၂၂၇ သြယ္ေသာ ဝိနည္းေတာ္အက်ဥ္း

နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ

 {ပါရာဇိက ၄ ပါး }
၁ ။ ေမထုန္ မက်င့္ရ။
၂ ။ သူတပါးဥစၥာ မခိုးရ။
၃ ။ လူ မသတ္ရ မသတ္ခိုင္းရ။
၄ ။ ဈာန္မဂ္ဖိုလ္မရဘဲ ရသည္ဟု မေျပာရ။ ။

{သံဃဒိသိသ္ ၁၃ ပါး }
၅ ။ သုတ္ မလႊတ္ရ။
၆ ။ အမ်ိဳးသမီးဟူသမၽွ မကိုင္ရ။
၇ ။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ညစ္ညမ္းရုန္႔ရင္းေသာစကား မေျပာရ။
၈ ။ ေမထုန္ အလႉမခံရ။
၉ ။ မေအာင္သြယ္ရ။
၁၀ ။ သံဃာကို မပန္ၾကားဘဲ ပမာဏလြန္ေသာေက်ာင္း မေဆာက္ရ။
၁၁ ။ သံဃာကို မပန္ၾကားဘဲ ေက်ာင္းႀကီးမေဆာက္ရ။
၁၂ ။ ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း မရိွပါဘဲ ပါရာဇိကႏွင့္ မစြပ္စြဲရ။
၁၃ ။ ျပစ္မွားလိုေသာစိတ္ျဖင့္ နာမည္တူျပဳ၍ ပါရာဇိကႏွင့္ မစြပ္စြဲရ။
၁၄ ။ သံဃာကို သင္းမခြဲရ။
၁၅ ။ သင္းခြဲေသာ သံဃာေနာက္ကို မလိုက္ရ။
၁၆ ။ ဝိနည္းကံႏွင့္အညီ ဆုံးမသည္ကို လိုက္နာရမည္။
၁၇ ။ ဝိနည္းကံႏွင့္ မညီေသာ သစ္သီးေပးျခင္း ပန္းေပးျခင္း စသည္တို႔ကို မျပဳရ ။ ဆုံးမသည္ကို လိုက္နာရမည္။
{ အနိယတ ၂ ပါး (ပါသံစိတ္ သံစိတ္) }
၁၈ ။ မ်က္ကြယ္ရာ၌ ရဟန္းႏွင့္ မာတုဂါမ ႏွစ္ဦးတည္း မေနရ။
၁၉ ။ နားကြယ္ရာ၌ ရဟန္းႏွင့္ မာတုဂါမ ႏွစ္ဦးတည္း မေနရ။
{ နိသဂၢိပါစိတ္ ၃၀ ပါး }
၂၀ ။ သကၤန္းကို အဓိဌာန္ ဝိကပၸနာမျပဳဘဲ (၁၀)ရက္မလြန္ေစရ။
၂၁ ။ တိစိဝရိတ္သကၤန္းႏွင့္ ညဥ့္ကင္း၍ မေနရ။
၂၂ ။ ကထိန္ေခတ္မွ လြန္၍ရေသာ သကၤန္းကို တစ္လအတြင္း အဓိဌာန္တင္ရမည္။
၂၃ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာ ရဟန္းမကို သကၤန္းမဖြတ္ေစရ။
၂၄ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာ ရဟန္းမ၏သကၤန္းကို အလႉမခံရ။
၂၅ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာသူကို သကၤန္းေတာင္းခြင့္မရိွဘဲ မေတာင္းရ။
၂၆ ။ သကၤန္းေတာင္းခြင့္ရိွေသာ္လည္း ႏွစ္ထည္ထက္ ပိုမေတာင္းရ။
၂၇ ။ ဒါယကာတို႔ ခန္႔မွန္းသည္ထက္ သကၤန္းဖိုး မစီရင္ရ။
၂၈ ။ ဒါယကာႏွစ္ဦး၏ သကၤန္းကို ရည္မွတ္သည္ထက္ မစီရင္ေစရ။
၂၉ ။ သကၤန္းဖိုးကို သုံးႀကိမ္ေတာင္း၍ ေျခာက္ႀကိမ္ထက္ ပိုမရပ္ရ။
၃၀ ။ ပိုးႏွင့္ခ်ည္ေရာလၽွင္ အခင္းမျပဳရ။
၃၁ ။ အမည္း ၊ အနက္ သိုးေမြးကို အခင္းမျပဳရ။
၃၂ ။ သိုးေမြးအမည္းကို ေလးဖို႔ႏွစ္ဖို႔ထက္ မပိုေစရ။
၃၃ ။ သိုးေမြးအခင္းကို သမုတိမရဘဲ (၆)ႏွစ္အတြင္း မျပဳရ။
