွ်င္ပတ္၍ ဖုန္း(ေတာင္း)စားေသာ္လည္းမစားရတတ္ေသာလူၿပိတၱာလွ်င္ၿဖစ္ေစသေတး”
(ေျခာက္)
ယမမင္းလည္း၊ကၽြႏု္ပ္ေပးေသာက်ိိန္စာကုိ၊ကၽြႏု္ပ္ေရွ႕တြင္ပင္ရြတ္ဖတ္ျပန္၏။
ယင္းက်ိန္စာတုိ႔မွာျပင္းထန္လွသည္ျဖစ္ရာ၊ကၽြႏု္ပ္လည္းမိမိႏွင့့္မသက္ဆုိင္
ပါပဲလ်က္သည္းဆုတ္ေအးမွ်ေၾကာက္ရြံ႕လွသည္ျဖစ္၍၊အိပ္ယာထက္မွ
ဝုန္းကနဲထထုိင္မိေလသည္တြင္ယမမင္းလည္းကြယ္ေလ၏။
သိၾကားမင္းႏွင့္ယမမင္းတုိ႔၊ကၽြႏု္ပ္ထံအမွန္တကယ္ပင္လာေလသေလာ၊
ကၽြႏု္ပ္ပင္စိတ္စြဲ၍ကေယာင္ကတမ္းအိပ္မက္ဆုိးမက္ေလသေလာ။
မေဝခြဲႏုိင္ေခ်။
ကၽြႏု္ပ္ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိပင္၊ကြယ္လြန္သူမိခင္ၾကီးကုိသတိရမိသည္။
မိခင္ၾကီးကား၊လူယုတ္မာတုိ႔ႏွင့္ၾကံဳဆံု၍ႊလိမ္လည္ယုတ္မာေကာက္က်စ္မွဳ
ခံရေလတုိင္း၊မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းႏွင့္သင္းတုိ႔အားက်န္းမာ
ခ်မ္းသာေစေၾကာင္းေမတၱာသာတြင္တြင္ပုိ႔ေလ့ရွိ၏။
ကၽြႏု္ပ္သည္လည္းမိခင္ၾကီး၏နည္းနာအတုိင္း၊တႏုိင္ငံလံုးကုိ
ကုန္းေကာက္စရာမက်န္ေအာင္၊သံုးလအတြင္း၊အျပီးတုိင္၊ေျမလွန္ဖ်က္စီး၍
ကိုယ္က်ဳိးရွာေနေသာေမာင္မင္းၾကီးသားတုိ႔အား…၊“အမ်ားဒုကၡေရာက္သလုိ
မေရာက္ၾကပါေစႏွင့္၊မသမာသည့္နည္းျဖင့္ရွာ၍ရေသာအက်ဳိးစီးပြားတုိ႔ကုိ
၊ျမိန္ျမိန္ၾကီးသံုးေဆာင္ခံစားႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း”၊ေမတၱာနာနာသာပုိ႔ေနမိပါ၏။
သုိ႔ေသာ္..၊ရင္တြင္း၌မူအသည္းနာလွသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊
ကၽြႏု္ပ္၏ပါးျပင္တြင္ပူေႏြးေသာမ်က္ရည္တုိ႔တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္းေနေလသည္တကား။ ။
အလဲဗင္းသတင္းစာမွာပထမဆံုးေရးဖူးတဲ့စာမူပါပဲ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒီသေရာ္စာဟာရုိက္ခ်က္ျပင္းလြန္းပါသတဲ့။
မင္းဒင္
“ေသခ်င္းဆုိးမဲ့မသာေတြ၊ထန္းပင္လံုးေလာက္ရွိတဲ့ေျမြေပြးအေကာင္တစ္ရာ
တျပိဳင္တည္းကုိက္ျပီးကာလနာတုိက္ၾကပါေစဗ်ာ။ကာလဝမ္းေလွ်ာျပီး၊