၃၄ ။ အဆာႏွင့္ နိသိဒိုင္ကို အခင္းေဟာင္းမွ တစ္ထြာမသြင္းဘဲ မျပဳရ။
၃၅ ။ သိုးေမြးကို ကပၸိယမရိွဘဲ သုံးယူဇနာထက္ လြန္၍ မယူရ။
၃၆ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္သည့္ ရဟန္းမကို သိုးေမြး မဖြတ္ခိုင္းရ။
၃၇ ။ ေရႊ ၊ ေငြတို႔ကို မကိုင္ခံရ။
၃၈ ။ အေရာင္း အဝယ္ မျပဳရ။
၃၉ ။ အလဲ အလွယ္ မျပဳရ။
၄၀ ။ အဓိဌာန္မတင္ဘဲ (၁၀)ရက္လြန္ေသာ သပိတ္ကို မသုံးရ။
၄၁ ။ သပိတ္အကြဲ (၅)ကြဲမရိွဘဲ သပိတ္မေတာင္းရ။
၄၂ ။ ေထာပတ္၊ဆီ၊ပ်ား၊တင္လဲတို႔ကို (၇)ရက္ထက္ပိုမထားရ။
၄၃ ။ မိုးေရခံသကၤန္းကို (၄)လထက္ပိုမေဆာင္ရ
၄၄ ။ ေပးထားေသာသကၤန္းကို စိတ္ဆိုး၍ ျပန္မေတာင္းရ။
၄၅ ။ ခ်ည္ကိုေတာင္း၍ မယက္ခိုင္းရ။
၄၆ ။ အမ်ိဳးေတာ္ျခင္း ဖိတ္ျခင္းမရိွဘဲ ရည္မွန္းကာမၽွ သကၤန္းကို ဝင္၍မစီရင္အပ္။
၄၇ ။ သကၤန္းကာလကို (၅)ရက္ထက္ မလြန္ရ။
၄၈ ။ သမၼဳတိမရဘဲ တိစီဝရိတ္သကၤန္းႏွင့္(၆)ညဥ့္ မကင္းရ။
၄၉ ။ သံဃာညီညြတ္ၿပီးသား လာဘ္ကို မိမိသို႔ မညြတ္ေစရ။
{ သုဒၶပါစိတ္ (၉၂)ပါး}
၅၀ ။ မုသား မေျပာရ။
၅၁ ။ မဆဲရ။
၅၂ ။ ကုန္းမတိုက္ရ။
၅၃ ။ လူ ၊ သာမေဏႏွင့္ ပုဒ္ၿပိဳင္ စာမခ်ရ။
၅၄ ။ တစ္ေက်ာင္းတည္း၌ လူ ၊ သာမေဏႏွင့္ (၃)ညဥ့္ထက္ မအိပ္ရ။
၅၅ ။ မာတုဂါမႏွင့္ တစ္ေက်ာင္းတည္း မအိပ္ရ။
၅၆ ။ မာတုဂါမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း (၆) ခြန္းထက္ မေဟာရ။
၅၇ ။ မိမိရေသာ စ်ာန္၊မဂ္၊ဖိုလ္ကို လူ၊သာမေဏအား မေျပာရ။
၅၈ ။ ရဟန္းတစ္ပါး၏ သံဃဒိသိသ္ကို လူ၊သာမေဏအား မေျပာရ။
၅၉ ။ ေျမကို မတူးရ။
၆၀ ။ သစ္ပင္ မခုတ္ရ။
၆၁ ။ ရဟန္းတပါးေမးသည္ကို ျပန္၍မေျပာဘဲ မေနရ။
၆၂ ။ သမၼဳတိရေသာရဟန္းကို မရႈပ္ခ်အပ္။
၆၃ ။ သံဃိကေညာင္ေစာင္းကို အျပင္မွာမထားအပ္။
၆၄ ။ သံဃိကအိပ္ရာကို အထဲမွာ မထားဘဲ မသြားရ။
၆၅ ။ သံဃိကေက်ာင္း၌ အိပ္ေနေသာရဟန္းကို ႏႈိး၍ မအိပ္ရ။
၆၆ ။ သံဃိကေက်ာင္းမွ အမ်က္ထြက္၍ ႏွင္မထုတ္ရ။
၆၇ ။ စို႔မရိုက္ေသာ ေညာင္ေစာင္းကို မထိုင္ရ။
၆၈ ။ စိမ္းစိုေသာ ေကာက္ပဲမရိွရာ၌ အမိုးသုံးဆင့္ထက္ပို၍ အဂၤေတ မလိမ္းက်ံရ။
၆၉ ။ ပိုးရိွေသာ ေရကို ေျမေပၚ၊ျမက္ေပၚသို႔ မသြန္ရ။
၇၀ ။ သမၼဳတိမရဘဲႏွင့္ ရဟန္းမအား မဆုံးမရ။
၇၁ ။ သမၼဳတိရေသာ္လည္း ေနဝင္လၽွင္ မဆုံးမရ။
၇၂ ။ မနာဖ်ားဘဲ ရဟန္းမတို႔၏ ေက်ာင္းသို႔ သြား၍ မဆုံးမအပ္။
၇၃ ။ ရဟန္းမမ်ားအား ဆုံးမေသာ မေထရ္ႀကီးမ်ားကို မကဲ့ရဲ႕အပ္။
၇၄ ။ ရဟန္းမကို သကၤန္းမေပးအပ္။
၇၅ ။ ရဟန္းမကို သကၤန္းခ်ဳပ္မေပးရ။
၇၆ ။ ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၇၇ ။ ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ ေလွမစီးရ။
၇၈ ။ ရဟန္းမ စီစဥ္ေသာဆြမ္း မစားရ။
၇၉ ။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၈၀ ။ ဧည့္သည္အတြက္ဆြမ္းကို တစ္ႀကိမ္ထက္ပို၍ မစားရ။
၈၁ ။ ရဟန္း(၄)ပါး ထိုင္ေနသည့္အခါ၌ ထမင္းစားဖိတ္လၽွင္ မစားရ။
၈၂ ။ ေရွးဦးဒါယကာ၏ ဆြမ္းကို မစားဘဲ ေနာက္ဆြမ္းကို မစားရ။
၈၃ ။ လက္ေဆာင္မုန္႔မ်ား သုံးသပိတ္ထက္ ပိုအလႉမခံရ။
၈၄ ။ စားေနတုန္း ဆြမ္း၊ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တို႔ကို ပယ္လၽွင္ ေနာက္ထပ္မစားရ။
၈၅ ။ ပဝါရိတ္သင့္ေသာ ရဟန္းအား စြပ္စြဲလို၍ ဆြမ္းစားမဖိတ္ရ။
၈၆ ။ ေနလြဲေသာအခါ ညစာမစားရ။
၈၇ ။ သိုမွီးထား၍ ေဘာဇဥ္ကို မစားရ။
၈၈ ။ မနာမဖ်ားဘဲ မြန္ျမတ္ေသာေဘာဇဥ္ကို ေတာင္းမစားရ။
၈၉ ။ အကပ္မခံဘဲ ဘာကိုမၽွမစားရ။
၉၀ ။ ပရိဗိုရ္ကို ေဘာဇဥ္မေပးရ။
၉၁ ။ ဆြမ္းခံရာ၌ မာတုဂါမႏွင့္ စကားေျပာလို၍ အေဖာ္ရဟန္းကို ျပန္မလႊတ္ရ။
၉၂ ။ အၾကင္လင္မယား အခန္း၌ မေနရ။
၉၃ ။ မ်က္စိကြယ္ရာ၌ မိန္းမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၉၄ ။ နားကြယ္ရာမွ မိန္းမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၉၅ ။ ဆြမ္းစားပင့္ဖိတ္ေသာ အိမ္မွတပါး အျခားအိမ္သို႔ မလွည့္ရ။
၉၆ ။ ေဆးပစၥည္းကို ဖိတ္ၾကားထားသည္ထက္ လြန္၍ မေတာင္းရ။
၉၇ ။ အဂါၤ(၄)ပါးရိွေသာ စစ္ဒရိန္းျပရာသို႔ သြား၍ မၾကည့္ရ။
၉၈ ။ အေၾကာင္းရိွ၍ စစ္ေျမျပင္သို႔ သြားေသာ္ (၇)ရက္ထက္ မလြန္ရ။
၉၉ ။ စစ္ဆင္ရာအရပ္သို႔ မသြားရ။
၁၀၀ ။ ယစ္မ်ိဳးငါးပါး မေသာက္ရ။
၁၀၁ ။ ရဟန္းခ်င္း ခ်ိဳင္းထိုး မက်ီစားရ။
၁၀၂ ။ ေရထဲမွာ မကစားရ။
၁၀၃ ။ သိကၡာႀကီး၊ဝါေတာ္ႀကီးကို မရိုမေသမေနရ။
၁၀၄ ။ ရဟန္းခ်င္း မလွန္႔ မေျခာက္ရ။
၁၀၅ ။ ရဟန္းသည္ မနာမဖ်ားဘဲ မီးမေမြးရ။
၁၀၆ ။ မဇၩိမေဒသ၌ေနေသာ ရဟန္းသည္ (၁၅)ရက္တစ္ႀကိမ္ ေရခ်ိဳးရမည္။
၁၀၇ ။ ဗိႏၶဳမထိုးဘဲ သကၤန္းမဝတ္ရ။
၁၀၈ ။ ဝိကပၸနျပဳသည့္ သကၤန္းကို ဝိကပၸနမျပန္ဘဲ မသုံးရ။
၁၀၉ ။ ပရိကၡရာရွစ္ပါးကို မဝွက္ရ ၊ မက်ီစားရ။
၁၁၀ ။ ပိုး၊တိရိစၧာန္တို႔ကို မသတ္ရ။
၁၁၁ ။ ပိုးရိွေသာ ေရကို မေသာက္ရ။
၁၁၂ ။ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ အဓိကရုဏ္းကို မေခ်ာက္ခ်ားေစရ။
၁၁၃ ။ ရဟန္းတစ္ပါး၏ သံဃဒိသိသ္အာပတ္ကို မဖုံးကြယ္ရ။