မသာေပၚမဲ့လူ႔ေပါက္ပန္းေတြ။တုိင္းျပည္မြဲလြန္းလုိ႔၊ေနာက္တက္မဲ့
လူသစ္ေတြက၊လစာအျဖတ္ခံၾကမဲ့အခ်ိန္မွာ၊ဒင္းတုိ႔က၊ေနရာဖယ္ေပးခဆုိျပီး၊
မသာပါးစပ္ထဲကေန၊ကူးတုိ႔ခကုိဇြတ္ႏွဳိက္ယူေနၾကျပန္ျပီ။အရိေမေတၱယ်
ဘုရားကုိမဖူးၾကရပါနဲ႔ဗ်ာ”
“အလုိေလး၊က်ိန္ဆဲခ်က္ကျပင္းလွခ်ည့္လားေမာင္ေဖၾကည္ရယ္။
ဘာေတြမ်ားေဒါသူပုန္ထေနပါလိမ့္။ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့စိတ္ကုိေမြးပါလကြဲ႔”
“ေျပာေတာ့ၾဆာတဲ့၊ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား။ျပီးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
ခြက္ခြက္လန္ေအာင္အေရးနိမ့္ခဲ့တဲ့ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာေတြေလ။အခုႏုိင္ငံေရး
ပင္စင္ဆုိလား။ဘာဆုိလား။သိန္းငါးဆယ္စီ၊သိန္းတစ္ရာစီေဝစုခြဲေနၾကျပန္ျပီတဲ့။
ဘာတဲ့။ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေတြတက္ေနလုိ႔သိန္းတစ္ရာဆုိတာနည္းေတာင္
နည္းပါတယ္တဲ့။ေျပာတတ္လိုက္တဲ့ပါးစပ္၊ေခ်ာင္လည္တဲ့အခါ၊
အဲဒီပါးစပ္ကုိေရႊခ်ရေအာင္ခုကတည္းကစစ္စီး(သစ္ေစး)သုတ္ထားမွ
ထင္ပါရဲ့၊အေတာ္ငတ္ၾကီးက်တဲ့မသာေတြ”
“ဟုတ္ပါျပီေမာင္ရယ္။တုိးတုိးသက္သာလုပ္စမ္းပါ။ေျဖးေျဖးေျပာလည္း
ဒီစကားပါပဲကြယ္”
သူငယ္အိပ္ဆိတ္ခ်ိန္ျဖစ္ေသာျငားသင္းတုိ႔ကားမအိပ္ႏုိုင္ေသးေခ်။
ကၽြႏု္ပ္မွာမူသက္ၾကီးေခါင္းခ်ခ်ိန္မတုိင္မီအိပ္စက္ေတာ့အံ့ဟုၾကံလ်က္
၊ျပဳျမဲအတုိင္း၊ဘုရားပုထုိးရွစ္ခုိးျပီးသကာလ၊အာဂံုမရေသာေမတၱာသုတ္ကုိ
ရြတ္ရန္၊ဘုတ္အုပ္စင္ေပၚမွာလွန္ေလွာရွာေဖြေနစဥ္၊အခန္းတြင္းသုိ႔၊
တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္တစ္ေယာက္မေျပာမဆုိဝင္ေရာက္လာကာ၊၊ပြဲ ၾကမ္းေနျခင္းေပတည္း။
“ေဖၾကည္မလြန္ဘူးၾဆာ။ဘီလူးသရဲစီးေနတဲ့ေကာင္ေတြက၊မဲရွဳံးတဲ့အတူတူ
မထူးဇာတ္ခင္းျပီးငါးမရေရခ်ဳိးျပန္ဆုိသလုိေငြထုတ္ပုိက္ျပန္ဖုိ႔ၾကံၾကတာဗ်။
ပုိင္ဆုိင္မွဳေတြခ်ျပၾကပါဆုိတုန္းကေတာ့အီေလးအာေလးနဲ႔။တစစီ
စုတ္ျပတ္ေနတဲ့တုိင္းျပည္ကုိဝုိင္းျပီးအမဲဖ်က္ေနၾကျပန္ျပီေလ။