၁၁၄ ။ အသက္(၂၀)မျပည့္ေသာသူအား ရဟန္းမခံေစရ။
၁၁၅ ။ ခိုးသား၊ဓားျပႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၁၁၆ ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၁၁၇ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒမ်ားကို မယူရ။
၁၁၈ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒကိုမစြန္႔၍ ႏွင္ထုတ္အပ္ေသာရဟန္းႏွင့္ ဓမၼသေမ႓ာဂ၊အာဝါသ,သေမ႓ာဂ မျပဳရ။
၁၁၉ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒကိုမစြန္႔၍ ႏွင္ထုတ္အပ္ေသာ သာမေဏႏွင့္ ဓမၼသေမ႓ာဂ၊ အာဝါသ,သေမ႓ာဂ မျပဳရ။
၁၂၀ ။ ဝိမည္းဓိုရ္မ်ား၏ စကားကို ရိုေသစြာ နားေထာင္ရမည္။
၁၂၁ ။ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို မကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၂၂ ။ ပါတိေမာက္ျပရာ၌ ေျပာင္ေလွာင္မႈမျပဳရ။
၁၂၃ ။ ရဟန္းခ်င္း မရိုက္ႏွက္ရ။
၁၂၄ ။ ရဟန္းကို လက္ျဖင့္မရြယ္ရ။
၁၂၅ ။ လူ ၊ သာမေဏတို႔ကိုလည္း မရိုက္ႏွက္ရ။
၁၂၆ ။ ရဟန္းကို ႏွလုံးမသာေအာင္မေျပာရ။
၁၂၇ ။ ရဟန္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနသည္ကိုေခ်ာင္း၍ နားမေထာင္ရ။
၁၂၈ ။ ဆႏၵမဲေပးၿပီး မကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၂၉ ။ ဝိနည္းကံကို ဆႏၵမေပးဘဲ မသြားရ။
၁၃၀ ။ တိုင္ပင္၍ သကၤန္းေပးၿပီးမွ မကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၃၁ ။ သံဃာအား ညီညြတ္ၿပီးေသာလာဘ္ကို ပုဂၢိဳလ္သို႔ မညြတ္ေစရ။
၁၃၂ ။ မင္း၊မိဖုရား အိပ္ခန္းထဲသို႔ မဝင္ရ။
၁၃၃ ။ ေက်ာင္းအရံအျပင္ဘက္ ရတနာကို မေကာက္ရ။
၁၃၄ ။ ထင္ရွားရိွေသာရဟန္းကို မပန္ၾကားဘဲ ေနလြဲ ရြာဝင္ မသြားရ။
၁၃၅ ။ ဆင္စြယ္ကို အပ္က်ည္မလုပ္ရ။
၁၃၆ ။ တစ္ေတာင့္ထြာထက္ပိုျမင့္ေသာ ေညာင္ေစာင္း၌ မအိပ္ရ။
၁၃၇ ။ ေညာင္ေစာင္းထဲမွာ လဲထည့္၍ မလုပ္ရ။
၁၃၈ ။ အလ်ားႏွစ္ထြာ၊ အနံတစ္ထြာခြဲ၊ အဆာတစ္ထြာထက္ပို၍ နိသိဒိုင္ မျပဳလုပ္ရ။
၁၃၉ ။ အမာလႊမ္းသကၤန္းကို အလ်ား(၄)ထြာ ၊ အနံ (၂)ထြာထက္ မပိုရ။
၁၄၀ ။ မိုးေရခံ သကၤန္းကို အလ်ား (၆)ထြာ ၊ အနံ (၂)ထြာထက္ မပိုရ။
၁၄၁ ။ ဘုရားသကၤန္း ပမာဏကို မျပဳရ။
{ ပါဋိေဒသနီ(၄)ပါး }
၁၄၂ ။ ရဟန္းမ၏ ေဘာဇဥ္ကို မိမိလက္ျဖင့္ မယူရ။
၁၄၃ ။ ဒါယကာမ်ား ဆြမ္းေကၽြးရာ ရဟန္းမမ်ား ဝင္၍စီစဥ္လွ်င္ ေမာင္းမဲတားျမစ္ရမည္။
၁၄၄ ။ သမၼဳတိရေသာ ေသကၡအိမ္ကို ဆြမ္းမခံရ။
၁၄၅ ။ ေဘးရန္ရိွသည္ကိုမေျပာၾကားဘဲ အရံတြင္း၌ မိမိလက္ျဖင့္ ေဘာဇဥ္မခံယူအပ္။
{ေသခိယ (၇၅)ပါး}
၁၄၆ ။ သကၤန္းကို ညီညီဝတ္ရမည္။
၁၄၇ ။ သကၤန္းကို ညီညီရုံရမည္။
၁၄၈ ။ လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖုံးလ်က္ ရြာထဲသြားရမည္။
၁၄၉ ။ လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖုံးလ်က္ ရြာထဲမွာေနရမည္။
၁၅၀ ။ မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ ရြာထဲမွာ သြားရမည္။
၁၅၁ ။ မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ ရြာထဲမွာ ေနရမည္။
၁၅၂ ။ မ်က္လႊာခ်၍ ရြာထဲမွာ သြားရမည္။
၁၅၃ ။ မ်က္လႊာခ်၍ ရြာထဲမွာ ေနရမည္။
၁၅၄ ။ သကၤန္းကိုပင့္၍ ရြာထဲမွာ မေနရ။
၁၅၅ ။ သကၤန္းကို ပင့္၍ ရြာထဲမွာ မသြားရ။
၁၅၆ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ရယ္၍ မသြားရ။
၁၅၇ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ရယ္၍ မေနရ။
၁၅၈ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္စကားေျပာ၍ မသြားရ။
၁၅၉ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္စကားေျပာ၍ မေနရ။
၁၆၀ ။ ရြာထဲမွာ ကိုယ္ကို လႈပ္၍ မသြားရ။
၁၆၁ ။ ရြာထဲမွာ ကိုယ္ကို လႈပ္၍ မေနရ။
၁၆၂ ။ ရြာထဲမွာ လက္ရုံးကိုလႈပ္၍ မသြားရ။
၁၆၃ ။ ရြာထဲမွာ လက္ရုံးကိုလႈပ္၍ မေနရ။
၁၆၄ ။ ရြာထဲမွာ ဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍ မသြားရ။
၁၆၅ ။ ရြာထဲမွာ ဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍ မေနရ။
၁၆၆ ။ ရြာထဲမွာ ခါးေထာက္လ်က္ မသြားရ။
၁၆၇ ။ ရြာထဲမွာ ခါးေထာက္လ်က္ မေနရ။
၁၆၈ ။ ရြာထဲမွာ ေခါင္းၿမီးျခံဳ၍ မသြားရ။
၁၆၉ ။ ရြာထဲမွာ ေခါင္းၿမီးျခံဳ၍ မေနရ။
၁၇၀ ။ ရြာထဲမွာ ေျခဖ်ားေထာက္၍ မသြားရ။
၁၇၁ ။ ရြာထဲမွာ လက္ျဖင့္ ဒူးကိုပိုက္၍၎၊ သကၤန္းပတ္၍၎ မေနရ။
၁၇၂ ။ မရိုမေသ ဆြမ္းမခံရ။
၁၇၃ ။ သပိတ္၌ အမွတ္ထား၍ ဆြမ္းခံရမည္ ။
၁၇၄ ။ ေလးပုံတစ္ပုံ ထက္ပို၍ ဆြမ္းဟင္းမခံရ။
၁၇၅ ။ သပိတ္အနားေရးထက္ပို၍ ဆြမ္းမခံရ။
၁၇၆ ။ ဆြမ္းကို ရိုေသစြာ စားရမည္။
၁၇၇ ။ သပိတ္ထဲ၌ အမွတ္မထားဘဲ မထားရ။
၁၇၈ ။ ဆြမ္းကို အစဥ္လိုက္ စားရမည္။
၁၇၉ ။ ဆြမ္း၏ေလးပုံတစ္ပုံထက္ပို၍ ဆြမ္းဟင္းကို မစားရ။
၁၈၀ ။ ဆြမ္းဦးကို ႏွိပ္၍ မစားရ။
၁၈၁ ။ ဟင္းလ်ာမ်ားကို ဆြမ္းႏွင့္ဖုံး၍ မစားရ။
၁၈၂ ။ မနာဖ်ားဘဲ ဟင္းလ်ာေတာင္း၍ မစားရ။