ဘနဖူးသုိက္တူးတဲ့ေကာင္ေတြလားပင္စင္ေပးပစ္ရမွာခင္ဗ်။
ဘုရားအဆူဆူပြင့္ေတာင္ငရဲကမကၽြတ္ၾကပါေစနဲ႔ဗ်ာ”
လာျပန္ေခ်ျပီေနာက္တစ္ေယာက္။ေဖၾကည္ငယ္၏အဆုိကေထာက္ခံရင္း၊
ကၽြႏု္ပ္၏အခန္းတြင္းသုိ႔ဝင္ေရာက္လာ ျပန္သူကား
တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသားေပတည္း။
(ႏွစ္)
“ကဲ၊အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေနပါျပီေမာင္ရာ။ေဖၾကည္ေျပာတာလည္းျပည္စံု
ေနေလာက္ပါျပီေလ။ဟုိ..၊ပင္စင္ကိစၥပဲမဟုတ္လား။အပ္ေၾကာင္း
မထပ္ပါေတာ့နဲ႔လကြာ”
“ၾဆာ့အကဲဖမ္းတာေမာ္လျမိဳင္ဖက္ကသတင္းကိုမၾကားမိေသးဘူး
ထင္တယ္။ေမာ္လျမိဳင္၊မႏၱေလးရပ္မွာ၊ျပည္သူပုိင္ေျမေတြကုိ၊ျပည္သူလူထု
ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ၾကားကေန၊မြန္ျပည္နယ္အစုိးရကတဧကကုိ
သိန္းခုနစ္ေထာင္နဲ႔ေရာင္းေနၾကျပန္ျပီတဲ့ၾဆာ”
ဟင္း…၊ဟူေသာသက္ျပင္းရွည္ၾကီးကုိသာကၽြႏု္ပ္ခ်ႏုိင္ေတာ့သည္။
တပည့္ေက်ာ္တုိ႔က်ိန္စာတုိက္မည္ဆုိက၊တုိက္စရာေတြမ်ားလွပါဘိေတာင္း။
ဂံုးေက်ာ္တံတားကုန္က်ေငြေတြမွာႏွစ္ဆနီးပါးပုိတြက္ျပီးမသဒၶါေရစာကုိမ်ဳိဆုိ႔ၾက
သည္။ေငြေတြပုိထုတ္ၾကသည္။ေဆာက္လက္စဂံုးေက်ာ္တံတားမ်ား၏
ဘတ္ဂ်က္ကုိတျပားတစ္ခ်ပ္မွမျဖတ္မေတာက္ပဲ၊ေနာက္ဆံုးပိတ္အိတ္ႏွင့္
လြယ္ၾကသည္။
အစုိးရအေဟာင္းႏွင့္အသစ္အာဏာအလႊဲအေျပာင္းၾကားကာလသံုးလတာမွာ၊
မသာအိမ္ဓားျပတက္တုိက္သည့္သတင္းတုိ႔ကားကၽြႏု္ပ္နားႏွင့္
မဆန္႔ေအာင္ၾကားသိေနခဲ့ျပီးျဖစ္ပါ၏။
“ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ကိုယ္မပ်က္ၾကနဲ႔ေတာ့တပည့္တုိ႔ရာ။ေမတၱာျခံဳရင္
လံုသတဲ့။ကဲ၊ကဲ၊အိပ္ၾကပါေတာ့ကြယ္။ၾဆာလည္းေမတၱာသုတ္ေလးက်က္..၊
အဲ၊ရြတ္လုိက္ဦးမကြဲ႔”
ေမတၱာလႊမ္းေသာကၽြႏု္ပ္၏စကားသံေၾကာင့္ေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသား၊
သေကာင့္သားႏွစ္ေယာက္၊ကၽြႏု္ပ္၏အိပ္ခန္းတြင္းမွေျခသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ဆင္းသြားၾကျပီးခ်ိန္တြင္၊ေအာက္ထပ္၌သင္းတုိ႔သံုးေကာင္ဘယ္သုိ႔စကား
ဆက္ၾကသည္မသိေသာ္ျငား၊ကပၸလီငယ္၏က်ိန္ဆဲသံကုိမူအိိပ္ခန္းတြင္းမွ
ကၽြႏု္ပ္အတုိင္းသားၾကားေနရေလသည္။
“ေဒ၀ဒတ္ခံရတဲ့ငရဲထက္ဆိုးေသာအဆအရာ၊အဆအေထာင္အဆအသိန္း
တေၿပာင္းၿပန္ၿပန္ငရဲက်ပါေစဗ်ာ။မတရားလုပ္သမွ်ေယာက်္ား၊မိန္းမအားလံုး
အလ်ားအနံအရပ္ေျခာက္ဆယ္အသြားထူတဲ့ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးမွာခါးတိုင္ေအာင္
နစ္ေနျပီး၊ ေရလဲမရအစာလဲမရလွ်ာငါးလံထြက္ျပီးခံရပါေစဗ်ာ”
(သံုး)
ေမတၱာသုတ္ကုိထစ္အထစ္အႏွင့္ရြတ္ဖတ္ျပီးသကာလကၽြႏု္ပ္အိပ္ယာဝင္ခဲ့၏။
မ်က္စိအစံုကုိမွိတ္လ်က္ေလာကဓာတ္တခြင္လံုးကုိေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ
စိတ္ျဖင့္ႏွလုံးသြင္းမိေနစဥ္မွာပင္၊အာဏာအလႊဲအေျပာင္းကာလ၏
အနိဌာရံုတုိ႔ကကၽြႏု္ပ္၏အာရံုကိုမျပတ္တမ္းလႊမ္းမိုးလ်က္ရွိေခ်၏။
ထုိသုိ႔လွ်င္ေမွးကနဲေပ်ာ္မည္ရွိစဥ္၊ကၽြႏု္ပ္၏အိပ္ခန္းတခန္းလံုး၊ဝင္းကနဲလင္းထိန္
သြားကာ၊တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ကၽြႏု္ပ္ေလ်ာင္းရာနံပါး၌
ရုတ္ျခည္းလာ၍ရပ္ေလ၏။
“ဟ၊ဟ၊ဟ၊ေသာက္ပလုပ္တုတ္။ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္”
“ဝတိ ံေခါင္ဖ်ား၊တိမ္ဘံုၾကားက၊နတ္တုိ႔သနင္း..၊ဘုိးေတာ္သိၾကားမင္းျဖစ္ေတာ့သကုိး”
“အိပ္ေတာ့မယ္ဆုိကာမွဗ်ာ။သၾကၤန္မွမက်ေသးတာ၊ခင္ဗ်ားၾကီးကတစ္ေမွာင့္။
ကဲဆုိပါဦး၊လာရင္းကိစၥေလး”
“အင္း…၊ေမာင္ဒင္ေရ၊မင္းေျပာရင္လည္းခံရေတာ့မွာပဲ။ငါ့မွာေန႔ေရာညပါ
အိပ္မရလုိ႔မင္းကုိကုိယ္ထင္ျပရတာကြဲ႔။အဲဒီျပႆနာအေတာ္ၾကီးတယ္”
“ရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါဗ်ာ။လင္မယားေတြစကားမ်ားၾကတာလား။
အဲဒီျပႆနာသာမွန္ခဲ့ရင္ခင္ဗ်ားမွာက၊မယားေလးေယာက္နဲ႔ဆုိေတာ့၊
ဘယ္လာအိပ္ခ်ိန္ရွိေတာ့မတုန္း”
“အာ…၊အေတာ့္ကုိႏုိင္ငံေရးအသိအျမင္နည္းတဲ့ေမာင္ဒင္ပါကလား။
ဖားကန္႔၊လံုးခင္းနဲ႔ေတာေမွာ္ဘက္ေတြမွာအေမရိကန္နိုင္ငံလုပ္
(LIEBHERR)အမ်ဳိးအစားဘက္ဟိုးေျမတူးစက္ႀကီးေတြေရာက္ေနတဲ့ သတင္းေလာက္ေတာင္မဖတ္မိတာအံ့ပါရဲ့။