၁၈၃ ။ ကဲ့ရဲ႕လို၍ သူတစ္ပါးသပိတ္ကို မၾကည့္ရ။
၁၈၄ ။ ဆြမ္းလုတ္ပမာဏထက္ မလြန္ရ။
၁၈၅ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို အဝန္းညီေအာင္ျပဳ၍ စားရမည္။
၁၈၆ ။ ဆြမ္းမေရာက္ခင္ ခံတြင္း မဖြင့္ရ။
၁၈၇ ။ ဆြမ္းစားလ်က္ ခံတြင္းဖြင့္ထားျခင္း မျပဳရ။
၁၈၈ ။ ဆြမ္းစားလ်က္ စကားေျပာျခင္း မျပဳရ။
၁၈၉ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို ေျမာက္၍ မစားရ။
၁၉၀ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို ျဖတ္၍ မစားရ။
၁၉၁ ။ ပါးေစာင္၌ ဆြမ္းလုတ္ငုံ၍ မစားရ။
၁၉၂ ။ ဆြမ္းစားရင္း လက္မခါရ။
၁၉၃ ။ ဆြမ္းလုံးကို ၾကဲ၍ မစားရ။
၁၉၄ ။ လၽွာထုတ္၍ ဆြမ္းစားျခင္း မျပဳရ။
၁၉၅ ။ ပ်တ္ပ်တ္ျမည္ေအာင္ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၆ ။ ရႈပ္ရႈပ္ျမည္ေအာင္ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၇ ။ လက္ကိုလၽွက္၍ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၈ ။ သပိတ္ကိုျခစ္၍ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၉ ။ ႏႈတ္ခမ္းကိုလ်က္၍ ဆြမ္းမစားရ။
၂၀၀ ။ ဆြမ္းလုံးေပက်ံေသာလက္ႏွင့္ ေရခြက္ကို မကိုင္ရ။
၂၀၁ ။ သပိတ္ေဆးေရကို ရြာထဲမွာ မသြန္ရ။
၂၀၂ ။ ထီး လက္၌ရိွေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၃ ။ တုတ္ လက္၌ရိွေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၄ ။ ဓား လက္၌ရိွေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၅ ။ ေလး လက္၌ရိွေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၆ ။ ေျခနင္းစီးထားေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၇ ။ ဖိနပ္စီးထားေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၈ ။ ယာဥ္စီး၍ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၉ ။ အိပ္ရာေနရာ၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၀ ။ အာေယာဂပတ္ဖြဲ႕သူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၁ ။ ဦးရစ္ေခါင္းေပါင္းထားသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၂ ။ အိပ္ရာေနရာထက္၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၃ ။ ေခါင္းၿမီးျခံဳထားသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၄ ။ နိမ့္ရာကေန၍ ျမင့္ရာ၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၅ ။ ရပ္လ်က္ ထိုင္ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၆ ။ ေရွ႔ကသြားေသာသူကို ေနာက္ကလိုက္၍ တရားမေဟာရ။