သံုးလအတြင္းအကုန္ေျပာင္ေအာင္ထုတ္ေနၾကျပီကြဲ႔ေမာင္ဒင္ရဲ့”
“ဗ်ာ။သိၾကားမင္းနဲ႔အဲဒီျပႆနာဘာဆုိင္လို႔တုန္းဗ်ာ”
“ဆုိင္တာေပါ့ငဒင္ရ။ဧရာမယႏၱယားၾကီးေတြခ်ည္းပဲ၊အစီးေရႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္
သံုးျပီး၊တူးဆြေနၾကေနရာကထြက္လာတဲ့အသံေတြဟာ၊ငါ့ေမြ႔ယာ၊
..၊ေက်ာက္ဖ်ာကုိအက္ကုိး(Echo)လာရုိက္ေတာ့၊
ထုိင္ေနရင္းေတာင္ေခါင္းက်ိန္းေနျပီဟ”
“ခင္ဗ်ားဗ်ာ။သိၾကားမင္းလုပ္ေနျပီးေတာ့အေတာ္ညံ့တာပဲ။၊
ခင္ဗ်ားလက္ထဲကဝရဇိန္လက္နက္ၾကီးကဘာလုပ္ဖုိ႔တုန္း။ျမင္းမုိရ္ေတာင္
ကုိေတာင္ထြင္းေဖာက္ႏိုင္တယ္ဆုိ။ေနာက္ျပီးခင္ဗ်ားမွာနတ္ျမင္းတစ္ေထာင္
ကတဲ့ေဝဇယႏၱာရထားတုိ႔၊တုိက္ရည္ခိုက္ရည္ေကာင္းလွပါခ်ည့္ရဲ့ဆုိတဲ့
ဆင္ေတာ္သုမိတၱာတုိ႔အျပင္သံုးဆယ့္သံုးပါးသိၾကားငယ္ေတြနဲ႔
၊ေနလနတ္သားေလးပါးေသာစစ္အဂါၤေတြကုိဘယ္ေခ်ာင္သြားထုိး
ထားသတုန္း။ဒီျပႆနာကိုခင္ဗ်ားဝင္ရွင္းလုိက္ရင္အလြယ္ေလးပါေလ”
(ေလး)
ကၽြႏု္ပ္၏ပုိင္ႏိုင္လွေသာေထာက္ကြက္ေၾကာင့္ဘုိးေတာ္သိၾကားခမ်ာ၊
ဆတ္ကနဲအျမီးကုတ္သြားဟန္ရွိျပီး၊ကၽြဲျမီးတုိေသာေလသံျဖင့္ကၽြႏု္ပ္ကုိျပန္ပက္၏။
“နတ္ျပည္နတ္ေလာကအေၾကာင္းနကန္းတစ္လံုးမွမသိတဲ့ေကာင္က
တယ္လွ်ာရွည္သကုိး။ခုကာလၾကီးမွာနင့္မေအ့လင္ေတြ
ဖန္တီးေနတဲ့ျပႆနာေတြကေသာင္းေျခာက္ေထာင္ဟ။
နတ္သဘင္အစည္းအေဝးမွာအဆုိတင္၊ေထာက္ခံကန္႔ကြက္၊အတည္ျပဳ
လုပ္နိုင္ဖုိ႔ထုိင္ေစာင့္ေနရင္၊ေနာက္သံုးလနဲ႔မျပီးႏုိင္ဘူးဟဲ့ငတံုးရဲ့”
“ၾသ..၊ခင္ဗ်ားလုိသိၾကားမင္းေတာင္မတတ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥကုိက်ဳပ္လုိပါမႊားက
ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မတဲ့တုန္း”
“က်ဳပ္လည္းေမာင့္တပည့္ေတြလမ္းစဥ္လုိက္ျပီးက်ိန္စာတုိက္ရမယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ေမာင္ရင့္စာအုပ္စင္မွာရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲကေန ၊ေခတ္အဆက္ဆက္က်ိန္စာတုိက္နည္းေတြရွာေပးစမ္းပါေမာင္”
“အမေလးဟဲ့။သိၾကားမင္းကလည္းက်ိန္စာတုိက္မတဲ့။
အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ၾကားလုိ႔မွမေတာ္။အ့ံေရာဗ်ာ”
“နင္အံ့တာေနာက္ထား။ေလးေလးနက္နက္က်ိန္စာေတြကုိ
အျမန္ရွာေပေတာ့ေမာင္ဒင္”
အေတာ္အာရံုေနာက္ရသည့္သိၾကားေပတကား။သုိ႔ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္လည္း
စကားနည္းရန္စဲဟူေသာသေဘာပုိက္လ်က္၊ကၽြႏု္ပ္၏စာအုပ္စင္ႏွင့္ ဂူဂဲလ္မွ၊ေရွးျမန္မာရာဇဝင္တုိ႔ကုိေမႊေႏွာက္ရွာေဖြကာ၊ေတြ႔မိသမွ်က်ိန္စာတုိ႔ကုိ၊
အနားတြင္အသင့္ရွိေသာမိတၱဴကူးစက္ျဖင့္ကူး၍ေပးအပ္လုိက္ေလရာ၊
ထုိက်ိန္စာမ်ဳိးစံုတုိ႔အနက္မွ၊သိၾကားမင္းကိုယ္တုိင္ႏွဳတ္မွတဖြဖြဖတ္ရွဳရြတ္ဆုိေနေသာ
က်ိန္စာအခ်ဳိ႕မွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ေလသည္။
“သာသနာေတာ္ငါးေထာင္ကိုေစာင္တဲ႔နတ္လည္းသတ္ေစ။ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း၊
ကၽြန္းငယ္နွစ္ေထာင္စတဲ႔ကၽြန္းအေပါင္းကိုေစာင္႔တဲ႔နတ္လည္းသတ္ေစ။
။ၿမစ္ႀကီးငါးသြယ္၊ၿမစ္ငယ္ငါးရာ၊အင္းအုိင္ေခ်ာင္းေၿမာင္းအေပါင္းကိုေစာင္႔တဲ႔
နတ္လည္းမေနဘဲသတ္ေစ။
ဟိမ၀ႏၱာေတာသံုးေထာင္အပါအာကာသကုိအစိုးရတဲ႔နတ္၊ဗိႆနိုးနတ္၊
ဘုတ္ၿပိတ္နတ္လည္းမေနဘဲသတ္ေစ။
ထို႔ၿပင္နတ္အမ်ားသတ္၍တာေတာင္မေသေသးဘဲေသြးခဲေသြးနက္ပြက္ပြက္
ထြက္၍ကုိယ္လက္ေၿပာင္းၿပန္ ေသြး ခဲအန္ ၍ ေသေစ။ေဘးရွစ္ပါး ဒဏ္ဆယ္ပါးေႀကာင္႔လည္း လတ္လတ္ခ်က္ခ်င္းေသေစ။
သားစဥ္ေၿမးဆက္ဥစၥာပစၥည္းလည္းမႀကာခဏပ်က္စီးၿပီးဆီမီးတန္ေဆာင္တံုးသြား
သကဲ႔သို႔အကုန္မႀကြင္းမက်န္ပ်က္စီးၿခင္းသို႔ေရာက္ေစ။
ဒါမွမဟုတ္ေရလမ္းခရီးသြားရင္လည္းေရသတၱ၀ါဆယ္ကုေဋရွိတဲ႔အထဲ
မိေက်ာင္း၊လင္းပိုင္၊ေနာက္ဆံုးညံသတၱ၀ါအထိစားၿခင္းခံရၿပီးေသေစ။
ကုန္းလမ္းခရီးကသြားရင္လည္း သစ္၊က်ား၊ဆင္၊ရဲ၊စိုင္ စတဲ့ ကုိးကုေဋေသာ သတၱ၀ါတုိ႔စား၍ေသေစ။ေၿမြေပြး၊ေၿမြေဟာက္၊ငန္းက်ား၊ငန္းေၿပာက္အပါ၀င္
ေပါက္၍ေသေစ။