၂၁၇ ။ လမ္းကိုသြားေသာသူကို လမ္းမဟုတ္ရာက တရားမေဟာရ။
၂၁၈ ။ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္ မစြန္႔ရ။
၂၁၉ ။ ျမက္၊သစ္ပင္ရိွရာ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊တံေတြး မစြန္႔ရ။
၂၂၀။ ေရထဲမွာ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊တံေတြး မစြန္႔ရ။(နာဖ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုမူ ေဟာေျပာတရားျပျခင္း၊ နာဖ်ားခ်ိန္၌ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊တံေတြး စြန္႔ပစ္ျခင္းတို႔ကို ခြင့္ျပဳပါသည္။)
{အဓိကရဏ သမထ(၇) ပါး}
၂၂၁ ။ သံဃာဝတၳဳ၏ ဟုတ္မွန္ျခင္း ၊ ဓမၼဝိနည္း ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္ရိွသည္၏ အျဖစ္ဟူေသာ သမၼဳခါဝိနည္း။
၂၂၂ ။ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ေပးအပ္ေသာ သတိဝိနည္း။
၂၂၃ ။ ရူးေသာရဟန္းအား ေပးအပ္ေသာ အမူဠဝိနည္း။
၂၂၄ ။ ဝန္ခံသျဖင့္ ၿငိမ္းေစအပ္ေသာ ပဋိညာတကာေရတဗၺဝိနည္း။
၂၂၅ ။ ဓမၼဝါဒီ ရဟန္းမ်ားရာသုိ႔လိုက္၍ ျပဳအပ္ေသာ ေယဘုယ်ဝိနည္း။
၂၂၆ ။ ယုတ္မာေသာရဟန္းအား ေပးအပ္ေသာ တႆပါပိယသိကဝိနည္း။
၂၂၇ ။ မစင္ကို ျမက္ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသကဲ့သို႔ေသာ တိဏဝတၱာရကဝိနည္း။
က်မ္းမွီး
၁ ။ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး၊ "အရွင္ဇနကာဘိဝံသ"။
၂ ။ ပါတိေမာက္ဘာသာဋိကာ၊ "အရွင္ဇနကာဘိဝံသ"။
၃ ။ နိဗၺာန္လမ္းညႊန္က်မ္း၊ "ဘဒၵႏၲပညာသာရ"။
၄ ။ ဝိနည္းေတာ္ ဥပေဒေတာ္ႀကီး၊ "အရွင္ ဩဘာသ"။
၅ ။ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဝိနည္းဥပေဒဆိုင္ရာ ေဟာၾကားတိတ္ေခြမ်ား။
ခရက္ဒစ္ (ဓမၼဒါန) ......မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္
(ဝိနည္းေတာ္ထဲ မပါ)
ေဒဝဒတ္၏
ျမတ္စြာဘုရားထံ ေတာင္းဆိုေသာ
ျမတ္စြာဘုရားက ခြင့္မျပဳခ့ဲေသာ
အခ်က္(၅)ခ်က္
၁ ။ သံဃာေတာ္မ်ား ကပ္လႉဆြမ္းအစား ခံဆြမ္းသာစားရန္။
၂ ။ လႉသကၤန္းအစား ပံသကူသာဝတ္ရန္။
၃ ။ ေက်ာင္းတိုက္အစား သစ္ဝါးရိပ္တြင္သာ သီတင္းသုံးရန္။
၄ ။ သကၤန္းသုံးထည္ထက္ ပိုမထားရန္။
၅ ။ သတ္သတ္လြတ္ ဆြမ္းဟင္းမ်ားသာစားရန္။
Credit (Oo Manaw)
K.K(ကေနာင္)