အဲ႔လို နတ္ေတြကသတ္၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ေသ၊ ဒါမွမဟုတ္ သတၱ၀ါေတြစားၿခင္းခံရကာ ေသၿပီးေနာက္ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္၊ ငရဲငယ္တစ္ရာနွစ္ဆယ္႔ရွစ္ထပ္၊တိရိစၦာန္ၿပိတၱာအသူရကယ္အပါယ္ေလးပါး
အထိေရာက္ေစ”
(ငါး)
အႏွီညဤညကား၊ဧည့္အလာလြန္ေသာညေပတကား။သိၾကားကြယ္ခ်ိန္ႏွင့္
တျပဳိင္နက္တည္းဆုိသလုိ၊မဲေမွာင္ေသာမီးခုိးလံုးၾကီးမ်ားၾကားမွထြက္ေပၚ
လာျပန္သူကား၊ဥပဓိရုပ္အေတာ္မြဲေသာယမမင္းေပတည္း။
အိပ္ခ်င္ေဇာကပ္ေနျပီျဖစ္ေသာကၽြႏု္ပ္လည္းပံုဆုိးပန္းဆုိးယမမင္း
ကုိေၾကာက္ရေကာင္းမွန္းမသိပဲ၊လာရင္းကိစၥကုိေမးျမန္းေလရာ၊သူ႔ကိစၥ သည္လည္းဘုိးေတာ္သိၾကားနည္းႏွင္ႏွင္ဖားကန္၊႔လုံးခင္းအေရးသာျဖစ္ေခ်သည္။
ေလာဘသမားတုိ႔တူးသည့္ေျမသည္နက္လြန္းလွသျဖင့္ယမမင္းရံုးစုိက္ရာ၊
ငရဲျပည္၏ေခါင္မုိးမ်ားပင္တြန္႔လိမ္ေၾကမြေနျပီဆုိပါ၏။ကၽြႏု္ပ္ထံမွ၊
၎ယမမင္းေတာင္းဆုိသည့္အရာမွာလည္းေရွးေခတ္အဆက္ဆက္က်ိန္စာ
တုိ႔ပင္ျဖစ္ေခ်ျပန္သည္။ကၽြႏု္ပ္မတတ္သာ၍ယမမင္းအားေပးရေသာက်ိန္စာတုိ႔ကား
၊ေအာက္ပါတုိင္းျဖစ္ေခ်၏။
“မဟာသမုဒၵရာပင္လယ္ၿပင္ႀကီးတြင္သေဘၤာႀကီးေမ်ာပါပ်က္စီးသလို
အစိတ္စိတ္အၿမြာၿမြာကဲြေသေစ။၀ါဂြမ္းတစ္လွည္းကုိမီးဖုတ္ေသာ
လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်မရသလိုၿဖစ္ေစ။
သားစဥ္ေၿမးဆက္ေက်းကၽြန္အဆံုးအဆင္းရဲႀကီးဆင္းရဲၿပီး ခြက္ဆြဲကာစားခ်င္သမွ်ေတာင္းစားရာဘ၀က်ေရာက္၊
လူလည္းအလွတရားမရွိဘဲလူၿပိတၱာၿဖစ္ေစ။
ထင္းကိုမီး ေလာင္ရာတစစတုိသလိုတိုေစ။
နုိင္ထက္ဖ်က္ဆီးေသာသူကားဘုန္းမႀကီးပါေစနွင္႔၊ အသက္မရွည္ပါ ေစနွင့္။
နုိင္ထက္မူလတ္ေသာသူကားလူတြင္ဘုန္းမႀကီးေစ၊အသက္မရွည္ေစသေတး။
မင္းေဘးသင္႔ေစသေတး၊
မီးေဘး၊ ေရေဘး၊မိုးႀကိဳးပုဆိန္ေဘး၊ဆင္ေဘး၊ၿမင္းေဘး၊ေၿမြေဘး၊သစ္က်ားလူ၀ံေဘး၊ဆင္ေဘး၊သမားကု၍ မတတ္ရာ ေသာအနာေဘးႀကီးစြာ လွ်င္သင္႔၍ေသေစသေတး။ေသြးခဲအန္၍ေသေစသေတး။
ေသေသာ္အ၀ီစိ ငရဲႀကီး၌က်က္ ေစသေတး။ဘုရားအၿဖစ္ၿဖစ္လည္းမဖူးေစသေတး။
ကုသိုလ္ကံႀကမၼာအေလ်ာက္လူၿဖစ္ၿငားတံုေသာ္လည္းႏူေသာ၊၀ဲေသာ၊
က်ိဳးေသာ၊ကန္းေသာ၊နားပင္းေသာ၊အေသာ၊ရူးေသာ၊တံုလွီေသာ
၊ေၿခလက္တုိေသာ၊ နား၊နွာေခါင္းတို ေသာ၊ပုဆိုးႀကမ္းလည္လွ်င္ပတ္၍ ဖုန္း(ေတာင္း)စားေသာ္လည္းမစားရတတ္ေသာလူၿပိတၱာလွ်င္ၿဖစ္ေစသေတး”
(ေျခာက္)
ယမမင္းလည္း၊ကၽြႏု္ပ္ေပးေသာက်ိိန္စာကုိ၊ကၽြႏု္ပ္ေရွ႕တြင္ပင္ရြတ္ဖတ္ျပန္၏။
ယင္းက်ိန္စာတုိ႔မွာျပင္းထန္လွသည္ျဖစ္ရာ၊ကၽြႏု္ပ္လည္းမိမိႏွင့့္မသက္ဆုိင္
ပါပဲလ်က္သည္းဆုတ္ေအးမွ်ေၾကာက္ရြံ႕လွသည္ျဖစ္၍၊အိပ္ယာထက္မွ
ဝုန္းကနဲထထုိင္မိေလသည္တြင္ယမမင္းလည္းကြယ္ေလ၏။
သိၾကားမင္းႏွင့္ယမမင္းတုိ႔၊ကၽြႏု္ပ္ထံအမွန္တကယ္ပင္လာေလသေလာ၊
ကၽြႏု္ပ္ပင္စိတ္စြဲ၍ကေယာင္ကတမ္းအိပ္မက္ဆုိးမက္ေလသေလာ။
မေဝခြဲႏုိင္ေခ်။
ကၽြႏု္ပ္ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိပင္၊ကြယ္လြန္သူမိခင္ၾကီးကုိသတိရမိသည္။
မိခင္ၾကီးကား၊လူယုတ္မာတုိ႔ႏွင့္ၾကံဳဆံု၍ႊလိမ္လည္ယုတ္မာေကာက္က်စ္မွဳ
ခံရေလတုိင္း၊မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းႏွင့္သင္းတုိ႔အားက်န္းမာ
ခ်မ္းသာေစေၾကာင္းေမတၱာသာတြင္တြင္ပုိ႔ေလ့ရွိ၏။
ကၽြႏု္ပ္သည္လည္းမိခင္ၾကီး၏နည္းနာအတုိင္း၊တႏုိင္ငံလံုးကုိ
ကုန္းေကာက္စရာမက်န္ေအာင္၊သံုးလအတြင္း၊အျပီးတုိင္၊ေျမလွန္ဖ်က္စီး၍
ကိုယ္က်ဳိးရွာေနေသာေမာင္မင္းၾကီးသားတုိ႔အား…၊“အမ်ားဒုကၡေရာက္သလုိ
မေရာက္ၾကပါေစႏွင့္၊မသမာသည့္နည္းျဖင့္ရွာ၍ရေသာအက်ဳိးစီးပြားတုိ႔ကုိ
၊ျမိန္ျမိန္ၾကီးသံုးေဆာင္ခံစားႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း”၊ေမတၱာနာနာသာပုိ႔ေနမိပါ၏။
သုိ႔ေသာ္..၊ရင္တြင္း၌မူအသည္းနာလွသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊
ကၽြႏု္ပ္၏ပါးျပင္တြင္ပူေႏြးေသာမ်က္ရည္တုိ႔တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္းေနေလသည္တကား။ ။
အလဲဗင္းသတင္းစာမွာပထမဆံုးေရးဖူးတဲ့စာမူပါပဲ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒီသေရာ္စာဟာရုိက္ခ်က္ျပင္းလြန္းပါသတဲ့။
မင္းဒင္
0 comments:
Post a Comment